장음표시 사용
411쪽
Tractatus do Contractibus mulione gratuita et nam aequitas non patitur, ut quae ex Iiberalitate fiunt, fiant coacua , - , Ad vim saltem in promissione gratuita, quae debet esse omnino spontanea , reducitur metus reverentiam , quo Quis repugnante voluntate consentit, eo quod nou audeas contradicere: item preces valde importunae , quibus res promittitur, uel obtinetur repugnante Volumate ..α Iosam ad molestiam precum repet Iendam , quae stliter uae
s. Ut sit de re li ira . R possibili . Nam nemo potest
obligari ad rem illieitam, vel impossibilem. Hinc nulla est prcimissio rei iam promissae alteri. valet tamen promissio facta homini de bono πνnore , licet impenitivo majoris boni; nam minus bonum potest ei magis placere uuam majus : secus de Deo . o. Ut ab homine, cui fit, acceptetur. Quia sine utriusia oue oatrii consensu nullum est pactum , quod l. 3. b. sopolluit. definitur: Duortim consensus, atque conventro; R sic nulla obligatio ex eo oritur, l. i. I . yrae terea sicut promissio, vel obligatio onerola tacitam hanc habet conditionem: Si aIter vicissim D etrua sublata non obligat: sic etiam gratuita promissio, iadosatio hanc tacit ad habet conditionem : Sa aeceptetur ;u i enim promittit . vel donat, non censetui animum se obligandi habere, donec alter acceptet, & rem sibi gratam fore declaret, quum velit ei gratificari. . Hinc promissio, & donatio non obligant, &vocari possunt ante acceptationem. Promisso tamen moraliter ἔurat, ut oblata , quamdiu non rnatur vel ab
alio non censetur recusari : unde si illa raonclum revocata acceptetur post intervallum te doris, Derinde obligabili
M si stutim acceptata fuisset. idque locum habet in aliis contractibus. Porro iuxta multos, ut promissio gra-: ulta non oneresa , censeatur acceptata regulames sufficit taciturnitas erus , cui fit , e rq by
sui taces , consentire υ1detur. Quae praecipue valet in iis ciuae solum taeentis commodum continent. Rebula
r ut promissio exterius signincotur. Raem
412쪽
nisi facta ut Deo, a quo utpote eordium inspectore statim acceptatur. Unde si promissio fiat alleui solum ob
Dei honorem , U. n. Promitto me Dei amore tali pauoeiari daturum centum, statim obligat antequam aeceptetur a paupere: quia talis promissio censetur esse votum. duodllatim obligat, utpote statim acceptatum a Deo. Quaest. III. An quavis promissio etiam stratui gat Iub mortaIs sn re araυἐρ
Saneh Reginat. R alii communius. ' ω. Quia r. Pacta omnia obligant ; et o oblistant rariter si materia sit gravis. I. Promissio aeceptata irris eit obligationem Iustitiae, quae gravis est in re gravi et Ram obligatio austitiae est ea, quae parit in altero ius ex iis tendi aliquid : sed promissio etiam gratuita hoc ius parat : Promittere enim non est solum a stirmare se daturum 4 uel faeturum aliquid, sed est instiner se obligare alteri. ideoque rus ei dare ad exigendum. ut patet ex communi. sensu. Unde homines queri solent, factam sibi es an ruriam , sum violatur promistio acceptata . per quam aequiritur rus ad rem . suod transit ad haeredes et ac proinde gravis est iniuria, ideoque mortalis . si violetur ius ad rem gravem promassam. 3. Promissio , quae fit per formam stipulationis, vel eoram notario. R testibus. obligat ex iustitia, quum det actionem in foro externo, cuius sententia speetat huc, ut sirum euique ius reddatur. Horum autem: assistentia non addit novam oblista tionem, sed supponit, & facit solum ad maiorem securiis talem. 4. s. Ausust. I. I. de Docte. ChriR. e. 36. genera Iiter ait: Omnιν fidei υioistor iniquus es. I. Et e Tullio lib. I. osse. Fides es iustela fundamentum . di.
e strum, Oonventorumque eonflantia. Ergo qui in promiti sis fidem non servat, iussitiae fundamentum . quo pacta nituntur, evertit. AF hoe est ex suo genere graviter ianorda natum. 6. Donatio gratuita aeeedente traditi e dat
. in ςrgo promissio .gratuita acceptata dat ius ad Itaque fidelitas, qua fides data servatur, est speetes tuisititiae . quatenus reddit unicuique ius suum ex promissi ne debitum, quamvis fit iussi ita minus stricta. Ium pro . missio est gratuita. Quare fidei etiam gratis datae. & -- ceptatae violatio est quaedam injustitia, & quidem ex Ee-
Porro consentiunt omnes, eum, qui non implet pro mistionem gratuitami tenera resargire damna inde secuta ,
quum dederit illis eausam , non servando fidem datam , R .uc decipiendo. Idem dic. etiamsi ficte promiserit: 'uia fixit causa damni per deceptionem : ideoque per it Iuriam. Non est tamen obtigatio eompensandi lucrum cellans ex re Iiberaliter promissa, eo quod suo tempor
413쪽
334. Tractatur de Contνactibus. non fuerit data , quia promissio gratuita nan obligat ex iustitia tam stricta , quam promissio onerosa ; nam illa dat solum ius rem. bromissam petendi, & conquerendi de violata fide data ; ti obligatio ab illa orta pendet a sola promittentis voluntate , qui non intenditi se obligare nisi ad dandam rem pro Missam .
NOTA. Iuxta multos maior quantitas ad mortale. sequiritur,. in violarione promissionis Rratuitae , quam onero ae . vel in Dr- . . tis : quia minus invitus censetur promissarius. quod res gratis, , promissa recusetur , quam si res propria aequalis valoris auferatur .
Quaess. VI. Ad quid obligat promisso facti alieni
Resp. obligat ad procurandum sincere, ti bona fide facti in alterius. Nam promittens factum alienum, eci ipso censetur velle se obligare ad illud procurandum . alioqui ad nihil obligaret promissio illa. ia nulla esset ; nam non potest obligare ad ipsum factum alienum ; quia ut alienum non est in promittentis potestate; ti ad impossibile oblitari nemo non potest, Ita, Molin. Saneh. de Lugo, π
Quaest. V. An promissio facta ob ea am iuvem , fes
R p. I. Omnis promissio , & pactio de re illicita facienda, non obligat. R nulla est jure naturali ante exe-cuIionem . Ita omnes. Quia nemo potest obligari ad peccandum . Quod si iurata sit, iuramentum est invalidum ἔquum non it vinculum iniquitatis: Imo promissor tenetur retractare statim promissionem , utpote iniquam , . laad peccandum allicientem. Reis. χ. Multi docent, imo De Lugo asserit esse eomν munem sententiam Theologorum i post opus malum patratum obligari promissorem ad solutionem pretii promissi. si datio, di acceptio nulla Iege sit prohibita, nec irritata. Quia I. Promissio matrimonii facta puellae sub conditione
quod faceret sui copiam, quamvis ante copulam non obliget, post eam tamen ex justitia obligat promittentem adservanda promi ga. Quae si non perfiseret, postquam puella ex parte sua implevit conditionem , Injuriam ei faceret .
R inaequalitatem inter se, ti illam poneret. 2 In illis pa ctis intervenit duplex promissio, una absoluta faciendi rem illieitam, ti haec nunquam valet, n*s obligat; altera est conditionalis , & ex suppositione conditionis positae r sicut possum pauperi promittere: Si peccabero dabo tibi eleemo-LFnam. Quae pactio perficitur posita conditione turpi, oriturque obligatio ex vi consensus ut secuentis, non ut an is
tecedentis opus malum . 3. Posita conditione impletio rei promissae non est turpis; nec enim 'romissum impletur ob causam turpem , sed ut fides data servetur. Quod si quis pretium promissum solvat eo quod crimen patratum si, tunc peccat , quia tunc approbat peccatum praeteritum, sed hoc est per aeeidens, & ex eius malitia ἰ nam po
est, di debet solvere praeci se, ut fides data servetur. Alii
414쪽
Tractatur de Cθκteactibur. 3II Alii νero negant tunc obligare ἱ quia pactiones ob cautam turpem in utroque jure absolute , k indistincte de
cernuntur nMIlitis e me momenti, nullam obligationem inducere , nul Iam vim habere, C. ult. de pactis , ubi Greg. IX. ait: Etiam iuxta leg timas sanctiones pactum turpe,
fel rei turpis , aut impossbilis de jure , vel facto, nullam obligationem inducit. Et l. 26. de verti. obligat. Generaliter no υimu F , turpes sipulationes nullitis esse momenti . Et l. 6. cod. de paci. Pacta , quae eo utra leges , consitutionesque , vel contra bonos mores fiunt , nυι tam
Mim babero indubitati iuris Q . Item l. s. Cod. de legib. Sed priores respondent, his legibus significari tales passiones non Valere ante opus patrarum , nequo post patratum dare actionem in foro externo: per illas autem non tolli obligationem naturalem , qnae ex promissionibus onerosis
Quaest. UI. . seu nam promissoner feeundum omnes sint iure positiυο μνitae pResp. Sequentes. I. Promissiones, quae dant occasionem peccandi; ut si alteri promittas te remissurum ei obligationem de dolo, vi, furto, injuria, Ac. l. 27. S. ue pact. quia hoc cederet in detrimentum boni communis. I. Proismissiones, quibas adimitur potestas disponendi de rebus suis , v. g. promissio non condendi, aut non revocandi teiasamentum, non instituendi alium haeredem ni si talem: quia haec omnia sunt, contra honos mores civiles, hoc est, quos ex edit esse in republ. bene instituta. 3..Beneficii ecclesiastici nondum vacantis promissio quovis modo facta, est illicita, ti nulla, ex Conc. generat. Later. III. c. g. etiamsi nullum in partis utari promittatur, e. a. de eo ne T. eraebend. in 6. ne detur occasio optandi mortem possessoris . Unde nec licet illud petere . quum erus pr&missio sit vetita.
Quaest. VII. .andanam promissa acceptata, oe valida
Reis. Ex communi sententia, ire his casibus. I. si res promissa fiat lautilis, vel noxia promissario ; nam tunc cessat esse materia promissionis, estque contra fine in illius t vel si eius impletio fiat illicita , . aut impossibilis, quia nemo tenetur ad aliquid illicitum, vel impossibile. a si is . in cuius commodum facta est, remittate: nam tune eadit iuri suo , & sic tollit obligationem promitte nistis. 3. Quando causa finalis, ob quam promissio facta est , non extat; ut si .=fomistris alteri ' propter beneficium. quod putas te ab illo accepisse. quum non acceperis :quia non promisisti. nisi ex nas suppositione falsa ; & est error in causa finali seu motivo substata tali. Item si talis causa cesset, ut si promiseris aliquid ob paupertatem, L haec sublata iam sit; nam non intendisti te obligare ad dandum . nisi subsistente causa finali tempore execuistionis. 4. Quando duo sibi vicissim aliquid promiserunt, i A alter non vult promissa praestare ex G. a. de Iureiur.
415쪽
ab eo fervari , eui fidem a se traesitam fe ara reetior .
Nam tune fit mutua compensatio , & promittens non cenia fetu ν Dromisisse nisi sub tacita conditione 4 quod aliste promimam ex sua parte servaret. i. Si status rerum . di personarum ita mutetur, aut Promissor iuxta prudentum audietum non censeatur voluisse obligare se in tali evenatu: tum quia promissio non oblisat ultra intentionem promittentis, nec habet vim, nisi ex intentione . quam
expresse, vel implicite habet, dum promittit, tum quia
meniunt ea, .uae quis. non essest υεν similis εν in spetie concessurus , is in speciali peterentur; ita neque in promissione comprehenduntur illi eventus, qMi iudicio pruia dentum fui ssent excepti, si menti occurri stent. Sic qui promisit se tibi mutuaturum pie iniam non tenetur stare
promisso . si postea hac indigeat ob gravem, R improviis
tam necessitatem: Ita S. Th. a. a. q. III. Rrri s. ad sibi: Ad hoc quod teneaνον facere , quos promi sit, requiis ritur θυοδ omnia immustara permaneanti alioqω in nee fuistmιnd.ix in promittendo, ε .ia promino εuod habebat inmenia sub ἐοιι lactis debriis condirionibus . me etiam es,nfidelis non impiando quod promisit, quia eadem eoudiis Duas aeon extor ut . Nec obnat. quod promissio sit iurata: suia iura mestum firmat promissionem tantum secundum
intenxionem, qua censetur facta , & in eo sensu , quo faώcta est . non in alio. Quare fi eromissio habet taei tam conditionem , sive ex mente promittentis, fiue ex natura rei, sive ex iuris dispositione, aut interpretatione, Iurais mentum non tollit eam conditionem , sed solum secundum
Porro qquin arctior fit obligatio, R interpretatio pro iamissionis onerosae. quam gratuitae, facilius in gratuita subintelliguntur asiquae conditiones. Quae ex communi pruis dentum sensu inesse censentur ι neo haec obligari, quum impleri nequit fine gravi damno non Maeviso, nec, ut ait S. Antonin. si superveniat ca a rario ab Iis more imis ρIeddi. Ovia , ut supra dixi, in promissone gratuita pro mittens se solum ex liberalitate oblisat, ideoque Pendet ab illius voluntate, ut apponat conditionem, vel limit tionem . quam voluerit, Qualis ea hae , ut nolit Obliga ri s superveniat causa rationabiIis non implenda . .
Do Dona iane. Q. aea. I. os quotvpIex est donaιio Macere. I. Donatio est datio liberaIis, sive . doni datio. Donum autem est datum graiatuitum, id est, quod neque ex iustitia debitum est, ne-uae alieri obIigationem justitiae, di fidelitat ix imponiti,
416쪽
quamvis ex eo oriatur oblitatio gratitudinis. Unde do natio est rei , aut iuris alleuius gratuita concessio . Ut donatio valeat, ex communi sententia debet esse de-1iberata , R *ontanea, ut dixi de promissione ob easdem
rationes ; nam neo tenorans , nee knvitur quisqvam donas . I. Io. Cod de uonat. Hinc, qui aliquid per vim, vel dolum aecepit, tenetur illud restituere, & tollere, ac reis sarcire iniuriam, restituendo alium in priorem flatum, ac libertatem. Imo juxta multos donatio ex metu levi iniuisito, tamquam causa finali facta , est in foro conscientiae nulla e quia donatio 'ex natura sua exigit, ut fiat sponte , ae liberaliter: saltem est revocabilis ad nutum donantis'. Non valet etiam, nisi sit aeceptata ab eo, eui fit, ut diis xi de promissione, ti patet etiam tum ex I. Io. f. de duis t. ibi : Si noseis rem , ηυ apud D es, sibi esse dona ν- , veι missam sibi nσn aeceperit, donatae rei dominax non me Tum ex c. In de praeb. in η. Ratio est, quia donatio est pactio, quae est essentialiter eonsensus Plurium. Reis. a. Donatio dividitur T. in realem , quae fit cum traditione doni, unde transfert dominium in donatarium p& in uerbalem, quae fit solis uerbis absque traditione doni, & haec solum parit ius ad rem . . 2. In pure liberalem , seu perfectam, quae in donante nunam ne gratitudinis quidem supponit obligationem , k in remuneratoriam , seu antidoralem , quae supponit obligationem gratitudinis, tiqua proinde compensantur beneficia, & obsequia gratis collata. Multi autem, quos refert, & sequitur Sanch. do incent, quando alicui prohibentur donationes erga aliquos, non prohiberi donationem remuneratoriam, proportion tam bene filiis, & obseantis alias non debitis, ex l. 1. ει donat. ubi dicitur : Sa dat aliquis ea mente , ut satim velit areteientis feri , nee u IIs easu ad se reverti: πPrυνεν nullam aιiam ea am faeie . quam a s liberat irarem, oe mciniscentiam exerceat, Haee proprae donatio ste
petimur. Ergo, inquiunt, si quis dat, ut debita natur inlis gratit'dinis solvat, non est proprie, ac stricte don tio, sed remunera tio: s. Alia est inter vivos, qua quis . donat cum intentione , ut res se vivo sit donatarii .' λ lia mortis causa , qua quis sie donet, ut nolit rem nisi post mortem suam esse donatarii, ut si di eam: Dono tibi banc rem pose mortem meam , veι stuum moriar, υσι stui
Quaest. II. asinam possiant vatida donare
Aso. Illi soIi, qui habent dominium , R liberam adnunistrationem bonorum : nam, qui solum habent adm nistrationem, possunt tantum seeundum mentem domini. M in ejus commodum alienarer qui autem solum dominium habent fine administratione, non possu ut propria Ru thoritate pro arbitrio dispoliere de suis bonis: Pro No ουσι o habetων, θωod ab illo datu ν , qui non potest de 1μης donarΦ, e. s de iure patron. Hinc I. non possunt valide donare ii omnes, qui non
417쪽
338 Tractatur da contractibus.
possunt contrahere, de quibus supra. 1. Qui praesunt communitatibus, puta civitati, monasterio , itim tutores, &curatores ex bonis pupillorum , A minorum possunt so- dum facere eleemosynam . & donationes remuneratorias moderatas, se quibus centeantur rependere utiliter, non liberaliter proprie donare. 3. Maritus ex bovis communiabus nihil potest invita uxore donare , saltem sine legitima causa , ob quam uxor non sit rationabiliter invita :quia marito sola potestas ea administrandi competit, quoad partem ad uxorem pertinentem ; at sub facultate adiaministrandi non continetur facultas donandi: nam dona
tio non est rei administratio, sed amissio , ex l. 7. g. de
Reis. Sequentes . I. Donatio excedens quIugentos soli. dos invalida est quoad excessum , nisi insinuetur, l. 86. Cod. de donat. Verum circa summam , & modum insinuationis consulendae sunt leges , ac consuetudines locorum . In Gallia ex edicto Henrici I l. non valet donatio excedens Duinquaginta libras. , nisi aut horitate publica insinuata sit. Excipiunt.multi quamlibet donationem ad causam piam : quia donatio ad redemptionem captivorum non eget insinuatione , i. cit. & legata ad c ulas pias non indigent solemnitate per leges ad legata prophana requisitas . Hancque esse communem sententiam testatur Iulius Clarus. apud Lessium. Pro nomine donationis venit rein
2. Donatio Omnium bonorum tam futurorum, qu3n
prae nitum inter vivos invalida est: quia per talem donationem homo privat se testandi potestate, quod leges
reprobant tamquam contra bonum ordinem , quem decet esse in republ. l. 6I. I. de veνb. ObIQ. Valet tamen si fiat mortis causa, Auia quum possit revocari arbiurio dona nistis, non aufert testandi facultatem. 3. Donationes Conjugum inter se iure eommuni non
sunt validae, saltem irre Vocabiliter, ais eoque ad arbitrium donantis revocari possunt , exceptis quibusdam casibus, i.
I. & 3. s. de donat. inter vir. ω uxori L c. ut . de d mat. inter viri s uxor. Ubi Greg. IX. ait: Donatio, quae consante matrimonio inter eonjuges dicitur esse facta . . . Armitatem non habet, nise donatoris obitu confr- metur, oec. Ratio est ne coniuges mutuo amore sese honis spolient cum damno liberorum, & parentum , di ne
concordia videatur pretio conciliari. Donationes tamen inister conjuges non revocatae, confirmantur alterius obitu, ex l. 3I. I. R l. 3. Cod. hoc tit. & c. cit. modo eae non
impediant, ne liberi suas legitimas partes accipiant, Mel. I. Cod. de in osse. donat. 4. Donatio patris facta filio nondum emancipato, quae iure digest. erat nulla, iuro eo dicis est tantum revocabilis, exceptis Paucis casibus: unde non revocata confirma in
418쪽
riamtuo de contractibus, tur morte patris, vel etiam emanet patione filii , s res esstradita. Quia quam fliu filius est sub patria potestate cen setur veluti una persona cum Patre, quoad effectus civi- es. Valea autem donatio matris in filium, quia filius non est in potestate matris, scilicet civili, R in ordine ad eta
fectus cloiles... N A. In his . I similibus, ubi agitur de dispositione bono.
rum , spectandae , & feruati lae sunt leges, ac ton metudines spe , , ciales locgr. in rationi consentaneae , quae Ἀνe a iure communi, , Caesareo discrepant . N.im quum UOIuntates subditorum , eorum ., que bona subiit iantur potestati legislativae in ordine ad bonum , commune , nemo potest de suis bonis disponere Iicite contra le- ges tu: ias, quae semper obligant in tonscientia ; imo nec valiab, de . si sint irritantes. Leges itissae Fabenν vim obligandi in foro
se eo ciemis a lege aeterna , ait S. ThO. I. R. q. 96. art. 4.
Quaest. IV. an donatro aeeeptata posse reυocari Reis. I. Donatio secta mortis causa , in tribus casibus reuocatur. I. Si donatorem illius poeniteat, sive expresse, sive etiam implicite , ut si rem illam alteri donet z quia talis donatio ex dispositione juris habet hanc tacitam conditionem , Nisi νευ oeetur. 2. Si ante donatorem moriatur donatarius, donatio est ipso iure revoeata: si sit donator promi si iset, se eam non revocaturum; nam tunc tu tauarios transiret ad haeredes donatarii. 3. Si donator de deinrit intuitu instantis periculi mortis. censetur tacite reuo eata donatio sublato periculo: quia censetur facta subnac condieione; Si non eυ affero, ex tit. de morsiε causa
Reis. 2. Donatio inter vivos rε vocatur ob quatuor causas. I. Ob ingratitudinem donatarii l. ult Cod. de re vocat. donari. ti c. ult. de donas ut si donatori injurias atroces , vel grave rerum eius damnum , vel vitae per Leuium intulerit . Item iuxta doctores , si inopia preisum non aluerit. Sed ante sententiam iudicis haec Poena non debetur. a. Oh prolem postea susceptam , ut si qVis pro- Ie carens magnam suorum bonorum partem donarit, Apostea ea n alcatur proles, I 8 Cod de reυoe donat. qn ιδ tunc donatio habet saltem ex dispositione juris hane conditionem; Si proles non naseatur. 3. Si iit inofficiosa. hoc est , tacta contra ossicium pietatis debitae liberis , vel parentibus , ut quando per eam filii privantur sua legitima, id est parte haereditatis sibi debita secundum leges. l. I. Cod. ae r nosse. donat. 4. Si quid donatum sit ob caulam , non secuta causa. 'eo. 3. Donatio inter vivos acceptata nequit revo eari nisi ob causas praedictas, i. r. & ult. Ccd. de re υo uouat. Quia iure naturae donatarius acquisivit dominium rei douatae, & traditae, ius vero ad rem, si nondum sit tradita; nec leges dant jus revocandi, nisi ob causas suis pradietas. Quaest. U. an donatio facta ad certum finem valeat, si P νι δl e mon praeserare Reso.
419쪽
aso Tractatus da contractibus. Reis. I. Quando aliquis donat ob certum finem, si non
intencat ad illum obligare, sed solum allicere animum, vel praebere media ad illum assequendum, si placuerit, ualida est donatio, etiam si finis non sequatur. Es commuiariis sententia, ex l. 7. Cod. de eondit . ob ea as. Ouia donatio non est conditionata, sed absoluta, & facta silum ex animo alliciendi ad aliquid. Unde res donata potest acceptari, ti retineri a donatario, etiamsi mon babeat animum praestandi, quod cupis donator. Sic puella potest acceptare legatum ubi factum ut nubat, etsi nolit nubere. Item valet donatio, qua quis donat alteri, ut si-hi faveat in aliqua re, quamvis hic non faverit; quia principaliter facta est ad alliciendum , non ad obligandum . Quod verum est, etiamsi donator non donasset. si putasset alium non esse alliciendum ; nam adhue subsistit causa finalis, quum donet ut possit allicere, non autem
sub conditione si actu alliciat. Peccat tamen graσiter feemina , quae munera aeceptat ab amasio ea Iargiente ad alliciendum ejus consensum ad libidinem, ouamvis ipsa nolit consentire ejus pravae voluntati, nam fovet impurum ejus amorem. ac desiderium. R eensetur illud a probare Reis. 1. Si donator intendat donatarium ad certum finem obligare , donaeio corruit, fle res donata restitui de iabet, fine non impleto, si ille sit principalis finis donationis. ω το-tinis fententia , ex l. S. Cod. de eondi' ob causas. Nam donator non vuld rem esse aliprius , nisi Potita tali causa finali tamquam conditione . uaest. VI. an doIus , vel error circa ea ala finalem irrstet donationem, oe momissonem gratuitam pRegp. Affr. eommunis sententia. uia donatio . RPromi ilio fratuita fit sub conditione: si eausa finalis subistillat ; quia causa finalis in motivum substantiale dona istionis, & promissionis gratuitae, quo proinde non subsi- uente, non subsistit actus: nam actus voluntatis non est , sublato motivo volendi. Ergo fi sit error ei rea Laus in finalem, deest tunc volitio donandi , vel promittendi. Sicti quis falso putans Titiam esse eonsanguineam , dotem ei promittat. vel donet, quia est consanguinea, haec pro is missio, vel donatio nulla est. Hinc tenentur ad restitutionem. I. Qui fingit se habere ali uam conditicinem, seu qualitatem. quae requiritur , ut quis admittatur gratis in aliquod collegium , vel hospitale, vel ut accipiat ahiquod pium legatum. Item, qui fingit se pauperem, ut si piatur gratis in semina. rium tundatum pro pauperibus alendis; nam adest clo ius. & error ei rea causam finalem , A cond tionem , qua non posita, nulla est intentio donandi , nee ullum susnascitur. a. Qui accipit aliquid ob causam fictam . 3. Qui
se fingit pauperem , tenetur accepta titulo eleemosynarrestituere Vel donatori, quia adhuc illius sunt, nam non
fuit volun has dandi nisi vero pauperi, vel pauper bus, quia
420쪽
q a dum non constat conatorem revolasse voluntatem , censetur perseverare in priori uoluntate dandi pauperi :unde tunc eius voluntatem exequitur .seeus , si error sit solum circa causam impulsivam . quae nempe tantum movet ad faciendum , vel dandum' promptius , A facilius , non autem movet ad dandum sim
pii citer; quia ea sublata , adhuc est voluntas dandi ; ut si retro vere pauperi, sed simulanti metatem, des eleemosyna in principaliter ob paupertatem.
Quaest. I. c, id es Muttium . Zeti Mutuatis
Reis. Est contractus , quo res numero . pondere, vel mensura costans traditur eo animo , ut statim fiat accipientis , cum obligatione redis
dendi similem. in specie, & bonitate, post lapsum temporis, ex l. 2. . de reb. ered. is indie. lib. 3. tit. II. Dicitur I. Res numero, oec. ut sunt pecunia, frumenis um, vinum, oleum : nam materia mutui sunt res. quae
in iure dicuntur functionem recipere , hoc est , quarum una potest fungi vice alterius ut visum vini , pecuniae pecuniae, & sic substitui pro alia, ex l. et t. a. Traditur, quia mutuum traditione perficitur. 3. Ut statim fiat , oec. nam per mutuum, dominium rei transfertur unde ex institui. cit. Muttium appellatum es , quia ita a moribi datur , ut ex meo rutim fat. Quare mutuatarius sub suo periculo tenet rem mutuatam , sed omnes Ductus ex ea percepi; ad eum pertinent: nam res perit, &fruchi ficat clomino. Hine mutuum differt a commodato, ocato , &c. q. cum obligatione , oee. Per hoc differt ad Onatione. s. Reddandi similem , se . Per hoc differt a permutatione, in qua res unius speciei datur pro re alterius speciei , v. g. frumentum pro vino. . pos ta δεν remρ oris r. Nam est intrinsecum mutuo , ut non statim reddi debeat, alioquι esset inutile mutuatario, & per hoc differt a cambio, ubi pro moneta aurea statim redditur argentea ejusdem valoris . Qu.est. II. Quaenam itini ob gaιiones mutuatoris , π
vitio tet , si quod sit et alioqui tenebitur de damn I ,
quum ei causam dederit. 2. Non repetere mutuurn ante tempus praefinitum. Quod fi non sit constitutum , non potest repeti , nisi post aliquod tempus iudicio prudentis assignabile . spectatis circumstantiis . A fine , ob
quem datur , quamvis teneatur ante recipere. 3. Non plus exigere quam valeat res mutuatar nam mutuum est