장음표시 사용
181쪽
ria res et pecuniaria incipiebat esse apud Pompeium
XXIII. Taurus enim , missus ad hoc a Caesare , commeatus Pompeii frequenter intercipiebat, civitalesque occupabat, unde alendus illi exercitus esset. Ergo quum alteri proelio decernere Iubitum, alteri necessum videretur, ad summam dimicationem haud aegre deducta res est. Continuis aliquot diebus Caesar instructas legiones ante Castra, naves in mari Agrippa ostentaverat, reformidante Congressum Pompeio , quod erat utrobique infirmior e tum vero metuens, ne, si Subterfugere Pmelium porgeret , tanquam sua concessione victus, a Sociis desereretur , misit ad Octavianum quaesituros, ut m nasiati
pugna selit decernere: qua Parte sibi plusculum Considebat. XXIV. Caesarem quoque, licet semes iterumque
improspere tentato mari , conditionem Tecusaro Puduit. Dies ergo condicta est, in quam trecentia utrinque navibus concurreretur. Terra quoque instructae sunt acies ; sed spectaturae tantum maritimo proelio dimicantes. In eo labore sita utrisque Summa Perum videbatur; nee ad instruendas classes quidquam reliqui fecerant. Igitur acriter et diu certatum est; quamquam Agrippae recenti commento Pompeiani graviter infestarentur: harpago erat, Sed ea forma, ut et vis eius robustior esset solito , et inevitabilis impetus. Τignum enim cubitorum quinque serro coopertum, duobus in utroque capite serreis annulis firmissimis instruxerat : ex horum ultero pendebat uncus ferreus ad comprehendendas hostium
naves; alter multos habebat laniculos, quibus haP
182쪽
IN LOC. LIII. CXXIX LIVIANI a 79 pago semel iniecta navibus, aptabatur machinis, quarum opera violentissimo nisu attraheretur. Neque praecidi tignum ferro munitum poterat, neque Propter eius longitudinem ad laniculos pertingi. Victa igitur Pompeii classe, pedestris etiam exercitus timore correptus Messanam versus abivit. XXV. Eodem et pauci ex navali proelio se receperunt, Septemdecim navibus; quos ipse quoquo mox Pompeius comitatus est a Naulocho conscendens: ceteri varia clade deleti; quum eiectas in litora naum Caesar incenderet, altum. tenentes Agrippa Perseque retur. Inter ham relictus cum exercitu Tisienus Gal-' lus in potestatem Caesaris se transdidit; exemplumque hoc praesecti equitum imitati sunt. IIac pugna naves Caesaris ives tantummodo m sae reseruntur, Pompeianae duodetriginta; Ceteraeque omnes, Praeter Septendecim, quas diximus, incensae fractaeque sunt, aut in manus hostium Pervenerunt. Pompeius inter hanc calamitatem, inexcivis quoque desectione cognita, protinus abiecto imperatorio cultu, Messanam certos homines praemisit, qui fidiam amicos quo
et pecunias , et quidquid pretiosum erat iam enim
hunc in casum consarcinata habebat , in naves se vatas imponerent.
XXVI. Misit Eliam Lilybaeum ad Plennium inde
arcessendum , octo legiones eius sagae comites habiturus. Neque tamen exspectavit ad se pmperantem , pavidus ducum suorum praesidiorumque nuntiis, Dequenter ad victorem deficietatium. Igitur cum reliquis navibus relicta Sicilia , cursum in Asiam direxit. Antonium, ob servatam in simili periculo matrem , sibi Sperans aequiorem fore. Nec insequutus quisquam cst
183쪽
fugientem. alia per negotia impeditis victoribus, et inter se parum amicis : quippe Caesar, in castois ad Naulochum remanens, Agrippam ad obsidionem Messanae miserat; quod oppidum intraverat iam Plennius, unaque Secum hostem attraxerat Lepidum. Igitur a duobus exercitibus se videns obsideri, de pace oratores misit: ibi tendente Agrippa , ut in adventu ni Caesaris ros integra servaretur ; Lepidus et Pacem Plennio statim dedit, et conciliandis eius legionibus annuit, ut una cum suis militibus Messanam tota nocte diriperent. XXVII. Accessit et incendium, studio, an inter militarem licentiam temere ortum ; et utraque audita clades cxcivit Caesarem, ut sequenti statim die advolaret. At Lepidus , adventu Caesaris cognito, reliquit oppidum, ct in colle quodam munito castris Positis,
obterere Caesarem in concione militum coepit, acceptasque ab eo iniurias exponere : animus enim ei creverat, tot circum se videnti signa legionum, quarum multitudinem, acceptis in fidem Pompeianis, iisque ad numerum viginti duarum adauxerat. Igitur et Siciliam retinere cogitabat, iure facturum dictitans, quod et venisset in eam insulam prior, et plures civitates in deditionem accepisset. Caesar, quum et haec audisset fieri, et fauces contra se praesidiis insessas videret, amicos de iniuriis questum misit. Itemisit alios Lepidus , ad disceptationem Provocans. XXVIII. Venit Caesar , ct exprobrandis utrinque
maleficiis eo processum, ut ultro Citroque minae in Pontur. Ergo tanquam in vicinia hostilium castrorum excubiae diligenter actae sunt; et eductae portu
184쪽
IN LDC. LIII. CXXIX LIVi1M i 8 inaves, ad ancoras steterunt, ne a Lepidanis incenderentur ; iterumque civile bellum romani exercitus horruerunt, nunquam concordi inter pares Potentia. Lepidus tamen a suis quoque postponebatur Caesari, seanitiem eius cum industria et virtute adolescentis comparantibus. Hoc ubi Octaviano innotuit. sperans
promissis praemiisque ad se pertrahi Lepidi copias
posse, per idoneos homines cum singulis tribunis atque praesectis egit; cesseruntque haud pauci . I Paesertim qui Pompeium sequuti, parum sibi cautum pace cum Lepido iacta credebant, nisi consensus
Caesaris accessisset : postquam satis Parata Omnia isa sunt, cum magno equitatu pro eius ad castru' Lepidi, sed relictis extra vallum alis, cum Paucis Suggressus, quod videretur de Pace acturus, intromissus eSt.
XXIX. Sed inter incedendum astute iactis vocibus, invitum se cogi ad bellum , modo singulos, modo
universos testabatur; et myeratorem appellantibus, quotquot viderant, Pornpeiani, quos .corruptos suisso diximus, a Currerunt, Veniam orantes : illo, mirari .
respondit, Deniam hos ab se petere . qui nihiIdiam ad Promerendum eam fecissent. Intellecta vox est, et alii moX signa transtulerunt ad Caesarem, alii facturi eadem, detendebant tabernacula; quum excitatus tumultu Lepidus ad arma prosiliit, telaque iaci coepta. et armigero Caesaris occiso, ipse quoque percussus innoxio ictu, quia thorax pectus defenderat. cursu se recepit ad equites. Id praesidiarii milites in proximo castello conspicati, deriserunt Caesarem, et in lagam eius iocati sunt: nec mora , irrituitis adolescens castellum oppugnavit equitum opera,
185쪽
nec ante quievit, quam illud expugnasset. Celerorum quoque Praesidiorum Praefecti, Statim , aut noste proxima se dediderunt, intacti plerique, pars in speciem tantummodo paulisper oppugnati ab equitibus. XXX. Non desuerunt tamen, qui serio vim repel-Ierent; donec, universo adducto Exercitu, castra Caesar obsedit. Tum vero descitum est vulgo; et
quamquam, durante adhuc in Lepidum reverentia, Communiter nihil moveretur, per partes transibatur; et auxilia, quae submittebantur a Lepido, plerumque transfugiebant cum illis, ad quos custodiendos Fenerant. Iam et Pompeianorum reliqui, agminibus factis, deseruerunt; et apparebat, finem deficiendi nullum ro, quum signa abeuntium retinens impe-Tator eXclamavit, α Ilaec ego nunquam dimittam M vivus et is abscessit tamen, territus violentissima voce signiferi, α Dimittes ergo mortuus. M Postremi omnium equites , tanquam ad redimendum morae Crimen , miserunt ad Caesarem , utrumne occidere deberent Lepidum consulentes, iam exutum imperio 2 sed id quidem vetuit Caesar : ut Lepidus,
repentina sortianae mutatione deiectus, Cum pullo amiculo ad Caesarem venit : cui quum ad genua vellet accidere, sublevatus est ab assurgente, vitaque concessa, et Cum bonis Romam remissus, ut
inde Circeios in perpetuum eXSilium ablegaretur , triumvirali potestate adempta; muti scatum tamen maximum, Octaviano concedente , usque ad finem vitae obtinuit.
186쪽
XXXI. Sublato in hunc modum Lepido, Caesar
Ex sua unius sententia ordinavit Siciliam r equites et senatores, qui fuissent in Sexti partibus, supplicio affecit, praeter paucos : milites in suas legiones distribuit.: urbium quoque pensata merita; pertinacioribusque poenae constitutae , sponte deditis venia praebita. Rheginis deinde, paucitate incola rum Iaborantibus, supplementum Caesar ex sociis navalibus dedit. Antonio naves ab illo acceptas remisit, substitutis aliis in locum earum, quae perierant. Pompeium neque per se, neque Per alios Per-Sequutus est ; sive quod e numero patris intersectorum ille non fuerat, sive ne querendi causam praeberet Antonio, si videretur in partem illius cum armis transcendere. Donativum inde militibus dedit, coronasque et honores distribuit; concessitque Pompeianis veniam, et plura promisit in futurum, pollicitis quam Pryesente Copia ad tantam exsaturandam multitudinem instructior. XXXII. Conductis enim in unum copiis, legiones numerabat quinque et quadraginta, equitum millia quinque et viginti, levis armaturae septem et triginta circiter. Nec tulit miles differri Spes suas, poposcitque missionem et praemia, quibus donati post Philippensia arma victores fuerant. Caesar, quamquam hoc sellum illi minime conserendum videretur, tamen respondit, accemuros digna Praemia, simul Antonius cum suis exerciIG- ad ii Set , quos Partic*es eiusdem liberalitatis Moeri par erael; missionem non Θρetraturos, nisi Mita more maiorum miluia , minis additis, si tumultu i tam iniquis causis pergerent. Ne tamen horum Con-
3. 3ι. Appian. - Dio. - Straho lib. VI, p. 259.
187쪽
IO. FRI INSII DUM SUPPLEM.tumaciae recens dediti exercitus accenderentur , vocata concione lenius egit, non abesse longe tem -ρtis , quo Satisferi Postulatis eorum debeas. ει Scitis γ Enim , inquit, mihi cum Antonio sic esse divisas is partus , Ut tamen , quae Summam reipublicae,n Pacem bellumque , cogendosque et dimittendosis Exercitus concernant, de communi sententia statui
NXXIII. 4 Igitur quamprimum erit occasio eritu nutem Propediem ), ne dubitate, quin de conam
n dis Iogionum sim cum eo diligenter acturus. Inte-M rea sub signis neque otiosi rei publicae , neque is vobis inutiles manebitis. Quando enim beneficiori deorum civilia tandem arma quieverunt; ad externa , bella vos ducam, ubi neque sormidetis ullum a Scelus, neque hostes pari robore parique scientia D armorum habeatis. Illyrios, Pannonios, Dalmatas, is neque debita praestare stipendia, ct ultro incuris sarc sinos nostros, dum internis discordiis distrin-Μ gimur, nudistis. Eos ulcisci in animo est; et adis hace bella, si parum osset imperatorem haec iubere, is ipsi operam vestram osset re, atque ut ita dicam, M obtrudoro deberetis; quo romani nominis ignomi-M niam vindicaretis in illos, qui, nisi vostros animos x, vestrosque lacertos Contemnerent, iniuriis in popu- tum romanum abstinuissent. Adrersus hos laudabilis
a crit ferocia, quam contra imperatorem vestrum.
M turpi aer et Dustra consumitis. Λd Iaetitiam ultiis doloris . ad gratulationem civium, ad defensa M xeipublicae glorium. nccedent et a me Ρraemia,n et in opulcntis gentibus minime eXPors praedaen victoria Crit. ra
188쪽
XXXIV. Αcclamatum est, satis sibi exhaustum Iahoris, nec ad n a bella Profecturos, nondum accePlisyriorum Praemiis ac honoribus. Atque illo respondonte, se et honores dedisse Gialos, et additurum coronia4 dias legionibus, itidemque his, qui nauali ρroelio picissent , Oleaginas, praeterea tribunis et centurionibus Praetextas, iusque ad*iscendi ordinis in sua cuique patria r tribunus Ostius nomine, corollas et praetexta puerorum delinimenta esse, exclamavit; militibus agris Uus esse et pecunia. Eu VOX assensu circumstantium excepta quum esset, Caesar indignatus de tribunali descendit. XXXV. At laudantibus Osilium plerisque, et celeros incusantibus, qui ad communem causam CunCtabantur accedere ; pari temeritate tribunus negavit, opus aliis re ; se enim vel solum ad impetranda haec tum iusta susscere. Sed ille quidem tam ferociter loquutus in praesentia, postridie nusquam Comparuit; ne lite rescire vulgus potuit, quid eo iactum esset. Admonuit hoe exemplum ceteros, ut nemo unus maecipue, sed consertim uno ore acclamarent, milli pes . Caesar. satis intelligens, nondum militiae pertaesos, ideo tantum postularo missionem, ut se Paulo post cum Antonio illinicaturum id enim fore olivi apparebat redimere operam eorum atque benevolentiam quoquo modo cogerent, minime cedendum iudicavit; sapienter existimans, Si semel vinci Passus esset, nunquβm militum licentiam avaritiamque cessuram, quin aliud ex alio flagitarent. XXX I. Igitur severitatem liberalitatu temperans, ut diversa erant genera aetatesque militum, 'arie
189쪽
cram iis agere instituit : set Mutinensis quidem militiae sociis, ut vetustissimae legionum parti, missionem dedit: nihilo secius exsoluturum praemia Pollicitus : qnam hi discessissen ex insuIa statim enim iusserat avehi ), ceterique in petenda missione persisterent , dimisit omnes, qui dena stipendia explevissent ; quo numero serme erant, qui ad Philippos navarant operam ; hos quoque sacessere iussit ex insula. Sic dimissis circiter viginti millibus, ceteros
pro concione adhortatus, ne perfriam syonte impera- foris militiam deserentium imitarentur, laudavit, donavitque quingenis denariis , spe insuper sacta , fore,
tis breui honore opibusque cumulali dimitterentur. Adiunxit, nullius eorum opera deincePs usurum, quos inuitus dimisisset, etiamsi instantissime deprecarentur; neque daturum praemia, nisi quos , causa cognita, dignositi dicasset. XXXVII. Interim ut praesentibus promissum donativum repraesentaretur, quam ad rem pecunia deerat statim a concione Siculis tributum imperavit talenta mille sexcenta. Sed Agrippae Coronam auream rostratam . itemque vexillum Caeruleum , virtutis causa
dedit; qui honos nemini ante eum erat habitus. His ita gestis, Statilium Taurum, cuius armis interim Sicilia tota cesserat, in Africam proconsule misit; a quo Statim recepta vetere Provincia, ne Numidia quidem moram iacit. Ita praemissa parte exercituum, ceteros ipse secum ex Sicilia deduxit. Haec victoria Caesari, non modo ad ingentem accessionem virium profecit, sed etiam opportuna fuit ad motus Italiae coercendos , incipiente inin tumultuari Etruria ; sed
ad famam adventus eius omniu confestim conquie-
190쪽
IN LOC. LIB. CLXIX LIVIANI runt. At Romae, quo die parta, eodem etiam annuntiata victoria est : miles enim quidam, nescio quo furore Correptus, ut tum singula maxime gerebantur, ita vocibus az gestu expressit; POStremo, cursu Capitolium petens, ad pedes Iovis ensem deposuit, tamquam Cessaturo Posthac eius usu, pacatisque redituris temporibus.
XXVIII. Tanto maturius meditari aduIationem
Potuit senatus, qui olim assuefactus servire fortunae,
et quibus illa saveret, immodicos honores redeunti decrevit; ipsi delato arbitrio , partem eorum, quam delegisset, aut simul omnes occipiendi. Obviam etiam egressus est longissimo itinere , simul in dente maxima multitudine populi; salutantemque deos, et e
sanis domum se recipientem prosequuti sunt. Postridie tam in senatu, ut moris erat, extra Vrbem e VOCnto, quam pro concione res suas atque consilia
exposuit, idque, sicut solemne suit ei in omnibus maioris momenti negotiis , de scripto, quod mox edi-diti Argumentum erat Plenum amoris et benevolentiae. εXXXIX. Gestis suis onumeratis, gratias agebat Patribus, propter honores delatos: Dodiationem enim, Matuas , primam ubique sedem , tris halem arcum , o tionem, coronam latuream emetuo ouandam , ferias annis sarias quo die picisset, atque eo die ut in IIa Iopis G tolini cum uxore et liberis daretiar, decreverant. Sed ex his tum quaedam recusavit Cain sar modesta oratione; pIomisitque, consuetis honor bus contentum fore, cum praeclara tari is extitiosi belli conscientia, quo sublato nunc tranquillitatem atque