장음표시 사용
41쪽
De Auserenda Sicario Hereditate Interfecti.
, A a poenam homicidii illud quoque pertinet, quod
1icario, tanquam indigno, hereditas auferatur eius, quem peremit, eaque fisco vindicetur sive testamento sive ab intestato suerit delata, L. cum riatio 7. S. Pen. D. de bon. un. , L. sororem I O. C. de his quih. iat indign. hered. aufer. Et merito quidem ; nam si indignus hereditate existimatur is, cuius negligentia vel eulpa tostator mortuus est: si qui non vindicata necedes uncti hereditatem adiit, L. 3. D. de his quae tie indign. L. I. C. eod. , L. S. S. non alias, L. 9. et Passim D. de S C. Silan quanto magis ille, qui ipsum occidit Aufert autem fiscus ex hac caussa non solum quae sitam hereditatem, sed et quaerendam; nam et qui defunctum testari prohibuit , vel coegit, et qui nociviti dicata defuncti nece testamentum aperuit, et pict-risque aliis, quibus ut indignis quaesita auseruntur, denegatur etiam persequutio nondum quaesitorum L. I. et 2. D. Si quis aliq. testar. Prohib. vos coeg. L. 3. S. ult. D. ad SC. Trebel. , L. s. S. Mit. L. I 6. S. I. D. de his quae ut indign. au ., L. 3. , L. 8. C. eod. , L. Eo nari 29. S. titi. D. de donat. Multo magis persequutio nondum quaesitae heraditatis denegabitur ei, cuius dolo peremptus est ille, cuius de successione agitur. et Nec id mutati M. I 34. ev. vll.; vetat enim publicari bona cx caussa criminis, nota vcint in fiscum redigi ,
42쪽
D e L R 3 is. 43 ine sunt relicta indignis. Nec interest liberosne habeat Superstites sicarius, necne, adeo, ut si filius occiderit patrem, nepotes ex Patricida natos fiscus ex includat, ac ne quid cin portionem lege concessam ex
bonis avi retinere possint,ci. L. 7. S. Pen. De bon. damn. Cui consequens est, ut si pator occiderit filium im-Prolem, avo quoque, et reliquis adscendentibus prae-1eratur siscus. Num fratribus quoque P IIic haesitant Sinterpretes, metuentes, ne si fratres fisco praeserant, per eos qui adhuc in potestate Sunt, usus fructu S Par- pii tronum n.
Ticidae quo cratur. Atque eius incommodi vitandi .F. D. cie Caussa consulunt nonnulli, patrem reuuticiare deboro ' i uri suo utendi uesndi; ita filios si ne metu succeSSuros. n. 48. Mihi et metus vanus videtur , et cautio inepta. Cur enim metuamus, ne fratribus peremti ad bona admis-ε is , usu sfructus per eos parricidae quaeratur, cum etsi Pater parricida non sit, usum fructum tamen per filium sicarium iam quaesitum amittat, d. L. 7 Pen. D. dcthon. danan. Cautionis autem quis usus P nam aut detestati, aut de intestati successione loquimur. Si detestati successione loquamur, idcirco ea superva crinest, quoniam pater, ob crimen capitale magnam capitis minutionem passurus usum fructum aut adquirerct aut certe retinere nequit, At si In testatus decesserit peremtus, tum eo amplius patri Obstat NOm. 8.cv.
1., quae diserte Megat usum fructum patri, in iis bonis quae DX Successione germani peremti, fratribus germanis superstitibus obveniunt. Ratio igitur haesitandi
nulla est, verissimum lust in utraque successione ,
tam testati, quam intestati , neque fratribus, nequo aliis coheredibus fiscum obesse; sed eius dumtaxat portionem occupare, qui indignus est. L. u. S. s. D. Si quis aliq. tost. Amb. Mel. coeg., L. ctim tabulis I s. S. vlt. D. de his quae ut in . at . L. si sequens I 5. S. I. et 2., L. ult. D. de S C. Silan. Quid autem, si indignus substitutum habeat, an substitutum quoque excludetsseus P Duditandi ratio, quod substitutum quoque cx- eludet fiscus p Dubitandi ratio, quod substiti tus coniuncto seu coherede Polior sit, L. I. S. si duo D. de bon. Poss. sas tab., L. quidem ισStamenis 3 o. D. de Nula. ae
43쪽
PUil. substit. Verum, quamquam substitutus coher de potior est, sis o tamen potiorem non esse , Patet ex d. L. I 5. D. de Sc. Silian. , ubi Marcianus tradit, etiamsi substitutus ultus suerit necem defuncti, cum
non esset ultufi eam institutus, non tamen per substitutum excludendi fiscum; poenam enim instituti, non debere praemium esse substituti. Accedit, quod substituto locus non sit, nisi deficiat institutus, at hic non desicit institutus , sed indigno auseratur hereditas ;si substituto igitur locus esse nequit. Quid vero , si testator ad herede instituto lethaliter vulneratus, potuit interim, dum decumbit, mutare testam euium, ne ..' θ'. mutavit, an poenae gratiam secisse intelligitur P Non 5i. Fari n. d desunt qui existimant, eo casu hereditatem scripto nouqu. n. 56. auferri. Movetur eo, quod traditur L uti. C. de reMOc. donat. non privari donatarium ob ingratitudinem rebus donatis, si donator cum posset quaestus non sit de iniuriis; sicut nec hereditate parentum privantur liberi ingrati, nisi exheredati sint a patre , NOM: II 5ca . 3. Et si inimicitiae capitales exortae sint into legatarium, ot testatorem ita legata legatariis aufer uritur, si verisimile sit, testatorem noluisse legata Praestari, L. si inimicitiae 9. D. de his quae tit indi . aufAt non ost verisimile, noluisse testatorem hereditatem ad institutum pervenire, cum dato tomporis spatio non inutavit testamentum. Verum his non Obstautibus, Vorius est, auferri nihilominus hereditatem instituto. Non enim testator, sicut donator, revocat hereditatem,
sed ipsa lex aufert indigno ; atque id quo minus saciat, testator ne quidem ex pressi m prohibcre potest, nedum ut silentium eius sussiciat, L. nemo 55. D. de leg. I. Nec obstat, quod ob inimicitias quoque capitales relicta lex auserat: nec auserat tamen , nisi verisimile 'it testatorem noluissc ea praestari: Etenim est quidem capitalis inimicus qui vitam eripit; sed tamen cum
de eo specialiter et separatim cautum sit, eripi omnino tum quam indigno hereditatem: non pntErit testatoris silentium hane eidem conservare. obiici praeterea possit Ex L. I. C. de S C. Silian. , rion esse vocandum ad pseuaru .um, quem testator Furgavit: videri autem Dihili do by Go Ie
44쪽
BR S e Oa. 46 purgatum eum, de quo testator questus non est, eui quae mutata voluntate hereditatem non ademit. Sed facile
hic est utrumque negare, et quod dicitur, purgatum videri, de quo testator siluit; et quod dicitur, purgat.
testatorem sicarium pOSse, ut ne ad poenam vocetur.
Purgatio enim verbis, non silentio fit; ut in illo Comici : Nunc hoc primum est; ad. illas ibo, ut Purgemmo: Et in eadem comoedia : Iti quod te posteritis ριιν - gos, hanc iniuriam mihi nolle factam esse, huius nou
Iactam. Et ut maxime verbis expressis sacta suerit, Non tamen obest, quominus ad Poenam homicida vocetur. ICtus enim iri d. L. R. non hoc vult, crimen purgari per defunctum posse, sed officium servorum purgari posse, ut ne ad poenam vocentur, tamquam opem non tulerint domino suo. Queteritur Praeterea , 6 si tertius peremto lieres exstitit, huic porro su cedat εicarius, vel ex testamento, vel ab ira testato, ala eripiantur ei bona a peremto prosecta tamquam indigno3Quamquam id iidem fere auctores affirment, tamen d. hic quoque diversum sentire cogor. Quod enim dici- 'ς' tur, scelere quaesita fisco vindicari, L. Lucius Tititis i F. i; h. s. D. de iur fisc., id intelligenduin videtur de illis, 36. Peregr. quae directe a peremto ad sicarium perveniunt, non ζ' 'quae Per interpositas personas. Argumento est, quod '' 'Paulus respondit in L. 5. S. 7. D. de his quae tit in dign. , si is qui salsum accusavit, heres exsistat legatario, vel heredi scripto, nihil ei nocere: Et apertius Modestinus in L. 7. D. eod. qui Titii testamentum falsum dixit, Deo obtinuit, heredem cxistere posse; quia non principaliter in Tilii hereditatem succedit. His coiise queus est, si capitalem postea sententiam sicarius m creatur, ipsum quidem, qui poenae servus efficitur, bona neque sua, neque ii creditate quaesita retinere POSSC, excIuso tamen fisco, descendentibus ad tertium usque gradum ea deferri juxta d. Rose. I 34. ev. ult. I . Sed instari poterat ex ead. L. 9., si uxor
i) in hae quaestione placet distinguere inter indignum ob seea Ius , at indiguum L alia cuus a , puta quia tust mentum falsu
45쪽
Vid. 3lom. maritum occidat, et postumo mortuo heres exsIstat
in lt, D priuari eam successione , lieet non marito , Sed Postumo successerit. Verum haud dubio idcirco hoc sit, quoniam mater , licet Postumum non Occiderit, cuius do successione agitur, Decidit tamen coni unctissimam ei. P rsonam, Patrem nimirum. Ficri autem locum fisco, etiam coniunctissimis peremtis, sequenti quaestione
s declaratur , qua quaeritur, quid sit dicendum , si quis
non ipsum de cuius successione agitur, Sed coniunctissimas ei personas occiderit, veluti filium, Patrem,uXOrem, maritum, fratrem, an sit privandus ipsius Peragr d. ut . succession est Respondent interpretes, siquidem silium 5. D a. di aut uxorem occiderit, auserenda ci tam tuam indigno
34. bona; sin iratrem, non aeque. Prior distinctionis pars
videtur utcumque firmari per L. his consequenter I S. S. I. D. famil. ercise . , ubi cum J C. scribit, in familiae erciscundae iudicio quaestior, em de morte testatoris, vel uxoris, vel liberorum ejus non haberi, eo ipso innuit, posse alioqui heredem repelli, qui vel test torum , vul uxorem, aut liberos ejus occidit; nempe non similiae erciscunda es iudicio, sed instituta accusatione SCti Silaniani . Fortius defendi potest ex d. L. s. de jur. sisc. , ubi si uxor maritum Occiderit, privatur etiam successioue filii post uini. Planum ergo, filii accessione privari eum, qui patre in occidit u) Pο-
dixit, nee obtinuit, aut testatorem post eius mortem detulit. quasi illicitae me reis negotiatorem. Quod scelere quaeritur sive diroeto et priucipaliter, sive per successionem. id omne si sco vindicatur. L. 7. S. 4. D. de bon. damn . et L. 9. D. ac iur. Fisc. qui vero ob aliam caussam est indignus, ei quidem aufertur quod di reeto, nouitem per successionem habuit , habiturusve est L. 5 S. 7. et L. 7. D. quue iat indiga et r.; et utroque casu bona , quae indigno Buseruntur. etiam hodie Post trio. i5 i. Cay. uti fisco cedunt numea Vso. , uti ot Auctor monet h. c. num. a. . non tollit fisco ius auferendi hotia tu lignis, sed tantum iubet, ne damnatioue . excepto erimine maius talis, rei bona publicentur, uti erat voteri iure Com. prehensum , L D. de hon. damn. a Prior distinetionis pars nullo modo confirmatur cit. L. I 8. S.I.; ibi enim Vlpiu uus tantum desinit, non venire in iudiciu tax familiae erciscundari quaestionem de vindicanda nece testatori R eeiusve uxoris liberoruriive , quod nou pertinet ad divisiouem rerum
heruditariarum, et ab omnibus heredibus peragenda est. Porro
46쪽
veteriori vero firmandae adducunt ex seudorum libris c. tin. An ili. qui inters fratr. dom. Qui fratrem domini occidit, non privatur seu do: Ergo nec qui fratrem
testatoris occidit, privandus est eius successione . Ve-xum, si ex seudorum iure esset praesens quaestio deincidenda, respondendum foret, eum, qui testatoris fratrem intersecit, non privari successione; privaritamen eum, qui Occiderit suunt fratrZm: ita enim circa
seudi amissionem distinguunt Longobardi. Quare insuper habito nudorum iure, sussciciet nobis vulgatum illud; erubescimus sine lege loqui; leges nuspiam fratris meminerunt; igitur nec nobis superioribus personis adiicere fratrem licet. Dices; inimicus capi talis est, qui fratrem testatoris intersecit; amittet igitur hereditatem propter inimicitias, L. si inimicitiae s. D. de his quae tit in dig. aufer. Respondeo: Imo vero, id
necessario non consequi thr, ut qui fratris inimicus est, is idem sit testatoris. Fingamus lamen testatorem caede fratris summopere commotum , ex amico inimicum sacxum esse : si non mutaverit testamentum, legatum
quidem eripietur sicario propter inimicitias; at institutio non evacuabitur, L. ex parte D. de adimet et transs. leg. nisi saltcm epistola declaraverit, non mereri institutum suam voluntatem, quo saeto, portio
huius instituti fisco vindicabitur, L. 4. C. de his quibut indign. auf. a .
Porro de caussa etiam caedis controvertitur, si in- 'juria provocatus heres occiderit testatorem, sorte adulterum, vel uxorem in adulterio deprehensam, an sol. S. nihilominus bona fiscus auferat P Et putem fisco nihi. z5.etat. Fa- Iominus locum suturum. Noa enim aequum est, he-:
nec Confirmatur cit. L. 9: ; nam eum herede matris venefleti in Virum accusatae. Et interim defunctae, eui filii postumi heroditas obvenit , exercetur iudiciu in , non quod agitur de homicissio per- souae coniunctissimae ; sed de honis scelere quaesitis Per Succes
I) Propter inimicitias Iegatum . quod nuda voluntate tollitur, non debetur , sed manet penes heredem : et uno e su in siscum ea. ait, si legatarius testatori status controversiam moverit, L. 9. S. MIι. D. de his , quae ut iudigu.
47쪽
redem ob facinus suum bona lucrari, arg. L. si aghostibus Io. S. I. D Sol. mair. , L. I. D. de his quibus
tit indi in . Commillil autem facinus maritus occidens adulteram , vel adulterum eum , quem per leges non licet, L. I. S. ult. D. au L. Corn. de sic., L. 38. S. λ- Perator D. ad L. Iul. de adtiit. Sane si vilem occide-τit, quem per leges licet, aut suae salutis caussa id fecerit, cum aliter periculum effugere non posset, vix est, ut id sucinus diei possit; adeoque heres eo casutiscum excludet. Quod autem nonnulli censent, etiam siseum excludendum esse , cum heres patriae proditOTem occidit, id non video , qua ratione procedere Possit; constat enim posse damnari memoriam defuncti, eaque damnata, universa bona fisco applicari, L. qui- Squis C. ad L. Al. 1 test. , Nov. 134. cv. ult. in sin. Postremo quaeritur, si qui donaverat bona mortis enus.1a , occisus sit a donatario, utrum heredibus interemti,
an sisco hona donata applicentur P Dubitandi ratio, quod nullum iuvis caput nominatim de rebus donatis
loquatur. Qua tamen non obstante, verius est, etiam mortis caussa donata bona si scum tamquam indigno auferre; comparatur enim mortis caussa donatio ultimis voluntatibus, L. omnibus 9., L. in mortis 2 a. , L. senatus, 35 ., L. illud 37. D. Me mori. caus. donat. Aenu quis existimet, hanc ex acquutionem fisco non prο-
deSSE, Dominatim responsum est, marito nou v Indi-Cnuti necem uxoris, aut uxorem perimenti, auferri
dotem, L. et qui Io. D. do his quib. ut indign. , L. cum mortem 27. D. de iur. Asci, d. L. si ab hostibus D. Sol. mair. Quid ita P quia si non vindicet, suspieio sceleria ad ipsum redit; si occiderit, non debet ex sacinoro
suo lucrum sacere . Atqui hae rationes non mitius ita donatario mortis caussa locum habent. Quare et mortis caussa donatario bona doliata fiscus auferet. Dive sum dicemus, si bona inter vivos donata sint; cum
enim ea donutio statim valeat, nec lucret ut res donatas donatarius ex scelere suo, consessuri S ESt, ut ma xime donaritoria occidorit, non tamen ii seo locum CSSE.Sed nec heredibus perempti actio in ingratum dubitur; quoniam ingrati actio soli donati ii datur, L. his solis
48쪽
n sic II s. 497 , et L. MIt. C. de reMoc . donat. Neque vero adversa tur superioribus Paulus in L. 5. S. qui mortis I . D. de his quae ut indign. ratis. dum scribit, eum qui moditis caussa donationem a testatore accepit, non esse si milem legatario. Non enim de sicario loquitur, sed de eo qui salsum arguit testamentum; hic si non obtinuerit, amittit quidem legata tamquam indignus, nota tamen donata mortis caussa. Tantum de auferenda sicario hereditate perempti ; tractemus nunc de venescio, et incendiis. Nam velle etiam quaerere, an Cumsseus indigno bona aufert, intercidant legata , supe Vacuum est; cum Constet legata et si dei commissa nihilominus deberi, fiscumque bona adgnoscere Cum Sua CauSSa, L. , eum quidam II., L. cum labialis I 6.ult. D. de his quae ut indign avf., L. 3. S. Mit., L. I 7. S. ex Iacto D. ad SC. Trebel. , L. cum flsco 9. D. deS C. Silan.
De Venesicis et Divinatoribus.
I. Qui uenisci. et quid Oenonumsedi. Qui magi, augures. ario i Me
Eneficus est, non solum qui veneno Occidit, seRet qui hominis uocandi caussa venenum malum fecit; ivendidit, habuit. Malum dicimus, quoniam VOX ancipitis significationis est, tam bonum, quam malum denotatis Illud sanandi, hoc occidendi caussa paratur , L. 3- S. adiecto D. h. tit., L. qui venenum 236. D. de V. S. Nec solum, qui dolo malo vendiderunt; sed et pigmentarii, si cui temere cicutam, salamandram, aconitum, et similia dederint, ex Senatusconsulto huius criminis rei fiunt, d. L. 3. S. alio s. D. h. tit. Praeterea qui mala sacrificia secerit, qui sacra impia
49쪽
Fiat. in Ili- nocturnave incantandi, interficiendi caussa peregenoe. ζ rint, L. ex SC. i 3. D. h. tit. Paul. 5. Sent. 23. S. qui sci
te c- erra, et S. qui hominem. Mala intelligo ε acrificia, non
δε bhl. Gai . solum quibus homo immolatur, ut apud Paulum d. lib. 6. Dc.: qualia fuerunt oli in sacrifica Tyriorum Et Carthaginensium, qui Saturno filios litabant i , nec Don Gallorum, qui cum nocentes defecerant, etiam innocentcs Diis suis cremabant ', verum cliam, quibus quis idolis, id est, daemoni sacrificat, nam et hoc capi talo, tum divitio, tum civili iure, Exod 22. , .a O. , , L. I. a. I7. et ult. C. de Pag. et sacriq. a). Λd haec magi , mathematici, augures , aruspiceS , Vate S , arioli, somniorum coniectores, sortilegi, et ut v c rho dicam, divinatores poena Legis Corneliae tenentur. Nec ii dumtaxat, qui ipsi responsa dederint, sed et qui docuerint alios divinandi aries , quive didicorint. Culpa enim similis ost tam prohibita discere, quam docere, L. 2.3. 4. 5. 8. C. ile malos et mathem ., Paul. 5.
sunt. 2I. S. ult. 3 . Magi sunt male sici , qui carminibus diris , devotionibus defigunt alios, qui sigunt
cereas imagines homini necandi caussa, Mathematici sunt impos torcs, qui liberali arte abutentes , profitentur se sata cuiusque nosse, et Dalalitias syderum observationes: hi et Chaldaei, et genethliaci vocantur. Augures, qui ex avium cantu, atque volatu fu-
Romanis etiam Tertulliani aetate, ut ipse testatur AmIog. cap. s mos fuit Iovi Latiali titare sanguine humano . sa) Mala sacrificia hie sunt, quae fiunt ad impetrandam vim aepotestatem incantationum. De hoc erimine loquuti sunt Decemviri quoque in xiI. Tabuli se Qui malum earmen ineantassie Parricida esto. Noctu praesertim istiusmodi sacrificia fiebant, uti ex Valen. iniani Senioria eonstitutione , quae habetur in L. 7. C. I eod. damateri et mathem. abunde eruitur. Ne quis deinceps nocturnis temporibus aue nefarias Preces , arat magicos amaratus , aut sacri eicione a. celebrare eonet-; detectum atqua conMictum m Menti animadoarsione maetare Perenni auctoritate censemus .
3 Non tantum huius artis yrofessio , inquit Paulus i. c. ged. aliam scientia prohibita est. Εum , qui erudiendum mago si Itum dederat, eapite Puni turn esse scribit Ammianua Marcellinus Lib. . Cv. 5. qui etiam lib. 28. CV. h. tuter alia malia huius geueria Narrat ita punitum uaso adolescentem, qui librum magicum de
50쪽
tura coniectant. Aruspices . qui exsta pecudum et fibras inspiciunt. Vates, qui se Deo plenos adsimulant, et responsa dant. Αriolorum nomen, Turnebo teste, exsta rimantibus, et per surorem vaticinantihus commune est. Sortilegi, qui sortibus ductis, nocitam sutura praedicebaut, quam ad quaestum suum mentiebantur. Hi Omnes poenae Legis subiiciunturi, est enim genus hominum potentibus infidum, sperantibus fallax, quorum responsis leves atii mi Aello ad spes novas impelluntur. Ut taceamus, quod inee tissimae atque fallacissimae eorum praedictiones sint, dum et frustra et irreverenter pulsant secretum divinae providentiae. Poena veneficii similitest ut eaedis , gladius est, S. item lex Cornelia Ast. de Publ. iud. , L. I8. S. Menenarii D. de Poen. Nec sane minor esse potuit: cum plus sit hominem occidere veneno, quam gladio, L, I. C. de males et mathem, atque idEo nec inter poenas prae hilio veneni recipitur , cum tamen et gladius , et fumea, et ignes sint recepti, L. aut damnum S. I.D. de Poen. Accedit, quod eo graviores insidiae, sint, quo difficilius vitari possunt; facilius autem mucrones. quam venenum effugeris; idcirco veneno, quam gladio necari
gravius est censendum. In hane rutionem nonnulli intuentes, existi mururit generalem Consuetudiuem, quae conatum caedis extra ordinem coercet, non esse exin
dendam ad veneficium : veneficos , tametsi homo non Perierit, capite tamen puniendos. Quam sententiam admittam non invitus, si non solum paratum , sed et praebitum venenum sit; at si emptum tantum, vel paratum , dixerim extra ordinem reum puniendum
esse ) ; nisi sorte filius emerit, ut patri daret, quo
casu etiam Propter Perniciosam voluntatem posset ca
pite puniri, L. I. insn. D. ad L. PO . de Parrio. Ea-
4l Aliquis mihi o neniam dedit, sed iam suam rem tum cibo erdidit, oenenum iIliad dando, scelera se oblimole, etiamsi no. nocuit. Non mitius latro est , cuius telum ' Orita Deste elusum est. Ita Sanaea in lib. : in aviantem non e σε iniuriam CV. r.