장음표시 사용
61쪽
Carmina non compellant. Ita hanc labulam de Ovidio
Singulae invocaliones respondent
omnino autem Ovidius omnibus operibus aeque respecti Singulas vocationes habot in versibus T 28 omissis autem Tristibus, Heroidibus, epistulis ex Ponto, quae nullum MetamorphOSibus, quae res locos habent, in v. stis. Inde ab huius poetae temporibus invocationum numerus minuitur, cum Lucanus, Germanicus, iuvenalis, Calpurnius ingulos, Manilius duos, Valorius Flaccus et Silius Italicus quaternos loco habeant. Eadem parsimonia in Thebaide se Achilleido usus est latius, cuius utrumque carmen singulum locum habet. Aliter in Silvis, quae cum Propertii libro ultimo comparari possunt exhibent enim quinque libri dos versus continentes novem locos quattuor in I, unum in IV, tres in V. Inveniuntur ergo singulae vocationes in si versibus. Qui numerus non nisi Nemesiani eclogis superatur, qui in is versibus bis deos nominat, i. e. semel in is vorsibus. Ceterum Nemesianus et Grattius in Cynegeticis singulas vocatione praebent, inversibus st et bis. Omnino, quam rectum illud quod dixium sit, ex his equitur, quod singulae invocationes versibus
62쪽
enu poes eos cum respicimus, superiorem locum
carmina bucolica obtinent, cum plerumque in os versibus singulae invocationes inesse soleant. Sequuntur carmina diductica, quae valde inter se discrepant nam cum in Ovidii Arte amatoria singuli loci respondeant versibus 18o, in Fastis si respondent in Vergilii Georgicis versibus i T in Grattii Cynegeticis bio, in Manilii Astronomicis
stlys, in Lucroti de rerum natura 6 36. Aequalem locum obtinent carmina minora, Uno modio numerori Θ non multum discrepant extremos mos significant Propertius, cuius in carminibus singula auditur vocatio in versibus 26, et Horatius, cuius in carminibus inversibus 2 6 singuli loci leguntur. Quarto loco carmina pica ponenda Sunt, Vorum
fines numeri significant Valerii Flacci I b ot Statii Thobaidos Gi .
Summa parsimonia denique saturae et epistulae X- cellunt, de quibus iam supra locutus Sum. Haec hactenus. Iam in locorum inquisitione pergamus utque ad carmina maiora veniamus Satis notum est ex Iliadis et Odyssea temporibus pium illum morem initio carminum clientelam deorum implorandi per universus antiquitatis litteras inveniri. Apud Romano iam primis poeseos temporibus a diis carmina auspicabantur, Velut iam Livius Andronicus Odusium ab hisce versibus incepit: Virum mihi, Camena, inSPC VOI Sili Um. Non aliter incertus auctor carminis de Priamo Camenas, Ut adiuvent, adit, quem locum supra laudavimus Baehr. r. P. R. pag. 23. Aurea e poeseos aetate, Vae oculiar, Ialam quemque sere qui scripsit epicum carmen vel diducticum laudaro debebam Lucretius de rerum natura libros Vergilius Georgica, Aeneidem Ovidius Metamorphoses, Fusios, Artem amatoriam, Remedia, Lucanus Pharsaliam, Manilius Astronomica Grattiuε
63쪽
et Nomesianus Cynegotica, Serenus pinnionicus librum ni odicinalem: omnes prorsus a Musarum precatione Vel deorum,
Veneris, Apollinis, Dianae aliorum exordium capiunt ac petunt, ut propitii atque aequi carmini intersint, coeptis adlabantur, carmina moveant, iter poetae dirigant Longum sane est omnes, qui huc spectent, locos verbolenus adserre. Nola Servii ad Aon. I 8 hoc loco non omittenda est, qui scribit: Sane observandum est, Ut non in omnibus carminibus numen aliquod invocetur, nisi cum aliquid ultra humanam possibilitatem requirimus hinc in Arte poetica Horatius ibi Nec deus intorsit, nisi dignus vindice nodus inciderite. De carminibus opicis paene recte Servius iudicavit; nam Lucanus in Pharsalia et Silius in Punicis, quorum utroque humana lacla Durrantur, magis parci sunt quam Vergilius in Aeneide vel Valerius Flaccus in Argonauticis, quae de deorum actis agunt. Sed quid magnum Romani pro incredibili paene superstitione non auxilio cuiuslibet de factum osse credebant Provehamur longius atque in carminum partes graViores animos ad Vertamus. Ante omnia huc referenda sunt carmina diductica, quae ipsa natura in plures partes plerumque divisa sunt 3. Cum autem antiquorum voluminiam magnitiatio causa sit, cur iana quaeque operi pars plerumque uno volumino vel libro absolvi possit, mirationi nobis non esse debet, quod maior invocationum pars initio librorum reperitur. Sod otium medium in librum capita maiora incidere potuisse Servius docet, qui ad Aen. VII adnotat: Hinc est sequentis operis initium, ante dicta enim e superioribus pendente. Sed rariores eius modi loci Georgica sergilii sex illinque, quas omnino habent, in Vocationibus quattuor initio
quattuor partium exhibent, quae leguntur initio libri I, II, III, IV contra Columella, qui docimo libro rei rustica Vergilium
imitatus est, invocationem omisit, Non aliter vidius Fastorum libros, quibus singuli menses describuntiar, ut Uno UO TU DU-mine auspicatur, cui mensis sacer est, ab uno vel Marte volVenere vel alio Tolum opus vialem poeia a CaeSare Germanico inchoat Lucrosius, ut qui magis se abstineat ab hoc usu,
64쪽
ultimum tantum partem, quae post prooemium libri VI incipita v. st a Calliope Musa inaugurat, Ut iam praemonstrol. Eundem rem habemus apud Vergilium Ne di si sqq. poeta, cum toto libro de pecore loquatur, hoc loco ab armentis in greges lanigeros hirta Sque capellas sese conVertens noVa precatione Palem deum adit Manilius tertium Astronomicoruni partem Velut novum carmen inchoat i III, init: In nova surgentem maioraque Viribias uiasiam, Nec per inaccessos metuontem vadere saltus Ducite, Pierides vostros extendere mos Conor et indictos in carmina ducere cantus lGrattius et Nemesianus autem initio tantum carminum a diis
Non eodem modo atque in diductica etiam in opica poesi Vola renoVantur. Num continua factorum narratio distributionem materiae plures in partes rarissime admittit, nec nisi in gravioribus virorum factis Musarum auxilium implorando carnion interrumpi licet. Itaque iis in carminibus satis raro id quod quaerimus invenitur in exordio alicuius libri Annalium, ni animus fallitur, versus Ennii positus fuisse videtur, si gm ysti Baehr. F. P. R.):lnSece, Usa manu Romanos Uin indisperator Quod quisque in bello gessit cum rege Philippo. Aoneidis ultorum partem hisco verbis poeta inducit Vil sqq.Nune age qui reges, Erato, quae tempora Priam uis Latio antiquo fuerit fatUS .... Expediam et prima revocabo exordia Ugnae. Tu vatem, tu, diVa, monet Latii statu oscripto ad bella Aenea cum Italorum regibus geStu pergit eaque equo modo a Musis inchoat VIII is: Pandit nunc Helicona, deae cunt US UE OVete, Qui bollo exciti rego P. q. S.
Pandite nunc Helicona, deae, cantUS Ue OVolo,
i cf. quae supra de Propertio dicta sunt cf. Verg. ecl. IV ld.
65쪽
onae manus interea Tuscis comitetur ab oris Aenean armetque rate pelagoque Veliatur.
Praeteros Vergilius aliis locis deos noni inat, cum in graviore aliqua re denuo carmen quasi surgit, ut singularis illo ac nobilis locus l. VI 26i docet, quo fauces Orci, in quibus Cura et Luctus ot gestus et Lotum haerent, describiantur: Di, quibus imperium est animarum, Umbraeque Silentos, Et Chaos ot Phlogothon, loca nocte tacentia late, Sit mihi fas audita loqui, sit numine Vestro
Pander res ulla torra et caligine PI Sue P. q. S.
Quis deus, o Musae, iam saeva incondia Teucri Avertit ac similis locus I 525.
Lucanus vero, Ut iam Supra monitum est, per proprias viros omnia canenda esse censet nec nisi initio numen vocat, ut propitium sibi sit. Etiam Ovidius in Metamorphosibus rarissime deoriam compellatione utitur, cum continuus olinhaustus narrandi luctus summum in carmine praebeat oblectumsenium tDVenimus igitur tres in quindecim libris locos: init., ii universos deos nominat, cli , XV 22. vocum conserus Ovidii Fustos, in partes innumerabiles sere distributos, quorum Una Uaesilae haud raro, Ut dictum est, a deorum
procatione exorditur. - Largior est Silius Italicus, qui qualor in Punicis deos adit, et quidem initio totius operis ot initio l. XIV, in partibus gravioribus illic enim pro universo opproprecatiar, hic habet: Flectito nunc nostros, Heliconis niamina, Cantias Ortygiae pelagus Siculiquo ad litoris urbes. Muneris hic vostri labor est, modo Daunia regna
seliqui duo loci media in mutoria inveniuntur V stio lXII bo. - Valerius Flaccus invocationibus Unam Uum lacte Argonauticorum partem ab alia seiungit; nam inventiantur initio . , a quo versu oscriptio diei ossibi ruptus volioris incipit, Phoebus, lib. III lsi, a quo pugna exoritantias Veli Preaureo solicitor rapio, Clio:
66쪽
Tu mihi nunc causas infandaque proelia, Clio, Pando virum lAtquo a V stl bella domestica Argonautarum incipiunt, quorum narratio hisce verbis inauguratur: Incipe nunc cantus alios, dea, visaque vobis Thossalici da bella Ussi . . . . Impia monstriferis surgunt iam proelia campis. Quibus locis unus ex eodem carmine accedit, qui ransilus
vim habet VI lG: Quis talos obitus dederit, quis talia facta,
Dic ago tuque seri reminiscere, Musa, furoris 't. Hanc transitionis vim non raro deorum compollutionestis boni Vergilii Aeneidis locum IX iam modo laudavi. Eiusdem poeiae videas Georgica l. V v. I S, quo versu ad describendum historiam, quomodo homines artem me praeparandi invenerint, transit: uis deus hanc, Musae, quis nobis extudit artem Unde nova ingressus hominum experientia cepit Eudem est vis versus Fastorum II b', quo Lupercalia ipsa a Ploridibus inaugurata describens ad causas eius ullus et unde nomen traxerit transitum hisco facit Ovidius: Addo peregrinis cuiasas, mea MUSA, Latin S. Nonnullis aliis locis autem hunc ornatum neglexit volui ust. II sist quo dicit hunc morem Aeneas allulit, vel ibid. si, quo legitur: Disce per antiquos quae mihi nota sonesi Egiliorum qui restant locorum numero nonnulli adnotandi sunt, qui sine certa causa suis locis ex libera poetarum voluntate positi esse videntur. Huc numerandus est Proportii locus acerbus IV . IT, quo Appiam Viam compellat Aequo modo Vergilius ecl. IV l , cum olim heroica carmina Apolline non probante se cecinisse dicat Musam compellat, ad quam agrestem Sane et rusticam, nunc revertat incipit ergo quasi medio in carmine novum his verbis Pergite, i. e. agito Pieridost
i Sine dubio Apollonium hodium imitatus est, qui initio . III et
IV Musana vocabat, ubi nova capita narrationis inceperunt; nec libroriani initioium causa compellationes habemus, iam initi l l desideremus. cf. Eirtii Enchisesen pag. I d.
67쪽
Horatius Sal. I 5. Musam Vocat, epicam dignitatem iocoso imitatUS: Nunc mihi paucisSarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri,Musa, velim memores, et quo patre natus Uterque Contulerit litos Doni quo in sino et singulorum carminum et universorum operiam nonniamqUam in Venimia poetas Musas adiisse, ut carmini, quod scripserint, bonam fortunam comparent, vel ut otin futura tempora poetae faveant. Ab Alexandrinis, ut videtur, hic mos sancitus est; nam Theocriti c. I in sino libri fuissoverisimillimum est, qua de causa maiora damna illud copii mi. Ex Romanis Vergilius in me eclogarum libri vota in Musas renovat obsecrata Arethusa, Ut ipsum in hoc ultimo carminosa isendo adiuvol, Gallo amico carmen dedicat v. o Antonismoni libri poeta facit ex Musis: Haec sat erit, divae, Vestriam cecinisse poetam Dum sodo set gracili si scellam texit hibisco,
Indo petit Vergilius, ut quae ipse minima in Galli sui honorom cerit, ipsa sibi faciunt. Hiem Horatius carmen de Asinio Pollion oris Ira eiusdem generis verbis sanivit, cum dicat v. T:
Sed ne relictis, Musa proca X, iocis Ceno retractes Unora noniae; Mecum Dionaeo sub antro Quaere modos leviore plectro, i. e. Uaere leViores iocosioresque cantus Ovidius in simo
Amorum valedicit Elogiarum Musa III si init:
uaere noViam Valem, seneroriam mater Amoriam,
Raditur hic legis ultima mola meis.
ii Theoclitus, ut bonitatem vini describas, media in re Missas compellat e VIIm 8:
Fabulam de Isercule fungi poseta eam Musae noverunt, ideo ens vocat. Praeieroa vinos et elati animi documentum esse voluit. 2 v. Birti Buch g. p. si Bion. I. n.
68쪽
Et v. is: Imbelles elegi, genialis Musa, vulselo
Post mea mansiarum suto superstes opust
Ultimus denique idemque pulcherrimus, ni fallor, locus cui non in memoria venit dico Horatianum in sino libri fortit: Sume Uperbium Quaesitum moritis et mihi Dolphica Lauro cinge Volens, Melpomene, comam lII. Iam venimus ad aliorum huius partis capiat, suo deformulis, quibus poeta in invocandis diis plorum suo usi
Sint agemus. Pritas linum talem ad hanc rem, ut rectius intellegamus, aggrediamiar, non alioniam osse arbitror, o si robrevi quaerere, quibusnam locis valesistos suos versari imaginali sint. Indo a Graecorum vatum temporibus poetae singor solo-bunt, quasi Musae ad se ipsos venirent docerentque quod scriberent adsistobant dii animosque divino sis flatu inspirabunt. Itaque atrachomyomachino auctor sic incipit:
I IIo merides quidem de hac re nondum cogit isse videntur, cum numquam aliquid eius nodi in deae vocationibus ohibeant. Habent
runt. Musa enim nondum formn tam personaleni nacta erat, O quasi homo migrare posset Batrachomyomachiae auctor igitur, qui ad IJomeri consuetudinem chrmen si, ponere studebas, cum Musani ut icήeto , venia precetur, plane non curavit illos, Ursu non iidiomeri sempo a iusi rare. Ceterum Ras viri docti si ulpa uni cuiusue de si uri epyllii initio, porsuasionis vim non habent.
69쪽
chorinii eiusque cantum adveniat. Inde per totas posteriorum temporum litteras manavit, Ut poetae MUSas vel deum aliquom ad se arcesserent. Horatius Calliopen caelo descendor et sociam
heroa, quem de ina Vit, canere iubet e IIII, 3. Aequo auctor carminis in Riosi Anth. Lut Dr ibs, p. lio de Musis canit: Linquit Pierios colles et scribite mecum. Proportius Musas ante uiam torum, quo Scripturia est, Stantes focis c. III lo l:
Mirabar, quidnam misissent uno Camenae Ante meum stantes sole rubente torum lai quo Lucretius Venerem socium scribundis versibus cupit derer nul Iriij. Catullus Hymenaeum deum c. 6s ad se arcessit, ut linnula voce carmina concineret: Huc huc vonii Vocum loco conseras carmen prius illorum Linsidiensium v. 263: Huc huc, Pieridos volateri concedite saltu; atque ex Anthol. Lut carmen Octaviano Augusto tribuliani(Enelii . . L. M. IV pag. 81 v. b: Huc huc Ploridos dato flumina cuncta, sororPSi Anth. Riosi una n. v. si et illum procationem ad Maiestatoni herbarum Baehr. . L. M. I p.ra TiHuc huc adeste vostris cum virtutibus il Vergilius exhibolio III:
Huc pater, o Len QP, VP l . . . .
Tuque ades inceptumque una decurre laborem lovidius Phoebum compellat, ut adsit coeptis Rem Toti, ac pergit:
Phoebus adest, sonuere lyrae, sonuere pharetr P; atque ait epistula I si ex Ponto v. li: Non ibot in talis animum contendere CUI AS, Nec venit ad duros Musa vocata Getas. duae cum ita sint, non est mirandum, quod colloquii forma Poetae nonnumquam utebantur, quo id, quod scire Volebant, iis dicebatur. Saepius iam Aloxandrinorum temporibus a Unc morem inVenimus, praesertim cum Oolae in Heliconem vel
70쪽
antrum quoddam mente somniantes se viderent, qua de roinfra agetur. Colloquium autem cum Musis in sua ipsorum, qua canebant, domo, Si ita dicere licet, saepissimo habemus apud Ovidium. Qui unum quemque deum ad se arcessit atque cum eo do Vsibuslibet rebus colloquitur i. Ut oxempla ad- soram initio . III Artis amatoriae cum Venere agit, quae eum incitat, ut etiam puellis, velut l. I et II viris, artem amoris canat, atque oratione sinita legitur x. 5 :Dixit et e myrto myrto nam vincla capillos Constiterat folium granaque pauca dedit.
Atque Hor. IV de Amore: Illo mihi primo dubitanti scriboro dixit:
, Scribo Dabit victus ferreus illo manus te Saepissimo id reperitur in Fusiis ut unum se multis exemplum adsorum, initio l. V deinceps Iuno et Iuvontus et Concordia originem Iunii mensis deducunt, ante eius torum quasi lanios velut apud Propertium. At poeta pro prudentia sua, ne nominem ex iis laedat, non inter eas diiudicans v. si dicit: Ite pares a me, perierunt iudico sormae Pergama plus laedunt, quam UVel una duae. Singularem amoenitatem praebent vorsus Fasi sqq., quibus permultis rebus de Floralibus, unde originem ceperint,
cur versicolore cultu dea Veneretur, aliis ex ipsa Flora qua o- sitis, ipsa dea ante eius oculos in auras secessit: Omnia finierat tenues secessit in auras; Mansit odor posses scire fuisse deam. Similos locos Potorsius in editione Fastorum citat pag. s. Amalissimus, ut iam dictum est, Romanorum mos est, quom Callimachus invenisse videtur, cum a Volusiissimi om-poris valibus, quantum egomet hucusque observavi, alienus sit, somniando Parnassiam aut Heliconem aut quemvis alium Musarum locum quaerentem et Visitantem se ingere, ut Musuo
I E Graecorum posterioris enaporis poetis Oppianus initio Cynegeticorum alternit inter ipsum et Dianam canium exhibes, no petit, ut