Antonii Matthaei ... Commentarius ad lib. 47. et 48. Dig. de criminibus. Adiecta est brevis, et succinta iuris municipalis interpretatio

발행: 1825년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

I a LIB. XL III. DIS. TIT. VIII.

Ium maiestatis crimen excipit, nonne reliqua omninineludit Z Absurda enim et inepta foret exceptio, si non sub regula quoque crimina constituta essent, quibus leges specialiter confiscationem bonorum imp auerunt: quippe cum maiestatis crimen ex eo ipso sit genere; poenam publicationis bonorum speei aliter et expressim imponente constitutione Arcadii et Honorii L. 5. C. ad L. Iul. mai. Facessat ergo ista distinctio, quam iam pridem usus quoque Iori damnavit. Revertamur ad litis aestimationem. Lis, uti dixi,

aestimatur reo in quadruplum earum Pecuniarum, quas in adininistratione constitutus, vel post eam d Positam, pro administratione tamen aecepisse dicetur: nec ipsi modo, sed et heredibus eius, intra annum a morte desuncti computandum, L. I. D. h. titi, L. I. 1. 3. C. eod. L. ult. D. ad L. Iul. ρ ul. Id autem utrum

civili dumtaxat iudieio, an et criminali fiat, ambigi potest. Existimo utroque fieri posset Criminali enim iudicio si quis ex populo experiatur, duae res damnationem consequuntur, redditio pecuniae, et poena aliqua durior axtra ordinem infligenda. Ascon. I. Verr. , L. tili. D. ad L. Iul Pecul. , L. ult. C. ad L. Iul. repat. Civili iudicio si agatur, tantum litis nestimatio sit. Civili autem iudicio agitur, si levius admissum videatur, quam ut exilium, vel aliam duriorem poenam

reus mereatur. Plinius I I. isy xi., Marius Priscus,

accusantibus Afris quibus Proconsul Praefuit, omissa defensione iudiees petit.Ego et Cornelius Tacitus adesse ρ Mincialibus iussi, notum senatui fecimus excες- sisse Priscum, immanitate et saevitia, crimirici, quibus dari iudices Possent; quum ob innocentes contactinnian

uos, intersciendos etiam, Pecunias accepisset 4 . T

4ὶ In saeti speeie, qu9m describit Plinius in est. Ain. ideo Iudi

aes veluti in civili repetundarum iudicio duri non potiacritat , quod Oh inctiacentes condemnandos , inser/ciendos etιαm pDetiuia fuerit accepta. Αceusatus ergo Lege Cornelia de Sicariis tenebatur, Αυ-etore Mareiauo tu L. x. S. I Ad Leg. Comet. des sicar. t Ouroe Magistrinis , iudex, quaestionis sub eaρitalem causam μecuniam ace*erit ut Publica Iege re s fleret.

142쪽

vitus I Annal. Quanto incautius sorbuerat, Poenitemtia patiens tulit absolvi reum criminibus maiestatis; de pecuniis rePetundis ad reciperatores itum est. Agitur etiam civili iudicio, seu actione, cum ab herede desuneti quadruplum petimus; neque enim aequum, ut durior poena, quam accusatione instituta persequimur, in heredem transeat, L. a. D. h-tit., L. sancimus mxa. C. de Poen. , L crimen 26. D. Eod Sunt quI existi- i .''; i. s

mant, etiam tum duriore poena ceSsante solam pecu -- C. h. sit. Faniariam instilli, cum reus in causa civili, nou cri- rin i,

minati pecuniam acceP Sse clicatur, quo magis, aut quo minus officium saceret. Verum eorum sententiam

perspicue refellit L. 38. f. iudices D. de Poen. , quae iudices quoque pedaneos, qui de ci vilibus dumtaxa.

Causis cognoscunt, vel in exilium mitti, usit ad tempus redegari, aut curia submoveri ii statur.

Porro, de quadruplo quaeritur, cui id cedat; utrum aetori P an fisco P Sunt qui actori tribuunt: sunt qui si-aco; sunt qui distinguunt, utrum solius accipientis, an et dantis sit turpitudo; ut posteriore casu, fiscus quadruplum occupet, priore, dividatur inter utrumque. Verum, quidquid alii senserint, Don dubito, quin quadruplum illud actori, seu spoliato cesserit olim ; hodie vero dividendum sit inter uetorem, et fi Gio, ;h iseum. Id enim locus ille Asconii in I. Verr. aliqu0- 1. C. h. tit ties iam laudatus evincit: Duae res, inquit , conseque- Ch Man. d. Bantur damnationem ς altera redditio pecuniae eis ad quos Pertinebat: in quo mel sin ii , Mel duli, Vel qua- qu. m. n. vli ratio ducebatur: altera exilium. Idem evincitet, seqq.L. I, C. h. tit, Ad Provinciam, inquit, quam nuda- merit, ire Praee imus , ut quod Proseincialibus nostris PMCrit, aut sustulerit, in quadruplum exsolserat inmitias. Sequuta postea recentior constitutio Arcadii et Honorii, qua quadruplum inter fiscum et actorem dividi iusserunt, L. 3. C. de asses. Dicos, absurdum erit eo casu divisionem sieri, quo 6 utriusque est turpitudo, dantis et uccipientis; cur enim sentiat eo casu actor aliquod turpitudinis suae Iucrum p Respondeo, frustra hoc absurdum timeri, cum oveniae non possit. Actio enim spoliato datur; et ve-

143쪽

ro, qui spoliatus non est sed ultro iudicem corrupit, adeo non datur actio, ut ipse quoque in Legem Iuliam repetundarum incidat, L. tile. C. h. tit. De eadem qua-9 drupli poena quaeritur, an εit sublata per Aiath. nomi ure , C. do poen. iud. qui mal. iud. , ubi reus in ca sa civili dati triplum, promissi duplum iubetur restituere; in criminali omnia poena amitti LP Verius est eam Auth. tantum in iudice per sordes et turpitudinem male iudicante locum habere; in reliquis caus-

arti. n. novi Ssima constitutione bona rei non publicentur,ci 4 15 Farin. Di Si in causa laesae maiestatis, non male dixeris, re--- g deundum esse ad poenam quadrupli, SI in causa criminali iudex acceptis pecuniis male pronuntiaVerit.

Illud obiter ex ead Auth colligitur, lucidere in poe

nam non solam eum, qui rem, vel pecuniam absim

i erit, sed et qui promissionem, vel pactionem. Sordide unim gerit, qui ossicium, quod gratis impertiendum

erat, turpi pactione vendit. Postremo notandum, regularitor hanc accusati nem noti nisi deposita administratione institui, excepto uno casus nempe, cum in iudiciis, aut litibus sordi

de se gerunt Praesides, L. 4. C. h. tit. 6). Concur- l

, rem autem accusationem Legis Corneliae do sicariis, , s. Parin si ob homine in damnandum, necandumve pecunia a . u. n. 262. Cepta Sit, L. I., L. 3. S. 4. D. ad L. Corn. de sicar .: accusationem salsi ob eandem caussam, L. I., D. ad L. Corn. defals .: concussionis, L. I. et 2. D. M. con-

εὶ Scilicet aliae poenae sive Praetoria o leto, sive Constitutionibus Principum, saucitae sunt in eum qui dolo iniuste iudicasset Dolo nutum imiteare viae tur , qui per gratiam , aut per atii micitias aut per sordes, in fraudem Legis sententiam tulerit. Uid. L. 25. a. 1. D. da δαd c. et L. a. C. de Moeo. Iiad. qui male indic. 6i Malo rum cl. Jacob. Gothorr. e t. Legem ita accipere, ut initii Theodosius M. singulariter eonstituerit, ut qui liliet Magi stratus , durante v d mi uistratione, Ropetundarum accusar Possit, hala hoc Crini Eu ipsum adna inistrationem tu licit, Et rutione, nC De casione olscii de Iiuquilui , et provinei alium interest, ne ei ult rius grassaudi Ma sacultates provincialium iacultas detur ex Emplo suSPerti Tutoris, quod etiam Glossographus auim advertit ad ii sum Leg. Vid. Gothoir. in Comment. ad cod. Theod. sub L. G. h.. E.

144쪽

L. Iul. de Mi Prim. , concurrere etiam actionem in sactum ex Edicto de calumniatoribus, L. I. S, I. D: dae alui. : condictionem ob turpem Caussam, si modo solius accipientis sit turpitudo L. I. et seqq D. de cond. ob tur P. causa

a. Quis usus hiatus eis. apud Foeda rotos i Ea qui nrohibentiar ν Migalia conlaticere pa. Otii Mansionem annuam αδ exteris Arincipibue accipere non Ossine r3. Quid si non pensionem , sed munera ac Merine ' Ee de muneribtis legaeis daeis. 4. De Senvitorihus munera aeci pientibus.

tione Antilia etim reo caedis transegit.

Repetundarum reus, res in Belgio foedarato adeo

rara et insolens est, pene ut antiquata haec accusatio r

videri possit. Verum quod de adulterii crimine in Gallia impunito Brissonius retulit, id idem de repetundarum crimine in Belgio dicere possis ; nempe

huic crimini coercendo non tam iudicium et poenam, quam accusatorem deesse. Ipsa siquidem statuta, et leges municipales crimen hoc nou omnino intactum reliquerunt. Ecce enim, ut olim Praesides provinciarum in provinciis emere, conducere praedia, Aenus exercere prohibebantur, L. Mn. C. de Contr. iud. , L. milites 31. C. de locat. , L. princ tilibus 33. D. dsreb. creta. , iunci. L. 3. C. Si cert. Pet.; ita statutum huius civitat. vetat Praetorem, Consules, Scabinos. QuaestorEs vectigalia civitatis , vel alterius generis h na Conducere, Rubr. I. art. 6. Nec interest, per se id faciant, an per alios; sicut nec olim intererat, d. L. un. , L. non licci 46. D. do contr. e t. , L. aufertur 46. S. quod a Praeside D. do it r.sise. L. I. I. D. de adm.

r,aae civ. Pert. Poena est aureorum ceratum, et animadve Psio arbitraria. Ratio autem prohibitionis haud Des Crini. TOm. IV. IO

145쪽

dubie eadem, quae olim; nempe si conducere liceret, tu fraudem fisci vilissimo conducerent, atque insuper conductis vectigalibus, vel praediis civitatis gravea aliis serent.

Non longe Etiam a crimine repetundarum recedit, 2 quod cautum est art. rubr. , ue Praetor, Consules, Scabi ni,Senatores, Quaestores, Silentiarii civitatis aliis Principibus operas suas addicarat, neve Pensionem annuam ab eis percipiarit; ne lucri dulcedine inescati, civitatis commoda suae , atque alienae postponerent Cupiditati . Sanctio prosecto ut utilissima, ita antiquis-bius scri hit, Achaeorum olim le- non solurn ne quis magi Stratus, lsed nec privatus dona a Rege quacunque tandem ex

Causa caperet. Quum enim Regum et liborarum ci- vitatum res inter se natura sua Pugnent , existima-hant non posse aliter fieri, quin in publico gentis consilio, qui huiusmodi donis capti sunt, aut Regum

Commoda civi latis saluti anteferrent, aut si aliter sa- Cerent, ingratitudinis notam et opprobium subiret. Haec causa Venetos quoque, libertatis suae studiosissimos movit, ut eandem sanctionem in civitate du3 ligenter custodirent. Quare licet praesens S. I. de pensionibus annuis loquatur non tamen absurdum foret ad munera eundem extendere ; utique si modum excedant: tum enim in fraudem statuti pro pensio- Ne videntur cod lare . Ac licet legati hodie impune occipiant munera nec leti Eantur ea illis, a quibus legati sutit, restituero, secundum Costalium in L. D. S. Procurator D. de Procur. , tamen si modum excedant, restituenda videntur, ad eluendam praevaricationis

suspicionem .

4 Sed in primis ad Legem Iuliam respicere videtur

GVt. II . Viabr. I. instruci. cur. ρ Min, ubi Amplissimi viri Senatores liuius provinciae, vetuntur ulla, quantulaeutiquo sint, accipere munera a litigatoribus, eorumve procuratoribus. Poena, si contra fecerint, est ordine moti O , et coercitio arbitraria ; quam sustinent, non solum si ipsi quid acceperint, sed et si uxores, liberi, familia. Nec solum si pendente Iite,

146쪽

DE ME. REPETUNDas. I aed etsi ante litem, eius tamen contemplatione, aut post litem finitam ucceperint. Quo ipso confirmatu e nostra sententia, quam Contra Bariolum Supra CGP. I. sdefendimus. Videtur etiam non longe ub hoc crimi labilon ... nis titulo recedere , quod Constitutio Carolina de Re- remis ait. missionibus, promulgata Anno I 544. sancit, ut si iudex cum reo caedis transegerit, nulla facta inquisitione quam informationem Vocant, munere suo, et officio privetur . Quam Poenam antiquatam ne dixeris, cum constitutionem istam Carolinam nomi uati in probent Ordines illustres legibus curiae provincialis Irit.

147쪽

ΥΙΤ. IX.

LEGE JULIA DE ΑΝΝΟΝΑ.

CAPUT. I.

De Crimine. s. Quomodo annona fraudetur' i a Qui Dordatarii, et unde dietipnnonae verbum, alias salarin significat porum, qui in administratione publica positi sunt,ut Tit. C.deantia et cuit . admin. , alias eas species quibus ni imur; Ve Iuli frumentum, vinum, oleum, panis, caro, Sal, laridum, et similia; qua significatione Praesent. litus. capitur si); Crimen autem fraudatae annonae Contrahunt, qui contra annonam iaciunt, Societatemve Contrahunt, quo ea carior fieret: Ut qui navem, nau- tamve retinent, aut dolo malo iaciunt, quo magis detineatur. Qui species coemptas supprimunt, flagellant, ex raritate adsectantes caritatem. Qui fructus Praediorum suorum aequis pretiis vendere nolunt, dum minus uberes proventus expectant, L. a. D. h. lit., L. annonam 6. de Ea tr. crim. Qui stateris, vel mensuris adulterinis utuntur, tametsi in Legem Corneliam de salsis incidunt, quatenus tamen anno nam onerant, etiam in hanc Lugem incidere videntur, d. L. 6. S. onerant. Item Praefectus urbi Praese-etus an nouae, ad quorum. Ossicium pertiuet annonam

x Annonae vox derivat ab anno , et significat quidquid provi

llum est, atque inservit annuae alimoniae. Dicebantur otiam anno Nae salaria annua eorum qui muuere aliquo publico tangerentur. Eae olim in speciebus, oleo, frumento, vitio praebebantur ; Teti tumque erat priueipalibus constitutionibus , ne pro illis aurum exi geretur. Vid. Tit. in Cod. ue annon. et tribui.

148쪽

DE 'ANNONA FRAUDATA.

curare si fraudule uter versati sueri ut, in eande in Legem incid u ut, cing. L. I. S. curia Carnis D. M Q. Praes. tirb. ossiciales quoque eorum, qui panes civiles, quos Principes tenuioribus gratis praebebant distribuero solebunt. De qua distributione videndus Panci rolusi.

Decuriones autem, qui species avia Ouarias civibus suis vilius , quam au nona eae igit veridere nolunt, in Vid. Panete. Legem non incidunt, L. ult. D. h. tit. u . Ex iure tu not P.

municipoli eos quoque huic Logi subiicere possis , qui 'φς id ς P .

fructus stantCS, Scu messem immaturam avertunt ; id

enim iure civili non prohibitum, ut ex Plinio ad paret 3), mores tamen nonnullorum prohibuerunt,utio uiam res tendit ad annonae flagellationem. Duam. Plin, 8 eprat. quam de poena graviore non loquuntur, Sed Vel uota lib. i iit 8 Contractum infirmasse , vel commissi iure contenti

sunt.

Porro, qui annonam fraudant, Duxtus suos, vest annonam cocmptam supprimund O , etiam Dardanarii cur. Hol. la appellantur, a Dardano quodam, ut Guil. Gentius Suspicatur. Nec t inen Omnis Dardanarius utrum an

nonae Daudator; puippe Dardanarii latius alicuntur.

non Solum qui annonam , scd et qui quascunque merces coemptus supprimunt; idumque pantapolae ap

αὶ Verum in ρ . eit. L. titi. h. t. adest rescriptum Impp. AMonini et Veri, quo declaratur minima aequum es es, decur1Ones ci iatus stiis frumentiam ollius, qtiam iannonia exigis, Mendere. 5) Juvat porro scire quomodo se gesserit Plinius in ea vindemiarum venditione , quam se secisse tiarrat in eis. e. z: Vendideram ὐμὰemaas cereiaeim negotioloribus ementibus. Inoirabat μυ- sitim ste quod tune , et quod Iore Oiἁebatur. Spes te filiit εἶ eriae eam-Hieiam omnitus remittere aeqωαIiter , sed non salis aeqviam . mihi vitilem egreatum egregia equidem sententia) in primis ridetu , taeioris, ita domi iae in magnis , ita in μα-νis , ne in alienis, iea in auis agitare iustiti m. Itaque omnibus quiciem pardem Oetaὐαmpreeii qtio quis emerat, eoncessi: iseinde iis , qui a lissimas stim-mns emptionibus Occupa Derant, amarαtim con uti ui r Nam et mo magis Moerant . et mnitie Osi domnum fecerant. Igiliar siet, quipliaris , quam decem 'millibus emerant , ad istiam commianem, et quasi ptibiι eam Oeen ocim . addidi deeimam eitia summas , quiae δε- eem militia eaeesserae . ηὶ Die utitur etiam SmInsnrii , Pan meρaboli, Si forvel . Vid. Cui c. Ulsero. lis. io . ev. 16., ei Strih. Darciia r. cv. l.

149쪽

eis sunt, qui monopolium exercent, de quibus egi mus Lι b. pr. ιeced. tu. de reliq. Extr. Crit n. CGP. M.

CAPUT IL

i I oena fraudatae annonae, ut Ulpianus nil in L. 2. D.

h. tιt., est aureorum vigiliti; oppido levis, si ad in probitatem respicias: Verum recte ex L 6. D. de Extricrim. colligemus, Praeter aureorum XX. POCriam, eo

amplius reos extra ordinem puniri posse pro qualitatex admissi, vel relegatione, vel opere publico i . Quinetiam ultimo supplicio, si diu, et ingenti cum civitatis pernicie annona flagellata sit, ut expressum Const. crim. Caroli V. art. II 3. Concurrit igitur cum iudicio publico accusatio extraoridinaria , d. L. 6. ac eusatio ex Lege Cornelia de falsis, d. L. 6. , Et L. Pen. S. I. D. ad Leg. Corn. de Dis. α).3 Singularia huius accusationis sunt quod et mulie-Tes , et milites, et famosi, et servi dominos suos deserentes audiuntur , L. I., L. 3. S. ult. D. h. t, Lauulierem I 3. D. de accus. Propter publicam enim utilitatem strictum ius insuper habemus, L. sunt Personae 43. D. de relig. et sumtoun. Adeo autem ari nona ad Publicam curam et utilitatem pertiuet, ut nec appellare liceat, ne frumentum in usum militum Com P

ii) Milieet hae fraude convicti viginti aureis damnantur; aut si negotiatores sint negotiatione interdum prohibenture aliquando r Iegautur, etsi hum liores fuerint, ad opus puhii cum dantur a P a- usque pro gravitate delicti variatur. αὶ Vid. μι. ad ιit. do fati. c . r. num. 16. in Am. Diuili od by Cooste

150쪽

I E ANNONA FRAvDATA. I 5 I vatum, in annonae subsidia contrahatur, L. ult. D.

Quod ad mores attinet, sunt quidem nonnullorum , Iegibus graves, et capitales poenae constitutae in eos, qqui frumenta exportant, sed negligPriter eas Observari satentur. Nam et vectigali soluto sicile exportandi potestas indulgetur, et ut ma ime Sine Venia eXP0r-ti. 8.. n. 3 latio iacta sit, decidere tamen cum reo fiscus solet. Sed Mechl. a. S. haec statuta Italorum sere sunt, apud quos saepe labo- β' ratur frumenti penuria : Foederatae provinciae quae horreum quasi publicum sunt magnae partis Europae,

exportationem non vetant, nisi temporis Causa, cum Praeter spem omnem sterilitas et penuria maior ingruit. Coemptionem tamen messis immaturae, vulgo

Moorkον, veta Di ferme sub poena commissi ; quoniamrEs ad monopolium spectat Fris. lib. I. TH t. 8. I costaddecis. super cur. 6 I. in sin. Vetant etiam severis Edi-Ctis annonam exportari ad hostes de quibus edictis Io.quuti sumus supra Tu. ad L. Iul. maiest.

5 Hue proprie speetat qned sapienter animaduertit Cassiodorus

SEARCH

MENU NAVIGATION