Petri Pomponatii ... Opera. De naturalium effectuum admirandorum causis, seu de incantationibus liber. Item de fato Libero arbitrio Prædestinatione Providentia Dei, libri 5. In quibus difficillima capita & quæstiones theologicæ & philosophicæ ex sana

발행: 1567년

분량: 1133페이지

출처: archive.org

분류: 철학

1101쪽

Paulus Apostolus ruit vas electionib inta non ex moeritis pi scedentibus: imispi eliseriit demerita,antequam acqua-- cliter Deus eum uocaret,cum esset bla γ phemus,&acriter Ecclesiam insequere.' tur. Quare ex pura voluntate Dei talis maior gratie collatio inscediti Ad haeet 'adiungimus, quod quanquam prima ratia illa sit magna siue sit parua: DO

us tamen ex sua im messe benignitate re largitate statuit ei ordinatam, ut qui tali gratia bene uterentur.5 bene dissipensi, rent thesaurum datum a suo domino

cuius dispesationem thesauri Deus de dii in potestate disipens antly, statui inquam, ut iste a Deo beatificaretur di . glorificare tui quiuerd legem siue randatu tale praeuaricauerint, es gratia sua

data abuli fuerint, voluit, vi acerrime . punianitur,& in tenebras exteriores ex

dantur, ubi est fletus, di stridor denis tium.Et dicimus, quod primi dicunturi pidosi inati,alii uero dicuntur reproba , ti. Uerum secundum nos sciri oportes. quod praedestinatio duo unportat

1102쪽

duo respicitiquorum unum est cum certitudine, aberum vero istac certitudine. Unde praedestinatio primo respicu fuisturum, ut Deus coufert alicui ut puista Petro gratiam nul Q m Cerito praecedente: sic predesi inatio, quoad hoc est certissima Certis imus es enim Deus, cui consere gratiam, oc cui non cόnsearet . alio modo potest considerari, cui conseri gloriam: quam non conser t,niis uex moeritis prscedentibus ex legea bipso statuta. Et sic dico, quod sic Deus

non habet certitudinem, ut respicit nisturum 6c c0ntingens:quoniam hoc Ic- pugnat natur contingentis.nam cinisiingens indeterminatu ni est exitii ratione intrinseca. Quare de hoc ut sic e rtitudo haberi non potast Unde posito, quod ut sic Deus esset ortus de gloria danda Petro, Petro niti esset relisa potestas peccandi, cuius supponitur opis politum. Uerum quanquam ut sic praeo. destinatio non habeat certitudine:Deulis tame est certissin us de salute uel da

natione Petri,non quidem qua respicit futurum qua tuturum est,oc ut effectus

est in

1103쪽

in potentia in suis causis: quoniam sic incertus es sed qua respicit Deus faturum, ut praesens, 5 effectus est extra suas causas: nem amplius restat potenatia committere tale peccatum, oc non

committere: quoniam potentia secuna dum veram exceptionem potentiae norespicit praeteritum neP prssens.Quaure praedestinatus secundum istum moridum non potest aliquo modo peccare quoniam non est complete praedestinatus, nisi ut intelligatur esse extra po tentiam 5c iam in actu: quanquam large sumendo nomen praedestinationis,ut solum se extendit ad puram collationem

gratis prςdestinatq potest peccare,imo

maxima pars praedestinatorum peccabit . Multi enim secundum Saluatoris sententia sunt 'cati pauci uero clecti: neque aliquam repugnantiam habet, quod ille cui iam gratia collata est, abutatur gratia, ec per consequens non salvetur. Sed ista larga est acceptio praedestinationis: Propria autem p rsdesti nationis acceptio, est gratiae collatio, ut recte,habens eam ipsa utatur:& ubi

Ta' sic recte

1104쪽

Petri Pompotiatij lsic redie gratia usus fuerit, glorificetur. Modo impossibile est, quod praeteritu, ec quod aeta est, non sit certum 8c determinatum. Unde in praedelimatione inis certitudo se tenet e ς parte futuri ec c6 tingentis: Certitudo uero ex parte prae sentis oc preteriti determinati: quod amplitis, Ut manifestum est, non est inpotentia. Resipicit igitur pres destinatio futuram gloriam ei aditialem gloriam, quam ex Dei deterim initione praeceadunt merita. Consimiliter secundis sinimo dum dicatur de eprobatione. Unis de illi proprie d cuntur rcprobati apud me, quibus data est gratia,& abusi s uni ipsa, ex eorum abusione iam miseri facti sitiat: nel. ut existinio, illi quibus Deus nunci contulit gratiam uel nun quam conseret, dicendi sunt reprobati proprie sed debent dici non electi. 5c dico, quod proportionaliter reprobatio duo includit,sicuti Sc praedestinatioiscilicet futurum,ut puta gratia a Deo cotilatam: qua quanquam no recte Utetur, poterit tamen recte uti: oc sic reprobaistus potest saluari,non quidem,quod il/

1105쪽

ie qtii est actu reprobatus, possit salua .rn. quoniam hoc est impossibile, stantei lege Dei: sed pro tanto reprobatus pΟ teli saluari veluti ille qui cras curret, poterit non cras currere: quoniam haec potentia non respicit p raeteritum,neq; prs sens, sed tantum futurum, quod bene iest in potetia.Unde sicuti Socrates,qui

. cras interficietur, potest uiuere adhuc per anum, oc amplius, quoniam potest se prscauere a tali interrectione: Sociautes tamen si nunc est actu interemptus, non potest uiuere per unum annu: quo. niam iam cessit. Unde et sic reprobatus potest saluari. Ucru ut diximus de prae- destinato, ista non est completa accep. tio reprobationis, sed ultra futurum: oc

quod est in potentia,respicit praesens et actum. Quare ut sic reprobatio certissima est, nec p reprobatus potest saluari, ut subtracta est ei omnis potentia ad recte operandum: quandoquide ad prae sens ec ad preteritum non est potentia.

Et quanquam nunc Socrates, qui eritus Q in millesimum, non sit in rerum 0atura:Deus tamen certissimus est de sua

1106쪽

83 Petri Pomponatis salute 5c reprobatione, quantum straternitate respicit praesentialiter lepus illud, in quo suum cursum consum aue/rit, ct amplius non erit in potentia ad moerendum uel demerendum, quan ut Deus respicit futurum, non scit, nili quoniam Socrates ipse potest saluari et non saluari: c sic puto,io quedo decer/titudine ic incertitudine possunt intelligi omnes autoritates Canonicae,quae loquuntur de certitudine ec incertituadine.Sic etia saluantur autoritates,quarum aliqus sonant, y ex meritis prsdo.

stinaui t salvandos, aliquae quς sonat quod ex libera volutate Sc ex nullo merito prs cedente,nel ducemur in desperationem, vel pigri eis ciemur, imo etiamus optimae spei, essiciemur impigri ec soliciti. Nam cum Deus nobis maxime electis dedit gratiam,vt puta Baptismum, Chrisma, occaetera sacramenta, si bene utamur gratia , sumus certi de nostra uocatione . nam certe nobis contulit gratiam,gloriam autem no absolute promisit, sed conditionate: qua conditionem ex libertate volutatis nos

possum

1107쪽

possumus adimplere. Quare non dubio tandum est,an simus uocati. Nam ut respicit futurum, iam certum est nobis sicuti Deo , nisi quis uellet intelligere de possibilitate magis propinqua,sicut uu nus prudens magis propinquae ueri tauri enucia i de beli ' futuro,quam im prudens . tamen certe non potest. nostrum est recte opera rhoc non recte,cum D iis nulli hoc deneget. l nuolutioncs etiade sensu composito oc diuiso, necessiistas consequentis 5c consequentis,ec talia puerilia non habent inuoluere meates nostras: uerum expedissime omnia soluimus

octauumr,in quo mouenturnonnullae κ . bstationes aduersus circa ea qua

dictabunt.

Vet autem melius haec nostra post-

tio intelligatur, moueo circa illa nonnullas dubitationes. Prima lisc est. Distum ς'quὀd Deus uult omnes homines esse beatos, saltem beatitudine natur i. boc non uidetur uerum: QUOα TT 3 ni m

1108쪽

na Operatio, secundum intellectum, ut dicitur i. io Ei hic omni Sed se remis sinita multitudo liorninum non habuit Don habet, ne* habebit potestatem L tiocinandi hel eligendi,ut patet de as' . orsibus, & de his qui decedunt ante uis scim rationis. Cόhurniliter deniente ca Ptis, oc de his quibus repugnat exvlexione re compositione uti ratis iae. ζ on igitur Deus uult homines omines lsic beatificari,loquendo etiam de beati 'tudine naturali impossibile est enim, a les sic beatificari. Deus autem non uult ' impossibile aliquod. Secunda dubita tio est,quoniam dieium cst, quod Deus

e X prim a in tela tio ne non uult misericordiam uel iustolliam quae praesui poliatiri P cccatum in actu. istud non uidetur es seuerum, & repugnat alteri a nobis diis dior quoniam maximae uirtutes non de hent remoue i a Deo. Modo tibi non ement peccata, neq; Deus esset miseriis cors neq; tultus: ncci; etiam tales uirtuis res deboni renio ueri a persectiqn durii. '

lacrii re a natura humana: quonia dia ciui i est.

1109쪽

j ei una est, quod si homini deesset para' e digitus in pede,iste homo no es et perfectus, quonia non haberet omnes par tes integrantes e us corpus. quanto ma

gi, igitur, si homines non esticiat missieris cqrdesct iusti, species humana non esus et perseeia,quod & confirmatur:quoriniam homo maxime cst perseditis secu dqm uirtutes morales. uel si extrema p- Delio non consistit in uirtutibus mora likus,sunt tamen maxime necessaris ad follicitatem lita manam. Verum Uirti tes Oxyles sunt connexae, Unde una nunti a , et ur si ne a itera,ut communiisrdisitur: ergo homo non potest beatissisca bs' miseric0rdia 5 iustitia. Sed

haec scri non possunt abs I peccato a eis ali,ergo de necessitate stat peccata. no igitur Deus uult homine 'a uniueris saliter non peccare, quod iterum firmais tur. Nihil dicitur possibile pro prici tria luci saliter, nisi quandoque deueniat aa adium. Si igitur esset possibile, unita' uersaliter hominem non peccare in alia Oo igitur esset, quod nullus pcccarct. Oppontuna autem ratet de pressen bc

1110쪽

992 Petri Pomponati de prs terito per omnes historias,& per omnia animalia, Zc de suturis possumo iudicare per praeterita, uidelicet quod nullo tempore omnes homines, qui s

nunc reperientur, uniuersaliter erunt 'honi. Amplius, si Deus uult omnes ho .mines ecte bonos 5c studiosos, ec sic es. .sent, tunc non erunt uirtutes: quoniam uirtus est rara, iuxta Prouerbisi: Omne rarum pretiosum, & omne pretiosum rarum,ut etiam docet experietia .Qua re sermo iste uidetur repugnantia incluet

dere. Tertia dubitatio est, quoniam qdicium est,Dcu aliquos eligere ad bea '' tudinem naturalem. istud non uideγ Ituri ho conuenire, cui summa attribus

tur iustitia. Sed lisc uidetur esse iniusti- tia: quoniam si ex Sola Dei uoluntate hoc prouenit,omnes homines secundu fhoc sunt squales. Uerum inaequalia P

qualibus distribuere, uidetur esse contatra rationem iustitie,ut dicitur in s.Ethicorum. Idem arguitur, quod aliquibus det maiorem gratiam, aliquibus uero non minorem oc non minus de his,qui tantum ordinatur ad beatitudinem naturalem.

SEARCH

MENU NAVIGATION