장음표시 사용
261쪽
Vbi hanc optationem lat probat Me olennitas, in testamentis pro fornin
dat s. num. II. Men hac in ii. g. I. num. λ. vcrsic. e . hanc partem, ratio sic ferens Gouar in v. c. cum esse . num.
I .versic. veritum quod: qui subsequenter ex hac opinione novom illationes notabiles deduxit, inter quas non infer or est ea,quam ex pluribus tradit,& sequitur cnes. in dict. l. cum quis, num. I 2 de haerede, nec in foro con scientia adstricto ad relictor in mianus olenni tostamento solutione narquam opinionem,resert,esie communem ex Iason in . si post diuisionem, numer . s. C.de iur. ωfact. ignorant. dc idem refert Couar in dict. c. cum e R. ses, num. 8. Menchac. in o. g. . numer. 23. ubi tamen las non de legatis , aut
fidei commissis, sed de hqredis institutione loquitur, cui,si in testamento minus solenni scripta est, filios nec in foro conscietiae esse obligatos, firmat, communiter teneti, licet ipse de sententia hac ciuuet. e. diffitentiam inter haereditatem,in particularia reli-
icta iuxta communes sententias referta ulius Clarus in . testamentum, quaestion. 9o. numer .secundo,& quinto. Et sane res est ambigua, Win qua communes opiniones inter sedilfi
dentes, in quaestione, an in conscientia tutus retineat haeres haereditatem
sibi non solenniter relictam , refert Salmanti consis pro fello Spino de
Caceres in Specul. de testamen in l. i. principat. titui. de testib.& cael nu. 2I. cum sequenti, de quo per ench. indicto g. I. num .a. . in f sequentilatissime per eundem Gate M l. quaestioncm tractans ani a restamcntis qua in contractibus non solenni ter secundum leges gestis. d. disputat.
Praecipuum autem Beli aperticaerundament una, quo adstitii sciat en-
riam suana, est, quia, septem testium
rcquiritur sed ubicunque actus pcceat in sui forma, nec ciuilis,nec naturalis obligatio ex eo nascitur, ergo
dccaei mala ordines anc concedunt omnes,d probati ecl. I. g. li quis ita interroget .st. de ver b.cbligat maiorem vero argunt clatationis partem negat
testium praesciatiam in id stamcnto, pro forma probato ita requiri, non crh profo ima substantiali, quae si testatoris voluntas, unde si haec chcc-zzt, v. g. Fiat lapilliis,aut hiriosus testaretur, aut pater ignorans filiu praeteriret nec nat iratis obligatio nascuretur: idem probauit Bald in rc petit huius nostra lcgis, col. I9. vcisc. supcrprimo quς lito quia sornis dat esse rei.
l. Iulianus. f. si' iii re. F. ad exhibenia porro, te ite n&lunt de esse testamenti, quanquam ad illud solenitas quaedani sint. l. final C. dc fideicommiss&eandem opinione in alios referes tradit Crol. in .ncmo potest column 6- ff. de legat. I. ubi Bati sibi coni Hrius, in a. oppositione contrariam scripsit, quam ibidem pio bat Ias in I. lech. nu. IT. 6 1 2. Hu. 23. cum sicquent. S communem fatetur Ripa num .27 probat etiam la Lini. l.I. nu. I7. per totum,di- Ccias, inuincibile hoc elie Beli aperti,
caeland .rinentum, S ind. l. cum qui s. nulla. I2.8 probant ac ex alijs couiu iacm referunt Menes ibi. d. nu. I. Couar. in . C.cum csIcs, nu. 8. post eos Lusitanus noster Aluar Vala se .cosuit. 67. tiu. I. versi c. secundo, o m. I. Mich, Crass. in lib. seceptar. sentent. . testamentum,q. q. nu in . . nouissime Pi
chard veriorem dc magis receptam sententia in dicens, in g. scd cum paulatim num '. instit de testamefit. 4a- ne,c in conssct, testanientum,in quo testium numerus requisitus non in
262쪽
terfuit, ipso iure nullum esse. l. si unus, infra de testam clare ostenditur , testam ciuum, in septem testibus non esse, ac pio inde coniequens cst, quod num cius testium a lege requisitus,est de cise testamenti, aducrsus Bald ubi
sup in confirmationcm accedit. l. dict.itibus, in detest . ubi dicitur, testes, ad c faciendam voluntatem. acl hiberi.
Qiiod autem lex , tot testium sub scriptiones requirat pro rei perfecta probatione abique ullo falsitatis peticulo in . l. sin infide fideicommis. verum quidem est: sed tamen,quia viteritis processit eis non subsistentibus, actum irritando, signum est,quod pro forma substantiali ipsius actus requirat,ut notauit Ias .m d. l. I. st de con- dic. inde b. num. 37 pc med. S inter alia, signum istud numerauit Fclin. in c. cum dii ccta,rium. 6. vcrsic. quintum
fgnum,de rescrip t. De Alber. Brun. intractat. dc forma solennitate, Malijs in . i. ff. de liber. 5 post h. tradit
stabile manet fundament Petri pro sente tia sua. Cui non obstat, quod alij, de iure gentium cominiscuntur,
asserentes, eo iure, ficitamentum imperfectum valere,ad quod refertur naturalis obligatio, ut in i cu amplius
f. is .natura m de regul. Iur nam,cum
iam sup . in legis praelatione probaue
rimus,testamentum, Onanc suu robur,
Liure ciuili accepille S iurc gentiuncutiqtiam valuisse,perperam assumi Lur, perfectum, vel imperfectum testamentum, iure gentium valere ac proinde eo iure naturalem obligatione oriri ex testament imperfecto,quod sanc,omne suu robur tam ciuilis qua naturalis obligationis accepit a iure ciuili,quod, cum imperfecto testam c-to, idem ius omnino denegauerit,id imperfectum testamentum iiii luis G puter,num ex eo, nec ciuilem, nec naturalem obligatione in caiisari posse,
manifestu fit, ut sic non tantum Comunis sententia hoc principale funis meiatum destrudum, sed ocotra..tia illud iam appareat adstructum V Qxio vero sequenti loco subieci mus de l. fidei comissum. C. de cocict. ind. E l. 2. C. si aduer. sol u. ista quoque magi , quam magis communiici approbatam,probat ententia: na, quod ibi repetitio denegatur dei comissi. auris errore soluti quod in in persecto testamento fuerat derelictu, no ex eo prouc nitiqui ita relicta,naturaliter debeatur, ut postmodu trademus. Qithdaute in praedictis iuribus repetitio cocedatur hqredi,s ira relictu, errore facti soluar, mihi probat, ita relicta, nec naturaliter deberi. Nam etsigi. in . l. 2.5 ind. l.cu quis, tenear,ciuiliter indebitum,naturaliter aute debitum, si soluatur errore facti,posse repeti , quod idem repetit in . l. I. fide cond. Ind. in gl. magno infin. dumodo
error facti, probabilisse: quam glossae
sententiam in duobus proxime Cata tis locis,probat,& defendit Bar.virobique nu .i7M alia comuniter Scribetes, ut per Alex. ind. I. ntin . Io.&uas. ibi nu. zy Mihi tamen ,contraria sententia , iure verior est quam tenu runt antiqui glossatores Placen. Petr. de Bella per t. 5 Iacob.de Rauen. quos Bar. retulit cum eorum fundamentis,
quibus et si cespondere contendat, lu- re tamen praeualent S hanc denique sententiam scripsit Ias. d. nu. 23. licet ipse priorem sequatur,subii Ies Vltra mora a nos tenere. 2 Cyn.4 Bald in d. l. cum quis: quos equidem non immerito mouit compensationis exceptio,quam, nemo negat, de debito naturali opponi posse. l.etiam. T dc compensat on. Vnde,debitum naturalc, solutum repetentem, de eode debito, competitationi se IcepLio omnino ex.
263쪽
cludet:nam si contra inuitum, ac semper nolcntem dubitorem, qui, inqua, miti quam soluit Sessoluere rccusat, si sibi aliunde debitum exigat a creditore maturale debitum, quod debet eidem , suum compensationis producis effectum liuxta dict. etiam quanto migis contra ignorantem, mii iuris, siue facti errore soluisset, eundem , de eodem illo debito quod
soluit, compensationis effectum producet irς terea negare non pollunt condici ionis naturam , quae naturali
nititur aequibate. Undebiti l .haec condimo st.de condia indebit aequum aurem nasura esse non potest, ut G peratur, quod ipsa matuta solui postulat, ac proinde condictioni locus
non erit, ubi illa natur non conue nita nam hoc natura,ff. illo titulo.
Adduco praeterea alijs, issis lin eonfirmationem, Barioli sententiamini inemo potestinumero i8 ff. de legat primmuta tenet,qu)d si posiaestiore lilii in minus solenni testamento, ad legatarium, sine vatio perueniat potest aduersus hare dem exceptiones tueri, argumento . militis .
veter imis de militi tament.pro 'pret effinum retentionis, illius naturalis obligationis, quam cum aius,
putat oriri m imperfecto testamento, re allegat etiam l. etiam .ff. de com p . sation. ut non merito illius text. argumentum supra adductum pro praesenti articulo,improbet in eo, qua Barti sententiam piabati, ex Ias , Ripa in dicta l.nemo potest tradit com mu' niter approbat anuel a Cost
in capit si patet, prim part ver b in suo testamento, numero II detestam ment. libro 6.Gama decision. 47.incipienti xor moriens,num .α.tra
dens e pae, elegantem quorunda sotiatorum naso ad resiam nostra
cip-quet, mortuo viro, mulieri, rerum omnium possessionem deserti ac proinde,cum sinὶ vitio possideat, exceptione aduersus haeredem retine.bit C,
sibi a viro legatam in minus solenni testamento: ius doctrinae ad dictam testem regiam meminit Molin dicta
Pit. 8I.column. 3so quos iam venouum, , tile ad legem regiam ob . seruauit Cottam bi supra, dicens Cuod ita, coniugi legatum relictum in minus solenni testamento, Bart., comis munis sententia autboritae defendi
poteris aduersus legitimos succesib res:secundum quam, se alias de facto eonsultum respondine , dixit idem
Costa in dict. numer I in praecedente: ubi tamen Bar I. sententiam, iure communIat tenso,raro posse , locuh bero scripsit, quasi Iaro eueniat, vs ε vitio,possessionem rei legat le
gatarius apprehendaν. Ego quiden,
Bari.sententiam etsi eam interim probem in exemplo legati, quam etiam non probat Couar in dicto cap. licum esses, iumer. Io versic. crtio ex
hoc deaucit VI conuenientc locum habere,puto, ex clara mente Bare is euiusuis debiti naturalisin ciuiliter indebiti, creditori quocunque
debitoris errore soluti hic etenim,rε. debitam constat, sine vitio ad credi istorem pervcnisse, na saeto, igit orantia debitoris pervcnit:quod sane, si vi
.M. st,illius,non creatioris vitium est . proinde si cundu ordinarias tu . .
tis tegulas iis, non huicia' ere Hebet,quo minus,naturalis obligationis effectius producatur. Secundu quae apparet,quδd debitum naturale, quocu 'te errore solutum nunquam effica- rreperetur, veluti sin vita ad eruditorem peruentum, e ..
264쪽
sciet iter tacta intolligi nequeut quia tunc etiam omnino inciebiti, solutinuita repetitio csset,viand l. i. f. illotiisl de condicit. induta re in . indebi in
tum. C. eocicii l. cuiuppe errorcm .is. de regu l. tui. Cum ergo irata leges, Mallae non raro , dia solutione facta per errorem inici ligantur, ncc,de errore
auris,aut facti distinguant, de utroque sunt indistin intelligenda, nec ad
errorem iuris duntaxat, stia violem lsa,aut magna divin. itione restringi pollunt,praesciti iri,cum hontinus,facti inagis quam iuiis errore labi , soleat. leges,asi ea quae frequentius accidunt oleant adaptari l.nam ad ea .ff. de esib Ex quibus gessententiarii hi vita est iure verior, licu prior sie, authoritate maior, pro qua, grossa re
Bart. in supra citatis locis allegant iura,quor uni responsionem, ne longiorem moram facianulis,dc qui non a deo renae uincunt,erum i lectoris iudicio consulto relinquimus. Ex his vero illud iam apparet , di ctam . ideicommissum C de condic. indeb.vbi traditur,legatum, seu fidei
coria missum, minus soleri niter relictu, criore facti solutum , posse cpcti, eam sententiani,haud dubie prooare, qua taliter relicta, nec naturaliis r d.
beri, verius as armat , quod, ipsuhi ego alim inductiones quae non est
praecedente inferior probo exae l. a. C. si aduers solutio . ubi legatu, quia non solenniter fuerat relictum, secundu in positionem glossae ibi, dicitur indebitum,& sic,ciuiliter,donaturali-
'ter in d bitum: nec enim, de rhaebito
quia iii eo texta falsum id es, idea,tur , cum,si naturale debitum minor solueret, nec restitutionis auxilio pos
ic reputer , licet in contrarium tiris'. am, ei commune ua Scribientium re
solutionem tradat. α sc quatur nostir Francis de Caldasii d. l si curatorem, verbo, a sis, nu.69 inquam etiaconueniunt Placent. Petr. Iacob iidenique qui naturale debitum,quocunque errore solutum, non posse repcti, alterebant, hoc ini ulterca N. Ili Uresoluente limi nies,ut constat ex Bar.
iii 4.i.cum quis.nu meria . in .l. I. . numa 6.de ibi Iason dict. numeri 23. Ego enim aduersus unanimem scribentiumscholam in contraria sum sententia,pro qua considero, restitu tionis auxilium , minoribus laesiis ex Daturali quadam aequitate indultu nifuisse. l.1.u de minor.porrh, quae aequitas naturalis postulat, vi aduersus naturalis debiti solusionem minor instituatuit in quo,prieterea,taesus proponitur iste minor,qui fidem data adimpleuit nunquid a prudcnti vito alienum quidquam dicisse, videtur, qui se ἄit,quod viro bono .conuenit, quodque non fecisse,fidem violat,4 graue est hoc igitur si quia minor fecit, rostitui petitsescio profecto,quo dipsonis praetextu colendat qui magis plicitam irpitudinis allegationexio proIedat: poterit sane,obligatione ipsam,unde naturaliter, mansit obligatus, si in ea contrahenda laesus fuit, retrastare quhd si prudenter contraxit quod naturaliter debuit, pruden- eius soluit,&sic,neoaequitas, nec Ja s restitutioni huic locum fac iube, qua potitis redderetur iniqua, s contra solutionem naturali aequitate de
bitam, α factam, di sic cotra id quod requirasi omi Mncederetur:atquc ita,minori soluenti id, quod, naturin
iis qui M.taui,potat bat, repetitio
265쪽
denegatur in . naturaliter. .fin. curii rege sequenti. ff.de condict. indeta lui pupillus. l. ad leg. Falcid. l. si eius pupilli S ad S.C. Prebel quorum sane
aurium dispositi, si nihil ontinus mi nores de quibus ibi, extraordinario
auxilio pollini repetere, sicut Doti res Vesunt ut per Francisc.de Caidas in d.nu. 6'. inanis ser ,& magis,ver bis quam rebus imposita videretur,
hi autem a ducitendum, quia desolutione iacta a pupillo loquuntur, tutoris authbritat m ei interivisse, vi eleganter post Paui do aec lexa . . ind.LitPupillus, columi. sequitur
Caidas in d. verbo, laesis, num .68. ad fi. alias enim,ezlami militer, Mnatu Ialiter debitum, ipso iure pupillus vindicaret, iuxra. s.fin. instita qui b.alien.
voretti,debitum naturale soluentem, id te petere non polle, ut sic d. l. 2. C. si adueis. lolution. ubi minor, aetatis be-nchcloae pella leὀatum , iuris errore solutum,tentcntiam illam probes, qua
iuρra cum Vitramone viis aduersus
receptiorem probauimus radentem. ex impersecto testamento nec naturaliter deberi legatum,quandoquidε,
si sic deberetur , quacunque ex causa soliti stet minor, non posset repetere, lecundum sententiam , quam, ad uer-ssis omnes, veriorem modo resoluimus:s autem verἡ resoluimus, aliorsis iudicium,quos obsecro,hoc sitiem meo tribuant, non animo contradicedi , sed potitis veritatis inquirendae studio in hac in sententiam 'om
Ideo autem minus solenne relictu,
δ' uti, errore 'lutum non potest repς. ii de iure ordi' ris,ut proludi ii Α
ind .sdeice missum Ru'niam, qui latuit ita relictitui, licet nulla naturae, aut ciuilis ais obligatione;
neretur,ncgari ramento potu , cum aquilare quadam teneri ad lims
lennem voluntatem implendam, qua obligationem naturalem,ab honest te, debito morali insurg ntem,nullo tamen esis vinculo ligata. des ri- bit Couar. '. cum ess cs,nu. 9.veisc.
Tertium quod, de testamcn aulli ritate Bald .m repet. Ieg. nost Iar titi. I. versi c. unde ego dico S eius, quod in simili specie docet Sanct. ThOm. 2.2. . quaest.io7.artic.4.
Quam obligatione, tradit it Suar.
iudita. loco ex Fortun in . I. g. ius naturale,illat .dec H, I ff. de lust. 5 iur. soluti repetitionem impedire: Atque ita respondet iuribus pro communi sententia adductis, uatenus probansite
riri soluti,quod an iis solenni te-
amento suetia rei;cium . repetiti .nem non dari. . Sed haec ratio, vera non videtur.
quoniam, si naturalis illa, moralis svitas, ec obligatio, quae insurgit ex. testamento minus solenni, propria vi
sua hunc pes 'aut effectum impedio Hau nis, nihil differret , vera turali obligariisne, quam Couar.
negat oriri ex impersecto testamen- to,quod eis im lue cosiderat, hanc scilicet,operari effectum exceptionis a retentionis, non item illam, videtur nullius esse momenti, B verbale ma- oisquam reale:nam cam tradata na
si M. aequitat, , seu obliga, iis in ab honestae morali deducta;
repetitionem Opedire, consequens est,eum cui solutum fuit, retentionis . seu exceptionis auxilio uti polle adventis exclusonem, nisi serie dicen.
iam se, quod adeo nulliter agit, qui solutum legatum repetere intendie.
266쪽
absci ire ope excel tionis a limine iudi
quod iacmo itiarni abit . Deinde , si acleo potcns 5 cssicax csset pia dicista Di Oralis obligatio ma quitas, quae oritur cx testamcnto ninus solenni, ut
propria vi sua ,soluti repetitione imis
pediset,sequeretur, quod etiam denes arcuir cpctili legati, per erroremia ti, soluti, contras. l. fideicommissu, cum cade in s cmper naturalis illa arquitas ἐς obligario ab hotiestate morali Orta existat. Ex quibus apparer, illoc prae licta naturalis aequitas naorsis obligatio,de per se sufficiensiicia est ad impediendam repetitione soluta . cgari tamen non potest, illa ex in perfecto testamento oriri, quae quidem,voluntate dcfuncti quoquomodo ι clarata in obseruati, postulat.& idcircb. qui ita obseruauit, pie, 5 ex conscicntia relicti fecisse dicitur in l. in testamcnto quod ii de fidei commisi a r. libertati b. desinu. 2. infde fidei commisi moralem ista obligationem & aequitate sequutus Plin. lib. 2.epistolar. epist. ad Ammian quaru fert CCuar. d. c. cuni esses, numer. F. Noli tom. I. d. tractat. 2. disputat. 8 Ita
Colum .3 4.in s. desunctorum volum. t atcs, etsi minus solenniter declar alas,se quasi perscctas tueri,scripsit. In idem propositum allegat Couar. Plin. cius verba lib. s. epist ad Cal uisu, quam epistolam in meo voluimine, sub lib. s. inueni , quo in loco i lii etiae ita ut Molin. dicta displit. 8 I. columa 343. in princi p. eius etiam, lib. .epist. tic Sabin . pulchra in eandena sentcntiam extant Verba, colido , inquit accesurum esentem meclicum reIigiosis is laus, cust dire d fulictor Ἀρ mutem, quam, bonis haeredibus intellexi ise, pro iure se nequὶ
enisi triniis apud nos honeHus qua apti, alios necessitas putet dici raricia, ut id cm Plin. falctur,talicu C tantas uresstistinctiar, nec cras ut cir nicndinriis vera natui alis obligatio prc ducitur, scii, qui Iuris errore diictus alia legata persoluit,illi quidem aequitati ac morali o bligationi, quae iuras gentium cst, licet iure illo nulla testamen totum validitas esset, saxi 1fecisse, videbitur. Denegabitur ei tui in isto casu re-
Petitio,quia, cum leges dicant, quod
iuris ignorantia nocet lucri causam agentibus. l. iuris ignorantia . . st detur. ωfaci. ignorant haercili qui denitali errore soluenti, crito nocere debet , t ii lucrativam causam agit in Proposuio, contra moralem illa quitatem, obligationem,cui, etsi per error en Fiatisfecit,satisfecit tamen larique ratione, quia secundum leges. ign brantia facti etiam de lucro agen- tib as non nocet.l. error facti. st detur. N act ignorant haeredi ita soluentin. erito rcpetitio conceditur u d. l. fi ui ei commisium. I Sed,cum minoribus iuris ignorantia nunquam obsit. l. regula est. n. illo Litu. de iur. fact. ign nran cum alis S, etiam lucri causam pia tendentibus. ut probat per I. fin .st. de leg. I. Barboc noster. in i si cum dotem. 9.fin nu. 26. verso ex qua Concordia. f. solui. matrimon ., quocunque errore laedantur minores, restitutionis auxilium
possint implorare:a duersus solutionum debiti legati, iuris ignorantia causatam,eos posse iuuari, meritis respondetur in .l. 2. quo casu . vel smili, ad literam intelligitur texi in l. illud. st de minor eis glossa ibi de naturali debito intelligat, iuris ignorantia Ἀ- Iutorcui intellectui sententia nostra superilis probata repugnat, Wittera text. indicta l. illud, ibi, si non debitura
267쪽
soluerit, conueniens non est. Cum autem praefata moralis aequitas,nulla ut diximus,legis obligatione it innixa , manis ustum est, nec inanishae iudicio, te licta, de quibus agimus, deberi, quan uis haeres, de testatoris voluntate certus exiliat, ut alios referentes pisbant,di commune tradunt Menes. in d. l. cum quis, num. I 2. QCouar. in .c. Cum csses,rium. 8.qui sub in ictu Io. vers. secundo infertur,
aduersus alios scripsit eum,qui bbna testatoris possidea quae sibi minus solenni volu utate reliΔ fuerui, de qua nullo modo dubitat,teneri nihilominus in anima iudicio legitimis suco cessoribus restituere. Nec tunc obstabiti quod ex aduerso dici potest egeni, scilicet, quae fundamentiam a praesumptione sumpsit, inanim ς iudicio locum non obtinere, ubi veritas constat,i praesumptio cessat , iuxta Bald doctrinam in d. l. cum quis, colum n. 7. Abb., aliorum in c. quae in ecclesiarum, de constituta nam omissa responsione Couar inta.
tio, respondeo,quod id procedit,quando lex disponit de eo, quod hominibus iure suo competit quod si lex priuilegium ferar, quod hominibus non nisi sub certa sole nitate impertiatur, qtales sunt eges de testamentis , eo rumque solennitatibus loquentes, iuxta id quod tradidimus supra ad legis praefationem , licet huic solennitati praesumptio causam dederit, tame ea lex, in animae iudicio locum habebit. noluit enim priuilegium suum, nisi his conditionibus subiectum hominibus cl.irgiri,unde, qui illis non seruatis,pricii legi lege inducto utitur,
iure sibi nou coni petunt utitur, quo casu ,eius voluntas nihil valet,quia n5 potuit facere,quin leges in suo testamcnto locum haberet. .nemo potest..pstri. . . Ioass. de leg. r. ia ideo quatiuis disponen.
tis voluntas, certiis ima sit, domini utamen in alium transse ire vi ab eo quem lex vocat, uocare, non potest. Quo fit, ut hic lcgitime di tute possideat, dc repetat iste ver nec petat, nec retineat: sane ex lupra dicta resolutione haec bene inferuntur . sicut contrarium ex contraria. Quia tamecontraria sententia, plurimor 6, grauissimorum Doctorum est, asscrcntium, legitimum hς redem, in foro ciscien Ita teneri, huiusmodi legata persoluere, ut constat ex Menes in d. l.cii quis, num. 8. cum plurimis ab eo relatis communem ita sentcntiani profitente, S ex Didaco Spino circa restitutionem haereditatis ni inus solenni
ter relictae, communem contra cominmunem sentcntiam referente in spe. cul. testament. glo. I .princi p. titui. dotestib.num. 2I. cum seq. quas communes ad inuicem contrarias, distinctione quadam temperat seu concordat Petr. de Anchar. in reg. possessor col I .versic. quidam vero venerabilis,dereg. iur. lib. 6. quam refert Suare Lina. quoniam in prioribus, sup dcclarat. legis regni, limitat. i. ad fi C. de inoffic. tcstam alij vcro mediam alia sententiam inierunt, quos refert Couar. in d. c.cum esses, num. Io versic. sexib, Molin. d. disput. 8 I. column. 3 6.qura,
inquam,pallus ita dubius est et inter Viros doctos Lirim sim coreo uersus, cxistimo,paenitentem, qui alterutrius partis aut horitate multitus,quam,bOna fide,probabilem putat, no restituit rem minus iniciani voluntate relicta, non peccare,ac proinde, in foro paenitcntiario , absolutionem ci non fore denegandam a censessario ,etiam contrariam sent etiam , ut pro biliorem sectante, iuxta regulam quam ponit Metina Salmanticens in sua instructione Confess. lib. a. c. 3 ubi agit do
268쪽
pnidentia confessoris regula sexta, quam sequitur de declarat frater Li1 clouicus Lope E, Ordinis Praedicatorum,in sacra Theologia tunc Pralaninus,ui suo instructoricoscient. I.par. c.ro exverso secunda conclusio, cu
qucnti,communem esse sententia testatur, soli, Cordubae, Caietani, Conradi,Sc lauarri,tenentium, no sate Dis,probabilem opinionem sequi, segotcbabiliorem esse sectandam a uersu, adesinam dc ibi retiri, eordata dicit fratris Dominiciabannes concordiam inter utramque sentetiam, quod scilicet probabilem eligere liceat in contra libus,, in actionibus, sed non in dubio an domus haec se mea, vel non, neque in rebus magnio deris,ut saluationis,quia hic,pro-
L ilior est eligenda secundum qua
, in manet supra citata Metinae regula,ac utilis ero praesenti articulo:
in quo tramuis sententiam tuta conscientia posse tener l,cum Aragon. Z.MSst 6 2.pag. 6..col.2.tradit F. Emanuel Rode in sum.rom.i .c. 13 α.nms.
Quibus praesentem articulum csi omnibus quae ad hanc secundam partem spectant,missum facimus, ad tertiam
iam proeerantes,qua praecedentibus, nec disti cultate, nec utilitate , ac variarum quaestionum disputatione uastitior est.
i NITI TERTIAE PARTIM : SUMMARIA.
' Communes sententia probantur tradentes, in
aliquo Oid iure proprio. Traditur,tessamentun minusIolenne ad pias causas resere, quoad extraneos cohaere.
pro bis adducitur comunis sententi. probans. relicta extraneis in tenamento silissamilias
269쪽
11 Tractatur vaesio de subnitutione pupillari contenta in tesamcnto mιnus solenni ad pius causas facto. I 3 De testamento minus soIenni, in quo pia causa ulturiter en subflitura, ct in quo ναου, rem substitutum habet. I Proponitur quanio, an puberi, pos aditam hareditatem directbsubdituc possit pia causa , prim declaratur , qualiter proceilat quoi iiijspersonis,quibus a tessatorς egr
I Assignatur tiIitas quae resuIta ex eo, quὲa ecclesiae substitutio iure directo saleat. Is Solennitas in testamento necessaria alia est, qua spectat ad uis insitutionem , se exharedulionem, e communis sentiηtia est, nec arium esse nouissimo iure, silio ultimam ra Iinqui titulo insitutionis.
2 Communissistentia probatur,qua tradit mpitiari testamentu ad pius causas ex eo, quὸdsisto,non innitutionis, sed quoIiba Hio titu- Iolegitima relinquatur. a Refertur communis sententia, qua babcela trem interuiberos ejtantem teneri fili; legiermam reIinquera tituIocinctitutionis, traditurquὶ quo ad hoc, disserentiae ratio inter testamentum ad pias ausus, ct tegamentum inter liberos. 22 Traditur,remedium supplementi Domnimodo .C. de nosyc. testum liberis coni petere conera eccIesiam haeredem inctitutam 9 qua ratione,non ideo magis dicatur eccles subdi seculuribus conseitutionibus. 23 Traditur, posie liberos, integre egitimc repletionem contra ecclestam postulare, etsi ea, iere ruta , Icu municipali ducta propo
siIiorum,pro anima tegare. 2s raditur, cstamentumtid ius eausus silio praeterito pei sine causa exheredulo, nullum esse, adeo istius,ab intefuto in totum suc
1s ExharedatosIio, etsi nisncum causa expressurne, i tamen ea probetin suritinebitur, te a1nentum ad pia causas ct causa exhaeretationis, Qu/ise debeat,decIarasvr. 1 Iissius posi commissam causam exbcredatione diraum redierit ingratiam parentis, non poterit,ex ea postea exhaeredari,avt prae teriri,etiam pia causa insitura: quidsf- Iius paenituerit,aut posscriptam extareda tionem redierit ingratiam parcntis, remissi-u traditur.
tionis redurit ingratiam paterna, ct tamen in temmento praetcritussit
De Ecclesiae relictis,ac pia causa,
ysi - h ,iae causae relictis tor- ferme erit,u non immerit inter coinmentariorum istorum partes, mediulocum sortita sit illa , quae de pietate est,quia in medio virtus consistit . Quia vero de piae causae relictis sermone facturi sumus, erit in initio,& ante Omnia praemittendum, quidquid pro anima relinquitur, piocausa relictum censeri, ut notat gloss. de Doctor in l. si quis Titio, T de leg. 2. Bart. hic in repetit.num. 34.Bald. It cm hic in est. nu. 3.& Paul. nu. s. Αret. 2.
270쪽
anonit 2'. plusquam alios explicantem,quae censeantur opera ria. Illud vero pro anima censetur relictum, quod ipsius animae duntaxat intuitu relinquitur in ullo temporalis com odite species. Sod, si quis animae salute exhibitis pietatis operibus praetc dat,
non tam animae lucro commotus ob
praemium futurae beatitudinis, quam puro ac simplici Dei optimi Max. amore ob gloriam ipsusalac altior aesublimior debitae pietatis religio est,
Qqub magis intcntio agentis spe praemia est aliena , B in solius Dei liis Dentissimum Oh sequium,& honoremtora prona,eo opus, magis pium in se αλει malis acceptabile Demur patet exemplo rusti aes hi parentis, quem
alter ex liberis spe praena ij.dc obuenturae haereditatis, alter, obsequi j elo, α praeclaro ductus amore, obiropter tis officio colit. Quoniam autem exercendae pietatis susiectum,non unum est, nec, aninus principale circa ecclesiam versatur, ab ea, velut a capite, sumit haec pars initium. . super relatis ecclesiae in imperfecto testamento ita rescripsit summus Pontifex in cap. relatum, in I. de testamenti
L. I. c. de sacrosanc I. Eccles
aut duobus Ilii iniis te libus requi his, vomani scriptum est, in re duorum, ni triam inlium onitu verbum.
Haec Alexand tersius in d. c. rei tum,ubi notarunt omnes estamentu ad pias causas,citraturis ei uilis sole unitates factum, valere. Scribetes in
praesentiarum,& idem ex eo text. probant ubique, undifferenter Doctores unde in testamento ad pias causas,du's testes sufficere, scripsit Bart. hic in repetit umos. ω alij post eu, qui in lectur .numerii istud ius hodie
seruari,iestatur,&idem, alios reser tradicla tam in foro saeculari, quam ecclesiastico, hic in a. lect. num. 28. in princ.&iniciat num. I 2 Couar posthbae& alios in d.c.relatum,num e T. Iaiul.Clar. in s testamentum, quast. 6.num. 2. denique receptam conel sionem,in qua omnes conueniun tradit itaq. in tract de priuit piae caus. in initio,& priuileg. I. Aluai Valata
Nec interest, mares sint an fgmina , t contra Roman. probae me in feminatanum-27. ff.dc regul vir &ex alijs tradit iraq ubi sup.priuil. s. in primcomunem testatur,4 sequitur Andr. de Bessetis in prasenti, numer. 214.&sequenti, in I . speciali circi vitiinas voluntates, di ex alios communem reserunt Couar.i d.c relatum, num. s.
Mich.Cracii lib. recepti sentis te,
mentum,quaest. i sinu. ., tui. Clarid. quaest 6 num . . ubi num. . csset, Communiter osse receptum, testamentum ad pias causas nutu fieri posset quam opinionen , C Omn)uniorem,