장음표시 사용
381쪽
minus ins habet, ut nemo in suo fundo se nolente vene tur, ex σέ it. de reri divis. Et lib. Item g. de ui ν em. Quod si nota hile damnum inserat, ut ea piendo fe-Fas, quas dominus fundi venaturus erat, L probabiliter
Capturus, vel crebra venatione essiciendo, ut minoris a 1lim Lur rus venandi , quod vendere. vel locare statue- peccat mortaliter contra iustitiam , R tenetur ad reis nil stionem judicio prudentia statuendam: nam violat iuxco fini cum gravr ejus damno.
si eis. a Qui venatur in fundo alieno saepς , vel mur Ct Ruso, pecca I graviter , . A tenetur tessit uere animalia in taιa loco detenta. quae ibi cepit. Quia ejusmodi anima-ι- sunt domini, euius est locus. quum ceaseatur amisitale naturalem libertatem, R iam occupata a domino , Rquo facile apprehenui possunt. Ius te. de reri divis. Iclem. orc de eo, qui in alieno stagno, seu vivario piscatur et quia pisces omnes ibi eoaclusi, sunt domini loci. Res p. 3. Qui venatur , aut piscatur in ioco publico non proli ibito, nec ulli speeiraim addicto, sed modo, seu meis dio, vel tempore Prohibito, peccat mortaliter, si not
hile damnum inserat, v. g. extinguendo magna ex parteiarinam sobolem , ve, aquas inficiendo. Lessius c, alii Quia tunc graviter laedit ius venandi , ac piscandi , quod
habet eommunitas ; L spem tueri, ae oblectationis injuia Re xliis erip t, vel saltem notabiliter minuit: unde tenetur ad retarciendum hoc damnum. Reis. 4. Qui venatur ia loco publico uenationi Princi pis., vel aliorum iude assi gnavo, semper peccat contra iu-nitiam saltem venianter, A mortaliter. aum notabale damnum inseri, ut capiendo feras magni pretii, ita ut
Princeps, vel alii , qui lari ius ven adi habent, non pota
fini tot capere, quot nn te solebant, vel non aeque facile Rc. νια Valent. Lem. ετ alii. Quia tune graviter laedit 3us Principis: unde tenetur ad compensationem damns, s Princeps eam curet, nec contentus sit, ut deprehen
ε p. 3 Qui io Ioeo Publi eo prohibito, uel ad pris
tum pertinente uenatur invito domi ao. licet peccet, MIeneatur retarcire damnum i Ilatum, non tancea tenetu restituere seras captas, quae libertara naturali fruebantur Quia e 1usmodi Drae sunt primo. Oec antis, quum DuI-l: us sint nisii tamen serae libertate truentes lege aliqua yta addicaatur Pri ac pi . vel bono publico, ut non cedans in dominium capte niti m.
Quaest VII. An tributa Irivi debeant ex sus Dial. . NOTA. Tributum hic late sumitu . ne e p ci eo omni . A quod princivi. x et Reipub. Penditur, rit S statum , ae digni- . . tatem QRm tueri . S communibus necessitatibus . ac commodisse prospitare possit. Unde has voce continetur etiam uectigal ,- quod pro rebus in civitatem , vel Provi ne iam invectis . vel en
382쪽
Tractatus de Iuflitia , oe Jure. 3 Τὰ R. p. Est obligatio iustitiae soluendi . iusta tributa, ac
vectigalia. Es communis sententio. Prob. I. En Matthhaa. Reddite quat stiue Caesaris. Caesari. Et Roma i . 3. Reddite omnibus debita: cui trisu tum tributia ν; etis
vectigal, v ctigal. a. Quia ex iustitia debentur eri ne iparatione sui ossicii, ac laboris pro Reppb: & pacti saltent impliciti ; suntque iussa istipendia ad in inistratio ais tuae aueius sustentationem , & subsidia necelsaria ad onera publica sustinenda, ad pacem. tranquillitatem, ac uitltiam tuendam, Rei puta pericula advertenda, &c.. Principes enim ex ossicio tenentur subditorum felicitati, qui et , RG saluti diligenter consulere, iustitiam per se, vel per Dios Praesectos, ac magistratus administrare , crimina averte re, punire, & coercere subditos, & eorum bona, ac Iura tueri, hostes arcere: item Leges diuinas, Ecclesiam , R ejus iura. ac decreta. atque Relixi ouem catholicam tueri, ac promovere. Ut autem haec eraestare posunt , tenentur populi tributa ἰ ae Uecti talia eis solvere , Di quo parere. Hinc tributa iustα solvi aebent antequam petantur, nisi ex consuetudine non solvantur ante petitionem , & ex communi sententia, teste valentia, restituere flebet, qui ea non solvit. Item non licet uti fraude ad ovi tandam gabellam , sed solvi debet saltem quum exigitur . . Imo etiam exteri tenentur vectigalia solvere. Quia tu
ste iis imposita sunt, A sub hac tacita conditione 'adm tuatur ad negotiandum p atque onus hoc compensatur Perpro ectionem , ac securitate in , quam ibi habent, A poralia commoda, quae ibi percipiunt, , . . Ux autem tributa iusta sint , non debent em: mRIora , quam postulet principis sustentatio . consideratri statu , dIMitate, ac ditione έ & necessitas, vel magoa re Ptibi. utilitas. Nam hic est finis, ad quem ordinantur 'ti pro Iter quem solum exigi possunt ; ideoque non debent Hinum excedere. Quod si principes plus exigant ad superfluum luxum, ad proditas largitio es, ad usus v Nos , .
As, peccaui contra iustitiam. st tenentur ad rem tuti nem. Quia non habent potestatem in personas , α iacultates subditorum . ni fi in ordine ad bonum comitiuse , msuam sustentationem. Nam omnis potestas publica , est solum ab bonum publicuis instituta : ideoque non se e X- tendit ultra illud. quum- finis rei sit eius mensura. Unde S. Thom. α a. quaest. 66. art. 8. ad s. ait: Si aDθιν sp incipes inde=ita extorqueant, rapina in , steus . I xyocinium. Unde dieit Austi totis , remota ivsstria, qυ
buta exigi se eundum proportionem facultatum n naul rum sic. ut non alii plus, alii minus grave ut ur, qu m . iustum sit. Quod si bonum commune postulet, ut mo, R extra
ordinaria tributa imponantur ob causam publicam
eam ex iustitia impe adi debent, dicausa cenante, cessare.
383쪽
314 Tr inattis de Iustria, oe Iure.
Reis. Non intelligitur ius legitimum , sed usurpatum ,
quod Reges sibi arrogaturos esse praedicebat Samuel , ut populum a Regis postulatione avocaret. Unde vox hebrae a lenificat judicium, mortem Regis. Nam 3. Reg. c. a I. Dcus Regem Achab graviter arxuit, di gravissima malae I antentat, quod vineam Naboth usurpaverit.
Porro in dubio de iustitia tributorum, ea sol vi debent. Quia in dubio iustitiae debet praesumi pro iusso praecepto superioris possidentis ius praeeipiendi, ti exigendi tribu-- , 'Mod ius est altius, A ma us iure, quod habent suta
liti in bona, quae posident. Praeterea Princeps saepe habet causas justas occultas. Imo etiamsi essent evidenter injusta sive ex toto, sive ex parte, tamen solvenda sunt , quum exiguntur, ad vitandum scandalum , ac Perturbationem publicam. quam causam quisque juri suo cedere debet .
Quaest. XVIII. Quid dieendum da decimis p. Reis. Decimae solvi debent ex iustitia , ti religione seis
eundum receptam consuetudinem, S ad restitutionem tenentur, qui eas non sequunt integras, vel solum de deterioribus rebus. Constat, I. Ex titulo de decimis , ex Com. gener. Lateran. II. quod e. IO. de lateis decimas Ecclesiarum quoquo modo aceipientibus ait Nisi EιαIeseae reddiderint, fetanι δε saerilegii crimen committere , Er peνieυιtim damnarionis aeter me ineurrere. Eadem auistem est ratio de non solventibus, R sibi retinentibus. Et ex LateT. IV. c. I 3. ibi: Decimas Ecclesiis eum integris se perso ivant , ct ad id par eonfvνam ec etesiasteam Lom pellantur. IIIa quine decima necessario fiant solvendπ , clua debentur ea ιega divina , υει leti conoetudine opin robota, Item , εκ Cons. Trid. se T M. c a 2. ibi: stuum cerim aram I altitio debita fit Deo , G θωi eas dare nolue-νint p dantes impediunt, res alienas invadunt. a.
Quia sunt bona consecrata Deo, & debita ex iustitia intuitu religionis in sustentationem ministrorum , qui habentius percipiendi sustentationem a populo, quum in eius
commodum occupati sint, L pro eo Deum orent, laudent, sacrificium offerant. ti alia saera ministeria obeant. Quaest. II X. an male d Robuens bona. vel onem com munis , teneatur as res iturionem
Rop. I. Quamvis violatio solius iustit Iae distributivae non obliget ad restiuutionem, quippe quae est actus. Iu sit,ae somn.utativae . aequalitatem rei ad rem spe Ipntis equia tamen saepe justitia eommutativa concurrit cum distributiva. ideo saepe mala distributio bonorum, vel onerum dissribuendorum obligat ad restitutionem quoties scilicet in ea violatur iustitia commutativa, seu aliquod altst iux, n se, vel ad rem . . R p. a. Qui onera, tributa, mili um hospitia, α
384쪽
Tractariis fle Iustitia, oe Iure. 3 I
male distribuit, nee iussam proportionem in iis sero attenetur ad restitutionem privatis , quos illa improportio. nata distributione gravat. Quia in hoc violat etiam justitia in commutativam e nam illos suae causa justa sp
Iiat bonis, quae possident, vel graviori incommodo an seir; R privatus quisque habet ius striebam, ac proprium, ne supra facultatem, di debitam proportionem
Resp. 3. Distributio bonorum communium debitorum sti. atis ex aliquo titulo particulari, v. g laboris , operae, pacti , Ac. ut solutio stipendii faetenda militibus ,
vel operariis ex aerario publico, pertinent ad justitiam commutativam, quippe Suae versatur circa debitum ex aliquo titulo particulari , ut constat ex eius notione . Quare si male fiat , contrahitur obligatio restituendi.
Reis. 4. si bona communia ex lege, vel consuetudine, vel voluntate superioris , aut donatoris destinata sint prinei paliter in bonum eorum , . quibus distri hui debent, qualia sunt proventus aliquarum civitatum ad hoc don ti , vel destinati, ut singulis incolis distribuantur propo tionate ad indigentiam, vel merita, aut dignitatem simis gulorum ; item pecuniae summa a principe in praemium constituta militibus, qui fortiter pugnarunt; aut spolia hostium iussu ducis dividenda inter militei pro singui ririn meritis, ac dignitate, male ea disitribuens tenetur restituere eis, quibus minus distribuit quam habere debebant. Quia in ea distributione violavit ivltitiam eo uia lativam : nam singuli habent ius accipiendi proportionate ad suam iudi sentiam, vel merita. , servitia , &c. furiis datum in donatione talium bono tum M r distributore in
Item, qui accipit bona distribuenda pauperibus alicuius communitatis iuxta cuiusque indigenxiam , tenetur ex νustitia eommutativa talum pecuniam istis pauperibus , 'tinon aliis, sic distribuere secundum voluntatem donariistis. Nam singuli isti habent jus rigorosum in donati
ne fundatum accipiendi secundum suam indigentiam . Ita s. Tho m. a. a. qu. 62. art. I. ad 3. ibi : Recompens tio, quam facit disribuens ei, eur dedis minus quam debuit, si per eomparationem rei ad rem o ut si qua uis mi nus habuit, quam debuit, tanta plus ei detur. Ee .deo Iam pertinet ad justitiam commutativam.
Re p. s. Qui male distribuit bona communia primario ordinata ad bonum commune, ut qui confert officia publiea , vel beneficia ecclesiastica indignis, aut minus dignis, tenetur resartire dampa inde fecitia Ecclesiae, vel comin unitati. Quia ex uincio , ti pacto implicito , vel ex commissione acceptata , ideoque ex iustitia commu-' tativa erea Ecclesiam, vel comm . nita Lem . tenebatur in hac distributione bono communi prospicere , di eligere digniores. Sed iuxta multos non tenetur ad restitutio
385쪽
nem dignioribus quos praeteriit: quia hi non habent ius strictum ac sibi proprium, & fundatum in titulo aliquo
Particula νi proprietatis, pacti, donat rustis, contractus , nisi id tactum sit in concursu , R examine, in quo digniores habent ex pacto implicito jus sibi proprium, ut
. I 6 p. I. Qui bona fide rem possidere ecepit, si ponea
incapia L dunilare an sit aliena, tenetur ex justitia seri xatem diligenter exquirere. Nam haec in veitigatio neces.saria est, ut unicui Que quod suum est reddatur , & aliasse Exponit periculo retinenda rem alienam. Quod si post diligentem inquisitionem non appareaI probabilius rem esse alienam, manet in possessione bonae haei, nec teneiatur restituere , quia in Iala dubio melior est condit Io possidentis , juxta re g. 63. jur. in o. Is pars de icto , υ elsausa, possor es cons ιιs p Oodentis. Et l. I O. I. Geregul. jur. In par. ea a possessoν potior haberi debet. Nam posse star praeter aus dubium utrinque aequale, habet jus certum ac ualis postellionis . quo potior jure vincitius dubium alterius noci possidentis. Idque exigit bonum
commune, uι finiantur lites , sumptus impediantur, b Da non negligantur, k alioqui nemo fere securus esse I tu Terum suarum pacifica posse ilione . Quod si aeque probabile appareat rem esse at mam , Α- r. cum atris docet, Iicere possessori eam consumere , vel νendere, modo in animo habeat eius pretium doinins P stra cognito restituere, R admoueat emptorem de illo dubio: ciam est quoddam vitium occultum rei, ex quod amaum emptori sequi potest, si dominus compareat. SI vero multo probabilius posset ovi appareat elle alienam , xenetur eam restituere domicio , vel si cognosci nequeat, Pauperibus. Nam tune longe malor probabiliter prae v I et polieisioni, & potest certi Iudinum moralem parere. Nec iam par est causa , quam regulae iuris ad meliorem condicionem possidentis exigunt , ac supponunt, ut notum-LEgo. Nec talis potest Iunc prudeo ter negare esse a
. Reip. 2. Post egor bonae fide I, qui occurrente dubio non exquirit di Ligenter veritatem, peccat mortaliter; εc umsica serto agnosca v dominum uerum rei, tenetur e rτ-mtauere rum, R ex eo tempore, quo dubitare coepit , re fir uetustum naturales. tum mixtos non totum quos Pς ἴ- epit, scd etiam quus Oon percepit ; sed purcepi stet dominus, si rem tu in habuisset. Leseius f aD3. Quia ex eo tempore coepi I eme possiemor malae fidei , quum lciverit senoei posse iuste sine inquisitione dili Senti rem retinere , ge egit uomino injuriam, negligendo in qu Flere; nam qui triabet hanet ius, ne quis se exponat Periculo retineudi rem
ejus ti ut in dubio ius eius expendatur. Quod ii, quia neglexit statim inquirere, aequeat postea veri intem my
386쪽
Tractatus de Iustitia, ct Iure.. 3
alte, tenentur restituere pro ratione dubii. Ita S c De Lugo, o alii. Nam omittendo inquirere, fecit hi iuriam ei. de quo dubitabat an est ex clominus: ergo naea injuria resarciri debet secundum proportionem linei, quam alter habere poterat, ut agnosceretur verus dominus. Rev. . Qua antequam pollideat, dubitat utrum res sit
aliena, poteti eam accipere Ii Lulo venditio is, ah nati nis, Ac. modo accipiat ex intentione eam restitue nai domino, si post diligentem inquisiitio em invenerit. Quia in hoc domino Praestat bene sicium, nam lioqui nunquam fortas te fuisset ei restituenda. Quod si accipiat, ut iis absolute retineat. peccat contra iustitiam. Nam lege justitiae tenetur non se exponere periculo accipi ea di rem arilienam invito domino ; at tali periculo se exponit, quum res illa po:li et e si e alterius. Acceptam tamen potest, mutato animo, retinere, donec lave aiat uominum, cui re stituat, a tunc debet diligenter inquirere, an su aliena . Et si probabilius appareat esse alienam, tene Iur eam d mino cognao, vel pauperibus, si cognoldi nenueat, re stituere cum omnibus fructibus: nam non potest tunc prin dea ter judicare esse suam, & negare esse alienam. Si autem ut aeque probabile rem effla alie a m debet eam cum altero, de Quo dubitat, dividere, ti si me incertus sit , um pauperibus. Nam pollessio capia cum dubia fide meliorem non fadat conditionem sic possidentis. Ergo quum aequa sit ejus conditio, ac alterius non possidentis, in tu
te ius uter tue habet: ideoque res , vel ejus stretium is ver illos aequabiliter dividi debet. Idem dic ii quis dubitans an res sit aliena, praeoccup4vit illius possessionem. a nemine occupatam. Si vero Uubius an res sit sua, eam abstulit a potie liore bonae fidei, tenetur totam ei restituere sicut Polleis or malae fiuei ,
quia in dubio, & pari causa potior est condatio pode illari vhonae fidei. Reis. q. Quando nullus eorum , de quibus dubitatursor domini rei, rem Eoifi det . ii dubia ii su aequale res aequaliter inter illos di Uidi debet: vel si dividi aequeat, ejus pretium, nis tarte ex eorum consensu agatur: nai non eri ratio uni totum, vel plus. aut minu, ad judica di. Si Istnge probis bilius iit ad unum Illorum totam perint mere et tota ei est ρ diu dic aqua . ut adi Macaret aequus judex re ita cogniIR.
Quaeit. XX l. an , aut dubitat utrum Io ιυerit debitum.
Rop. Affirm. Mi eommtin s feniensia. Quia I. Debito rio non latis fit per solutionem hon certam ἀ nam solu- io dubii non est aequalis debito certo: jultitia aut cin ae- Ἀλl talem exigit. a. In eo calii pro debito itat polletis . . s. In foro eqnscientiae iudicare debemus de rebu3
si is sicut prudens iudex cognita ueritate, & iuspecto j -το Ωλturali iudicaret in foro externo a nam forum intem
387쪽
mim debet sequi senteni iam fori externi. nisi consset externum niti praesumptione falsa . At in foro externo detitiator cogetur solvere debitum certum, nisi probet solutumem, etiams eruditor fateatur se de solutione dubitare,
Nec . di eas in dubio meliorem esse conditionem possidemtis. Nam . 1. hoc non est vertam , nisi quando in caeteris par est causa possidentis, ti non possidentis: nam regulat Iuris parem eausam exigunt ad Deliorem conditionem ossidentis . a. Creditor possidet ius ex is endi, Et accipi e i solutionem debiti sui, quo iure spoliari non debet in dubio. Nee refert, quod debitor peetaniam solvendam po fideat: nam dubium non versatur circa ipsam pecuniam , en ius fit; sed ei rea ius exi hendi stebitum, an adhuc sit. Quum autem ius illud certo extiterit, & non constet de esus exti ctione . creditor possidet durationem iuris illius.
Reis. Am m. communis fantentia. uia quilibet haber i , me eius secreta detegantur: estque mortale si .. reanum sit gravis momenti vel inde grave damnum proximi , aut discordia sequi possit . Unde illud Eccli. 27.
mi denudat artuna amie , fidem perdit . . . . De udar amici minersa κε fueratio es animae infelieis. Quare non licet arcanum etiam a privato credivum, fine ejus consensu alteri aperire, etiam ex praecepto superioris, nisi alia via tognitum sit . quia servare sdem in de iure naturali, ait s. Th. q. 7D. art. I. ad 2. Nihil Rutem potest praecipi, nee fieri contra id, quod est de aure naturali.
Hinc eraviter peteant, & ad restitutionem tenentur, qui proximi secretum explorant, uel ad ianuam auscul- ndo, vel epistobas legendo, vel alio quovis modo: Iam uilibet ius habet ad suum De retum . Item superiores , consiliarii, me diei, advocati, te amiti, quibus consit ii, uel auxilii petendi causa, secretum. eommittitur graviter Pessant, si illud detegant; quia si muneris, ac ossis ui, ad servandum secretum cibile ntur. Imo, qui ab altero alienum secretum aeeepit, di illud detegit cum 'ra i proximi detrimento, mortaliter peccat et imi 'olim. haritatem istantem. ne quis alteri faciat, Suod tibὸ ne xi non vult: tum etiam eontra justitiam . perinde ac qHum fama laeditur: nam quivss juc habet ac suum te ei m,
Perinde ae ad suam famam. . Excipe. misi' secreti revelatio nece stat a ut ad impe-Hiendum nave damnum iniustua, spirituale, vel temporale terri l . v l communitatus a tali hon ne inierendam, aut contillitandum , tunc etiam non spectato Praece pio superioris teneris secretuli, tibi creditum reveti re i , quorum interest. non nominata persona , nisi hoc Nuceissa
388쪽
rium sit ad malum impediendum. Ita eommuniser. Quiae haritas obligat ad impediendum damnum commune, di privatum innocentis, etiam cum damno nocentis: nam bonum publicum , vel ius innocentis , ad cuius defensi nem revelatur secretumi praevalet iuri, quod nocens habebat ad illud secretum , R eius damno .ciνea ea. quae aliter c quam per confessionem saeramentalem homini sub fecreto e mitrvnιaν: quando fiant talia , quae satim quum ad notitiam hominis veneiarint, homo ea manifesare seuιtur., ptita se pertinent adeoννωρ tionem multitudinis Diritualem , υσι eorporalem , veI in grave damnum alleuius persona, veι si quid μιitid G hujusmodi, quod . quis propalaxe tenetur, veι sineando, vel denuntiando. Et eontra boe debitum ob Ilia eari non potes per secreti leommuram. Ita S. Th. a. a.
Hinc teneris patefacere eos qui prava dogmata occuute spargunt, vel aliquid moliuntur contra patriam , vel vitam. tamam , bona alicuius privati, modo id extra consessionem noveris. Idque quamvis iurasses te non reis velaturum: Nam iuramentum illud, ut pota con ea obli gationem naturalem charitatis, invalidum est, di illi e
Item iuxtas multos non teneris secretum iusse cogni tum cum certo periculo vitae tuae, vel gravissimi damni oecultare, nisi sit ex eonfessione notum, vel secretum Principis, aut reipubl. vel nisi eius revelatio uergeret ingrave reipubl. seu communitatis malum. vel promiseris eum tanto damno servaturum. Quia incIusis his casibus , e caeteris paribus, habes ius tibi potius consulendi, quam alteri privato: quia non es in hoc rationabiliter invitus nee eenseris voluisse te obligare cum tanto onora ad illuu
M NOTA. Is, ς ui alter iniuste aperuit seeretum tertii , tene ue
, illud non detegere. Quia i lla cognitio derivata est a pram a m -- niis statione sub secreto data , & ulterior illa man feμa io cedeis, , ret in iniuriam alterius . Mi secretum tonimiis is essx3que e -- tensio. ae ampliatio iniuriae factae a primo tot qao ni suiι ore ia, , Praeterea si tale secretum detegas, impedis leparat ionem damno
- rum . quae ex priore Rereti violatione sequuntur. & ast quam se ius habet ille tertius .
Quaest. X xl l . an obligatio Postvendi bona externa, s resareiandi damna in illis injuse illata a defuncto,
tranfese ad haeredes etiam extνaneos Reis. Affir. Constat. i. ex e. ult. de neu L, a Q. P. des fur. εc s. D de σπιον. ibi i Haredes ejus mυαε.3s, cycompellas , ut 6 s , quibus ille per incenditim, veι alas modo damna eontra linitiam σν ros συeras, juxta facυ ν--τον suas eo digne fati Deiane. x. Quia onus : restituendi
bona est affixum bonis defuncti, qui eo ipso tensebatur iam totum id habere minus in suis bonis, quod eretur illud in eonseientia solvere e ae proinde onus illud
389쪽
transit ad eorum possessorem. 3. Haeres substituitur In Ioia cum defuncti , eumque repraesentat Quoad hona, jura, a debita realia: 1t sit succedit in bona, ae iura, item in onera, ac debita realia de limeti , quae in se uiseipit ex contractu implicito per aeceptationem haereditatiε. Si plures sint haeredes, sine uti tenentur pro hue reditaria portione . non tamen in solidum. Quia sie ut bona, & jura defuncti dividuntur inter haeredes, ita & onera, ac hita dividi debent, ex lib. I. Cod. de haν ed. af . R lib.
26. Cod. de pact. AEquum est enim ut qui tantum ex parte commodum percepit. onus quoque ex parte dumtaxat sentiant: nam licet saguli repraesentent defectum non tamen totaliter . sed ex parte: omnes autem simul
eum repraesentant totaliter. Cap. autem Tua nos de uori
solum significatur totam obligationem restituendi transire ad haeredes simul iunctos, ita tamen ut singuli non teneantur nisi ex parte Quod si res aliena extet in se apud unus' naeredem , hic tenetur eam integram restituere. Idem dic de re dea functi hypothecata. alteri. Nam res sic alteri obligata transit cuim suo onere ad Men. et possid ritum, c 3. Hapign. se 1 tunc is habit achi omni de evictione contra cae- Ieros haeredes, qui debent ei rependere pro rata. Caeterum legatarii non universales minime obligantur
ad restitutionem . si ea, quae haeredibus relicta sunt su D seiant ad solvenda omnia debita, relicta portione haeredibus iure debita. Quia non succedunt in onera testato sscut haeredes, nee ejus person m repraesentant. Si bona non sufficiant, debent legatarii conferre ad restitutione ii Pro rata: quia a*e ovinia legata debent solvi debita, ti
postea deduci portio haeredibus debita.
390쪽
Quaest. I. urn est contνafitis HO p. Contractus late sumptus, idem est ac Pactum, quod lib. I. g. se pati.
definitur: Duo νum, pluriumve in idem placisum consenitis, obligationem lculcet pariens, vel in utraque parte, ait venditio, vel saltem. in una, ut promissio gratuita acceptata. Contractus stricte tam plus est pactum obligationem mutuam inducens: sive est duorum, vel plurium in idem consensus,. ae conuentio obligationem mutuam pariens , ex l. I9. I de verb. sign. ubi dicitur esso ultro , gitroque obligatio. Hinc contractus stricte sumptus differta pacto, quod hoc praescindat a mutua obligatione, ille .vero semper mutuam anducat. Quaest. II. si aenam requirantur ad Malorem conir
Reis. Quatuor. g. Habilitas per narum ad eontrahe dum. a. Capacitas rei, ut contractui subiiciatur. 3. Co sensus mutuus , δ quidem signo externo expressus a nam Per contractum homo homini obligatur mora humano,. qui est ut signo sensibili explieet alteri consensum in te num, qui ab eo acceptetur. Porro su tonventio Urbust contrahentium voluptatem potiMs, quam verba Dectara,eiacuit. l. 2I9. g. de verti. tign. 4. Forma substantialis a
Iure praescripta , si Mi qua si constituta. Nam nulla res potest subsistere sine sua forma , substantiali: alioqui illa forma simul esset substantialis, & non esset. Iuaest. III. Quomodo dividuntur contractus p. Dividuntur, r. Ia formalem. seu expressum, ac virtualem, seu implieitum . Contractus , formalis, seu explicitus est ille, quo duo, vel plures expresse co veniunt de eadem Te .sum obligationae mutua, uel saltem unius eua alterum. Contrachiis virtualis , seu quasi co