Apologia pro christiana religione qua a r.p. Philippo Guadagnolo Malleanensi, clericorum Regul. Minorum s. theologiae & arabicae linguae professore, respondetur ad obiectiones Ahmed filii Zin Alabedin, Persae Asphahensis, contentas in libro inscripto

발행: 1631년

분량: 700페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

611쪽

eam mutationem: mutatio enim,ut explicatum est,in subiecto est. Vnio ergo mutationem importat in parte , qua recipitur e in ea enim facit transitum de uno in aliud ; non vero in eo, ad quod tantum terminatur. Potest autem unio,duo intrinsece v-nire, facta tantum mutatione in uno, non in utroque; quia talis est natura unionis, respicit duplicem terminum,cum sit una, diuerso modo; unum tamquam subiectum , in quo recipi/tur, &alterum tamquam extremum,ad quod te tuetur. Et, ex na tura sua,utrumque viait intrinsece: est enim duorum unio . in . trinsecam autem mutationem ut explicatum est non impor tat,nisi in subiecto. Nie ergo unio hypostatica intrinsece unit, tam Verbum, quam naturam humanam, ad inuicem; mutationem autem non importat,nisi in sola natura humana, in qua recipitur: Diuinam vero naturam, seu Diuinum Verbum, ad quod terminatur, viait quidem intrinsece, sed non intrinsece mu

QIExemplum autem,de anima rationari non est simile ir quia Mnima rationalis non est ens completum , sed est essentialiter pars. Vnde, cum actu facit eam compositionem, ad quam essentialiter ordinatur, habet illam perfectionem,ad quam erat inpotentia: & cum talis potentia in trinseca sit, non potest negari,quod illius actus non praebeat illi intrinsecam persectionem. Igitur mutatio in anima rationala,non est ratione terminatio- .nis, ut sic absolute ; sed quia per talem terminationem insor macita consequitur actu statum sui complementi, ad quem essentialiter ordinatum, di redditur subsistens, ut quod , cuin alias,separata a corpore, tantuin dicatur subsistere, ut quo. Vnde,posito casu, quod anima rationalis terminaret aliquam unionem,& non componeret hominem , seu no' assequere tur statum illum : . tunc intrinsece uniretur, ει non mutaretur , cum nec perficeretur. Verbum igitur non est, sicut anima rationalis,ens incompletum , sed est per se completissimum . et Non in Ermat corpus nec animam, neque ordinatur essentialiter ad illam unionem, sed tantum intrinsece itermi

nat illam. Nec per illam sit subsistens, sed potius communicathii subsistentiam , supra di ctum est. Vnde per illa a

quainuis intrinsece uniaturi, non tamen perficitur, nec mu -

612쪽

IIo DE CHRISTI DIVINITATg

. Non ergo est repugnantia, ratione Diuinae simplicitatis,

quia per unionem hypostaticam Deus non fit compositus . Nec ratione Diuinae immutabilitatis, quia per unionem hypo staticam Deus non mutatur intrinsece , cum omnis mutati fiat in natura dumtaxat humana. Nec potest aliqua repugnantia assignari, ratione alicuius Diuinae perfectionis. Ergo nulla repugnantia cit ex parte Dei. Patet enim ex dictis res o tio etiam ad illud, quod in tuo libro adducis in contrarium Quia, posito quod natura humana per subsistentiam Verbi sit . si itat , non Verbum a natura humana , sed natura humana ab ipso Verbo dependet i nam Verbum non est modus uaturae buia manae,prout iunt creatae subsistentis .ψν iid bec assignari potest repugnantia ex parte naturae assumptae. xuat =.i, diqyaenim eii ef, alia esse non posset; nisi quia natura comi

D ta non posset carere propria subsistentia inam posita substantia completa, poni necesse est etiam subsistentia, quae nihil alitul esse videtur, nisi ipsam et substantia, in is existens ι & norm in alio: hoc autem existere in se, non videtur dicere aliquid distinctum ab ipsemet natura existenter. Ergo imponibile est,ut. exivi stat, di non subsistat in se. Ergo non potest subsistere aliena a

GUst..ita utam difficultas soluta est ex dictis, ubi ostendimus ,iis iuri. ἡ Ἀ- subsistenciam non elth idem ac existentiam naturae, sed essesia est disti se moduan distinctum, quo, praeter adi ualitatem suam, seu existerea uer re suum a parte rei, habet natura , ut subsistat in set praescin-

, lando namq. subsistentia,natura existens est natura deterani nata, singularis, ta non uniuertatis, haec, S non illa; sed est indifferens ad subsistendum in se , vel in alio ; ut subsistat in thoes vel in illo supposito o Hoc autem probatum est supra, ex Aria stotcse 3. Metaphyst Et quamuis 1briaste Aristoteles non Qerit loquutus, nisi de distinctione sormali, inter naturam S subsistentiam e nihilominus , ex hoc sacrosancto Diiunae Incarnationis myst rio, tenue nolisae mentis lumen , Diuinae reuelaiationis sudore adauctum , inter naturam 5 subsistentiam non

abiciri tarmalem , sed etiam distinctionem realem esse perspe acit; quam, an e incarnationis myti tum, naturae lamine Pantrum non est,si ita agnouerit qi ianuinquam visum est antea, substantiam aliquam propria subsistentia caruis te, personali unione a Deo assumptam. Praeterea, non est nouum iro . . .. X apud

613쪽

tia, quae infinitae virtutis est , quam finitum ac debile huinani intelictus acumen. Propterea, dum Diuina adest auctoritas, inclinanda est nostre mentis credulitas, & in Dei obsequium captiuandus nostrae intelligentiae assensus: praecipue , cum de absconditis agitur, quae nequeat sola naturalis pei spicacitas penetrare . At circa subsistentiae distinctionem a natura , etiam naturalis hominis di Rursus agnouit aliquid , quamuis non potuerit attinge e totum: agnouit certe distinctionem λrmalem , quamuis λrtasse non attigerit distinctionem realem Iut patet ex praeallegato Aristotelis loco s. Metaphysic. Vnde, Diuma auctoritas reuelans , humauam Christi naturam non subsistere humana subsistentia, sed subsistentia Ver-hi; ostendit quidem humanae rationis des dictum in rerum inuestigatione , non tamen illi opponitur . sed potius favet ;dum humanam rationem , procedentem saltem usque ad di- . , ,

Iliactionem formalem, tamquam in itinere medio deficien- item, roborat, S perducit Vsque ad ultimum veritatis terrainum, nempe,distinctionem realem . Itaque naturalis ratio dat in hac re, veluti quoddam fidei initium , asserens Ial- tem distinctionem sermalem, inter quae ponit fides etiam . tinctiogem realem. Posita autem reali distinctione , non est impossibile Deo, unum ab altero separare : poterit ergo Diuina omnipotentia , na ram a propria subsistentia diui d re ;& qui intime adest omnibus, de auctor est omnium, , poterit, propria subsistentia, creatae subsistentiae destctiun supplere: oui omnem desectum cuiuscumque causae creatae . secundum Philosophos, S Theologos omnes , suppleta po

Nec potest aliqua alia ex parte assignari repugnantia, qua ab Incarnationis mysterio praepedita dici possit Diuina omnia potentia . Ergo, ipsius auctoritate tessante, non est tetrahe 'us , aut suspendendus, sed inclinandus assensus . Credendum igitur, quod Christus etiam Deus est ,& non dumtaxat homo . Ergo, Christi subsistentia Diuina, subsistit etiam eius

natura humana. Est unus persona, duplicem habens nati Tam, perfectam humanam, perstine qnoque Diuinam. Mahet duo Diuina, scilicet naturam, S subsistentiam: quae In Deo non .sunt distincta, nisi secundum nostrum intelligendi

614쪽

eam humi quam disina

13, DE CHRISTI DIVINITATE

modum. Habet humanam tantummodo naturam, non homanam subsistentiam. Humanam naturam ut diximus) exanima rationali & corpore coostantem.

Ad prvosiit i responde ur di cultates.

T per haec patet responsio ad omnes, quae Gijciuntur difficultates. Primo enim , si dicitur in lacris voluminisbus Christus, modo plorasse,modo miracula perpetrasse,nunc passum esse,& mortuum,& sepultum,& surrexisse , & caetera , quae ad hominem pertinent, illi tribuuntur: nunc Dei Filius dicitur, & eidem tribuuntur Diuina : quae sunt contradictoria; nam sequitur,cundem esse passum, di impassibilem, mortuum, S immortalem, &c. Bene possunt utraque dici, quia non sunt contradictoria secundum eamdem rationem: sed dicitur Christus mortuus, secundum humanitatem; immortalis, & impassibilis,secundum Diuinitatem . Sic pleraque diuersa in Evangeliis Christo tribuuntur. Nec tibi mirum esse debet; quia Christo tribuuntur humana, Vt ostendatur verus homo: rursus ei tribuuntur Diuina,vt ostendatur VeruS Deus. iNec est inconueniens, quod dicatur, Deus mortuus est, Deus tentatus est a Diabolo,& caetera similia; quia non est ideae dicere, initas mortua est, Deitas a Diabolo tentata est ;hoc enim esset salsum, in abstracto enunciatum ; quia non est tentata, nec mortua Deitas, sed humanitas: in concreto autem,cuia significatur suppositum initatis,quod etiam est sup Dositum humanitatis ; propterea Vera est Propositio, ration , ita superius explicatum est: quia actiones , c passiones, quae secundum naturam fiunt,de supposit' dicuntur. Hic autem unum superest explicandum; nempe, quod inter rationes, quae alicui conueniunt, Plurimae sunt, quae conue

aiunt supposito rationc natura; quaedam Vero sunt,quae prae-

615쪽

ei e de ipso supposito dicutitur. Exempli gratia tridere,plO- -- . ,-

rare, loqui, pati, mori, & caetera,rarione nazurae hunaanae de Hla, a this, persona gicuntur. Fieri autem, creari, esse creaturam, seu esse sis leuatuμ ν creator , praecipue dicuntur de suppo sto. Nec enim per Minnae Heatae conuenit creari, tantum ratione naturae, sed ip-

summet suppositum creatur; quia vero ipsum est praecipuum, tarde ipso precipue dicitue, cum ei non seiunx conueniat ratio- D. M. ne alterius, sed etiam ratione sui Propositiones igitur,quae doesupposito, ratiotie naturae, dicuntur, indifferenter &absolutet de Christo dici possunt, tam humana, quam Diuina. Quam aute praecipue de supposito praedicantur, ratione sui, absolut Ede Christo dici non possime, nisi Diuina: humana autem non nisi cum restrictione . Exempli gratia, absoluto dici potest Christus est mortuus, Christus passus est , Christus est impase sibilis, Christus cst immortalis, Christus est Deus, Christus est homo a Non autem absoluto dici potest, Christus cse creatu ἀra quamuis natura Christi humana sit quadam natura crea ta sed cum explicatione seu restrictione dicendum est; ChriMstus est creatura secundum naturam humanam. Ratio disparitatis est: quia in christo est utraque natura, tam Diuina quam humana: suppositum vero, non est, nisi Divinum . Vniade, quae dicuntur ratione natur bene. possunt Christo prae dicari, tam haec, quam illa; quia inco cst, tam haec, quam illa natura . Quae vero praecipue dicuntur de supposito, non potat

sunt de Christo absolute praedicari, nisi Diuinae quia in Christo non est nisi suppositum Diuinum. Humana autem non possunt praedicari nisi cum restrictione, quia si sine restrictioni

dicerentur, significaretur, suppositum ipsum esse creatum , seu humanum, quod est falsum . Ital cum explicatione di cendum est, restringendo praedicatum, ut quod alias, absolutὰ - re enuntiarum,de supposito intelligitur, de sola natura humana dictum significetur: Vt est, secundum naturam humanam , t 'quatenus homo, Sc. Christus est creatura secundum naturam . . humanam : quod nempe significat, naturam humanam Christi esse naturam creatam. Si autem praedicatum illud sit Diui

num attributum, & dicatur praecipue de supposito, absolute potest dici de Christo, ut e fidicere:Christus est creator, non creatura: quo christi suppositum significatur esse Diuinum, , di increatum,quod verum csc. Et sic de similibus. Ex hoc

616쪽

s 3 DE CHRISTI DIVINITATE

.i kaiio,. Ex hoc lyateriqlioni in modo Christus mereri potuerit vii chtini, Φων uerso orbi remissionem peccatorum, Diuinamque gratianai:

tum esset in Quia actiones illius humanitatis Supposito tribuuntur, &a Supposito procedebant: Ρeri a enim est quae agere dicitur, is P. O non na a,quantuis natura si principium quo actio procedi . , .. ic dicimus Petrum ridere, uum Petri naturam; ridere homi

..i nem, non humanitatem ἔ quamuis risibilitas conueniat homuuratione humauitatis, non autem ratione suppositi 3 Aciiones igitur sicut & palliones Christi erant a diupposito Diuino, quod es, infinitat dignitatis: Unde & valor operis , seu meritu in actionis, quod pensatur ex dignitate personae operantis, infiniti fuit valoris. Patet autem in cicripturis . Deum accomatis,

ut Isai cap. 33. Si posuerit ' peccaro an mam suam ad idebit se men Iongaea , cte. Deinde abidem: In mitas a iussi eiuris iustissimus meus molios, dici Posito ergo valore pretii adaequato, seu etiam saperemienti, p ut est meritum infiniis tum : & possita acceptatione ex parte De , qui est creditor, seu offensus ne sequitur pro peccatis satirictio, A peccatorum redemptio. Nec enim is mere gratas dimittere vo luit peccata, ita ut in eo opere Maagno ecretur misericordia; scd exigere malin istissumonis praedium,' parti misericor, dia copularetur iuilitia. Misericordia quidem, clam ab alio satisfactionem acceptauita in bidum perpmmum filium perficiendam curauit. 1 ustitia vero, dum pretium exegit. Atque ita Diuinum hoc opus esse patet unde quaque persectum: hinc misericordi ae fulgoribus radians, inde iustitiae radiis emicans. Ita v utriusqtre sita mutuo coeuntibus radi)smarior reddatur ex ausericorilia iustitia, Sex iustitia misericordia .; quam si unius tantum Diuini Attributi fulgor adesset

cur non um : Non tamen imanes effectum huius conseqinuatur redem

du V qiua non orni,cs media, qtue Christus ordinauit ad hunc suscipiunt. Soluto enim pretio per Christum,fuits .atur. convcmens, Vt, ad Christi nutum,dubitora dubito solueretur.

Vnde uri 3 3. ubi sit anni ediate post preallegata. Si posuerit pro peccato animam fetam; Statim tequitur, Videbit semen Ion

gaeuum,QColuntas Domini in mora eius dirigetur. Ad voluntatem ergo Christi , critorum eius solutio,pro quolibet singillatim, crat expendenda:Vt etia testatur Apostolus ad Hebrae- Q. cap. s. nu. 9. Et con rimatus, saritas est omnibus obtem -

617쪽

rum tibus Ti, erat astatis aeter M. Christus lautem ordinauit, 1 ih a. b. aut, quicumque eius merita sibi vellet applicare, Smramenta a christ. i. quaedam susciperet, & quaedam seruaret praecepta et prout in sa- pituis. cris Scripturaruini paginis. & prout Ecelesip tradidit seruandum. Sacramenta, nempe Bapti sini,de quo dixit in Evangelio, Ioan. 3. mina. s. suus est. . Nisi ii renatusfuerit m aqua ci iritu sancto , non potes intra e in regnum Dei b. Et Matth. vltimo dixit Apostolis. Euntes iacet &mnes rates, baptizantis res in nomine Patris, ct Piij, ct Spiritu ancti: Docentes mssem

uare omnia,quamque manuarii vobis. Praeter Baptismu ordinauit etia Sacramentum Confirmationis,quo roboratur animaκ otia

inimicorum insultus. Sacramentum Eucharistiae n quo corpus S sanguinem suum;in animae cibum,tuti speciebus parist in a nimae pota, sub speciebus vini sumendum dereliquis. Atque ad bo exequendum,per alii uti Iramis bacranaen tum, hii nisho Lilitarc telia sua praeficit;qui ex ipsiu&ordinatione,S . ex eius verbiis panem in corpiam di vinum in sanguinem iunx, valearid conis .crare. In quo nobis Sacrificium instituit, &Sacramcnt llucis quod, qua ratione si Sacrificium, iam silpri . in responsione ad argumenta uuae obiiciebant Mosaicae legis derogatione, explicauimus. Quaautem ratione sit Saetari,ctituita est,mia sacrae

rei est signum: nempe, post consecrationem,specti spanis signi rficant ibi subcsse,non amplius: parsis substitiam, sed Oufilli cor us. Stiniliteripost cohsecra tionum,spe ciesilui i ruficant,si i,non amplius stibesse vini substantiam. d C hristi cur uinem

Quamis subi utraquc specie , per concomitantiam, sit toriis Christus,Caro anguis, Anima, L,iuinuas; sicci modo unita re

periuntur in caelis. Dicinitis tamen, τ se,.b spehiebus paula esse corpus:quia verba Christi per quae fit panis translatistantia- .eio,corpus Christi ignisean Suntemna haec verba s Hoc, o lcorpus meum. Et verba,po qme fit transubstantiatio vinx, san guinem per se ponunt: iunonim ratia i Hid est eun esing i mei, Verba autem Christi, rid significant, operamur per se: atque adeo, sub speciebus vini, sanguinem; sub specumus p anis , Corpus, per se, tantum ponunt: Quia 'ero Christῖ corpus modo non in sine sanguine , nec sine anima ; sed omnia simul ivnita, Corpus,Anima, 1anguis,Diuinit , per condomitantia omnia ponnntur. Hoc autem per Diimiam omnipotenriam , iplara potest perficere,quam nostra mens percipe ui

618쪽

Hic autem,ad tuam petitionem: quomodo Christi carnem . manducans,vitam aeternam habere dicatur. Respondeo,duplici ratione. Primo,quia Christi corpus & anima,aeterna gloria finiuntur Pi Vndrinon possunt Christum con dere, quin come odant vita aeterna seuentem. Secundo,quia vita aeterna est Deus: Christus autem est Deus: Ergo,qui Christum comedit, vitam aeternam habet. Potest addi tertia ratio; quia comedens Chri ,stum, sub panisaut sub vini bibem specie, Dei gratiam consequitur: Gratia autem est ius ad gloriam seu vitam aeternam . Et . hac etiam alia ratione dicitur Sacramentum; quia significat &causat gratiam in anima deuote suscipientis. l. lPl et Et quamuis in tuo libro causeris hoc non esse tam clarum

in Stipturis, perlegito tamen sacra Euangelia, Paulique Episto-Iam, primo ad Corinth. Scribentis, S reperies Matth. 26. seu sect. 89. Marci I . seu sei . 46. Luce ΣΣ. seu scet. 78. Ioas σι&iI3. seu sect.. 13. &I6- II. & 3I. huius aumirabilis Sacramenti institillionem, &promissionem. Feci tunc ipse Ch stus, per omnipotentiam ibam, admirabilem illam , per sua

verba, transubstantiationem ; nec co contentus, debit potestatem Apostolis imo etiam iussit,ut tacerint: litatim enim dixit eis, post quam illiud perfecerat, ut Lucae 22 num. I in seu sech 78. Hoc facite in meam commemorationem.bldcm repetit Apostolus Paulus I. Cor.1r. Quinimo, hanc potestatam us' ad saeculi finem Ecclesiae suae ministros habituros, praenuntiauit Apostolis, dicens Matth. vltimo. Ecce ego vobiscum s m omnisus diebus,et que ad consummarione e t. ia cilicet quotidie , per taculorum successiones , Ecclesiae Sacerdotes, hoc sacrificium Deo offerentes acturi essent ut quotidiu Christus sub speciebus vini & panis,in terris adestet. Plora,de hoc admirabilis acrianento,iam exScripturis quam ex Patribus sic Doctoribus,qui omnes hoc Diuinum Sacramentum Catholica voce profitentur, reticemus. Hic tantum suificiat ad tuam potitionem respondisse, hoc non esse a nobis cuictum, da Christo tradici ti . similiter,pro lus,qui post baptismum prolapsi, gratiam,quam ipso acceperati ,anus runt ineque nos effinximus; sed Chrisius instituis,Poenitentiῆ sacramentum, quod alio nomine Conis itur,sicut a tabula post natis agi unc Habetur eius institutio Ioann.λo, di in teX.Arab .scet. . Quando insufflans in

619쪽

Apostolos dixit eis . Aeeipite viritum auctum, quoriam re

seritis peccata remittuntur eis r quorum retinueritis, retenta sunt. Similiter Matth. 13. num. 18. seu sein. 7. Et Iacobus in sua Epistola Catholica, cap. 3. num. I 6. Constemini ergo alterutrum peccata Cesra . Habemus ergo ex Diuinis Scripturarum testimoniis, ex parte Consessarii absoluendi potestatem ;& ex parte Poenitentis confitendi obligationem. Non est igitur incerta, huius Sacramenti institutio, ut in tuo libro videris asserere. Hinc Apostoli, eorumque potestatem accipientes, claues coeli habere dicuntur; quia absoluentes a crimine, ei ianuas coeli pandunt, qui sibi eas per culpam clauserat. Praeterea, instituit Christus Matrimonij Sacramentum, ad hoc ut Matrimonij contractus, inter virum & mulierem,st Deo ordinatus, sed per originale peccatum factus plurium inconuenientium occasio, per Christi gratiam debito ordine exerceretur, & coniugalis amor in utroque coniuge ciset permanens ad indivisibile vitae consortium, Et in familiae prouidus educatione. De hoc sacramento Christus, Mati. sect. sicu p. iv. num. 6. LVod Deus inquit coniunxit, homo non separet. Et Apostolus ad Ephesios cap , . num. 22. &infra Sacramentum hoc magnum es: ego autem dico,in Chrso E . Hesa . Quia vero sola perseuerantia coronatur, & qui perseuerauerit usque in finem, hic saluus crit; instante mortis articulo , in extremo conflictu, maius adest periculum: propterea, Pro illo tempore, prouidus Christi amor, ad anime robur contra insurgentes tentationas, & ad reliquias peccatorum delendas; immo etiam ad corporis valetudinem, si expediat, redintegrandam , aliud instituit Sacramentum, Extremam scilicet Unctionem, de qua Iacobus in sua Catholica cap. s. n. I . sic inquit. Infirmatur quis in et bis i inducat Presbyteros Ecclesae, ct orentse per eum, Cngentes eum oleo, in nomine Domini: eroratio ei salvabit inserinum, O alleviabi t Gon Dominus : orsm peccatis si, remittentur ei. Haec omnia septem Sacramenta Christus instituit inon omnia pro singulis ; sed ordinem pro Ecclesiae ministris . Matri nonium pro his qui eligerent in Coniugio vitam ducere . Extremam Vnctione pro infirmis, in vitae pcriculo constitutis.

Poeni sentia pro his qui post Baptilii Dei gratiam peccando

620쪽

318 DE CHRIsTI DIVINITA Tr

amiserunt . Baptismum vero pro omnibus ci singulis: cnes quo nemo potest Christi gratiam & Dei filiationem obtinere. Est enim prima salutis ianua, quam qui non ingreditur, nec potest ad alia Sacramenta acccdere, nec salutis term uti adipisci. Propterea de illo specialiter dixit Christus Dominus Ioann. 3 . seu stet. 7. Nis quis renatus fuerit ex aqua ct irit aucto , non potes introire in regnum Dei. E si ita l. simpliciter necessarium omnibus ad salutem. Confirmatio autem non est necessaria simpliciter, nisi tantum ad robur animae. Lucharistia vero sic est necessaria spiritui, sicuti cibus corpori et alit enim, nutrit, di auget,de conseruat animae vitam, ne in tentationibus deficiat, S peccati mortem incurrat. Praescripsit ergo Christus salutem inquirenti haec suscipienda sacramenta, ta quaedam seruanda praecepta, prout in Euan telijs: & Matth .vltimo: Docentes eos seruare omnia quaecumque mandavi vobis . Sic volens singulis suam applicare solutio. iacm. Ipse quidem pro omnibus instituit: qui vero illa non vult suscipere, nec praecepta seruare,sibi salutis ianuam ipse praecludit . Atque ita pro uniuersis Christus satisfecit. Plic est Christi fructus, Hic maior prosectus, quem nullus Prophetarum singillatim, nec omne S simul, praestare potuerunt; quia, cui nonanes essent finitae dignitatis, numquam potuerunt exhibere

opus inlinitivatoris, in Dei obsequium, S pro Dei infinitae

grauitatis ostensa, compensationem. Hoc enim,unus dumtaxat perficere valuit Christus, propter infinitam personae digni

tatem .

Hic autem fuit Diuinae incarnationis finis: non enim ideo incarnatum Dei Filium dicimus, quia ad operationes suas o gano corporeo indigeret: Sed ut in hominum redemptionem , eam passionem, quam Diuinitate non poterat, in sibi adiuncta humanitate sustineret; ad ostendendum nobis ardens suarcharitatis incendium : sicut Ioan. 3. seu sectione 7. Christus in Evangelio testatur, dicens. Sic Deus dilexit mundum, ut Filium suum Onigenitum daret ; ut omnis, qui Uidet Filium, non pereat , sed habeat vitam aeteream. Et Apostolus ad Rom. 8. Proprio

Alio suo non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit illum. Non igitur dicimus, hominem factum esse, quia organo indigeret corporeo ad operationes Diuinitatis: Sed ut posset pati, quod est alienum a Diuinitate: Ad quod praenunciandum, sic locutus

SEARCH

MENU NAVIGATION