장음표시 사용
361쪽
Ille autem exspirans: Non me, quicumque es, inulto, Victor, neu longum hetabere; te quoque sala Prospectant paria, atque eadem mox arva tenehis. Ad quem subridens mixta Μegentius ira: N unc morere: ast de me divum pater atque homanum
Viderit. Hoc dicens, eduxit corpore telum: Olli dura quies oculos et ferreus urget Somnus; in aeternam clauduntur lumina noctem. Caedicus Alcathoum Obtruncat, Sacrator IIIdaSpen, Partheniumque Rapo et praeduram viribus Orsen; Μessapus Cloniumque, Lycaocitumque Erieeten; Illum infretiis equi lapsu tellure jacentem, Hunc peditem pedes. Et Lycitis processerat Agis, Quem tamen haud expers Valerus virtutis arilae Dejicit; at Thronium Salius, Saliumque Nealces, Insignis jaculo et Ionge lallente sagitta..Iam gravis aequabat luctus et mutua Mavors Funera; caedebant Pariter Pariterque ruebant Victores victique, neque his fuga nota neque illis. Di Iovis in tectis iram miserantuD inanem Amborum, et tantos mortalibus esse labores. Hinc Venus, hinc contra spectat Saturnia Iuno. Pallida Tisiphone media inter millia saevit. At vero ingentem quatiens ingentius hastam Turhidus ingreditur campo. Quam magnus Orion, Quum pedes incedit medii per maxima Nerei. Stagna, Viam scindens, humero supereminet undas ἔΑut summis referens annosam montibus Ornum,
Ingrediturque solo, et caput inter nubila condit: Talis se vastis infert ΜeZentius armis. Huic contra Aeneas, s oulalus in agmine Iougo , obvius ire parat. Μanet imperterritus ille,
Hostem magnanimum opperiens, et mole sua stat; Atque oculis spatium emensus quantum Sati hastae:
Dextra mihi deus, edi telum, quod missile libro,
362쪽
Nunc adsint. VOVeo praedonis corpore raptis Indutum spoliis ipsum te, Lause, tropaeUm Aeneae. Dixit, stridentemque eminus hastam Injicit: illa volans clypeo est excussa, Proculque
Egregium Antorem latus inter et ilia figit,
uereulis Autorem comitem, qui missus ab Argis Haeserat Evandro, atque Itala consederat iacte. Sternitur in selix alieno vulnere, coelumque Adspicit, et dulces moriens reminiscitur Argos.
Tum pius Aeneas hastam iacit: illa per or hemAaere Cavum triplici, per linea terga, tribusquo Transiit intextum tauris pus, imAque sedit Inguine; sed vires haud pertulit. Ocilis ensem Aeneas, viso Tyrrheni sanguine, laetus , Eripit a semine, et trepiuanti fervidus instat. Ingemuit cari graviter genitoris amore , Ut vidit, Lausus, lacrymaeque per ora volutae. Ilio mortis durae casum, tuaque Optima laeta , Si qua fidem tauto est operi latura VetuStas, Non equidem, nec te, juvenis memoraude, Silebo.
Ille pedem reserens, et inutilis, inque ligatus Cedebat, clypeoque inimicum hastile trahebat. Prorupit juvenis, seseque immiscuit armis. Jamque assurgentis dextra, plagamque serentis ,
Aeneae subiit mucronem, ipsumque morando Sustinuit: socii maguo clamore sequuntur,
Dum genitor nati parma protectus abixet Telaque conjiuiunt, proturbantque eminus hostem Missilibus: furit Aeneas, tectusque tenet M. Ac velut eis a si quando grandine nimbi Praecipitant, omnis Oampis diffugit arator, omnis et agricola, et tuta latet arce iator, Aut amnis ripis, aut alti fornice saxi, Dum Pluit in terris, ut possint, sole reducto, Exercere diem: sic obrutus nudique telis Aeneas nubem belli, dum detonet, omnem
363쪽
Sustinet, et Lausunt increpitat, Lausoque mitiatur: Quo, moriture, I uis P majoraque viribus audes PFallit te iueautum pietas tua. Nec minus ille Exsultat demens: saevae jamque altius irae Dardauio surgunt ductori, extremaque Lauso Parcae fila legunt; validum namque exigit ensem
Per medium Aeneas juvenem, totumque recondit. Transiit et parmam mucro, levia arma minacis, Et tunicam, molli mater quam neVerat auro; Implevitque fluum sanguis: tum vita per auras Concessit maesta ad Manes, corpusque reliquit. At vero ut vultum vidit morientis et ora ,
Ora modis, Anchisiades, palleutia miris, Ingemuit miserans graviter, dextramque tetendit; Et mentem patriae subiit pietatis imago:
Quid tibi nune, miserande puer, pro laudibus istis, Quid pius Aeneas tanta dabit indoles dignum p
Arma, quibus laetatus, habe tua; teque purentum
Μauibus et cineri, si qua est ea cura, remitto. Hoc tamen infelix miseram solabere mortem ;Aeneae magni dextra cadis. In repat ultro Cunctantes socios, et terra sublevat ipsum, Sanguine turpantem eomptos de more capillos.
Interea genitor Tiberini ad fluminis undam Vulnera siccabat lymphis, corpusque levabat,
Arboris acclinis trunco: procul aerea ramis Dependet galea, et prato 'gravia arma quiescunt. Stant lecti circum juvenes: ipse aeger, anhelaUS, Cossa fovet, fusus propexam in pectore barbam. Μulta super Lauso rogitat, Iimitumque remittit Qui revocent, maestique ferant mandata parentis. At Lausum socii exanimem super arma ferebant Flentes, ingentem, atque ingenti Vulnere victum.
Agnovit longe gemitum praesaga mali meus; Canitiem multo deformat pulvere, et ambas Ad coelum tendit palmas, et corpore inhaeret:
364쪽
Tanta ue me tenuit vivendi, uate, voluptas, Ut pro me hostili paterer succedere dextrae Quem genui Z tuane haec genitor per vulnera seΓVOT,Μorte tua vivens p heul nunc misero mihi demum Exsilium infelix, nunc alte vulnus adactum lIdem ego, nate, tuum maculavi Crimine nomen, Pulsus ob invidiam solio sceptrisque Paternis. Debueram Patriae poenas Odiisque meorum :omnes per mortes animam sontem ipse dedissem. Nunc vivo; neque adhuc homines lucemque relinquo Sed linquam. Simul hoc dicens attollit in aegrum Se femur; et, quamquam Vis alto vulvere tardat,
Haud dejectus, equum duci jubet. Hoc decus illi, Hoc solamen erat; hellis hoc victor abstat omnibus. Alloquitur maerentem, et talthus infit: Rhoebe, diu, res si qua diu mortalibus ulla est,
Viximus: acit hodie victor spolia illa eroenta Et caput Aeneae reseres, Lausique dolorum Ultor eris mecum; aut, aperit si nulla viam vis, occumbes pariter: neque enim, sortissime, credo, Iussa aliena pati et dominos dignabere Teucros. Dixit; et exceptus tergo consueta locavit Μembra; manusque a miras jaculis oneravit acutis, Aere caput fulgens, cristaque hirsutus equina. Sic cursum in medios rapidus dedit. Aestuat ingena Imo in corde pudor, mixtoque insania luctu,s Et suriis agitatus amor, et conscia Virtus. JAtque hic Aenean magna ter voce Voca it. Aeneas agnovit enim, laetusque Precatur: Sic pater ille deum faciat, sic altus Apollo , Iucipias conferre manum lΤaatum effatus, et infesta subit obvius hasta. Ille autem: Quid me erepto, saevissime, nato Terres Θ haec via sola fuit qua perdere Posses: Neo mortem horremus, nec divum parcimus ulli.
Desine: jam venio moriδurus, et haec tibi porto
365쪽
v. 88 I. LIBER X. Dona prius. Dixit, telumque intorsit in hostem: Itide aliud super atque aliud figitque, volatque
Ingenti oro; sed sustiuet aureus umbo. Ter circum adstantem laevos equitavit in orbes, Tela manu jaciens; ter seculia Troius heros
Immauem aerato circumfert tegmiue silvam.
Inde ubi tot traxisse moras, tot spicula taedet Vellere, et urgetur pugna congressus iniqua ;Multa movens animo, jam tandem erumpit, et inter Bellatoris equi cava tempora conjicit hastam. Tollit se arrectum quadrupes, et calcibus auras Verberat, effusumque equitem super ipse secutus Implicat, eiectoque incumbit cernuus armo.
Clamore incendunt coelum Troesque Latinique. Advolat Aeneas, vaginaque eripit ensem δEt super haec: Ubi nunc Μezentius acer, et issa Effera vis animi p Contra Tyrrhenus, ut auras Suspiciens hausit coelum, mentemque recepit: Hostis amare, quid increpitas, mortemque minaris p . Nullum in caede nefas: nec sic ad proelia veni , Nec tecum meus haec pepigit mihi foedera Lausus Unum hoc, per, si qua est victis Venia hostibus, oro, Corpus humo patiare legi: Seio RCerba meorum Circumstare odia; hunc, oro, defende furorem ,
Et me consortem nati concede sepulcro.
Haec loquitur, juguloque haud inscius accipit ensem, Undantique animam dissundit in arma cruore.
366쪽
OcEL NUM interea surgens Aurora reliquit. Aeneas , quamquam et sociis dare tempus humandis Ρraecipitant eurae, turbataque funere men 1 est, ota deum primo victor solvebat e . Ingentem quercum, decisis undique ramis , Constituit tumulo. fulgentiaque induit arma, NeZenti ducis exuvias, tibi, magne, trDPastum Bellipotens: aptat rorantes sanguine CriStas, Telaque trunca viri, et his sex thoraca petitum Persossumque locis ; clγpeumque ex aere Sinistrae Subligat, utque ensem collo suspendit eburnum. Tum Socios, namque omnis eum stiΡata tegebat Turba ducum, sic incipiens hortatur ovantes zniaxima res essecta, viri: timor omnis abeSto, Quod superest. Haec sunt spolia, et de rege superbo Primitiae; manibusque meis Μmentius hie est. Nunc iter ad regem nobis murosque Latin S. ΛΓma parate, animis et spe praesumite bellum; Ne qua mora ignaros, ubi primum vellero signa Annuerint superi pubemque educere castris,
Impediat, segnesvo motu sententia tardet. . Interea socios inhumataque corpora i errae
367쪽
V. 22. LIBER XI. 331Μandemus; qui solus honos Acheronte sub imo est.
Ite, ait, egregias animas, quae savguine noliis Hanc patriam peperere suo, decorate Stipremis Μuneribus; maestamque Evandri primus ad urbem Mittatur Pallas, quem non virtutis egentem Abstulit atra dies, et funere mersit acerbo.
Sic ait illac mans, rccipitque ad limina gressΠm, Corpus ubi examini positum Pallantis Acoetes Servabat senior, qui Parrhasio Evandro Armiger antc suit; sed non selicibus aeque
Tum comes auspiciis caro datus ibat alumno. Circum omnes famulumque manus,Troianaque turba, Et moestum Iliades crinem de more solutae.
Ut vero Aeneas soribus sese intulit altis, Ingentem gemitum tunsis ad Sidera tollunt Pectoribus, maestoque immugit regia luctu. Ipse caput nivei fultum Pallantis et ora Ut vidit,levique patens in Pectore vulnus Cuspidis Ausoniae, Iaci γmis ita fatur obortis :Tene, inquit, miserande puer, quum Iarta veniret, Invidit fortuna mihi, ne regna videreSNostra, neque ad sedes victor veherere paternas PNon haec Evandro de te promissa parenti
Discedens dederam, quum me compleXDS eUntem Mitteret in magnum imperium, mel uensque moneret Aeres esse Viros, cum dura proelia gente.
Et nunc ille quidem, spe multum raptus inani, Fors at vota facit, cuinulatque altaria donis: Nos juvenem exanimum. et nil jam cce' stibus ullis
Debentem, Vano moesti comitamur honore.
In selix, nati stanus crudele videbis lHi nostri reditus exspectatique triumphil Isaec mea magna silest At non, Evandre, pudendis Vulneribus Pulsum ad sp cies; ne C sospite dirum optabis nato funus pater. Hei mihil unantum Praesidium, A Onia, et qua utum tu P rrdis, Itile .
368쪽
Hare tibi deflevit, tolli miserabile corpus
Imperat, et toto lectos ex agmine mittit Mille viros, qui supremum comitentur honorem, Ιαtersintque patris lacrymis: solatia luctus Exigua ingentis, misero sed debita patri. Haud segnes alii crates et molle seretrum Arbuteis texunt virgis et vimine querno, Exstructosque toros obtentu frondis inumbrant. Iliu iuvenem agrcsti sublimem stramine ponunt: Qualem virgineo demessum pollice florem , Seu mollis violae, seu languentis hyacinthi, Cui neque fulgor adhuc, nec dum sua serma recessit; Non iam mater alit tellus, viresque ministrat. Tunc geminas vestes, auroque ostroque rigentes, Extulit Aeneas, quas illi laeta laborum II'sa suis quondam inanibus Sidonia Dido Fecerat, et tenui telas discreverat avrc. Harum unam juveni supremum maestus honorem Induit, arsurasque comas obnubit amictu : Multaque praeterea Laurentis Praemia pugnae Aggerat. et longo praedam jubet ordine draei. Addit equos et tela, quibus spoliaverat hostem. Vinxerat et post terga manus, qrios mitteret umbris Inserias, caeso sparsurus sanguine flammam :Indutosque jubet truncos hostilibus armis Ipsos ferre duces, inimicaque nomina sigi.
Ducitur infelix aevo confectus Acoetes , Pectora nunc foedans pugnis, nune unguibus ora: sternitur et toto projectus Corpore terrae. Ducunt et Rutulo perfαsos sanguine CuPPUS.
Post bellator equus, positis insignibus, Aethon It lac inans, guttisque humectat grandibus ora. Hastam alii galeamque ferunt; nam Cetera Turno 2 Victor h ibet. Tum maesta phalanx Teuerique Sequunm
DTrheuique enees, et versis Arcades armis.
369쪽
Postquam omnis longe comitum processerat ordo, Substitit Aeneas, gemituque haec addidit aIto: Nos alias hinc ad lacrymas eadem horrida belli
Fata vocavi. SalVe aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque Vale. Nec plura effatus, ad ultos Tendebat muros, gressumque in eastra serebat. Iamque Oratores aderant ex urbe Latina, elati ramis oleae, Veniamque roganteS: Corpora per campos serro quae fusa jacebant Redderet, ac tumulo sineret succedere terrae; Nullum eum victis certamen es aethere Cassis ;Parceret hospitibus quondam socerisque vocatis.
Quos bonus Aeneas, haud asperuanda Precantes, Prosequitur venia, et verbis haec insupis addit: Quaevam vos tanto fortuna indigna, Latini, Implicuit bello, qui uos fugiatis amicos pPacem me exanimis et Martis sorte peremptis oratis; equidem et vivis concedere vellem. Nec veni, nisi fata locum sedemque dedissent; Nec bestum cum gente gero. Rex nostra reliquit Hospitia, et Turni potius se credidit armis. Aequius huic Turniam fuerat se opponere morti. Si bellum finire manu, si pellere Teucros parat, his mecum decuit concurrere telis rVixet, cui vitam deus aut sua lextra dedisset. Nunc ite, et miseris supponite civibus ignem. Dixerat Aeneas: olli obstupuere silentes: Conversique oculos inter se atque ora tenebant. Tum Senior, semperque odiis et crimine Drauces Insensus juveni Turno, sie ore vieissimorsa refert: o fama ingens, ingeutior armis,
Vir Troiane, quibus coelo te laudibus aequem Iustitiaene prius mirer belline Iaborum pNos vero haec patriam grati reseremus ad ractem , Et te, si qua viam dederit mrtuna, Latino Jungemus regi: quaerat sibi foedera Turnus.
370쪽
Quin et satales murorum attollere moles, Saxaque Suhvectare humeris Trojana, suvabit. Dixerat haec; unoque omnes eadem Ore fremebant.
Bis senos pepigere dies; et pace sequestra Per silvas Teucri, mixtique impune Latini, Erravere jugis: se ro sonat icta bipenni
Fraxinus; evertunt acras ad sidera pinu.3; Robora nec cuneis et olentem seindere cedrum, Nec plaustris cessant vectare gementibus ornos.
Et jam sama volans, taciti Proeuuutia luctos, Evandrum Evandrique domos et Inuenia complet, Quae modo victorem Latio Pallanta sevehat. Arcades ad portas ruere; et de more vetusto Fanereas Nipuere saces: lucet via longo ordine flammarum, et late discriminat agros. Contra turba Phrygum venieris plangentia j cingunt Agmina. Quae postquam matres succedere tectis Viderunt, maestam incendunt clamoribus urbem. At non Evandrum potis est vis ulla tenere; Sed veni ita medios; feretro Pallanta reposto Procubuit super, atque haeret laetama que gemen que; Et via vix tandem voci laxata dolore est: Non haec, o Palla, dederas promissa parenti, Cautius ut saevo velles te credere Martiluaud ignarus eram quantum nova gloria in armis , Et praedulce decus primo certamine PosSet.
Primitiae juvenis miserae, bellique propinqui
Dura rudimental et D ulli exaudita deorum Vota precesque meaei Tuque, o sanctissima CODjux, Felix morte tua, neque in hunc servata dolorem lContra ego vivendo vici mea fata, sciPerstes
Restarem ut genitor. Troum socia arma secutum
obruerent Rutuli telisl auimam ipse dedissem; Atque haec pompa domum me, non Pallanta, reserreti