Infallibilitatis pontificiae justis terminis circumscriptae explicatio atque defensio, dissertatio apologetica adversus novissimum privilegiorum pontificiorum vindicem

361쪽

ruin consulto, aut secundum eorum Consultum judicare subinde Ponti sex diceretur, ut potius contra illorum Consultum atque consilium judicare censendus esset.

Ad haec etiam : Qualis famabo te in intelligi debet Cardinalium Consultatio, quam supra laudati Theologi Legumque periti necessariam dicunt, ut Pontifex infallibiliter judicet , nisi illa ipsa in qua consulti Cariadinales , meditati Pontificis judicio conse tientes inveniuntur Z Lepidum quippe seret, ad iudicii Pontificii infallibilitatem , eam Consultationem necessariam dicere , in qua consulti Cardinales , ferendo judicio Ponticio dissentirent ac repugnarent. Se ipsos itaque jugulant, secumque pugnantia loquuntur, qui cum necessariam omnino concedant peritorum, sapientum, ac maxime Cardinalium Consultationem, ut latum desuper Romani Pontificis judicium infallibile sit, illorum tamen assensum necessarium dissilentur

ac negant.

II. Quamquam quid multis verbis est opus

in re per omnium ora Volitante comprobanda . Consentiunt enimvero omnes ad unum

In fallibilitatis pontificiae De sensores, necesse omnino esse Pontificem ex Cathedra pronu clare statuere definire, ut infallibilitatis privilegio perfruatur ι sin minus errori sore o,

362쪽

noxium. Hinc familiares illae loquendi se mulae in omnium Pontificiae indeficientiae Dea sensorum Libris , Scriptis , Quaternionibus , Thesibusque publicis prostant r Pontifex ex Cathedra pronuntiam est infalIibitis GPontifex non pronunciat ex Cathedra , Grais fallique potest . Quid porro sit ex Cathedra pronunciare ac definire Pontificem , docet disertissime Christianus Lupus , Infallibilitatis Pontificiat Desensor & ipse , Romanae Curiae acceptissimus, Tractatu de Gregorii VII. dictatu , Can. 22. ubi hoc ipsum ex instit to pertractat. Cathedra nomen, ait ille, dum de Romano Pontifice, veI Patriarcha, veI Epta scopo, ex calle a Iudicantibus sermo est , non

eum signiscat solum , qui in ea sedet, sed milus qui in pultico Ecelesia eσnυentu irii assiadent, ct in ea administranda ei cooperantur .... stuare dum Papa , Episcopus , Patriarcha EX EORUM COMMUNI IUDiCIO ET SUFFRAGIO AGUNT 3TATUUNT DECIDUNΤ LOQUUNTUR , tunc ex Cathedra agere decidere statuere loqui inteIliguntur. Jam dicant osores nostri atque Cens res, quinam illi sunt, qui Romano Pontifici in publico Ecclesiae conventu assident, quiaque illi in Eccleta administranda, Consilio, judicio, susseagio cooperantur, nisi Cardinales Eminentissimi Tunc ergo infallibilitatis privilegio potiuntur Romani Pontificςs, dum

C iiij

363쪽

ex Cardinalium communi iudicio atque sus fragio, in materia morum , & fidei Sententiam proserunt statuunt atque definiunt , si secus definierint, errori obnoxii sunt. III. Docet hoc idem disertissime CherusLntis Romanus Iurisconsultus & Theologus, timvissimus infallibilitatis Pontificiae vindex, ad Titulos de consultationibus st de majoritat/ ct

obedientia, Propositione 2. 3. a. TUNC SOLUΜ, inquit, INTELLIGITUR ROMANUS E pIsCopus PRONUNCIARE EX CATHEDRA, HABETURQUE DECRETUM SEDIs APOSTOLICAE , CUΜ HUIC PRAECESSERIT CONSENSIO SIUE CONSULTATIO ROMANAE ECCLESIAE , UIDELICET CARDINALIUM , THEOLOGORUM CONsULTORUMQUE , UNO UERBO MAIORUM NATU EIUSDEΜ EC CLESIAE ET URBIS HAUD ALITER INΤELLIGI POTESΤ DECRETUM EX AposΤΟLICA SEA DE MANARE, SEU PAPAΜ LOQUI DOGMAΤICE , ET EX CAI HEDRA, NISI PRIUS FRAΤRUM SUORUM MAIORUMQUE NATU ECCLESIAE ROMANAS COMMUNICATO CONSILIO. Secus enim non

ex Cathedra , neque ut caput , cui pote quia feest se unctus a membris, po habitisque tum Romanae tum universae Ecclesiae natu Majoribus , sed ut homo privatus , adeoque errori etiam miri obnoxius pronunciare intelligitur . Quid

aliud, per fidem numinum i Dixi ego Quid

aliud in mea de Romano Ponti e falli ct Do

364쪽

tire nescio Dissertatione arrodunt Osores mei,& Aristarchi. Accedit ad cumulum probationum, quod plerique Romani Pontifices, Ecclesiae Patres, Scriptoresque Ecclesiastici, qui R. Pontificis in judicandis fidei quaestionibus , indeficientiam docuere , hanc ipsam ex Ecclesiae Romanae indeficientia , tamquam invicto momento demostraverint , Pontificemque in ferendo de fide judicio, errare non posse probaverint , quia Ecclesia Romana in hujusnodi errare non potest. F c Porro probatio sutilis est , nisi pro certo ponatur, Pontifice infallibiliter judicante, judicare una cum ipso Romanam Ecclesiam . Iudicante autem Pontifice summo , judicare cum illo Ecclesia Romana nequit, nisi saltem consilio suo

atque assensu , judicio Pontificio susi agetur: In fallibiliter itaque jiidicasse dici non potest Romanus Pontifex, nisi praeinissa Ecclesiae suae

Romanae consultatione, habitoque consilio atque assensu Sententiam pronunciaVerit. Quod tamen non ita accipi velim , quasi Cardinalium omnium, peritorumque Consultationem, consilium, atque consen1um Romano Pontifici, ut infallibiliter judicet, ne- Cessaria putem atque contendam. Absit, sed ad certum saltem numerum, in consilium adhiberi eos, illorumque assensum explorari ac

365쪽

persentiri volo I ut latum a Pontifiee judicium, consiliariter, canonice, rite, atque eX formula pronunciatum censeatur, utque ipse tamquam Pontisex caputque Ecclesiae locu-xus agnoscatur I atque ita adpromissae a Christo Domino infallibilitatis gratiam accepisse, certissime constet. Cum nonnisi iis subintellectis conditionibus adpromissa sit illa gratia Successoribus Petri. IV. Quid ergo suas in me unum vertunt iras morosi Censores, ac non in eos potius squos ea in parte secutus suin doctrinae M

gistros 3 Cur non in Cardinales Eminentisimos Ioannem de Turrecremata de Stanislaum Ηosium , in Cherubinum Romannm , Christianum Lupinn, Alphonsum de Castro, Ioamnem Viguertuna, Dominicum Gravinam, Andream Duvallium, Dominicum a S. Thoma, Alphonsum Cupersium, Sylvestium Prieratem, aliosque supra laudatos Theologos, qui Pontificiam indeficientiam , cujus defensores

ac Vindices extiterunt, iisdem ac ego termunis circumscripsere λ Vertim ut video , quid ego, tot illis praeviis doctrinae Magistris, de ea Romanae Ecclesiae seu Cardinalium necessaria consultatione , quaerendoque consensu scripserim , quid docuerim, nequidem intellexere Aristarchi illi mei, aut certe se non intelligere simularunt, ut suam in me fiden-

366쪽

tius virgam eensoriam eXercerent. Quod emponere modo operae pretium est, ut omnem illis temerarii judicii excusationem abscindam. Sic itaque se res habet. Quamquam eam peritorum , Sapientum , Cardinalium, Clerum nunc Romanum constituentium, consultationem praemittendam , eorumque consensum necessarib quaerendum

dixerim , ut Pontificis de fide judicium in. fallibile sit , imo quamquam de fide judicium fallibile sere dixerim , si & consultatio, &consensus non praemitterentur 3 Pontifiees t

men de fide solenniter judicantes, consulta tionem aliquando negleXisse , consensumque

non quaesule, suisque idcirco partibus defuisse, nec asserui, ut fingunt Aristarchi illi mei,

nec asserere potui. Cum enim Romanos Pontifices, in serendo de fide judicio, infallibLIes tota Dissertatione docuerim 3 Pontifices quoque eas seinper conditiones posuisse docui , a quibus judicii indeficientia penderet uestasque idcirco partes, ubi de sancienda fio de actum est, semper implesse , pro certo posui: etsi non ita sorte , ubi non de fidei dogmate, sed de facto, aut de questionibus praeter fidem agebatur. Uno verbo, quid iis positis conditionibus consequatur, quid iis non positis secuturum esset, unice dixi r illas tamen non suisse positas conditiones, contra.

367쪽

riumque effectum sitisse aliquando coit secuis tum , errorem scilicet Pontificis solenniter judicantis admissum) nequaquam asserui, ut imaginati sunt Aristarchi, ut aliqua veritatis & aequitatis specie me carperent, & tamquam infallibilitatis Pontificiae quam tueri ac

defendere aggressus eram, impugnatorem tra ducerent. Imo in eadem cum Melchiore Caiano sententia fui semper, lib. s. de Locis The logicis inscripta: Praestat semper Romanus Pon

tifex quo in se est , dum de Me pronunciat . emadmodum enim s Christus Petro dixisset,

ego rogavi pro te ne desciat Charitas tua, temro certius intelligeretur , diligentiam, curas, vigilias , preces, Oeteraque auxilia opportuna liai impetrasse, qua sunt ad Charitatis eonservationem necessaria : ita cum dixit Christus, ego rogavi pro te ne desciat Mes tua , proculdubio intelligimus , id a Patre suo consecutum esse , ut quae ad reritum de Mei quaestione sudicium necessaria essent, ea adessent Petro omnia , fve a Deo, sue ab homine experiIentur Quae cum ita sint, tam iniquE me carpunt, ac veluti promissae Divo Petro infallibilitatis o rem ac depressorem traducunt, quod eam iis conditionibus illigarim , & ab illis pendere dixerim i quam inique me carpe rent, & veluti datae Divo Petro, caeterisque

Apostolis potestatis Clavium osor atque de

368쪽

pressor traducerer , s solvendi dimittendi que peccata potestatem, certis sin Episcopis& Sacerdotibus conditionibus illigassem, &ab iis pendere dixissem , ut rata validaque

peccatorum absolutio conseratur. E. G. si in1olvendis dimittendisque peccatis Sacros E clesiae Canones servent, & poenitentium dispositiones explorent . Has enim conditiones nemo non judicat necessarias omnino, ac jure su mino.

- - .

I. T Eque vero ex illa a nobis statuta de

1 fensaque doctrina, de Coninio, ct as

sensu Ecclesiae Romanae, seu D. D. Cardinalium, ad serendum judicium infallibile, Pon tifici necessario, consequens est , quod Aristarchi fidenter obijciunt : Romanum Pontificem, suam a Consiliariis, & Cardinalibus infallibilitatem habiturum, istosque illo infablibiliores futuros. Sed illud ut summe sequi-tiir, judicium summi Pontificis ab illa peritorum , Sapientum , ac multo magis Cardinalium facta consultatione, quaesitoque consilio , habitoque assensu pendere , tamquam a mediis ad obtinendam a Deo infallibilit, ris gratiam necessariis, quae, ut sapientero, servat Melchior Cano, laudato superius loco,

369쪽

non dormitantibus 9 oscitantibus Ponti cibus d tur a Deo, sed diligenter , ct humana via stratione quarentibus rei de qua disseritur veritatem . Nec est illa Romano Pontifici indecora, ut ajunt, dependentia. Unaquaeque enim Creatura , quantumvis sublimis & excellens

iis mediis uti debet, seu a divina providentia definitis, seu ab humana prudentia diei, iis , ad fines suos seu naturales , seu supernaturales ObtinendOS , eaque sumendo media,

nee vilescit, nec abijcit se se deprimitque . Unde & nemo unquam inventus est, ita he-hes , qui ex Theologorum E. G. Congressi-hus Consultationibusque , in Confilio Tridentino fieri solitis, antequam Episcopi ad condendos fidei Canones se accingerent, intulerit aliquando, Theologos illos, Consultores,& Consiliarios , toto Episcopali ordine in- fallibiliores fuisse; istosque suam ab illis in-

fallibilitatem , ad condendos fidei canones accepisse, aut etiam Episcopos Canonum conditores, a Theologis Consultoribus, tamquam insallibilitatis gratiae largitoribus pependisse. Nemoque ita deliravit ut diceret, Ecclesia Sacramenta vilescere , illorumque divinam virtutem & efficaciam extingui ac deperire, si ab humana Ministrorum intentione pendere dicantur, ut divinam suam efficaciam habeant, gratiamque suscipientibus conserant.

370쪽

Quia ea Ministrorum intentio, medium dum taxat est, conditioque a Christo Sacramentorum auctore praefinita, non caussa effectrix& operativa gratiae Sacramentalis. II. Hinc videas hallucinari turpiter novissimum illum Pontificiorum privilegiorum vi dicem, dum me hallucinatum inclamat; multique perperam aifingere, quod putem pontificiam infallibilitatem ab Ecelsa Romana ρν manare 3 Clerumque Romanum consensu suo indiciis Pontificiis dato , infatuebilitatis eο-pIementum Ponti cibus δεηe. Id nusquam mihi venit in mentem, nec eX Doctrinae meae principiis sequitur . Quamquam enim Ecclesiam Romanam matrem & magistram caelo. rarum omnium Ecclesiarum, centrumque urinitatis Ecclesiasticae appellaverim, illiusque assensum necessarium dixerim, ut infallibit, talis privilegio judicia Pontificia perfrua

tur 3 assensum tamen illum , non sontem , non originem , non caussam effectricem in-

fallibilitatis Pontificiar dixi , sed medium dumtaxat , & eonditionem , quibus dumtaxat positis Deus indeficientiae privilegium subinde largitur, cum sit ipse solus illius Mauctor, & fons, & origo. Quare aerem Verisbhat novissimus ille Pontificiorum Privilegi rum vindex, inutilique labore paginas implex a ut probet, Pontifices summos, Eccle-