Abrahami Ecchellensis Maronitae. ... Epistola apologetica prima tertia. In qua diluuntur calumniae, ac imposturae quam plures aduersùs Syriacam Libelli Ruth editionem, & eius Latinam versionem, à magistro Valeriano de Flavigny ... congestae. Ad eunde

21쪽

so primo fiso capite nobis exprimere. His summam tuam eruditionem ostentas, veritatis Hebraicae As se tor insulsissime , qui paucissimis verbis multa complecteris menda Cia , & commenta. Quibus , si te Deus amet, demonstras libellum illum pompatice prodiisse Θ Ex Praefatione 3 nullam habet. Ex aliis scribptis λ nequaquam poteris. Garris igitur tantum, & imponis. Praeterea, qua ratione, aut quibus modis

eripit gloriam indefessis Clarissimi Gabrielis Sionitae laboribus debitam 3 Imo splendorem ipsis addit,

cum ex tua sententia tot & tantis sit conspurcatus maculis,di tam foedis erroribus, quippe opposita juxta posita magis elucescunt. Sed age dum expendamus grauissimas me das illas,quas tam venenato calamo

notas.

Pagina 8. ex capite primo versit

22쪽

1o EPIsΤOLA APOLOGETICA L . hoc grauissimum notas mendum his verbis : Hoc nomen proprium

quod etiam tibi LatineFnat ex Hebraeo Elimelech , barbare scribis ac inepte

Hinc videre poterunt qui satis Hebraice sciunt, quanta ea in lingua tua sit eruditio. Vbi legisti, Eruditissime FLΑvIGNANE, in libro Ruth , aut alibi 'l':),κ cum hujusmodi punctorum notis 3 Nullibi certe, quia hoc nomen hisce punctis signatur apud Hebraeos non autem quibus signasti. Quod ego autem ita punctu auerim, ratio fuit, quia nomen illud ita scriptum sepius legi in Syrorum libris, & in ipso autographo libri Ruth vocali Phlobo notata erat litera Sed tu neque secun-

23쪽

dum Hebraeos illud notas , neque secundum Syros, neque tuae punctuationis rationem reddis. Scias adhuc, nec nouum esse, nec insuetum nomina propria, licet ab Hebraica, vel aliqua alia lingua sitam ducant originem , aliter ac aliter

scribi, & diuersis punctis assci aliis in linguis ad quas transeunt. Genes

alibi, ita scribitur hoc nomen proprium Hebraice Abimelech, tamen Clarissimus Gabriel Sionita ita Syriace punctuavit Abimelech , & Arabice scripsit, Scpunctuavit Abumalecho. Nihilo tamen minus ejuS encomia,& laudes ad Sydera usque, & merito quidem, attollis. Expende, FLAVIGNANE , sodes, sed ira deposita,& intermisso, si non sedato plane

24쪽

furore tibi innato, alia nomina. ω videbis, nisi caecutire sponte velis, quomodo sunt scripta, & punctuata Hebraice, & quomodo Syriace, aut Arabice. Cum igitur neque Syriacam punctuationem noueris, neque Hebraicam bene notaueris in unico nomine , quem nostrum pudebit post hac inter eruditos Patarisiis caput attollere ; Et quis nostrum crassum penitus, & supinum commisit mendum 3 Merito sane

objecerit tibi aliquis Horatianum illud,

Cum tua pervideris Oculis mala b Mae inunens, r in amicorum vitio ram cernis acutum ciuam aut aquila aut serpens Est auri π.

Pag. 8. ex eodem cap. Ver. 7.

notas legendum esse, pro . Fateor ibi unam vocalem pro alia substitutam fuis

25쪽

se , siue Unum punctum pro alio, quod vix euitari potest inter cudendum , nisi Lynceis oculis pra lo praesis , FLAVIGNANE , qui tamen nunquam leue aliquod mendum aliorum corrigere potes , quin ipse plura committas, & quidem longe crassiora. Ad tuae correctionis

confirmationem hanc affers. regulam: Sciunt enim omnes , inquis, Linguae Suriacae Dronra atque candidati , nomina quae habent a capite Merum Mim asserumpuncto Phloh-ho , cum a is prima perfn Mularis , re secundae ac tertiae pluralis triusque generis , assumere semper punctum Phtoliti upra penultimam. Sed quis hanc tibi tradidit regulam , nugacissime Syromastix, Syri omnes te suppliciter, ut dicas rogant. Nam infinita propemodum sunt apud illos nomina habentia a capite literam. MIM , affectam

26쪽

24 EPISTOLA APOLOGEΤICA Phtobho, quae nullo modo in notatis a te personis recipiunt Pheobbostupra penultimam, Vt illa tua regula praecipis ; pauca ex multis tibi

ac ejusmodi. Igitur Vera regula ea est, quam tradit Doctissimus Geongius Amira lib. 1, suae Grammatices cap. I1. de affxis nominum pag. I77.& Eruditissimus Isaac Sciadrensis in sua elegantissima Grammatica

pari. altera cap. I . de affxis nominum pag. IO2. nempe nomina quinque , aut sex literarum , quorum tertia & secunda quiescunt , recipere supra penultimam Phtohho indictis personis, vel habeant a ca-l ite Mim, vel quamcunque aliam iteram quocunque puncto asseC-tam:

27쪽

alia id genus. Hanc eandem regulam notaui quoque in meis Institutionibus Linguae Syriacae Romae editis ante annos circiter viginti, pag. st. grquς Zdeo Mn poteram

illam punguandi rationem ignorare ; hine mendum illud fuisse foratuitum patet , confirmaturque etiaex Autographo in quo puncta illa satis apposite, & suis locis collocata

cernuntur.

. His imperitiam inscitiamque omnibus palam facere non satis habuisti , VALERIANE. sed etiam exemplis eam illustrare voluisti, asserens : mi in his exemplis,l αἰ-α,o miliarium. At si apud Scriptorem ullum Syrum manu- D

28쪽

16 EPIsΤOLA APOLOGETICA scriptum, aut typis editum nomen illud eo modo depictum cum litera, ,ante Vltimam, Ostendere poteris,

5 Censor lusciose, poena qualibet

plecti non recusabo, sin minus, benignius te excipio, & ad Gramma tistarum ferulas te remitto. Eandem inscitiam crassam penitus , supinamque imperitiam adhuc confirmare pergis, dum adducis idem nomen pro exemplo cum affixis secundae ac tertiae personae pluralis masculinae , hoc modo Sanctuarium vestrum, O tabo Sanctuarium eorum. ΑΔ quem te amandabo Ad Gramma ticos Syros , timeo ne pessime te accipiant, quod ita eorum linguam turpas, foedas, & erroribus inspe

gas; at sine correctIone te dimittere, aequum non est, ne alios tanta

29쪽

imperitia inficias , peruertasque. Hemi Clarissimi Viri Gabrielis Sio nitae judicio, &sententiae, ex cujustam longa, & assidua consuetudine tantopere te profecisse testaris pag. s. tuae 3. Epistolae aduersus me, te committo. Mihi quippe perspectissimum est , atque compertissimum, nequaquam tantum Virum te docuisse assixa secundae, & te

tiae personae pluralis mastulini generis proferri debere per Ζ Go

quae sent praecepta tritissima tyrunculis. Resipisce igitur, mi VALERI A N E , & tam Iastuosam depone eruditionem, & tecum habita, , sidinoris quam sit tibi curta funestex, qui unum satis leue & fortuitum Corrigens punctum , decies turpi ter peccas. Nam hoc saepenumero accidit, ut qui alios insectantur,

30쪽

tamen asseris pag. 6. Vt omnIno mι-

rum sit, θρο seculis omnibuου inauditum , eum, laborat inflatia, audere adhuc inter eruditos, Parisiis, caput attollere. Attolle tu nunc caput solus, & emitte ad Sy-dera voces , ac siimmae tuae igno rantiae rudens occine victoriasaum tibi inter eruditos

Pergis notare mendas pag. 9.

Eodem cap. me . R. in mo e

Misericordias, male, inquis , pro sus omittuntur duo puncta pluralia talis, quae nunquam praetermittuntur peritis. Pessimὸ tu animaduertis, impe titissime, non enim duo, sed unum tantum deest punctum , cum , Ut omnes tradunt Grammatici, quos

consule si vis, Nomina quae habent