장음표시 사용
31쪽
turi patre videt. De inspectione enim
creaturae creator Videri potest pater autem non videtur nisi de inspecti e fi- Iij.Si ergo Christus creatura est, & non verE filius, non potest in creaturae visione patervideri & quomodo ait,& qui me videt,videt & patrem, nisi quia vere filius de Deo patre natus est. &idebcum videris filium, necesse est ut & patrem videris.Sine filio enim pater non est, sicut nec filius sine patre. Inde etiam subdidit, Ego in patre,& pater in me. non Utique per quandam passivam c fusionem, seis quia consequens est, Vt ubi pater estallic esse cognoscatur & solius,dc ubi filius est, illic etiam patrem exstare cognoscas.Est & alius sensus ducti istius,Qui me vidit. Vidit & patrem, non qui corporeis oculis in corpore vidisset lesum,vidisse patrem refertur, alioquin absurda est increpatio Domini ad Philippum dicentis,Tanto tempore vobistum sum,dc non me nosti Philippe secundum corpus enim non solum
Philippus videbat Iesum, sed & omnes
Iudaei,qui ei aduersabantur. nec tamen
per hoc, quod videbant secundum corpus
32쪽
pus lata patrem quoque vidisse ero. dendi sunt. Quid ergo est,qui me vidit vidit&patrem tintende cordis aciem, dc vide lacundum fidei spiritualis o tutusi Christum filium Dei non cre
tutam esse, sed creatorem. intende eum
vere e Deum sine initio sempiternu, dc stcundum hoc quod Deus,inuisibulem,inaestimabilem, incorruptibilem, in demutabilem , di per omnia talem, qualis est & pater eius,qui eum genuit. oc ita vidcns filium, patrem quoque is vidisse non dubium est. hoc sensu accipe & illud quod ait,ego in patre, dc p ter in me . pater cum sit perlactus, perfectam filium genuit,& cum sit inuisibilis,incomprehensibilis, inaestimabiis Deus,dc Verum lumen.& filius talis na λtus est,qualis est ille,qui eum genuit.α ideo ait,ego in patre,&pater in m umenim omnia quae sunt paternae virtutis dc deitatis, habentur in filio pater in sulio est,& filius in patre.& ideo primisit Si me sciretis, dc patrem meum scir
tis. dc hic ostenditur quod eadem sit pa litis sic filii substantia, eo quod sit Vna
33쪽
Vtriusque cognitio Sed creaturae-creatoris non est una cognitio, quia non& Vna substantia. Patris autem & filii Vna cognitio est, ergo non est filius cratura, sed creator est, sicuti dc pater creator est&DEVS est, sicuti & pater. non tamen 'per haec duos Deos dicti
Hic est ubi impie haeretice diabo .lico furore quasi in stultitiam istius
confessionis inardescis,cum Deum; MDeum audis. nec tamen duos Deos dicimus. Instatus enim de littera saecul ri in hac quaestione insanabiliter aegrotas, dc putas te debere constringere, ut duos Deos dicamus,cum Deuin,&Dαum confitemur. Noli infelix aduersus Christum dominum totius creaturae
Aristotelis artificiosa argumenta colia ligere, qui te christianum qualiterci que profiteris, nec aduersus piam confessionem inenarrabilis de Deo sacramenti ut calculo calumni 'tor , quali ex disciplina terrenς supputationiS circam scriptor aduenias. Inspice potius diuinos libros , & de diuina fide diuinii y terc lar moni as. Legisti utiq;
34쪽
oc in lumine tuo videbimus Iumen. Ωuae hic distantia luminisa lumine est, . posuisset enim&distantiam, si missiet, ne quis luminis a lumine nullam di stantiam crederet.quod si nulla distantia est , non ergo duo lumina , sed Gnum lumen est . cum in lumine patris, silij lumen agnoscitur. Hoc lumen est, Dan.a. de quo & Daniel loquitur dicens. & luamen cum ipso est. non enim de aliqua- creatura hoc dicitur, sed de splendore ipsius Dei existentis sempiterni lumbi . . I
Si pater sempiternum lumen est, sine dubio&filius lumen est sempitem num Si vero negatur filius Dei lumen esse sempiternum, quomodo in patris sempiterno lumine lumen filij quod non est sempiternum, videtur. Sed, in laudibus Dei non est haec falsa dictio , sanctorum. Et in lumine tuo Videbi-st l. r. mus lumen. Ergo&fiiij lumen sempiternum est, quod non distata patris lumine sempiterno. & ideo licet lumesit filius , & pater lumen sit, Vnum
tamen patris α filij lumen est,
35쪽
quia in patre & filio nulla discretio est.
nulla separatio luminis est, quomodo nec imaginis secundum Moysen , nec Gimae secundum Apostolum Paulum, Sacramentum autem i nseparabilis unitatis secundum hoc,quod uterque, id- est,patet & filius aequaliter & indiuisnneque secundum portionem, Deus V-nus. pluralitatis secudum hoc, quod Vnus pater est, dc unus filius. Etiam de hoc capitulo manifestatur quod leguis Io. mus in euangelio,ipso saluatore dicente,Ego & pater unum sumus. Sumus enim pluralitatem significat person ram quia hic p ater,&hic filius. Vnum autem unam eandemque in patre & filio substantiam , deitatemque consig-
nat,ut Vere pater lx filius unus eus sit, cum ambo, idest, pater & filius unum sunt sectandum deitatem,non unus si . cundum personas. Ego & pater unum sumus,hac una voce & Sabellius excluditur,&Arrius confutatur. Sabellius
enim ipsum dicit patrem, qui sit & filius,hoc modo,tamquam si unus habeat duo nomina.&interpretatur Vnum
ideo dictum, ut unius personae singularitas
36쪽
laritas crederetur. Contra vero Arrius respiciens ad hoc, quod ait, sumus, in hoc sermone, pluralitatem inteli gens,introduxit impiam pluralitatem Deoxqm credens unum sempiternum Deum,&alium,qui este coeperit Deus. Vnum omnipotentem ,& alium , qui non sit omnipotens. Sed o caecitas, in utrisque habent ante oculos,quod pie videatin & incautis offensionibus impie litigare contendunt. saltem commodent sibi sensus suos & pie fidei perspicient veritatem. Sabellius admiratione virtutum, quas Christus operabatur,Christum Deum verum esse credit, & non qui aliquando coeperit, sed qui semper fuerit, & possit omnia.cr dat hoc Arrius, &non blasphemat in
Christum,quem filium confitetur. Ite Arrius negat Christum esse patrem, neget hoc & Sabellius. & pie credat,quod Christus vere Deus est, non existens pater,sed filius.ad huc apertius dicam.Sabenuis vincat Arrium, quod Christus Verus Deus est, & Arrius vincat Sabellium , quod Christus sub consessione veri Dei verus filius est,& mihi ca- C tholico
37쪽
tholico ambo vicerunt, im mo dc m cum ambo vincunt impietatis errore, cum mecum intellexerint sacrae fidei
Veritatem, quae& pluralitatilin pers narum intelligit, &vnitatem deitatis in hac pronuntiatione Domini diccntis, Ego& pater v nuni sumus.Sed hanc diuinam pronuntiationem , & hanc piam diuinae pronuntiationis intelligentiam, Arrii sectatores cum quaerunt
subuertere alio modo interpretamur,&dicunt,unum sunt quidem, sed nota substantia, non deitate, non potestatC, sed voluntate, idest, quia Unam eand que habeant Voluntatem, ideo ait, ego& pater Vnum sumus. Diciteo impissimi, substantivum verbum Dei est. αqui linguae sermonem dedit, nescit loqui,&ignorauit altum sensum vestru proprijs&competentibus sermonibus explicare,& inessicax fuit dicere,ego dc pater Vnum Volumus. si tamen hoc in loco unitatem voluntatis, & non sub stantiae ac deitatis volebat intelligi. Sed Dunc,quaeso, Regina memineris, quae capitula ex persona hereticoru scribere
dignata es. ipsi haeretici aiunt, qui me
38쪽
DE FIDE LIBER. misit pater,ipse mihi prcceptum dedi L. quid dicam quid loquar . & , Descendi de caelo, non ut faciam volunta . ,
tem meam, sed voluntatem eius, qui misit me , patris. Hoc artificium haereticorum est,Vt alibi negent, quod alibi' confitentur. Vt. cum se vident praesentium quaestionum absolutio nibus vehementer adstringi, serpentino lubrico semper eludant. Certe dicitis o haeretici praeceptu in dedisse fi-
lio patrem, quid dicat, quid loquatur α quomodo quasi nesciat loqui, vos
Verba eius emcndatis. immo iam patris,quia filius quod dicit,quod loquitur, secundu in praeceptum quod dedit ei pater, & dicit, & loquitur. Iamne intelligitis , quia cum profano spiritu aduersus fit ij deitatem exercere
contenditis vestram amentiam, etiam
in patrem prorumpitis insanientes. Clamat filius , Ego & pater V nummis.to. sumus , & vos quasi grammatici velut in efficaciam dominicae pronuntiationis suppositi verbi demu- ratione supplentes emendatis , ' &aicitis , hoc quod ait , sumus, C a ' voln-
39쪽
Volumus,intellegendum est ut scilicet 11c dictiam sit ego & pater unum volu 'mus. Sed reclamat filius etiam contra, Vos dicens illa, quae dixit ad vestrae ima pietatis participes Iudaeos. Quare loquelam meam non cognoscitis' Habeant locum suum parabulae, di allegoriar,&aenigmata, hoc tamen loco apertissime Ioan.D. & plene dictum est, Ego S pater unum sumus,&quomodo unum sunt, alibi Ran.i . quoque declarat, cum dicit , Credite mihi, quia ego in patre, & pater in me est. &nc videretur iple de se usurpare, quod non erat, Vt Veritatem dictionis Ibidem ostendat, praemisit dicens, Non credi-itis quia ego in patre, di pater in me. Verba quae ego loquor vobis, a me ipso noloqHOr. pater autem in me manen Sip-
, set loquitur,& opera quae ego facio, ipse
q ' facit Sed&alibi. Sicut docuit me pater,' haec loquor. & qui me misit, mecum est,& non reliquit me solum . quia quae placita sunt ei,facio temper. Non quia
filius ignoraret, quid sibi loquendum erat. Quid est enim quod Dei sapientia ignoret, sed ut duritiam indomitae fidei tuae adriam diuinae unitatis in te legen
40쪽
DE FIDE LIBER legentiam i patris quoque molliret, i sorte leg.
ait, Pater in me manens ipse loquitur. P trii qμθ-Vel illud, sicut docuit me pater, haec I η' ' loquor, Sicut autem opera si iij, opera patris sunt,eo quod faciente filio pater 'U''' in ipso manens faciat, ita quod loquitur filius . pater in ipso manens loquitur non aliud, quam quod loquitur filius quia nec filius aliud loquitur, qua quod loquitur pater in ipso manens. Eadem ergo patris & filii loquela est, sicut eadem& operatio,&ideis dicebat, alioquin propter opera ipsa credite. Quae utique si militer faciebat ut pater, Xt postremo, Vel auctoritate operum crederetur.quia filius in patre citra pater in filio. Hoc autem quomodo intellegendum est quod ait, Ego in patre, dc pater in me, iam supra expositum est. Sed & nunc breuius dicam. Secundum indifferentiam substantiae audiendum est,ego in parre, & pater in me. Sed dc illud quod ait, ego & pater unum su- mus, secundum indifferentiam substa tiae unum sunt pater & filius. Nolo ergo impie haeretice ut indifferentiam