Hippocratis magni Coi opera novo ordine digesta. Ad fidem codicum et editionum veterum recensuit, emendavit variisque lectionibus instruxit C.G. Fickel. Praemissus est conspectus medicinae veteris ad Hippocratis usque aetatem

발행: 1833년

분량: 86페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ptu ad illos Ioniondos adhiberent ; naturae maximst consentaneum est, medicinam iam a primo ortu generis humani repetendam esse, tametsi illis temporibus lixuc ne vix quidem vestigia ejus perSequi posSumuS. Certo autem quum videt hiit medicinam sibi maximon2CPSsariam esse, medicamentorum vim eXSpectationi aequalem et Omnia quasi boni aliquid unquam habuissent alius cum alio communicabat aut memoriae trudebat. In qua tamen ro naturae ipsius liboralitas hominibus Ostendit saepius viam vim morbi opprimendi vincendique; morborum rocens Ortorum quidem natura sero tulis est ut negrotus sciat sibi abstinendum cibis, quo facilius sino ulla ope medicamentorum ad sanitatem redeat. Sed tamen saepius in gravissimos morbos inciderunt quorum vim profligare non possent omnibus etiam quae ipsis nota fuissoni frustra adhibitis, ita ut aegroti hi sino ulla spo salutis lecto adfixi jacerent. Eosque desperatos Τ) aegrotos in vico frequentissimo domestici solebant exponoro, ut morbi naturam rogatin praetereuntibus possent curari qui simili morbo aliquando laborassent. Quae consuetudo Vetustate rotenta essecit ut pleriquo in herbis ac radicibus cognoscendis diligentissimi earum quoque vires observarent; quibus notatis quid cuique prodesset memoriae prodiderunt. Item vero quase ab animalibus instinctu quodam naturno fiori villobant translata ad similitudinem morborum homines invadentium in usum vocabant. Cunis vorat gramen, ut alvum adstrictum laxet; anates et ungeros

Cf. Strab. Geogr. lib. XVI. Εd. Almelov. p. 1082. et. lib. 3. p. 234. Herodoti lib. I. c. 197. Testam . Mov. Marci c. VI. V. 56. Act. Apost. c. 5. v. I 5. L. C. Rhodiginti Antiq. I.ecf. lib. XVIII. e. 22 et e. 34. Dan. Vink. Amoenit. Ρlii Iologicomedic. secl. I. c. d. p. 50. Ac kermanni Opugeula ad naed. hist. Periin. p. Is 1. Ioann. Langit Epist. med. lib. 3. ep. VI. P. 934. De Scolis idem dicit Zalin de orig. et progr. medie. P. 36.

32쪽

- 8 utuntur lapillis quibus cibum duriorem comminuant. Hippopotamus ') per ingluviem ndsiduum cibis obrutus

Oxit in littus qui vestiget arundines recens cuOSRS, quarum acutissimo stipite in corpus udacto venam aliquam sibi vulnerat et sex profluvio sanguinis offensa

Nilo impleto eam partem rostri aduncitato sibi perluit, qua ciborum Onera reddi salubro est. Molvmpus δ) Argivus quum ovibus helleboro nigroi voratro albo) solutam alvum vidisset, rius usum in corpus humanum negrotum transferens felicissimo curavit. Homo ne-stuans a nimio laboro frigidae cupidus Ox ejus usu multum habet recroationis. Saluberrima profluvia Sanguinis in morbis acutis sponte naturae Subortu Sanguinis dotrahendi necessitatem priscis indicarunt. Pheraeus Iason deploratus medicis vomicae morbo quum mortem in acie quaereret, vulnerato pectore insedicinam invenit ex hosto. Ac ros ejus modi paene innumserabiles sunt quae veteribus ad naturae praecepta Se adtemperantibus vias curandi tradidisse viteantur. Ex memoria ε) autem earum rerum medicina sensim estueta putatur, ut recte Aristotcles sonsit. iuno etsi ad cursus rerum et naturae fidem accommodatissima sint, multum tamen disceptatur inter doctos undo primus Ortus medicinae repetendus Sit.

33쪽

Multi . sunt et fuerunt qui Adainum i) gonoris humani parontem instinctu instatuque divino ut singulas artes, ita medicinam reperisse dicerent. Qua opinio-no nihil absurdius. Moris autem hominum est, ut Omnibus omnino hominibus priscis Sapientium a nostra plane diversam professis et illis in quit, is ing0nii olucobat excollentia maxima quaeque tribuunt. Itaque non nulli inveniuntur qui sex Hebraois ) Mosiot Salomoni multa ad artem salutarem portinentia adfingant. Quorum doctrinam nescio nn magnam neu eo pertinuisse nec quicquam aliud nisi notam por- Iovem rei modicae fortuito impressam sibi haboro facito crodiderim. Dicere enim quum Mose, vitulum aureum crematum SQ ipse tradat idoneum roddidisso ad bibendum, cum peritum fuisse chemiae, ridiculum ostatque absurdum. Illorumque disputatorum qui omnem sapientiam ex veteribus Scriptis eruant nitimus tanto Vagatur errore, ut Ptiam reS a populorum Orientis doctrina prorsus abhorrentes, Sanguinis quidom circui

tum ) SuIomoni iam innotuissu Sibi et aliis persuadero

I) Marsil. Fiein. Orat. de Iaud. med., quae libro quarto epi8t. eius T. I. op. p. 735. inseria legitur. Cf. Dit. Heurnii Antiquit philosoph. barbar. lib. I. p. 7. Lugd. Bat. 1600. 32. Suidam in Adam. 2) Clem. Alexandr. strom. lib. I. p. 343. Ed. Syth. Iustin. Martyr ad orthodoxos. Orig. adv. CeIgum lib. I. Dichinson Phys. vetc. 20. Pseisseri Dub vex. Cent. II. lib. 2. p. 248. Olai Borrichii de orig. 'et progr. artis cliem. P. 47. D. Sennerti de chymicorum cum Aristotelicis consensu p. 46. Wolfg. wedelli Exerc. medico - philolog. Dec. IX. 1 exerc. I. Ernesti Stali I ii Experim. p. 606. Iac. ScheuchZeri Phys. . S. tom. I. p. 2J8Cf. Conring. de Hermet. medic. lib. I. c. 3. Bayle Dict. tOm. I. art. Aaron. B. Gundling Hist. phil. in Dr. c. 7. p. 633 Ioannis Pineda De rebus Salomonis lib. VIII. Mogunt. IUI3 fTheophilus Gale Phil. zen 6 R '' ei 1U I , M. gen. 9. 8. P. 23 , qui eX Salomonea sapientia ait Hippocrutem medicinam acoepisse, PIatonem Philosophiam Aristotelem historiam animalium. i Nicol. Fulleruη Mis-

9. 21. ex. Id. . 42 Corn. BentehOe do vita humana P. II. g. 10.

34쪽

volint. Idoniquo do EZechia Φ) dicendum esse quis non vi dot f Νoc vero ex Chaldastorum fragmontis ulla utilitas solida duci potest. Sacerdotes enim ) apud eos iidem-

quo philosophi iisdem sero in rebus in quibus Magi

apud Porsas occupati nihil nisi inania et portentosa consectabantur, quemadmodum hodie videmus quoddam gonus δ) medicorum in robus reconditis vorsari qui ad

morem circulatorum urtem suum pisebi vendi tantos mor

borum vim divino quasi satu medicinae infringero posso sibi vi dolitur. Sod Chaldaei ε) quum coelum ex omni

parte patens atque apertum intuerentur et trajectiones motusquct stellarum observarent, eam Scientiam effecisso

putantur, ut praedici posset quid cuique eventurum set quo quisque fato natus esset. Ex his autem prin-cops β) Zoroaster, philosophiae chaldaicae conditor,

. . . ia

Paschius de inventis nou - antiq. c. VI. g. 3. P. 3II. Ct. Io. Buxiorsum ad libr. Cosri. P. 1. p. 32. Woliti Bibl. Hebr. to m. I. p. 1050. qui Salomonem de physicis dicunt scripsisse. Sunt ulli quoque qui ei anatomiam tribuunt, . ut IVilis iug I c. tom. II. exerc. 6, P. 161. Sal. IIOttingerus in Biographia physico-gaera s. Dissert. de vita, huius natura, essentia, intervallis s. aetatibus, cumprimis de incommodis senti. Tig. 1706. Wedelii Dis g. meta dico taphilol. dec. III. e Xerc. III. de morbis senum Salomonis. Otto Philipp. Praunius Poliater Campi donensis Diff., qua physi eo- anatomica analygis cap. XII. Ecclesiastis sistitur, vivaque senii mortisque imago delineatur, et inventis novis anatomicis illustratur. CL Jac. Seheucheteri Physica S. tona. II. p. I Ois.

I) Rabi Moyse lib. 3. PerpleXOrum c. 38. Cf. Suid. in ' ζεκίας. 2) Diodor. Sicul. lib. 2. P. 8 I. SeXt. Empir. Iib. I. g. 2. p. 338. Ed. Fabricii, Gellii lib. Id. c. I. 3 Vide scripta Italinem anni. ο) Cic. de divinat. lib. I. c. I. 5 Plin. hist. nat. I. 30. c. I. et lib. 37. c. I 0. Idem . lib. I. e. 10,

auctor est Zoroastrem eodem quo natus es sol die risisse. Iustin.

I, I. s. Francisci Patricii Zoroasser et ejus 320 Oracula Chal-d ica etc. Ilamb. 1503. 8. Henr. Ursini dissert. de Zoroastre, Hermete Tris meg. etc. Nori in b. I 66 I. 8. Pocockii Specim. Hist. nrali. p. 147. Thomasii Stanteii Hist. philos. orient. et graec. I'. XIII. p. II 43. P. XIV. p. II 60. I,ambecii Prodromus hist. Iiterar. p. 79. Fabricii biblioth. gr. Iib. I. e. 30. et Iib. 8. c. s.

35쪽

quem quum Magorum nominis sensum mutas soli) nil Satanae, omnium Scelerum flagitiorumque auctoris quasi satellites ot ministros relegavit superstitio rerum Van rum et omni SuperStitione plenarum multitudinem litoris prodidisse dicitur. Eundem dicunt scripsis so do onficio medici, do viribus herbarum, de lapidibus et quattuor de natura, quae Omnia chaldaico scripta se possidoro gloriatus est Franciscus ) Picus. Νec soluiti magia condita est a Zoroastre, sed etiam astrologia. Insuper tanton de eo tradita Sunt tam incerta ot intor sopugnantia, ut omnem iis sidem derogare deboamus. Tum apud Assyrios in maxima fama doctrinno morunt Bolus et rius sacerdos δ) Berosus Babylonius, quorum ille quum coloniam ex Aegypto Babylonem deduxissot Sacerdotes more Aegyptiorum instituit cum iis quo sidoraes alia quast his sunt similia diligentor observavit.

Berosus' vero astrologus celeberrimus et rorum scriptor antiquissimarum disciplinas chaldaicas primus fradidit Graocis ot apud eos tanto in honoro fuit ut oi Atheniensos β) in gymnasio statuam posuerint lingua inaurata. Verum tamen disciplina chaldaica ita constuiuta fuit ut longissimo abesset a medicina se studiis. Ad Porsas doinde cum imperio doctrina omniqchaldaica deportata est. Iam nobis Porsarum disciplinas et vitae communis instituta considerantibus in men-Ed. secunda. Oracula quaedam Zoroastris Michaelis Psellus primus edidit gr. lat. Paris. I 589. 8. Cf. Suid. in Zoroastr. I Nov. Test. Math. II. V. I, 2.2 Vide epistolam ad Ficinum datam quae Iegitur in operilius Ioannis Pici, p. 249. Idem iam fecerat Prodici secta, ut testatur Clemens AI ex. Strom. lib. I. p. 304. Cf. Patricii Ii-hrum upra adluinin p. 7. ubi summa illius epistolae excerpta 3 Diod. Si c. lib. I. p. 24. Plin. lib. 6. c. 26. et lib. 30, c. Id) Jos. Sealigeri observ. ad Euseb. p. 248. Cf. ejusdem libr. de emendatione temporum. Lugd. Hai. I 508 f. 5 Plin. I. 37. Senec. Nut. Quaest. 3, 29. Vitruv. lib. u. c. 7

36쪽

toni venit milianos Zardushti Τ) soli Zoroastris prae- coptor omnium nobilissimus, quem ex Aegypto in Persium decossisse credibilo est. Ab eo nutem apud Por- Sas astronomia cultu ost ot liber do chemias compositus. Et alia Osthani adfinguntur quase commemornre non OSt necesse. Vorum prodita do oo si vera essent non mediocriter versatus singulis in artibus haberetur. Supersunt alii apud Persas omnium sermone cel brutissimi, quos tamen pra tereundos cenSemu S, quum Omnes Persae ut ipso Galenus dicit potontino divinae nimium aut omnia tribuserent. Et magia δ) a Chaino Chaldaeo prosecta, reconsia Zoroastro medicinam quidem', complexa dumtaxat in fascinis incantamentisque et aliis pruostigiis cornitur, ita ut ad illorum doctrinum pastorum carnificumque ineptiae ac fallaciae pro-Xime accedant. Itaque pergamus ad sapientiam Indorum. Brachmani β) autom sive Brahininae ut hodio vocantu omnibus longe praestiterunt, quos eo putarunt sacerdotio praseditos ut deum iratum precationibus piaculisque pori Sent placare. Hi igitur quum in robus di-Vinis et Sacris semper vorsarentur, in rebus ambiguisset aliis quae ad Birumam roserri solebant quid facion- dum osset ab ipsis rogibus saepius consulobantur volui deo satis facerent magnopere rogabuntur. Caeterum constat inter omnes, ob id quod i) carnibus prorsus

I) Plin. 30, I. Tertuli. de anima e. 57. Quae Apuleius in I. Apologia adfert exigui sitiit momenti. 2 Thomas Hyde in praes. ad libr. de religione veterum Pers rarum. Reinesius lib. II. Var. Ieci. P. 155. Cf. Bocliarii geo' graph sacr. p. 235. 3 Vierus de praestigiis daei nonum etc. 2, 3. q) Plin. 30, I, 3. Ruperi. ad Flor. I, 3. P. I 08. Tacit. An n. 6, 21.5) PorpbFr. de abstinentia lib. 4. g. II. 6 Palladiiis de gentibus Indiae et Brachmanibus. Ambrosius de moribus Brachmanorum. Anon. de Bragmanibus junctim edidit I d. Brissaeus. Lond. 1665. 8. Cf. IIalleri Bibl. botan . iom. I. P. 5. HIuiuent, acliti Inlrod. in hist- med. p. 12. Cf. etiam Spe-

37쪽

ab si in proiit eos de solis planiis vivoro solitos in loquo in carum cognitione haud modi Ocritor versutos.

Idom vero de gymnosophisiis dicero Ilooi. In his Duddas I) soctae intor Hylobios conditor maximis ingenii ot doctrinno Iaudibus celebratur, qui quis fuerit noc liquet nec certi quicquam potest statui de ejus ratio no poculiari philosophandi. In qua socia maximo

qui cum discipulis suis in eo multum elaboravit ut temperantiam cum unimi fortitudine conjungoro disces sent, vitae quoque mirabili munditie adjuncta, quod iis iamquam fundamenta sapion sine continori putarent. Id eorum num Orum se aggregavit Sphines, R) graeco Calanus, qui animi os fortitudine et magnitudino insignis more Se gentis v ccodonte morbo quem ferro turpe sexistimabat vivum comburi voluit. Hic quum adscenderet in rogum ardentem: o praeclarum ,') inquit, disce33um e vita, quum ut Herculi coni igit mortali corpore cremuto in lucem animus excesseriti Atquo in

his studiu Indorum Versantur.

Nunc vero quid dissorum do Arabibus ingonii ologantia clarioribus quam doctrina illustrioribus, a quibus Pythagorain β) artem divinandi ox volatu et garritua tum accepisse tradunt i Neque inmen quantulumcum

cimen sapientiae Indor. vet. gr. et Ial. edid. Godola. Siarchius. Berol. 1697. 8.3) Hieronymus contra Iovini an s. 22. 6. Cf. Tollit Insign. itin. Ital. p. l37. Maturini Veiss. Ia Croete Histor. Christianismi Indor. p. 6/l5 .et Clem. Alex. Iib. I. strom. p. 305. ubi eum ait ut deum honorari ab Indis. 2) Brucher Hist. erit. phil. p. 203.3) Aelian. Var hist. lib. 2. c. 4 I. ubi inquit, ejus in honorem postea ab Ale Xandro M. certamina musica, equestria et pugila tu η in stula esse. Et lib. 5. c. G. Arrian. de R. G. Alexandri. 4 Cie. de diviti. I. 23. Cf. Valer. MaX. lib. I. c. exir. et Suidam. 5) Porpho r. in vita Pythag. s. 2. p. 14. Ed. Κusteri. Plii Iosiratus in vila A poli. lib. I. c. Id. Sehesser de philosophia Italica. c. 5. p. 30.

38쪽

ilio in mo situm est 1ib his rudimenta medicinno potero liceat, quamquam ex eorum Sabianismo soli Zabiorum historia i) Moso Maimonidos clarissimus Iudae rum medicus sua deprompserit. At non desunt qui in

OXistiment, quum rex eorum Ηaangli libros non nullos de re modica confecisse feratur. Ac Sinenses ut memoriae proditum est spiritus quosdam quibus calor corpori innatus et vita Sustentaretur viginti quatuor horis quinquagies per vasa circumire ad quinquaginta signa coelestia in animum inducebant. Ρ ulmum δ) quoque quibus arteriae micant sci sentiam subtilissimam tonuerunt, quorum Singulis generibus singula modicamenta adhibenda putabant paucis eorum contenti; in primis tamen statuum ration om habuerunt. In morbis ex tornis' acupunctura quae Vocatur, cauteriis aliisque robus uti solebant. Sinenses igitur cum Aegyptiis acu- puncturam primi adhibuerunt, quamquam a rationali ejus notitia et usu alienissimi. Ρhoonicibus β) autoni quum ultro citroque plurimarum rerum PSSent commorcia nec potuit occasio deesse

animum ad studia humanitatis literarum conformandi optimisque doctrinis excolendi. Hinc in Phoenice non

I) Moreh Νebbochim P. III. c. 29. Cf. Ηottingeri Smegma oriental. p. 39. Iulii Bartoloccii tom. IV. p. 105. Wolfii Bibl. hebr. tom. I. p. 863.2) Andr. Cleyeri Specimen medicinae Sinicae Frsti. 1682. 4. Io. Bapt. du Halde Description 1 de Ia Chine. Vol. III. p. 46 I. Re q. Cf. Eberhard a Geschichte der Philosophie g. 3I. De Pauin Reeherches philophi ques sur Iea Egyptiens et les Chinois. BerI. 1773. II. Vo I. 8.3) Gruuer. Semiot. gen. p. 657. ubi Sinensium multiiuginem pul

suum adfert.

4) Willi. ten Ithyiae Dissert. do arthritide e. mantissa schematica de acu punctura etc. Lond. I 683. 8. Κaempseri Amoeu. exot. Lemgov. 17I2. d. p. 582.5 Heu malini Acta philosoph. Vol. II. p. 188. Dav. Baieri Disseri. de Phoenicibus eorumque studiis et inventis. Jenae 709.

39쪽

modo artos et studia optima quaoquo litorarum juxta mercaturam latissimo patentem maximo quondam floruerunt, sed etiam multae disciplinuo inveniae sunt

Sidono Oriundus artium quarundam inventarum gloria excellens atomorum principia eX quibus Omnia nascerentur primus repeIiSSe sertur. Quam rationsem ab eo inchoatam doinde Leucippus et Democritus absolvorunt. Hinc omnos Graeci studiis litorarum maximo iiselectati in eam regionem tunc confluxerunt. Ipse quoque Pythagoras quum Mochi mysteriis initiatus osset in ejus disciplinas omnem curam cogitationemque contulit, ut in monadum inventionem incideret. Itaque non possum cum Cudu ortho consentire, qui Pythagoram putat monadus suis a Mocho uccopisso. Praeterea credunt

quidam, Mochi doctrinam tantum apud alias sentes VRIuisse, ut in Graecia quidem Empedocles Agrigentinus, Anaxagoras Cingomenius et alii pro suo quisque ingenio accepta ab illo adsidua cogitationo persequuti alias

rationes doctrinae invenironi. Τum non QSt praetereundus ') Sanchuniathon philosophus et rerum 1 Eterum scriptor, qui historiam Phoenicum quae jam pridem in- torcidit singulari studio veritatis consocisse nec non herbarum vires cognovisse fertur. Πic otsi pleraque Omnia ex commontariis Τhootii excerpta prodiderit, dubium tamen non sest quin ejus ratio de rerum gene-

Se t. Empir. adv. phyg. lib. I. p. 62l. Ed. Fabr. Iamblich. in Vii. Pythag. c. 3. p. 33. Εd Arcerii Theodoreti. Frisiae I 508. Cf. Athenaei lib. 3. c. 3G. Vossit hist. gr. lib. 3. p. 390 et Cud Oribi Sysi. intelleci. g. s. p. s. qui hac de re doctissime

disserit. 2) Euseb. de praep. evang. lib. I. c. 9. Theoderet. de cur. Graec. adfeci. serm. II. Bocharti geogr. S. P. II. lib. 2. c. IT. p. 855. seq. Ursin. de Zoroastr. Heri n. Trism., Sanchun. eXerc. III. Richard CumberIand Review of the Cosmogenia os Sancti uniathon. Daniel Huetii Demonsir. Εv. Pr. IV. P. 50. seq. 70. seq. Con. ring. de med. hermet. c. I. s. 5.

40쪽

ratio no portonsis reserta unimos eruditorum voliemonitus impulerit ad agendum aliquid cogitandum suo. Quado caussa ejus operum jactura hodie gravitor serotida

Quum vero in meridiem ex oriento studia sapionitae migrassent, gens Aegyptiorum insolens quidem acvnian, in) naturae fertilitate omniumquo rerum caetern-rum copia circumfluens in nrtibus et singulis partibus philosophiae tamquam ex incunabilis accopiis multum vorsabatur. A c licet Aegyptii animum vanis ineptis quo opinionibus impeditum ab anili superstiliono commentitiorumque numinum cultu RVOenre non potuissent, gloriam tamen literarum tantam nominisque colobri intonandopti sunt, ut Orpheus omnium Oro tritissimus, Tha-Ιos, Pythagoras, Democritus aliique Grasci et ingenii set doctrinae praesidiis paratissimi eos discendi caussandirent. Omnium autem artium aegyptiacaruin, etiam medicinae auctorem fuisse et inventorem Thoyth quem gi noce dicunt Hermetem, plerique Omnes confabulantur. Qui apud Osiridem ut tradit Diodorus in tanto honore fuit, ut ab eo saepius consuleretur, quod perspicacissimus esset in OX cogitandis humanae vituo commodis. Idemquo auctor plura alia scribit do I hoyili )quae adjicero non est instituti nostri. Illud tantum adjiciendum puto, ab eodem permulta scripta fuisse,1ὶ Isocrat. in Busirid. p. 530. Ed. Hieron. Wolsii. Bas. 159 1. Theocr. IdylI. 17. v. Ps. et seq. Ammian. 22. 40. ubi et religionem eorum describit. Cf. Iuvenal. Sat. I 5. Plin. Paneg. c. 21. Lucaii. 5, 58. Hirtit B. AleX. e. 24. Curt. 4, I, 30. Vopisc. in Saturn. c. 8. ubi dicit de studiis quibus maxime delectati Aegyptii fuere. Macrob. Somn. Scip. I, I9. Herodian. 4, s. Gruieri Thesaur. Crit. p. 3Is. Cael. Rhodig. 0, 3.2) Iamblich. de myst. Aegypt. seci, VIII. c. I. Cf. I rsin. I. e. eXerc. II. S. 2. p. 80. seq. Conring. l. c. c. 7. Schul Z. his s. med. Per. I. s. I. c. I. Cleric. L histoire de Ia medicine Liv. I. c iap. 5. Dan. Vinh. l. c. seel. I. c. I. Sprei gePs pragm. Gesch. d. Argnei L. t. I. s. I. p. 39. Acherna. Insiit. hi St. med. c. 2. g. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION