Pseudomantia veterum, et recentiorum explosa, siue De fide diuinationibus adhibenda tractatus absolutissimus ad abolendam falsae diuinationis superstitionem. Cum animaduersionibus philosophicis, astrologicis, et theologicis. Quibus accessere etiam di

발행: 1662년

분량: 596페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

481쪽

In credulit. quae adli. in Diuinatione. I

THEOLOGICA

In credulitatem . quae adhibetur

in Diuinatione.

t X damnatam diuinationei superstitiosa credibilitate

satis argui potest, quomodo etiam sit damnanda fides, & credulitas, quae eidem diuinationi superstitiosae solet adhiberi,& qua etiam culpa sit asscienda; licet enim,ut optime docet Lelsius lib. 2. desuperstit. dubit. 7. licitum sit adhibere fiὸem illis omnibus diuinationibus, quae aliquod sundamentum habent in

natura, nec sunt ullo modo superst,tiosae, illicitum tamen semper erit, vedoctissime aduertit Suareae lib. a. desuperstit. tum ex parte modi credendi, tum ex parte rei creditae credulitatem

praestare ijs diuinationibus, seu vat ein ijs, quibus ex superstitione dicitur se daemon immiscere. Ubi notandum est aliud esse credere, quod daemon possit quaedam scire,& reuelare, aliud verb credere ipsi reuelanti, & praedi-eeti med ijs superstitionibus; primum omni culpa vacare potest, praesertim in ijs, qui benE norunt virtutem d. monis,&quousque illa virtus, eiusq. intellisentia se potest extendere; est enim fides illa sandata in cognitione, di notitia quadam proportionata, qus

omne crimen exeludit; secundum nu- quam extra scelus esse potest, cum

daemon nulla sit fide dignus, ut reuelans; quin imo si crederetur quod reuelat daemon tamquam res infallibitilis, atque adeo in eius obsequium captiuaretur intellectus, docet Suare Ehoc scelus vel ad Idololatriam, vel ad Infidelitatem,vel ad heresim pertinere, nam crederetur Daemoni tanquam Deo, essetque error in intellectu omnem fidem diuinam obliteras, ex qua habemus soli Deo credendum fide di. uina,ac daemonem esse fallacissimum,& esse creaturam aeterno supplicio

damnatam.

Citra verb plenam fidem, atq. in- 2 2 dubitatam credulitatem, quae diuinationibus superstitiosis ab . graui culpa adhiberi non potest ex consensu

omnium Doctorum, non erit semper mortale peccatum quamdam imperisfectam fidem ijsdem diuinationibus

Praestare, quae tamen fides impersecta potius dicitur quida conceptus timorde futuris euentibus ortus ex obseruatione praeteritorum, quam vera fides, Sie videntur docere SuareZ, Caietan. Lessius Sancher, Detrius, Lay man, Se

alij apud Bildeli. lib. q. e superstit. qui

tamen etiam addunt esse rem valde periculosam etiam cum leui creduliutate dare operam eiusmodi diu in alio

482쪽

paulatim inducendi habitum credulitatis firmiorem. Quod praesertim n tauit S.Th.2. a. q. 9Darticis . Similiterveniale tantum peccatum erit obse Guare somnia, auguria, sortes, auium cantus, ac volatus, & reliqua eiusmodi, ex quibus diuinatio haberi potest,

non habedo illis fidem tamquam cem iis, neq. definitum assensum praebendo de futuro euentu male ominato; censetur enim id tantum fieri ex quodam timore praeconcepto , cuius victiam sne graui culpa cessare possumus ab aliqua actione inchoata, vel aliquod negotium no suscipere; quod tamen intelligendu est, nisi adsit scandalum, & msi inducantur alij hoc exe-plo ad aliquam firmam credulitatem praedictis rebus adhibendam; inemadmodum e contra definite credere aliquem tristem euentum secuturum propter vanam horu obseruationem,

a graui culpa non potest excusari, nisi maxima sit ignorantia, & ruditas personae; videtur namq. non leue malum

ex huiusmodi vanis obseruationibus pendere, atque ad earum quasi no mana actiones nostras dirigere, quod tradunt plures Doctores praeter supra

citatos apud FagundeZ bb. I . in I. pracept. Decal. cap. 3 6.

Hinc etiam colligendum, quod lucet sottasse licitum sit uti certis orationibus, quae vulgo circumseruntur, S in sepulcro Hiero solymitano reis pertae finguntur, aut in alijs locis structis in quibus promittitur recitati aduentura felicitas vcl in bello, vel in aqua, vel in igne, vel in morbis, ex eo quod orationes illae possint esse undequaque bonae, nulla scilicet contine tes verba inania, vel de se apta ad inuocadum daemonem, facta prius protestatione de non concurrendo cum

pacto d monis posito quod in illis verbis lateret, quod praesertim docet Caiet. in Sum. V. Incantatio, dummodo orationes illae ex sola animi deuotione recitentur, atque ex sola bona spe in Deo constituta, reiecto firmo quodam assensu, ae certa credulitate deposita ea recipiendi, quae sperantur; tamen ijs uti semper periculosum c

sendum est, cum semper in rebus sacris se immisceat diabolus ad homines decipiendos; unde qui illis utuntur orationibus speratos euentus ex

illis certo expectantes, putandi sunt superstitiose agentes, atq. a Consecsar ijs corrige di, quemadmodum minnent Sancheae, Suareae, Lessis, SyIu ster, Armolla, Nauar. Philiarch. Fagunde et, & alij quamplures, ubi agunt de superstitionibus; Quin imo addit

Ciruelo desuperstit. 2.p.cap. II. Superinstitiosas,& vanas esse omnes illas orationes, in quarum titulis determinatur numerus dierum, & vices, in quibus dicendae sunt ab obtinedas a Deo gratias inibi contentas; non enim P test homo terminum Deo praescribi

483쪽

Ιn Diuinat.pacto,& inuocat. Daemonis. I P

THEOLOGICA

In Diuinationem pacto, & inuincatione Daemonis.

cem permiscenda, aut Cinfundenda in diuinatione, ut plerique faciunt, nimirum pactum, & daemonis inuocatio; lieet enim saepe saepius utrumque in ipsa diuinatione laterueniat, Sc pactum,& inuocatio vel expresse, vel tacith, fieri tamen potest, ut quand ue unum sine alio habeatur, quod octe satis notauit etiam Suarea locis lapilis allatis 3.H ret. potest namq ad postulandam rerum occultarii cognitione simpliciter daemon inuocari sine ulla promissione, vel pacto ex parte petentis, vel etiam cum pacto, & pro missione, qua petens se obliget vel tacite, vel expresse ad obsequiu daemoni prs standum,ad perpetuam societa tem,vel subiectionem cu dgmone seruandam, vel ad aliquid aliud perago dum:& quod dicitur ex parte peteti potest etia affirman ex parte demonis respondentis, qui quandoq. pactu a ceptat alienum absq. vlla sui obligatione, quandoq. etiam respondet, &agit quae postulatur absq. pacti,& promissionis acceptatione. Ego tamen existimare valde difficile esse daem nem inuocare ab . eo quod interueniat aliqua tacita obligatio ex parte petentis ineundi, aut contrahendi societate cum daemone, eam q. quoquo modo profitendi, cum per ipsam d. e-monis inuocationem no solum tacite, ac virtualiter, sed expresse ineat societatem, quae ex sua natura quadam praesesert obligationem , non solum actualis subiectionis, sed etia aliquid aliud agendi iuxta leges initae societatis. Animaduertetam tamen est ali adesse daemonem inuocare,& cu illo pacisci, aliud ipsum daemonem de aliquare occulta simpliciter interrogare; nadaemonis inuocatio ex sua natura sc-

per est mala, & nullo casu potest esse licita, interrogatio autem aliquando potest esse bona, & etiam licita, praesertim si fiat ex instituto Ecclesiae, atque ex eiusdem authoritate, qua solent Exorcistae saepe daemones interia rogare, eo . compellere vi exorci morum ad quaedam proferenda, quae ad salutem arreptiorum, &obsest

rum possunt conducere. Cum igitur omnis futurorum euen- aluum, ea ramque rerum praenunciatio, quae humano modo sciri non post sunt, censeatur ab hominibus fieri vi pacti expressi, vel taciti cum daemone, addita inuocatione explicita, vel implicita , animaduertere necesse est, quando detur expressu bi Pactum Daemonis, & quando tacitum, C et . & quan-Disiti eo by Corale

484쪽

et o Animaduersio IX. Τheologica

& quando expresse, aut impicite inuocetur ue Solat autem illud pactum

cxpressiam a Theologis communiter nominari, cum illa duo expressis vetabis ex una, vel utraque parte interueniunt, fac iam, ut facias, vel facies, ut faciam, nimirum,invocabis me, & dabis cultu, & ego auxiliabor tibi; item pones talia, vel talia signa, aut hoc, vel illud facies, & ego ad positionem illorum, aut cum hoc, vel illud feceris,sauebo tibi, & hoe vel illud pro teci sciam. Sic dicitur expresse Camon inuocari virtute pacti expliciti, nos tum quando expressis verbis ab illo auxilium requiritur, ipse ue interpe Liatur; aut quando ipsa ligna potabitur.

ipso uc facto ea fiunt,quae quas pactus est; sed etiam quando ille, qui sciens

dae monem per aliqua si via inuocari,& Occulta docere, ea signa facit, ut de te aliqua ab illo edoceatur.Tacite autem, S implicite inuocat , quando quis cognitione,aut effectum alicuius rei l oli Deo reseruatum med ijs vanis,& indebitis procurat; nam quatris p ε' ter illius intentionem si daemonem tunc inuocare, tamen eo ipso, quod iraec media vana, & indebita portentat, quibus libctissimc Daemon se perimiscet, vult a daemone vanorum imuentore odoceri, & ab illo consequi quod sperat. Haec de pacto expresso,ta tacito, atque de utraque daemonis inuocatione tacita, & expressa an

inaduertuntur a Suarra, Sanchez. C

iet. Sayro, valentia,alijsque pluribuaapud Fagundea lib. I. in primum princept. Decal. cap. 3 y.

- A Ex quibus insetedum est eum d mone pacisci, ipsumqne inuocare,si. Ite expresse per verba, per signa, α quocunque alio modo; siue tacith, leimplieite semper esse peccatum moris tale, & grauissimum ratione malitiae,& deformitatis, quam supra diximus

diuinati mem eontinere, quae malitia, cum ei saepe iungatur etiam Haeresis,ti apostasia a fide, imo multiplex

aliud crimen, accurath est examinadaa consessariis,ut cognoscant, qua ratione sit talis malitia punienda, Setia an vl la ratione sit excusada, quod se. tum contingere potest, vel ex summa ignoratia, quae dicitur uincibilis, vel

ex minima aduertetis, vel ex maxima animi leuitate, ut est in mulierculis iVnde qui utitur huiusmodi signis db

uinatorijs, quaecunq. sint,no est excusadus a malitia superstitionis per hoc quod protestetur se nulla tu Diabolo habere velle societatem, neque aliud

velle scire magistro Diabolo, sed illiasgnis velle uti tantummodo, ut faciat experientia cognoscendi occulta, qua

prius secerut alij plures,nam haec protestatio est contraria facto, &qui sic protestatur interpretatiuE, & vere vult scire occulta ab ipso Diabolo, quod declarat facto ipso usurpationis tali u signoru; Secus vero si protest tur, quod nolit uti illis signis tamquainstitutis ad cognosceda occulta, sed solum ad aliquem alium finem; quia talis protestatio non est contraria facto, dum factum ipsum directe excluditur , sed dicitur protestatio contraria pacto saltem tacito cum daemone deponedo effectu, quando ponuntur

illa signa; quae doctrina est Caiet. i.

m. V. Dcantatio, ubi affert exemplum cuiusdam experimenti a se fasti. AN L

485쪽

In obsera in pacto,& inuoc. Daemonis. 2IANIMADVERSIO XI HEOLOGICA

catione Daemonis.

iN superstitione diuinandi

scendi per auxilium Da monis, quae modo fit, ut dictum est, per expressam illius inuocationem, modo vero per tacitam solum, animaduertendum est, quod licet aliquado interueniat ex parte hominum promissio explicita faciendi hoc vel illud in obsequium daemonis. si doceat, & revelet occulta, aliquando etiam ante promissionem ipsa o

sequij exhibitio per sacrificia,suffitus,

N id genus alias oblationes, quandoque nihil omnino horum omnium interuenire, sed ipsum daemone ex propriae voluntatis peruersitate, & studio nocendi hominibus , praesertim ijs, quos aduertit eiusmodi inquisitionibus occultorum nimis addictos , se iulis ingerere, atque immiscere, homines ipsos ad vanas illas curiositates sponte excitando, atq. extimulando; quibus excitationibus, N impulsibus daemonis, si homines consensu tatum respondeat, nullo opere adhibito ad diuinationem ordinato, peccant qui dem grauiter, at non peccato superstitionis, in qua semper sunt adhibenda media vana, & inutilia ad diuinandum; unde homines eiusmodi, licet consentiant daemoni interius suadenti, ac quodammodo per consensum acceptent, quod daemon promittit, Cum tamen nullum verum pactum de aliqua re agenda interueniat,ac nulla prorsus daemonis inuocatio, nulla quoque hic erit diuinatoria superstitio; quae doctrina licet a quibusdam Doctoribus non admittatur, tamen vera

est, si vera ratio superstitionis in quocumque genere examinetur, maxime diuinatoriae. Sic, quia chemone peteret eam no- alitiam futurorum, quae reuera non est

propria Dei, sed potest haberi etiam

a daemone, ut, verbi gratia, certam notitiam Ecliptam, coniunctionum,

vel oppositionum, qtae fiunt in astris, aut similium effectuum , qui habent causas necessarias, & infallibiles, vel etiam eorum, qui habent causas naturales quidem, sed per accidens impedibiles, ut sunt pluuiar, siccitates, vel aegritudines; vel denique etiam eorum, qui solum ex coniecturis positant probabiliter colligi a daemone, ut sui actus liberi, quos daemon ex cognitio

ne nostrarum inclinationum, atq. ex obseruatione, & experientia praeteritorum potest coniectare, probabile est, quod proprie loquendo non committeret peccatum superstitionis diuinatoriar, sed solum aliud peccati im

contra

486쪽

r et Animaduersio X. I heologica

contra aliam virtutem, habendo scilicet commercium, & societatem eumdsmone, quod numquam est licitum, quod bene notarunt etiam Valent.

Lessius, & alij apud Suareae cap. 8. &Baldellum disp. 3. desuperst. non enim per eiusmodi diuinatione agnosceretur in Daemone, aut illi aliquod tribueretur, quod esset propriu Dei,

solum agnosceretur in illo quaedam excellentia naturae, seu naturalis cognitionis , quae sit persectior hurpana, quod cognoscere in daemone, illique

tribuere nullum crimen est, cum tribuatur quod ipsi proprisi est, eiusque

persectioni naturae consentaneum Ipraescrtim si homo profiteatur in hoc genere diuinationis se velle tantum a daemone scire, quod ipse assequi po. test proprio ingenio; in qua re, si prinscindamus ab actibus liberis,atque ab actibus externis adorationis, & obsequij erga daemonem, nihil perpetratur laeseris contra Dei cultum; sicut nihil mali committeretur ab eo, qui peteret aliquam notitiam rerum sibi occultarum ab alio homine peccat re,& Dei inimico,qui illas sciret,du:n modo id formaliter non agatur in contemptum Dei, adhibendo ipsius hostem ad aliquid sciendum, quatenus reduplicative esset Dei hostis,&inimicus. Et licet ex D. Th. Σ. 2. q. 9 1. & ex Caiet. ibidem doceant Nauar. SuareZ,SancheZ, & Layman. ubi agunt de superstitione quodcunque confugium ad dsmonem, ut reveletur occulta inuoluere obsequium, & cultum Daemonis,ac propterea ad superstitionem pertinere, probabilius tamen est veri non comitti superstitionem, cum daemoni non tribuatur cui

tus, vel obsequium, quod est propriuDei, sed illum tantum, quod ipsi Daemoni conuenire potest;Vnde talis homo ad i daemonem ita confugies pe caret quidem crimine Lesae Maiestatis diuinae, quia coiugeret ad hostem Dei iuratum, ac perduellionis crim, .ne irretitum; peccaret etiam contra charitatem, & contra se ipsum, qui ex commercio,& societate cum Daemoris ne grauiorem sibi parat ruina, peccaret contra fidelitatem Deo debitam,& in Baptismo promissam de renum ciando Diabolo, di operibus eius, cuius vioIatio potest dici pertinere ad quamdam proditionem , & aposta

siam.

In hoc tamen crimine diuinationis prohibitae, atque intrinsece malς, licet non adsit malitia superstitionis proprie,&rigOrose, est tamen vera malutia diuinationis, quae pia sertim sum, tur a medio illicito, quod ad diuinam dum adhibetur, & etiam a pacto cum ipso daemone, qui enim petita Diabolo notitiam futurorum euem tuum licet naturaliu, facit in hac pet, tione quoddam pactum cum Daemone saltem virtuale, quo obligatur ad subiectionem, quam debet profiteri discipulus cum Magistro, vel saltem ad societatem , es amicitiam, quae s biectio, societas, de amicitia non potest non esse peccatum, illudque grauissimum in alia specie, licet se lassis non sit in specie idololatriae, antverae superstitionis; ac tanta est di.

487쪽

In Diuinat.ex praest. apparitionibus. 2 3

Angelis in hac vita est inchoatio quμ sito consuetudo cum daemone initium dam aeternae beatitudinis, sic ex oppo- damnationis aeternae.

THEOLOGICA.

In Diuinationem ex prestigiosis

apparitionibus.

D damnatum superstitiosae diuinationis genus redigendum est illud, quod fit per praestigiosas quasdam apparitiones,& locutiones, quibus dg

mones *pe sutura prenuciant,aut manifestant occulta; dieuntur autem huiusmodi apparitiones, & locutiones daemonum praestigia, quia hominum aspectum, atque auditum illudentes, solent eorum sensus ita praestingere, Ut propriam illusionem, & deceptio em semper ignorent, inducta etiam. 'ndoque ipsi menti caligine; Quomodocunque igitur fiant praestigiosae apparitiones, & locutiones, ad diu, nandum opera dfmonum semper hubenda sunt; neque illis uti ulla ratione licet ad diuinadum, cum eamdem habeant malitiam, quam habent caeterae diuinationes, quae fiunt per daemonum inuocationem, unde in hac re nihil ulterius addendum est. Neque daemones diuinantes me dijs praestigiosis apparitionibus, & locutionibus aliquid eo amplius diuinare possunt,quod ipsi sciunt; quapropter etiain hac re adhibenda est doctrina Q. Pra tradita circa ea, quae pre scire possunt daemones, atque praedicere, ut apertius innotescat, quid huiusmodi

med ijs illusorijs possit diuinari; semper autem peccatum erit illis uti, etias obiecta scietiae daemonum proportionata, scilicet eorum intelligentiam,& cognitionem nequaquam excedentia quaererentur,quod scite animaduertime D. August. 3. de Trinit. D. ThOm. Σ. a. q. 93. Caiet. ibidem,& Sanchet in a. Decalog.

Solent autem fieri diuinationes ex lpraestigiosis apparitionibus omnibus illis modis, quibus praestigia ipsa soleat hominibus apparere ope Daemonis ad illudendum, qui modi tres recenseri solent apud Doctores ex parte sensuum exteriorum, &ex parte sensuum interiorum. Ex parte sensuum exteriorum fiunt pNestigia diuinatoria, cuin ipsis apparent quaedam vera corpora non solum eosdem se n. sus internos praestringetes, & illudentes, sed etiam ea praedicentes, quae scire praestigijs optamus; possunt namque daemones eiusmodi vera corpora efformire applicando activa passivis, eisque motum tribuere, ac loquelam;

fiunt etiam praestigia diuinatoria per sola S

488쪽

1 Animaduersio XI. Theologica .

solas apparentes imagines nobis obloquentes, quae diuinatione inuestigamus;sunt denique per solam commotionem imaginationis, qua putamus ea nobis reuelari, quae veri, non reuelantur;h is omn ibus diuinationes

quaerere, ijsque fidem adhibere superstitiosum est, &grauissimum pepcatum; dummodo tamen adsit aduem tentia malitiae, S superstitionis, ut optime aduertit SancheZ loco citato; si

enim praestigia fierent a solo Daemone a nobis per praestigia non interpellato , neque illius fraudem in praestigijs deprehenderemus, nulla nobis

inureretur criminis nota.

a Vna tamen pro praestigijs doctibna excipienda uobis est a Philosophis,& etiam a Theologis, & haec est, non posse daemones per se ipsos prO- ducere species reru sensibilium, quae

dicuntur species impressae, & intemtionales, sicut nec possunt alijs naut tionibus transmutare materiam, nisi per motum localem; sed solum posse ex aere, & vaporibus corpora sor-re,quae speciem reserant huius, vel iLhus rei, quod satis est ad conficiendas praestigiosas a pparitiones; quibus d mones ipsi uti solent ad loquendum;

disic explicat etiam Caiet. 2.2. q. 9 .art. a. apparitiones illarum imaginu, quae aliquando cernuntur opera d

monis factae per Hydromantiam in Phialis aqua plenis, vel in alijs Et mentis; ac rebus inanimatis; sat enim est in praestigiis, quod. aliquid appareat, quod sensus praestringat, licet illud non semper sit verum, reale, ac solidum corpus, sed tantum fictilium, seu fictilia corporis imago.

489쪽

ANIMADVERSIO XII

THEOLOGICA

In Diuinationem ex pr stigiosa sanguinis apparitione

in occisii cadauere.

.8 RG ip languinis effusionem, sed

apparitionem, quae saepe in cadauere occissi prpserite occisore contingit, non esse re praestigiosam,aut superstitiosam, sed eam prouenire vel ex causi naturali, licet nobis ignota, vel ex causa supernaturali,scilicetex diuina Iustitia,ad quam spectat eo miraculo tali criminis reos detegere,ut magistratibusinnotescat,& puniatur; ac propterea asserunt isti hoc modo velle de reis occisionis, &homicidij diuinare non esse malum, neq. superstitiosum; quin hoc modo sine culpa posse Iudices uti, ut tota queat reos tortura, eaq. media in co qnitionem criminis deducantur. At longe melius alij quam plurimi apud Ueticellum nostrum singularis doctrinae virum in τι i.moralib. traei. I fect.2.3. q. putant esse omnino superstitiosum , atq. praestigiosum hune diui

nationis modum exercere, cum omni

no prs stigiosa sit illa sanguiniseffusio, seu apparitio in occisi cadauere, stilucet semper daemonis opera ad hominum perniciem concinnata;quam doctrinam ipse libenter amplexatuῖ Omnes Iurisperitorsi experientias reijcio, quibus cnnanrur ostendere eam sanguinis effusionem esse a causa natura-Ii ex eo, quod seper illa succedat praesente occisore, eaq. sit causa vere naturalis, qua posita semper ponatur e sectus ; dico nam q. in ill is experimetis semper de nonis praestigia interuenire, cum nulla naturalis ratio suadeat in his partem h ibere naturam, ut do. cte satis dem Instrat Uericellus sect. a. Addo, quod licet suaderent experimenta, & rationes illam effusione esse a causa naturali, cum tamen eiusmodi causa sit semper ignota, siue sit qualitas qugdam occulta impressa ab occisore in eadauer occisi, siue sit antipathiae vis,sive aliquid aliud sequitur incerta omnino esse illa experimeta, incertas etia rationes, ac propterea ipsis non licere illa effusione sanguinis uti tanquam naturali iudicio ad se tedum certum tormentum, & praeiudicium, quo saepe assici potest innocens vir, cusemper satius sit mille nocentes impu.nitos dimittere, quam unicum innocentem condemnare iuxta l. Absentem'. depaenis; atque eo maxime debent ludices ab his experimetis abstinere, quod non semper occisi cadauer coram occisore tanguinem emittat, ut testantur plures apud eunde Vericeli. ac propterea non sit illa effusio censendum iudicium naturale;neq. sit ibi censenda causa naturalis.

490쪽

16 Adima cluersio XIII. I heologica.

Eo veri, praesertim intento utitur diabolus praestigiosa saguinis effusione, vel apparitione, ut vindictae desiderium in ipsomet occisi cadauere ostendat,& sic hominem perditum declaret;vt tali prodigio propinquos occisi ad xltionem extitet, atq. inimicitias diutius nutriat; ut simplices homines decipiat, eum q. firmet in ipsis. an

tiquorum errorem, quo credebat an

mas occisoru adstare corporibus, quae comoto sanguine vindicia peterent; deni q. ut ostendat daemon sitim,suamquam habet sanguinis occisoris, cum ad hoc tantum sanguine ex Occisi cadauere eliciat, ut occisore ducat in interitum,& damnationem. Igitur coiticludedum est hoc genus diuinationis omnino superstitiosu esse, atq. in Eoclesia Dei abolendu,cu vere talis esse ctus non sita naturali virtute, neque a virtute diuina; sed contingat per qu, dam tacitam, &virtuale daemonis inis uocationem; cum enim adducitur inquisitus ad prpsentia cadaueris occisi, nec possit mortuus suum occisorem indicare, tacite ea adductione dicitur inuocari daemon, ut ipse indicet,ac revelet occisorem, sicut etiam alijs plurimis superstitionibus solet tacite inuocari, ut seres ostendat, & aliquid aliud simile opermuta

ANIMADVERSIO XVI

THEOLOGICA

In Diuinationem ex Astris, tamquam ex Causis in

uniuersum.

V M astra non m inus causae sint quorumdam sui rorum effectuum,qui fiunt in caelo, quam illorum, qui

naturaliter contingunt etiam in comporibus inferioribus Elementorum, Plantarum, Animalium,& Hominum. vi sunt pluuiae, venti, tempestates, pcst ilentiae, mortes, & id genus alia, optime docet D. Thom. .s F.H. . opuscul. 26. ex professo, & etiam G. 3.covi. genti posse de utroque horum esse tuum genere diuinationem esso mari ex astris: aquam ex causis; in modo vero id absque criminis nota

fieri possit, in hac animaduersionestatuendum est; atq. id pro certo habendum est, suisse summopere congruum diuinae sapietiae, eodem s.Th. testate,ut corpora inseriora, per superiora regerentur in naturalibus, atque conseruarentur; quo lacuim est viij dem corporibus superioribus virtus quaedam collata sit, qua laquam causε agere possent in haec inseriora; & hoc modo videmus,quod per accessum,&recessu solis fiui in anno distinctiones temporii,& augentur in Elementis, Nin alij corporibus primae qualitates; Sc

praeterea multae dantur generationes

SEARCH

MENU NAVIGATION