장음표시 사용
51쪽
Diaconissam ante annum quadragesimim ordinari vetat, & semel o clinatam, si nubat, excommunicat cum marito.
C t A NON . XVI. Sacras Virgines Deo dicatas, similiter & Monachos nubese prohibet . . CANON XV H. Mi ΑΑd vitandas de Parochianis Ecclesiis inter Episcopos rixas, iubet Par chimas Ecclesias apud eos manere: qua eas per 3 o. annos rexerint.
Clericos adversus Episcopos, vel alios conspirantes, sive fratrias, hoc est factiones componentes, suo privat gradu. UC/ Α Ν Ο N XIX. Concilia vincialiat in anno, iuxta Regulas Patrum celebraria het, & Episcopos in unum convenire ut corrigenda corrigant.
Geticos in una Ecclesia ordinatos, & mimantes ad aliam, communi. ne privat, simul & qui eos suscipiunt, Epis pos .
CANON XXL b Urim Cericos, aut Laicos' passim accuruatex sine probatione, ad Episcopinritari vel Conclericorum accusationem recipi vetat. 1 a C A NON XXII. .. Clericos .Episcopi desuncti bona diripientes gradu privat .mii lC ΥΑ Η Ο N XXIII. Clericos di Monachos sine licentia Episcopi in regia vagantes civitate, ad propria redire loca compellit.
. t C A N . o,N XXV L. occasione Ibae Edesseni Episcopi de mala honorum Ecclesiae admina stratione suspecti, in qualibet Ecclesia oeconomum institui jubet.
52쪽
Ηle obiter hunc a 8. Canonem esse celes rem illum Canonem ε Canonum numero etiam a Graecis expunctum, & al S. Leone tunc Romano
Pontifice nusquam proba m, sed minum; non solum, qvia AnatoluConstantinopolitani Patriarchae fraudibus , regressis Sedi, Romanae L gatis , Ze aliis absentibus Patriarchis, furtim ' & clandestine eulam; sed quia duo continet manifeste falsa. r. est, quod dicat a Ni H o Concilio suisse concessum Sedi Romanae Primatum; alterum, quia ideo ei concessiim asserat, quia Roma Sedes est Imoerii. I imum enim ex opatet salsum, quia sextus Nicaeni Concilii innon in genuinis Codicibus sic incipiat: Messia R- a semper halmit 'Primatum; antiqua autem e fuetudo servetur; si semper habuit ante Nicaenum Concilium. ergo non a Nicaeno Concilio primitus habuit. Alterum non minus taliam esse docent S. Leo in eptu. ad Marcianum , de S. Ge ius in epistola ad Episcopos Dardaniae, ubi inter alia sic ait: Mediolanam, Ravenna. Iirmium. Troiri, σ uomedia multis temporibur Sedes Imperii fuerunt; quibur tamniis plus suris, divitiatis, ct praerogativa Messa ea de eausa eminum sum ris . non immerito mendacii muuntur qui dicunt pradicta de eausa υm amurbem ad fastigium Apostolici muneris reectam esse.
De Concilio Constantinopolitano II. anno Is I. sub intilis Romam Pontoce pro relebri de tribus capitiais deri reda lite, σdamnanda remnea Oronis doctrina .
TRia Capinila, de quibus est frequens 8e celebris in historia Eceles
stica mentio, se praecipua hoc in Concilio recumenico cruestio erant ista. Primum erat de'Theodor Μ suetani libris,' alterum de Theodoreti Cyrensis in Cyrillum anathematismis, & tertium de Iliae Ede seni ad Marim Persam epistola. Haec tria probabantur 1 multist ut impia vicissim Nestorioque faventia merito miciebantur ab aliis. Theodo. rus enim Mops stenae civitatis Episcopus, ante Ephesinam Synodum ,
contra Eunomum de Apollinarem assertores unius in Christo nanaeae ita scripserat, ni unam tamen in Christo personam, de Deum came indu tum, & Mariam Dei matrem fuisse ne ret; Theodoretus vero Cyre
fis Episcopus, duodecim Ephesinae fidei Capitibus a 'r' constristis
totidem odiecerat anathematismos; Ibas denique Edessenae' civitatis Epia scopus in sea ad Muim Persam epistola coarguit Rabulam decetarem suum, quod immerito anathemate damnasset Theodorum Mopsiletanum , quem ce Ecclesia benὸ moitum, Doctoremque fuisse strenuum in multis adversus haereticos dimicationibus aiebat. Fuit haec epistola multiso diculo, trahebatque rudiores ad Mops stent partes, cuius dogma ta continebat. Ex iis tribus non damnatis in Chalcedonensi Concilio Capitulis, Nestoriana reviviscere coepit haeresis , de occasio nasci quintum noc mecumenicum celebrandi Concilium; ex eo enim quod haec tria C Anar. Annati, Tom. II. D 3 pitula
53쪽
14 sacris Ecclesiae conciliis.
situla non essent a Chalcedonensi Concilio damnata, Nestorii doctrihaeicEt multum faventia ; sed econtra auctores illi, saltem duo, videlicet,
Ibas & Tlodoretus essent in communionem recepti , consequenter pediperam de injuste ab Ephesimo cecumcnico Concilio damnatum fuisse eum
La doctrina Niuortiun inferebant Nestorii Sectarii, sive Nelioriani. V
gebant interim Eutychini, ut damnarentur haec tria.Capitula : sperabant inde futurum ut Concilii Chalcedonensis, a quo literant ipsi damnati, minueretur auctoritas. Inter utrosque, Nestorianos videlicet &Eutychianos, dubii quia facerent haerinant in tuoxi; an damnarent, vel approbarent, quove se verterent nescii, timentes ne si approbent, faveant Nestorianis in Ephesino Concilio e atis: si econtra reprobent, proscriptis in Chalcedonens Concilio faveant Eutychianis . Gravis ea de re aSitatur, vigetque centenos sere per annos controvorsia; cui tandem ut tinem imponeret Imperator solemne condemnationis edictum in haec tria praefata Capitula tulit: sed illi, quia in hoc Imperii limites transgresib, obstitit summus Ponti sex Vigilius. Irascitur vehementer in Vigilium Imperator, variisque eum Vexat laboribias &contumeliis; nec destitit Uigiliustiane sciens ut Chalcedonensi Concilio haec tria nec damnata, nec apprinata fuiste Capitula, sed solum auctores eorum, vitalicet duos, nam deTModoretum in communionem ibisse receptOS , eo ipso quo Neliotio de sociis ejus anathema dixere. tandem invicta conflauatia victus Iustinianus, edictum sultillit, sicque edicto sublato, de communi utriusque consensu integra decisito causae suspensa est, & ad universale Concilium remi Lia Convocatum itaque est Concilium istiud cecumenicum V. de Constantinopolitanum II. a Vigilio quidem saltem consentiente, auctoritate Pontificia, a Iumpian' vero exequς te, orera, studio, & savore. anno Christi 333. eique interfuere I 6se Episcopi, quos inter tres Orientales emineband Patriarchae, videlicet Eutychius Constantinopolitanus, Apollinarius Alexandrinus, & Donminus Antiochenus. Concilio prasitit non Mennas, ut falso docet Calvinus, sed Mennae succrebr Eutychius, consentiente di per se ipsum adesse nolente Uigilis, ibcet tunc Constantinopoli degente, di per Patriarchra & Episcopos I' --mine totius Concilii, de iterum per Patricios tres cum Episcopis ab Imporatore missos, etiam atque etiam interesse rogato, imo de per Eutycta ipsum ad praesidendum. invitato , etiam ante Concilium convocatum, ut indicat ipsa. uchii ad Uigilium epistola , quatuor mensibus ante Conculium data; in qua sic ait: Vecsarium conferri de tribus Capitulis. unde qui-bWdam quaestio nata istoe His petimus p uente nobis Vestra Beatitudin ,sa tranquillitura oe sacerdotali mansuetudine propositis sanctis Euangeliis,
communi tractata eadem capitula in medio proponenda quaeri oe conferri. oemem quaestori imponi Deo placitum, convenientem bis quis ὀsanctis qui ruor concilias d vita sunt; dc confirmat ipsa Vigilii ad Eutychium epistinia, in qua sic loquitur Vigilius : Vestrum des rium cognoscentes annuimur. ut de rebus capitulis ex quibus quaestio nata est . facto regulari conmentu. se νata quitate, mediis sacrosanctis Euangeliis, collationem eum unitis fratribus habeamus, o finis detur placitus Deo. conveniens iis quae a sanctis tua in Iura definita concissis. Consentit itaque Vigiluis, ut Concilio prae-nderet Eutychius, ipse vero per se ideo interesse noluit, tum ut a in mrum suorum qui Synodis generalibus non interfuerunt, consuetudine non recederet, tum qina paucos secum ex Italia duxerat Occidentales Episco.
54쪽
Inmerator vero suam de tribus Capitulis sinentiam pluribus Episcoporum sumagiis confirmari peroptans, solos orientales , & nullos occidentales ad Concilium vocaverat Episcopos e quod cum improbasset , acriterque reprehendisset inconvenerat enim cum Imper re tot Concilio materesse debere occidentales quot orientales; inde factum ut totidem postea ex occidente, quot ex Oriente vocaverit. Sed interea dum expectantur vocati, Imperatore maturante Synodum ante occidentalium avi vcntum , congregantur orientales; inchoatur Omcilium quarto nonasMcli, α conchialtire collationibus, sive sessionibus octo, qiue colligia tur omnia ex Liberato Carthag. ex Niceph. oe actis uncin quinta.
Deputantur ad Vigilium II Metropolitani Epist. &,Patriarchae sein Cuiu,etilia pliciter roga , ut ad Concilium venire, eique pra e dignetur; se ob utio a -- corporis aegritudinem venire non posse respondit Vigilius, seo in hoc Borum praedeces rem exempla sequi velle, qui nusquam, per seipsis teneralibus Coneiliis inmisisse leguntur, promistens se suam de m-ωphulis sententiam scripto publico dicturum, & ad la peratorem missis- n. s ad Concilium relatis, ad eumdem iterum isdem remit, tur rutii Praesides, cum pluribus Patriciis & Nobilibus ab Imperae te mirus, eumdem sterum rogaturi' nomine Concilii. /
Suae Legationis rationem reddentes Coneili' Legati Praesulas, reserum se ad Concilium venire non posse dixit e Uigilium , eo quod orient Iium Concilii Patrum numerus re et Occidentalium sibi adluerentium numero longe maior, seque seorsim, quid de tribus Capitulis sentiret, ad Imperatorem quamprimum fieri potat, iiussurum'. . . t
Fidem Oholieam in Apostolis traditam, & a quatuor praecedentia hus Conei liis declaratam profitentur Concilii Patres, & hmeticos ab iisddin Conieiliis damnatos damnant. Qiibus peractis, derernitur de iis bus clam it tracta ivn esse in proxuria futuro minta.
In llatione. Cum quarto idus M as, quartam Collationem habituri convenissent Concilii M.'nt tria inciperent discuine Capitula in 'ta, mandarunt i codices & recitari horrendas raradari mures rei blasphemias, impiumque nus fides Symbolum ;' quo audito Symbolo sancta Synodus Helamavit, anathema ei qui hoc umbolum composilit; anathema The μω twm ineno, anathema illis qui non anathematirant erami de Geire mantinis es t quae contra eum M. PP. leges Imperiales, & histo. rici dixerunt, tamen ne quid examinandum ominerem , in alium diem' eaetera remiserunt audienda. '
55쪽
16 De sacris Eccviae concilio.
In s. Collatione . t In medium producta sunt quae SS. PP. quae praesenim Grillus, Proetus R Rabula in Theodorum dixerunt, quae leges Imperiales in eum Gitae suere; acta Synodi Mopsuestenae recitata sunt, quibus constaret illum olim filisse ex Ecclesiae dypticis abrasum, di dictum haec in Theodorum dicta cere, desinitumque quod tunc apud multos in controversia erat, limreticos etiam post obitum ab Ecclesia posse damnari, idque probatum a Sextilliano Asticanae Ecclesiae Legato postea a Theodoro ad Theod, reti scripta illa quae erant fidei contraria, iactus transitus, hoe est ad cius in Cyrilllum anathematismos: quibus recitatis, laudatum est sanctum Chalcedonense Concilium, Guod non prius Theodoretum ad Communionem suscepisset, quam is Nestorio anathema dixistet.
Post recitatam se Edesseni Praestitis epistolam, Iecta est Procli Comstantinopolitani ad Ioannem Antiochenum altera, ex qua constaret apud noctum accusatiam fuisse Ibam, quod Nestorii dogmata diligeret, de uvia Theodori scripta comprobaret e lecta insuper acta EEhesilii Concialii prinu, leoa & S. Leonis ad Flavianum epistola, lecta & fidei protino. Concilii Chalcedonensis actibus inserta, & his omnibus cum praefata I et esseni Praesulis epistola ritὰ collatis, universo placuit Concilio illam ut
in multis haereticam epistolam damnare & anathemati Zare: conclamarunt enim omnes Concilii PP. Epistola haeretisa es , epistolam qua dicitur na ,s nes condemnamas , istam omnes anatbemaistamus , σέ. In 7. Collatione.
Ad 'ggestionem Quaestoris Imperatorii lectae Aint illa Vigilii Rom.
Ponti literae, quae ad Rusticum & Sebalii anum Ecclesiae Romanae Di conos, ad Ualentinianum Tomitanae Ecclesiae Praesulem in Scythia , lead Aurelianum Arelatensem Episcopum fuerant si ripis; easque ideo Ie-ga voluit Imperator , ut ex.his Vigilium praevaricationis arguere posset, quasi antea tria Capitula condemnasset, quae restea defenderet rosterium est postea ex Antiocherus Nestori os sibi Theodoretum tamquam vendiciae, eiusque imaginem cum triumpho di Psalmorum canatu in civitatem Cyri duxisse. In L CollatAne. Hae in 8. δέ est a Collatione quarto nonas Iunii habita, post bre viter recensita omnia hactenus hoc in Concilio' gesta, post si isceptas it quatuor primas sanctas Synodos, hecaenam, Constantinopolitanam, Ephesinam & Chalcedonensem, poli suscepta omnia quae ipsae dei in ierunt R damnata mis damnarunt, prolata tandem est Syliodica de definitivae damnationis tollentia in haec tria Capitula, videlicet in impium Theodorirum Mopsuellanum de scripta eius , ut Theodoreti Cyrensis anathemati
mo4 contra Cyrillum scriptos, & in Ibae Messent I aesulis epistul m
56쪽
Marim. Persam scriptam;. & ad sententiae calcem appositi sunt Im anathe matismi, seu Canones et . cum anathemate a Concilii Patribus editi. in quibus nedum haec tria Capitula, sed ipsi Origenistae retoiuntur anathematietati; imo Arius, Eunomius, Macedonius, Apollinaris, Nes octis, Eutyches, Origenes & alii cum suis impiis scriptis in quatuor primis sanctis Coneiliis a Catholica & Apostolica Ecclesia damnati. 'il
CANONI. . Mathematizat eum, qui non confitetur unam & eamdem esse natu. - five essentiam ,. vi rem, potentiam Patris, Filii, & Spiritus Sancti . Trinitatem consubstantialem, unam Deitatem in tribus simustentiis, sirepetibnis adorandam.
. Mathematizat eum, qui non confitetur Dei Verbi duas esse nativitates, un ante saecula incorporaliter ex PUe, alteram ejusdem in
tempore incarnati ex sancta gloriosa Dei Genitrice. , C A N O N II L . IAnathematirat eum, qui dicit albam esse Deum Verbum, .qui mira,cula fecit, & alium Christum qui passiis est, &α
C A N Ο N . IV. a I . Anathematirat eum, qui non confiterur unionem Dei Verbi ad camemst nesine o positionem, id est, secundum subsistenuam iactam. . .
Anathematietat riam, qui unam subsistentiam Domini nostri Iesu Christi ita intelligit, tanquam sincipientem multarum substantiarum umificati nem, & propterea conatiar, introducere in Christo duas subsistentias, vespersonas, S ab eo introductis dira personis, unam personam dicit per dignitatem & honorem & adorationem, sicut Theodorus & Nestorius
Anathematirat eum, qui abusivE & non vere Dei Genitricem dicit sanctam , gloriosiun, semperque Virginem Mariam. i
. C' Α- N OV.i . VILi ' . Anathematirat eum, qui in duabus naturis dicens, non ut in deitate&, humanitate, linum Dominum nostium Jesum Christum cognosci con, fitetur, ut per hoc significet disse tiam naturarum, ex quimas in m. filia & ine duis unitas facta est, &α , - u . . . CANON VI IL, Anathematiχat eum, qui dicens ex divina & humana natura uniti nem fuisse iactam, non ne intelligit, ut SS. PP. docuerunt, quod ex divina natura oci humana, unitione secundum subsistentiam facta, in Christas factus est . . ' ' CANON IX. uΑnathematizat eum, qui sic in duabus naturis Christum adorat, uencm una & eadem, adoratione, Deum Verbum incam an cum i came
57쪽
st De sacris Milesiae Conciliis.
earne adoret, sed duas in ducat adorationes,' mam Dei Veimo, alia teram homini.
Anathematizat eum, qui non confitetur crucifixum carne Dominum nostrum Iesum Christiam, esse verum Deum, Dominum gloriae, & imum de sancta Trinitate.
Anathematirat eum, qni non anathematiaeat Arium, Eunomium, M o redonium, Apollinarem, Nestorium, Eutychen, & inirenem, cum impiis eorum seriptis, haereticosque alios a tincta Dei Ecclesia. ves a princkentibus quatuor Conciliis anathematizat .
Anastematizat eum, qui impia Theodoreti scripta propugnat, ea vid licet, quae contra Ephesinam primam Smodum, S.Cyrillum, de contra Q. Cytilli Capitula, minue pm Theodoro & Nestorio conscripsit.
Anathematizat eum , qui epistolam, quae ab Iba ad Marium Per Em dicitur scripta k desendit. ui in Confisiviis obiicies laris 3 . Concilisin istud non videtur il sancto Sede eo h*ς Comi' firmatum & approbatum; ergo nec oecumenicum censeri debet. Resp. neg. ant. & conseq. Fuit enim approbatum a pluribus fiammis Pontin-eibus & praetatim is Leone Il. & I. Λ Peliam II. ut patet ex libro illo, quem, teste Gregorio Mam. iv os . in a. epist. 36. constripsit adversiis Schismaciem illos, qui repudiantes hoc Conciliiun tanquam Chalaedonensi contrarium, is ab unitate Ecclesiae separaverant. - ea. Α Grexoria Magna Pelagii succetare, ut patet ex rius in Ioari. Constanti epist. 14. lib. I in qua sic ait 'cui auris quaque Concium pariter Ne--im , in quo Theodorin perDinam mediatoris Dei o M-- in D u sub- si liis separans. ad imperatis perfidiam cecidF commui . oe in q- scripta quoque Tisiavreti, per quae Beati Cyrilli fides reprehenditur , ausee d mentia prolata reperiuntur a cuncta, νοὸ sua rasata veneranda contiιιa, prorsus Nomine respuo . quae venerantur ra. de ,. . . . 3. A DMe n ut comat ex Miri ad Constantinnm Impia epistola. Concilio creumenico recitata. . A ipso quoque Uigilia; sed quo tempore, quove modo, conn Vertitiir. Evagrius lib. cap. 37 tenet illum per lateras Synodo conse tae at cum constet peratorei 1, tam Vigil vim quum anos orthodoxos Antistites in exilium relegasse. quod dramationem trunn Carridorim &ca tera Synodalia deereta non reciperent, non vadem mm, ut uuaxR Unius, Mi ilium pre literax consensisse; si enim coula sint. ni am eum relegandi causam Imperator habuisset; unde vexῖα esse censendum, tim mum Vigilium hanc Synodum' approbasse, abrogato Pod Prius pro d sensione trium C initoriun secerat Constitito, quand' vindicm perint tem a lasItaliamiis primo post ablatiatum Concinum, ab exa
58쪽
solutus ab Imperatore acerrimo; trium Capitulorum hoste, muneribtis, donis ac privilegiis urnatus in Italiam recipe permissus est. s. omnes denique Synodi Cecumenicae post hanc quintam cele atat, eamdem quintam pro ceriimenica agno erunt & approbarunt; ac proinde ex iis suilicienter constat, hancaesse ab univeriali Ecclesia pro incumenica receptam & approbatam c . . Inltabis. Ergo erroris &inconstantiae ac praevaricationis reus dicendus Nee tamen in ipse Vigilius, inlod semel suo Constituto tria Capitula defenderit & probaverit, &postea ad Concilii & Imperatoris mentem accedens, eademum--reu, cissim, hoc Concilium incumenicum quintum approbando, damnaverit. dieendus Vi-nm. conseq. quia teste S. Greg. lib. 3. epi 37. hoc in Concilio, filius.
in hi ire di eptationibus de tribus Capitulis nulla ibit de fide, sed tantum
de pMonis quaestio. Qitantio autem quae non erat de iide, sed de personis tantum, citra periculum erroris in fide, vel alterius cujuscumque criminis pro circumstantiarum diversitate aifirmari quandoque, & negari quandoque poterat, sed ita exigente pacis di Ecclesiae bono, ut in hoc Uiguli casu. od ut clarius pateat, advertendum est, quod cum in Africa Occidentali Ecclesia Schisma fuisset ortum, ex so quod summus Pontifex Vigilius ad sententiam imperatoris haec tria impugnantis Capitula declinastet, hujusmodi Schismatis Occidentalis Ecclesiae tollendi gratia. opus
fuit ut prodesensione trium Capitulorum Constitutum ederet Vigillar, cuius vi Occidentales Orientalibus unirentur Ecclesiae, & vitaretur Chalcedonensis Concilii contemptus a trium Capitulorum impugnatoribus intentus. Cum vero post finem hujus Concilii, schismatis longe majoris immineret periculum, totaque Orientalis ab occidentali separanda metueretur Ecclesia, si Concilium istud non approbasset, de a Concilio damnata tria Capitula non damnasset, ideo hoc in easu, in quo nullum erat ininocendi periculum, sed econtra novi Schisnatis nova timenda ratio. priorem mutavit sententiam, dc istud Concilium approbans, tria Capitula cum Concilio damnavit: qua in re nec erroris, nec inconstantiae,
nec praevaricationis reus dicendus, sed de summa prudentia & sapienti oeconomia laudandus est Vigilius, in hoc Paulum Apost. prudenter imitatus , qui quantumvis antea in Concilio Ierosolymis habito, suum pro abroganda Circumcisione suffragium inlisset, nihilominus nova sit clacircumcidendi causa, Timotheum circumcidit, ut legitur Act. cad I 6. veil. 3. novique scandali emergente periculo, Petro ia tempus dissimulanti in faciem restitit. objicies et. Haec tria Capitula silere in Chalcedonensi Concilio recepta Nee mavis& probata; ergo erravit, & Chalcedonensi Concilio injuriam fecit istii
quinta Unodus, dum haec tria Capitula damnavit. Prob. ant. I. Thi dorus Monusenus etiam mortuus laudariar a Ioanne Antiocheno in epistola hensi Coneἰ-
ad Procillum, & hanc epistolam Chalcedonense Concilium apsu obavit lio iniuriam in allocutione ad Marcianum Imper. ipsusque Theodori laudatores alios suscepit ut Patres. a. Theodinetur cyre is a Synodo Chalcedonmasi inter ratres susceptus est, eiusque fides laudata. denique nas Edessentis Epist. nedum susceptus est a Chalcedonensi Concilio, sed etiam relectamus epistola. agnitus est ut orthodoxus a Sedis Apostolicae Legatis Atqui haec sunt tria Capitula, de quibus est quaestio; ergo haec tria Capitula fuere in Concilio Chalcedonensi probata.
59쪽
haverat Concilium Chalcedonense Capitula, sed suum de iis suspenderat
iudicium. & solum Theodoreti & nam in communionem admiserat eoioso. Quo anathema dixere Nestorio. Ad probationes in contrarium Ua- ω repono. I. Quoad Theodorum Mopsuefienum, dicΟJominem Antiocho. num non eum ita hac in epistola laudare, ut eum moris m asserat; sed ut ostendat tantum eum cum haereticis non esie d nandum, promerezregiam Ecclesiae navatam operam, & quia in Ecelestiae pace defunci uiuebatur: de illo enim alibi sic loquitur Ioanno Antiochenus, ut refertur in epistola Pelagii ΙΙ. ad Episcopos Iliae: Multo tempore persevere Theodorus persuasit multis O Vestorio, qu)d christus Filius Deινι ι. qui tisancta Virgine Maria natus est, non est qui ex Patre natus est Verbum, congrstantialis Geratori, sed homo pro quesitate sua voluntatis ex Deo Verbo eo eramne subcipiens. 2. Siload T ogrann vero fateor cum Pelagio II. in mist. ad Epist. Istriae, Blaeptum misi e ciuidem a Chalcedonensi Concilio inter Concilii PP. postquam dixit anathema Nestorio Nestoriique doctrinae; quod anathema dicendo, sua consequenter pro Nestorio, &tra Cnidum scripta damnavit de anathematizavit. 3. oad nam Eaeli num denique retondeo, quod licet ut orthodoxus a Chalcedonensis Comcilii PP. tuerit susceptus nas, non sequitur illius Catholicani & orthodoxam fuisse epistolam, quia non est susceptus pariter Ibas, nisi post uam pariter dixit anathema Nestorio, quo anathemate in Nestoruim Nestori Duue doctrinam lato, visus est consequenter stram ad Marim epistolam Ndistorio faventem reprobare & anathemati Zare; ac proinde licet ut orthodoxus fuerit Biceptus Ibas a Chalcedonensis Concilii PP. non seciuirureius approbatam fuiste & ut orthodoxam admissam epistolam: & licet unus
aliquis E Chalcedonensis Concilii PP. qualis fuit Maximus Antiochenus, illam orthodoxam esse iudicaverit, nihil inde concludi potest, quia in Conciliis Concilii judicium dici nequit, quod unus, vel pauci, sed quod
omnes, vel major pars itidicaverit; Concilium Utem Chalcedonente nec illam ut orthodoxam iudicaverat, nec ut han eticam repr-averat, ted situm de illa, imo & de tribus Capitulis iudicium tulerat nullum; ac pr inde a Chalcedonensi Concilio approbata dici nequeunt tria CapituIa illa,ne: consequenter errasse, vel dialcedonensi concilio iniuriam fecisse dicenda quinta Synodus, dum tria illa Capitula damnavit. Nee iurἰMi- Instabis. Injuste saltem, &ul reas' i irisdictionis limites processit quin
Oi0' 'κ isnodus ista, dum Theoddirum Mopsuesimum iam ma vita iunctum an thernatiZavit, cium mortui sint extra forum Ecclesiae positi, ac proinde nullam in illos iurisdictionem habet Ecclesa; ergo, dic. Resp. ne . ant.:suessenum quia licet non possit Ecclesia in mortuos iudicium serre, & eos ii udi tirare, scii excommunicare excommunicatione proprie & uricte tur ta,
Rum ς ς' a fidelium communione separatio, potest tamen ' illorum libris,
' verrunis N in illarum nomen & memoriam anathema , seu excommunicationem serre, sed excommunicationem improprie & late sumptra, quae nihil sit aliud, quam declaratio detestationis in illorum nomen & mem riam; quatenus potest iudicare & declarare illorum nomen ex Ecclesiae duplicis esse delendum re detestandum, si haeretici, vel schismatici ex scriptis suille probentur. Quod autem possit Ecclesia m*rtuos sic excommunicam excommunicatione quae illorum non attingat animam, sed nomen ta memoriam, probatum est in hac Synodo, quinta collat. & constat
60쪽
i. Ex Canone Asticanae Ecclesiae 83. his verbis explesta: Si quis vi
scopus haeredes extraneos ut consanguimtate sua, Ni haereticos etiam confanguineos, aut paganos Ecclesia praetruerit, sestem post mortem, et anathema d,
eatur, atque eius nomen inter Dei Sacerdotes nullo modo recitetur.
r. Ex,S. August. epistola ad Bonifacium comitem, dicente, D anathema dicturum Caeciliano, si vera essent quae in illum objiciebant Donatista; quamvis O si vera 'essent qui ab eis obrecta Catiliano, nobis possent aliquando
Ex Beni o Heracleensi in Paphlallonia Praesule, & uno e Synodi qtiintae Patribus, collat. s. dicente, fatentιuum, Alanionem, O B itidem ut nulla Synodo . dum viverent, seisiemanathemati Zatos; de tamen ali num pietatis erat dogma quod tutabantur, etiam post mor ma ab Eoclesia anathematirari: iuste ergo post mortem anathemati Eari potuit a quinta Synodo Theodarus Mouκotenus.. Urgebis. Saltem iii qui in communione & pace Ecclesiae mortui sunt, Nee in paea non possunt per Ecclesiam anathematiZari, iuxta alludiS. Leonis ad Theo, & Eegesiae eorum Foro uliensem scribentis: Vec necesse est nos eorum qui sic obierunt, merita actasque discuterere cum Dominus Deus noster, cuius iudicia nefueunt myrehendi, quod Sacerdotauiminiserium implere non potuit, suae sustitia Mopsuest restruaverit: Atqui Theodorus Mopsuestenus in communione & pace Ec- mis. clesia mortuustest; ergo anathematiZari non potuit. Resp. dist. m . si certum sit eos in Ecelesiae pace obtuse, eosque non meriuste anathematiastari, seu ab Ecelesia rescindi dum viverent; conc. sectis,uneg. maj. &ad minorem, falsiim esse dico Theodorum Mopsuestentim in Ecclesiae pace obiisse, ipsumquernon meruisse dum viveret,anwaemati Eari, ob suas hae
reses, &obstinatum in his docendis animum: dixit enim idem Benignus Heracleensis in eadem quinta Synodo contra eos qui Theodorum in Ecclesiae pace defiinctum esse dicebant: Ille in communicatione oe pace Ecclesia rum defunctus est, qui usque ad mortem recta Ecclesiae dogmata O m vavit praedicar vim od vero Theodorus non semisis-nec praedirarit necta Ee.clesiae dogmata, certum est ex os blasphemus:- unde ,& post mortem ex Ecclesiae Mopsi testense dypticis dies nomen erasum N expunctum. Objicies 3. Iba ad Marim epistola fuit in Chalc*donensi Concilio recita- Nee incitat.
ta, nec tamen damnata; ergo approbata, ac proindc perperam & iiij iiste donenti
postea damnata sub Vigilio in hac unodo inculi emca quinta. Re .perm. Iant. neg. conseq. quia Chalcedonense Concilium Ibae epistolam nec probavit, ζὸν obtinuis nec reprobavit, sed solum illam recitari permisit: clim enim ad illam provo- ad Marim Catumictet, . ni ex illa de,Nestorianismo convinceretur nas, allata est pistola.& recitata, in. Io. cumque illam a se scriptam non negasset, &seni inc .
aliter sentire prosessiis fuisset, a Concilii PP. ad communionem admissiis est, δt nullo alici de FHola illa judicio lato, orthodoxus declaratus, non ob scriptam a se epistolam illam, sed.ob declaratam si iam ab illa resipis scentiam; at.postea cum finita de fide Iba controversia, seu sublato de illius
orthodoxia dubio, Nestoriam hac abuterentur epistola, salsoque dicerenteam a Chalcedonensi Concilio receptam atque probatam, ac proinde pro hata in ea contenta. dogmata omnia; cumsue inde fieret, ut Clini cedonense Concilium eontemnereturia multis, quali impiam illam Ibae epistolam a probasset; ideo congrηum fuit de neces laxium, ut Synodali judicio decedite retur in quinta Syn o ista, impiam &haereticam esse praefatain mae epist . rum, quamvis Catholicust,i λήOxub esset Ibas auctor ejus . . . . .