장음표시 사용
281쪽
aso Tractatus da Ius ilia, s Iure.
de abortio seqiratur: modo constet laetum non esse animatum, & mater alioqui moritura esset. Quia tisi K. abortio contingat, non censetur procurat ab , sea talum per mi δε; nam praeter intentionem, nec ex ipso oper Contingit, matre utente iure suo οῦ mater enim in tali naiam non privatur iure utendi remediis ad vitae suae conia servationem necessariiς, nec per se abortum pro*uran
Non licet tamen matri non ex morbo pericIitanti sumere, nec ei dare pharmacum quodvis, quo expellatur, vel expelli possit laetus etiam in animatus quassivis matri immineret infamia , vel mors inferen3a ab extrinis eo ς quia tunc directe intenditur abortus ad vitandam infamiam , vel mortem : nam pharmacum per se directe nihil facit ad alterutram vitandam, nisi per expuli Ionem foetus tamquam medium, nec sumitur nisi ex intentione Procurandi abortus , ut medii as vitandam Infamiam , vel mortem. Aeor , Cardenss, cera Resp. 3. Si prole L sit animata, vel dubitetur, an ut . est mortale adhibere remedium directe curati Uum matris,
sed eum perieulci mortis foetus, si probabile est eo nota
sumpto prolem vivam edendam esse, & sic baptizandam. Es commωnis sententia: Quia mater tenetur sal tem seis ternam prolis in extrema necessitate praeferre vitae pro Priae corporali Non tamen licet matrem discindere , ut proles baptitetur; quia directe occidere innocentem est intrinsece malum; ideoque illicitum ob ullum finem bonum: n m noti sunt facienda mala, ut eveni Rnt bona ,
uod I aequale periculum est abortus, sive remedium
sumatur, sive non, licet matri illud su mere ; quia tunc sine maiore periculo, ac damno laetus. consulitur vitae
Quaest. VI. An liceae ins Ium aggreborem ae alem oc-eMere in υitae fua defensionem 3 Rese. Eκ S. Thoma, Catechismoe Romano, & communi lententia Doctorum, licet omnibu& cum moderation inculpatae tutelae. Quia I. Exodi 2I. qua furem no Urmina occidit, dicitur non esse reus mortis 'uia nef. pelar ille praesumitur venisse animo non solusti franda ,
iust in oppugnatam. R illam Praeferendi vitα iniusti ag gressoris, qui se ex mera malit IR In hoc periculum moria
' 'IM phoe Iieitum sit, quaeiam requiruntur. I Ut sit
actualis ast et regio: nam ante actum aggressionis , N poit eum ciccidere non licet, quia non est tunc vis repellea da nec optas est defensionu ubi non est aggressio. Hanc ex 'communi sententia. non ficet occidere, aut repercute
re eum, qui Per cassit, ia iam fugit, uet certe dest tit ,
282쪽
a ut aeli vulnus acceptum non potest iam nocere ς tunc e nim nocisio, vel percussio non est necessaria ad propulsanoam iri uriam, quum jam illata sit, & jam cessarit aggreuia i unde esset ullio, quae privato nuinquam licitae est. Item qui scit alium se quaerere ad occidendum, maloten illum praevenire occidendo, quia non esset vera deina. Ut nihil fiat, nisi quod necessarium est ad vitam se vandam. Nam non licet inferre majus damnum, aut uti vi ma; ore , quam necesse sit ad vitae defensionem; alio qui a am non est defensio, sed ultio iniusta, R ideo c. cita Innocent. III. ait: Quam υis vim vi repellere omnia jura, π omnes Ieges permittant , ea men id fieri debet cum moderamine inculpatae tute a , nou ad D mendam υ indieram, sed ad injuriam propulsandam. Hi ne si iniustum inua scirem armis spoliando, vel debilitando, aut vulnerando Possis mortem uitare , non licet illum occidere ς quum tunc eius occisio non sit necessaria ad vitae defensionem. 3. Ut nihil ex odio, neque ex animo vindictae fiat, &ut non intendatur per se mors in uasoris , sed sola vitae propriae conservatio per iustam sui defensionem. Quia occisio hominis privata aut horitate facita, non est finis licitus, nec medium p.r se necessarium ad sui defensionem; sed est tantum aliquid consequens per accidens e necessitate finis, qui est vitae conservatio. Illicitum es, quod boma intendae oeeidere hominem, tit si um defendat, nisi ei, qui habet publieam authoritatem, qui in tendens bominem oecidera ad Di desu Fonem, refert bo ad publieum bonum, ut paret in milite pugnante contrahosses , cir in min viro Itidieis pugnante eontra Iatro uex ς quamvis etiam ct si peceent , si pνιυata libidine moveantur , ait S. Th. a. a. q. 6 . art. 7. a. Ut aggretar non sit persona Reipub. necessaria , veIvalde utilis, ut princeps, Dux exercitus, &c. quia e ordine charitatis bonum eommune, utpote bonum mul torum, praeferri debet privato, quod est bonum unius,
Caeterum in praxi percussio, & occisio iniusti vitae aggressoris raro Pacat culpa, quia fere nunquam servantur conditiones ad licitam defensionem requisitae. Et iseo R-
liqui Patres occisionem sine publiea aut horitate factam , indefinite damnant. scilicet ob perieulum vindictae , A excessus in modo aefensionis, vel ob intentionem dir elam oecidendi. Obi. Tenemur plus diligere salutem animae proximi ,
quam vitam nostram corporalem .
Reis. Tenemur plus diligere assemve, R etiam effective, quum proximus est in necessitate. Non tamen te nemur vitam nostram pro salute proximi profundere, nisi in casu necessitatis, in quo egeat nostra ope. At tunc Uvasor non est in necessitate . sed in via in aria malitia Rςc e Set o de mea ; nam potest facile se periculo libera L si
283쪽
re desistendo ab iniuria. Licet tamen oppugnato ad peris sectionem actum charitatis, quo vita exponitvr pro saluiste animae inimici ex mera malitia periclitantis exercendum sinere se occidi potius, quam occidere, modo suri oraliter certus se esse in statu gratiae; Nam alias fatua yaeeret exponendo se morti eorporis . oe anima ἰ quum is biper mortem praeeluda: ur via pavitentiae , ait S. Antoni
' Reis. Non tenetur, si id feeit eum debita moderatione; quia nullam intulit iniuriam. Sed qui iustae defen. sionis modum excedit occidendo , quum potui met aliter vitam tueri, ver gr. fugiendo. quum id posset saltem fine gravi ignominia, vel armis spoliando, aut saltem
non lethaliter vulnerando, tenetur omnia damna compensare. Quia illa oecisio suit injusta , utpote non necessam ad vitae defensionem : nam privatus nullum habet ius, ili si ut vitam tueatur per medium ad hoc nece Tarium ;& quisque jus habet, ut non occidatur ab alio aut hornaiate privata. nisi ob necessaria in vitae defensionem. Eristo talis est eausa injusta mortis, R damnorum inde secutorum. Da seor , sanebee , oe alii, es que eommunior sententia.
Quaest. VII. An 'iserat oecidere aeeusatorem, oe falsos
tesses, qui sitam inisso opponant Resp. Neg. Ouia I. qui falsum testimonium dieit in iudicio , non censetur aggressor vitae, sed committit iniustitiam, quae ex se puniri potest, & alia via repelli: nam non proPria aut horitate, sed per . iudicem, ti servato ordiae iuris procedit. a. Hoe debuit iure Maturali in omni casu prohiberi: nam si hoc liceret, aperiretur via multis caedibus , homicidiis cum gravi detrimento Reipublicae ;homines enim sibi facile persuaderent se injuste accusari,
R nullam aliam defensionis viam esse, praeter mortem accusatoris. 3. Alexander VII. damnavit hanc propositionen. : Lieet interseere falsum aec atorem , falsos reses , ac etiam Iudicem , a quo iniqua certo imm ne ententia, se alia ita non potes innotens dum vum cum'. . . Quaest. VIII. Au ιueat ouidera pta, pild ν-tiae eum, qui eam tentat vio Lare ' LRegp. Multi docent id licere, si alifer pudici ei a se fendi nequeat. hancque esse 'communent IIcctoruor sentenis riam afferunt Lessius, & sylvius. Hbban . qtira p=iterquam quod in hae re sit periculum tonserisus in deletiat onem, ideoque peccati, imo & depra ravonis; pudicitia, ac integritas est bonum maximi momἡnt , superioris ordinis ae bona tartunae: mo iii aestimatione multo. rum hono oreae sequi parandum, & aliunde, si amittatur,
ereparabile. Ideni docet S. Antonin. a. pari. tit. 8. - p.
284쪽
rem Nisitentiae υOIuntatis . . .
sed alii negant. Ruia r. hic casus nec a scriptura , nec a P P. nec a Conciliis, aut summis Pontificibus exeipitura prohibitione generali ' Ab et occides a. Pudicitia, quum sit virtus, non in corpore, sed in anima residet, nec a mitti potest, nisi per consensum liberum, ex s. Aus. lib . a. de civ. cap. 18. R ex S. Hieronyrii. In e. de patellia
31. q. I. corpus mulieris non υ is martitat, sed voluntas.
Et aliunde per oecisionem invasoris adimitur ei poenitentiae . ti animae salvandae locus. Probant etiam ex s. Ati- ustino lib. I. de Iib. arb. cap. s. Sed priores s. Doct rem1 ntelli*ant, quando quis in tu Ilum aggressorem occidere intendit, aut justae defensionis metas excedit . . Porro certum est teneri mulierem. vel adolescentem resistere invasori impudicitiae, tum interius per η splieentiam, tum exterius totis viribus, manibus, pedibus. alioue modo sibi possibili: ita ut ei non liceat, hi iam ad
vitandam mortem, quieto. & immoto corpore manere :nam non resistentia exterior effiet cooperatio, qualis vot- est e Te ad congressum turpem. Nulla enim cooperatio re
'uiritur' in foemina ad talem actum , nisi quod requiescat, & non resistat positive viro. Ita De Luso. Quod si
nequeat se tueri, tenetur alios clamoribus in aux)liurn advocate: nam tenetur adhibere omnes vias necessaracm ad impegiendum turpem congressum. Hinc Deuteron et A.
puella, quae in civitate vim patiens non elamavit, jub e-tur lapidibus obrui. Quaest. IX. An tierat oeeidere furem in defensionem bo- mortim, quae dicuntur fortunae Resp. I. Certum est , non licere ob bona non magni momenti : nam recta ratio dictat nefas esse gravissimum malum, praesertim authoritate privata, inferre pri xi ὶm ad vitandum nostrum leve damnum. Item si bona i tmagni momenti, sed possint aliter recuperari, puta in it ditio: nam tunc sine eausa iusta, L necessitate Occide tur proximus privata aut horitate : punitio autem pro iniuria pertinet ad solam authoritatem publicam . Reis. a. Multi cum S. Antonino doeent . licere iniu- num aggre storem actualem oecidere in defensionem boDO-rum magni momenti quae non possunt aliter defendi
aut recuperari. Sed alii negant id lieere etiam laicis, nisi
bona illa sint vitae eonservandar necessaria . ita Innocem. IV. in cap. G vero . Tabiena , Abulens Panormit. Risiella, Grandin. Fa*nanus, asserens esse communem Cand ni starum sententiam, Le. Prohant. Quia I. neque Scri plura, neque Patres, neque Canones, neque Summi Pontilices, hunc casum excipiunt a generali prae zepto Nou oteidos. Imo Exod. xx. Deus id expresse vetat τnam dicit, eum, qui furem diurnum occiderit, esse reum
homicidii : quia stilicet, ut habetur eap 3. de homici d.
285쪽
eid. Poterat d eernere, quod ad furandum, non ad oeria dandum venisset; ει ideo non debet Oeeidi. Ergo non licet furem occidere, qui venit tantum ad furandum : Qua re quum eodem cap. M. Exod. dicitur: Si estringens fur domum fuerit inventus, oe accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit retis sanguinis e agitur de fuse nocturno , qui praesumitur velle etiam occidere : nam additur : Quod si orto sole hoe fecerit, bomieidium perpe-rravit , Er ipse morietur. Et S. Gregorius lib. 3I. morat. cap. 8. Ptias ipsis raptor3bus debemus metuere, quam rebus irrationabilibue defendendis inhiare. 3. Quia iri i- quum est, & contra debitum ordinem charitatis privata aut horitate adimere proximo bonum superioris ordinis, di per se irreparabile, nempe vitam, ad bonum inferi inris ordinis, ti per se reparabile conservandum. q. ET Jure civili; l. 4. I. ad L Aquit. non permittit furem diurnum occidi, nisi se telo defendat: unde solum vitae periculum exeipit; l. 9. g. ad i. CorneL dicitur: Furem nocturnum si quis Oeeiderit, ita demum impune ferret. us arcere ei sine periculo suo non potuerit s. A Clero Galicano anno I oo. damnata est , ut legi Der , R ordini charitatis divinitus instituto contraria, pernici Ola, & erinronea haec propositio generaliter, ti indefinite sumpta et Non solum vitam, sed etiam bona temporalia, quorum
ne occisiva defendere. Fatemur Varius Iicitum esse E etesiassicis . Si tame o aliquando eant vat futurum tale
malum, ide' gravissmum damnum, etiam tests ινσι tum erit bona Ua cum oeeisione furis defendere. Obi. I. Cap. Interseevii, de homi eid. Respondent ibi non excusari ab occisione furis, nisi qui occidit, Ie, Iu
quo liberanda. Ergo ad solas res conservandas non tacet occidere furem; nam ista ponuntur copulative: non tum sit
ergo altera pars, ut notavit PanormItanus. Obi. a. Leges omnes vim vi repellere permittunt. Nespondent id licere, sed cum ea moderatione , quam recta ratio, & lex charitatis praescribunt. At non servatur haec moderatio, quum occiditur homo ad defensionem bono.
Tum 2 quia tunc privata aut horitate eripitur bonum ma-λ per irreparabile , ad conservandum minu& bois num , & per se reparabile, quod sane inoiniquum. Bopa porro uariis modis defendere lices etiam armis, si necesse sit; modo caveatur, ne invasor mutrie
Alii docent licere quidem iniustum aggressiorem occide re ad defendenda bona temporalia, quae aliter de tenui , vel recuperari non possunt, si illa bona sint magni momenti , & ne eessaria ad statuς sui conservationem.
Certe videtur non licere privata aut horitate occicere iniustum aggressorem ad tuenda boo a magni momenti, sed quae non sunt necessaria domino ad vivendum come
286쪽
adducta; λ quia tunc cetat ratio, aquae a multis affertur ad probandum licere occidere ad servanda bona temporalia; ia nimis magna esset dis oportio inter malum , quod inferretur, k illud, ero qux, vitando lasertur; ideoque Inaequalitas, & injustitia .
trucest. X. An laeeat occidere alium en defensionem ho noris , oe fam. λ. Nemini licet etiam ad iniustam infamiam , aut contumeliam impediendam, vel reparandam. I. Quia vita est bonum per se irreparabile, ti majus honore, as famae, quum inter bona naturalia principem locum obtineat. Ergo iniquum est, & contra legem charitatis, eam adimere proximo ad defensionem honoris , & famae , quae sunt bona inferioris ordinis, & per se reparabilia. Id et-tiam repugnat patientiae, mansuetudini . ti humilitatichristianae. a. Percussio, uel Oeeisio in illo easu est vindicta, non defensio et nam non conducit ad servandum honorem, utpote iam ablatum per iniuriam ; sed solum ad acquirendum alium honorem apud mundanos homines Ο, fortitudinem falsam, qua offensam vindieasti. 3. Si id liceret, pateret via multis eaedibus, violentiis, S perturbationibus in magnam Reipubl. pernielem ; unde debuit prohiberi lege naturali: Innocentius XI. damnavit hanc propositionem : Fas es viro honorato neeidere inNasorem , qui nititur ealti motam inferre . - aliteν bae ignomin aυitaxi nequit. Idem quoque dieendum , fis quis impingo τolvam, vel sese pereulias. er post ampactam alapam.
Hinc etiam ex eommuni sententia non licet alapam pro, alapa . fustem pro fustibus reddere, si iam percussor ab iniuria destitit. Quia iam non esset defensio, quae locum non habet nisi in actuali attresione ς sed hoc esset
vindicta, quum non sit utile ad tuendum, vel recu eran dum honorem , nisi quatenus continet rationem vindietis , quae semper illicita es . De Liago. Imo non licet convit a convitiis , contumelias eontumeliis repellere i quia haesnon est via ordinata. & apta honoris defendendi, sed redderetur malum prci malo privata aut horitate , quod no licet, ex I. Petr. 3. Non νeddentes malum promτio, nec maledictum pro malo dacto , se & Lus. 7. Benedicite maled centibus vobis, ovata ρνο ealumniaritibus ut L. Se tit latae contumeliae repelli potiunt verbis non contuine lita.
sis vel satis tactione injuri-rum ii necesse sit λ rep :
287쪽
T..tra quum aliunde eonst i eum , qui Gis
vraecipientis sub poena aeterna ,
oue potest secundum ' --,iterius privat, τ η ς' Diuiti od by Cooste
288쪽
priuati vitam conservandam. Privati tamen tenentur Histam tuam exponere ad defensonem Principis, vel alterius per nae publicae, ex eums morte sequeretur grave detriis mentum Rei p. quia bonum commune semper anteponi de
ὰ DP 3. Sub mortali tenemur ex tharitate vitam pro ximi iniuste oppugnatam defendere, quando pomum us. sine probabili periculo vitae propriae, & gravi damno pro
iniustum proximi , quum sine gravi nostro potamus. imoti innocenti de vita periclitanti subvenire ex honis necessa. s ad decentiam status, di cum aliquo ἱneommodo. Quin etiam Iuxta varios ad id tunc tenemur etia Meum occisione iniusti invasoris, si aliter defendi nequeat : qix a iure naturali quisque tenetur defendere innoeentem. fimelior est, as potior eanditio innoeentis.' quam iniusti aggre ris, cuὲ proinde praeferri debet in aequali damno , nisi ipse Inoocens sponte velit potius mori . ob salutem aeternam aggress oris. Porro quisque tenetur ex viraritate etiam honorem . A famam . di hona alia proximi defendere eontra niuis mam, quum commode potest, resque exigit. Nam quum Quisque teneatur diligere proximum sieut seipsum . potest. A demet ei OPitulari eo modo , quo sibi liene pom. . vellet subvenire in eadem nece uitate. Nemo tamen tenetur nocentem morte iusta damnatum liberare, etsi magna.vi pecuniae Possit: quia bonum commune postulat, ut crimina .non maneant impunita. neo tali fit iniu-
Resp. 4. obligantur ex iustitia ad tuendam vitam tifortunas proximi . 1. Superi res publiea authonitate ad aliorum gubernationem praediti, ut principes, Magistratus, alac. a. Qui ad tuendum proximum a Principe, vel Magistratu constituti sunt, ut iditores , curatores. 3: Qua Rahoc specialiter conducti fiant, ut milites. 4. Qui ad hoc se explicue , vel implicite obligarunt, ut. iactata rN , Romnes Iamuit. Lessius oe a ii: Nam ini omnes ad id vel
ex contractu, Vel ex ossicio eommodum aliorum spectante, ideoque ex 1 ustilla, obligantur. Quae'. x v kPondonam homieidium e sala es pecca tum , oe obligas ad restitit onem rues . I. Homicidium omnino easuale. quod scilicet nec est in se, nec in sua causa voluntarium . non est PQ satum, imo nes proprie homicidium sed simplex occilio . Quia peccatum est ementia litar voluntarium ψ .ert quoa nullo modo voluntarium est, nullatenus peccatum Hinc qui occidit alterum in ebrietate inculpabili, moneu reus nomicidii, nec tenetur ad restitutionem : qu a Osciuo Illa non est. voluntaria neque in se, quum oesit
289쪽
usus rationis; neque Dueausa, nempe in ebrietate, quum haec non fuerit uHatenus volita , nec culpabilis. Secussi ebrietas fuit eulpabilis. & hunc casum praevidit . vel praevidere potuit: nam tune occisio est voluntaria in ea uasa, ideoque imputabilis ad culpam. ti damnum. Resp. 1. Qui facit actum etsi licitum, sed pericu Iosum, omissa diligentia debita ad vitandam mortem a Iterius, reus est homi et dii, & tenetur ad restitutionem . quamvis alium praeter intentionem occidat. Quia homicidium est ei voluntarium in causa, nempe in omissione diligenti mdebitae, seu in gravi negligentia praecavendi occasionem ,
ut docet S. Tho m. a. a. q. 74. art. 8. ergo est ei imputa
RUI3. 3. Qui facit actuum illicitum perieuIosum , si
alterum occidat, lieet praeter intentionem, reus est homicidii, ti tenetur ad restitutionem, quantamcumque R-liunde diligentiam adhibuerit ad vitandam occisionem alterius. Quia occisio est ei voluntaria in causa, nempe in omissione debitae cautionis ad non oceidendum: ad hoc enim debebat omittere actum illicitum. ex quo sciebat sequi posse alterius occisionem ς & occisus habebatius, ne fieret actus illicitus sibi periculosus. ta Sanctus Thomas a. a. quaest. 64. art. R. ibi : Contingis id .
sum, es per accidens votisum , vel intentum , Deundum quod eausa per accidens dicitur remoυens, probibaxis :iando ille , qui non removet ea, ex quibus sequituν εὐ-mieidium . fi debeat removere, erit quodammodo homietadium voluntarium. Nos aurem eontingit duplieito. Uns modo, quando dans operam rebus illicitis, quas vitare debeat, bomieidium ineurrit. Alio modo, quando non adis hibet debitam foIiicitudinem. Et ideo Deundum iu νa. βaliquis det operam rei licitae, debitam diligentiam adb bans, oe ex hoe homicidium feθxatur, nou ineti reo δ mieidii reatum. Si υeνo det opeνam νei Ille tae , vel etiam det opeνam rei lieitae, non adhibens diligentiam δε-bitam , non eυadis reatum, si ex eius opeνa mors homini r sequatur. Hinc peceant mortaliter parentes, qui infantes valde teneros in lecto secum colloeant, etiamst mors n&n sequatur. Nam hoc est valde periculosum , etiam quavis cauistione aliunde adhibita: saepe enim re ipsa suffocantur, non obstante tali cautione. ut experientia constat: ideoque hoe est semper illicitum. quum sic collocando se exponant periculo illos perimendi . . Quars Can. Consωι Ri a. q. 3. Stephanus U. ait: Monendi funt, . protinandi parentes, ne tam tenellosi Deum in uno lecto eo Ioeent, ne negligentia qualibet proveniente suffoeentur, υσι opprimanis νυν , vindo ipsi homicidii rei in υeniantur. Reis. 4. omittens aliquid , ad quod ex iustitia oblieatur, si ex eius omissione periculosa sequatur mors alterius , quam via praeter eius intentionem peccat peccato
290쪽
Tractaιus da fusilia , εν Iura. ais homicidii, & te tur ad restitutionem. Quia homieidium
est ei voluntarium in causa , nempe iti omissione diligentiae debitae ex iustitia I ergo merito ei imputatur. Hi ne medicus reus est homicidii mortalis, ti tenetur ad restitutionem , si aeger moriatur propter eius imperi
tiam , vel negligentiam ς quia scilicet non feeit id, quod periti, ti diligentes medici facere solent in simili casu.
Nec excusantur ob ignorantiam; nam tenetur scire, vel se non immiscere aliis curandis cum eorum periculo, e Teae. ult. de iniuri Idom dic de advocato, ex cujus impe-νitia, uel negligentia cliens innocens mortis damnatur , R de Principe non expellente, quum potest, Iatyones, qua occidunt, vel spoliant viatores, &c. 7. omittens aliquid . ad quod ex charitate tantum obligatur, si alter ex tali omissione moriatur, Pec-aat mortaliter, ti reus est mortis alterius; nam haec est ea suffcienter voluntaria in causa nempe in om Issione,
iuxta illud: Si non paυ si, oeeidssi. Non tenetur tamen ad restitutionem , quia non peccavit contra iustitiam commutativam; ti fecit homicidium late, non stricte dictum, quatenus mors illa non sequitur ex omissione conia ira justitiam .
. NOTA . Quae me dicta sunt de homieidio . ea sunt applieanda
, mutilati ai , & aliis peceatis . ae damnis, quae ex alterius acta in sequuntur. Nam haec imputantur, si sequatur ex actu periculoso,. illicito . vel etiam luito , sed non adhibita diligentia debita in
,, ea praeeavenda. Fide dicta quaest. Io. cap. 1. a.
,, NOTA. Duellum proprie est duorum, vel paveorum certamen, .. . in certo Deo, & tempore designato . eum vitae . vel mutilatio- ,, nis periculo . ex mutuo transensu initum authoritate privata. - Dico, priυμ nam. pugna paveorum , quae aut horitate Priu- , . cipis in bello iusto eum hoste suseipitur ob honum commune , ., non est stricte duellum . & iuxta multo potest quandoque esse s - , , cita; ut 1. si suscipiatur ad iustum bellum conficiendum , quia , , paucorum pugna non est minus licita , quam pugna generali οῦ ,. imo potius est eligibilis , in quantum paveorum sanguine finitur, , bellum . vitanturque caedes , & damna maiora ἰ ni Odo tam era. ,, 'Per hoe non redigatur victoria ad statum magis dubium, quam ., Ree pugnam geo eralem e alioqui Priae eps peeearet contra iusti- . tiam in subditos, mem victoriae fere eertam commutando stum se incerto eventu duelli . I. Si tempore helli videtur ne eessaria adri debilitandos hostium animos. & suorum erigendos, & ad victo ,. riam facilius eonsequendant . Re . Nam si eut in hello iusto ob ,, homam commune autboritate Priveipis ite ita est pugna inter mul- , . tos . ita inter paucos. Sic David authoritate Saulis pugnavitis tum Goliath . ., Illicita tamen esset pugna inter duos, vel paveos milites . etsi is cum consensu Principum ad delectationem quamdam , vel Vanam, , ostentationem, aut privatam illorum vindictam. Quia Principes ., non habeat dominium uitae suorum subdito tum , sed solum cou- , venientem usum ad bonum eommune ; unde non passunt eam ,, e onere ob finem vanum , nec necessarium bono communi,