De praepositionum usu apud Pindarum. Dissertatio ..

31쪽

in locum generalioris vocis pugnandi substituta est; non enim esset, quod quis miraretur Si dicium esset: εν θίσκοισhiro ocurro', Reicienda uitiem si ea explicandi ratio,

ex qua hi es clκOt sit in ludo diseorum, quod in interpretatione Latina a Boec hi seripta legitur. Porro, ut dicitur ἐν πλοι νικῶν , si in locum armorum abstrueta vox roboris substituitur Ol. XIlI, 6 ἐφ ὰλκα ἐδοκχ σαν ἐπ άμφοτεο μαχῶν τεμνειν τελOσ, ubi robur quasi armatura est, in qua pugnatur pugnarumque discrimen adducitur; quare recte is senius a ὰλκα explicat portaλκα ἐπιειμένοι. Transeo ad eos oeos, quibus animi habitus vel motus Significantur, quibus quis agitatur vel quibus implieitus aliquid agit Ilia referenda Nom. IX, 2i ἐν γὰο δαιμονίοισι φοβοι φευγοντι κα παiδε χ=εων, Nem III, 32:παλαιαM ἐν Πεταὶ γεγα II, λευσ φαξ υπεοαλλοναίχμὰν ταμων, riliquis in Birilitibus lαρtctius strabscissethcisio nam vita ,εταῖ pertinet ad γεγαθε, non ad ταμων. Similom rationem cerni Ol. XIII bl μγ τίν τε γαυυων παλαιγον ) AOλεμον ἐν ηρω ι ὰΠεταῖσιν, nam bellum praedicaturus est quod Corinthii heroicis in virtutibus gesserunt. Accedimus ad eas uno dictiones, in quibus id quo aliquid officitur tanquam ea res habetur, in qua actio ipsa apparet vel cernitur. Sic Nem. VIII, 26 κουφίαισι γὰ ἐν ψαφοι 'O υσσῆ Λαναοὶ Tεοάπευσαν actionem honorandi in clandestinis Danaorum suffragiis constitisse in eisque cognitam esse dieitur, eodem modo quo Nem. XI, Ii ἐν λογοι δ' ὰστω ὰγαθοῖσί μιν αἰνείσθαι χοεων laudandi actionem in bonis civium Sermonibus cernendam ess indicatur. Huc pertinet magna quoque illa copia dictionum ad res musicas pertinentium, in quibus sunt l. I, Ib: γλαί ται δε καὶ μουσικῶ ἐν άωτυ, Ol. V is: Λυθίοι άπυ- ἐν αυλοia quod cavendum est ne vertatur:

32쪽

usus praepositionis is, ex quo in lege aliqua agi dicitur Pro vulgari dicendi usu, ex quo secundum aliquam legem agitur. CL Pyth. I, 2 πολιν Γλλωο στάθμα Isiosis et Ouot εκτισσε, Nem. X, 28: τέ ατον λαχων ἐφ Λύ-στειω τόυω , Isthm. II, 38: απυτοοφία νουσιωτἐν Παφε λάνων τομω. Uuc etiam Pyth. II, 3 voco: υτ νὰν Πάσε γεοάσφουον ουτ ἐν εων το Ποισ, nam in Dissenii partes ire nolo, qui 'εων νομου breviter pro eis locis dictum esse credit, ubi deorum lege valeant quae ratio non minus falsa St, quam si quod supra vidimus Boech hius vi δίσκοι pro b δισκίων γωνι, vel Dis senius Παλαχθε σἐν παγκοατέου στολω Nem III, 16 pro fractu in m g nocum paneratiaStarum exercitu dicta esse putant. Addo illi usui J II, 2b δομοι σι ερα αταπλέκοντι καὶ κε αλώσβουλαι ἐν Πθαι Γαδαυάνθυοσ, sitque usitatum δέκα,

quod legitur Ol. II, 6 πεποαγυένων ἐν δίκα , VI, I 2 ἐφ δίκα φθέγξατο, Pyth. V Id ἐυχόμενον ἐν δίκα , Nem.

Id ἐν δίκα μη κεκινδυνευυένον. Haec hactenUS; Damsatis declaratum videtur, omnibus eis locis, in quibus praepositioni cui instrumentalis vel huic similis tribui solet, Pindarum certam legem in usu praepoSitioni Secutum OSSeatque aliter ne nos rationem localem instrumentali rationi praetulisSe quo jure hoe fecerit et quam concretam vim sermoni suo hac re tribuerit, exemplis ipsis modo allatis

bis, quibus movendi notio inest, additur. Qui usus in eo a vulgari usu diverSus St, quod hi verba cum CCOmposita amet, quibus objectum in dativo casu adiciatur. Pindarus autem, quantum fieri potest, verba composita devitat, quia in eis praepositionis vis plorumque deminuta est

33쪽

vel etiam prorsus evanuit. Tum Pro AOP sit, ut verbis

movendi objectum non praepositione aliqua, quae derigendi notionem habent, ii ii proposition hae reddatur. Qua res in

verbi, hνα et nonnullis aliis omnium consuetudo in

ceteris mini us usitata est. Singula huius usus videas quaeso, quibuscuna quae de verbis eum se compositis notatu digna videntur conjungamus Verbum fricture repud Pindarum non extat; at haec habes, Pyth. III, 38 τείχει εσαν νξυλίνω συγγονοι κουραν, VIII, 2 τι εἷ υβριν ἐν άντλι', III, d ε τί φίλτρον εν θυμ μ υμνοι τί εν, Nom. VIII dZ μαΠτευε δ και τερalti hyta res/α σε θεσθαι πατιν, Ol. XI, 63 ἐν οξα s/ενοσ, Pyth. XI, 3T θῆκεν Λίγισθον εν φοναιέ. Quorum tribus locis Pyth. III, d. Nom. VIII, d 3. l. XI, 63 interpretes mesin statuere conati sunt; quod fieri non licet, quia in mes praepositionem nusquam nomen sequitur quod praepositioni jungi possit de qua re infra fusius disseremus. Neque hoc loco

34쪽

quam ioc eompositum ter apud Pindarum logitur Pyth. VIII, 8i VII, 3. Isthm. I, 68. Eandem aliorum

legimus Pyth. I, I . IV, 282 Porro id Pyth. IX, I:

'ae Manc significationem verbum Iub sti Saepe apud Pindarum iniit, et praeter hoc etiam συμstir μι, προσsti ira, κεράν Πι, πελάζω al.

35쪽

mitem est iii his quoque, ne praepositio per tine n a verbo simplici separato esse videatur in universum fio renim ad vertendum est, etiam hunc usum rei significanteii vim ei perspicuitutem Pindarici sermonis multum conseri e

Praeter ea verba eum a composita, quae iam commemoravimus, s/βαλ ο, ἐμπ(γνυμι, ἐνελαω, ἐγκυρμ Ptia reri rTto, dativus qui indieat, in quem hominem vel in quam rem

nisi uno loco Nem. I, 38 σπάργανον ἐγκατέβα. Tum nonnullis verbis intransitivis dativus eius rei, in qua aetio sit, vel eius loci, ubi fit, addi solet, Pyth. X, 2 τό δὴ συγγεγέ ἐ/ βεβακεν χνεσιν πατροσ, Nem XI, dg μεγαλαγορίαι ἐμβαίνομεν, em VII, 38 Moλοσβία εμβασίλευεν, Pyth. IV, bd bονευ ἐγκαθίζων. Denique extant

' Pyth. XII, id de Perseo dicuntur haeo:

saepius apud Pindarum legitur; t τε α semel apud Herodotum iv, 6s, ubi tumen alii ἐμποδίσαντε pro ἐμπεδίσαντε habent).

36쪽

reique in si tinsiliva νεχsum Pulli. VIII, si, uno hetis Pyth. Ili 28) Auamen neminem effugiet, verba eum ii eomposita, quae apud ceteros Seriptoros et poetasti equentissima sunt, apud Pindarum rar tantum legi qua

Perte ro trita el uagarin poeta evitavit. - Tria denique adjectiva cum is eoinposita asser propter eum pro O- positionis sunt, de quo p. 22 egi inus, γνομοσΠOl. VII, 8 .

De forma praepositionis D notandum est, Pindarum nonnunquam etiam ita dixisse, sed nunquam fere nisi metri causa, ut Nem XI, 12 ατρεμιαν τε ξυγγονον. Nonnullis aliis locis leotio dubia est, quum optimi codices D praebeant metro non exposcente ).

adverbiali sensu similiqνρ cf. Disse n. in ed. Goth. Facile autem cogitari posgunt haec: συν τε δαηὰν καὶ ὰρε- ταM. Tmesis verbi συμφυτευειν, quam Pier Sonus tatuit' 'i, nullo modo apta St. Praepositio M ubique notionem societatis et conjunctionis vel hominum vel rerum tenet. Ex multis variisque huius usus modis pauca tantum eligam. Atque primum apud ceteros minus usitatum St, praepoSitionem iis cum dativo objecto addi. Vulgare enim est, praediCato eam addi ita ut aliquis comitante aliquo agere dicatur: φάρμοστο κωμά ει υτ εταιροισ, Phetrmositis comisso stironi eis comitetntubus ei igitur, qui Epharmostum comitantur,

37쪽

parti pes sunt actionis ipsius Pindaria autem nonnunquainoi, cum d: tivo etiam objecto reddit, si ut aliquis unci eum alter pati videatur. f. Pyth. XI, N: Καὶ Πάνδραν πολι ο

Tum eodem modo, quo ali etiam hae praepositio nonnunquam in vitrumenta lini significationcm sciscere videtur; sed manifestum est, his quoque locis aliam rationemineSSe quam quae nobis placet; nam quod nobis id esse videtur, cuius ope aliquid efficitur, a Pindaro tanquam id Cogitatur, quocum conjunctus et sociatus aliquis agit. Huc Spectant Nem X, 8 ουν ποδων χειρων τε νικασαι σθένει, Pyth. XII, 2I: φρα συν εντεσι μιμησαιτ ερικλάγκῖαν ZOOν, quibuscum similis praepositionis is usus p. 2 exemplis deSeriptus conseratur tum Nem. IX, Θ τεο α ir αυξεῖαι μαλiyακα νικα φορία συν αοιδα, et audacius dicta Isthm. IV, 3b ουν μάχαι δ πολιν ρευων πράθον et Pyth. IX, Itb: υν δ αε, λοι εκελευοεν διακρῖναι 'Oδέων, τινα σχησοι τι ηρωων. Eodem referenda l. X, d iaδ συν πονεμ τι ευ πράσουι, Pyth. VIII, i 3 εολὰ πεπαται μὴ συν μακρυ πονω, atque audacius rursus dictum l. II, 2 . o Mα ἐξεν ' ινυ επεφνε ι συν ὰλλαλοφον γενο αργ iOν, mutu octe es enus bellieosum eoicit his locis πονο o ὰλλαλοφονια tanquam eae res cogitari OS Sunt, quae ad efficiendum aliquid adhibentur proprie autem nihil significatur nisi quasdam actiones eum ei conjunctRSESse. Exinde etiam res vel status, quibus acti aliqua neXasit conjuncta est, nonnunquam nobis causae QSSe videntur,

quarum vi et ope actio fiat. s. l. II, 18 λαθα δε

38쪽

recte explicatur pro bonore, quom de hominibus tribuunt Ilue pertinet etiam, quod diei in nυν δίκα Pyth. IX s6.

Nem l X. d. pari modo atque is itare quod supra vidimus. Denique harmonia, quae armini uneta Si per praEPO-sitionem Di substantivo additur Nem. IV, db: υφαινε, φορμι ξ, Λυδία συγ ρμονία μελO . Odom SonSU, quo

ex quo aliquid una vel eodem tempore cum altera actiones adium esse dicitur. f. Pyth. III M2 ουκετι τλάσομαιγενο ἀ/ιον λεσσαι ματοο βαρεία συν πάDα, νηα ονψ metiris pretia emitu, Nem. II, 2d Λία κωμάξατε ιμο φ μω υτ ευκλε νοστω, IODem celebreti in imo em ,γαGαm νηαcumbitis lorios redi, h. e. eo tempore quo redit Inde ex hae ratione fere temporalis usus praepositionis profectus est. Quem vides Pyth. IV Io: ω τό χ δεω επο κο-αίσαι βδομα καὶ συὶ δεκατα γενει Θηραιον ν Me ecte hργαρνm etficinium referre solim se Plini decim ctelctte, Fragm. Ioo χρῆν με κατα καιρον Πωτων δρεπε- ο θαι, θυμε, συν ὰλικία, in juυρnstite, Pyth. XI, Io κελα- χjσετ άκρα συν σπερα, αἰεercim everαm, Pyth. VIII, iri τυ γὰρ το μαλθακον ερsαι τε καὶ παίγειναμῶ ἐπωτασαι και ρυ συν τρεκεῖ, OPPOrturi tempore. In quibu omnibus actionem aliquam cum quodam tempore congruisse dicitur. Composita cum D apud Pindarum non multa inveniuntur neque in his poeta vulgarem usum excedit. Notatu digna sunt ea verba, quae societatem agendi Significant in quibus adverbialis vis praepositionis maxime Cognoscitur. Videas haec, t. X, 16 ενθα Πυγκωμάθατ ῶMοῖσαι, hi una se mecum comissαminita Musctes, Ol. XI, T τρεφοντι δ' υρυ κλεο κοραι Πιερίδε ΛιOσ. γω

39쪽

ut omnes quibus extat locos commemorare liceat Octies vel novies genetivo decies accusativo uncta St. Primaria eius significatio penetrandi per aliquam rem extat Ol. I, 6.

Pyth. III, 5T. Nem. VI, a. d. VII, 26. Isthm. III, bb. Fragm. T 88 et 258 quod fragmentum incertum est),

quibus locis genetivo addita est accusativum vides Pyth. IX, 23. Isthm. III by V, 23. Ex quo numero Seribo haec Nem. VI, i3 τάχοσυι αλ ασ, celeritet dolphini Permetre, ubi significantem brevitatem Sermonis animadVertas, nam S pro celeritate currendi per mare Isthm. III bb: Oυχ ρο τοι τετιυακεν Λεαττα δι ὰν Domων, Omρrus

Iictois honorem diuei lactuet por homines, ubi similem brevitatem videmus. Tum id, quo aliquid efficitur, hac praepositione indicatur, genetivo addito Pyth. IV, 22s: αυξεται καιμοιο δι ὰγγελία όDθῶσ. Deinde accusativo addito, eum, per quem Vel cuius ope aliquid fit, significatum vides Nem VII, 21 πλεονα λογον 'Oδυοβεο διὰ τον δυεπηγενεσα μγ Πον, Sthm. IV ls: Πίνεται θ άλκὰ διὰ δαί Πονα ὰν Πων; itidemque causa significata est Pyth. II, 2o: διὰ τεὰν ἀυταυιν δρακει ὰσφαλεσ, Isthm. IV, 6 διὰ τεὰν

40쪽

De compositis, suae saepius leguntur, neque pavet Subsolvemus. Atque primum notanda sunt verba admini

i istarc HAEOl. IX, 663 διανεμειν πόλιν ναον στρατον Γyth. l . 26 l. VIII, 23. Tum saepe t in compositis actionem usque ad finem ducendam vel per omnes partes perficiendam significat v. l. XIII, sl διασωπάσοAιασο μορον ἐγω, Prordus reticesbo eius mortem ecto, Ol. X, 2I το γὰρ ἐμφυἐ ουτ ὰλωπηξ υτ ερ βρομοι λέοντε διαλλαξαιντο

Verbo διακρινειν , dijudiccire, nam in hoc praepositio vim Separandi, si cernendi rectum a sal 5 habet, quod imprimis elucet ex Pyth. I, 68 διακρινειν τυμον λογον ν 'ρ ων''i.

jucundαrtim rerum. Commate igitur interpungendum est post vocem erogii et i , κουφο σιν ἐκνευσαι ποσίν, ε τέλει , α δῶ δίδοι κα τυχαντερπνῶν γλυκεων.