Theophili Christophori Harles Anthologia graeca poetica

171쪽

, est: Callimachi hi nni, epigrammata ιι fragmenta 'eum notis integris H. Steρhani, B. Vulcanii, Annao Fabri, Th. Graetiti, R. Bentleii, quous accedunt Mech.

. Mandemii commentarius, et notae nunc primum editast

Tiberii Hemserhusi et Dauidis Rufin ensi; textum iad Mn. sdem recensuit, latine vertit, atque notas i suas adiecit D. Augusus Ernesti. tom. I. I l. Lugduni ν

Batav. CI Iocc LXI. in R. Secundum hane editionem rhunc hymnum in Cererem formulis typographicia. describendum curauimus. Animu duersiones interpr g tum et eruditissimi Ernesti ac luculentus Spanhemii nconamentarius otium nobis secerunt. Ablegareus igitur lectores ad illos sontes, ubi sitim exstinguere adfatim possunt. Imitatus est Callimachum vers. 26. a

seiq. Ouidius Metamorph. VII. 738. R. et Scaliger . Poetices ab Ouidio haud paullo superatum indicat Callimachum: cuius quidem partes fuscipiens O. xen. Ernesi in prolusione quadam elegantissima quao eotiam reperitur in sua Callimachi editione tom. L lipag. 262. seq. essecit, Callimachum ne hac quidem

partoe imitatori suo primas cedere cogi. Ernestinam editionem contulimus cum Florentina a Baiudinis Florent. 1763. in s. publicata, qui ex edicione iLasearis,. litteris unciatibus Florent. adornata, varia2 is ectiones decerptas suae addidit: cetera autem parum Emeriti et honoris hac sua praepropera editione adeptus videtur. Hunc Callimachi Hymnum et Ouidianam imitationem ipterpretatus est et in linguam Teuton, icam transtulit Goldsingen in Griechische und R imi sche Anthologie in deuischen Uebersetetungeu mitAnmerkungen erigatert - tom. I. pag. 283. Bra denburg 1767. in 8. et Emestinam prolusicniem ger. manice adiunxit. Reis ius in Animaduersionibus ad Graecos auctores, vol. V. Lipsae 1766. nostrum qu que Hymnum illustrauit: cuius obseruationes, quis.

niam breues sunt, suo quamque loco, laseremis.. i

172쪽

V. T. τω καλαΘω. Perperam confundunt viri domκαν φορους et In calathis siue canistris portabantur nores et spicae a nobilibus virginibus, in cistis vero a mulieribus sacra mystica. Vehebantur virgines Canephorae curru, quarto Eleusiniorum die, qui incedebat valde tarde, trahentibus bobus: habebatquanon rotas radiatas, quemadmodum alii, sed tympana, axi Cohaerentia, et cantho ferreo iuncta. Post hune seminae incedebant cistas mysticas baiulantes: eran que illae fasciis purpureis redimitae; dum humi spectare debebant profani, non e tectis aliisve locis editis: nec spuendum tum fuit: et circa vesperam id factum, ut plurihus docet Meursius in Eleusiniis sacris cap. 25. quem vide. Th. Gram. Spanhemio hic t lathi processus videtur non ad Cereris Eleusinia, ut a Neursio factum, sed ad eiusdem deae, diuersa ab iis, , Thesmophoria omnino referri, ut id tum aliunde, tum maxime v. ao. et aa. huius hymni clarius patere videtur illi; sed dissentiente Ernesti ad v. 6. ibid. κατιεντος non est, descendente, sed redeunte post annuam absentiam et adueniente in urbem et templum suum, velut e peregrinationa aut e Coelo.

Est idem, quod Theocritus XU. in fine de Adonide .vsarpat Sic in fragmentis callimacheis

p g. ψ 8. n. 18.-κμταβαίνων est sol oriens. nam redit, cum oritur, ex peregrinatione velut et absentia

ad terras, quas quotidie de nouo invisere solet; id. quod adparet ex opposto ἐπὶ δε δυσμαις οντος, occia dente sole. Reis a. Lascaris edit. habet γε pro επιφλibid. επι ΘεγξασΘε. Sacrum a solis seminis, viris omnibus exclusis, procurabatur. Iubentur igitur hicia genere mulieres, sicut infra v. 119. tam virgiue h

173쪽

quam in mulieres, sollemnem huius cerealis calathi processum comitantes solitis eumdem seu potius deam ipsam, in cuius ille honorem deserebatur, adclamati

nibus, chinc ἐπιφΘέγξασε αι, adclamate J prosequL ivido Spanhem. et Virgil. Georg. I. δ' 6. .

V. 2. πολυτροφε, πιλυμεδ. conlaeta sunt epitheti, icereris, quae eadem est cum Τellure, quoniam tellus Rmultos proseri fructus frugesque, et τρο pi, nutritioni omnium rerum praeest. Modium igitur in eapita v' gestat Ceres. conser librum: Papauer ex omni antia dquitate erutum, Noribergae III3. in A. in primis pag. t a. R. ibique emgies aeri incisas. pag. 36. disputatur de voe. Δημιν ηζ. nam est dorice. - De fryoc. βέβαλοι vide indicem, ri

v. 3. 3 - εω Θε, doricφ a specto, Ut Theo herit. II. 72. XV, M. cons de hoc voc. Vast m. ad i eocriti Adoniag. v. 65. pag. 367. Commodissimum , autem videtur es. Ernesti, verba χαμα θαola Θαιβέβαλοι in parenthesi accipi. contra Reukius, dele, 'inquit, signa parentheseos, humo, de plano, spectate redeuntem calathum, non autem e tectis domuum. is Vt fere Spanhem. explicuit, eui id vel inde saetivn ' videtur, quod non alia esset, ut vel graecum de ea nomen abunde arguit, siue Ceres, nisi Τellus tomnium maior et nutrix, quae spectatores proinde humi, seu in terra, vel in vestibulis aedium stantea aut sedentes flagitaret; non e loco aliquo sublimi, ut Incontinuo additur, neque, quod alias in eiusmodi pom- ipis factum, vehimilis seu pilentis aut equis vectos. i

174쪽

puella: mulieres enim capillos non submittebant. Relahius in alias abit partes; scribo, inquit, ε, sub udiens neque ea diei parte, qua virgo quaepiam, aut mulier solet crinem promittere, nodos eius resoLvit, et illum pendere atque suitare neglect um sinit, quod faciunt mulieres vesperae, domi suae cum agunt, non in publico versantur, ubi constrictum et nodis reuinei um atque in cincinnos contortum crinem geostant, aut cum cubitum eunt. Huic tempori vesper tino opponitur versu proximo 6. matutinum; neque

v. 7. Sedulo et cupidus e nubibus prospectans o seruat Hesperus illud tempus, quandonam sit aduen turum, quo calathus ille sit promoturus gradum, in urbem ut importetur, Reis e. Hoc enim sacrum, Obseruante Anna Fabri, ad vesperam incipiebatur, quia scilicet erat perviligium Veneri, ut Palladi et aliis. qua diis, qua deabus, sue nocturna careris sacra. Quare cirea vesperam prodire primum solita est huius

deae pompa; in eaque cal thi cerealis gestatio. V. S. eonfer Isocrat. Panegyr. cap. 6. ibique ex

Morum.

175쪽

V. T . Cons. α Valefien. praefat. ad Virgilium cum Graecis collatum pag. 46. supra ad Mimnerm. IIII. p. δυΘριὼς vid. indicem. V. II. μελάνας h. e. Aethiopas. -- μῶλα Nempe ad Oceanum Atlantictim, ubi vulgo feraces illi aureis mulis Hesperidum 'horti a veteribus statuuntur. v. Spanheim. et C. G. Schwarzii disput. de lapsu primorum humani generis parentum a paganis adumbrat Aliors 173o. iv. Ia.. Hunc versum pro spurio eiicit cl. Ruhnhen. epist. erit. II. pag. 37. adsentiente Ernesti, cui etiam

vers. 15. spurius et posterior pars v. 16. supplementum a recentiori manu esse videntur. καλλιχ. Puteus

fuit in Attica celeberrimus. Henna autem in media insula Sicilia sita putabatur: hinc ομ φαλος, νmbuneus dicitur. V. Ia. τῆνον. Lascaris apud Bandin. habet τῆνον. Secundum Spanhemium hinc tertia etiam Thesmophoriorum dies, Pyanepsionis nempe decima sexta ieiunio a mulieribus iis operantibus translata, eademque νηmία inde dicta. Abstemia erant tam apud Graecos, quam apud Romanos haec Cereris sacra: Feminae autem illis sacris operantes a vino abstinere debebant, eum quia in casto esse debebant, tum maxime, quod oblatam in aedibus Hippothoontis vini potionem moesta adhuc ob filiae raptum recusasse fertur eadem

Ceres.

V. I3. Lascaris habet Achelous fluuius fuit Aetoliae, qui ab Acarnania separat, et prae aliis fluuiis celebris.

Diuitiaco by Corale

176쪽

v. T . κον. ita fluuii a perenni fluxu apud Gra cos poetas dicti sunt. mox simplici Lascaris dedit

v. T8. χγαγε. correXi αγαγε ex H. in L. P. v. s. 4t. et sc semper Pindarus. M- μη elegans repetitio, in qua tamen librarit offenderunt, ut Vossianus, qui dedit μῆ δ i. v. Dorville ad Charit. p. a . Em gusti. In sacris autem Cereris omnis luctus omni que mali ominis verba abesse debebant. v. Spanhelis. V. 19. Leoch. νόμιους, leges. Hinc cerea 6εσαοψοζος. legifera, dicitur, quod post inuentum a cerere frumentum discreti primum fuerunt agri, in. deque iura legesque enatae sunt, quibus suum cuiquo tribueretur; et . Romae in aede Cereris aeri incisae leges positae erant. v. Spanhemium, qui item comparat Hebraeorum festum messis, et de auctoritate diuinitateque primorum legislatorum agit. V. 2O. Haec altera, immo praecipua quaedam caussa instituti huius apud Graecos et quidem Atticos sacri. Hinc cereri, inuentrici et auctori messis, frugum primitiae seu spicarum sacro manipulo δραγμα et picea serta itatis messis temporibus ossorri Olim consueuerant. Immo enata est primum sacrorum eiusmodi conventuum ac festiuitatum origo. vi de Span- hem. qui praeter ea ritus Aegyptiorum et Hebraeorum comparat.

177쪽

v. ar. Trituram intelligit, quae bobus et iumentis j peragitur, et non solum apud Graecos, sed etiam apud , Hebraeos, Syros, Arabes et Aegyptios olim in usu fuit. iv. ga. conser Ouid. III. Τrist. 8. T. ibique a notatiu ii aleri Flace. I. Argonaut. 67. et Spanhem. ad nostruci . Ioeum. Legislator fuit apud Athenienses antiquissumus, et Thesmophoria seu sacra in honorem Cereris , Legiserae qui institueret, primus suit. adde libell. de Papauere ad vers. a. laudatum pag. Io6. et Io7. v. 23. Egregie inserit poeta sententiam, qua qui- ά, dem et tabulam illuminat quasi, et docet. v. 2 . Hunc vertim exulare iubet ci. Ernesti. κατε Iecit, v. indicem Βουπείνα ingenti, dira fame. Hesych. tom. I. pag. 75a. Βουπείναν, ράγαν ri λιμον, et Suid. fom. I. pag. 4 8. ς μεγαλ. πειυς Nam Βου in compositis auget fgnificationem. Sic Bύπαις explicatur ab Hesychio νεος μεγας, et Ammon. Dissera pag. Io9. Βουπαις, ο μέγας χν-. V.

1M. Vocatur

v. M. Docet Cl. Salmasius in notis ad inseriptioli. Herodis Attici pag. 28. τἀν κνίλαν pro ταν κνιδον poni nec Cnidios in Thussaliam, verum Thenalos irelicta urba Dotio in insulam Cnidum profectos duce si Triopa, ibique condidisse urbem Triopiori. Dotium, urbem Thessaliae, vocat sacrum propter lucum Cereri histi ab antiquis, quos Pelasgos dicit noster fuisse, positum. ἰσον pro istον sacrum, ionice.

178쪽

v. 26. s. a τῆ aut τηνεὶ, id est εκεῖ αυτλει, Cereri puta. Reis e. Tιν alienum quoque videtur Ernesti, quoniam in toto loco de Cerere in tertia persona loquitur. Enimuero, nisi Reiskii coniectura valde probabilis amplectenda videtur, sorte τὶν dorice

pro σοι more consileto παρελκει : αυτα dorice pro

αυτν illi Cereri, vel illo loco, si οἰυτῆ-- αλσ. ποιησ. vide indicem et confer Lucan. III. 393. sqq.

V. aT. Vide indizem. - - κεν poetice pro

an quare aOr. a. διῆνΘεν, nam δια - per tmesin discreta, sunt coniungenda, ut moX εν-εσαν reddi debet per imperfectum coniunctivi, Fenetraret, per. ueniret. v. mgeeu. dd particul. tom. I. pag. 79. n. 7. sc supra Anacr. VIIII. 19. κνν αφῆ με, etiam fl me dimitteres. Bion I. 39. αν cum aOr. Primo coniumetum, εὐαυσεν αν, reddendum est, de sora etivide Hoogeu. log. mem. n. 6. - pro ἔλθεν expresserat quoque Lasacris. v. 28. coaceruatione arborum multifariarern eo. iam in loco poetae veteres utuntur, et in his Virgutias quoqne, quam Scaligo recte notauit. Est enim prodigiosa et aliena ab omni verisimilitudiἡe, praeis sertim in luco spontaneo, manibus hominum non instituto. Sed vitium hoc est illis commune, de quoquestus etiam est I. M. Gesnerus ad Orphei Argonaut. vers. 9o9. ubi exemplum huius luxuriet eli tam poris tentosum, ut, quacunque eius supersunt alia, omnia longo superet. Reishe. In lucis, qui inuiolabiles habebantur, et diis quoque consecrabantur maiorum gentium, arborum densitatem et obscuritatem oblata

179쪽

Eν δὲ καλα γλυκυμαλα. τε δ', ως' - κτρινον,3σEξ αγε Θυε. δ' ἐπιμαίνετο οσσον 'Eλευσῖνι, Te F οσον, οMιοσεν 'Ἀννα.'Aλλ' 'atam, diuersaque arborum genera, item sontes et amnes fuisse, et noster Callimachi locus testatur, et chenbaesi de consecratis gentilium lucis S. -9. quae disputat. est inter eius dissi academicas Norib. 7o5. pag. 133. sqq. uberius docet. adde indicem. V. 29. γλυκυμ. quae alias de fructu, hic de arbori. bus ipsis dicuntur. vide Spanhem. qui antea quoque de piris agrestibus translatis, iisque bonos tum ferentibus fructus late disputat. - ἀλεκτρινον ἴδωρ, elactrina, h. e. pellucida, limpidissima aqua. Schol. λεκzηινον, διαυγὲς, παροὶ το ἔλεκτορν, BerVein vulgo. V. 3o. dor. pro e Datebris. Schol. ad h. L εισι δε ὐδρορροαι. Hesych. tom. I. pag. 262. in hortis aquae fluxum nominari dicit, quod simul et aequaliter et sedate fluit, ἐν τοῖς

επεμαινstro vide supra ad Theocrit. XXX. 3I. est ex Homero ducta loquendi ratio Il. Z 16o. χω o: de tali luco est et apud Xenophoni. Expedit. Cyr. V. p. 378. Ernesti. Certa enim quaedam loca 'prae aliis a numinibus mirifice esse dilecta, monet et probat Spanhem. v set. Πιμω. Ab Herodoto aliisque vocatur Τριο- πιον. Erat autem Cariae seu Cnidorum in Caria, idem. que Coo adiacens promontorium et urbs a Triopa, huius grysichthonis patre condita; sed eo demum tempore, quum, post famem filii diram, coloniam in Cariam deduxisset, et illam urbem a se conditam, dosuo adpellant nomine. Nondum vero extitit illa

urbs, quum in peninsulam cariam Pelasgi traiicerent.

180쪽

ti τις μεγα δοδοεον, αιΘεζι κύζον' Callimachus igitur h. l. προληψιν sue προχρονισμον admisit. vide Graeuium et Spanhem. v. 32. Triopidis, i. e. Erysichthonis, Triopae filio, totique illi familiae. - dexter, h. e. bonus, dieitur Genius sue deus, quia dii bonorum habebantur largitores. Quando contra dii irasci dicantur, docet Spanhem. ' v. 35. Possit ειεν subaudiri, neque multum contendam, si quis hoc velit, et in vulgata αρκω acquiescat, ego vero malim sublatis signis parentheseos, Dorice pro αγίους, ut apud Theocrit. Idyll. Io. τως ψαιο - pro του --: praesertim cum etiam libri, vos ianus atque Ambrosianus, hoc dent, tametsi ac-eentu prauo. Reishe. - ανδρογιγ. Ita poetae homines illos fabulosos, qui in deos furere ausi sunt, humanam staturam superasse, fingere solent. confer Euri. pidis Phoenis. IO37. I137.

V. 36. πελεκυς, securis, una parte acuta: bipennis, utraque parte acuta. v. 38. pro ην, saepe apud Theocritum. An

nae Fabri Ouidius quercum rectius posuisse videtur.' ιγειρος, quod est vocabulum Creticum) suit populus

nigra, quae tu maiorem altitudinem, quam alba populus. e xsurgebat. Celiis autem arboribus vulgo consiti erant sacri veterum luci. v. Spanhem.