장음표시 사용
111쪽
monstrat de aliis. Demonstrat & Questellus ipse lociusupra citatis. Sicut M Author libri novissime editi sub
hoc titulo, De testimonio verιtatis in Ecclesia , Digeri tis Theologica , sitque quam multi, inendentes per 'Constitutionem damnari ipssissimas expressiones divinae Scripturae , S. Augustini , aliorumque praecipuorum Sanctorum Patrum , vel certe iis simillimas , emet que aequivalentes , etiam a pluribus Conciliis , Summis , Pontificibus, id ab Ecelesia universa approbatas , velut ad fidem pertinentes. Talesque esse non solum expres.siones de gratia per omnipotentiam Dei essectum bonum infallibiliter inferente, doque ipsius ad faciendum
bonum , malumque vitandum neceisitate ; verum &alias quam plurimas. Exempli gratia 27. Fides es prima gratia , , fons.omesum aliarum , cujus propositionis expressio simillima est expressioni verborum Concilii Tridentini Sesr. 6. c. 8. Mes est humana saliuis im-u- , fundamentum radix omnis justificati . Eundemque prorsus sensum habet. Non enim alia ratione nec alio sensu fides est humana salutis initium , nisi quatenus est prima gratia. Nec alio sensu fideses initium, fundamentum radix omnis justificationis, nisi quatenus est fons omnium aliarum gratiarum qui- bus homo pertingit ad justificationem. I Hae proinde istae propositioncs quoad sensum sunt una eademque propositio. Damnatio proinde unius, damnatio est .
Similiter expressio ista propositionis 68. Dei boritas abbreviavit viam salutis . claudendo totum in fide precibus , identica est cum expressione propositionis Christi Joan. 6. dc Apostoli Rom. io. Christus narinque ibi a Judaeis interrogatus, auid faciemus, ut operemur opus Dei . per quod utique lalutem consequa- mur, ut pret ex contextu 3 Respondet, Hoc es opus 'Dei ut credatis in eum, quem misit Pater : quia , uti in
paulo post dicit, hac est voluntas Pa:νii mei qui misit
me , ut omnis qui videt Filium , is credit in inm.
habeat vitam aeternam. Apostolus vero Rom. Io. Cum 'duplicem distinxisset justitiam , unam ex lege Moysis, Ε 6 est
112쪽
xos Turbis fustisatis alteram ex fide Christi; de hac sola dicit, quod det
salutem: Suid dicit Scriptura , de justitia quae est ex fide 3 Prope est verbum in ore Ao , in corde suo, hoc es verbum fisi, quod praedicamus 3 quia si con
rearis in ore tuo Dominum yes , in corde tuo cre- deris , quod Deus illam suscitaverit a mortuis, salvus eris. . . . Dicit enim Scriptura : omnis qui credit in ilB- non confundetur. Et omnis quicumque invoca- merit nomen Domini, salvus erit.
At inquies Quesnellius in sua illa propositione nubtim mentionem fecit de operibus necessariis ad salutem ;per consequens videtur illa exclusisse. At certissima calumnia est. Neque enim Christus neque Apostolus supra , mentionem fecerunt operum; non ideo tamen opera excluserunt, tum quia licet ibi eorum non lac rint mentionem, fecerunt centies alibi 3 quemadmodum
feeit &. Quesnellius. Qui & merito ibi censendus est loqui de fide per charitatem operante, sicut & Christias di Apostolus. Denique opera continentur in fide & or, ione sicut in suo fonte dc germine , ideoque fides Scoratio non immerito vocantur via abbreviata Salutis. Quod de fide per charitatem operante tanto certius est, quanto verum istud Rom. I 3. Si quod es aliud mand sum. in hoc verbo instauratur DILIGE s. Et an non expressio ista propositionis ss. Deus nouxoronat msi charitatem : qui currit ex alio impulsu, ex alio motivo, in vanum currit, simillima est expressioni qua Paulus I. Cor. I 3. dicit : Si habuero omnum fidem, ita ut montes transferam, charitatem autem non habuero, nihil sum; dili distribucro in cibos pauperum omnes facultates meas ; & si tradidero corpus meum ita ut ardeam , charitatem autem non habuero, niihil
mihi prodes ue maxime cum Apostolum ibi de charitate
. actuali Sanctus Augustinus de alii Patres communiter' exponant, de eaque Apostolum loqui contextus mania
An non etiam expressio propositionis 77. Aut non dueet vitam dignam Ilio Dei, is membro Christi, cessat isterius habere Deum Patrem , o Chrsum pro capite,
113쪽
ouasione Res imum Moralium sect. V. Teg tandatissima est in expressione illa Christi Joan. 8. Si
Deus Pater et ser esset , diligeretis utique me. . . . vos ex patre aeabolo estis. . . . aut ex Deo est, τerba Dei audit : ideo vos non auditis , quia ex Deo non estis. Et
Joannis Apostoli 3- Joan. 3. Omnis qui tum Uibustus,
non est ex Deo. Unge di unanimis Patrum est v. g. S. Augustini epist. Is 3. Num Dem malorum Pater euras P. S. Athanasii orat. r. contra Arianos. In quorum eardibus sper Spiritum Sanctum non est Filius, horum Pater Deus nominari non potest. S. Ambrosii commcntar. in c. 8. ad Rom. In quorum actibus consilia Priae um is Potestatum huius mundi videntur , non sunt 'filii Dei , sed diaboli. S. Cyrilli Alexandr. l. s. in
Evang. Joan. to. pag. ys I. Non licere quibusυis . citra repreheUionem Deum vocare Patrem , sed is qui lus pietatis erga Deum decus elucet Judaeos esse
mendaces , cum Deum Patrem vocare nou verentur ,
propterea quod eum non diligant. S. Chry stomi homil. de orat. domin. Indignum esse, ut si aliquis sit adulter. Deo audeat dicere, Pater. Isidori Pelusiotae l. . epist.2 . Auavis superiorem audacia eum esse arbitror, qui cum nihil eorum faciat , quae laudabilem deceant Glium , tamen ausit Patrem appellare rerum omnium conditorem Similia habent reliqui Patres , Cyprianus dicens quod peccator populus, non possis dici filius e Gregorius Nysimus quod impius menti tuae , dum Deum inmorat Patrem. S. Chromatius Aquileiensis Episcopus. S. Venantius Fortunatus, Petrus Laodiensis, Paschalius Radbertus, S. Remigius Anthiodorensis , Euthymius Monachi, Innocentius III. Dionysius Carthusianus lac. Denique idem pluribus libris hac de re editis palam Ostenditur de reliquis propositionibus ror. Ne sua prolixitate lectorum animos fatiget nostra haec oratio, lassiciet hic addere propositionem so. Frustra clamamus ad Deum, pater mi, si Spiritus charitatis non est isse qui clamat. Quid enim ali ad exprimit Apostoliis Rom. 3. cum dicit: Spiritus adjuvat infirmitatem nostram cutoremus sicut oportet : ut proii de frustra non oremus)nam quid oremus Acut oportet, nescisms,sed Vse Spiritus
114쪽
ine rrabilibQ. Nisi ergo Spiritus Sanctus, qui charitas est , faciat nos orare , non oramus sicut oportet ;frustra proinde oramus. Ita enim dictam est iure
peliat in Augustinus epist. IV . ad Sixtum) ia interpellare nos facit , nobisque interpellandi e gemendi inspirat assectum Nemo ergo si ne spiritu arationis salubriter eit oratirem. Qui profecto spiritus non est spiritus timoris . sed charitatis, prout Apomus ibidem , ait: Non enim accepistis spiritum servitutis , iterum inrisore , sed accepi is spiritum adoptionis filiorum , in quo clamamus, Abba pater. Nam ut idem Apostolus prosequitur ad Galat. . Euoniam estis fili misti Deus
spiritum Filii fui tu eorda etes , clamantem, Abia parre. Unde expressissime Augustinus se . 7 I. sine quas charitate) inaniter clamat, quicumque elamat, quae
est ipsistima propositio so. Magistro suo concinit fidelis S. Augustini discipulus S. Whmas in cap. 8. ad 'Rom. Ubi dicit quod Spiritus Sanctus ficit nos orare, uantum in nobis desideria bona producit, quae demeria nascuntur ex amore charitatis , quem in nobis
producit, iuxta illud : Charita. dissusa es in cordibus
nostris per Spiritum Sanctum , qui datus est nobis. Quamdiu vero Spiritus Sanctus dirigit dc movet corda nostra, desideria nostra esse non post uni nisi utilia. Et rursum Spiritus Sanctus clamare nos facit non per fortitudinem vocis, sed per fortitudinem di fervorem desiderii. Tum enim Hamamus Abba pater , quando per assectum accentamur ealore Spiritus sancti ad desiderium Dei. Et S. Prosper sentent. roo. Clamor ad Deum es inremio cordis, flagrantia dulectimis : quia semper per tur, quod semper optatur. Hoc autem Deo ab conditum
non est 3 quoniam ad ipsum redit, quod ab ipso processiti . Et quae doctrina certior , quam expressissima ista apostoli I. Cor. i 3. Si linguas hominum loquar is avel
rum s charitatem autem actualem non habuero , factus sum velut aes senans Ombalum tinniens nihil
115쪽
Iuasistra Reflexis m Maratam. Sin. V. I tr. bituali selino est , sed de actuali. Alias opem omnis catechumenorum 8c fidelium ad poenitentiam sese dis. ponentium , ante justificationem , ante charitatem proinde habitualem facta nihil essent , nihilque prodessent. Quod sine errore dici non potest , de amore Vergo sive charitate actuali Apostolus ibi dicit, quod in is amoro fides xvhil prodest, ut loquitur Augustinus Enchir. o. 8. nihil proinde etiam prolest oratio, quae est locutio angelorum. In Christo enim neque circumcisis ref valet , neque praeputium , sed fides. Non omnis sed
qua per charitarem operamr. Unde rursam Augustinus l. h. ad Bonisec. c. 8. fidem, quae per dilectionem none ratur , dicit esse fidem daemonum , ' qui credunt is contre sunt, sed non diligunt. Sed non istam fidem, sed fidem qua per dilecti em operatur, approbat arque commendat Apostolus. Atque ex his Enchir. 8. concludit ut supra , quod sine amore, fides nihil prodes. An ergo non formidandum, Bme Pater, quod veritates istae quae ad fidem dc pietatem christianam videntur pertinere , utpote tam clare & expresse contentae in voebo Dei , talpto dc tradit) per Constitutionem Unigenitus damnatae Videantur λ Ideo mgo turbantur fideles, eosque inter bom horrent, mali rident , inimici Ecclesiae Catholicae insultant , amici confunduntur, scribebat Olim Innocentio II. S. Bernardus epist. I78. Apostolicam Authoritatem vestram toto corde hon rant ac venerantur 3 sed licet nos , aut angelus de meis evangeliret vobis prater id F od evangelizamimus vobis , Anathema β , ajebat Paulus Apostolus ad Galat. I. Propterea cum omni humilitate a Sanetitate vestra doceri postulant fideles , quomodo Constitutio Unigenitus ipsis non evangelizet aliter quam evangeliraverit Christus , quam evangelizaverit Paulus, quam evangelizaverint Innocentius I. Bonifacius I. Caelestianus I. Leo I. Gelasius Ι. Foelix IV. Bonisecius II. Joannes II. Arato , Martinus U. Clemens VIII. Huius V. Innoccntius X. Alexander .VII. Cl mens X. Innocentius XII. aliter quam Concilia Mitticam , Sardiniense , Amusicanum. II. aliter quam S. Au-
116쪽
S. Augustinus , S. Prosper , Sanctus Fulgentius , deSS. Patres passim omnes . a quibus tradita fuit de gratia doctrina , quam Constitutio Vingenitus damnat, prout Queisellius ipse demonstrat in epistola ad Episco
Nec turbantur duntaxat fideles , sed Zc scandalizantur, dum audiunt modum, ut iplis videtur irregularem quo Constitutio prodiit, non servatis utique regulis aequitatis , solis nempe accusatoribus auditis. Siquidem a quitas videbatur postulare 1. Ut Sanctitati vestrae suis specta esset fides accushorum ob notoriam pallionem adversus authorem libri, & Eminentissimum approba torem illius. Ut Sanctitas vestra curaret locum subreptionibus non patere. Hoe enim necessarium esse docet S. Leo epist. 2 I. 3. Ut quam pleni χῶ is lucide unia versa f. bi indicari juberet , ne inter assertimes partium aliqua ambiguitate frigeretur. S. Leo epist. ho. . Ut nihil incognitis rebus in cujusque partis praejudicium δε- finiret , priusiquam uniuersa quae gesta sunt definiret, veraciter audiret. S. Leo ibidem. s. Ut utramque partem
audiret: quia iustus Dilex non s qui Ac umam paretem
audit, ut nisiit alteri parti resemel. S. Petrus Chr7sologus epist. ad Eutychem. Hasce omnes aequitatis r gulas servandas centuit , servavitque Leo in causa Eutychis , tum ut juste judicaret , tum quia decet inquit 9 in talibus causis hoc maxime protidere, ut sena repitu contestationum , O Garitas custodiatur, O veritas desen tur: Maxime cum Eutynes. se osserret
ad corrigendum id quod in doctrina ipsius reprehcnsione inveniretur dignum. Plus ego feci ait. Quesnellus in Praefatione quarti sui Menaorialic & majori, quam ipse, staceritate per litteras quas ad Papam scribere mihi honori duxi. Et tametsi prosessio fides , quam ipsi
feci ; duaeque apologeticae explicationes meae dudum ante Constitutionem in lucem datae uel quemadmodum dc responsiones meae ad omnia quae D. Gaillandus o jecerat ex parte adversariorum meorum. aliaeque permultae sensuum meorum declarationes coram publico
fictae , una cum clarissimis solidissimisque Doctrinae
117쪽
occasione R eximum Moralium. Sect. V. II 3 sexionum Uindiciis per nunquam satis laudatum D. Bossuetum, Epistopum Meldenium , tam essicaciter taevidenter abstergercnt omne dubium adversus fidem
meam formatum ab accusatoribus meis , ut ea ex parte
nihil superestet, quod me indignum redderet audientiatam humiliter a me pollulata , auditis fatis accusatoribus 8c notoriis inimicis meis , Papa me inauditum indefensionibus meis condemnavit, nec recipere voluit jus hillimas defensiones meas , nec explicationes , quas paratus eram dare super omnibus quae dissicultatem pati poterant. Per consequens non Qtum providere noluit siti juxta S. Leonem supra deceoat, in talibus causis uti sene 'em tu contestationum , charitas cu- φὶbiretGr , veritas defenderetur ; sed nec custodire voluit justitiae legem , etiam naturalem dc divinam, ab ipsis quoque Gentilibus consuetudine firmatam , ac velut jure gentium , observatam, juxta illud Act. 2s. Nou es Romanis eo uetudo, damnare aliquem hominem, priusquam is qui accusatur praesentes habeat accusat res, locumque defende . aecipiat, ad abluenda re tua. Et quamvis , omni jure recipere atque examinare t neretur informationes omnes necessarias ut locus subreptionibus , non pateret hisce omnibus neglectis, Constitutionem promulgavit, Episcoporum omnium
judicio explicationibus indigentem , quam ne humili me quidem supplicatus ab Eminentissimo D. Card. Noaillio, & Εpucopis ipsi adhaerentibus, dare dignatus fuit , imo pro eo supplicantes , velut seditiosos taschismaticos damnavit, tametsi non i Oraret, ne quadraginta quidem Episcopos 1ine datis a se explicationibus Constitutionem recipere voluisse cingenue: confitentes sine iis saltem quadraginta ex IOI. Propo
sitionibus juste damnari non posse) sed Zc reliqui per
Galliae regnum Epistopi, se ponunt in possessione Constitutionem explicandi, suo quique modo , atque ex ipsis plerius prohibent eam aliter intelligi , dc aliter
intellectam recipi. Ecce eigo concursus di conflictus explicationum, diu duraturus , contestationumque ec perturbationum
118쪽
fons & scaturigo futurus , quarum nec Papa nec quiΓ quam juniorum Episcoporum visurus est finem. quid parit judicium , non auditis audiendis praecipit tum. Fice quo tendebant Constitutionis promotorem. Res quippe suas per ejusmodi turbas promoves. s lant , mediantibus arti is quibus sibi rihi um M Nagnatum favnem conciliare consueverunt. Eo co, limantes , Episcopis sibi devotis permittere cavebant , ut eo in statu constituerer , quo Sanctissimo Domino ipsemet darem explicationes meas ι imo suas mihi tribuere voles ant, ut liber meus velut hineticus damn retur. Et ideo impedierint, ne audirer in justificati nibus meis : quia de re ipsesum erat, ut reus ellam s& sic ut dum unus homo impetitur, in omnem Ecclesiam satiretur , ait S. Leo epist. M. In tota fortassis Historia ecclesiastica similis injustiriae non reperitur exemplum. E contra vel ipses manifestiores haereticos Ecclesia ursit ut sese explicarent juxta regulam fidesequod dum praestiterunt , Episcin cum gaudio explic tiones ipserum exceperunt , ψ cordeque vere patemousis ecclesiae sinum velut boni μ' S aperuerunt.
Hodie Presbyter Catholisus ad Satrum suorum a Projicit pedes , ut ab ipsis , a Sanctissimo utique mino & Ε scopis auditus , discat en ores suos, justificiuidi ordiaem di modum sive explicando siveretriae do, paratus ips,um judicio submittere appro lutiones doctrinae suae ab annis triginta imo quadragi ta a sancti nibus 8c sepientioribus Episcopis Atas. Et repellitur, 3e humillimis supplicationibus ipsius aures occluduntur , verbisque dc expressionibus ipsi is Episcopi sensus attribuunt ipsius intentioni di sensui nat rati prorsus adversantes , sensus inquam)insensatos,
vosteaquam eos antecedenter protestatus fuerat a sensi-Dus suis alienos, protestationemque juramento, coram
Deo, Angelis de nominibus firmaverit. Hucusque Quesinellus. .
Obsecrant fideles sibi ignosci si in eo Sanctissimus sis videatur reprehensibilis, prout S. Petrus repreheniabilis visus est Paulo. Neque enim m eo visus est uti
119쪽
Occasione Re exolvim Moralium. Sect. U. Irmiestate , eo modo , 8c eum ob finem , ob quem est data. Ignoscant Zc quadraginta Ep1scopi si ex distis ad oculum demonstrata videatur filiitas assertionis, uua dixeiunt, nihil adjici osse veritati, exactitud=m σfliditati Iob flavis sua Pastoralis, in eaque renum Tremque ex inse EcAesiarum Dareum fidem ct tradi-xionem recognovisse. Faxit Deus , ut ex ipsis nemo sit
in die judicii a supremo Judice convisitus de mendacio
in Spiritum Sanctum. Nec enim apparet, quomodo
ex ipsis justificari queant illi , qui non obstantibus praeventionibus suis , positive fassi sunt ex ror . propositionibus saltem quadraginta esse , quae censur, notarimon poterant. Ubi ergo respective ad illas) verito ' Ubi exacritudo ' IIb1 Folidum y Ubi traditio is μει 'Pluribus jam scriptis traditio 3c fides in contrarium d monstrata est. Vel se, probationes Hexaptorum nuper editorum Lectores certos faciunt, quod Illustrissimis
Di opis Gallicanis dissicile foret verificare suffragia, Ria; quae ideo dederunt, quia talia Jestitae ; Instructi
ius, ut sertur , fabricafores , Regis favore suffulti, Mapud ipsiam valde potentes , voluerunt , et ipsis placere necesse fuit quaerentibus quae sua sunt. Enimverδ praeter melanus dicta quomodo fides re traditio ipsos docuit damnabiles esst propositiones per divinam Scripturam 8c Traditionem consecratas v. g. yO. ys. 8c 77. supra memoratas p Idem ab ipfis qua
'rere iterat de 3 8. Ni e Desu es, nec religis , ιιιι -
es charitas r cum Ueritas toties in Evangelio doceat totam legem de prophetas in duplici de charitate Deiec proxires mandato consister e, in his duobus numdatis uniυersa lex pendet, Propheta. Et Apostollas Rom. 13. dicat: Si piiss es aliud mandatrem , in hoc verbo is uratur, diliges. Si totum in hoc sit, tolle ergo hoc, totum tollis, etiam Deum , id est Dei cultum & Religionem. Nam ut Augustinus ait l. io . de Civit. Desc. 3. Deo seacrificamus hosiam humilitatis is uuias m ara c rdis nostri, igne feretide charitatis, hos est Dei oultus, hae vera religio , hac vera pietas, hac tamum
120쪽
Deo debἰ a semititi. Ibi ergo non est religio , nec pietas, ubi non est charitas, juxta S. Augullinum. Quid dicemus de propositione 87. Moduo plenus s pientia , lumine o, charitate es , dare arsimabus rem pus portandi cum humilitate , edi sentiendi STATUM PECCATI , petendi spiritum poenitentia ct e tritionis, incipiendi ad munus satisfacere justula Dei antequam reconcilientuγ f 'opositio illa videtur damnari non poste, nisi damnata praxi constantissιma Ecclesiae per tot saecula , juxta quam S. Cyprianus tract. de lapsis animarum directores contra nostrorum temporum laxones sic instruit : Oportet Dei Sacerdotem non ob quiis decipientibus fallere , sed remediis salutaribus pro videre. Imperitus es medicus , ' qui tumemtes vulverum senus manu parcente contrectat , er in aliis rMessibus miscerum virus inclusum dum semat , exaggerat, riendum vulnus es , γ secaniam , is putaminibus amputatis medela fortiore curandum. In eos vero qui laxiorem praxim sequuntur praecocique ab lutione de communione valde graviter lapsos donant, sic invehitur : Emersit, statres chari mi, vinum genus cladis; O .... sub misericoraea titulo malum Iasiens, is blan da pernicies. Contra Evangelii et storem , coram D mini ac Dei legem , temeritate quorumdam laxatur in camis communicatio , irrita falsa pax , periculo adantibus, ct nihil aeripleutibus profutura . . . Poeniseruia de pectoribus excussa est. Gravissimi extremique delicti minoria sublata est.. eriuntur mari ensium.vulnera, ut
plaga lethalis altis o profundis vulneribus infixa, HV
mulato dolore contegitur. A daboli aris revertentes ad. Sanctum Domini sordidis ct infectis rudore manibus acceditur. . . . Vis infertur Corpori Sanguini Domini. . . . ante expiata delicta. . . . ainte offensam placatam
indignantis Dommi , is minantis pacem putans esse quam verbis fallacibus venditant. Non es pax illa, sed besium. . . . auid eos, qui fere jugiter , is rogare
Dominum suum debent, intercepta poenitentia lamentatione communicare se simulant y . . Non concedit pacem