장음표시 사용
151쪽
dle sacta sortitione, coegerim; quam multa de te verba lacer irim: tum tu ipse mihi dixisti , orationem meam non solum in te honorificam , sed etiam in Collegas tuo contumeliosam 'fuisse. Iam illud S. Q quod eo die lactum est, ea praescriptione est, ut, dum id extabit, ossicium meum in te obscurum este non possit I Postea vero quam prosinus es , Velim recordare , quae ego de te in Senatu egerim , quae in concionibus dixerim , quis:
ad te litteras iniserim. Quae cum omnia collegeris, tu ipse v Iim iudices, satis ne videatur his omnibus rebus tuus aduentus, cum proxime Romam venisti, mutuo respondisse. Quod scri- his de reconciliata nostra gratia; non intelligo, cur reconcili tam esse dicas, quae nunquam immutata est. God scribis, non oportuisse Metellum , fratrem tuum , ob dictiam a me oppugnari; primum hoc velim existimes, animum mihi istum tuum vehementet probari, & fraternam plenam humanitatis,ac pi tatis voluntatem .. Deinde si qui, ego in re fratri tuo Reipub caussa restiterim; peto ut mihi ignoscas , tam enim sum amicus Reip. quam qui maxime. Si vero meam salutem contra illius impetum in me crudelissimum defenderim ; satis habeas, nihil me etiam tecum de tuis fratris iniuria conqueri. Quem
ego cum comperissem, omnes sui Tribunatus conatum in meam perniciem parare, atque meditari; egi eum Claudia is , uxore tua.&cum vestra sorore Mucia,cuius ergamae studium,
pro Cn. Pompei, necessitudine, iuultis in rebus perspexeram,
ut eum ab illa in iuria deterrerent. Atque ille , quod te audisse credo. Pridie Kal. Ian. qua iniuria nemo unquam in aliquo magistratu improbissimus ciuis affectus est, ea me Consulem affecit , cum Rempub. conseruassem ; atque abeuntem magistratu concionis habendae potestate priuauit. Cuius iniuria mihi tamen honori summo fuit, nam eum ille mihi, nihil nia si ut iurarem , permitteret; magna voce iuraui verissimulta vpulcherrimumaue iusiurandum; quod populus item magna in voce , me vere iurasse , iurauit . Hac accepta tam insigni iniuria , tamen illo ipso die misi ad Metellum communes amicos, qui agerent cum eo, ut ab illa mente desisteret
Quibus ille respondit; sibi non esse integrum; etenim paulis ante in concione dixerat , ei, qui in asios animaduertissκ
152쪽
in drandi ipsi potestatem fieri non oportere. minem grauem , & ciuem egregium t qui, qua poena Senatus, consensu bonoi um omnium, eos affecerat, qui Urbem dere, magistratus, ac Senatum t Mare, bellum maximum constare voluissent,eadem dignum iudicaret eum, qui Curiam eaedes Vrbem incendiis. Italiam bello liberasset. Itaque ego Metello fratri tuo praetenti restiti, nam in Senatu Kal. Ian. siccum eo de Rep. disputaui, ut sentiret sibi cum viro sorti, Beeonstanti esse oppugnandum. Ad III. Non. Ian.cum agere coepisset, tertio quoque verbo orationis suae me appellabat , mihi minabatur is neque illi quidquam deliberatius sint, quam me, quacunque raxione posset, non iudicio, neque discepati ne, sed vi, atque impressione evertere. Huius ego temeritati sivi tute,atque animo non restitissem; quis esset, qui me in Con-
ita laxu non casu potius ex istimarer, quam consi lio sortem sint se r Haec si Metellum cogitare de me nescisti debes existimare, te maximis de rebus a.fratre esse celarum , sin aliquiη ina-
pertiuit tibi stus consiliis ; lenis a te, & facilis existimari debeo, qui nihil tecum de bis ipsis rebus,expostulem etsi intelligis,non me dicto Metelli, ut scribis, sed consilio eius, animoque in me
inimicissimo esse commotum. Cognosce nunc humanitatem meam,si humanitas appellanda est in acerbissima iniuria remis.sio animi, ac dissolutio. Nulla est a me unquam sentςntia di-ba in fratrem tuum, quotiescumque aliquid est actum, sedens
hsassensi, qui mihi lenissime sentire vis sunt. Addam illud
etiam, quid iam ego curare non debui: sed tamen fieri non , moleste tuli, arque etiam, ut ita fieret, pro mea parte adiuvi; ut S.C. meus inimicus, qu a tuus 'frater erat, subleuaretur. Quare non ego oppugnaui fratrem tuum, sed fratri tuo repu- fg uη nec in te, ut scribis, animo fui mobili. sed ita stabili, vi in mea erga te voluntate, etiam deferatis ab officijs tuis permari rem . Atque hoc ipso tempore tibi,pene minitanti nobis per litteras,hoc rescribo, atque respondeo. Ego dolori tuo non solum ignosco.sedsummam etiam laudem tribuo; meus enim me sen .sus,quanta vis staterni sit amoris,adtnonet. A te peto,ut tu quoque ae Num te iudicem dolori meo praebeas: si acerbe,si crudeliter, si sine caussa sirin s ruis oppisinatus, ut Misaa mibi no
153쪽
modo non cedendum,sed etiam tuo, atque exercitus tui auxilio in eiusmodi caussa utendum suisse.Ego re mihi semper amicimi esse volui: me ut amicissimuin esse intelligeres, laboraui: ma neo in voluntate, quoad voles tu per adebincitiusque amore tui fratrem tuum odisse desinam,quam silius odio quidquam de nostra dirueuolentia detrahetur. Vale,
sequitur epinia , mn dubis,quin Metem Cramis imisit, quam Nepotis, s in epinρla Nepotem puto signisicari. i MET NEPOS S. D. CIC. 3Hominis importunissimi contumeliae, quibus me crchris concionibus onerat, tuis erga me offrijs leniuntur; dc, ut sunt leues huiusmodi homines, a me de sciuntur: libenterque,commutata persona de mihi fratris loco em dum de illo ne meminisse quidem volo: tametsi bis eum inuitum seruaui. Dame meismrebui, ne vob' multitudine litterarum molestior essem, ad talium peti ripa: de rationibus etiam prouinciae, quid vellem fieri: vi is vos doceret,s c commune iaceret: si poteris , velim pristin ana imai ςrga me volvinatem conser S. Vale.
CI C. S. D. METELLO NEPOTI COS.
L Iti erae insocti statris, & Pomponij, necessarij mei, tantum mi iri spei dederant, vi in te non minus auxili, quam in tuo Collega , mihi constitutum fustrit, Itaque ad te litteras saxim misi; ms qu s, ut .rtuna postulabM, dc rarias tibi egi, re de reliquo tempore auxilium petii. Postea mihi non t in meorum livterae, quam strinone*eorum, qui haς iter facie hanr, animum tuum immutatum significabant: quae res secis ut tibi litteris obstrepere non auderem. Nuyc mihi Quinctu frater meus, mis imam quam in Sed
154쪽
habuisses,perscripsit, qua inductus, ad te scribere stin s machius:& abs te, quantum tua fert voluntas, peto, qMesoque: ve tuusψmecum serues potius, quam propter arrogantem crudelitatem tuorum me oppugnes . Tu,tuas iniuriestias ut Reip.donares,te vicisti alienis,ut contra Rempub.confirmes, addueeris ξQuod lmihi tua clementia opus tuleris e omnibus in retare me fore iatua potestate tibi confirmo. Sin mihi neque magistratum, que Senatum, neque populum auxiliari,propter eam vim, qua mecum Fata.vicit licuerit , Vide, ne, cum velis reuocare rempus omnium c seruandosum, cum qui seruetur, non erit , non
probat Autonio, qui Macedoniam Proconsul regebat inaes animi vitium: Deinde Atticum illi commendat ἀ
CICERO S. D. C. ANTONIO M. F IMP. s
Evi stitueram nullas ad te litteras, mittere visi commem datitias; non quM eas intelligerem satis apud te valerea lsed ne ijs, qui me togarent, aliquid de nostra coni Milone ina
minuriam esse ostenderem : ramen, cum T. Pomponius, homo omnium meorum in te studiorum,& ossiciorum maxime conscius,tui cupidus nostri amantissimus, ad te proficisceretur, ali- lquid mihi scribendum putaui ; praesertim, cum aliter ipsi Pomponio satisfacere non possem. Ego si abs te summa omitim desiderem, mirum nemini videri debeat, omnia enim a me icite prosecta sunt, quae ad tuu ita commodum', quae ad honorem, quae ad dignitatem pertinerent. Pro his rebus nullam mihi absterclaram esse gratiam: tu es optimus testἱs: contra etiam csse aliquid abs te prosemio, ex multis audiui: nam comperisse me non audeo dicere ; ne forte idipsum verbum ponam, quod abs tete aiunt salso in me solere conferri. Sed ea, quae ad me delata sunt, malo te ex Pomponio, cu; non minus molesta Heriant , quam ex meis litteris, cognoscere. Meus in te animus QNam
ungulari ossicio fuerit, & Senatus, & populus Rom.testis est tu quam gratus erga me fueris, ipse existimare potes: quantum- i
155쪽
imitii debeas triteri existiment. Ego quae tua caussa antei' fec ψvoluntate sum adduinas, posteaque constantia, sed reliqua mihi crede, multo maius meum studium , maioremque grauitatem M laborem desiderant: quae ego si non profundere, ac perde-xe videbor,omnibus meis viribus sustinebo; sin inglata esse sen-; non committam ut tibi ipse insanire videar, ea, quae stiri M cniusmodi poteris ex Pomponio cognoscere . Atque ipsum tibi Pomponium ita commendo, ut quanquam ipsius caussa confido te facturum esse omnia: taesen abs te hoc petam, ut si quta residet in te amoris erga me, id omne in Pomponij negotio ostendas, hoc mihi gratius facere nil potes. Vale. '
NErrat si diligentiam adhibuisse, ne Statio succideretur . AG .
' scribit de domo i se em a .; CICERO S. D. P. SEXTIO L. F. pROCO s. 'o
CVm ad me Decius liberarius venisset, egissetque mecum ivlopeiam darem , ne tibi hoc tempore succederetur :quanquam illum hominem frugi, & tibi amicum existimabam ; tamen, quod memoria tenebam euiusmodi ad me litte Tas antea misisses, non satis credidi homini prudenti, tam valde esse mutatam voluntatem tuam. Sed postea quam & Cornelia tua Tetentiam conuenit;& cgo cum Q. Cornelio locutus sum; adhibui diligentiam, quotiescumque Senatus fuit ut adessem s. plurimumque in eo negoth habui, ut Q. Fusium Tribuntini pl.& caeteros, ad quos tu scripseras, cogerem mihi potius cedere.quam luis litteris, omnino res iota in mensem Ianuar. rc-iecta erat,ied facile obtinebatur . Ego, tua gratulatione commotus quod ad me pridiem scripseras, velle te bene euenire, quod de Crasso domum ei Dissem ) emi eam ipsam domui o XV. aliquanto post tuam gratularionern . Itaque me nunc .stito tantum habere aeris alieni, ut cupiam coniurate, si quis me recipiat . Sed partim odio inducti me eaecludunt, & apet te vindicem coniurationis oderunt: partim non credunt; &ame insidias mettiunt , nec putanr ei nummos deesse posse, qui ex obsidione sceneratores exemerist, omnino semissibus magnλ
156쪽
gna cOμia est. Ego autem meis rebus gestis hoc sum assecurus, ut bonum nomen existimer. Domum tuam,atque lificatio.. Dem omnem perspexi, & vehementer probaui. Antonium , etsi eius in me ossicia o es desidereant, tamen in Senam gra- lulisidis, ac diligentissime defendi; Senatumque vehementςroratione mea, atque auctoritate commoui. Tu ad me velim llitteras crebrita mittas. Vale ,
Lenite,' expostulat, quὸd Pompeius sibi de oppressa Catilina con-
iuratione non eset pro rei magnitudine litterat gratulatμέ.
S I tu,exercitusque valetis, bene est. Ex litte ruis,quaSpublici misisti caepi una eum omnibus inςr ibilem volupta tem . Tantam enim spem otij ostendisti, quantam ego semper
omnibus,te uno stoetus, polliceb t. Sed hoc scito, tuos veleres hostes nouos amicos , vehementer litteris pςrculsos, axque magna spe deturbatos,iacere. Ad me aurom litteras, quas mirsist quanquam e iguam significationem tuae erga me vomia, tis habebant; tamen mihi scito iucundas fuisse: nulla enim re. ram laetari soleo,quam meorum officiorum conscientiae quibu si quando non mutuo respondetur, apud me plus officii resit dem facillime patior. Illud non dubito, quin; si te mea strin-ma erga te studia parum mihi adiunxerunt, Resp. nos intesnos concitutura, coniuncturaque sit. Ac, ne ignores, quid ego in tuis litteris desiderarim, scribam aperte, sicut dc mea natura, dc nostra amicitia fastulat. Rei eas gessi,quarum aliquam in tuis litteris, & nostrae necessitudinis, & Reip. causi , gratulationem expectaui: quam lego abs te praetermissam δesse arbitror, quod verebare, ne cuius animum Offenderes. Sed iciis, ea, quae nos pro salute patria gessimus, Orbis terra: iudicio, aς testimunis comprobari, quae cum Nicri , tan o consilio, tantaque animi magnitudine a me gesta esse cognorices, vi titii multo maiori, quam Africanus suit me, non bo
157쪽
s miscirem, quam talium , facile & in Rep. & in amicitiam
i adiumstum esse patiare . Vale.
Odicium suum in Crassum radicat: omniaque pollicetur, quae ad illius commodum,aut amplitudinem pertinebunt.
OVantum meum studium existerit dignitatis tuae vel
tuendae,vel etiam augendae,non dubito, quin ad te omnes tu perscripserint: non enim stat aut mediocre aut obscurum is, aut eiusmodi,quod silentio posset praeteriti. Nam & cum Consulibus,& cum multis Consularibus tanta contentione decerta. uuiquanta nunquam antea ulla in caussarsuscepique mihi perpetuam oppugnarionem pro omnibus ornamentis tuis: veterique nostrae necessitudini iamdiu debitum, sed multa varietate rem porum interruptum officium cumulate reddidi. Neque mehercule unquam mihi tui ut colendi, aut ornandi voluntas defuit sed quaedam pestes hominum,ta ude aliena dolentiu, dc te nonis nuriua a me alienarunt,& me aliquando immutarunt tibi.Sed extitit tempus optarum mihi magis,quam speratum, ut florentissimis tuis rebus mea perspicis posset & memoriae nostrae vo-i luntatis,& amicitiae fides sum enim c5secutus, non modo vi do. mus tua tota, sed ut cuncta ciuitas me tibi amicissimum esse etagnosceret. Itaque & praesta missima omnium 'minarum uxor, tua,& eximia pietate, virtute gratia tui Crassi,meis coaeqs mci nitis, stud ijs,actionibusque nituntur: dc Senatus populusq; mi intelligit, tibi abseti nihil esse iam prinuptum,aut lam paratum, , quam in omnibus rebus, quae ad te pertineant peram, curam, diligentiam, auctoritatem meam. Quae sint acta, quaeque agantur domesticoru ubi litteris declarari puto De me sic existimes, i ac tibi persuadeas vehemeter velim; no me repetina aliqua volutate; aut fortuito ad tuam amplitudinem meis offici, ample- ctenda incidissesseo,ur primum sorum artigerim spectasse remi per,ut tibi possem qua maxime esse coniunctus. o quidem ex. tempore,memoria teneo, neq; meam tibi obseruantiam, nequei mihi tuam summam beneuolentiam, ac liberalitatem elaisisse
158쪽
Si qua interciderunt, non tam re,quam suspitione violata; cti ia fuerint & falsa,& inania,sint evulsa ex omni memoria,vitaque nostra. Is enim tu vir es,& eu me esse cupio,vi, quoniam in eadem Reipoblicae tempora incidimus,coniunctionem,amicitiamqtie nostram utrique nostrum laudi sperem fore. Quamobrem tu, quantum tuo iudicio tribuendum niis esset puras,
statues ipse, & ut spero, statues ex nostra dignitate. Ego verbtibi profiteor,atque polliceor eximium,4singulare meum studium in omni genere ossicij , quod ad honestatem, & gloriam tuam spectet. In quo etiam si multi mecum contendet;tamen, cum reliquis omnibus, tum Crass=s tuis indicibus, omnes facile superabo . Quos quidem ego ambos unice diligo, sed in Marco beneuolentia impari: hoc magis sum Publio deditus, quod me
quanquam a pueritia sua semper, tamei, hoc tempore maxime, sicut alterum parentem, dc obseruat,& diligit. Has litteras velim existimes foederis habituras esse vim, non episto' te rmeque ea, quae tibi promitto, ac recipio sancti me esse obseruaturum, diligentissimeque facturum. Quae a me suscepta d fensio est,te absente,dignitatis tuae, in ea iam ego non solum amicitiae nostrae, sed etiam constantiae meae caussa permanebo. Quamobrem satis esse hoc tempore arbitratus sum, hoc ad te scribere ε, me, si quid ipse intelligerem, aut ad voluntatem, aut ad commodum, aut ad amplitu inem tuam pertinere, mea νsponte id esse facturum ; sinquidpiam aut a te essem admonitus,aut a tuis; effecturum ut intelligeres,nihil neque te scripsis- ω, neque quemquam tuorum frustra ad me detulisse. Quamobrem velim ita & ipse ad me scribas de omnibus minimis,maximis, mediocrisque rebus, ut ad hominem amicissimum: de tuis praecipias, Ut opera, consilio, auctoritate, gratia mea sic viantur in omnibus publicis, priuatis, forensibus, domesticis tuis amicorum, hospitiam, clientum tuorum negotijs; ut quoad eius fieri possit, praesentiae tuae desiderium meo labore minu tur. Vale. .
Vatinius, ex Co utatua Caesare Dictatori in Illyricum missus. commendat suam dignitatem Ciceroni contra malevolorum obtrectationes.
159쪽
AD ME T. ET ALIOS , IPVB. VATINI IMΡ. S. D. CICERONI SVO. 9
SI vales,bene est: ego valeo. Si tuam consuetudinem In patrocinijs tuendis seruas, P. Vatinius cliens ad te venit ', qui pro se caussam dicier vult,no puro repudiabis in honore, quem in periculo recepisti. Ego autem quem potius adoptem, aut inuocem, quam,illum, in quo defendente vincere didici Arta, verear,n qui potentissimotum hominum conspirationem ne-inxerat pro mea salute, is pro honore meo,pusillorum, ac malevolorum obtrectationes,& inuidias non prosternat, atque obterat Quare,si me,sicut sole amas,suscipe me totum: atque hoc, quidquid est, oneris,ac numeris, pro mea dignitate tibi tu, endum, ac iustinendum puta. Scis meam fortunam, nescio quomodo facile *btrectatores inuenite: non meo quidem mehercule merito:sed quanti id refert, si tamen salo nescio quo acieidii 3 Si quis forte fuerit, qui nostrae dignitati obesse velit ; peto a te, ut tuam consuetudinem, & liberalitatem in me absente defendendo mihi praestes Litteras ad Senatum nostris de rebus gestis quo exemplo miseram,infra tibi perscripsi . Dicitur mih1 tuus seruus anagnostes fugitiuus cum Vardaeis esse ; de quo tu mihi nibit mandasti:ego tamen, terra, marique ut conquireretur, prae arandaui: & profecto tibi illum reperiam, nisi in Dalmatiam aufugerit; A inde tamen aliquando eruam. Tu nos fac ames. Vale,ad V. Id. QuincLex castris, Narona.
i Scribit hac de Dionysio Ciceronis seruo,de Catilis pirata,ri r
bus a se in Dalmatia gestis, pro quibus supplicationes stibii decerini postulat,
, VATINIUS IMP. S. D. CICERONI. io
, C I vales , bc ne est:ego quidem valeo. De Dionysio tuo ad- huc nihil extrico; & eo minus, quod me frigus Dalmatiis citio quod illinc eiecit, etiam hic refrigerauir, sed tamen non isi desimm, quin illum aliquando eruam, sed tamen omniat M. i dcira in peras. De Catilio nescio,quid ad me scripsisti deprecationis diligenti claeae. Apage te cum nos ro Se .Seruilio: nam
160쪽
mehercule ego illum quoque amo. Sed huiuscemori vos ellenites huiusmodi caussa recipitis hominem, unum omnium cru delissin una, qui tot ingenuos, matresfamilias, ciues Rom. M. Gidit,arripuit,disperdidit, regiones' vastauit simius non semissis homo, contra me arma tulite eum bello caepi. Sed tamen, mi Cicero,quid facere possum omnla mehercule cupis,quae tu mihi imperas eam animaduersionem,& supplicium,quo usurus eram in eum,quem ripisseim,temitto tibi, dc condono;quid illis respondere possum;qui sua bona direpta naues expugnatas, fratres liberos, parentes occisos,actiones ea stulant si meher.
cule Appij os haberem, in cuius locam suffectum sum, tamen hoc sullinere non possem , quia ergo est faciam omnia sedulo, quae te sciam velle. Defenditur a d Volusio, tuo discipulo: ά forte ea res poterit aduersario, fugare in eo maxima spes est. Nos, siquid erit istic opus defendes. Caesar adhuc mihi iniuriam facit: de meis supplicarionibus, & rehus gestis Llalmaticis adhuc non refert: quasi vero non ius iginti triumphi in Dalmatia res gesserim. Nam,si hoc expectandum sit, dum tollimbellum couficia vir viginti oppida sunt Dalmatis antiqua ; quae ipsi sibi adsciuerunt, amplius sexaginta ρ, haec nisi omnia expugno, si mihi supplicationes non decernuntur ; longe alia conditisne ego sum, ac caeteri Imperatoreς.
Ego, post supplicationes mihi decreras, in Dalrnatisar pro fectus sum ; sex oppida vi oppugnando caepi: unum hoc, quod
erat maximum, quater a me iam captum ; quatuor enim turres,& quatuor muros caepi, & arcem eorunt lotam; ex qua me
nives, trigora, imbres detulerunt; indigneque, in Cicero, oin pidum captum, & bellum iam confectum relinquere sum coactus. are te rogo, si opus erit, ad Carsi rem meam cansesam agas: meque tibi in omneS paries defendendum putes; li existiniania neminem te tui amantMrem habere . Vale. N nis Dec. Naronao s
Suum nuditim erga uxorem Vatinij, ipsumque Varimuin significat. Rogat deinde, ut innino Abi remitat seruum suum