장음표시 사용
161쪽
, Rata tibi esse ossicia mea non miror, cognoui en migratissimum omnium; idque nunquam destiti praedicare . nec enim tu mihi gratiam modo habuisti, verum etiam cumulatissimὰ retulisti : quamobrem reliquis tuis rebus omnibus pari me studio erga te,de eadem voluntate cognosces. Quod mihi sigminam primariam Pompeiam, uxorem tuam, commendaticum Sura nostro statim, tuis litteris lectis, locutus sum is, ut eis meis vel bis diceret , ut quidquia opus esset, mihi denunciaret;meomnis, quae ea vellet, summo studio, curaque Disturum ; itaque faciam eamque si opus esse videbitur, ipse conu istam . Tu tamen ei velim scribas , ut nullam rem neque tam magnam, neque tam paruam putet,quae mihi aut dimilis, aut parum me diisa videatur : omnia, quae in tuis rebus agam, de non laboriosa mihi,& honesta videbuntur. Da Dionysio,si me amas,confice,quamcumque ei fidem dedςris, praestabor si verti improbus fuerit, ut est, duces eum captiuuna in triumpho .
Dalmatis Dis malefactant, qui tibi moleui sunt: sed ut scribis . brevit capiemur , dcillustrabunt res tua gestas, semper erum habiti sunt bellicosi. vale.
Lucceiu historiarum scriptore rorat,vi de rebus a se in consola-- su gestu separati. volume conficim;quod illustrius videbamr .
Corana me tecta ira eadem haec agere saepE ; conantem de terruit pudor quidam pene subrusticus, quat nunc ex broniam absens audacius 3 epistola enim non erubescit . At leo cupiditate incredibili, ncque, ut ego albitror replehem et da, nomen ut nostrum scriptis illustretur , & celebreturtiis. Quod ei si mihi tape ostendis te esse se Lirum e tamen gnoscas velim huic festinationi meae; ganus enim scripto
e ira tuorum etsi erat sempzr a ine vehementer expestatum O; a men vicit opinionem meam: iraeque ita vel caepir, vel incen- te, ut cuperem quam ceImim C res nostras vicinumentis com
162쪽
vPIST. LIB. V. t s ad Ipem quandam iminortalitatis rapit; sed etiam Illa cupiaditas,ut vel auctoritate testimonii tui,vel inditio beneuolentiae
vel suauitate ingenij viui perfruamur. Neque tamen,haec Cum scribebam,riam nescius, quantis oneribus premerere susceptarum rerutri dc iam institutarum. Sed quia videbam Italici belli, Ciuilis historiam iam pene a te esse perfectam, dixeras autem mihi, te reliquas res ordiri) deesse mihi nolui, quin te ad monerem, ut cogitares coniunctene malles cum caeteris rebus nostra contexere:an,ut multi Grigci feceriant,Calisthenes Troiccum bellum. Timaeus .Pyri hi,Polybius Numantinum, qui omnes a perpetuis suis historijs ea, quae dixi, bella separauerunt tu quoque item ciuilem coniurationem ab hostilibus, externisque bellis seiungeres. Equidem ad nostram laudem non multum video interesse : sed ad properationem meam quidania. interest, non te expectare, dum ad locum venias; ac statim scaussam illam totam, & tempus arripere. Et simul, si uno in argumento, unaque in persona mens tua tota versabitur; lcerno iam animo, quanto omnia ubertate futura sint. Neque ltamen ignoro , quam impudenter faciam, qui primum tibi l. tantum oneris imponam , potest enim mihi denegare occu- spatio tua) deinde etiam, ut ornes me postulem. id si illa tibi non tantopere videmur ornanda 3 Sed tamen . Qui semel verecundia sines transierit, eum bene, ct nouiter oportet esse im
pudentem . Itaque te plene etiam atque etiam rogo, .ut Ornes ea vehementius etiam, quam fortasse sentis; &ineole,
ges historiae negligas; at iamque illam,de qua suauissime quodam in proco nio stripsisti, a qua re assici non magis potuisset a demonstras, quam Herculem Xenoponteiu in illum a voluptate ; ea si ne tibi vehementius co nivcndabit, ne asperneret amorique nostro plusculum etia n, quam concedit veriatas, largiare. Raod si te adduce nus , ut hoc suscietas; etit, ut mihi persuada, materies digna facultate, & copia tua . lΑ principio eni n Coniurationis usque ad reditum nostru , n,vi-ldetur nihl modicu .n quoddam corpus confici posse 'In quo & illa poteris uti ciuilia u co D mutationum scientia si Vel ii , explicandis causis reru/n nouarum, vel in re inedijsi omino--orum; cumo reprellendes ea , quae vituperanda lauces, ae' ἔ
163쪽
inae placebunt exponendis rationibus comprobabis r 3c si liberius , ut consueuisti agendum putabis, multorum in nos perfidiam, insidias proditionem notabis. Multam etiam casus nostri tibi varietatem in scribendo suppedit abunt, plenam cuiusdam voluptatis, quae vehementer animos hominum in legenodo scripto retinere possit. Nihil est enim aptius ad delech tionem lectoris, quam temporum varietates, sortunaeque vicissitudines: quae etsi nobis optabiles in experiendo non fuerunt, in legendo tamen erunt incundae ; HABET enim pra-teriti doloris sicura ricordatio delectationemrcaeteris vero, nulla perfunctis propria molestia, casus alienos sine ullo dolore initientibus etiam ipsa misericordia est iucunda. Quem enim nostrum ille moriens apud Matineam Epaminondas non cum quadam miseratione delectat λ qui tum denique sibi avelli iubet spiculum, posteaquam ei percianctanti dictum est, elypeum esse saluum t ut etiam in vulneris dolore aequo animo cum laude moreretur . Cuius studium in legendo non erectum Themistoclis sum, redituque retinetur Etenim ordo ipse a Annalium mediocriter nos retinet, quasi enumeratione Fastorum:at viri saepe excellentis ancipites,variique casus habent admirationem, eppectationem , laetitiam , molestiam, spem, timorem ; si verd exitu notabili concluduntur, expletur animus Iucundissimae lectionis voluptate. Quo mihi acciderit optatius, s in hac sententia sueris, ut a continentibus tuis scriptis, in squibus perpetuam rerum gestarum historiam complecteris, secernas hanc quasi fabulam rerum, euentorumque nostrorum; habet enim verior actu multasqne actiones,& consiliorum- ,& temporum. Ac non vereor, ne assentatiuncula quadam aucupari tuam gratiam videare, cum hoc demonstrem meare
potissimum ornari,celebrarique velle.Neque enim tu is es, qui, quid scis , nescias: & qui non eos magis, qui te non admirentur, invidos, quam eos, qui laudent, assentatores arbitrere, Neque autem ego sum ita demens, ut me sempiternae gloriae per eum commendari velim, qui non ipse quoque in me commendando propriam ingen0 gloriam consequatur . Neque enim Alexander ille gratiae caussa ab Apelle potissimum pingi,
re a Lysippo finzi volebat: sest qpω illorum artem cum ip-K sis,
164쪽
ss, tum etiam sibi gloriae fore putabar. Atque sili araifices
corporis simulacra ignotis nota faciebant; quae vel si nulla sint. nihilo sunt tamen obscuriores clari viri. Nec minus enim est Martiates Agesilaus ille perhibendus ' qui neque pictam, neque fictam imaginem suam passus est esse; quam qui in eo genere laborarunt: unus Onim Xenophontis libellus in eo RG ge laudando facilὰ onices imagines omnium, statuasque sup rauit. Atque hoc praestantius mihi fuerit,& ad laetitiam animiude ad memoriae dignitatem, si in tua scripta peruenero ψ quam si in caeteroruin quod non ingenium ames solum suppeditarum fuerit tuum, sicut Timolenti a Timaeo, aut ab Herodoto Themistocli ; sed etiam auctoritas clarissimi , & spectatissimi viri , εe in Re . maximis, grauissimisque caussis cogniti, atque in primis probati di ut mihi non solum praeconium , quos, cum iri Sigaeum venissit Alexander, ab Homero Achilli tributum esse dixit; sed etiam graue testimonium inapertitum clari hominis, magnique videatur: placet enim Hector ille mihi Naeuianus qui non tantum laudari se laetatur, sed addit etiam ρ a laudato viro. od si a te non impetro ν hoc est, si qua te res impedi rit ineque enim fas esse arbitror, quidquam me rogantem abs te non impetrare cogar fortasse facere, quod nonnulli saepe
reprehendunt: scribam ipset de me, multorum tamen exemplo,
& clarorum virorum. Sed quod re non in it, haec sunt in hoc genere vitiar & verecundius ipst de sese scribant necesse est, si . quid est laudandum ;& praetereanis siquid Brie reprehendendum est. Accedit etiam, ut minor fit vies, minor auctoritas: multi denique reprehendant, & dicanr,verecundiores esse praeconestudorum gymnicorum: qui cum caeteris coronas imp suerunt victoribus, eorumque nomina magna voce pronuncia rim, cum ipsi ante ludorum missionem coronas donentur, alium ptaeconem adhibeant, ne sua voce ipsi se victores esse praedicent Haec nos vitare cupimus: & si recipis caussam nostram, vitabilia res idque ut faerias' rogamus. Ac, ne Mrte mi rere: cur dum mihi saepe ostenderi te accuratissime nostrorum' temporum consilia, atque euentus litteris mandaturum, a re id nunc tantopere, dc tam multis verbis piriamus ; illa nos cupiditas inccndit,de qua initio scripsi,sestinationis, quod alacres ani-
165쪽
mo sumus:vt caeteri,uiue'tibus Mobis, e x libris tuis nos gnosis cant & nosmetipsi viu: gloria nostia perfuamur. His de rebui
quid acturus sis, si tibi non est moli stam refc ribas inihi velim .
dii enim suscipis caussa ira, conficia ira coin mentarios rerum omnium t sin autem disseis me inter iis aliud coram tecum i
auar. Tu interea non cessabis:& ita quae habes instituta, sies, nosque diliges . Va leo
signisicat, Lucei litteraeonsolatoria quantum profecerint ad eam sollicitudinem minuendam, quam ex asina Republisaeviebat.
uanquam ipta eriniolatio litterarum tuarunm mihi grati sima est; Mclarat enim summam heneuolentiam con- iuinani pari , prudemia, tamen illum fructum ex ius litteris vel maxitnu coepi, quod te praeclare res humanas contemne tem, & optimὲ conrra fortunam pararum, armatumque e gnovi. Quam quidem laudem sapientia statuo esse maximam , non aliunde pondere: aut extri ecus aut bene, aut πα- πιue do suisensas hisere ratioues. - co uatio cum mihs non om Dino excidisser, fetenim penitus iosederat,ovi eamen rempest tum, Sc concursu calamitatum erat aliquantulum labefactita atque conuulsa: cui re opitulari & video, & id fecisse etiam in proximis ii teris, multumque profecisse sentio Itaque hoc saepius dicendum , tibique non significandum solum , sed etiam declarandam arbitror ν nihil mihi esse potuisse tuis litteris gratius. Ad consolandum aurem cum illa valent,quae elegante e pioseque collegistipum nihil plus, quam quod firmitudinenatari grauitatemque antini tui perspexi; quam notativirari turpissis nium existimo. Itaque h6c etiam fortiorem me puro,quanta te ipsum , praeceptorem serritudinis , quod tu mihi videris spem nonnullam habere, haec aliquundo Mura meliora; -- sus enim gladiatorii, silmilitudinesque i ae , tum raraones in ea disputatione a te collectae, vetab int me Reip. pqntius di fidere . Itaque alteruna minus mirum, fottiorem re esse, cum
aliquid speres r inerum mirum , spe ulla teneri Quid est enim x x non
166쪽
non ita affectum, ut id non deletum extinctumque omne es lateare 3 Circumspice omnia membra Reip. quae notissima slant tibi: nullum reperies profecto, quod non fractum, debit latum ve sit, quae persequerer, si aut melius ea viderem, quatritu vides; aut commemorare possem sine dolore: quamquam. tuis monitis, praeceptisque omnis est abi jciendus dolor. Ergo Mdomestica feremus, ut censes; & pubisca paulo etiam fortius fortasse,quam tu ipse, qui praecipis; te edim spes aliqua consolatur;ut scribis. nos autem erimus etiam in omni desperatione olarte ut tu tamen idem & hortaris praecipis.Das enim mihi iucundas recordationes conscientiae nostrae rerumque earum, quas, re in primis auctore gessimus; praestitimus enim intriae non minus certe, quam debuimus; plus profecth, quam est ab animo cuiusquam aut cosilio hominis postulatum.Ignosces mse' hi de me ipso aliquid praedicanti; quarum enim tu rerum cogitatisne nos leuare aegritudine voluisti; earum etiam comm moratione lenimur. Itaque ut omnes, quantum potero me ab omnibus molestin, & angoribus abducam, transferamque animum ad ea,quibus secundae res ornantur. aduersae adiuuantur; tecumque & ero tantum, quantum patietur utriusque aetas, &valetudo; α si esse una minus poterimus, quam volemus, an morum tamen coniunctione, ijsdein studiis ita fruemur, ut numquam non una esse videamur. Vale.
Caussam quaris, cur Cicero ab Urbe tam diu absit; hortaturque
SI vales, bene est: ego valeo, sicut soleo, paululum tamer setIam deterius quam loleo . Te requisiui saepius, ut vid rem Romae, quia postea non fuisti, quam a me discesseras, miratus sum: quod item nunc miror. Non habeo certum,quaere res hinc maxime retrahet. Si soli indine delectare,cum scri-has,dc aliquid agas eorum,quorum consuesti,gaudeo, neque reprehendo tuum consilium: nam nihil isto Diest esse iucundius,
167쪽
non modbmiseris his temporibus,& luctuosas;sed etiam quillis,& optatis: praeserum vel animo defatigato tuo, qui nunc requiem quaerat ex magnis occuparionibus ; vel erudito. qui semper aliquid ex te promat,quod alios delectet te ipsum lai Hiis hus illustretiSin autem, sicut hic dum eras, laclymis, & tristitiae te tradidisti;doleo quia doles;& angere:nec possum tessi conc dis , quod sentimus, ut liberius dicamus se accusate. id enim tu solus aperta non videbis, qui propter acumen oGulti sima perspicis tu non intelliges te querelis quotidianis nihil proficere;non intelliges duplicari sollicitudines, quas eleuare tua te prudentia postulatὶ Quod si non possumus atriind w,Gcere suadendo, alia contendimus,& rogando,si quid nostrata caussa vis, ut istis te molestis laxes: & ad coniunctim nostrum redeas.& ad consuetudinein vel nostramcommunem,uel tuam solius,acyropriam. Cupio non obtaidere te, si non delectare nostro studio;cupio deterrere,ne permaneas in ineepto; cum duae res istae contrariae me conturbent; ex quibus aut in altera mihi velim,si potes,oblepores,aut in altera, non offendas. Vale.
Quaerenti Luceis,cur ab Urbe abesset, eiusque mοπα- minuere conamhresponderis cur doleat, cur in be non vivas.
CICERO S. D. LVCEIO. Ico Mnis amor tuus ex omnibus partibus, sed ostendIt In iis
littpris, quas a te proxime accepi, non ille quidem mishi ignotus, sed tamen gratus, & optatus dicerem, iucundus, nisi id verbum in omne tempus perdidissem, i neque ob eam unam caussam, qua tu suspicaris, & in qua me lenissimis.& aman issimis verbi utens, te grauiter accusas ; sed quia i lius tanti vulneris, quae remedia esse debebant, ea nulla sint. Quid enimZad amicos ne confugiamiquam multi sunt habuimus enim sere communes; quorum alij occiderunt, alii nescio quo pacto obduruerunt .. Tecum vivere possem equidem, Mmaxime vellem; vetustas est, amo consuetudo,studia paria.
quod vinculum , quae res dein nostra: coniunctioni possumus
168쪽
are igitur esse una nec inei icule intelligo quid impediat; staeerte at hue non suimus cn ness tuus uirini in Tusculano,inta Puteolani n qinta dicam,in vi bc an qua cum forum commune sit, vi init is non requiritur. Sed, casu nescio quo, Imea tempora nostra ae is incidir, ut, cum m ixi me fl .rere nos oporteret, rum ν mere etiam puderet. Quod enim inibi poterat esse perfugio ri,soluto do Nesticis, dc tot ensibus ornamentis,atque Qui ijs lirrem credo, quibus utor assidue, quid enim aliud sicere potam a ted nescio quo modo ipsae illae excludere me a portu,& per iugio videntur, & quasi exprobare. quod in ea vitaritane na,in qua nihil insit,nisi s pagatio miserrimi temporis . Hic taea me abesse Urbe miraret,in qua domus nihil delectare possi summum sit odiu temporum , hominum,isi curiae Itaque sic litteris utor, in qu bus consumo omne rempus,non ut ab his medicinam 'erpetuanoM ut exiguam dolisis obliuionem petam. Quod si id egisse nus ego,atque tu, quod ne in menterriquidem nobis veniebat,propter quotidian- metus,omnes temis una fuissemus; que me valetudo tua offenderet, neque te II oror meus: quod, quantum fieri poterit, consequamur; quid senim utrique nostrum aptius propediem te igitur videbo. Vale.
ARGUMENTUM. Consolatu diligenter in rimis obitum immo μ
Era unus ex oti nibus mini vi sum ad te consulandun
accomodatus, quod tantum ex tuis molesti j. cepi doloris , ut coas Matione ipse egerem tamen, cum longius a summi lusus acerbitate meus abesset ior . quam tuus; statui nostrae necessirutinis ella, meaeque in te beneuolentiae. non tacere a tanto n tuo ucer ire tamitu; sed aditabere aliquam modicam a consolationem. thuae leuare dolorem tuum ponet,si minus san ire potui Iec , Eit autem comolatio pet uulgata quidem illa ma- xirne. temper in ore, atque in animo habere debemus, Numista nos ut esse meminerimus,ea lege natos, ut omnibus θ' tu
169쪽
mina telis pransi sit vita nostra; neque esse recusandum, quominus ea,qua nati sumus,conditione vivamus;neue tam graniarer eos casus feramus, quos nullo consilio vitare possumus; eventisque aliorum memoria repetendis, nihil accidisse nobis noui cogitemus. N que haee,neqoe caestrae consblationes,qua sunt .a sapiςmissimis viris usurpavas msmoriaeque litteris proditae, tantum videntur proficere debere, quantum status ipse no ster ciuitaris haec pextubatio temporum perditorum; cunia beatissimi sint qui liuxos non susceperunti minus audem miseri,qui his temporibus amiserunt, quam si eosdem bona, aut d
nique liqua Remperdidissem si tuum te desideriati
mouen aut si tuorum xerum ςogitarione moeres, non facii e ea
hauriri tibi istum dolorem posse uniuersum potu. sin illa re res
cruciat, quae magi moris est, ut eorum, qui occiderunt, miserjaν lugeas; ivt ea non dicam, quae uenissi nὸ de elegi, de a diui, nihil mali esse in.morte, in qua si residear sensus, immo inlitas illa. tius, quam mori, ducenda sit; sin sit amissus, nuli 'id ri miseria diueat, quae non sentiatur; hoc tamen non dubiistans confirmam posum , ea misceri, parari impendem Rei -hlicae,quae qui reliquerit ullo modo mihi quidem Oceptus es.se videatur. Quid est enim iam non mod)pudori, probit ri, virtuti rectis studiis, bonis 4rtibus, sed omnino libertati, ac saluti locimon in hercule quemquam audiui hoc grauissimγ, &pestilentissimo anno adoles mulum, ain puerum mortuun , qui mihi non a Dijs immortalibus ereptus ex his miserijs, atque t* iniquissima conditione vitae videretur. Quare si tibi unum hoc riςtrahi potest, ne quid ijs, qRos amasti, mali putes inoni igisse; permulsi m erili ex moerore tuo deminutu γ, telinqtietur enim sit x illa iam cura doloris tui, quae non xum illis communicabitur, sed ad te ipsiam proprie resere ae sur; in qua non est iam grauitatis: ac sapientiae tuae, quan tu a puero praestitisti, ferre immoderatius casum incommodorum tuorum, qui sit ab eorum, quos dilexeris miseria, malo que seiunctus. Etenim eum semper, re, de priuatis in rebus ,
publicis praestitist i, ruenda tibi, ut fit grailitas, & constannae seruiendum: nam quod allatura est ipsa diuturnitas, quae aximos luctus vetusurς tollit, id nos praecipere consilio, pru
170쪽
j dentiaque d mus. Etenim si nulla unquam fuit,liberis .
sis . tam imbecillo mulier animo, quae non aliquando lugetivi modum fecerit; certe nos , quod est dies allatura, id consilio anteferre debemus 3 neque expectare temporis medicinam . quam repraesentare rarione Ossimus. His ego litteris, si quis profecissem, existimabri optandum quidam me esse assecutum:sin minus forte valuiuent;officio tamen functum beneu lentissimi,atque amicissimi: quem me tibi dc fuisse semper ex stimes velim; & futurum esse confidas. Vale.
Excusat tarditatem litterarum:hortatur Sextium, t exilis c
t mn sapienter, fortiterque ferat. , CICERO S. D. P. SEXTIO P. F. T
i T On obliuione amicitiae nostrae ,' neque intermissione γ, consuetudinis meae, superioribus temporibus ad te nul-: las litteras misi: sed quod priora tempora hi ruinis Reipublieae, , nostrisque iacuerunt; posteriora autem me a seribendo tuis in- . iustissimis,atque acerbissimis incommodis retardarum is Cum i vero &interuallum iam satis longum fuisset tuam virtu- tem, animique magniti dinem diligentius essem mecum recor datus e non putaui esse alienum institutis meis, haec ad te scribo. , re.Ego te,RSexti,& primis temporibus illis,qvibus in inuidiam absens, de in crimen vocabare, defendi: & cum in tui famili rissimi iudicio, ac periculo tuum nomen coniungeretur, quam, porui accuratissim te, tuamque caussam rutatus sum : 1 proxime recenti aduentu meo, cum rem aliter institutam offen- dissem, ac mihi placuisset, si affuissem di tamen nulla re saluti, tuae defui. Cumque eo tempore inuidia annonae inimici not L selum tui, verum etiam amicorum tuorum, iniquitas toties iudicij, multaque alia Reipublicae vitia plus, quam caussa ipsa vveritasque valuissent; Publio tuo neque opera, neque consilio nequc labore, neque gratia, neque testimonio defuit. Quamo-ν brem omnibus officijs amicitiae diligenter a me sancteque seruatis, ne hoc quidem praetermittendum esse duxi, te ut horta-