Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

quadam , inseque habitum hominem septuagenarium de ipsius obsequio, in sua se receperint. Die sequentiti aliam Civitatem Episcopus confugit : quo cognito Iesultarum Neophyti persecutionem sum in P. CNHquerim usque iam verterunt, ut coactus fuerit se oc cultarc de domo in domum , ac deinde in montes fugere, eo quod Neophyti illi , magno cum scandalo, Per domos ipsum perquirerent. Nec ista est nisi para

excessuum dc sacrilegiorum ista in occasione coni

Jesultae interim, praevidentes a se impediri non posse

Apostolicam adversus ceremonias illas decisionem , ad eam impediendam per haudulentas informationes non solum turripuerunt commendatitias variorum Principum , Ecclesiasticorum ec Saecularium 3 sed M annox oo. Sinarum Imperatori Memoriale obtulerem, ipii terminis valde aequivocis exponentes , vel potius non exponentes puncta omnia spectantia ad causim istius comroversiae. Responsum votis suis conforme statim Romam miserunt , di ut muis esset authentiacum , confirmati fecerunt per juramentum , as m gnis sollicitationibus exactum a minensibus multis, quos inter erant plebeii multi dc ignorantes, non istam in lectura propriorum chariserum sed di in rivia doctrina. λ. Eodem tempore S. Congregationi testimonium o hilerunt a magna Neophytorum suorum multitudine subscriptum , quo suas Eminentias certiores ficiebant coelum materiale a Chinensibus non adorari, sed Dinun erum sub coeli nomine, nec ab ipsis sperari quidum a Confucio, nec a defunctis Majoribus suis, in oblat nibus quas ipiis faciebant. -

De eo tamen nec obtinere , nec mittere potuerunt

testimonium Neophytorum de Provincia Xensiensi. utpote a R. P. Gemona ordinis S. Francisci, Vicarii sui Apostolici instructorum ; qui solum attestata sunt quod Chinenses. Christiani nonnisi Deum verum adorarent , nec crederUt aut quidquam sperarent a

82쪽

Consteio, nee a moribus suis. De qua certificatione tanto magis attoniti fuerunt Jesuitae , quod pro obtinenda certificatione votis suis consona , litteras ad ipsos eo tempore a Curia Pechiniensi obtinuissent , quo existimabant P. Gemona a Metropoli abesse , prout eo tempore abesse consueverat, di proficisci ad Missionesdjaetis quatuordecim a sita intropoli distantes sed tunc infirmitate detentus proficisci non potuit. Communicata proinde ipsi fuit a Christianis , quam a Jesu in accepe- epistola , postulatumque ipnus consilium

iis in circumstantiis , in quibus vel adversus ipsos Sincietatis Patres ipsorumque Neophyti, in curia dese res, erant irritandi, si petito ab iplis testimonio subscribere recusarent, vel perjurium committendum, si su scriberent. Et ideo conscii de falsitate illius . de sui Pastoris consilio responderunt ut supra. Nec ad votum suum signaturam obtinere potuerunt, nisi a paucissimis

Christianis locorum , in quibus Missionarii erant vel Dominicani, vel Franciscant , vel Augustiniani, de apaucissimis quidem tam secreto, ut id rescire Mission risi illi non potuerint. Simili etiam sub secreto obtentum 4 se Imperatoris responsum diu servaverunt. Cumque inter eos qui.testimonio ab ipsis petito su scripserant , filisset Doetor quidam Neophytus ip

rum , nomine UvmPIoseph. , ac deinde apostatasset, sed post tres vel quatuor annos ad Ecclesiam rediisset, in Curia tamen confessas de communicatus, minenses ritus injurare nollet , reversusque ad patriam suam in gan, ritibus illis nuntium remittere nollet . petitum. Missionariis Domini canis poenitentiae Sacramentum,

ipsi dene tum fuit. Sed interim ad Christi fidem conversa & mptietata uxore ipsius ac filia praecellentis ingenii, ab ipsis instanter sollicitatus ad ritus illos abjicien-

dos , abjicere obstinate nolens , periculosa tandem dc longa uinmitate errorem suum miserente Deo recoagnoscens, illum detestatus 8c toto corde ad Deum conisve fuit, dc suis illis Ritibus nuntium remisit, seque in subscribendo ut supra per rum futile cum lachrymis consessus est tametsi enim Quistiani Chinenses,

83쪽

D, πνιέι sustItielli nihil crederent, nec sperarent a Consucio nee ἀgenitoribus suis , quia tamen de Gentilibus ritus illos

practi cantibus ἀontrarium certum erat, per Consequens

certum erat Ritus illos a Christianis practicui non

posse.

Anno i os. die 8. Aprilis Illustrissimus ac Rmus D. Carolus Thomas de Gurnon, Patriarcha Antioch nus , Mi ilionumque Orientis cum potincte Legati Latere Vilitator Apostolicus , appulsus in Civitatem p mmariam Provinciae Chinensis -tune nomine Camran, velut Pastor plenus charitate, speciali lue erga S cietatem benevolentia, Patrem Mauvoillierum, Proc

vatorem Jesultarum in China monuit , ut Patres illos certiores faceret magnam illam de Ritibus Sinicis controversiam adversus ipsos Romae jam esse decisam, vesproxime decidendam. Quod cum ita esset, ne esse erat, ut quasi ex seipsis damnaros Ritus amodo dimitterent. Quod si facerent , Sanctitas sua praedilee se Societ tis honori lc famae consulens , Decrerum situm deciss-vum nunquam promulgaret. Ast charitativae isti m nitioni Jesiuitae non solum sese humiliter non submiserunt, quin potius per omnes Missiones stas rumorem sparserunt, illas de Ritibus contemtiones Romae in f vorem ipsorum esse decisas , non sine perturbatione reconfusione magna aliorum Missionariorum. Stati atque ad notitiam Imperatoris pervenit adventus ritin Chae, tamquam supremi Pontificis Legati, omniumque Sinensium Missionum superioris . per Gufernatores ,

Videreges M Capilaneos Provinciarum , ipsum ad se summo possibili cum honore , suae Majestatis expensis, deduci jussit, deductumque Imperator cum tota Curia iisdem cum honoribus excepit , quo vel ipse primogenitus suae Majestatis exceptus fuisset, ita ut in Civirete

Hangceu tunc vulgatum fuerit , visum Mi heims non fuisse exemplum , quo quemquam tanto cum honore Imperator exceperat, quo D. Patriarcham. ἰConserentiae Imperatoris eum ipso ideam mmmm Ingesserunt talentorum ipsius , de Romani Pontificis, tanti ninrui, tantaeque prudentiae Ministrum habentis;

84쪽

M-desiderium magnum concepit strictam cum Sanctitate sua corr93ndentiam stabiliendi. Ipsum namque Principem esse magnum inferebat ex eo quod stiret ipsam a Regibus omnibus ac Principibus Catholicis velut patrem suum honorari. Et revera bona illa , Imperatoris cum Pontifice correspondentia , optimos

habuisset pro Missionibus istis effectus , nisi tam prospera initia a Jesuhis in obliquum fuissent. tra

ducta. Cum vero die 27. Decembris I jos. ab Imperatore Patriarcha iacultatem impetrasset , in Curia fundandi domum pro Missionariis de propaganda , idque Impe- , rator eo ipso die Jestiris cinnmunicasset , ad ipsorum instantiam Imperator facultatem illam revocavit, quia .

ab ipsis didicit Presbyteros cum Patriarcha in Chinam advenisse ad finem perturbandi Ritus in Imperio usitatos. Et inde factum est quod Imperatoris erga Patria cham benevolentia resei esceret, & ipsum Iuspeetiim haberet, mee ab ipse sienatet; eo quod Pater Peretra ipsi exposuisset Patriarcham in Chinam venisse ad finem depellendi Jeseitas et Curia. Et iste Pater tam violemta cum passione alia a veritate aliena Imperatori exposuit , ut Imperatoris primogenitus Patri Barros exprobraverit, quod Patriarcham odio persequerentur. Quod cum ipse negasset, a Principe jussus negationem jur mento firmare, jurare ausus non fuit. Interea Iesperator adversus Patriarcham & Epise pum Cononensem per Jesultas exacerbatus , utrumque& Patriarchae Ministros persequi coepit , dc Conone sem quidem vix non morti a laudicatum e Chinensi. Imperio exulare jussit; Patriarcham vero in Maci re- γlegavit, nec milionarium ullum in Imperio suo per manere , nec Missionem suam exercere permisit nisi Sinenses Ritus , a S. D. N. Clemente XI. definitive damnatos ut superstitiosos sequeretur. Ista omnia per Jesultas ab Imperatore procurata sunt , ut soli ipsi iamina Missionarii permanerent , omnes vero Sinicis Ritibus adversantes , inde cum infinitarum animarum

silutis praejudicio pellerentur . prout evidenter demo

85쪽

strat Gonetales a S. Petro in libro sit praubi etiam ad vivum exponit horrendas persecutiones, quas Jesultis instigantibus Patriarcha sustinuit ;, persecutiones utique tantas , ut causa fuerint mortis ipsius, haud dubie causatae per dolorem ex tot malis conem

Pium , quae in Macao perpessus fuit , ex eo utique quod ipse Patriarcha, S. Sedis a Latere Legatus, MCardinalis, captivus a sibi subditis detineretur ; quod mandata ipsius 8c censurae contemptui haberentur ;quod in Gentilium tribunalibus a ,ksuitis traducer tur ; quod sic statores sui , & Mementes filii pessimEtra arentur , & ipserum aliqui in arce captivi detin j rentur; dc in ipsis uiset peti am captivitatis minae

jactarcntur , quod ad januam domus suae Mim pem senae suae , Christianaeque Religioni injuriosa ari

rentur ue quod domesticorum suorum Messius e cimu non permitteretur; quod rerum ad vitam necessaria rum, ipsius etiam aquae ingressus in domum recusis

retur , ita ut ipse dc domestici aquam salsam potare necessive compellerentur a quod sibi subditi imp norum &. tubarum ciang e ipsi obedire sub poena

carceris prohiberentur , quod per confoederationem Lusitanorum incinnensium cum Mandarinis Gentili bus Uicerinis tantonensis mandata in favorem Emμhentiae suae executioni non mandarentur , quod sex Missionariis , qui tantis cum incommoditatibus , in itinere tam longo perpensis , biretum Cardinalitium ipsi detulerant . a sex mentibus in custodia detin Ientur, qtuod invita Eminentia sua Missionarii Domi. nicant contra fidem datam , contra jus gentium , contra Imperatoris Edictum compulsi fuerunt, mari se committere versus Coromandetum , quod dentire Ecclesia dc Christiani persecutionem tantam sustinerent , ut vix possibile esset astare remedium; depubstrumque ex China Milsionariorum omnium iis e

ceptis qui damnatos Ritus Chinicos cum Jesultis permittebant 4 istorum malorum omnium Jesultas fuisse

causas Gonetales aperte demonstrat per totum librum supra memoratinn cujus .P. a. a. 28. dc 29. refert

86쪽

m Imperis Smiso. IV. gt quatuor sessismaticas & scandalosas propositiones,

Quas contra S. D. N. Clementis Decretum, adve

ius minicos Ritus, post exactissimam tot annorum discussionem emanatum , ab Illustrissimo Patriarcha Promulgatum , Pater Ludovicus Porquet Jesbita pumice sustinuit, utique I. Quod asserens de ctorumarumas super Chiricis tabulis requiescere , comm Mdem non peccet. h. Papa infalgibili authoritata definire non possit Controversias de Rutibus Chinicis. 3 uod Melanarii obedire nou teneantur Mandato rami. D. Patriarcha , super Ritibus illis. uod

nec Papa , nec Eccussa , infassibiliter definire μοι quidpiam es idolum. Super quibus Jesulta ille a PD .

triarcha interrogatus num crederet propositiones illas esse veras ; ipse eas non dissilente , imo rationibus

quibusdam defendente ; A sua Excellentia jussiis eas ipsi scripto tradere , Censiim notandas , si Censura notandas judicaret. Pater ipsi actam tradidit, qua a Domino Patriarcha ad S. Sedem appellabat , dc a sua Excellentia saepius revocatus ut auridice super imiis interrogaretur , suae Excellantiae Authoritatem irridens , id contra eam scribens , respondere no-Iuit. Et istam ob causim a suae Excellentiae Commissbio publice excommunicatus pro excommunicato se gerere recusavit , nec ipsum Jesultae pro Excommunicato habere voluerunt. Denique Chin, eos illos Ritus , post Pontificiam eorum damn tionem , in nova Societatis Historia Romae impres

se nuper adhuc sustinere ausus fuit P. Jouvencius Iesulta ν Rmi Magistri S. Palatii mentitus approbationem , quam a se non datam Mus ille Magister Romae palam declaravit.

87쪽

De Turbis per Iessita, excitatis, Occasione narum Reflexionum, super Novum Te mentum.

HIste etiam turbis initium 3c progressum dedit m δanimatus adversus Eminentissimum D. Cardinalem Noaillium Arcluepiscopum Parisiensem Jesultarum an, mus. Et istius quidem animositatis causa prima fuit

institutio parvi Seminarii per suam minentiam Cat huni facta juxta Concilium Tridentinum, ideo Jesultis invisa, quia Collegio ip rum . prout ipsis videbatur, damnosa. Causi altera fuit transatio ipsius ad p. imam' riam torius Chesiitianissimi Regni Sedem Parisiens ,' Rege, motu proprio absque ipsbrum interventu fatu Siquidem affectant ad Sedes Episcopales solos sibi bene visos a Rege nominari; hoc proinde absque consilio ipsorum non fieri, ut Episcopos omnes habeam sibi d

votos, suisque nutibus obsecundantes. Suam tamen d ista translatione displicentiam dissimularunt, usquedum anno i 696. Illustrissimus Archiepiscopus. volens P, dem Jesultarum amicus esie, non famulus nec enim

hoc Archiepiscopum decebat laudatissimam illam vu, avit Instructionem Pastoralem in quo Janserismum sic

amnavit Mamnata cathotia de gnatia is praeissiliatione d velat eum redolente, ut tamen sc defensorem decisaret in illa materia doctrinae Sancti Augustini, & S. Thomae, saniorisque de amore Dei. poenitentia &c. doctrinae, advelius eos qui eam plus nimio emolliebant: addendo 1e, juxta Breve S D. Imnocentii XII. non passurum, invidioso Jansmisini nomine traduci probos di Catholicos viros, de quibus legitime non constaret, aliquam ex quinque famosis prin. Fositionibus tenere. In hoc signo sese recognoscentes Jesultae, suam adversus ipsum animolitatem dc furorem amplius disi,

mulare non valentes , seseque ulciscendi occasionem quaerentes; cum eam non invenirent integerrimis moribus ipsius, di doctilaa , eam non tam invenerunt

in quam

88쪽

quam ex livore captarunt in approbatione libri cuius inscriptio est, Novum Testamentum, e m Refiem bis Moralibu3 P. Gesset de oratorio. Adversus quem librum anno I 6 8. fabricarant, di in vulgus 1parserant famosum illud Problema Ecclesiasticum, dire tiam ad D. Abbatem Boiisau: in quo Jansentanas quinque propositiones singulis prope Reflexionum illarum paginis aperte contineri vociferantes , Eminentissimum D. Cardinalem , earum approbatorem, calumniatrix impudentia

tribrum traduxit vel in Uerustam declaratissimum , imoia D amsarum caput, idque tanto cum scandalo, tantaque cum Eminentissimi injuria ut adversus Probisma illud limpudentissimum, tota insurrexerit Gallia, . . cui compertissima erant Eminentissimi Cardinalis merita, Catholicissimaque doctrina. Et ideo Problema istud jure optimo damnatum fuit ab Innocentio XII. &Parisiis per supremi Partamenti Regii 'decretum , manu carnuficis igni datum, re in favillis redactum , velut tanto

viro enormiter contumeliosum.

Enimvero sapientibus omnibus prorsus incredibile erat, id Quelaellianis Reflexionibus singulis fere paginis ensentanas propositiones aperte contineri: cum in lito illo, post diligentissimum examen. non solum nihil simile deprehendissent sanctissimi di illuminatissimi tapiscopi, & Doctores. sed doctrinam e contra apprime Catholicam, dc Sancti Spiritus unctione plenam Imprimis Illustrissimus Vialarisus Eminentissimi Noaillii in Epsicopatu Catalaunensi Praedecessor, in Sanctitatis opinione ὀefunctus, ac post mortem miraculis clarus Questellianas Reflexiones ante Noaillium primus approbavit, ic in Pastorali sua Instructione Pastoribus & Urucariis dioecesiis suae plurimum commendavit dicens, quod earum Author debuit instramu esse ilia charitate lumino D, de qua Augustinios, is tempore non modico in schola Spiritus Sancti, qui divinum novi Testamenti librum dicta mit, discipulus fuisse, qui tanta claritate Θ unctione mae, seriorum intelligentimn, is Verbi in mali doctrinam pe

netraverit.

89쪽

De Turbis fuscissis

noster subseeutus, ante transsationem suam , palam claravit, Authorem ea Spiritus S mmi is suavitate , qtia tes durissima eorda viueit , doctrinam angeticam pertractasse. Post ipsum modernus Episcopus Catalai neniis in epist. Pastorali de die ets. Februarii 36 τί is

possism vobis non commendare pias considerationes siuper ni vo Testamento, quas Eetlesia Gasseana debet Isinio D. M

piscopo Catalaunensi defuncto, cuius iussu ri luc- produrunt, nondum perfecta, quasque ab auIhore longe ampli res melsioresque fisas, I strissimus Parisiensis Archisy- -

μου approbavit, valeiacens, vobis reliquit tanquam

optimum depositum-testimonaum et eli, quo vestrum in Mina legis notitia profectum desiderabat. edem Reflexiones magnopere etiam commendatae fuerunt per Illustrissimurn D. Ursarum , Episcopum in Lemovicensem, qui Zc ipse mortuus est: in magna si ctitatis opinione: per flustrissimum quoque D. Fra cistum, Episcopum Aginnensem,qui eas magna cum eruditione tutatus est adversus pastoralem Instriusti nem Lucionensem & Rupellensem: insuper per Illimam D. Bossuetum . Episcopum Meldensem. cujus memoria ob praeclara in Ecclelaam merita, eg a adversus haereticos scripta , dc incomparabilem pro fide Catholica etelum in benedi stione est: qui & ipse earumdem' sexionum eruditissimas scripsit vindicias adversus omnes Jesultarum objectiones, quas infundatissmas & m-3umniosas esse ad oculum invictissime demonstravit.Nee in Reflexionibus Iansenismum invenit Llustrissimus Har laeus , Archiepiscopus Parisiensis , Antijansmista jur tissimus. Alioqui eam per totam Dioecesim suam cum

applausu legi non permissiset. Post haec omnia quid adhuc fecit Εminentissimus Constat ex epistola ipsius ad Illustrissimum D. ΕΝΩ

pum Minnensem infra referenda, ipsum, statim ut didicit declamationes nonnullorum adversus Reflexionum librum, nonnullasque expressiones seu propositiones ab

psis trahi in pravum sensum squod iuui contigit nisi pluribus annis post primas istius libri editionen eum de novo accuratissime examinari fecisse, per deputatos

90쪽

Meah ε Rsexbnum M alium. Sect. V. gya se Doctores maxime idoneos, ab omnique novarum doctrinaruin suspicione' alienissimos cum mandato, ut in eo removerent, quidquid vel minimam ingerere potuisset suspicionem ves umbram latentis erroris. Quod sedi factum est, & pariter jussis Eminentissimi adjecta re .confecta specialis tabula in qua designarentur M. in uiuus Author evidenter docet contrad ictorium quinque ιmosarum Jansenti propolitionum, easque expressiisse

me condemnat. - Σ

Cum secundum examisimam correctionem de addi tionem istam, nova editio facta fuerit, quid amplius ab Eminentissima deliderari potuit Et quaeration ilis superessetius io lateolis in libro illo Janserismi Non mirum proinde, quod nova editio ista maxima cum aestimatione ab omnibus passian laudata fuit, a nonnullis etiam primariis Jesultis , quos inter fuit R. Ρ. de la Chalis tunc Confectrius Rem , antea S. Theuic ita Lugduni Pro br. De quo Ιllustrissimus Dominus ΕΗ Piscopus Aginnensis in sua ad Illustrissimos Episcopos Lucionensem di Rupellensem Epistola tanquam verita δtem certissimam temtur, quod a praenobili quodam de Curia Domino interroFus , quomodo legeret Reflexionum librum qui dε Dinnitimo dic tur suspeetiis piscis inquit P. de la Chai damnarine potes

Γόεν tam bonuis p Fatebor tibi sincerimne, quod a bienni de fumam ex eo materiam quotidiana me attonis mea, notamiasseam sentiens deIectationem de eo quod cautinet. Idem

quoque R. P. dem Chata ipsimet Regi Christianissimo

librum illum prae manibus habenti, de interroganti num aliquid esset quo impediretur eum legere λ respondisse fertur a viro fide digno de ea se bene insor muncertificante in quod eum omni, cum securitate linei epol set. Denique a pluribus Sorbonicis Doctoribus icem approbatus fuit Zc plurimum commendatus ; quemadmodum Sc a Rdo. admodum Patre eximioque Doctore Ia- .eobo Janitas Elinga, Inferioris Germaniar Ord. Pra dicat. Ρrovinciale, Husitemque ordinis Missonariorum Praesecto Apostolido in Belgio confoederato qui

SEARCH

MENU NAVIGATION