Servatii Gallaei Dissertationes de sibyllis, earumque oraculis ..

361쪽

autem jusjurandum, Author omnium quae venήuntur. Absit aurem etiam in aliis jusdiurandiam ; & Stromatum lib. V. p. 6 3. E . , 5 ορ-κ τε παντος απ ςω. Latu autem is ius urandum absi de re qualiber.

Nimium etiam Philosophiae tribuit, dicens, homines Philosophia

ν inriμ 1 -ος Boncesse se,aI πίς -δεέα et1ς ke' mis dis α ων A' δήξεως με si Ole. Iis enim qui nil ptia fuere iustificari, ouxilium tanquam thesaurus recondirin: ea quoque eonsensio quin ducit ad Dei cultum O pietatem in Deum; aeque erat quidem ante Domini adventum n losophia Graeris necessaria ad stitiam, nune autem est utilis ad Dei custumo Pietatem iis qui fidem relligunt. Ibidem. p. 23 . καί πι καθ' ε--δα; i h κ sis retari κ. ἡ Φιλιας.α τοῦ cst M. Quamquam perse quoque ob

in cia αν οῦ Οὐ-Y i , Φιλeri: M . vel pari, si dicamus i ametuoque Philosephiam Graeeis meluti proprium datam esse Testamentum , M in si fundamensum Christiame Philosophiae. Narrat porro lib. I. Stro mat. p. 22ῖ. Numam, Romanorum Regem suisse Pythagoraeum, sic etiam scribit Stroni. lib. V. p. μα atqui Numa mortem obiit anno secundo Olympiadis XXVII. CXXXIV. annis antequam nasceretur Pytb goras, & CLVi II annis ante ejus in Italiam adventum, scit que Pythagoraeus, habendus Numa, ante Pythagorae nativitatem, quod quam bene quadret, ipse nobis expediat Clariss. Vossius. Assirmat etiam Strom. lib. I. p. iis . Semiramidem fuisse Regem Hisnxi, cum tamen fuerit Nini Assyriorum Regis uxor , testibus Diodoro, Jultino, & Ammiano Marcellino. Dicit etiam ibidem p. 227. diis tum posse duci enitentia. Sic scribit ο - αἰ ξου ύν ,

Ditri O duci posset paenitentia er furari. Et p. Σ18. docet in nostra Poteit tet tuum eui: liberari ab ignoratione & a mala & delectabili elata

362쪽

μναις ρανῶ - Βάκ-J ' μῖν. mae cum mi si habeant, ese liberari ab it rationa ct a mala ct delectabili electume, is ante omnia , non affetiri silacibus illis phantosus ctetusi, sirum es in nostrapotestate. Item, hominem per se ipsum posse salvari docet Stromat. lib. VI. p. m. 77., μῆς I ιξ η, ν αυ- βουλc , autem xios ex nobu ipsis sal sferri. Tempore Deborae dicit Osum filium, Riesu suisse Sacerdotem

δωθ, ωι Φυλῆς Γοῦρο , α ν - ε ς ο θῆς ζ P in σου. Tune Propia tissa fuit Debbora uxor Labido ex tribu Dbraim. Erat autem Pontifex Oetuus filius Risu. Et ibidem p. 239. Iramum si iam suam iadisse Salomoni, Roboamum suis parum Abiu . id umque fuisse patrem Athaman. Ponatian fuisse Lium Oet . p. rs. ibid. affirmat Amosum fuissep trem Esaiae. Jonathanem fuisse filium Chliae , & Acharum suisse patrem Oziae, &c. Item Pascha a Samuelis tempore usque Josiae tem

βιν. E in te ore Mnno XVIIL Pasita actum est, quod a Samuele, neque in eo quod intercesseras tempore fuerat celebratum. Dicit porrosalsum Prophetam Ananiam suisse situm Josiae. p. r i. & ibidem Chelciam Sacerdotem, suisse patrem Jeremiae, eumque obii se cum in Librum legis incidisset in templo reconditum. Item decem tribus abductas secundum Dei verbum sexto Ezechiae anno , in captivitatem suisse actas, anno Achazi patris ejus, XV. transmigrationem Judaeorum sub Sedecia, posteriore, Moysis nativitate circiter io73 annos , &exaltatione Davidis ad munus Regium 11 I . distare a primo lo8 s. annos sex dies decem ab altero q8a. annos , menses sex, dies decem. Item p. 2 . Tachariam, qui Prophetare incepit anno Darii secuodo qui primus suit Olympiadis LXV. Pythagora suisse antiquiorem, cum hic quarto LX. Olympiadis anno floruerit. Quid etiam videtur de illa propositione quam eodem lib. I. Strom. p. 2 r. profert ' Molas en nempe ante suam adoptionem vocatum Joachim , verum nunc in Coelo illi nomen esse Melchi: Moysem occidisse aegyptium verbo suo . incarceratum miraculo egressum liberatumque , Regem tam gypti cum Dei audiret nomen mutum cecidisse , inniraculo revixisse....t re

363쪽

Et lib. Strom. III. p.318.Christum Philippo dixisse sine mortuos sepeliri

mortuossios. Ibidem p. 334. Corpus esse animae sepulchrum, & p. 3 3 6. lib. IV. Suom. S. Matthiam esse Zachaeum publicanorum Principem. Ethb. V. p. II. 366. tintinnabula pependisse a Sacerdotis veste talari, &lib. VI. p. 39. &c. Apostolos ad instar Domini, iis quoque qui erant apud inseros, annuntiasse Euangelium. Multos praedicationibus illis ad Deum fuisse conversos, illasque adeo fuisse necessarias ut Deus injustus judicandus esset, si ipsas apud inseros non audivissent. E dem libro sexto docet & affirmat, Servatorem non comedisse eo quod corpus illius alimentis indigeret, locus p. 468. sic sonat ἔφα Dμ έ - το σωμα, gwo i σαωασι. ν άγμα. - ώς - - όν ς α Uta inis φρονῶν Comedebat etenim, non propter corpus quia Sancta virtute continebatur, sed ne eis qui una cum eo v abantur, moentem veniret , de eo anter sentire. Eodem etiam libro p. 469. ἐξουρεάον οῦ Θ - γωο ν η -π κ, πιλειον , το παύος dine κῆ -θους. Is

ergo qui cognitione praeditus, ct perfectus , eximentas est a suavis animae assectione ac perturbatione. p. 48o. s. Matthiam ad Apostolatum suisse electum, cum se praebuisset dignum ut fieret Apostolus, & e dem lib. VI. p. ii. quod Horrendum est: sic enim dicit de Deo loquens : ἔδ- εν ο τ ἔλιον φ ἀὐ σελ - - φ φαμαεις ' ησκείαν ' ω επι--

λέως ψ φθαρωαν. Dedit autem Solem ct Lunam ct Apra in Religi nem, quin απι feci: gen ibus, inquit lex, nee si omnino essem impii ct

plane is Deo alieni, omnino etiam interirent. Et paulo post, οδὸς μ αυ- δοθῶ - πὸ Πυσιν , άνακυψα crediς Ο ὐ τ αμων me enim via data fuis gentibus , ut per Aproram custum Deum suspice rent: putat etiam lib. Stromat. VII. p. 32 mendacium ossiciosum esse licitum. & p. sue . Od A ά, λων si Θώκα ὁ δίη im μνω βέλε- ῶπι, παρ ἐψ'ῆ αξιον δεό μον λαμzαν- , 6 ἀυ φρουροπιν ἔχειν σπαρεα si, et is Non via: nos amplius opus habere auxilio quod

datur per Angeloi, sed a se ipse cum dignus evaseris accipere, θυι se

habere praemium per obedientiam. & eodem lib. p. D. Simonem, post Marcionem , quem sub imperio Adriani & Antonini vixisse asseritin Petrum Paulum audivisse praedicantem, &c. Etiam linguae Hebraicae se imperitum ostendit, dicens irb. I. Paedag. p. 6'. cap. V. vox orinna, s Latine explicetur , lanificat lucem di gloriam &

364쪽

laudem, cum supplicatione Domino: & Strom. lib. V. p. o . di cens , vocabatur Abraam ,:quod exponitur , pater electus , finitus. Hactenus haec ex Biondello, quibus & nostras sphalmatum Doctoris illius observationcs addere Iubet: dicit lib. iII. Strom. p. somnie tio est, inquit, ab uno matrimonio ad plura conpsio. . Dicit porro Stromat. lib. VL p. 68. Chrsstum passionis suisse expertem. Ut quem nudum subiret moti assectionis, neque voluptas , neque dolor: quod plane est ανὶ γρο φον. testatur enim S. Scriptura, Lucae cap. X. vers XYL ν αὐτῆ τῆ ωρα ηγαλλιαμί, τω πνύφα δι ο l σους. ea ipsa hora exsultavit Psus in Spiritu. Et ad Hebraeos Cap. V. vers VII. G ς r κ χερως s

s ευλαCλας. Rui in aiebus carnis si , a recatuinibus o supplicationibus oblatis, cum clamore valido, iacrymis apud eum qui poterat ipsimsim re is morte , ct exauditis precibus , liberaim ex metu. Narrat etiam Historia Euangelii, ad Laetari sepulchrum Jesum flevisse, haec qu modo constabunt, ii illum nunquam motus astectionis subiit 3 Videmus igitur quam ακυρολόγως loquatur Clemens Alexandrinus, J sum Dominum impatibilem vocans lib. VII. Stromat. p. scis. & lib. VI. p. 461. scribit, iis solum , qui post ejus adventum fuerunt , licuit Divina frui Justitia. Martyrium etiam nimiis effert laudibus, dicens Stromat. lib. IV. p. 367. Martirium esse expurgationem peccatorum cum gloria. Cui etiam & hoc non videatur fabulosum , cum Christum ex

Euangelio secundum AEgyptios dixisse docet, veni ad di luendum opera seminae lib. Strom. II s. p. 33o. Assirmat etiam, Philosophiam Graecis necessariam suisse ad Iustitiam , sic enim loquitur p. io

φία. . Auue erat quidem ante Domini adventum nil phia Grastis η resaria ad Justitiam. Eandem etiam Regali Doctrinae viam praeparare ut & fidei innuit, p. 227. lib. I. Stromat. & lib. VII. Stromat. p. 1 Io. φιλοσοφία 3 ψ ε Alii κη οἰον προείπ9 His ει t- δοχ in m ως. Philosephia autem Graeca velutipr purgat o praeparat animam ad fidem accipiendam. Nimis etiam tribuit Legi, dicens per L gem aliquem pos e esse Justunx, Stromat. lib. Vf. p. q 9. τοῖς μνωον Ακαίοις ἔλειπιν ii moς. Nam iis quidem qui Justi erant ex lege , si ei deerat. Localem etiam Christi ad inseros descensum tuetur, ut ibi P p . Euan-

365쪽

Euangelium praedicaret. p. 46o. lib. stromat. VI. Favet etiam libem arbitrio Stromat. lib. VII. p. sos. βια - σω τ' i

pterea riuo possis eligere, se Omnia a se implere ad spem accipis um ibidem

omnia a se ipso dependent, ad sinem acquireniam. Et iam operum merita sustinere videtur lib. Stromat. VI. p. 499. ἴθεν δεδωρ , α ι

quo ue Hirum , a quo data sit, a Providentia si cet, quae uniculue distri luit pro meritis, ea quin conveniunt. Et Stromat. lib. VII. p. uer. Pe sectioni in hac vita savere videtur, dicens, filium essest eum qui est cognitione prae lim, pres flum revera τirum. Et paulo post. Cum diligat eum qui mira est unus Deus, ct si vir ωere perfectus. Lapsos etiam suille Angelos scribit lib. V. Stromat. p. si . Eo quod enuntiarunt incana m lieribus , ct quae cuique ad eorum venerunt cognitionem. Plures quidem errores excerpere possemus, sed hi suificient, ut constet Cl. Vossit assertionem nullo niti sundamento: dicentis, sussciat, nubis Clememtem Al xandrinum mirum Sanctum se cum Apostolis viris con orsatum

De dixisse : An ita de illis', quae supra attulimus judicaret doctis Voissius, susscit ic tam hoedisse, haud equidem puto: restit porro ut nunc inquiramus, qui saetiam sit, virum, alias doctiissimum Clemci rem Alexandrinum , ita deceptum fuisse, ut fabellae tali fidem adhibuerit, verum si attente consideremus quam avide omnia quae ad pum sirum saccre videbantur, excerpserit Clemens ex Scriptoribus Paganis, haereticis, traditionibus Iudaicis , & Christianoruni libri, Apocryphis, aliisque scriptis supposititiis, ut scripta ejus satis abunde testantur, non adeo mirabimur, ipsum, qui ausus suit ex Apocryphis docere Christum & Apostolos apud inferos Euangelium praedi casse . etiam sabellae huic, D. Paulum lectionem Sibyllinorum Oraculorum , Auditoribus suis commendasse, fidem adhibuis S comm dasse: imo fidem etiam praebuisse pseud Sibyllinis oraculis, ut Paganos tanto melius propriis armis aggrederetur & confoderet. Cc rum enim, etsi talia olim ex stitere in Sibyllarum Oraculis testimonia, de unitate Dei, de Christo Servatore, de abominatione idolo triae, de Antichristo , doci qualia nunc deprehenduntur in illis quos nunc

366쪽

babemus sub Sibyllarum nomine fabricatis libris, nunquam melius, Gentiles convinci potuisse quam propiis suis oraculis , verum haec Oracula non majoris pretii esse quam multa ejus sursuris scripta suppo-stitia , quae circa secundum.seculum prodierunt, pronuntiamus. Ex iis quae superius attulimus, constare putamus, quid sentiendum de Clemente Alexandrino eiusque sequacibus, assirmantibus B. Apostolum haec Sibyllina Oracula voluisse a populo legi. Verbum tantum unum aut alterum addam quo constet nullam esse Baronii aliorumque

exceptionem, a Paulo Apostolo eodem Jure potuisse allegari, imo& Auditoribus commendari oracula Sibyllina, quo olim in scriptis

suis Paganos Scriptores laudavit aut citavit. Respondemus enim nunquam S. Apostolum cum de side& Divinitus revelata Doctrina agit, humanis testimoniis confirmasse & probasse sua , S. Spiritu inspirata effata. Absit ab omnibus Deum timentibus, ut tam insgniter erga Apostolum snt injurii, illum salsis testimoniis voluisse celestem ver talem sulcire & munire : aut humanis testimoniis imo Poeminarumsuriosarum diabolico spiritu actarum effatis opus habuisse Oracula

Divina , ut illis confirmarentur. Nunc autem porro inquirendum,

num S S. Patres laudarint Oracula haec Sibyllina, cujus pretii apud illos .suerint , num etiam fidei dogmata recte talibus testimoniis fuerint probata ac confirmata. Nemo qui Patrum scripta legit, & ωα ξν πα-ρα se consipexit, negare poterit, Patrei etiam Antiquissimos, sepius in confirmationem verbatis Christianae , Oracula Sibyllina allegasse: primum omnium inter Scriptores Christianos Sibyllarum mentionem injicere Clementem Romadum, assirm t asseritque Iesu ita Crassetus, in tractatu suo de Sibyllis Gallico sermone contra Doctiss. Blondellum conscripto, dicit Jesulta se nolle producere Clementis constitutiones Paganarum illarum Prophetissarum testimonia allegantes, quoniam probe sciat, librum illum constitutionum, non multa pollere Autoritate in Ecclesi , sed cito, inquit, ejus duas ad Cosinthios Epistolas, quarum Autor Clemens habetur ab omnibus viris Doctis, imo etiam a Protestantibus. Ignostat mihi Loyolita, si assertioni fidem non adhibeo. Falsum est ab omnibus viris doctis credi a Clemente prosectam utramque, quam sub ejus nomine circumserunt ad Corinthios

Epistolam: de prima nemo dubitat, de secunda , audiat Crassetus D. Hieronum um in Catalogo Scriptorum Ecclesiasticorum , seripsi;

367쪽

Clemens expersena Romani. Ecclesa ad EcclestamCorinthiorum et Ue ut dis Epistolam, quae se in nannullis locis publice legitur, quae mihi videtur charaotiri Epistola, quae sub Pauli nomine ad Hebraeos fertur, convenire. . eadem non se isensibus, sed)uxta quoque verborum ordinem, abutitur: omnino grandis in utraqua semilitudo esse testatur 9 secunda e ais nomine Epistola, quae a Veteribi repitabatur, o . Audiat &Photium, ἡ θ λεγο η-τους αὐτου , λ νοθρ- cm--τοῦ, &c. Judicet nunc absque praejudicio Crassetus, quanti facienda sit posterior Clementis ad Corinthios Epist lai dicimus igitur frustra esse Crassetum , ex his Epistolis testim nium pro Sibyllis citantem , quippe in neutra illarum B. Clementi

unquam in mentem venit , nec venire potuit, Sibyllas testes advocare , ut Christiani de mortuorum Resurrectione certiores redderentur , quoniam Sibyllarum haec Oracula tempore B. Clementis nondum hicem conspexerant,)Pio enim & Marco Aurelio Imperantibus moeest annis post omnium Apostolorum mortem minimum XXXVIIlγprodierunt laudarique coeperunt. Clemens itaque qui anno Servatoris nostri centesimo mortem obiit: Phoenicis quidem fabella mortuorum Resurrectionem confirmare intendit verum de Sibyllis altum apua illum silentium. nihil enim de talibus Oraculis quae nobis nunc obtr dere volunt nonnulli, sub Sibyllarum nomine, inaudierat. Scio quidem etiam ante B. Clementem de OraculisSibyllinis, Paganis scilicet, quae Gentilium fata & Religionem continebant, apud Scriptores. Gentilium Antiquos mentionem fieri, verum illa nihil de Servatore

nostro & de Salute per illum parta, nihil de Trinitate, de Resurrectione, de Christi Baptismo , de morte ejus deque ultimo Judicio nuntiarunt, hoc si possit Crassetus aut quisquam alius idoneo teste probare , Fidem lubenter adhibebimus t sed hoc ad Kalendas Graecas praestabitur: nullus enim Paganorum talium Oraculorum meminit , & mirandum certe est , neminem inter Ethnicos illos, ves similes illis , quos nunc pro Sibyllinis nonnulli venditant, allegasse aut produxisse talia testimonia, quod certum nobis est indicium, ante natum Christum, versus illos non exstitisse, saltem a Sibyllis non profectos suisse : laudes porro prioris epistolae ad Corinthios pedB. Clementem missae decantat Crassetus Jesulta, quod equidem factuni non improbo , meretur enim Doctorum virorum approbationem

prior

368쪽

prior illa epistola , sed quod exspectabam a Jesulta , praestitum non

deprehendo: ex utraque Sibyllinorum. Oraculorum Autoritatem probandam susccperat Loyolita, verum prioris tantum meminit, in qua

ne χὐ quidem innuit de Sibyllis Clemens quod tamen Iesultae probandum incumbebat , Clementum nempe ad Resurrectitonis articulum confirmandum Sibyllas adduxisse: sive in priori genuina, sive secunda, a Vcteribus leue Hieronymo pro supposititia judicata, nullum igitur cum in illis epistolis Sibyllarum deprehenditur vestigium, videmus quam crasse miser hic Crasset is , lectorcm suum decipiat, tam audacter testimonium Sibyllarum ex Scriptore proferens qui illas nec novit nec Nidit. Eandem itaque meretur in hac materia fidem . Crassetus , quam ostendit in Historia repertae prioris ad C'rinthios Clementinae Epistolae. dicit enim postquam per nonnulla secula delituisset haec epistola, tandem illam Oxoniae in Anglia repertam in Bibliotheca Regia anno Domini nostri I. C. i 663. quod salsissimum esse deprehendet quisquis illam ex editione Patricii Iunii anni a sue r. legerit aut conspexerit, quale nos exemplar habemus, & Jesultae ostendere possemus. Hinc itaque merito suspicamur Crasseto nunquam visam .' hanc Epistolam: ex priore, cum nihil ad Sibyllarum Oracula firmanda adducere possit Iesulta, sorte ex Altera extundere suum fgmentum annitetur Crassetus, sed & ibi nec vola nec vestigium ullum de Sibyllarum Oraculis apparet.Excipiet sorte Crassetus,integra cum hact mis nec prima nec secunda Epistola ad nos pervenerit, in iis quae no- his deficiunt, inveniri luculentum hoc Sibyllarum lcstimonium, sed

quo pacto hoc alicui persuadebit Jesuita ' Siquidem eadem facilitate& Autoritate qua hoc suum profert Crassetus fgmcntum ς negari

potest, nullum enim idoneum testem aut producit aut unquam producere poterit. Quid possint testari scripta deperdita, nemo est qui . mon videat. Verum regeret Crassetus , Iustinum Martyrem , Cis menti sere σύν ονον, testari: in Clementina epistola olim tale exsti . tisse Sibyllae testimonium : LXXIV. enim quaestione aut potius responsione ad LXXIV. Gentilium quaestionem, hoc egregium Sibyllae de fine mundi extremoque Judicio: his verbis quae citante Crasseto licic

369쪽

Tirini γῆ, a c. Antequam ad Jesultae objectionem respondeamus, notari velim Crassietum citas te utramque Clementis ad Corinthios Epist iam, atque ex illis probare suscepisse Clementis Romani tempore cognita suisse Oracula Sibyllina , quandoquidem vir Sanctus illarum meminit : sed si Crassetus Graecam intellexisset linguam, de locum illum pseudo-Justini bene perpendisset. facile judicare potuisset, non esse idoneum hoc testimonium. Jesulta citat utram que ad Corinthios epistolam, Juslinus , Crasset o laudatus, unius tantum meminit. c. 7-ς Κουνγους An λ . Condono itaque Jesultae si promitiis stare non possit. Sed ad locum illum , a Crasseto, Justino adscriptum , respon-dcmus, non cisse illud Scriptoris illius testimonium , rationem satis sirmam, quam ex Bion dello allegat Crassetus, illamque contra fas &Jus oppugnat, vidit ipse Crassctus: quis enim, cui mens sana est in corpore sano , non perspiciat Iustino , responsiones illas ad Orth doxos , non polle adtribui, si quidem Autor ille citet Irenaeum &Origenem , hunc XX . alterum LXXX. annis Justino posteriores.

Etiam memenit Manichaeorum quosJustino contemporaneos non audebit offrinare Jesulta , utpote lustino longo tempore posteriores: audiat Crassetus fratrem suum Loyolitam Antonium Possevinum, librum ruisionum Gentibus is Christianis psitarum, met se Iustini certum est: ham in pruna rei si ione, ct in reprehensione re ponsi is, nominantur sepissime Manichaei, qui fuerunt centum annis is amplius Pusti m posteriores. Quis igitur non concludat Scriptorem illarum quaesti num Iustino posteriorem, ideoque testimonium hoc non esseJustini Sancti illius Martyris. At vero inquit Crassetus, Phorius, Justinum fuisse illarum quaestionum Scriptorem perhibet,equasi sussiciat Photium hoc dixisse, ideoque coeco impetu Fidem illi esse habendam :nunquid Crassetus auderet subscribere omnibus quae scripto consignavit Photius ' quem Patriarcham , schismatici nomine decoravit J Lita : non putem certe hoc ipsum ausurum , ideoque non debebat Crassetus stare illius judicio i ii quam insallibili, Photius hoc dixit. ergo Justinus est Autor illarum quaestionum. . A lepidam consequentiam lsed Haeretici vel notarii imprudentes loca nonnulla in quaestionibus illis depravarunt , .regerit Crassetus , quis hoc Jesultam docuit praeteranonymum illum virum Doctum quem testem adhibet, Jesultis alii que illius sursuris hominibus consuetum est cffugium, cum apud Pa-

370쪽

, tres idca fgmentis suis contraria reperiunt, Haeretici vel notarii depravarunt i a : melius & candidius pgunt Posc vinus & Lillarminus,

qu1mvis 3 ipsi liniitae, nobiscum sentientcs, scripta illa quaestionum, lustino non csse adtribuenda: de Posscvino constat, illum nostram fovere sententiam, uii videre licci ex loco supri laudato, verum ut 'Crasseto tanto na gis satis sat , audiat socium suum & Pratrem Ie- sui tam Anton. Posevinum, siccnim de quaestionibus illis scribit, opes CXLVI. quaesionum adorcto mos, non vi et mr e se rastini: nam quic s. LXXXII. & LXXXVJ. e ut Origenem, ct qu. s. CXV. citat Irenarum,

eum Martyrem Vpellat, cum tamen Donus utroque prior uerit. nam

ct hemens lib. V. citat y linum tanquam se antiquiorem. Huic adstipulatur Cardinalis Pellai minus in de Scriptoribus Ecclesiasticis: his, quibus Icsuitam convinci debuisse, quaestionum illarum librum non esse Justini sectum, addimus & haec argumenta quibus constabit,n6n posse Justino attribui quaestionum illud scriptum. Primo plarases nonnullae in his quaestionum libris reperiuntur quas frustra quaeras

in Justini scriptis senuinis, quales sunto δε το ς θ εος, ο δεα ρτους Xoi-ι δε ἴτως Hae locutiones Theodoreto cum sint familiares, hinc nbnnulli viri docti putarunt Scriptori illi libros illos quaestionum assi nandos, uti Jesulta Crassetus pronuntiat satis auda ister. D. Blondellum scripsisse, Theodoreto libb. illos assignandos, sed nomen illius non ausum fuisse exprimere , ne causae suae praeiudicaret, sed ubinam hoc seripsit Blandeliust dicat hoc nobis Crassetus Lorolita. Fatemur nos in Doctissimo de Sibyllis scripto nullibi rei crire potuisse

illa quae de illo rcfert ineptus Jcsulta, nollemus nos pro certo assirmare Theodoretum illarum responsionum ad quaestiones csse Autorem, sed quidem Justini lcmpore phrasis supra citatas non fuisse in usu, cum vero in Theodoreti scriptis reperiantur, & circa illius temporansurpari coeperint, nolit adeo nos absurdos si credimus si ab alio quopiam Justino, circa dicta Theodoreti tempora, libros illos quaelii num conscriptos suisse assi nacivus. Vel si juxta Photium nonnulla sunt Justino danda, possumus eadem libertate, qua Crassetus pro more Lo, pronuntiare , a recentiore .quodam qui circa Theodoreti tempora vixit, scripta illa fuisse interpolata. Secundo quis credat ullinum Neapoli Palestinae naturar, ignoraste significationem vocis Hosanna quam

neotericus vel lappositius hic Iustinus. quaest. L. iidicule dicit signia

. . ficare

라틴어 텍스트