장음표시 사용
351쪽
3set De praecipuis is Ecclesia subortis haeresibus
habitantes populi , Dei gratia Christiani & Catholici hodie , quamvis
alias haeretici, & per quingentos circiter annos ab Ecclesia Romana scissi; ortique, ut creditur, a Marone quodam haeretico viro , ac Monothelitirum errorum sectario, & docente cum Monothelitis unam dumtaxat in Christo voluntatem est e ; quem qui secuti sunt in hoc Monotbelita errore, Maronitae suere nuncupati , & pro haereticis monothelirantibus habiti per annos circiter quingentos, hoc est, ab anno 699. usque ad Bulduinum Regem Iorosolymitanum, de Emericum Antiochiae Patriarcham, quo mediante, abjurata haeresi, & exhibita Romano Pontifici obedientia, ad Catholicae Ecclesiae gremium sunt reversi anno II 8a. Ipsit tamen econtra non se ab illo haeretico Marone Maronitas dici volunt , sed a Patriae sitae vico , Maronia vulgo dicto, & a sancto Marone Monasterii celebris Abbate, cujus Discipuli Eutychimam sortiter impugnantes limresim, ab eo pminum Maronita fuere vocati , ac tandem caeteri pollea Concilii Chalcedonensis desensores, Maronitae pariter nuncupati; sed quis quid sit de illorum nominis origine, sive ab illo Marone haeretico, siveat, alio Marone Abbate sancto Maronita dicantur, Certum est eos ab anno II 8a. numquam a Romana Sede defecisse, &semper christianissime vixisse, eorumque Patriarcha fertur interfuisse Oe menico teranensi Concilio quarto si ib Innocentis III. anno I 2IS. vivuntaque hodie Romanae Ecclesiae persectE subditi, habentes a quibus dirigam tur in via Domini, Patriarcham unum, Archipraesules, Episcopos & P rochos, lingua utentes Syriaca in suo divino officio , ordinato talem ex majori parte, ut crediriar, a B. Ephrem sanctissimo Edessenae Ecclesiae Diacono, Graecorum ritus sequentes sere omnes, excepto azymi panis usu; consecrant enim in a ymo, sicut Latini. Extra divinum ossicium Iingua utuntur Arabica, apud ipsos nunc pro vulgari recepta propter se quens ipsorum cum Arabico populo commercium , quamvis sint ex his aliqui, qui sua utuntur adhuc Maronica lingua, hoc eth Syriaca, sed eorrupta, de ex Arabica mixta. Habent Romae Collegium unum sibi a Gre gorio XIII. fundatum, quo suos mittunt iuvenes formandos de imbuendosa Iesu itis; habent de in monte Libano Monasterium ali sterissimae vitae M nialium. Nec in scio monte Libano reperiuntur habitare Maronitae e sunt& alia plura in quibus degunt orientis loca, sive oppida, ut v. g Tripolis, Sidon, Damasium, AIN, Cy rus, de alia ; ita ut referat Guillesimus Tyrius Archiepiscopus, suis temporibus, hoc est, circa annum II 8 Maronitas esse numero oo. qui omnes Catholicὰ viventes uni subsunt Patriarchae.&Patriarcha Romano Pontifici, a quo suam petit & obtinet confirmati nem, ac pallium. Si Catholici hodie Maronita, ergo non Monothelitae. Imo contra Monothelitas tenent nobiscum hodie, duas in Christo volun tales esse, sicut & duas naturas; & dicunt nobiscum, & nos cum sextae recumenicae Synodi Patribus: Omnes ita credimur. omnes ita sentimus. Sed nedum contra Monsbelitas fatemur duas in Christo voluntates,
sed & latemur cum beato Athanasio & tota Ecclesia Catholica r Quia, Dominus noster Isis christus Dei Filius, Deus O homo est, contra Eb i nem, Cerinthum & alios. Quia Deus est ex substantia Patris ante saecula genitus, contra Pauli, nos, Photinianos 3c alios. -d oe homo est ex substantia matris in facula natus, contra Valentianianos, Marcionilias, Cerdonianos, Apellitas, Manichaeos de alios.
352쪽
-- perfectus Deus. perfectus homo. ex anima rati ili σ tamaia carae subsistens. contra Apollinaristas, & sequaces. Quia aquatis Patri secundum vivisitatem, minor Patre fecundum humani
tatem. contra Arianos, Socinianos, & alios.
. Quid licte Deus sit oe homo, noη duo tamen, sed unus es christus, contra Nestorium & Nestorianizantes alios, Iacobitas, Cortos, & alios. - unas . non coaversone divinitatis in carnem, sta assumptione humaniotaris is Deum; unus omnino non confusione substantia, sed unitate persona, contra Eutychianos, Monophysitas, imo dc Nestorianos, & his adlia
- Quod denique hae s fides catholica, quam nisi quisque fideliter semiter ue
re dorit, salvus esse non pcuerit; quidquid μ foris grunniant A ei, Gemelles. aut Iu . vel qui a nolis exierunt alii ae Deo Incarnato male semtientes hinetici.
De pracipias in doctrina Sacramentorum haresit r. Munum, fateor, est divini erga nos moris argumentum, sacra-Cἰ ea saera menta instituisse Christiam; majus, quod non fecit taliter omni menta ere nationi, nos ad sui Euangelii fidem, Sacramentorumque participationem. runt vocata Dominum; sed maximum, apud nos tot inter Sacramentorum horistes positos, totque erroribus, mendaciis & haeresibus undisve vallatos. puram Euangelii fidem, & Sacramentorum integram siti asse doctrinam. Horret animus dicere, quot monsidia, quot mendacia, quot haereses. quot pestes circa Sacramenta grassari permiserit Deus, quot 'seductores viros, quot haereticos, quot in vestimentis ovium lupos, quot singulares apros, qui in vinea Domini depascentes, Sacramenta conculcarent, contemnerent, abolerent: expedit tamen haec monstra, si non omnia, saltem praecipua, summatim & breviter designare fugienda, inter quae , praeter Paganos, Iudaeos 3c adios quoscum que haereticos, Christi Passio.. nem , ac consequenter Sacramenta a Christi Pet one sitam efficaciam h bentia negantes: sunt & alii numero multi circa Sacramenta deficientes& errantes haeretici, inter quos, ii circa omnia, alii circa aliqua tam tum errasse noscuntiar, quales dici possint Tatiam. Semem . Adamisa. Aquarii, Voratiani, Agrippiniari, Catiari, Ca arista, Aeriam, Dona - , Albane G. Petrobusiani, Henrisiari, ardenses, Abiienses, Flagestantes, klesta, Husta, Lurbermi, cadνimna, Anab Ga, Sacramemtarii, Protestantes. Adi borista, dissacramentales, σα
Tati I a Tatiam viro natione Syro, & s. Iustim Martyris & Philoso- Tatiata. phi discipulo; qui sub Antonino Philosopho Imp. & Sostra Rom. Ponti anno circiter i73. licEt vivente in fide constans perseveraverit, Imstim tamen post obitum, de fide male sentire coepit, & in hoc praesertim inter alia erravit primo, quod praeterquam quod Adamam cum sua complice μνa. ob sinam inobe sientiae lapsum damnatum esse censuerit, contra illud
353쪽
Sapientiae; ro vers. I. ubi sal xon de Sapientis loqvmx ait lum, pia primus fomarus es a Deo pater orbu 'remf-; a fotiis ins νω- , ει - σ Miraris tam a se A quo Milligitur, non damnatum, sed Dei misericordia talutem consecurum Mamam δ remee ne ratiam lapsum, in Hulentini inciper Marcionis ist Samniavi Boiumptaedecesserum errores iminins, in hoc praesertim erravit. a. Matrimo-- mesum se senstrit. nuptiis au illicitis abstine-- esse eueris; unde Meralita, id em Cobtinentes , dimi Tariani sectarit.
is sumcis utendum esse tenueris, 'amist ν-d Sataria er terra progenitum, ac proinde malom ct licisum. Quam ueresim Tatianus ex eo emcogitasse fertiir, quod lege i limbitum em mistieis vinum; hi enim qui
Na araeis propinabant vinum, accusantur a Propheta o mos dicente, cap. a vers. II. Propinabatis P agarius vinum.
Verum praeterquam quod ista satis eversii manent ex evmione diactrinae de duobus e rin principiis, bono uno, di malo altero, de
ostensione unici Fncipii, scilicet Deli per quem omnia facta sunt, Osine quo facti . V nihil; contra istos insuper .. o alios quoscumque haereticos prohibentes nubere, aut vesci carnibus, veI uti vino, aut aliis a Deo creatis manifestὰ pugnare Paulus Apost. eorum eradieans ervores'.& fidei veritatisque funestinentum 1 labiliens. dum prima' ad Tim theum, cap. . veri I. & sequentibus 'alit viritus autem manssest dieit, quia in ηορο is remibus discedent quidam a fide, attendentes thisitibus erroris, oe O ms daemoniorum, in loquentium mendacium, Murinam habentium suam e scientiam, prahibentium nubere, abstinere diabis, quos Deus erearit ad percipiendum eum gratiarum actione fidelibus, o sis fui cogn-erunt veritatem. Quia omnis creatura Dei bona est, oe nibara temaum quod eum gratiarum a Mne percipitur. De Severianis. se etiaH. Severiani, de quibus s. Epiph. hari . s. &S. August. lib. de haer. cap. x a Severo quodam viro, ut creditur, natione Syro. Tatiani coaevo, &in erroribus discipulo, iisdem temporibus, hoc est, a. cur te saeculo, sub Antonino Philosopho Imp. & Sotem Rom. Pont. qui insana Tmtiani sequens dogmata, varia alia de suo supplevit fibulamenta; & in
I. Vini usum cum Tatiano damnans, vitem / se te θ terra rogenitam esse dicebat. Fingebat enim sementem ex diabolo genitum & in terram dejectum, ibique ex terra quasi ex milliere genuisse vitem, quam ideos ventis instar, intore m. vitisque uvas veneni Pttas, sive stillas esse asserebat, indeque fieri, ut vinum immoderatε silmptum hominis tu bet mentem, ad veneris mulcimenta ducat, & in furorem interdum trahat, ac proinde a vino prorsiis abstinendum esse docebat. Quod quam fabulosum sie ac ridiculum , patet ex illo Christi apud Marcum, cap. Iq. versas. de vite &vinti dicentis: Amen dico vobis. quia iam non bibam de hoe gemmine vitis usque in die irrum, cum iliad bidiam novum in regno Dei. Nec enim est credibile, quod si vitis a serpente, di a diabolo' serpens esset, de vite de vino, seu genimine vitis ita locutus
354쪽
luisset Christus; imo nee credibile prorsus, quod Eucharistiae Sacramentum instituens, sanguinem suum sub specie vini Apostolis dedisset, & nobis post Apostolos per omnia saecula bibendum reliquisset; nec denique si quid vituperandum ex natura sua vitis nomen haberet, non se vitem nominaret Christus, nec diceret, Ioan. cap. I . vers. I. Ego sum vitis, o Pater meus agruola; de milus verss. Ego sum vitis O vos palmites. a. Docebat ille Midierem opus eo Satana, & mulieri nubere nihil esse aliud quam opus implere Satanae, unde nuptias damnabat. 3. Dimidiam ho mistis partem unam esse a Deo, o a Diabolo alteram . ab umbilico stilicet & Lipta, Dei esse, & reliquum inferius diaboli esse iquos utrumque fabulamentum non minus fallum, ridiculum, & a fide alienum esse, mani seste patet, ex illo Scripturae, Gen. cap. I. versa' dicentis: creavit Deus bominem ad imaginem oe smilitudinem suam, ad imaginem Dei creavit illum, masculum ct ominam ereavit eos: de iter mex illo Christi, Matth. cap. I9. vers. . confirmantis: P ou legistis, quia
vi fecit triminem ab initis, masciaum foemiuam fecit eos e
Adumita, quorum qii antiqui, &recentiores alii, quique omnes tam Adamiuae. antiqui, quam recentiores, qui matrimonium pro nihilo semper habuere .& nuptias suascumque exhorruerer suam hinc trahentes haeresim, teste S. August. lio. de haer. cm. 3I. quod Adamus, antequam peccasset, Paraciso fuisset eiectus, suam numquam cognoverit uxorem; inde cotiligentes nuptias numquam filisse seturas, si Adam non peccasset: &quia nudus ambulabatia dam ante peccatuna, ut Mus sequerentur innocentiam
isti; nudi ambulabant & ipsi sive viri, sive faeininae, sicque nudi simul conveniebant, lectiones hanebant, orabant, suaque sic nudi suis in M. clesiis, sive speluncis sacra peragebant, suam Ecclesiam, Paradisum, de stipsos Adam & Hevam esse somnimates, promiscuos interim permitte res & exercentes concubitus. Antiqui quidem Adamita secundo gra sines seculo, anno circiter I sq. ab Adamo quodam illis temporibus ortis, de Adamitae dicti. Recentiores vero saeculo I . anno circiter IU tib Sigismundo Imp. & Joanne xπα Rom. Ponti a Picardo quodam e Gallia Belgica viro suborti; qui cum renovarent antiquam & impuram illam, licet nudam, antiquoriun Adamitamum sectam, inde de ipsi re centiores, sive novi, da mira vocati. Sed hi omnes sive antiqui, sive novi, longE citoque eum fila nudiatate sugiendi; si enim cham Noe filius maledictus Olim a patre, ob non eoopertam, sed fratribus nuntiatam dormientis patris nuditatem, ut habetur Gen. cap. 9. vers. I . ubi dicitur: Eri lams autem Noe ea vino. elim didicisset quae fecerat ei filius suus innae, ait: Maledictus Cham. servus servorum erit fratribus fias. Si maledictus Cham a patre, quanto magis digni Ada ita isti, qui Dei Patris aetemi maledictionem ineu rant. dum turpes δε inverecundi seipsos sponte nudant, de nudi cum nudis ambulantes, convenientes, orantes, de sua in nuditate Sacramenta sua non sancte, sed impure & inverecunde celebrantes, turpiaque alia dictu horrenda peragentes, nuptias interim in Scriptura laudatas, de
Christi prasentia in Cana Galileae sanctificatas exhorrente
355쪽
3 16 De praecipuis in Eulesia surariis haeresibus
A ram. uarii. sic ex s. August..lib. de haeres. cap. q. ab eflectu, hoc est, ab aqua dicti, quod scilicet in consecratione Calicis sola uterentur aqua sine vino; quorum haeresis creditur Orta, teste Epist. 73. ad Catilium, a nonnullis primitivae Ecclesiae fidelibus, qui istebant bis in die sacrificium offerre, mane scilicet &vespere post coenam; mane consecrando in sola aqua, & vesme post coenam ita vino. Man. consecrabant in aqua, vitandae persecutionis malia, ne scilicet mane colebrantes & siime tes sanguinem Christi sub λciebus vini, dignoscerentur odori vini ab Ethnicis adlim jejunis; vespere vero post coenam iterum celebrantes co secrabant in vino, quia cum tunc omnes etiam Ethnici essent cibo potuque resecti, nullus erat timendi locus, ne di noscerentur odore vini. At contra illos agens S.Cyprianus in hac Pistola laudata, absurdam illorum improbat consiletudinem, consecrandi scilicet mane iii aqua, & veL pere in vino; &rite improbat, cum Christus non aliam instituerit Calicis materiam pro mane, & iam pro vespere, sed in vino semper consecrandum esse docuerit, dum Calicem a se consecratum discipulis porrigendo duxit, Matth. cap. 26. vers. 29. Luc. cap. 22. vers. I 8. dc Marc. cap. I
vers. as. Non bibam amodo de hoc genimine ritis, usque in diem illum, cuis .isiad bibam vobisci novam in regno Patris mei. De Novatianis. Nox ani. Ἐσπatuini orti sunt non a VGaio Carthaginensis Ecclesiae Presbytero, sed a Novatiam per Novatum qui Romam venerat si non corrupto, saltem, impulso, maligno &ambitioso aliunde viro, qui sanctae Romanae Ecclesiae Presbyter, deinde schismatice per tres alios simplices de ignaros, dolo vinoque seductos Episcopos ordinatus, Romanae Ecclesiae Pseud Pontifex, contra coenetium legitimum Christi Vicarium. virumque vere sanctum, di imperantibus Gallo de Volusiano, circa annum Christias . nedum primum movit & excitavit in Ecclesia Schisma, sed &Schismati resim addidit, docens inter alia: Post Baptismum lapsos veniam consequi non poφ , quacumque peτacta poenitentia, ac proinde consequmiter negans in Ecclesia potet talem ei te remittendi peccata post Baptismum commissa, hoc est, ut cum S. Cypriano loquar, Novatianus atiani discipuli erant, qui in teccatum prola sis, oe ad Ecclesiam lacrymis, gemitu ct dolore tardis pulsantibus, divina pietatistoe lenitatiς paremae solatia claudebant, Me ad fovenda vulnera admittebant vulneratos, sed siue spe pacis communieationis, relictos ad luporum rapinam, Diaboli praedam pro iciebant, in ranter quod per Prometam clamas Dominus: Vivo ego, quia nolo mortem peccatoris, sed magis ut convertatur oe vivat. Unde non mirum, si statim hoc V aliari, Novatianorumque dogma ut haereticum, & pro iis tyrannicum suerit in Concilio Romano si ib Co nesio Papa, variisque in Conciliis Provincialibus aliis proscriptum atque damnatum; fueritque tandem in Tridentino cecumenico Concilio, sess. Iq. Can. I. de Poenitent dictum: Si quis dixerit, in Catholica Ecclesia Poenitencam non esse νοὶ propria Sacramentum, pro fide. ibur, quoties post Ba rismum in peccata labuntur, Us Deo reconciliandis, a chrisso Domino nos
356쪽
institutam, arathema si Non mirum, inquam; eum deceatores omnes etiam post Baptismum lams, ad poenitentiam & conversionem invitet D minus. Erechielis ore dicentis, cap. I 8. vers. 3 o. conνπ- , σ Qιte paenitentiam δε omnibar iniquitat s vestris et O non erat νcuris in Nanam -- avitas. . . . Quia nolo mortem morientis, σέ. Et ne quis credat, Dominum ibi lodui de ion baptizatis, seu de infidelibus, audiat Petram Apostolum. Actuum c.8. v. aa. sim i Mago iam baptizato, & post Baptismum in ce tum lapso dicentem: Poenitentiam ita, ue age as hac neqvitia tua; - , si foris remittatur tibi haec e Citatio coardis tui. Audiat re Christum tradentem Ecclesiae potestatem quaecumque peccata post Baptismum commissa remittendi, dum ait Ioan. cap. 2O. Vers. 22. Accipite Spiritum Sanctum; quorum remiseritis peccata, remittuntur m .
De Agrippinianis. Amstriniam sic ab Agrippino Carthaginensi Praesule dicti, tertio eurrente Amygiata,
saeculo laborti, sub Gallieno Imp. & Stephano L Rom. Pont. circa annum 2 o. asserebant, S. pr. teste, cum illis, re pii. Os esse ab hireticis iam baptitatos. Acris fini dc celebris hac de re inter beatum cyprianum & Stepham- L disputatio. Rebaptizandos esse volabat cumiserispino nianus; nihil innovandum exeo Quod traditum fuerat, Mebat Stob us. Traditum autem fuerat ab Ecclesia Romana, timeticos cum ad Ecclesiam redire vellent, sola manus impositione, non retinctione debere purgari; sed tandem plenarii totius Ecclesiae Concilia, non inelatensis , ut opinantur aliqui, sed ut probabilius tenent alii, auctoritate finita. Quaestio, & Baptismum hare' eticorum verbis Euan licis collatum, ratum& validum esse decisum; cimo & haec confirmata, Vive renovata decisio a. Tridentino Concilio, sessi T. n. q. Baptismo, sic dicenter Sι quis dixirit. Raptismum, erui etiam datW ab haereticis in nomine Pastris, O Fim, σSpiritus Saocti, cim intentisne faciendi quod facit Eccusa, non esse verum Baptismum; anathema sit . . - . De Catharis.
cathoi iisdem serὸ temporibus orti ac Novatiam , idem esse eensentur Calliari. ae alii, sed alio nomine dicti cithari, id est, Mundi ac Puri, qui ideo sic dici volebant ob munditiam, qua se nitere superbissime jactabant; e
cebant enim primer alios Novatianorum errores,
I. Se sine peccato omnes esse, ac proinde mundos; unde & omittebantillam orationis Dominicae petitionem. Dimitte nctis debita niara, arbitrantes se nulla Indigere peccatorum venia, contra illud I. Ioan. cap. I. veg. 8. Si dixerimus quciniam peccatum non habemur, ipse nos seducimus, orveritas in nobis non est, ...
i. Tamulos pariter sine peccata esse, ac proinde Baptismo non egere contendebant, contra fidem Catholicam docentem nos omnes in Adamo peccasse,& illud Christi expresse dicentis, Ioan. cap. 3. vere. s. qms renatus fuerit ex aqua oe Spiritu Sancto, non potes antroire in regηum Dei.
De Catharistis. citharisia sunt alii a cathms longe diversi, de secta Manictatoriam hin Calliarista. Ian. nati, Tom. u. 2 3 retici, Disjli su by Cooste
357쪽
318 De praeripuis in Ecclesia subortis haeresi s.
retiei, sub Aureliano Imp. & Felise L Rom. Ponti orti circa annum 27st. tresque in sectas divisi: alii enim, Noumst. Nila, lib. de haer. cap. 6. nomen sectae retinentes dicebantur MM--, alii Macarii, alii citharisa, id est, Mundatores, sive Purificatores, sic dicti ob immundas quas eget cebant, dictuque horrendas purificationes; immundas siquidem arbitram
res creaturas omnes ob mali commixtionem Principii, ut panem pro Eucharistiae iisteria disponerent & mundum facerent, farinae, ex qua conficiendituerat, semen miscebant humanum, sicque purificatum & mundum arbitrantes panem, ex eo execrandum quoddam, non Christi, sed Sat nae, dictu horrendum, & cogitatu pud um conficiebant Sacramentum,
imo ut verius loquar execramentum. USed haec spurca haeresis iussicienter corruit eo ipso quo debellata est
perversa qua nititur Manichaeo in doctrina, duo inducens rerum prima principia, bonum unum, ec malum alterum, rerum visibilium unum, &invisibilium alterum; quod universa reprobat Ecclesia, in Symbolo Nicaeno publice profiteris, Unum esse Deum, creatorem νψibuti ioe invisibilium Ac proinde tenens nullas esse creaturas ex se malas, 'cum sint omnes a Dco, de suo dicitur Gen. cap. I. vers. 3r. Vidit Deus cuncta quae fecerat, ct erant valia bona; & expresse dicat Paulus, prima ad Timoth. cap.
vers. . Quia omnis creaura Dei bona est.
De Aerianis. l . Aeriani ab Aerio viro quodam Eustathii Sehastae in Armenia Praesulis condiscipulo de aequali; qui teste S. Augusto lib. de haeres cap. s ci messet Tresbyter, doluisse fertur quod ut pur non esset ordinatur. Et aegre ferens admqdum, quod interim ad Episcopanini Simastae pervenisset Eassaia , in Arianam transiit limesim, quarto ineunte saecula, sinconstantinosmp.& Iulio I. Rom. Pont. haeresique Arianae de tuo addens iu sana plura, docere coepit, quod &post illum dixere postea Petrabaliani
tberant, & calvinistae, & his adhaerentes alii, scilicet, i . I. Orare, vel sacrificium pro defunctis differre inutile esse, contra Ecclesiae fidem & Scripturam variis in locis aperte reclamantem, ut U. g. aliis misi sis, dum 2. Machab. cap. 12. vers. I. reseri celebre Iudae Machabael f
ctum, sui misit duodecim millia drachmas menti Ams ymam ossent pro pe datis mortuorum sacrificium, benὲ o resimose de resumectione cog tutas. Quod laetum ibidem eadem laudat di approbat, dicens: Socta re o G sesubris est cellatio pro dounctis dirare, ut anccritis solvantur. Et iterum dum illud
Christi apud Mareth. cap. ra. .ers. 3 ad dicentis: Bdeumque dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur ei: qui autem dixerit contra Spiritum Sam ctum, n- remittetur ei neque in hoc saeculo, neque in futuro. Quo loco ostendit Christus, aliqua post mortem in suturo saeculo remitti peccata: atqui non remittiinriir damnatis in inferno , cum in inserno nulla sit redemptio, neque Beatis in Coelo, quo nihil coinquinatum accedit; ergo remittuntur his, qui sunt in alio meato loco, quem Ius otium dicimus: in quo post mortem detinentur an mae in gratia qui- sanctificante, sed levibus quibusdam peccatis maculatae, a quibus purgari & mundari debent ,
antequam in coelum Deum visurae peremant. a. Episcopis aquales esse Presbteros docebat Aratur, 3c post illum πιὼclesius; quod maestate reisitur ex illo Pauli prima ad rimath m Ephesi
358쪽
Episeopum, cap. s. v. I9. dicentis: --πιμ uterum a vitisnem Mil. reeipin, uis duobus, aia tribara testibus. Agnoscit ergo &ostendit ni nista Paulus, Timotheinn Ephesi is scopum eue Presbytero maiorem , 4ς.
iurisdictione superiorem: ad quid enim, ut dux x S. Epiph. Tu subeo com-. me allet Paulus, adversus Presbyterum accusationem non recipere sine duobus, aut tribus mitibus, si Presbyterum j tirisductione non superaret Episcopus λ Illud idem ostendit Apostolus, dumo o Cretae Epilaopo dicit c. r. v s mius rei gratia reliqMre Creta, ut constituas Presburos. m. Qiodi non dixisset sane Fidin, si Titum ut Episcopum non iudicasset este tu. re divino Presbyteris S. jurisdictione & Ordinis potestδῖς majorem; cum . certum sit, nullum esse simplicena Presbytcrima, qui Presbyteros, sive Sacerdotes constituendi, seu consecrandi potestatem habeat. Unde merito Concilium Tradentinum, seli. 23. Can. 7. sic definit: Sι is dixerit. E se s nos esse Presbyteris superines, νel non habere potesatem coi mandi artitiandi; veri eam quam babent, illιs esse cum Pre1
Dicet Paulus Apost. ad Philippenses, cap. I. v. I. scribens ait r
nibus. Ibi Paulus per Episcopos intelligit et v su; siqvidem in una civitate Philippensi non erant phares Epucopi, sed unus tantum, quem laqR nominat, & qui hujus Epistolae lator erat, videlicet vapbroditus. ut ait Theod. Ergo Presbyteros &Episcopos aequales esse, de non differre momstrat. Similiter dum Actuum cap. ao. vers. 8 ad maiores natu Ecclesiae Ephesinae, ait: Atteneste vobis oe universo gregi, in quo vos Spiritus Sangusmisit Episcopos regere Eα iam Dei. Ita, inquam per Episivos intelligit pariter Presbyteros; non enim Ephesi erant plures Episcopi proprie dicti, sed unus tantum; ergo Presbyteros ab Episcopis non disterre docet.
Resp. anti neg. conseq. Ratio est, quia tempore Apostolorum, haec duo nomina, viseopus. de Presbyter, erant Omnibus Sacerdotibus tam majoribus, quam minoribus communia, & promiscue utrisque tributa , majoribus si ilicet, quos vocamus Epii DPos prodie dictos, &minoribus, quos Pieςbyteros dicitiau. , licet res nomine Epitcopi sigm-fieata, non esse: siimplici Sacerdoti & Episcopo communis: unde litouod Paulus nomen Episcopi modo maioribus, modo minoribus S cerdotibus tribuat, licet Episcopos iurisdictione & oruinis potestate
maiores Idob autem communia tuus erant illa nomina m
r. a sint a irato in lintestat: coincrandi corpus Christi, & ablo vendi a acatis. licet impares in potestate ordinandi, seu confecrandi Ecclesiae Minii fros, & Co ifirmationis Sacramentum administrandi. . a. Quia tunc ante selii sitiata, non tam aut Oritate & jurisdictione di-mncta ac divisa, quam communi & cum Episcopo concordi Presbytcrorum consilio, labore &telo regebantur Ecclesiae: unde Presbyteri dicebantur Episcopi, id est, Inspectores & morum populi correetores; non quod .Episcopi proprie dicti potestatem & iurisdictionem haberi; sed quod eum Epis op & de illius coiisensu regerent Ecclesiam sua vigilantia, consilio de labore. Imo ex in Conciliis cum Episcopis sederent, sens
tiam suam rocati dicerent, ut conitar ex illo, Act. cap. l . U. o. Convenerunt Apostoli ct Seniores, id est, Presbyteri, νι re de verbo hoc.
Sed paulo post, ipso etiam tempore Apostolorum, cum cresceretuleii
359쪽
36o De praecipuis in Ecclesia subortis haeresilus.
de fidelium miminis , & abuterentur Presbyteri illa Episcoporum conniventia, facerentque schismata & seditiones; ita ut diceret unus x. ad Cor. cap. I. v. 11. Ego sum Cepha, alter, ego Pauli, & alius, ego Apollo, ipsis. que Episcopis aequari vellent, ac consequenter ad rite regendam Ec clesiam opus suerit debito ordine , ct debita sub uno Epi opo Mini serorum subordiliatione, tunc Episcopi suam auctoritatem, &praeeminen tiam tueri coepere, & caeteros tam Presbyteros, quam populos imperio regere , seque jure divino Presbyteris majores este monstrare r eosquercipis majores esse innuit S. Ignatius Martyr, dum ad Trallianos di Smyrnenses scribens, ait: Presbteri, subiecti estote Episcopis. De Donatistis. Donatistae schismate celebres, & liaeresi famosi Africanae Ecclesiae viri,
sub Constantino Imp. & Melchiade Rom. Pont. suborti, circa annum et I 3. nomenque sortiti, non a Donato Carthaginensi, ut multi putant, sed a Donato alio in Numidia a Casiis nigris Episcopo, teste S. August. lib. de haeres. c. v. ubi manifeste declarat I. ipsi im primum Donatistarum auctorem esse Numidiae a Cesis nigris Episcopum; alterum vero secundarium sectae ducem ac deseniorem Hisse Donatum, Majorini succes rem, Carthaginensem Episcopum. 2. Ibi illum utrumque Donatum &Donatistas in hoc turpiter erraste. r. Quod in Ecclesia solos bonos, ct non malos esse crederent. 2. Qiod Sacramenta a malis o impuris tollata Mini. Iris nulla esse putarent, ac proinde rebaptiacarent etiam Catholicos ad suae nsectam venientes; putabant enim, ob praetensa caeciliani crimina, totam ubique corruptam desecisse ac periisse Ecclesiam, & puram in sola remansiste Africae Doηαι parte , sicquei in ea sola verum esse baptisma; alibi vero nullum, nullosque nisi impuros & spurios meretricis Ecclesiae Ministros; sic enim Catholicam vocabant Ecclesiam.
Sed perperam & falso dicebant illi solos bonos in Ecclesia esse, cum multis in locis bonos & malos in Ecclesia esse Scriptiira designet, ut
v. g. aliis omisIls, Matthaei cap. I 3. vers. 7. ubi Christus comparat regnum coelorum, sive Ecclesiam Saxena migae in mare . ex o mni genere pisium congreganti; quam, cum impleta esset, educentes. o secus littus smdentes, elegerunt bonos in vasa, malos autem foras miserunt. Ex quo loco probat S. August. contra Donatistas , in Ecclesia non tantum esse bonos & praedestinatos, sed etiam malos & reprobos. Illud idem innuit
Paulus secunda ad Timoth. cap. a. v. ao. dum ait : In magna domo non
solis sunt vasa aurea er argentea, sed o lignea cy fictilia; uadam quidem in bonorem, qκaedam autem in contumeliam. Quo in loco Paulus permagnam illam domum, in qua sunt vasit aurea & argentea, lignea &fictilia, intelligit Ecclesiam, in qua sunt boni & mali; quem locum v gens S. August. lib. q. de Bapt. contra Donatistas, cap. I a. citans Cyprianum, ait: Sis igitur arguens cyprianus eos , 'ui tanquam madornm consortium devitanter, si ab unitate diruperant, ostendit magnam domum, =stam dixit Apostolus, uti essent nori solum vasa aurea O argentea, sed etiam tignoaer fictiIia, non se intellexisse nisi Ecclesam, ubi escia boni cm mali, donec in
fine area ventilata purgetur. Perperam ergo & contra Scripturam, solum bonos, & non malos in Ecclesia esse Donatistae credebant.
Nec minus errabant, dum Icbapti tabant quos'ab impuris Ministri,
360쪽
baptizatos esse putabant, ut varia probant supra relata Ecclesiae Concilia, in causa Donatistarum, vel in causa rebaptizantium habita; idque multipliciter ostendit S. August. sed praesertim lib. de Bapti contra Donat. cap. 33. dum ait: Scripturus divinas nusquam praecepisse, ut baeretici apud haereticos baptistati denuis baptiqentur; sed multis locis o Mille , alienos esse ab Ecclψa omnes, qui non sunt in petra , nec ad columba illius membra pertinent , o tamen baptixare oe baptis ari , ct habere sine salute Sacramenti
salutis. Si ergo ex S. August. bapnnare σ Mytqari potiunt haeretiei, qui de laris sunt & mali; quanto magis & Catholici Ministri, qui intus sunt
di in Ecclesia, bapti Eare possunt, & alia valide conferre Sacramenta, quantumvis mali & peccato maculati cum ad Sacramenti valorem non requiratur Ministi 1 sanctitas, ut expresse docet Cone. Trid. sess. T. Canon I a. diacens : Si quis dixerit, Ministrum in pectius mortali existentem, modo omnia seruiatia, quae ad Sacramentum co/lciendum , aut cinerendum pertinent erraverit, non conferre, aut cor cere Sacramentum; anathema sit.
. De Albanensibus. Albanenses viri alios inter haereticos sceleratissimi, sub Constantino Albismis.
m. Imp. di Leone In Rom. Ponti anno circiter 796. varia inter impia alia, de quibus dictum alibi, I. duo reriim principia cum Gnosticis, Manicharis, Carpocratianis, Cerdonianis, Marcioni liis , &c. admitte-hant, bonum unum, a quo bona, & malum alterum, j quo mala prodirent omnia. 2. Vetus Testamentum respuebant, quia a malo principio esse putabant; novum econtra admittebant, quia a bono principio esse cognoscebant. 3. Metempsychosim, seu animarum transmigrationem de corpore in corpora cum Pythagora tenebant. q. Christum nec carnem de Virgine sumpsisse, nec verum hominem fuisse, nec in cruce passum, nec resurrexisse olasphemabant. s. Nullam futuram camis resurrectionem, nullumque futurum esse judicium fingebant. 6. Infernum & Purgatorium nihil este tenebant, Sacramenta Altaris & ExtremaNUnctionis rejici bant, & nullam virtutem Baptismo tribuebant, matrimoniumque malum esse praedicabant, parvulos Baptismo egere negabant. Praeter haec Zevita fidei nostrae adversantia, & alibi satis eversa & impugnara, Ecclesiae potestatem a Christo traditam impugnabant, contra illud Christi,
apud Matth. cap. I 8. v. I 8. expresse dicentis primis nascentis Ecclesiae Praelatis, videlicet Apostolis i Amen dico vobis , quaecumque adliga meritis super terram. erunt ligata O in ciso e o quacumque βινeritis super terram, erunt sesuta o in coelo. Et iterum Ioan. cap. zo. v. 2I. Mut misit me P ter. ita re ego mitto vosa ciam Loc dixisset, insufflavit, oe dixit eis: A ripite Spiritum Sanctum e quorum remiseritis peccata, remittuntur eis: θ qu ram retinueritis, retenta sunt.
De Petrobesianis. Petrabusiani dicuntur haeretiei illi, qui duodeno currente saeculo seque- Petrubiniri. bantur errores cinustam Petri Brusi haeretici viri, natione Galli, e Provincia Occitaniae. vel E Delphinatus montibus orti ; qui per aci. circiter annos in his Galliae partibus degens , male vivens , loquens & seriabens, sub Henrico V. Imp. & caeli'ο II. Rom. Ponti varias disseminabat