Tuba magna mirum clangens sonum, ad sanctissimum D.N. papam Clementem 11. imperatorem, reges ... De necessitate longè maxima reformandi Societatem Jesu per ... D. Liberium Candidum ... Tomus primus secundus 2

발행: 1717년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

ad Phili pinis in

suerismma Patrum Societatis adverα Fratres

CVm mecum serib cogitarem , quid Superiores

stros adeo adversum nos commovere potuisset, ex

eorum tandem transmissis Epistolis aperte novi, id α- Patrum Societatis criminationibus ortum ducere. Quae licet re ipsa futiles sint atque sinistrae, ita tamen ab illis larvate obductae sunt, ut Superiorum fidem extorserint, eosque ad mmdata nobis quasi inobedientibus impone da, in dies adduxerint. Et quidem id negligentiae nostrae dehitum fuit : siquidem nedum illatas nobis se quentes injurias silentio tegimus , vertam nec iis quisquam repunimus , vae adversiim nos maximo damno

criminantur. De his etsi longus mihi sermo esse pol set, nonnulla saltem breviter dicam, ne ossicio omni ab desim : Vestraeque Majestati sincero corde testabor illos ipsos eas nobis injurias intulisse , quas sibi ipsis a nobis illatas conqueruntur : nosque iis in capitibus laesos esse, quibus se laedi criminantur si selitoque adagio iac locum esse : Qui plus furatur , plus clamitat , α qu, gravius

peccat, altius queritur. In primis coram Majestate Uestra , aut certe coram

Inquisitoribus Generalibus , & Nuntio Apostolico , de hujusce Provinciae inobedientia expostularunt 3 quddin isto Ualentino ordinis Praedicatorum Collegio, The' ses publich propugnatae sint , contra doctrinam Lud vici Molinae, de interdictis divinae gratiae quaestionibus, die 17. Aprilis, Praefide R. P. Hieronymo de Gama ra. Hujusque praetensi delicti gravitatem auxerunt ades, ut R. Ρ. Generalis noster, urgentibus praedictis Inquisitoribus & Nuntio Apostolico , post probatam licet per plures menses pronam nosti .m erga Praepositos dientiam . mihi seminatis litteris distincte praecep rint, ut reos ad caeterorum exemplum severissimδcastigarem. Equidem si talis esset falsitas ista ta mach, natio , ut aliquo veritatis colore duci posset, non mirarer admodum illos criminationein hujusmodi detulisse,

492쪽

Theses proserendo , Praesidem designando , notando diem: at illed ipse . qui contra nos ita clanculum eam stulavit, evidenter ostendit, id non historiae, ita fa-- lx ta machinationis loco habendum esse. Non enim Theses illae apud nos propugnatae sunt, aut huius , minis Religiosum hic novimus : paratusque sum extrema quaeque serre supplicia , si talis apud nos Religiosus exstet , aut si in hacce Provincia nostra , hujusmodi Theses habitae sint. Nullatenus' capio . quo pacto ita audaciter expostulationem adeo aperte falsam deferre 'potuci int ; nisi quod nos , etiam a Superioribus dure exceptos , silentium servaturos existimatim : sicut reipa strvavimus hastanus. si vero se in ea accusatione deceptos fateantur , easque Theses non in ista ri imcia, sed alibi habitas dicant ; hinc innotescet , quam

enormiter ac caeca fronte nos onerent ut culpam in nos transferant f quamque res ultra modum augeant ,

ut nos putidis impost is , Superioribus nostris odiosiss

Nec ver5 ea fit sis nos expostillationibus insimandi η ars apud illas nova est, sed antiqua admodum, & annis et lis Ourpata. Diun ad Visitaticinem simul cum qu dam Inquisitore pergeret P. M. Petrus Blascho, Inquisitionis Edictum in Insula Cretensi publicaturus , necessarium duxisset , accepta occasione , . nonnulla de Confessionibus generalibus , in concionibus habere : illicd Patres Societatis eundem ipsum Inquisitorem tal, bus adversus illum accusationibus convenerunt, ut si cui ipsemet fassus in J nisi Concioni praesens ipse fuisset, praedictum Patrem in gravissimum periculum conjecis ient , ades sinistre ac diverse dicta ejus ea su .rant. Apposuerat non ita pridem in Thesibus suis in. Pater Praetentatus Didacus Mas propositionem aliquam, apud Theologos receptissimam , de Autoritate summi Pontificis, ad Leges pro privatis Ecclesiis aut Religi nibus ferendas : continud Τhesim illam suis Constit tionibus repugnantem existimarunt Jesultae ; unde Inquisitorem circumvenientes , propositionem fidei re

pugnantem a praedicto Patre Thesibus insalptam fuisse

493쪽

, ad Philippum 'ra. . conquesti sint , rogaruntque ne illas publin dese

sineret. Rem ita ver1ute expostarunt, ut illum re ipsa Inquisitori accersiri jus t. Comparuit illa thesium

suarum rationem riaditurus , ' aperuitque quam irem accusatores exposuissent ' Vetuit Inquisitor, ne

ullo pacto dclaram propolitionem expungere, sed illam cum caeteris publice de deret. Idem estis vicibus a eidit ; nee dissimili arte silentibus nobis manifestas i jurias intulerunt. - Conqueruntur secundd , & quidem apud plurimogSuperiores sinuemadmodum ex transmissis ipsorum tapistolis accepi) adversum eundem Patrem Didacum. Mas. Univei sitatis Valentinae Professerem , 8c hujusce Conventus filium , quod publice & magno cum sica dato de divinae gratiae auxiliis legerit: eumque uti ex Communicatum , ob violata Pontificia mandata, hic apud devotos suos passim traducunt. Qua in re gr,vissimam nobis injuriam irrogant. Nulli enim hujusce Provinciae Religioso , Sedis Apostolicae aut S. Ossicii nomine, significatum fuerat Mandatum aliquod , ant quam ipse, suscepris Arragoniae Inquisitorum Epistolis, mense Julio mox elapso significaverimo Equidem P. 1M. Joannes Vincentius Provincialis incestes meus. privato dumtaxat nomine prohibuerat, ne propositi -nes ullas de divinae gratiae Auxiliis aliqua Censura ameeremus : nequaquam tamen vetuit, ne hoc de argumento in Cathedris aut pulpitis privatim aut publicδ. tractaretur : quod summa religione servatum est. Ii md , licet Constitutionum nostrarum praescripto Pr vincialium Mandata post consummatum ossietum ligare destinant, illud nihilo secius perinde servatum fuit, ac . si Provincialatum suum minime consummasset. Quo itaque jure eos ut inobedientes accusant in quibus Mandata non innotuerant, dicente Apostolo , Ubi non estiae , nec praevaricatis y Quo etenim tompore de divinaratia legit P. Didacus Mas , nihil de legendi interduo noverat, nec illud praesectionum suarum argumem: tum propria sponte selegerat, sed jubente Academiae et e. Quo autem loco agit S. Thomas de gratiae

494쪽

necessitate, ejus dumtaxat mentem nude in simpliciter aperuit , Molina aut quocumque Societatis' Autore perinde insaturatis , ac si nunquam in vivis exstitissent Tantumque chest, ut scandalum excitarit, quin potica

sipra trecentos Discipulos Auditores habuit , Jessistis admodi1m dolentibus, quM illimam Prosetar vix de-eem aut duodecim haberet. Viderint itaque qui praedictum Patrem aded indecore velut ex communi tum insemant , nosque omnes ut inobedientes accusant ,

Titum probatione deficiant, di ad semam resarcie

teneantur.

Tereid , gravari se conqueruntur Patres Societatis a Patribus nostris Majoricensibus , quos simul cum MLmorum Provinciali propositionem aliquam de divina gra-eu, a quodam Franciscano Prose re Thesibus inscribi curasse qunt. Id nonnullis circumstantiis auxerunt, quas nequidem possibiles existimaverim : Fratresque nostros, ob id potissimi reos agunt, quod jam tunc Interdimam emissiim esset. At ex iis quae silpra , o ea ne alterius injuriae dicta sunt', liquet nullam eis revia illatam esse : cum Majoricae nullum unquam ea in m Provincialis Mandatum exstiterit, multd minus Apostolicae Sedis. Addam quae proprio ipse experimento hac in parte novi ,' ac etiam Mi. Dum Bilbili ante Natalem Domini versarer , invisit me Societatis rimi vincialis, ac de Fratribus nostris Majoricensibus com questus est. Respondi, perinolestum mihi ex , quM Societatem offendissent; me tamen illos innocuos obstimare, ob ignorantiam Mandati Decetaris mei , quo ab omni Conclusionum aut Pr sitionum em1ura temperandum injunxerat . caere satis notum esse assectum meum , quo Societati ad integram sati factionem gratificari vellem. Id a me sincero animo dierim excipere meritd poterat; cum sitis universe S cietas norit, qine sibi praestitissem ossicis , quam que humanitate me gessissem , ut omnes ostensiimis ore Minius averterem , potissim- anno elapsis , in Capitulo Generali in ista domo Glctrato. Cum enim juxta

ordinis morem, e Provincia Lusitan Theses publicas

495쪽

defensurus accessisset aliquis . in quibus nonniuiI de di- vinae gratis Auxiliis habiatur; significantibus Patribus Societatis, id Nuntio Apostolico miniis probatum iri,

seque illud iniuriae loco habituros ri essem ne de ea Con-- clesione tractaretur; tametsi id aegre ferrent nonnulli aliarum Provinciarum Mwstri, quibus videbar, cum ordinis nostri damno , Societati plus aequo gratificari. Quapropter Majoricam protinus scripsi , Fratribus no-saeis injungens , ut Patres Societatis satisfactione co venirent ; id ignorantia mandati factum dicerent, λ que flamma pace cum ipsis velle Vere , atque etiam obsequi dignificarens: nec abfimilia Patribus Jesultis in oricentidius scripsi. Satisfactionem grato animo. Provincialis caeterique Patres Societatis exceperunt,

quemadmodum ex Epistolis Praefecti Collegii Major,

centis perspicuum est; quibus nedum Societati factum satis attestatur . sed & laetari se vehementius significat. 'uod desideratam diu pacem , Societatem inter & O dinem nostium promovissem. Addidit vir bonus hanc statuendae inter nos pacis rationem satis lapidam; quod scilicet in nulla pro iis duae istie Religiones diserim nentur 3 nihilque sit aliud Societas ipsa , quam ordo Praedicatorum , quo primum tempore sub S. Dominico floruit. Quae profectd verba cachinnum mihi commoverun . Quasi vero communia nobis ista forent. Chori assidua tum de die tum de nocte frequentatio, perpetua a carnibus abstinentia . septimestre Jejunium,

aneorum indusiorum usus, dura paupertas , caeteraque . quibus maceratur ordo noster ρ Ut ut est, inter tot ita honestatis εe ,1manitatis ossicia , clanculum coram Nuntio Apostolico adversis nos expostularunt , in

etiamnum ubique expostulant. Qua in re , ipsa per se patet injuria , qua nobis pacifice licet bc amanter agetistibus bestum in re satagunt. Qim quartam injuriam attinet, ea certe minor est, quam sibi illatam conqueruntur, quam quae nobis illata est. Dolent etenim hac in domo fuisse propugnatum, teneri Religioses ad observantiam praeceisi, ide correis

496쪽

traditi, quia id suis Constitutionibus contrarium exis amni. Equidem non capio, qua fronte id injuriae loco habeant; clim ipsi potius, dc Religioni nostrae , dc Sacro Evangelio injuriam irrogarint anno 1 sys. Mense Octobri, dum contra S. Augustini Regulam , nostranque Constitutiones a Sede Apostolica approbatas, atque etiam contra Sacrosanctium Evangelium propugnarunt, nullam Religiosos inter , fraternae correctionis legem servandam esse; sed illorum .culpas quantumcunque s cretas, Superioribus denuntiandas. Ac licet perversa suerit propositio typis mandata; prior tamen ea fuit, quam verim in ipsa Theseos defensione protulerunt: nimirhm Religiosos omnes ex pura malitia peccare, nullamque in eis stem emendationis superesse; adeoque svanam in eis fore fraternam correctionem. Quae 'uidem non nisi ab iis , qui ita perverse de Religionibus omnibus sentiunt, proferri unquam potuerunt. Qua quam porro C etani autoritate propudium illud tueri velint, qui nonnulla ea de re obiter scripsit; si tamen lagatur ille, ac D. Honus , necnon Sancti Patres, uos in Secunda-secundat laudat , agendo de peccatis eligiosorum , constabit quam scandalosa tuerit ea propositio ac doctrina Theologorum illorum. Caete-rtim , tametsi illos ad injuriam nobis irrogandam Theses illas defendisse videamus advectus Rigulam S. Au gustini, quam profitemur , quamque adeo probat Ε elata , ut eam ordines plusquam Viginti profiteantur ex quibus unus , videlicet Canonicorum Regularium, tot Sanctos peperit, ut pro qualibet anni die, trecenti sexaginta numerentur ; quemadmodum Anastatius Bibliothecarius in Catalogo Sanctorum , Carolo II. Imperatori nuncupato attestatur.) tametsi eam seopositionem emresse positam videamus , advosus Constitutio. nes nostras; quae, ut ait Pius II. scribens ad Mahum rem Constantinopoleos Imperatorem, universo. Orta lucem afferunt, quae ue a S. Dominico aspirante divino numine exaratae tuerunt , uti sibi a Christo revolatum S. Brutta in approbatis revelationibus fidem secit tametsi, inquam, haec omnia proe noscamus,

497쪽

non tamen orbem commovimus, nec in oppositum expostulavimus ; sed selum in Thesibus , ante paucos dies , in ista Valentina domo propugnatis , propositi nem hanc apposuimus : Semanda es ister Religiosos reorrectio frate a. Haec opportuna est ad proxima eme dationem ; nec potest his in Gobus privatus Religiosus cedere juri suo. Illi autem protinus ad Inquisitores, ad Nuntium Apostolicum , dc ad quoscunque potuere Superiores , Confugerunt, adverssim nos expostulaturi.

Quis id patienti terat animo λ Quasi umo liceat ipsi palam in Thesibus declamare adversus Constitutiones &Regulas nostras, immδ etiam , ut videtur , contra E vangelium , fraternae correctionis selatium nobis eripiendo: nequaquam autem nobis qiceat propugnare, ea suiete statuta esse , quae nostris Regulis de Constituti

nibus se iuntur ξ Profecto quid futurum de nobis ignoro , si qui nobis eas injurias inferunt, se ipses injuria

assici conquerantur.

Quintam injuriam, quam sibi a nobis illatam dicunt,

in eo constituunt, quM illos infamemus , ipsorumque Scriptoribus obloquamur. Quae sane quo jure ab ipsis venditentur, prorsus ignoro. Hoc enim in capite, uti& in superioribus , ipsimet ab illis gravius assicimu . Si enim de scriptoribus ipserum agimus , id ad summum in Scholis nobis .accidit, juxta caeterorum Omnium consuetudinem. At illi in Scriptores nostros, arrepta Inquisitorum autoritate , animadvertunt: nec iis dumtaxat obloquuntur , sed dc illos emendare praesumunt. Nec satis ipse capio , an excusari patientia nostra possit, dum ea recolo , quae annis elapsis Barci none contigerunt. Animadvertentibus Bibliopolis, quan- . to applausu excepta fuisset Patris Magistri Medinae Summa Confesserum Salmanticae typis edita, eam secundis typis edendam judicarunt. Huic se negotio immiscuis Redior Societatis Collegii Barcinonensis , qui quaecunque de Confessionibus generalibus , & de complicibus in Confessione non revelandis, in Summa siua scripserat indina , propria autoritate expunxit, quae

498쪽

ΜM Zibesius Supplex de la Nuris

patientiam nostram, immo verius negligentiam in illiarum austibus propulsandis exploratam haberent λ Certe cum adeo vitiosi esset Molinae in I. partem elucubra-- tio , nemo tamen nostrum procurare ausus est , ut itii Iam Typographi aliqua sui parte circumciderent. Quid

itaque suam illi in nostros Autores autoritatem exe

Sextam injuriam obtendunt, quω filios des,ito h nore non prosequamur. Rem ludicre festivam l Cis, accepissem Patres Societatis Majoricae de Fratribus nostris graviter conqueri, ob illatam sibi, ut Hebant, lannem injuriam, Visitatorem delegavi P. M. Andream Vallaquor , hujusce Conventus Valentini Paetorem , qui in facti veritatem inquireret, ip sque Patres Societatis distinctim interrogaret, quid rei esset i qui se a nostris despici responderunt, quia in publicis Hesibus primum locum duobus Patribus Franciscanis supra duos Societ, itis Theologos dederant. Gravem certe injuriam, Cujus occasione universum Orbem commovere necesse fueriti. Quasi vero Societas Seraphico Ordine sit antiquior , aut t.Sanctorum multitudine celebrior ; vel aliqua exstet pro disputantium ordine Thesiumque distributione consti- creta lexi Accessit tamen specialis quaedam ratio ult, p. mum Patribus Societatis locum concedendi. Invaluit hscilicet ibi consuetudo, ut qui ultimo loco disputat, textemporaneam oratiunculam sub finem habeat: hane- ique Conventus nostri Prior Parii Societatis ibidem pridi caenii committendam censuit , quω pcritus Rhetor ha- 1 heretur. Uerum potiori jure dixerim , eos pro viribus radiati , ut famam nobis eripiant. Illi enim ipsi sum, squi nobis praeripere moliuntur titulum Hatilicatorum, quem ad S. Dominici obsequia recognoscenda nobis dconcessit sc confirmavit Ecclesia. Idque clanculis dmoliuntur . devotis suis injungendo , ne nos Fratres tPraedicatores, sed Dominicanos appellent. Adeo ut qui trem mih attentius adverterit, ii uctam sitis in Hii - inia hujus appellationis mutationem , ex quo ipsi sint cinstituti, facile deprehendet. Osficium pariter Mistri i

sini Palatii Apostaci, quod ab ipsb.S. Domunco. in

499쪽

Me usque tempora imperturbatὸ tenuimus , auferre nobis Ron. tentarunt. Gregorium XIII. ad id impulerunt. At retanti momenti in publico Consistorio pertrastata , censuerunt DD. dinari , recentiores esse Jesultas, quam ut locum hunc praeripere Praedica- . toribus possent, qui tanta pro Ecclesia sustinuerant. Ita urbibus in quibus constitutae sunt Academiae , omnia

movent, ne Cathedras obtineamus. Hinc videre est.

num ii potius injurii nobis sint , qui se a nobis injuria μassici conqueruntur. Sexcenta proferrem alia. de quibus justd conqueri possumus : at ne quidem mustitamus aut ea recolimus , Sacro Evangelio religiose o, secuti. Quin etiam quae hactenus dicta sunt minime resticatam , nisi nobiscum ita injuste actum esset . ut dum injuriam sustinemus, illatae injuriae accusemur. . Demum eas de nobis querimonias perseveraturas sentiis , donec quidquid habemus sponte cesserimus : nec omnino scimus , quo pacto cum illis nobis agendum sit. In Augustinum, Homam Aquinatem , ianavem turam, si jam viverent, quantaecunque sanitatis sint,

declamaturos illos crediderim , ae etiam longe durius . quam unquam in nos declamarunt. Quapropter ad Praescindendas omnes querelarum occasiones , constituire injunxi, ne nos ad ulorum actus Scholasticos disputaturi accedamus , nec ipsi vicissim ad nostros. Quia ficilius mihi visum est, per extentum funem ire, quam cum ipsis pacifice conversari. Si enim post sistataris

. novitates illas ad disputationem accedunt , non sicuti nobiles luetitores, oblectationis 8c exercitationis causa, sed uti sanguinolenti bellatores, omnia pro arbitrio ve ditant: ac de D. Horna tanquam de commentitio D ctore obloquuntur. . Id non ita pridem evenit in qu dam Scholastica Exercitatio e apud nos habita, ita cci temtim de D. Thoma ejusque doctrina disseruere , ut

meritissimus P. Distre Salon ordinis 5. Augustini,

hujusce Academiae Prusesser emeritus , eorum aud clam indigne ferens , nec patientiam nostram in sustinenda injuria satis probans, in causan palam ingressias

it , di in Jesultam disputantem severe animadverterit.

500쪽

Addidit vir eruditus , Patres Societatis , ea iri t imam petulanti elatione malum aliquod graraci et Portidere. Quae esim ita sint, longe satius erit , si omi propriis domibus commoremur. Probabimus ara . 1altem pacto, bona nos pace frui sinent: veltramquMajestatem, ejusve Administros perpetuarum Contra oc postulationum, quibus ab iis oneramur, fastictio 1iberabunt. Faxit Deus , ne ob id ipsium novam in no quaestionem instruant, quod ad illos disputaturi non accedamus. Sed elamitent quantum libuerit , Deum asprecor , ut illis simul ac nobis veritatis suae lamen infundat , Sanctorumque doctrinam , qua tot ad tautem eruditae sunt animae, ipsemet tueatur. Concludendum ergo. Clim pacem Jesultas inter &nos vehememer optet Vestra Majestas 3 spondco me eam pro viribus promoturum. Cumque ad eam prinmovendam necesse sit, ut ad illos qui de nobis ita immere conqueruntur non accedamus, rogo Majestatem Vestram, ut id nobis benigne concedat, atque ad om nes rixarum occasiones praescindendas , nobis hissileat, ne de nobis invicem ullo modo dicamus ; neve autores Vel nominemus , vel noris assiciamus ; ne demum ad Scholasticos Actus mutuo veniamus. Spondemus n omnia ad amussim servaturos , nec de iis eorumve autoribus, opinionibus, aut libris memoriam ullam his, turos. Quemadmodum enim trecentis annis adeo sine

illis floruit ordo noster, ut universo orbi in deliciis &admiratione fuerit; ita sine ipsis Deo favente persererabit, ad omnia tamen ossicia paratissimus. Unti accreti beneficii memores, Deo optimo Maximo supplica, mus pro Regiae Majestatis Vestrae incesumitate, quam ad latices annos Ecclesiae suae diu servet. Datum in nostro Conventu Valentino ordinis F F. Praedicatorum, die χχ. Augusti, anni 1 97.

SEARCH

MENU NAVIGATION