Romanus pontifex. Animaduersiones centum sexaginta in gesta dictaque S. Petri apostolorum principis e quatuor euangelistis, & apostolorum actis; vbi qualis eligendus, ac electus Romanus pontifex ... dicatae a Candido Sincero Germano Ludouico 14. Gall

231쪽

nigilandum per ordinatios, id mandentur executioni, Piorum

etiam Principum implorata ope ad hoc critiaen euellendum a Christianis qui improbiores sunt Turcis,in aliis,qiii idola colunt qui ,runa nulli audiuntur adeo impie loqui de Deo, aut Otra Deum,sicuti Christiani. At inter blasphemias in prorsus est grauistima, quae Spiritus sancti opera daemoni tribuit, de qua hi illiIs Matth. Iz. v. at Marc. 3.

ti. Eiusmodi blalphemiae vitium dicitur haereticorum esse proprium, cui prorsus sinules Pharisaeis Christitii versequetibus. Ecclasiam Chria Corpus persequentes, vera miracula haud in Catholica Ecclesi

esse pertinaciter affirmant, magiae illimbuentes, vel naturali cautae,

vel perturbatae phantasiae ab aliquo hutnore, potissimum nielancolico . Fatendum quidem est, plurima, quae vulgo dicuntur nitracula, longe a miraculi natura abesse, ut pote vim naturalius omnium causarum . non exuperantia ,δε miranda quidem multa posse daemoni tribui, c ius naturaliunii 'rum notitia initam quibuldana inpertire potest in multis, vere fingularis est, summaqtri si Ica Iliditas,in sagacitas ac saepe etiam eadem fingi a callidissimis quibusdam homi libus ex ambitione, vel auaritia, ad conciliadam scilicet quibusdam auctoritatem, ad pecunias tandem extrahendas a fideliti maxime simplicium pietate in cum id notissimum sit quando te haereticis , fit ut ipsi uniuersim miraculi quod impium plane est, ne dum temerarium asserae

esse signienta Catholicorum. Expediret quidem, ut nonnisi probata vere ni iracula proponerentiit in Ecclesit, ac nominati iacolicio natoribus,allitque sermones ac populum habentibus, ac multae tabellae aquiliusdam locis amouerentur,qua repido ad risu a quandoque excitant eas videntes,& comptiuibus perspectum est, id , quod tanquat peculiare benesiciviri supcritaturale tribuitur illi Sani , aut B. . e naturali prorsus causa dimana M. Perrara sunt vera in Catholicis re ninci; miracula, ut pote non necetiaria confirmandae inter Catholicos

fidei; frequentiora, ficu in priscis saeculis, in Prouincias infidelium aseorum conuersionem valde O rtuara, ex Miltiana uidem, ac Eu gelicam doctrinam, quae illis de nunciatur, conficinantia, si illi praedicatorum mores confbrmentur. Quibusnam miraculis confirmariit d diuinas tuas Lutherus, aliunus, alitque tot sectarum superioribus se eulis auctore. Nolui ulla apud Catholicos fuisse post innatas quoq. illorum haereses, quae salsitatis eas omnino euincun nemo niti proternus, aut stultus negare potest.

CVI. Princeps Apostolorum primus quoque Concionem habuit.

Primarium Apollo licivin munus prosecto ei praedicare Euangelium Hoc indixit Christus Apostolis ante, post resurrecticute in tuam. μipso etiam dirimo ad ea tum abiit, ut animaduerti potest e Marc.cuin.

qui vibiungit illico, tu autem profecti Pedicaueratu νburuq

232쪽

e Maliqua oppido conciones tum Petri, tum Pauli nominatim inta.

hisce Apollolor uni Actis recesent tir, cum tanaen non legatur, nec a

bos, nec reliquos Apostolos excipiendis Confessionibus operam dedit se ullam cuni tam ei verisimillimum sit ioc exercuisse nainisterium . cum Christianos in aliquos desectus, nec leues Maliquot etiam crimina, liercccnsciatur etiam non semel ab Apollo lo lapsos fuisse convpertisti nuria sit licet ad id aliis Sacerdotibus, vel Epit copi potuerint

quoque sua ni delegare aucteritatena, utpote non incerto loco fixaim habe lites sedem inam graues, assiduaeque fuerint Ecclesiasticae, deo temporum malitiam etiam temporales,G.egor' Iagni, Samiis coccupationes nen O ignorabit, qui horum Pontificum inter caeteros gesta , vel I cclesiasticos annales euoluerit; uanicia saepissime ad R Oaanum populum conciones, seu sermones habuisse ex eorum libris

quibus complitres in Breuiario Romano reposita lectiones, manifeste patet; ut omittantur Commetario plures . Gregori in suarum scripturrae, Ialonis Decretales Epistolae or Atque ut sileatur de priscis R. P. an non Dinoc. II postquam mirifice amplificatum fuerat S. Petri patrimonium, tot sermones consimiliter habuit, ut integer tomus seerit editus, ab eo olim transmisius ad Ardalsum Abb.rtem ordinis CVlcr- ciensii in cuius Praefatione fatetur, tot causarum impediri incauibus , tot negociorum nexibus irretiri, i contemplari non matur, sed nec respirare permittatur Existimauit autem hic moribus,& doctrina praestantissimus R. P. se teneri cibum verbi dare o uibus Christi, ut ipse de se ii quit in se r. a. m ConsecrSum Pontis adeoque alios Episcopos quoque; vi id exsertur ab Iubet tona. .fol.7 a iussisse, ut Episcopus Brixi ensis,hoitio caetera valde idoneus ad illius Ecclesiae regimen , eidem renui claret, si constaret illud linguae impedimentum accessisse, ut amplius sermocinari ad populum non ei liceret Existimauit si quidem cunia. prili is Patri, doctrinae Pauli inhaerentibus id esse muneri Episcopali et lentiale dice qua rem S ubi Mallatum est c. iri de Ost. Ord ex eodem

Innoc. cum Concit. Lat. Patr. illiusq. innovatio cum additionibus nonnullis Trici concit.sess. s. c. a. 4ess. et c. . Quibus subiungenda haec. rc Summam esse praedicationis in Ecclesia necessitatem apropter talet initium est illius c. is Inter catera luae ad Ialutem spectant populi Chrsejli.rni,pabathmierbi Dei permaatine sibi noscita 6le neces arium; quia sicut corpus materiale, sic anima spirituali cibo nutritur, eo qu)dio inlota pane ruit homo, sed in omniaverbo, quod procedit de eo Dei; ac litus iste quentiam commendauit hemetuer Trid scit. 2'. c. . Expediret FO

valde animarum saluti, ac progrcssui in via spirituali Pontificium iussetunt, ut ultra Aduentum,in Quadragesimam diebus sestis omnibus, vςI in Cathedrali, vel Regulari, vel alia Clericorum Ecclesia, si Ciuitas alia quot millia contineret animarum se per foret aliquis Concio nator quin etiam pro populi multitudine, ut Neapoli, cui Diani, Veneti f., Bononiae, Florentiae, ac similibus plures orent, de quotidie aliquis, ciauiqui in ad hos alencos, dum alimenta nequircuc suppeditat, ab Ecclesia

233쪽

elesia Cathedrali, vel alijs Ecclesiis,eleemosint a certis hominibus con-

cuirerentur, quae nunquam deessent quin etiam amplissima ultro OLIerrentur . . Cum assumendi ad praedicationis osscium debeant esse iuxta c. I s. de of Ord allatum potentes in ostere, O sermone. sui plebes verbo aedificent, ct exemplo hi enim solum sunt idonei ad praedicationis Uciums lubriter exequendum ut aiunt quoque cum Concit .Later Pa tribus Conc.Trid. Patres sess. s.c. a. quiri iubent Parochos, vel alios,si

Iegitime fiteritat impediti, saltem Dominicis, o festis diebus plebes sebi

commissas pro sua, earum capacitate pascere salutaribus verbis, docendo ea, quae scire omnibus necesiarium es ad Ialutem, annunciandoque eis chinia breuitate, O facilitate sermonis vitia, qttis eos declinare, O virtutes, suo sectari oporteat, ut panam aetemana euadere, recietes gloriam congequi

valeant,& c. . ses 24. Sacra Scopsuras, Diuinamque legem a. nuntiare,

nec non c.7 explicare populo vulgar lingra vim. um Sacramentor ae inter Missarum solemnia, atque diuinorum celebrationem sacra elaquia. Cr Ialutis monita eadem vernacula lingua singulis diebusfestis, vel solem nibus explanare, eademque in omnium cordibus, postpositis inutilibus qua stionibus, ii serere, atque eos in lese Domini erudire; haec autem plerique Parochi non praestent, nec per se, utpote inepti, vel laborem subterfit. pientes,neque per alios, quod eos alere aulini, vel etiam non raro possint propter tenuitatem redituum, aut pensionum grauitatem; hoc Iastorale ossicium videantur, utpote laboriosum, Regularibus reliquis. Parochi potissime plurimarum Ciuitatum praeterquam extra Ciuitates tot animae spirituali cibo destituuntur, acuunt pleriq. legis Diuisia inscij xvix Deum norunt Sedulo curandum esset, ut Regulares Concio natores qui in hoc officio praecipue praedicationis, propossitionibus verbι De sunt declarati clem et de sepult Cooperatores idonei Episcoporum, Parochorum, haec in suis concionibus,& sermonibus adi pulum praescripta a Trid doceant, insistantque in vitiorum turpitudine, virtutumque pulchritudine declaranda, ac in suadendo populis obseruantiam mandatorum Decalogi, omissis quibusdam exaggerationibus quoruuidam operum piorum,quibus tandem sit aliquod propositum temporale comui od una Eq' ridem populos etia is Ciuitatum videre est ignaros illorum, quae nece it aria sunt ad salutem, nedum Christianam persectionem, nesciet ite seiungere vitia a virtutibus, bonum malum, malum uola una censentes, ac plerosque vitam ducentes, ac si non essent futura perpetuo supplicia, ac praemia : Qtiae duo si Colacio natorcssatagere .at inauditorum defigere mente, ac me aioriam ad id

reuocare Nouissem ortim, breui limitiani populi semet Christianos roipsa ol tenderent quo nomine haud digni sunt plerique Claristianam pessundantes legem, ac frequenti illine moralia Ethnicis quoque nota

violantes praecepta. Et ne cum Leo . sess. I Colaci l .Later an . I si 5. Dec. I9. extatque Bulla a I. in Bull. iure optimo asserat init. Interis igna ad R. P.pertinere,ut munus praedicationis,quod in Ecclesia Dei PRAECIPUUM , AC PERVECE 5 AI IVM , magnique fructus, atque tilitatis

234쪽

Deum, proximiιm, exemplis Sanctorum Patrum, qui haec profitentes eum fidei Iundatione, o propagatione plurimu Ecclesiae contulerunt, quippe quod Redemptor noster primus fecit, docuit, ct eius praecepto, im ratione duodenus ille iapostolorum numeras, quas totidem eri Dei veri

eloriam enarrantes per orbem terrarum. universum genus humanum quod

sub peccati iugo vetusta seruitute tenebatur,sensim ab eorum tenebris ed centes, ct ad perpetuae saliuis lucem excitantes . verbum ipsum in omnem te=ram . in fines orbis terrae, tum ipsi prilis, tum demde sui successores lon-s,lateque propagarunt,altism que fundarunt viqti nunc tantum subeutonus, meminisse debeant, creberrim q. secum reuoluere niter auctoris irsas, acsundatoris Iae pientisssimi Redemptoris, Petri etiam. Pauli,c terorumque Apostolorum, Domini discipulorum se vices 'cisad hoc o cium subire, ac sustinere & pollea significet g. r. Praedicatores nonnse utilia concurrenti eorum sermonibus populo ad vitiorum extirpationem, virtutum laudem,animarum denique satiuem fidelium, meditanda, oepe scienda debere assumere . tamen nonnullos osci, immemores sui in suis sermonibus non ad utilitatem audientium, sed ad suam potitis Hietationem laborates, vanis quorumda aAribus blandiri. qui ad hoc am deuenisse apparent, ut erificetur dictu Apostoli ad Timotheam ita scribentis, Erit enim temmas,cum sanam doctrin 1n non sustineb,int, sed ad tua desideria coaceruabu it sibi magistros prurientes auribus, dia veritate quidem auditum a uertent . ad fabulas autem eouuertentur Pac deinde iubeat, Ῥt nullus tam Clerictis saecularis, quam cuiuscumque etiam Meudicantium ordinis Regularis, aut quisis alius ad huiusmodi clycium exercendum admittatur, nisi prius per buperiorem suum respe uti diligenter examinatus in qua re conscientι a sui Superioris oneraturjac morum honestate octrina, probitare,prudctιa, vitae ex plaritare ad illud aptus, idoneus repe; iatur: hi quocumq. postea praedicaturus accesserit,de hui modi ex-mine, Gadonestare sua per literas authenticas,seu alias sui examinatorιs, appro batorisque ρψιορis, aliis locorum ordinari s fidem legitime faciat atque Trid. l'at r. seis. s. c. q. praecipiat pariter ut Regulares etiam in Ecclesii uorum ordini tira praedictare non possint,is se a suis Superioribus

de ita, moribus, scientia examinati, approbat fuerant: at sat verta experientia , hoc saeculo plurinios Praedicatores non aedificare populos opere, eos uinque vitani potius, ac mores delium ania abus perniciem afferre, ac plerosque noli ad utilitatem au clientium, sed ad suam potius Hientationem labCrarc danda esset a R. P. ne id malunt serpat amplius, euadatque lae that opera, & valde secula .PRIMO praecipiend sub seueris poenis;tum Episcopis, tum Regii urit us Praelatis, ut nullos, etiana caeteroqui aptissimos scientia ,r alis dotibus, permitterent concio nari, seu praedicare, vel sermones, lectione sue sacras ad populum habere, nisi vita ac moribus praestarent, ac in Monasterils, priuatis iuel is,

ac publicis sint aliis exemiclo Etenim habet, ν obedienter audiatur

ait S.AM. c. 27. lib.q. de Din. Christo quantacumque granditate dicitο-

235쪽

his malas vita docentis e. Abundant qui mala vitae sua defensionenta ex ipsis suis praρ itis , doctoribus quaerunt, respondentes corde suo, aut

etiam ad hoc erumpunt ore suo dicentes,sito mihi Draecipis , cur ipse no facis e Ita fit, ut eum non obedienter audiant, qui se me non audit, Dei verbum, quod eis praedicatur, Simul cum ipso praedicatore contemnature Subdit, hunc debere eligere bonam vitam, ν etiam bonam non negligat famam sed p/ouidere bona coram Deo, hominibusta.Corinth.8. quantum potest illum timendo, his consulendo & subiungit c. 29. illos potius die re aliena, qui cum dicant bene, vivunt male cimo nec ipsos dicere bona. qua dicunt. Quomodo enim dicunt verbis, quod negant factis ς non enim

pustra de talibus ait Apostolus Cadait confitentur se nosse M'unia, lactis autem negant: Modo ergo quodam ipse dicimi, O rursus alio modo

ipse non dicunt, quoniam trumque verum est, quod ait Veritas; de talιbus ιm quae dic urit, inquit Matth. 230 facite; quae autem faciuta nolite facere Me est, quod ex ore illorum auditis, facite,quod in opere, detis, facere nolite, Dicunt enim, inquit, & non faciunt: Ergo quamuis non faciti ni dicunt tamen . Sed alio loco tales arguens Hi pocritae, ii

qui V Matthoi 2. quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali Aeperio mea quae dicunt, quando bona dicunt, non ipse dicunt, voluntato scilicet, atque per negando, quod dicunt, Verumque est, blasphemarin

men Dei ιnter Gentes, ex inter Catholicos quoque complures, propter eos, quι, ut inquit Paulus Rom. I.c. a. a v. a I. alios docent, s se inos noudocent; qm pra dicant non burandum, furantur sui dicim non maecha dum, machanthr qu abominantur idola, sacrilegium jaciunt; qui in lege gloriantur per praeuaricationem legis Detim inhonorant. Huius modi elgo Concionatoribus, etiam Regularibus, etiam in Monasterio sui ordinis praedicantibus expediret, ut daretur facultas interdicendi praedicationem si Rcgulares Praelati antea moniti no eos ab ea prorsus remouerent, Episcopis , Locoruit que ordinarii, qualis concessa est

eis a Trid. sess. s. c. q. non emel allat circa Praedicatores quoslibet errores, aut scandala disjeminantes in populum Sic enim 5 magis cauti Hrent Praelati Regulares in approbatione Praedicatoriana idoneitatis ex morum honestate, probitate, ιιι exemplaritate, siue ita, o moribus, ut Concit. Later. Patres cum Leone X. kTricentini iusserunt Sciundo Pariter praecipiendo, ut a munere Praedicationis remoueantur prorsus illi,qui ad ostentationem conciones, vel sermones habent; vana quae clam prosequuntur, argutiasque, vel ineptas, vel concioni noli idoneas i toti sunt m amplificationibus Rhetoricis, in rotunda verborum constructione, initiae vi memoriae declaranda, in mulcendis denique auditorii auribus studium vero animarunt intendere profecto non conspiciuntur, sed lotum inanem gloriam ab imperitis compluribus, qui ne ictu . aliam orationem decere Euangelicum, aliam prophanum Oratorem ., aliam in sacris Edibus, aliam in Rhetorum Scholis, aut Accademi shabendam Sc est enim ipsorum Rhetoricae Praeceptorum cunias/uintil. lib. II .c. I .cstat uva,Orationem accommodandam temporibus, i

236쪽

eis, personis dec. ipsum mei oratorum Principem lib. I.de orat. scriptu reliqitisse costet, Quid es tam sariosum, qua erborum, vel optimora, alq. ornatasimorum sonitus inanis ζ An non ut plurimum talis est Coisecionatorum , qui licet in Concionis exitu aliquid utile animabus prinseranti nihil utilitatis reportant inde auditores, quia praeterquam illud idem verbis proponunt ornatissimis prioribus nillimis nullam ii bent ei fidem, utpote arbitrantibus eloquiu illud e corde seu animo, oemuere S c. Et tamen hoc saeculo illa quaeret S.Hierony. in Ecci quam maxinae iustissima est Videas in Ecclesia imperitissimos Coratoriae facultatis Christianae, seu Euangelicae suosque florere iam his in praecipuis Ciuitatibus, praecipua: Edes sacrae conceduntur, imo ad eas i

vitantur cum copiosissimis etiam stipendijsric ab Episcopis, aliasque Magnatibus Ecclesiasticis multo in honore habentur, apud Regulares

Usos singularibus fruuntur praerogati uis,nec uni in victu ipso, ac veli tu , caeteris Omnibus longe praeseruntur &c. quia nutrierunt fraviis audaciam ct volubilitatem lingua insignem impudentiam in tali genere dicendi, & aliorum contemptum, vel etiam irrisionem, qui illuβnon lectantur Euangelio penitus distentaneum, acerrimam memoria, venustum aspectum, aptam pronunciationem c. dum non recogitant,

quid loquantiι nam verba Dei sunt quasi ignis, σηκasi malleus coni

rens terram Ier. 2ῖ. v. 29 adeoque verba Dei praecones debent amore Dei,de proximorum auditorum animas ita flammare dc absumere spinas, vepres, ac stirpes vitiorum, ac conterere corda peccatorum ad poenitentiam, non plausus tantum,& risus nunquam excitare c. ρr-entes se, o erudιtos arbιtrantur; cum tanten sint prorsus imprudentistini, carentes plane prudentia spiritus, quae vita est, pax, opposita omnino ipsorum prudentiae, quae morseu, et inintica Deo I ona. 8.V. 67 qui talem concionandi rationem odit acerrime, ut saepe per Prophetas declarauit,& Cliristus praeceperit praedicar Euangelium hominibus, eos doc re seruare quaecumque Apostolis mandauit, ac suomet, ac Apostolorum exenapio tradiderit, quem finem sibi praescribere, ac media adhibere dc beant ii, qui ices ipsius, ct Apostolor tim scistinent in praedicationis ossicio, ut Leo X. habet. Hi ne animaru ira piscatores, qui gloriolania , . Diaulus, largas eleemosynas, lautasq. mensas suarum proles o concio num reportare fructum tandem contendunt Dicendi potius Pseud

apostoli, operari subdolo transfigurantes se in Apostolos Christi a Cori tuta.

II .v. I 3. At hi licet eruditi sint prophana prorsus eruditione, ac versati in quibusdam libris, qui vel nec attingendi essent a sacro Oratore , vel qui luggerunt tantulamio do argutias quaidam, quae epe sunt Stulta assa,communes, leues, ineptae, ac tandem, si examinentur, similes S domiticis pomis &c destitutique sacra eruditione, non versati Da cra Scriptura, Sanctorimique Patrum libris, ac ex bis texere conciones detrectant, eas potius texentes e recentiorum libris, voluntque potius vestigi; insistere nonnullorum , quor lim sermo haud Euangelico concionatori est consentaneus, quam . Baslj, I. bosostomi qui mersetissimo

237쪽

tias id praedicatorum idaea proponitur) .Augustini, ac similium Patrum, seu Graecor uiri, seu Latinoruin, qui sui iam is laudibus efferuntur

in sacra apud populuin eloquentia IFIT, ut stulte prorsus se prudentes,

i eri ditos arbitrentur. I frequens lectio sacrorum librorti in apud eos, qui concionandi ossicio hinguntur, foret, ac meditarentur ibi a Deo vere dictata, ac peculiariter Palili Epistolas inruitibus de nitidem declarat, Oualis fuerit ipsius sermo ad Christianos; non dubItandum .. in Apostolicum sane spiritum assumerent, Ni si lacera charitate eraga Deum in prox inaum hoc munus Ob: nt indeque verborum Dei virtutem experirentur populi, quorum qualitatem expli at S. Hieron. lib. . in Ierem. Meus sermo nunciat futura Iupplicia, taeterreat homineia peccando. Dalais peccatorn comminatur incendium, ut corda dura, insta silicis indoano io sermonis sui malleo conteruntur, auferens cor laahideu,r ponat pro eo cor carneum, molle ideliceri eo quod possit Deis e pere, GP seruare mandata Syenimuero praeterea lacti oratores cusent Deo similiares in oratione, haud orationis flosculos iuuenilibus ansemis, ac sensibus gratos populo proponerent; sed doctum, eloquens, aesertum prorsus dicendi genus, se Diuino conformantes iusso, prosequerelatur; S tamen illud tanquam praecipuum commendat in Evangelseco Doctore S. Aug. lib. . de Doci.Chriit c. I . Agat, quantum potest, ista dicit, Lintelligemor, ut libonter, , t obedienrer audiatur, haec.

I posse se potuerit, in quantum potuerit, PIETAT MAGISTI M , quam Oratorum Iacultate non dubitet, ut ORA DO pro si . ac pro illis, quos est allocutiιrus, sit Orator, antequam dictor; hora iam ut dicat accedens, pri quam exerat proferentem linguam, ad Deum leuet animam sitientem , t eructet quod biberit, e quod impleueri sundat: Adeoque non esset communis niodo apud pios prudentes, ac honoris Dei cupidos illa Ieremiae i7. v. is quaerela, b ei Verbum Domini ζLoco eius ut pluri inum, quasi ubique, in Italia maxime, repositu nata est Verbum honilia una, seu humanum ex impuris prophanae Rhetoricet sontibus di in anaias: Nec cu Leone Missa Pauli 2.Tim. q. v. 3.quod homi nec iis iis, seu Euangelica doctrinam nonsustine te coaceruent ibi magistros, qui ipsos a veritate anertant, O ad fabulas conuertant: sunt autem tabulae in lacro Oratore, quae non sunt Verbum Dei estica ad uadendas auditoribus Euangelicas veritates, ac virtutes Sc. Defleuit quondam S.IIieron. Praefat. iii Epiu ad Gai illorum in Ecclesia strepitu in , qui nebant populo,quas tuba, cytharasmetue sonans Acerbius dei eret nodo, si in pleritque Ecclesiis, ac Italia nominatim, in qua est Ap stolica Sedes, Petri Cathedra, ac illius succedo , Religionis supremus Antistes, audiri intelligeret solum tubas, O cytharas quave sonantes Nullul ne exit eribus Ecclesiae hanc, inquam incidit Ecclesia calamitatem, animaduertit, eamque propulsare studet Quin etiana coni plures vanos hosce Oratores, qui prophani certe, non sacri, QuentPrudentissitate quidem animaduertens P. Clarus. Aquau. Praepofitus V.Ceueralis nobilissimae S.Lia littiad Super. c. ama. is 81. Ian. 28 ast '

238쪽

Ministerium Concionatoris taηti in Delisia Dei faciendum esse, quanti

sa reformatio morum, peccatorum, atque vitiorum in populo Christiano ea tirpatio, subiunxit ItaqueIemper maximum Dei beneficium duxi, cum eos diuini verbi seminatores mittit,qui loquuntur ad corvi Et contra XIMI Amoremn FLAGELLUM , cum eos enirese mittit, qui thnii

palo affert S. Hieron .ut supra quasi tuba, CP cymara suaue sonans qui

proseis adulterant potius verbum Dei, neque ea annuntiant, quae aut ad paenitextiam prouocare , aut christum in cordibus audientium formare que t. Cum autem prius irit.n. II. dixisset, Moneo toto cordis affectu, it in concioriando antiquus ille, germanusque Societatis modus , o serti tur diligenter, o sicubi degenerauerit,sedulo instauretur; ne peregrini qui dam modi, atque a nostro fine institutoque alieni inti oducantur dum in i- titit uniores imperita plebis aures mulcere erc. nunt i 8. sic orditur Et oniam non possum veryde ea re sine magno animι doli re cogitare nee

ignoro, qtitia me Ecclesia chrini suo iii re exigat; si qua sunt in Sol ietate

vires ad eam iuuandam, cupio ebe metue R. A. Vestra id intelligant . cropere exequantur Qui in concionaridi munere ad Societatis institutum , ore videlicet inspiritu, fructuose faciant, se se componere, aut negligant, aut nesciant, eosscilicet ad id munus talentum nactos non esse, quamuis in vulgus fortasse laudentur, a suspiciantur; quamuis etiam eos ingens auditorum numerus sectetur metre eos in alιquo Societatis ministerio , et legendi, vel alio quovis occup.rndos Ube c. Lum igitur MAAIMO OMNIN ECCLESIA vexetur iain. st gello, uiri Deus plerosque venire Permiserit, qui populorum aures Halaeni, nec ad cor loquuntur, neq. annuntiant ex quae aut ad poenitentiam prouocare,in Christum in cordibus audientium socinare queunt , de hoc saeculo maxinia illud auertere nonne potistimum spectat ad Ecclesia totius Sponsum , ac Praesidem Scripsit iam S. Greg. l. c. . in Reg. Summi Pontifices non solum subditorum facta discutiunt,sed etiam doctrinam Prauatorum. Nos explorant i bene agant; illos autem , an reolὸ doceant. Cuna ergo Concionatores maxime Regulares Coadiutores sint, latoriιm in ossicia Traedicationis suo paucissit ni ex ipsis enimuero exercent de illorum doctrina non sit recta sitie coni brinis ni uneri, quod sustinent, sed psetius prophau Uratori,& quandoque hilitioni, de sint vere adulteraim te verbi in Dei; An non hi a R. P .repellendi prorsus ab Ecclesiis, et ianitan qua inepti ad Apostolica hoc niti nuci lusit loco predicatio uis, qua Ipse non exercet. Quinam vero ad nouere caeperint Ecclesiae huius- mori flagellum,haud explicare est necesse Certe prisci Patres Societa Iesu non fuerunt Modo quidem vulgaris distinctio est in ratione concionand i. vi. alia sit Capacinorum, Re formatorum, ac similium, qui vosi tu ipso ad poenitentiam prouocant alia allorum, quoruni C. In praecipue; e quibus etiamnonnulli non mulceant auditori aures,led ad lacrymas, ad pinnitentiam, ad morum emendationem Verbo Dei, S&l atrum dieiis excitent , ac praesertim si mores quoque dictioni sine eonseiu anci, dicuntur concionari more Capucinorum&eformatoru

239쪽

Ece ae etiam esse te ipsa Capucini, Resermati e quamuis valde dLscrepanti ab illis Regillari habitu induti si it . Mentiretur proiecto, qui plerosque Concioliatore vices Christi in hoc Duliere sustinentes, eius socios , vel inaitatore, diceret; nam hocin nune digni, ut reapse existimentur; instar Christi curantis infirmitatem mulieris, quae doce, Mocto annis opera daemonis infirmitatem cotraxerat,m ambus hoc est,eaeniplo,non Hybιs tantum homines curare debent, ut Obseruat ala ad v. 3. Luc. I 3 capitque pii tu facere, ac deinde docere init. Act. γυα,

plausum, vel frequent ιam auditorsim quarere debent instar Christi, qui noluit reuerti aparnaum, ubi labete audiebatur, sed ire in proximos vicos,& ciuitates, quod ibi incolarum necessitas suam requireret praesentiam, iidem Malo adc. I. Marci V. D. captui auditorumsemet a commodare, non quorumdorari sciolurem sed populorum intelligentia initar Christi cum Samat itana loquenti c. ac praepon e cibum, di potum,

multoque magis alia conuersioni peccatorum, ut iden Christus ibi, miniti animaduertit etiam Mald. ad, a T. 44.1Oan.qui ad fin. cap. Luc. ait Concionatores initar Ioanni apr. Nyn debere pati se supra sua merita honorari, aut laudibus e terri, sed nimia de se opinione premere, LudemqM honorem a se in christumacclinare. Quae non efficiunt Cytharedi, vanique Concionatores. C VII. Singularem peritiam Sacrae Scripturae, tum in hac prima concione tum in subsequentibu ostendit S. Petrus, quam illi quidem , impertist tum Christus Luc. a '.qs tum Diuinus spiritu S, quo repletus cum reliquis Apostolis sui hoc die Pentecostes,capιtque loqui natum illis ars: linguis, prout spiritus dabat eloqui, ut habetur init hui iis cap. Cum huiuimodico rum non habeat R. P. Scripturarum intellige tia videatur omnino requiri in quolibet Episcopo, cum debeat est.

Docior t. Timoth. 3. v. a. potens eabortar in dotti ina sana, ct eos, qui conti adlaunt arguere, Tit.c. I v.9. ac debeat loqui, quae decent sanam d Brinam c. a. init unde Mossicium, quod Epiic Ovis imponitur, est praedicare; .iteria autem praedicationis, ut sapienter are Caiet .an in ar. 3. .l8 . a. a. non escius Canonicum, sed Euangeliam, dιcente Domino, Proicatc Euange in ira; sub quo Sacra Scriptura comprehenditur, qua es, , C prcpri scientia Theologia ac T. Syn. Gener. iubeat in Episcopo

Ordiniano , inquir diligente a Metropolitano d. 38.c.6.an sciat sanctum Euangelii ,dιuιn Apostoli librum, omnem diuinam scripturam, i

nem docere populum sila commissum sisbstantia enim summa sacerdotis nonri suodunt Patres illius Conc. ysunt eloquia diurna, idest vera diu se inarum scripturarum disciplina, quemadmodum magnus perhibet DionUius c. i de Cael. Hier. An non magis in Episcoporum pilcopo illa requiritur, qui de debet confirmare in fide omnes fideles, ac prae caeteris Epia scopos, qui sunt sui fratres, di ad quem fidei quaestiones solent referri,

quin etiam referendae sunt omnino ex Dinoc. IIIad Arelatin rch. C.31

Dro 'elapt. In hac vero intelligentia praecelluisse antiquos Pontis, cis Patet ex eorun Epistolis, ii Dccretalibus, quae in tota Concilio:

240쪽

nim extant. Non solum vero attenditur in electione R. ut de Episcopis sileatur an talis adsit sacrae Scripturae notitia, ut ex ea possit in

vera fide confirmare fideles, tu eos, qui contradicunt, arguere; verum nec electus R. P in eana acquirendam solet incumbere alin detentus occupationiblis distina non qua ud in aliarum artium, siue cientiarustudio Coiuli: ehus est centum ab hinc annis Melchi. Canus Theologus ab ipso me Card.Pal. c. 28. lib. Vind. pap. 232. Dictus etiolutis aculi pererudιttis, doctrina parrater, atque ingenio prassans, ama magnus, re maior,in

aureo de locis Theologicis volumine c.9.lib.9. Se vidisse in Italia in qua est Religionis, ac Fidei Catholic , ut inquit Felici in Not. 38. in Introd. eiusdem Pal. Hist principatus inultos , qui scriptura sacra neglena a Philosophorum doctrinas, tanquam ad Syrenam scopulos, adhaerebant, post-c e GALEROS ETIAM, ET UUL S non Prophetas, non Apo Mis , noa Euangelistas sed Cicerones, Platones , Aristoteles personabant i adeoque apud illos nesectus iacebat caelestis sacrorum librorum thesauras,quem Spiritus sans tus, ut aiunt Patres Trid. Conc sess. s. c. i. de Ref. summa liberalitate hominibus tradidit Iustior querela foret, si hic neglectus iaceret apud R. P. N personarent Philolophos, Oratores, Poetas, Grammaticos Latinae, ac Hetrusca Idiomatis oec. An non prina tialectio R. P. versari deberet in lectione Quatuor Euangeliorum, quae narrant facta,& dicta Christi Domini, cuius est Vicarius, di quem imitari prae caeteris tenetur, teliquorum sacrorum codicum, quorum scriptoribus ne ulla prorsus in re laberentur, peculiari directione , aciillapsu aderat Deus, cuius ipse in terris vicem gerir, ac iii xta Dei, de Christi precepta oves sidi commi illas regere tenetum Non prstereunda esset,lia eies, quin duas ferme horas insumeret R. P. In sacrorum obscuris. Patet ex Innoc. II. ut ulcatur de Leone I. Greg. I. utroque

Magno c. in serna.suis, in libris quinque de Mysteris Missae, libris tribus de Contemptu Modi, si arcipue ex Commentari s in septem sat mos Poenuentiales, quam assidue versaret utriusque testamenti libros a Cuius illa ellent a R. P perpendetula illitio Proemii Comni in 7. Hau enit verba inter occupationes multiplices, insulicitudines vehementes, quas non solum ex elira regiminis, vertim etiam ex malitia temporis patior vltra res praeterquam enim Saraceni Hispaniam inuaserant, Albigensium haeresis enata multas infecerat Prouincias, ac primores etiani quosdam , Oto V. cupauerat partem patrimoni S. Petri, auxili una erat serendum Christianis contra Saracenos pugnantibus

in Syria &c.,quasi totus absorbear a profundi; LIBEPUER ALIQUAS HOIS A MIHI FVRως, quibus ad reuocandum, O reducendum spiritum adse ipsum, ne a se ipso diuidatrer, ct alienetur omnino, eris ego domini aliquid meditetigis, quod ad hoc ipso proficiat inspirante, cuius Jρiritus, ubi vult,spirat; ne semper sc sim traditus alijs, i nunquam citiua ipse mihi cte. Possim lane R. P. si vellent furaci aliquot hortilas Vniuersalibus occupationibus, easque impendere in euoluendis Diuinis