장음표시 사용
511쪽
ee Danuvi is es L ε: quod primum expotui de gra iturum actione, unde auspicari omnino debemus, v tias de perceptis beneficiis referendo: secundo de confessione peccatorum , quae nobis ita praestanda est, uequidquid boni agimus referamus in Deum ; quidquid mali, voluntatis nostive vitio adstribamus. in laca raculum illud Psalmi p . Praoecupemus faciem ejus is confessione, in suis Enarrationibus exponens, Confe at inquit, duobus modis accipitur. ER con o lauaantis es confessio gementis. Confessis laudantis ad honorem pertinet ejus apti laudatur: Confessio gementis G pam
stentiam pertinet ejus qui eonfitetur. Confitemur Enim horines, eism laudam Deum s confitentur taran aecusam
se nihil dignius facit lingua. Ven puto, quia istasius mota, de quibus dicitur in alio Psalmo, Psal. 6I. 13. I . Reddam tibPvota mea, qua aestinaestuaest labia mea. Nihil ista distinctione subi mine nihil tam necessarium, ad intell=gen me, ad faciendum. Au
modo ergo distinguis vota , qua reddis Domino in i tam laudes, te accuses; quia illius est xmsericordia , ut peccata nostra dimittat: nam si vellet pro meritis agere, non inveniret nisi quos damnaret. Caues itaque seces. nendum est, quid a Deo, quid a nobis habeamin: qui, quid vero boni, totum hoc qualecunque est, Deo; quid
quid mali, nobis est adscribendum. Jam si id veritate
niteretur, quod hodierni liberi arbitrii elatores obtendunt, in ipsis bonis operibus secernendum estet, quid a Deo, quid ab innatis nobis viribus habeamus, ut Deo partem, partem nobis adscriberemus: quo nihil magis a pietate alienum excogitari potest. - Qui divinae gloriae studio ae gela ardent seriisti Des mines, divinae gratiae virtutem, hummaeque volum talis infirmitatem perpetud commendarunt. Ea de camia, suam ad Romanos Epistolam scripsit Apostolus, qua perspicue pronunciat, salutem nostram nedum 1 Nostris viribus operibusve petendam non esse, sed as , a quae per Christum est Dei gratia: cujus vim & ener viam ad bonum ita commendat, ut infirmitatem sau--κ voluntatis humanae nil tali ad bonum valere, dr Y sertis
512쪽
w8 Memoriale de la Nura serte significet. Hoc ipsum in suis ad c rinthios. EP.
stolis statuit. Cum etenim fideles aliqui . Hi vinoe voeluti gloriae partem in Evangelicae praedicatiotiis omcio Praedicatoribus adscisterent, atque in illorum Partes inani stimulo gloriae hinc inde scindet entur, palamque jactitarent, 'quidem sum Pauli, ego vero Cepha, ego 'rem polio; manem jactantiam scripto retudit, ne quid Christi Eloriae detraheretur, cujus illi administri dumtaxat erant, una ejus gratia ad ministerium Apostolicum obeundum
Non absimiliter Augustinus eo adversus Pelagium frcae pugnavit, qui quantum divinae gratiae, tantum divianae gloriae detrahebat: eumque hoc argumento saepius eripitavit ianctissimus Doctor, potissimam Justificati nis partem libero arbitrio adscriptum iri, si ex innatis viribus voluntatis inclinatur & determinatur ad bonuna. Porrd si Molinianos audiamus, ea ad bonum determinatio ; ta bonus, ut Hunt, liberi arbitrii usus ab ipsa li- heri arbitrii innata virtute oritur, uti & nobis in hahitis Congregationibus ostensum est . M a constitutis Iudicibus pronunciatum. Perspicua etiam Molinae confessio est 1. pari. quaest. 23. art. Φ. disp. a.
f. s. Hlae oritur altera promulgandae desinitionis escaeissima ratio ; ut nempe vanam de propriis viribus fiduciam deponant pec tores. Ubi etenim audiunt, in humanae libertatis viribus positum esse, ut applic tur di determinetur ad bonum, alterutrum e pro nuptu suo eligat aut refugiat, in peccato sordescunt, mo
lique desidia torpent, falsa misis ac segni fiducia tu ti, qua se ubi libuerit peccatum deposituros confidunt, nullius gratiae victricis ope , quae rebelles voluntates frangat, & a daemonis tyrannide , omnipotentissima virtute redimat ue Paulo Apostolo in oppolitum reclumante, ad Phili p. a. Cum metu De re salutem vestra
513쪽
CEstrans speramini: Deus es enim qui operatur m vobis vesti perficere, pro bona volaritare.
S. 6. Nil minus hujusce controversiae definitio Ecclesis
necessaria videri potest, ad scandala procul arce da. Res in comperto est, nihil aeque Ecclesiam tueri ac fovere, quam fidei atque doctrinae unitatem , sic ut
licet varia sint dona ac talenta Praedicantium, unum t men ab omnibus Evangelium, una veritas praedicetur. Hinc Deus Locutus per os Sanctorum , a Zacharia dictus eii, Lucae I. quod etsi Prophetae multi atque Doctores exstiterint, uno tamen velut ore, eandem verit
tem singuli suis oraculis praenunciarunt. Hanc t clesiae suae praerogativam spopondit Deus : Dabo. Inquit,
eis labium electum, ut omnesse iam humero uno.
admodum enim in turris rubet molitione hominum linguas divhit Deus , ne in unum opus intenderent; ita plane ut in Ecclesia nostrae salutis opus promover mus universi, unum fidelibus omnibus labium esse voluit, idemque ab omnibus praedicari. Stat ea doctrinae consensione, uti notat Augustinus L. contra Epistolam fundamenti, Ecclesia catholica, nulloque alio aeque i fici concutique Irotest, ac repugnantium inter sese doctrinarum tolerantia. Hinc omnem a Corinthiis scissi nem eliminatam voluit Apostolus: Obsecro vos, inquit, ut id sum dicatis omnes, non sint in vobis schisen. ta; tametsi non doctrinarum, sed assectuum scissio es.set, quibus erga suos Apostolos ducebantur. Quae cum ita sint, ncmo non videt, quantae necessitatis sit, pe dentem controversiam definire, seu verius latam priadem definitionem promulgare. Cum partcs hinc inde dissidentes tutandae famae cauisque promovendae stu- ' dio, in Scholis perinde ac pulpitis sua pro arbitrio venditent, non sine caeterorum morsu ,summoque fidelium scandalo & oisemione.
Nec verd reponere juvat, controversias istas in judsecium vocatas , non Religionis sed Scholae rixas esse.
514쪽
Memomile is laeniis novis illis opinationibus relanio Dini Iden tonstratum a nobis est , N. M COn ea mino: Commentarios relatum, quid de iis constitiata Ilaciiciemssierint. Quin etiam in lait hactentis Ecclesice Giholiete in eliminandis ciuibusvis novorum Theologoriar sinistris opinationibus vigilantia, ut minta inobabiles opiniones, ex quibus scandalum scissisque staboriri posinit, majoris securitatis studio quandoque Pros ipse
rit. . Exemplo est Clementis V. in Concilio Vienneniavi definitio, qua quorundam Scholasticorum smarentiam improbavit ac rejecit, qui gratiam in mantem atque virtutes parvulis in Bapt1simo conferri dissilebantur. inquit, opnnonem φω dicit, tam parvulis amatis αmferri in Bapti o informantem gratiam , mi ii ita ditii iiii habitum , tanquam pinabiliorem .ctis Sanctorum magis consonam o concordem , Sa vapprobante Comino duximus eligendum. Quamuis ea, gratiae inlarmantis di habitus inscii nomina , metaphy-yca sint, quae nusquam in divinis Scripturis obsinane licet g. 7
T Tuimo tantem Ecclesiae neeessaria definitio est, ad ea pericula praecavenda, quae ex diuturniori dLeit procrastinatione suboriri possent. Quia chm univems in alterutrius partis studia veniant, omnesque pro alterutrius Scholae affectu opiniones ebibant, res Q dmmum perducentur, ut quae nunc facili nNotio compraeerentur, nullo demum Conatu, nulla industria resi ciri possint. Continuo siquidem usu monstra mites eunt, di errores sectatorum multitudine vires accipiunt. Est ratione permoti Justinus Imperator, & Comes Justinianus Hormisdam Romanum Pontificem , variis g- pistolis stimularunt, ad nonnullarum controversiarum infinitionem maturandam , uti apud Baronium tomo . ad annum s2o. legere est. AT mam , inquiebat Iustinianus Epistola ultima, ne di cilia siunt qua rae, derum in ambigintatem , nec exleat dimisi causam τι
515쪽
Da nures te si fea premitia faum a '. ne ditaris tempora se Meiad ns - .carier incertius. Nova disseminantur in dies ; exoticae in dies opiniones protruduntur , inaudita petulantium ingeniorum audacia. Jactis jam ruin is fundamentis , unusquisque pro arbitrio superaedificat; ac turres vel es Babelicae exstruuntur: tanta est in sentiendo atque quendo dissenantia i R re Catholieu igitur est, ut Potis ficio Iudicio certa iundamenta ponantur , qualia in inpostosis ac Patribus eonstituta osse, probatum ac d monstratum est, quibus solis doctrinam de divina gr-tia superitruere liceat.
, C A P υ v II. ' Esensam ex Ae eontroversiam des ri, habratione Partium di dentium.
ALtero ex capite Innocentium II. induest D. Beria
nardus ad controversiam relate sua subortam di
tremo judicio finiendam et Dudd videlicet causim ult, dirimi expediset , habisa ratione ad veris partis. quam indicto silentio strenare necesse' erat. Res ita se habuit, ut ex ejusdem D. Bemarii Epistola 18 . aliis. que sequentibus colligere licet. Cum bona pace mi retur Ecclesia, triresque teneret Majorum ae Patrum doctrinae semitas , circa Christi Domini Redemtionisessicatiam , Ze Peccatum Originale , 8cc. insolentem sibi fiduciam arripuit homo quidam eruditionis opini ne tumulus, Petrus Abaelardes: qui ut doctrinae unguia laritate famam sibi sura creteros faceret, novae meditari coepit; ne si cum aliis sentires ipse, nihil prae susscire vidσetur. Librum eo animo fabricavit, ut no vos Minervae suae partus essunderet; atque in ipse flatim disputationis exor fio i Divi Bernardi verba sunt Epist. 39 o. in Ecclesiasti eum Doctorum uuam omnium de hac
νε dieit esse sententiam, Θ ipsem ponit spemit, u. gloriatur si habere meliorem. Solitum illi erat, ita δα
516쪽
oriati de u Nu gravi 'percilio pronuntiare : omnes sic; --.non sic Ep. a so. s quasi nova prae caeteris Ucta δε horibus luce perfusus esset. Discipulos sibi mometto fecit, atque inter Arnaldum Brixi ensem, multaudaciae virum, disseminandae novitatis peritum axtis Eem, quo velut armigero novus Goliath utebatur. Ii multorum amicitiam di gratiam , sparsis undequaquac Romae praesertim dominae suae libris , irrepere mo itus est, ut docti inae suae nomen ac pur inium con-ἀiliaret. Unde Bemardus Epistola I92. Securus es, inquit, quoniam Cardinales Clericos Curia se di θυ-
os habere gloriatur, eos in defensione. . . . erroris A
sumit. Epistola vero i9χ. Magister Petrus in Gris suis profanas vocum novitates inducit o sensuum , a Ham de fida contra fiam , verbis legis legem impugnat. In Epistola 9 I. ad Innocentium II. quam una cum nonnullis Episcopis dedit, Extendit, inquit , DLnsites Dos usime ad mare, usque Romam propagium ejus. Haec Horiatio bominis illius, quod liber fisus ha-At in Rimaria Curia uti eaput fisum reclinet. E confirmatus o confortatus es furor 6su. Caeterum cum doruinam captu facilem venditaretiale, multosque ea de causa traheret in partes, diutur alioris morae periculum expertus satiustissmus, Abbas. eum publicis disputati ritibus ad saeia consilia pertrahere .conatus est, tametsi ausu omninδ irrito, ob novatoris scilicet impudentiam , discipulorum numerositate tinmidiorem. Ad Sedem igitur Apostolicam confugere necesse fuit; qua una dc viri petulantis audacia, & d et nae undequaque serpentis novitas coerceri posse videbantur. Litteras igitur ad Innocentium dedit , ad subortae novitatis damnationem urgendam: quam & re ipsa emcacissimis rationibus obtinuit. Videat jam atque perpendat Beatitudo vestra, num
eodem nunc statu versemur. Erat ante paucos annos unius plane labii universa Theologorum Schola, circi di,
vinae gratiae dc aeternae praedestinationis controversias. Subintrarunt viri novitatis cupidi. 8c Sanctorum PDMm vanissimi contemtores, qui sparsis hinc inde ii,
517쪽
bellis, totum pene orbem novitatibus insecerunt. Fosmam alteram doctrina pene omnis nuper induit, novam faciem universa Theologia. Res eo demdm imeredibili novatorum industria, studio , dexteritate perducta est, ut unius Apostolicae Sedis autoritate componi possit; jamque Basilii magni verba de quodam sui
temporis novatore usurpare liceat, Facilitate scribena, qua per occasionem ad quoquis irrepit , functam h bens s cientem . singlia facultatem , orbem fusis libris implevit. c jΤ. q. 7. ad Damascum. Id porro non aliunde ortum , quam ex inanis gloriae cupiditate, &dominandi desiderio; ut 8c caeteris eminere, de altiora reliquis invenisse viderentur,
A I et promulgandi Iudicii necessitatem, recentives
novatorum indoles, qua omnibus adulari , induugere omnibus student. Non unum idemque, ut scitis, est hominum genus. Novitatibus alii delectantur, a que ii quidem numero phires: rerum innim novarum cupidos experimur propemodum infinitos. Alii doctrinam antiquam, & foribus acceptam in pretio habent. Utrisque indulgere ambiunt illi paucorum dierum homines. Doctrimm etenim suam , interdum novam jactitant, Pelagianismi debellatoribus ignotam, Augustino in caligino posito prorsus imperviam ; ut viris novitatum amatoribus adulentur. Antiquam e contra nonnunquam appellant, atque m primaeva Patrum tra ditione derivatam, ne viris avitae doctrinar retinenti ribus stomachum faciant. Familiaris est illa haereticis pene omnibus astutia ρ commune novatoribus inest multiformis ingenii specimen. Haretici, inquit Bar nius tomo 4. pag. 288. Primis Fcidem jactant qua pr ferunt ; quia flatim ad novitarem sequiitur susspici niterum dicunt suam do Ham esse, antiquiorum semex renitas suscitare. Quod idem ante it Ium observaverat Basilius magnus lib. I. adversus Eunomium , cujus Ue ba haae ex ipsius Setinoniis exordio petita profert Eam
518쪽
uriginiati de la mea quam sem diu apud Patrra obtinuis pia ι διὰ . tanam Fim quandam is regiaam exponendo pra-ι-
Legantur novi isti autores, observare facile erit. quo nunc supercilio Patres contemtim excipiant, despicentur . seque in illos superbius efferant, quasi mysteria i sis impervia penetrarint: quo nunc e contra festivo plausu eorum se doctrinam excipere .glorientur: tanta. allis inest cuilibet adulandi dexteritast opus est igitur, ut Apostolica definitione Veritas innotescat, palamque Melidus constet; an re ipsa veterum Patrum vestigiis ansistant. Num etenim ita sit, satis superque in Co gregationibus achium est.
S. 3.uod ritiori jure definitio illa vulsenda est, qudii majori studio adnituntur ne publice prodeat. Μah profecto id ominis est, apertumque deperditae causae argumentum. Quid etenim, si veritatem a suis pari, bus stare pulm, rem extremo judicio eliquari itinium Aperta Christi sententia est, Joannis 3. Omnis νώ --
L agit, odit lucem, nim venis ad luee , ut nori a Mantur opera ejus et qui autem farit veritatem, venis
ad Leem. Nilui sessi e haeresim sapit, quisn velle in. nebris delitescere , nolle prodire in lucem , judicium dominae suae refugere. Hinc Hiemnymus in Praefati - . ne in librum 4. super Jeremiam , A t bona sinis assa Metis, aut maia. Si boma, de e te libis. q. t mma,siud occulto miseras jugulatis errore , rectaque fide ad δε-
sipiendos simplices quosque jactaris expositiooemi aua si
vera est, cur absconiat. 8 Si sal a , cum sisti&ι- Dio Epistola ad Ctesiphontem, Sola has bosa est, qua Iublice erubescis loqui, quod secret. Beere non metuis. Hinc di Baronius ad annum to. Pelagii ae Coelestii circuitus versipellas enarrat, quihus Εciasiae judicium
519쪽
rhedrvi erexerint, alterum in Sicilia ad Ari endos Oedicia talos; ha Rhodo Insuta alteram, ad corruptio morientalium topulorum. Consentiunt &. Acta Concilii Carthaginensis apud Aucustinum , lib. 2. de peccato Originali cap. a. dc 3. ubi cum Coelestius urgeretur ad doctrinam suam nitide 3c expedito proponendam, ut de ea pronuntiare Eccletia posset, rem aegerrimὸ tui sibi satis esse inquit, si Baptisari necessarium fateretur: caetera vero ad peccati originalis doctrinam attinentia, liberae opinionis esse, quam Ecclasiastica definitione decerni dc eliquari non expediret. . simu res sa es,ajebat ille, non heresis. Insantes semper dixi egererismo, ac debere bapti ari: qvid atiuae qliaritis r Cap. .'Pari Olliditate Eutyches Concilii Constantinopolitani judicium refugiebat. Milsis ad se legatis ut Synodo se si teret, infirmitatem primo causari Coepit: tum Mon chum se esse dixit, seque religione teneri obtendit, ne
extra Moniasterium vagaretur. Uno verbo , haeretic
nonnili filios tenebrarum, noEhias, ve-rtiliones a Pa tribus appellari, notum in , quod nee videri ab aliis patiantur . nec sensa sua examinari, & Ecclesiastica d finitione in aperto poni velint. Apud Baron. ad amis
.8. Ubi ergo Pontificii Judicii soI affulserit, abscodent illi ob vespertiliones, suisque latibulis delitescent, Regio Uate id attestante: Oram es sol, congregati sunt, in cubilibus suis collocabuntur. . ΙIoc porro Sedis Aposto ae Judicium prodire mira
ac secundum juris formulas promulgari, tanto plus co gruit , quanto petulantius 8c audacius rem sibi adjudic . tam conclamarunt, ac veluti parta victoria triumph runt. Mirum profecto fuit, quot dies festos egerint. quot publicae laetitiae significationes dederint, quot te tarint aries, ut apud stultam plebeculam, virosque rorum gestarum ignaros, causam obtinuisse vidAentur. Atque hinc vere colligere fuit quam sibi in hujusce i iis tractatione male conscii essent, qutin iniquis titulis nobiscum agerent, quam anxia imminentis Minati nia suae conscientia torquerent- , qui Sententiam aY 6 vestra
520쪽
Memoriati de la Nura vestra Sanctitate in suspenso positam, Ec in fortuna tempus dilatam, insignis victoriae loco habiae rit. Haereticorum hoc proprium est, victoriam tibi sorper accinere, quo etiam tempore causa cadunt . justque judicio percelluntur: quia cum non veritatis diis, sed popularis gloriae cupiditate ducantiar. nihil :Iiud adnituntur, quam ne damnati videantur. Id ii Apollinaristis comprobatum est, qui, ut refert Grinorius Natianzenus , in Epistola aci Cledonium , in Synodo occidentali proscripti causam sibi adjudicatam conclamarunt procul ab urbe Roma , 1ibique victoriam mille mendaciis & fraudibus accinerunt. Hoc ipsiam ante paucos annos in hisce novis Doctoribus experti sumus. Damnata quippe Romae a Clemente VIII. iblorum sententia de Confessione per litteras & intem-cium, illicd extra urbem, ac potissimum in Hispania, in Scholis passim dc pulpitis conclamarunt . 1e eo Iudicio Pontificio nequaquam petitos esse, sed alios, ee quibus ipsi met apud Apostolicam Sedem expost
laverant, & ad sententiam ferendam adduxerant. Qtio
casu mille fabulas risu dignas egere, ὲ quibus proserem dis abstinemus, uti & alias hὶc scenas missis secimus, ruas occasione dilati Judicii Pontificii praebuere, dum c ivinorum a illorum Congregatio soluta est: S. .i A Ccedit ratio altera ex D. Athanasio petita, libro de
αλ Spiritu Sancto ad Serapionem. Narrat scilicet Q. Mei Macedonii calliditatem, qui Spiritus sancti divinitatem oppugnare coepit, specie oppugnandi Arianismi: eoque ontentu fidelium sibi benevolentiam conciliavit, pii eum religioso oppugnandi Ariani erroris thidio duci existimabant, cum e contra nihil aliud sentiret ille, quam Arius, amboque in ejusdem blisphemiae proses
Ionem conspirarent. Frauciem detexit Serapion Discopus pientissimus, te Athanasium per litteras monuit, quam praesenti remedio opus esset: Eo etenim peritia