Nicolai Crassi iunioris, Veneti ... Antiparaenesis ad Caesarem Baronium cardinalem pro seren. Veneta republica

발행: 1606년

분량: 79페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ne lauserunt ii amplurimum fides,atque firmamenti licquae supcitus a nobis tradita suerunt: Ecelestis sticam immu. nitatem mahi a Principum priuilegio quam a iure divino aliquo dependere Suis autem Veneti, non aliorum legibus semper vivere assuetii quod diuina elementiae acceptum relerunt nullis quidem Impreatorum decietis planesten tur,sed iis multo minus,quae non multo post abrogata sunt, viventibus illis adhuc, quorum iussu, deautoritate, an cita fuerant. Nam conqueruntur Episcopi in Concilio Aqui Lmanens, quod anno Christi DCCCXXXIII. celebrat uni

tibiis, cumquam intonsa aeui se habeatis earus, Ecclesiasti--pras F. In Concilijs etiam es densi, Suessionensi de Valentino erebra sunt illa voces Bona sacra diripi.& ausis siriclesiis, distribuique militibus,atque Laicis. tantum igitur abest,ut priuilegia,a Carolo,&Ludovico donata,ficina, rataque fuerint ut potius violata fuerint Ecclesiae iura,quae tot annorum curriculo iust ac legitime obtinuerat,tano solum autoritas Pontificia multiam imminuta,sied etiam bona direpta suerint, pr 'ia loco stipendiorum imilitibus attributa. Quid diceres,Baroni, si hetestam iniqua Ducis, a que Senatus autoritate lacta estent,quae a Caroli posterita re perpetrata sunt, Nunquid ab ipsis tala quidpiam sanciatuni est,ut Ecelesiae spoliarentur, di expilarentur,& causa: omnes etiam de religione a se eognoscerent ut 'Et tamen calumniaris eos luliani Apostatae exempla lacutos esse, aut templa Christianoritur,celudi sentilium vero Fana resera si praecepit,de qui Christianam religionem deserere nollet, eos o innectio noribus priuatos acerbe mulctauit. Hae ense mirum estalla suauis etractandi ratio, qui Regum, Principum animos benevolos reddere Bato ilius suo vel more,vel ni orbo soleti ignoscimus tamen Propterea qiu, illi, qui liberali.& honesto loco nati sunt,optline callento innes rata oncs,quibus agendum est cum honestissimis viris. ijs prae.

32쪽

espue,qiii in aliqua dignitate constitistisiunt.

Eiusdem tuae imprudentiae nciant ptulerati nec imus, est Daui ascen verta quae nihil ad rem faciunt, contra nos adducere. n late iterum; accuratili perpende locum; xndue a sumpsisti videbis prosecto, iusmodi argumentueontineat.Ibi de ijs agitur, qui se cras sanctorum imagines abolare contendebant. Quarum sane tunc Veneti acce Iri. Hi propugnatores fuerunt, Simp ijs Leonis Imperatoris conatibus palam obstiteriat. Non ibi acerdoti iura Resip. pertinaciter vindicat, Batoni. Non suis legibus Ecclesium regere constituit. Vos potius estis, qui vestris legibus Res aliorum publicas administrate praesumitis,&,quod ridicus tum est,houi ines usu rerum vix ullo praediti Principibus, qui an regendis, moderandis summu impciij totam stul. ita; magna cui aude contriuerunt ptivire vultis olim in in &leges praestribere quibus ne disitu ui quidem di studere tuto valeant. Clamassequenter Senatum omnia .confundet di permiscere, tu contra potius omnia ciuer . ti immo plan Ecue i&Profers ea, quae a Basilio Macedone Imperatore in Hii Synodo dicta suere, cum istamen ii ond ijs,quae ad politicam gubernationem ita ad fide i ta Ecclesiasticam iurisdictionem spectant,ad poplumnie ba faceret. Quor a tuo festumino, ipse te docessit, mi . eld uiuentiani mutat ut alias, nolit9hutulinodi testim , Dium Imperat citis I .is ij jectare ad controuersiam' iudi ' ' kcia deside,&religione.Sed tu nihil antiquius habes, quam n n Perturbare,di aliorum dictis,atque telii monijsabu ita. Aliud est Ecclesiasti eum, aliud Politicum Forum; latusi mum vero discrimen interutrumque In illo Principes, i

Reges OuIum numero centientur, Pastoris autem ii Iuniis sa 'coctores obeunt in hoc Reges, Principes summam obti n autoritaten a Deo, cuius vices gerunt proindeque ob

33쪽

ut quemadmodum ipsi eges, principes probri loco

non ducunt demittere se hominibus naturae conditione multo inferioribus, quando Christi persona a gerunt, se etiam Clericis dedecori nullo modo egi queat, ii Principibus, ae Regibus suis, qui naturae conditione , si perio, res sunt, reuerentiam tribuanti&debitum obsequium exhibeant. Sed progrediamur ad reliqua. Ais eiusmodi Senatum peccatis excusationem obtende re quod idi suis maioribus factitatum fuerit,&occalione hinc studios Sarripis ipsos reprehendendi. Certe in quam plurimis alijs alienum tuum a Repub.Veneta ingeniti, men-umqtie pers eximus; At in hoc quam maxime. Non enim satis tibi fuit, iis, qui eidem modo praesent, maledicere sciliniam illorum glori ac pietati detrahis, qui Catholi fidei propagandae cauta strenue ac sortiter demicitiint,&cel biem nominis sui moria iurabres prs clari sine gesta posteritati reliquerunt Oiminaris eos quod non satis ae qua appetiuerint, cumque Summum Pontificem exorari

possedissidereii Gad Patriarchaim confugerint, de quicquid collibuisset ab illo ἰ miserint . Est ne ulla Ecelesiastica lex.

Baroni quae Principiluis interdicat, ne ad publicam tranquillitatem atque pacem tuendam,& ad commoda sucinaugenda,iussione caueant, ut ad Ecclesiasticas dignitates inditionibus suis ciues se provehantur, aut saltem, qui ad aliquod temporis spatium ibi moram traxerint, ab his litem. Exteti,&Peregrini prorsus arceantur. Nulla certe opina .mur lex esusmodi reperitur, quin immo si cros Canones pτῖ' cipere novimus. Ne emeritumseu GDsit Pere P mi, se ex

ibi. ιν vitum furuum meremur testimento, praeponamur. Hoc ipsum

sincitur de istopis. Catholici quoque imp Arcadius, cis . heodosius vii iure suo,quod commodo publico esse exi- stimabant id aegescit ictu tu, ut Clarici non e ali possession et vico ede et eoivbi Ecclesia esset, ordinarentur. Hix Vero

34쪽

vero tempori miliu est quinetaaim Hispania,&mitti iis alijs Catholicis regnis,&prouincisseiu nodi leges pi

ne vigere, quae amittis ab hinc aetatibus lata berunt. Pote runt ii itur ei ruti eo tempore tale quid statuere, de praeci. pue in nouo imperio,cui multo na isti inendum erat,atq; consistendum, quam innis illi quae iampridem constituta

fuerant,diuturnaque possesso ne ii abilita. Quidni ergo poterant iurisiurandi religione obstringere illum, qui Patria cha eorum suffragij designandus erat,v prs staret id, quod

aequitati consentaneum esset, de vero conducere plurimunt Reip existimaretur. At enim in hac re Patriarcia,culpa quandam agnouit,cuius veniam,vna cum iuramenti liberationeta Summo Pontifice pet ij tile impetrauit. Trepidauit timore ubi non erat timor ut diuinus vates aiebat. Porro siquis falsa opinione,& conscientia ductus exili inret,sibi non licere id ,quod iure licet, tamenis idem laciat,animum inducat, is minime culpa vacat, excommuni Doctorum sientela

tia. Certe vel opinio quaedam falso concspta,vel nimia qugdam religio,quae postea Obrepsit, in caula fuit, ut Patriarchaerediderit, si lapium fuisse, Ponti sex autem iustisdec usis non satis edoctus , quibus Patii archae iuramentum delatu fuerat,pronuncia uit,id irritum,& inane esse, eidem 4, mandauit, ut nullam deinceps indignitatibus Ecclesiasticis tribuendis,illius rationem haberet. Sed fortasse idem genus morbi,quo vos in praesentit tentamini, etiam Patriarcham inuaserat, scilicet,ut autoritateni suam quam maxime amplificatam,prolatamque velleticui cum ossicere plurii num existimare iuramentum illud quo tenebatur obiictus, ne coni re dignitates in alios homines,quam in citet os posset,artificio quodam Pontificem aggredi constituit,quocupiditati sua morem ereret, diles ei eligionis vinculo facit

lime soluere I.

F ic tu, Baroni occasionein quoquo modo nactucinsectaris conuicijs. malediciis Praesules,de Episcopos cnctos,

35쪽

quos tantamsne prorsus indigno asseris, di potius Lupos .mam Pastores nominandos esse Quanam vero de citula Quoniam, inquis, sibi fuga non constuluerunt Papae,vi long hsapientissimus, retumque diuinatum consuli dimus es Vndetiam isti tismodi. docti inam hausisti e Non quide ex Elian gesto Christus enim oves a Pastore suo indiscrinane deserendas minime praecipit, sed ut semper custodiatur. 8 pascantur, adi non et,quam intentissima cura, atque vigi, Iratia, quid ex ipso riu vim abstrahatur,aut errado

Ams-- ropria indet Lupum ementem,csrae mittis ora, Minis opus rapit, iuster, oues Mercenarius autem uesit uia more Mauri est onm peratae ad maere is, . Vide modo; quantum 1 Chri isti doctrini distet tu amaroni 'Ille pastore ii voeat qui manet, mercenarium,qui ibis f. tacontra Pastores vis este illos, qui iugiant,mercenarios, qui maneant,Lupos communi nomine censes appellados, tam pastore ipsbs qui prostr e suo excubantiam eos, qui dant operam, ne grex a Pastoribus deseratur. Atqui muli I verilis Lupi nominandistini, qui Pastores alueiido grege suo violenter abstrahunt, nihil pensi habentes, quod inedia Pecudes extabescant, dummodo ipsi cupiditate in suam expleant, Sc ver Luporum instar, disipergunt.&nia ciant oires,pto quarum salute Pastor optimus inuiolesus Christus, tot tantaque supplicia perpessus, mori etiam non recusauit. Sed suturum est aliquando, ut sanguis earii demani bii illorum e quiratur Pastores quidem nosti imagiς laborant de gregis incolu tate, multoque melius, quam vos eidem pios picere didicerunt . Propterea inquit E si te Propheta Pastores Gerba mimini. Viso ego icit Do Unus Deus, quiapro est,quod facti scin greges nus, 1. esse risor nequi ex iis quasi erant Pastores

36쪽

me suo Pasceta re propterea, Pastores,aud te verbum Domin

Mesam. Pastor igitur nostri adeo graues minas, mum per Erechielem Prophetam Dominus intentat, verit suco tra quam vos facitis, de incolumitate sui gr splurim uim laborant, neque ulla ratione possunt adduci,ut liuinis naci nitis neglectis,uel ira documenta sectentur, atq; aut rizatc. Norunt illi diuinae voluntati, qua madat, ut Pastores excubent pro grege nulla iussione humana praeuertenda esse,nc dii antefietenda, qualis est ea, quae deseruado interdicto dudu nianauit.Nota est ipsis praeterea causae huiuς aequitas,&quanta sit Reip. pietas,innocentia, integritas Probe siciunt nihil Ducem.atque benat una deliquisse, & nihil tale come .

Fit sestaquale illis iniustissime irrogatum est. Sed fac,eos. Miu culpae alicui,ut falso putatis, amnes esse, proindeque

dignos , in quos cclesiasti ea censura animaduerteretur, nonneso lex omnes praedicant, interdicti tempore certa quaedam Sacramenta Populo ministranda esse, maximhvero, quae ad sternam salutem sunt necessarias Quis aute&tiirli non prospicit, ut Parqchi suorum Episcoporum, qui summi sunt Pastore &Pra fides exemplo incitati, non m eo neeellaria ha e munera obire negligant, sed etiam fugae

se committant, grmena suum plan desierant, contra quam iura pariter diuina, e humana praecipiunt, Quid quod etiamsi causa fidei nulla in praesens agatur,ta Milmenbutiansibus vestius tantummodo interviant, iubetis illos in apertum discrimen venire, I suum caput obi jcere' Senatus enim, ne religionis studia in populo deseruesceret propter sacrorum mysteriorum intermissionem, illain publicae tranquillitatis conseruandae causa anatura instris.

37쪽

ctos,qt12,Imi repellandam docet, opportune prospexit ut si quos in ossicio non contineret. debita tam in Deum Aquam in patriam pietas,&ea, quam Principi suo praestare. debent, obseruantia, Ialtem meritis poenis ad aliorum exε plua coercerentur, meminerimque publicarum legum se potius fautores,& adiutores esse quam correctores, 4brogatores, ut falsissime iactas, ii quidem in ea, quae dicun .

tu a principe Episcopis insterere se non licet AE aliquid iuris sibi usurpare, praeter quia in causis de fide, aut inhiaquae ad manifestam perniciem animarum vergerent, aliquod impedimentum aeternae statutis afferrent. Cuiusmodi idit illa lex a Mauritio lata, qua quidem non ad militia MO nachi cogebantur,vi ipse scripsisti, sed tantia in modo caue-1batur, ne cui in monasterio conuerti liceret, qui publicis. administrationibus esset implicatus. Nili sori monachus appellandos existimas, eos, qui vitae Monasticae sie tradere cogitabant,antequὰm monasterium ingrederentur, quae t mei appellatio neque propria,neque legitima est. Sed parum est, quod nominibus abutatis qui passim lais orijs, at que exemplis abuti soles. Ad stabiliendum illud tuum e flatum . Romanos Pontia ex insererexto Linum Principum Arogatores , vel ore Gores hoc exemplum Diui Gregori modo attuli isti qui tamen pro in perio , potet tale non pronuntiauit legem Imperatoris irritam esse, sed tantum Imperator admonuit, tantamque lenitatem adhibuit in ea admonitio Ahor a n Vt tibi pus fuerit non unam excusiationem comminisci, I ' ne Sanctissimus ille Vir nimis demisse, & abiecte egisti: visederetur. Vnde igitur colligis Mauriti Imp. legem vel abrogatam ab ipso et corrostam suisse Nam qua ex Epistolis Ioca protulisti nihil taleii a bent. At, inquiis,non hoc aio, D. Gregorium abrogasse legem,vel correvisse, sed, ut emendata promulgaretur, curaste. Belle Hercule.Tuum erat probas Pontifices legum abrogatores,versa

38쪽

39tem eorrectores fuisse: modo pedem refers, satis habes

ostendere,curasse illos,ut emendatae promitigarentur. Ita vero libenter damiis neque dissitemur, monitis, ite cibus cum imperatore D Gregorium egisse,ut ea lex quae hominibus praecludere adiciam videbatur ad aeternarii vitam aliuqua correctione temperaretur. Certe D Gregorius in suis

epistolis nihil aliu lait,quam se Imperator aliqua suggessisse, atque id verbum frequenter in ore habet, quod noli imperijsed obsequitargumentum est. Ultima vero clausu Ia eius Epistolae, quam scripsit ad Imperatorem ita ha het Ego quidem is imis siectine mim ra per Hors merarum partes transiuitrifera, ct quia lexi . omnipotenti Deo mimme concordae reopers stionis πω paginam Serenisi ι--s Domiuis ni mi Gi; trobique ergo qua ibui exotiis, quia Imperator obediem v prelis G pro Deriquo ,-mme tacui.

Audin, Rarom, quae D Grego ius scribit initis Impciatori .ggessisse, eidemque obedientiam praebuisse si pribuit

obedientiam . ergo censorem non egit, siue correctore ni Ait prς terea eiusdem Imperatoris iustu eamdenile em per uiuersas terrarum partes se transimis ista Si transimilat eam demi Ergo nihil a se vel correctam,vel immutata metemn presertim dicat hanc legem a se transniliani eiusmodi suis , uti omnipotenti Deo minime concordaret, on licet autem ercistimarem.Gregorium data opera mendacium dixisse: Ergo mendax Baronius. Quod autem in e 1 epistola,quae scripta est ad Episcopos occidentales, orientales, lex eadem videtur nonnihil immutata esse ideo factum est, quod Imperator a D Grepori monitus, eidem aperuit,quisnam iuisset animi sui senosus in ea lege condendi: uus autem Gregorius ubi sente. tiana imperatoris elicuit atque expressit, eandem Episcopis. per litteras ignificavit,quae s M litterae quinquennio post datae sunt quam lex illa primum ab Imperatore promulga. ta est. Constat id apertissine ea indictionum nuinero; si quib

39쪽

Hemlia dat, sint ad Episeopox anno Chiisti DX His in

quem eo tempore eadebat indicti prima: litterae autem ad Mauritium I in p. ad Theodorum medicum datae fueratu indictione XL nimirum anno Chi isti DXCII l. quamuis tu nuli vel leuissima coniectura dumis tempora, quae tim Icc. interualli dii mcta fiunt,totamque adeo seriem epitae, rum confundere studeas. sied frustra Nam; prster omnium eum impressorum, tum manu scriptorum codieum consensu iri, qui misellissimus em nihil a D. Gregorio facti, Dis se, quod ex arbitrio, voluntate imperatoris non esset,

vis uos non esse cognsuina de O Gregorio fiat is De D. Ambrosio, quem merito laudax, ut accini igi

vindicem necti si astu caelii ita Aesi, aderet inraru misistis, a muris meriumbus orbis Domiti, plura di- cenda sunt, ut explicentur, inuoluantur ea. quae tu verbo

rum inuolueris tecta consa disti. Nam de lege trium Augu- stonim dumtaxat expresis E meministi,sed quoniam in ori libri notantur Epistolae D Ambrosii XII de X Mil.suspi . catillaetae alia duo capita attingere voluisse,qus in eis ciattinentur Alterii inde Basilica, qtiam Imperatori tradere no-Iuit,non modo prscipienti ede claui extorquenti: Alterum dedi sis utatione initituti in confisitorio cora in Imperiuri .&iudicibu laicis,quam D. idem Ambrosius constantiani mo de tremuit. Reij clanius illud de Lasilica ad proprium locum, in cauo ex roresso tractabitur paulo inserius Relinquitur eadasputatio, quam iusserat Imperator coram se agit

40쪽

ρὶ ιιώ are 'Andin Castr Agebatur carisa res glonis, dispum tandum erat cum Arriantide Chri ti diutinitate, iccirco a. Ambrosius Imperatori parendum non duxit.Nunquid be natus caulas eiusmodi, quae speetant ad constituendam si dem sibi arrogat 'Absit. Quis iocunquam vel per somnium dixitDErgo ad reliqua. Vndenam accepisti, aut ubi tigilli, Theodosium Imperatorem a D. Ambrosio coactum viam liquaret legem de Diaconisiis nomine sitio, caeterorumque Augustorum Mediolani latam ' Scimus, te in Attia ilibuis oluistio eidem loquendi genus usurpasse sed nullum huius sententiae autorem edidi iti,imnione coniecturam quidem, unde posset Uici Abrogasse conitat ab alio, quam a se metipso persit alium, non traditur & multo minus compulsum, dico actu in fuisse. Certe Mattianus Imp cui maxime pessipe

et umideise poterat, eius antiquationis aliam caus)m non reddit, quam ipsius Legis Litoris amnium iusta, ac rationabstiquis paenitentia ductavm Vnde sanesduo nobis in iiiii abitur Alterum, qua fuerat autoritate lex illa conii tutari eadem quoque iubente sublatata esse Alicrum non vi, metu,

ali minis alicuius siet ultro,sponte. O que iudicio Theodosium imperatorem .d praesiit ille; cuin id, quod erat,agnosceret,eius incidi Lanctionem non satis aequani,d in Ecclesiasticas personas contumeliosissimam esse. Occasionem a tu

te a legislationis eiu simodi stuprum illatum a Clerico nobili Diaconis lar Vero quam si nil imum eli heodosium ear Uchem n Ercommotum , ut erat impotens animi, 3 ad

iram plus aequo praeceps, ob unius Getici flagitium id statuissci' uod uniuerso ordini, immo etiam ipsi Ecclesiis,

pauperibus cum maximo detrimento, tum dedecori tutu-rtita esset,ubi vero resedit primus ille impetus, atque aestus animi deferbiait,re in litis animaduersa, atque accusatilis cxpcnsa, quod erat prudentissimi, iustillimi Principis es fecit,ut eius inicidi lex ni illam vim obtineret .Hac eadem quoque voluntate , at consilio Senatus esset, siquid non faus

SEARCH

MENU NAVIGATION