장음표시 사용
641쪽
guinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex Voluntate vi- ρlbae nri; sed ex Deo nati sunt: non est intelligendus, de naturali ge- per neratione, qua homines nascuntur: sed de spirituali resene- ratione, qua per Diuinae gratiae si sceptionem Sancti fiunt: ρ 'iuxta illud Christi dictum, Ioan. 3. seu secl. 7. Nisi quis renatus fuerit denus non potes videre regnum Dei . Et poli pauca: Nisi is renatu uerit ex aqua ct Spiritu ane io,non pote i introire in regnum Dei. 2uod natum e ni ex carne, earo es: ct quod natum est ex Spiritu, Spiritus est . Non mireris , quia dixi tibi: Oportet uos nasci denuὼ . Haec dixit Christus Nicodemo, significans duplicem Sanctorum natiuitatem, carnalem unam, spiri- tuale in alteram: Illa nascuntur veri hominis fit ij, hac vero in Dei adoptionem regenerantur . Dicuntur vero filii per a- - doptionem, S metaphorice, vel propter obedientiam , ut inquit Apostolus Roman.8. Iuicumque Spiritu Dei agutatur , ν , sunt Pity Dei. Vel propter imitationem, s.loan. 2. Deus iu- sius es, θ' omnis qui facit iustitiam,m i se natus es. Et I. loan. μ3. sui facit iusitiam iustis est: qui facit peccatum ex Diabolo Ui , quoniam ab initio Diabolus peccat. In hoc manifesti sunt 0 Dei erat, Diaboli. Vel ratione charitatis, qua diliguntur
a Deo, I .loan. 3. num. I. Videte qualem charitatem dedit nobis Pater, Ut Aj D i nominemur o simus . Vel ratione charitatis , qua diligunt Deum , I. Ioann. 3. num. I o. Omnis qui noues iustus, non est ex Deo; ct qui non diligit, &c. ibi.
Ergo non codem modo dicuntur fili , sicut Christus . Si quando dicuntur Discipuli, esse idem cum Christo. Seu orat Christus, ut sint idem omnes discipuli, ut Ioann. i . seu cun christo se l. 3 7. Pater an Dinertia eos in nomine tuo, quos dedisti mihi, μ' , τυῖnt unum, sicut 9 nos. Et infra, num. 2 o. ci 2I. eiusdem capitis. Ut omnes Unum sint,sicut tu Pater In me, o, ego in te, sit c i in nobis Onum t. Non est sensus de Unitate nainrae, Prare. sed de viana imi voluntate . Illa enim particula , sicut, non im- . 'portat ibi explicationem, sed similitudinem; aeque ac si diceret: bicut ego, di tu Pater,sumus unum natura, sic ipsi sint virum , vvoluntatis affectu, ut non sit dissenso inter eos . Quod si quis contendere velit, particulam, etit, esse ibi cxplicativam , sotest hoc modo intelligi: nempe; cum Pater Shilius, non solum siat unum natura ; sed etiam unum affectu , semper unanimes r
642쪽
praescindendo ab identitate naturae , illa particula , sicut σο- test importare explicationem, seu aequalitatem, Concordis voluntatis: ita ut sensus sit: Sicut ego & tu Pater numquam dissentimus, sed quicquid tu vis, volo di ego: & quicquid ego, vis etiam & tu: ita & ipsi concordes sint, Sunanimes. Sic etiam per obedientiae promptitudinem, volutati nostrae subi j ciantur,
ut una videatur esse omnium voluntas. Et ita completum est, ut Act. q. narratur, Multitudinis autem credentium erat cor Unum, o anima una. Idem habetur cap. I. num. Ir. Et per Sophoniam Prophetam cap. 3. praenuntiatum sucrat a num. v.
Tunc reddam populis labium eleestam, Ut inet ocent omnes in nomine Domini, o serviant ei bumero Eno. Quae unitas, ut patet , non est naturae, sed affectus. Miror autem,Maho metanum aliquem,ex eo quod a Christo
dicatur in Evangelio: Ioann. cap. 26. num. I 2. & in text. Arab.
sedi. 3 3. Multa babeo Tobis dicere sed non potesis portare modo. Audere sic obloqui contra Christum,ut dicat, illum non omnia Apostolos docuisse, sed propter nactum ludaeorum pleraquis luisse: Sic cnim obloquendo in Christum, contra Alchoranum etiam obloquuntur, qui Christum nulla,ves leui quidem criminis nota, fatetur unquam potisisse inquinari. Et quonam modo Iudaeos timuisse dici potest eum, qui morte sponte sub ijt , nec unquam laedi potuit innitus Z Non ergo propter metum Iudaeorum, sed propter rationem ibidcm significatam :quia Apostoli non amplius capiebant; propterea inquit Christus : Multa habeo vobis dic re; sed non potestis portare modo. Quia scilicet adhuc rudiores erant: Et post passioncm ut
ostenderet, per mortem suam, illis, licui S Sanctis omnibus, peccatorum remissionem & gratiae amplitudinem meruisse )bpiritus sancti gratiam in illos erat distus urus, quo roborati , sunt & plene S abundanter eruditi. Interim voro quςdam illos docuit, quae capere possent; caetera vero siluit, iuxta illud Ecclcsiast. cap. 32. num. 6. Vbi auditus non est,.non effundas P, monena. Et ex his parci responsio ad quae in tuo libro a Ma-homctanis obi ciuntur. Spiritus sanctus autem, non dicitur mutaturus Christi legem,sed confrmaturus,& ad eandem lege pertinentia inspiraturus, ut ex illis Christi verbis. Suggeret vobis omnia, quaecamque dixero et obis. Quae habentur in Euan- l. Io. Iq. num. 26. S in text. Arab. st ei. 34.
643쪽
si autem in Evangelijs, peccatum contra Dei filium mino- aubilisa in
ris dicitur esse grauitatis, quam peccatum in Spiritum fan- ρ Gatum inctum : non propterea sequitur,Christum non esse Deum: Quia Fit ut iter appotest intelligi dictum de Filio inquantum est homo. At si Cp - ς' - intelligatur de Filio absolute; nec etiam sequitur, Christum ' L anon cite Deum, aut Spiritu sancto omnimodis esse minorem. Sed pro huius rei intelligentia animaduertendum est:quodnam sit peccatum in Spiritum sanctum; quodnam vero peccatum
in Filii : Quodquidem extractatu de Diuina Trinitate facile potest deduci. Diximus enim ibi: Filium procedere per
intellectum, & Spiritum sanctum procedere per voluntatem; Vnde, per appropriationem,peccatum in Filium est illud, quod opponitur sapientiae: Estque peccatum commisitim per ignorantiam . Peccatum autem in Spiritum sanctum est per defe- , ctum ab ea rectitudine, quae pertinet ad voluntatem, id est a bonitate, de dicitur malitia. Peccatum igitur in Spiritum sanctum, dicitur peccatum per malitiam perpetratum: quando quis noscens Dei voluntatem, & quid sit agendum; vult tamen oppositum operari. Et certe nulli dubium est, peccantem per malitiam, caeteris paribus, grauius peccare ' Vnde Christus in Evangelio, Lucae I 2. num. 47. seu sectione φρ.
Ille aret semus, qui cognouit Coluntatem Domini fui, ct noufecit secundum uoluntatem eius , Capulabit multis: qui acit non cognouit , ct fecit digna plagis, capulabit paucis . Illud vero, quod subdit: Non dimittetur. Et Marci I. num. 2'. seu sect. . Non babebit remissionem in aetemum, sed reus erit aeterni delicti. Non dixit Christus, quasi nullo modo peccatum in Spiritum sanctum sit remissibile: Sed ad significadum,
tali modo peccantem vix poenitere; cum sciens & volens peccet , non ex fragilitate naturae,ientationis vehementia, aut alia aliquo modo excusabili causa ; sed ex mera malitia: Ac proinde difficilis esse remissionis . Ita Chrysostomus Hom. r. in cap. ia. Matth. Vnde, talis locus Euangelictis,intelligendus est iuxta explicationem , quam de consimili. tradidit Christus Matth. scet. 6 i. seu cap. iv. unum. et . & infra. Vbi,postquam di xerat: Facinus es, camelum perforamen acus transere, quam diuitem intrare in reinum caelarum. Et mirantibus Aposto, & dicentibus : ciuis ergo poterit salutis esse y Explicauit Christus, quod dixerat: Apud bomines , inquiens, boc imp
644쪽
hiis es: apud Deum autem omnia possibilia sunt. Sic ergo stip
ponendum est: non posse dari tantae grauitatis peccatum a , quod Deus vero poenitenti non parcat;Tamen communiter &ordinarie loquendo, dissicile ab huiusmodi in ,piritum sanctum criminibus quis resipiscit . Facile autem rcspiscit, qui per ignorantiam peccauit e unde veniam facit c meretur, cum desectus sit praecipue in intellectu, dum per ignorantiam peccat. Desectus vero peccantis per malitiam, est primo, Sper se , in Voluntate. Vnde ignorans, si aduertat quod igia ibat, acrimine se retrahit; qui vcro sciens peccauit,per aduertentiam tantum, non rc surget a crimine. Hic autem animaduertendum est ; non dici crimen in Ililium, quasi non sit etiam in Patrem , de Spiritum sanctum: nec dici crimen in Spiritum sanctum , quasi non sit pariter in Patrem, & Filium; sed ratione, ut se Perius dictum est, appropriationis, quia in Filium dicitur , quod per ignorantiam commissum est: peccatum vero in Spiritum sanctum , quod non est,uel ex ignorantia, vel ex fragilitate,vel ex alio desectu, qui aliquo modo excusabilis videatur, sed ex mera voluntatis peruersitate, & malitia; ita ut directe bonitati opponatur, quae per appropriationem Spiritui sancto
tribuitur, cum procedat per voluntatem.
Dicitur quoque in Evangeliis Cluistus Agnus Dei, meta- phorice, propter patientiam, & mansuetudinem; sicut alibi Leo, propter sortitudinem, S animi magnitudinem: Vitis, quia quotquot sancti fiunt, tanquam palmites a vite, sanctitatis humorem a Christo derivant, iuxta illud loann. r. De me nitudine eius nos omnes accepi s. Et sic varijs appellatur nominibus, vel metaphorice, vel proprie propter eius multiplicem in nos gratiam, vel propter infinitam Diuinitatis , &ineffabilem humanitatis persectionem : Vnde oobis plurimi Vtilitatis sontes promanarunt; prout ex dictis constat. Quare dici non potest, modicum profecisse in hominum sanctificatione: quia omnis fructus qui in Orbe cernitur sanctitatis, ex ipso dcriuatus est : cum omnes in Adam peccarint, &originale peccatum exinde contraxerint. aristus vero solus iustus, & infinitae dignitatis, pro omnibus, ut dictum est, exoluit ; & pro omnibus Dei gratiam merui t, iuxta illud Isaiae 3 3. Omnes nos quas oues errauimus, et nusquisque in viam am Ac nauito posuit Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum. 0bH-
645쪽
Oblatus es, qui 'se e luit, ct non aperuit Usu cut o cis
ad oecsonem ducetur, ct quasi agnus coram tondente se obmute- /set, ct non aperiet ossuum. Ex quo Isaiae loco patet ratio metaphorae, cur Agnus dicaturr & non solum esse Christo in Evangelio Agni nomen tributum, sed etiam in veteris Testa
Perturbationes autem ideo in orbe excitatae sunt Norta nes in Ohba prout obiicis: quia Christus non esset Deus ) sed: quia, cum, ς' excitate .
Deus esset, & veram Dei legem & agnitionem uniuerso Orbi esset traditurus ; Diaboli, qui per idololatriams Veriqui in .d r i. r.
Dei ignorantiam, mundum uniuersum occupauerant, per suos ministros, ne de usurpato dominio expellerentur, pro viribus obstiterunt. Dixerat enim Christus Ioann. i 2. seu sect. 29., nc princeps huius mundi elycietur foras. Talis igitur pugnasne perturbationibus fieri nequiuit. Ea'. perturbationes per Chisti Iegem excitandas a Diaboli ministris in Orbe, praenuntiauit psal. 2 Propheta, dicens pariter S admirans, quanam ratione milia diis in Christum insurgeret, suumque Deum non agnosceret. Puare fremueruns gentes, ct populi meditati sum inania i litterunt Re s terrae, ct principes conuenerunt In avnum , adrursus Domnum , ct aduersus Christim eiust Deinde ipsum Christum in haec verba inducit loquentem : Ego auum eo imitutus sum Rex ab eo super Sion monte anctum eius , praedicans praeceptum eius. Dominus dixit ad me: Titius meus estu, go hodie nui te, cte. Quem locum omnes, etiam Ma-hometani, ut ex libro Camus in dictione supra probauibus, de Christo intelligunt, qui ibi Dei Filius asseritur. Ergo perturbationes illae potius significant, Christum esse Dei
Filium , quam e contra. Voluit aut Deus illas perturbationes permittere, ratione superius allegata, ut in Christianae fidei propagatione Dei ostenderetur potentia, quae posset Fideles suos inter inimicorum arma stabilire; ita ut occumbendo Vincerent, ct moriendo triumpharent . Q anto magis enim Imperatores, plures occidendo, in Christianos saeuiebant, eo magis crescebant; ita ut mundum impleret Christiana Religio, undequaque idololatriae prosternens superstitionem ; ut co stat ex veterum monumentis, & sanctorum Martyrum gestis. Aaa a Vnde,
646쪽
Vnde, nec daemonum nec hominum contra Christum praeualuit nequitia ; sed, mirabili&nouo pugnandi ordine, Chri- si vicit potentia; iuxta suam fidelem, Ecelesiae sectam, pollicitationem, Matth. I 6. dicentes. Porta Inferi non praeual hunt aduersus eam. i. EecIesiam, de qua loquebatur. Quibus verbis praenuntiauit illi pugnam, sed quam sequeretur victoriar: Nec enim iuisset conueniens; in orbe, cuius vita sancto Iob, teste non nisi militia est, Christi Ecclesiam sine pugna mili- i tare.,Sic namq. non virtutes , sed socordiam Christus in O bem induxisset. Conueniens igitur fuit, sicut S decet nunc
etiam , non nisi per pugnam triumphare. Quod si Regiones plurimae,post Christi fidem susceptam, ab ipsa fide exciderunt: non propter fidei defectum; sespropter inhabitantium scelerasactum est, Deo in enam ordinante, via fide exciderent, qui nollent suos mores ad fidei regulam mensurare;ve supra latius ex icauimus, dum de prima Diuinae legis conditione ageremus. Et ex his patet solutio ad omnes,quas proposuisti dissicuItates. Cum igitur nulla sit implicantia, Christum Deum esse; eandemque es e Diuinae S humanae naturae subsistentiam: & Christum, Deum esse, Sacra testentur eloquia: omnino credendum
est, eum Sanctis Christi Discipulis, Patribus, Doctoribus,vivniuersa Christi Ecclesia .
647쪽
il veram Dei legem fiscipiendam, Mabometani
excitantur. HIs igitur omnibus attenta animi consideratione perpensis prout oro perpendas: cum de toto asse agatur , Sede tanti ponderis articulo; ut non solum praesentis vitae selicitas , sed etiam inde suturae dependeat aeternitas si non adsie in voluntate duplicitas, aberit quoque ab intellectu falsitas a.& ad Diuini Solis exortum,menti illucescet veritas. Si inquammon animo reluctandi, sed studio inquirendi, An veritati sine consona quae dicuntur.inspiciantur. Sic enim his consideratis; non dubito, quin euidentissime constet, uniuersa , pro Chrissiana Religione superius allata, nihil a veritate discrepare. Et primo,eos tantummodo libros Diuina testimonia continere, quos initio recensuimus; eosque ad haec usque tempora , purissimam fluere de sonte Diuinae authoritatis aquam caelestis Sapientiae: cum sit probatum, nusquam dici posse, vel perditorum hominum peruersitate, vel temporum antiquitate, vel Christianorum incuria, vel Iudaeorum iniuria, vel Paganorum inuidentia, vel quorumcumque nequitia,ta purum S. Scripturae sontem fuisse, vel prophanae loquacitatis coeno turbatum , vel falsitatis veneno infectum,aut humanae sapientiae commixtione confusum; vel ex ea aliquid abrasione deletum, aut in ea aliquid additione vitiatum .illa vi, tam Euangelia, quam Veteras Legis volumina, & Prophetarum, caeterorumque sacrorum Librorum testimonia, eamdem quam prius, Divinam seruent authoritatem.
E contra vero Alchorani patefactae sunt naeniae , turpitudines, iniustitiae, mendacia, confusiones, contradictiones; ita ut,
nulla ratione, Dei illius , qui nihil turpe, nihil inhonestum, nihil iniustum, nihil falsum, nihil contradictorium proloqui potest .suspicari possit, fuisse umquam eloquia. Idque praeterea confirmatum est magis, pensatis hinc Euan
648쪽
gelii reliquarumque Scripturarum, quas Christiani colunt,A thorum sanctitate : inde vero Mahomeli, Alchoranici adi uentoris,peruerstare. Qui, ut in cunctis,quae perpetraret sagit ijs, flagitiosior esset, turpitudinem iniquitatis excogitauid fucare yelainin anctitatis: vi iuxta Philotophi sententiam, , Ethicorum 7. cap. 6. magis iniustus fieret, cum magis occulte procederet, Sinsidias faceret. Sed iam detecta est eius iniquitas , & remoto fuco, apparuit impostura: dum sonans verba probitatis & iustitiae , deprehensus est in operibus pravitati & nequitiae. Nec enim jpse eos tituIos, quos usurpaverat, opere comprobauit . Nam titulum dixit sanctitatis : at opera ostendit improbitatis,. Titulum assumpsit castitatis&virtutis eat opera' exercuit carnis&inhonestatis. Titulum
tibi adscripsti figillum Prophetarum : at operibus se potius
exhibuit sigilluni liorum . Titulum usurpauit excellenti simmae creaturae: at hoS Ompes titulos, iam patet, fisiste fucos imposturae. Cum, nulla ratio . non inquam) cum Christo, qui
de Virgine natus, peccare non potuit, & constat, habui stet, omnem sanctitatis sonteiti, S ipsam Deitatem : sed nec cum Moyse, Elia, Iob, Eliseo, aut alio ex Prophetis, possit conferri. Impostor ergo Mahomet, Alchoranicae legis effictor. Non purus homo, sedctiam Deus, Christus Dominus, Euangelicae Legislator: ut supra, Divina auctoritate sacrarum Scripturarum, aut horitate Saninorum,testimonio Sibyllarum,& continuata succedentium sibi saeculorum contestatione, probatum est . Insuper & omnes dissicultates, quae impossibilitatem videbantur astruere, ex dictis solutae sunt. Ita ut etiam Sacrosanctum Trinitatis mysteriam; sicut Se caetera, quae continet christiana Religio, exinde vera esse comprobentur: cum ita praedicauerit Christus , ita Apostoli, ita sacra Concilia :& uniuersa Christi Ecclesia, ab initio usque nunc , firmiter crediderit: Et Haereticis in diuersa semper abeuntibus , per varios mendaciorum anfractus errantibus; his semper vestigijs, recta, via veritatis, incesserit. . . Ad hanc igitur errantes quoscumque reuocamus: ad hane ignorantes dirigimus: ad hanc, a Mahometo deceptos, ab imposti lare trahimus; ta fraterno , quo par est , esiaritatis affectu hortamur, & inuitamus . Ad hanc, quam propo
suit ab itatio Detra; ad hanc , cui per Legem scriptam dispo
649쪽
t7o facta est per Moysen: ad hanc, quam omnes prς nunclauerunt Prophetae: ad hanc,quam instituit Christus,praedicauerunt Apostoli, propugnauerunt Martyres, custodierunt Sancti, celebrarunt Doctores, quam loquuntur sacra Luanralia, eontestantur miracula , colit uniuersa Christi Ecclesia. Insuper de quam hostes ipsi post suam legem, quam clausis inspiciunt oculis, ne eius foeditatem agnoscant asserunt quoque Diuinain, prout etiam,vi Veritatis coactus,asserit Alchoranus . Hanc velim inspicias , mediteris, contempleris , suscipias, asseras, confitearis, profitearis. Non , solem occidere in se uentis aquae sontem; prout loquitur Alchoranus. Non, tςr rae extremum aliquod caelo esse contiguum ; prout idem docet . Non, terram esse super tauri cornu sandatam, prout inquit Mahomet in Sonnat. Non , Angelos morituros. Non, bestias suscitandas. Non, irrationabilia Diuin e gloriae aspectibus fruitura. Non, caeteras pucriles nisi s S imposturas , quas Alchoranus, caeterique Mahometicae sectae libri, essingunt. Sed quae Deus loquitur in Scripturis, abscondita a taculis , Sacrosanctae Trinitatis ,& Deitatis Christi, Divina Sacramenta ; caeteraque omnia, quae sacra testantur volumina,& Dei loquuntur testimonia. Per horum enim fidem consequimur Dei gratiam, Vitae integritatem , morum probitatem rhoneste vivimuS ad nos,cle meter ad proximum,pie ad Deum , iustὰ ad omnes . Et post huius vitae terminum consequimur: non puellares complexus: non Alchorani conuiuia non Maho- metici paradisi viridaria; sed eum finem, eamqne gloriam, ad quam ab initio creationis a Deo ordinati sumus, Dei ipsius visionem beatificam, fruitionem perpetua, aeternam l. possessionem . Ad quam non omnes prout Alchoranus effingit tum
Pagani , quani Christiani, tam Iudaei, quam Malio metani qui tam diuersa, disparata, & inuicem opposita, profitentur pe ueniunt; sed is dumtaxat, qui veram Dei fidem sequuntur: quae alia non est,ut ex dictis constat, nisi sola Christiana, Catholica, seu Euangelica . Quam deprecor Deum tibi agnoscendam
praebeat: ut, ex eius mysteriorum fide per gratiam, ad eorum dem scientiam S intuitum eleuet tandem per gloriam.