장음표시 사용
381쪽
uueti, jactata meo cum conjuge m itums . 2 . Nee non eum leviris glossi, socerorue scru M.
Mundus Quis, cum vir solus probus. Viperavit Quidam, per aquas vexit domus eruta fisis , Et pecudes, is ames, rursum impleretur ut orbis, O, item de sanguine nata. His versibus evertens omnia illa quae paulo ante asseruerat, dicens disi prognatam matre Circe & patre Gnosto : Vel potius Ulysse quem patrς m tum propter nominis famam, non attendens quod a morte Noachi usqule ad Ulymis adventum in montem Circaeum octingenti
essiumrint anni : etiam Ahria Babylone prosectam: tanto magii improprie loquens, quod nondum Baulon tum exstructa nhesic nominatalit, nisi CLIII. annos post Diluvium nec Assyriae, sed Rcolonis particularis Sennaar nempe, dicta, Assyriae vocata CLXV demum post: haec Sibillae effata legi possunt libro III. circa finem.
Et tamen ex alia Patria me Graecia dicit, Ex Erythra natum positique pudoris. At illi Matre ferent Circe, Gnosio me patre L Sibilam Et paulo ante. Haee Sut cube maneo Ad is Babylone profecta. L
382쪽
Imo tanto palpabilior oraculorum suppositio & fraus patet, quod se fatetur prostibulum, quae alibi se pro Dei prophetissa venditat: audiamus
Eheu me miseram, quid me illo tempore fieri is e demens omnes peccatis ex siuperarim, Nescia conjugii, laudandae nescia mentis.
- Dem abfuerit it is, qui eum D dorebit, Ut steteratam me, nam felera ante patravi Prudem,' dis peccandi per ita fecit Milli mihi lecti, connubia nulla fuerunt , reque iurando quosvis periura ligavi. Exclus tenues θ' ser mollissima rura 2 slibet admis, magni secura Tonantis. Quid de his iudicabit praejudiciis non praeoccupatus Lector ' annon B. Justinus Martyr haec si perpendisset, judicare potuit a Spiritu Sancto inspirata , foemina & prophetissa , non posse proficisci talia scelera,
Deumque voluisse clarius tali sui se manifestare quam Viris Sanctis. servis suis Prophetis. Non possum adduci, ut credam, totam hanc uti nunc sub Sibyllarum nomine circumseruntur , farraginem Justiano visam aut lectam. Credere enim non potuisset, tam sordidum pecus, esse Dei consilium, & a Deo animatum. Qua de causa non immerito suspicantur viri Docti, Sanctos Patres non habuisse illos octo libros Oraculorum Sibyllinorum, qui nunc sub Sibyllarum n
383쪽
mine circumseruntur: possemus ulterius Justini in legendis si modo
testerit Oraculis Sibyllinis incuriam indicare, quod non reprehenderit multas Elymologias ridiculas, errores Chronologicos, mendacia contra S. Scripturam, ut & doctrinas illi plane contrarias, sed poster, alio loco fieri hoc poterit, vel in commentatris quae ad Oracula ipsa suis locis adjungemus. Verum in eo non solum S. Jultinus reprehensione dignus censendus est, sed omnes quotquot sunt Patres qui Sibyllarum pseudo-Oraculis abutuntur iisque sunt addictiores B. Jultinus omnium Patrum primus suit qui Sibyllina Oracula allegavit, ad confirmationem Christianae Veritatis , hunc postea cceteri Patres sunt secuti, nullo instituto examine, utrum bene aut male oracula illa laudarit B. Iustinus Martyr et patres, qui illo Auctore fidem adhibuere supposititiis Oraculis, sunt Athenagoras , Theophilus Antiochenus, Clemens Alexandrinus, Tertullianus, Auctor constitutionum Apostolicarum, Lactantius, Constantimis Magnus Imperator, Euse bius, Optatus, Hieronymus, Augustinus, Prosper , Palladius, Sofomenus Junilius aliique B. Justino steti ejusque Automate seducti. Videamus porro quaenam enotavit, ex B. Justino Iesulta Crassetus, ei usque rationes perpendamus. Primus quem ex Justino allegat, locus exstat in λόγω παραινψυκῶ sive cohortatione ad Graecos, p. m. XXJ IV.
384쪽
Φαυ ω. Hoc est, Perfacile autem vilis erit, rectam Religionem ex D te aliqua , ct ea et in proxime ad Prophetarum accedunt dominam, a veteri Sibila ex a tu DoLm mirificoper fortes ac restos vos docente ,. percipere.
Nam Babylone ortam, Berosi, qui Chaldaicam Historiam seripsit, suam , ad Campaniae οππι nescio quomodo pervenisse ferunt ; ubi respons dedit.
in urbe eui Cumae nomen est, sexto d Baiis qui locus Hermas Campanas habeo lapide. Vidimus Iane, ea in urbe eum essemus, locum quendam: ubi Basilicam ingentem uno fabrefactam sexo ranspeximetu; rem profecto maximam, se admiratione omni dignit am: ubi Oracula eam edidisse, qui res patrias ma oribus suis quasi per manus traditas acceperant, Urmabant. In media autem Bassica nobis illi osten erunt tria selia ex eodem excis lapide e quibus aqua repletis lavasse ibi eam, a sumta inpenitissmams Basilicae aedem eodem exstructam sexo , abdere , atque in media ea aede super sublimiore gradu ct throno consedere sutam, ct sistes ad eum modum promulgasse dixerunt. Hujus Sibyllae tanquam fatidior cum permulti meminere scriptores, tum etiam Plato in Phaedro. Et ibidem paulo post:
ex Iohannis Langi .Interpretatione. Huic enim haudquaquam , scuti poetis , etiam psquam poemata scripsime , facultas fuit corrigendi atque expoliendi respons sua iuxta exquistiorem numerorum ct dimen onum Orminis rationem : sed in Ese latus tempore sortes illa Das explebat: se evanescente instinctu ipse semul quoque dictorum memoria evanuit. Atque ho im cause est, quamobrem non omnes carminis numeros Sibilia serventeracula, quin etsi quoque, cum in ea urbe essemus, indicibus, qui adea.
385쪽
quae misenia fiunt ducere flent, ostendentibus, qui nobis loca etiam in quibus
illa est maticinata, commonstrarunt, vidimus loculum qumdam ex aere et boratum, uM reliquias ejus firmari dicebant. Insuper inter alia omnia quae
indices ibti exposivo unt, illud quoque tuit: ἀ Majoribui se audivisse, quod1tii
responsa ab Oraculo excipiebant, quia tum ab σuditione alieni fuissent, mu
in accuratiore numerorum observatione en verit: ct proinde istam illi carmin- quocundam inconcinnitatis attulerunt causiam , quod
eum Hares ipsa , mentis emotione ct ossam h a , dictorum suorum
386쪽
in ea quae apud vos clara habetur eruditione, viri Graeci, res veri eustis Dei sint sitae: relicta deincepi carminum ct Orationum exquisita rarisne ad dicta Sibila , citra contemtonis studium, animadvertentes, cognsire tandem , quorum vobis illa bonorum futura sit conciliatrix , Servaturis nostri Jesu Christi adventum disertis verbis clare praedicens: qui cum Dei siuverbum virtute ae potentia ab eo indiscretum, homines qui juxta imaginem ct smilitudinem Dei conformatus est, assumpto , ad memoriam nospriscorum parentum nosiborum Religionis re Voca it. Duam qui ex eis prognati sunt immortales relinquentes , invidi Demonis instructu , ad eorum qui die tur , ct non sunt , utpote falsorum Deorum , delapsi sunt eustum. Ud si vos addubitatio aliqua conturbat, quominus creationi hominis ered tis: eis duntaxat fidem habete , quorum vos Auctoritatem siqui debere existi. malis: ae sectore, Oraculum vestrum a quopiam, ut hymnum o laudem omnipotentis ederet Dei rogatum, se illud in medio hymno cecinisse: Quem primum finxit mortalem, dixit Adamum. Atque Umuui bis a multis qui mihi noti siunt, asservatur, ad eos comis guendos , qui omnium testificatione confirmatae rustasi mili nolunt. Itaque miri Graeci, si falsam de eis Diis imaginationem salutem ra antiquiorem non habensis: credite sicut dixi, antiquissmae ct is admodum sibylla, euius libri in universe ex gans orbe de eis qui dicuntur , nonsunt a tem, Diis, mirifico quodam inpotentis Numinis assam finibus τοι datis docenti: de furino aurem Sematoris nostri Iesu Christi adventu, ae de robus ab eo gerendis, liquido ct apo e viaticinanti. Locum autem palma rium & maximi momenti, sentcntiae suae firmandae esse putat Crast ius Lorolita, illum quem legimus apud eundem S. Iustinum in secum da pro Christianis Apologia, p. m. 8 r. Κατ δείργουαν 5 F ιφαυλων δοκι-
supplicium adversus librorum Hystaspis cuit Sibila aut Pro Garum lictores
387쪽
sonstitutum est, ut per timorem homines ab illis, quo minin scripta ea legentes rerum bonarum notitiam pereipiant, M in fruitute eorum retineantur , absterreantur. Puod certe quidem sicere, ad finem suumperducere nequiverunt. Non enim absque timore tantum hujusmodi scripta legimus, , memum etiam vobis ad isiciendum quae in eis traduntur, ut videtis, osserimus , grata acceptaque omnibus fore scientes. Atque hoc etiamsi paucis se
suaserimus, maximum tamen indeseremus lucrum. Nam ut boni Agricolae , amplam ἀ Domino eapiemus mercedem. Nunc autem perpendamus,
quid hisce Justini verbis Iesulta Crassetus concludere intendit: primo dicit, hostem Sibyllarum fateri, quod si earum libri XX. tantum annis extitere ante S. Justinum, tum illos exstitisse ante Servatoris Jesu
Christi adveptum quoniam non sit probabile suppositos suisse illos liabros , a quopiam Apostolorum discipulo, quid hoc sermone sibi velit Crassetus ipse videati saltem nihil ex illo extundi posse iudicamus, nisi hoc quod ex hostis Sibyllarum sententia, Sibyllina Oracula extiterint ante Servatoris nostri adventum: quod illi facile concedi posse existimamus, si modo per illa intelligamus vera illa Paganorum Orocula olim etiam ante natum Christum a XVviris in specia, & Romanorum fata continentia, verum si Crassetus intelligit de illa sarragine quae nunc VIII. libris comprehensa circumfertur , falsissimam fovet sententiam , quomodo Jesulta nobis probabit, etiam ante Christi tempora in octo libros Oracula illa suisse congesta , imo illa de adventu Servatoris & salute per illum acquirenda praedixisse q nunquam hoc praestiterit Crassetus. Sed de illispostea latius. Imo posito, verum non concesso, de Adventu Servatoris exstitisse aliquot praedictiones etiam ante Christum natum, an inde sequitur eo quod sub Sibyllarum n mine circumseruntur , illas a Sibyllis illis paganis diabolico spiritu actis , aut Paganorum Prophetissis prosectas i nullo modo. Judaei enim , qui Messiam exspectabant, talia oracula potuerunt consi gere & legatis qui undiquaque Sibyllina Oracula conquirebant, pro veris mercibus divendere; & quod attinet circumstantias de Christi
Nativitate, a Maria Virgine profecturum, de Baptismo in flumine Iordane, aliisque per Euangelistas scripto consignatis, putamus illa conscripta sue , Christiano sive ab alio qui Euangelia tediit illaque fuisse praedicta post eventum, hoc estpro praedictionibus suisse venditata , etiamsi postquam res illae accidissem sint composita, non exist
388쪽
mamus hos octo libros non ab uno impostore, sive is fuerit Hermes vel Hermas vel quispiam alius, de hoc nunc non inquirimus, sed a pluribus. suisse compositos, hoc est modo hunc modo illum de Sibyllinis oraculis gloriatum sui sse,ac cerebri sui inventa pro veris mundo obtrusisse,quamvis conscium se illa finxisse & somniasse r verum de illis postea amplius. Dicit porro Crassetus D. Blondellum de fraude illa suspicari Hermam
fiatrem Papae Pii primi , & inde sequi, quod Sibyllini libri tantum
quinque aut ad summum decem annis S. Iustini scriptis antiquiores sint habendi: quod absurdum Crasseto videtur, utpote qui non fieri potuisse existimat, ut liber qui idololatriam profligat, Religionemque Christianam asserit & confirmat, sex annis tantum ante Justini scripta fuerit conscriptus , ac S. Justinus impostorem illum non deprehenderit, imo Imperatori ausus sit S. Justinus offerre librum sex tantum annorum, pro scripto quod ante mille annos exstitisse credi volebat.
Et si S. Justinui sibi imponi passiis sit, cur Athenagoras Philosophus
S. Justino coaevus , impostorem illum non agnovit & S. Patrem non
monuit de fraudet cur ipse tanta cum fiducia Sibyllina citat Oraculast verum pater Crassite, quod tam absurdum tibi videtur , illud non adeo culpandum, supponis enim libros hos Sibyllinos quos nunc habemus, S. Justini tempore exstitisse, illo ordine digestos,& in publicuo emissos, quod falsissimum est, nec unquam probare poteris, postea nobis dabitur inquirendi occasio, quo tempore, diversa illa dive sarum illarum Sibyllarum Oracula in libros VIII. fuerint congesta, tempore itaque S. Justini plurima sub Sibyllarum nomine volitabant Oracula, quorum apographa viri Docti mutuo tradebant describenda, vel descripta communicabant, sed octo illos libros tali, quali nos nunc habemus, ordine suisse dispositos, ac publici Juris factos hoc nos negamus: S. Iustini tempore ita non exstabant, quod Jesulta non supponere debebat, verum validis rationibus probare & confirmare. Potuit quidem habere nonnulla oracula sub Sibyllarum nomine vulgatas. Iustinus, sed inde non sequitur, illum habuisse integros Sibyllarum librox prout illi nunc exstant, atque ex illis descripta Imperatori obtulisse. Imo, nunquam talia oracula de Christo , prout nunc in pseudo- Sibyllarum libris leguntur , in Paganorum exemplari suisse lecta aut inserta, nostra est sententia. Libri enim illi quos Romani asservabant nihil praeter Romanae gentis sata, Idololatriae praecepta , & cultus
389쪽
idololat icos continebant, prout ex Scriptoribus Gentilibus constati qui quoties libros illos suisse inspectos notant, semper vel saltem pisrumque reserunt cultus idololatricos salsis Diis suisse decretos. Imo etiam si tales praedictiones quales Crassetus vult in Paganorum exemplari repertas fuisse, exstitissent, an inde sequetur a Sibyllis Paganis dictatas & pronuntiatas ' an non potuerunt a Judaeis aliisque , Legatis, pro Oraculis Sibyllarum divendi , illa vel talia quorum ipsi cssent. Α uetores ' certe hoc fieri potuisse cum Doctissimo D. V ostio intractatu de Siby llis, existimanus, & quamvis Legati Oracula emptum
missi, putarint sinceras se invenisse merces, attamen selli potuerunt imo successu temporis constitit, quam plurima oracula sub Sibyllarum nomine evulgata, non suisse genuina. Testantur enim Historici gentiles, aliquot millia oraculorum supposititiorum fuisse combusta. Audiat Jesulta Suetonium in Octavio, Cap. XXXI. Pontificatum Maximum, quem nunquam vivo Lepido auferre sustinuerat , mortuo demum si epit, quidquid fatidicorum librorum Graeci Latinique generis, nullis vel parum idoneis Auctoribus vulgo ferebatur , supra duo mi is contracta undique cremavit, ac flos retinuit Sibyllinos: hos quoque delectu habito e conditaque duobus forulis auratis sub Palatini Apollinis basi Adcat etiam Cras tus Caacitum lib.VI.annalium & deprehendet,illo tempore obtinuisse, ut quae sub Sibyllae nomine circumserebadtur, priusquam pro genuinis reciperentur, aestimarentur. Addit porro Tacitus, simul common fecit , quia multa vana sub nomine celebri vulgabantur, finxisse Auguseum
quem intra diem ad praetorem urbanum deserrentur, neque privatim habere
oceret. 2uod is Mavoribus quoque decretum erat, post exustum sociali bella Capitolium, quastis Samo Ilio Erythris, per Ahicam etiam ac Sicinam
ct Italicas colonias carminibus Sthlia , unasupluressuere , diatoque Sacerdotibus negotio , quantum humana ope potuissent, vera discernere igitur
nunc quoque notioni quindecim-mirum is liber subjicitur, cte. Si igitur αipsi G cntiles non receperunt aut admiserunt omniailla oracula quae sub Sibyllatum nomine circumferebantur, & pro sinceris ob; rudebantur, sed prius a Quindecim-viris erant aestimanda. Constat ergo sicut ante Justini tempora falsa oracula sub Sibyllarum nomine venditabantur, sic etiam S. Patris aevo potuisse, imo actum fuisse pro certo affirmamus in illis quae de Christo& Christianis mysteriis clariora proserunt quam
ipsi Prophetae suere vaticinati : Justinus: itaque nimis.avide arripuit illa
390쪽
pla salso Sibyllae adscripta oracula sibique imponi possus est, dcbito
Oraculorum illorum examine non instituto, vel potius neglecto. Si enim Docti Irmis pariter ac Sanctissimus Pater, praedictiones illas cum S. Scripturae Prophetiis contulisset, nunquid credere potuisset Deum. Foeminis energumenis plus Prophetici luminis dedisse quam Sanctis suis Prophetis & a diabolo proficisci potuisse adhortationes ad su-gam 3e abominationem cultus idololatrici, ad virtutes & vitam vere Christianam , imo si Clementi Alexandrino Fides si habenda, clarius , Dei filium in Sibyllinis oraculis manifestari quam in S S. Prophetarum scriptis' existimat: sed credat hoc Iudaeus Apella. Verum regerit Crassetus, cur Athenagoras Philosophus, B. Justino coaevus, virum Sanctum de fraude & suppositione non monuit ' de cur ipse tanta cum fiducia Sibyllarum allegat testimonium φ hqc tibi hario,.
Iandum relinquo Crassete Pater ; novimus etiam Athenagoram,
mentionem sacere Sibyllae , de Diluvio loquentis . in legat. pro Christianis p. m. XXXIV. Sed praecipua Christianae Religionis capita ex Sibyllarum testimoniis prolata , & probata apud Athenagoram non invenimus, cur de fraude, non moneret, quippe qui ignoravit Sibyllarum testimonium, de Christo & mysteriis Euangelicis innuens, quandoquidem nunquam tales praedictiones a Prophetissis diabolicis sunt prosectae, nec pro cisci potuerunt, & si illi innotuit exstitiste
Sibyllas, uti ipsi innotuisse nollem negare) si inodo de Paganis idololatriam inculcantibus . intelligamus , non tamen inde sequitur ipsi innotuisse talia testimonia, uti diximus de Christo & mysteriis Euangelicis: quid tu Crassete Pater, tam audacter affirmas ,athenagoram citasse de Christo, Zce. Sibyllae t istimonium , non putem tibi unquam lectum, imo nequidem visum Athenagoram. Si enim legisses aut vidisses, non ausus suisses scripto consignare illum citasse Sibyllas testes, nullibi enim apud Scriptorem nitidissilium pariter ac doctissimum, exstat Sibyllae testimonium tale, quale probandum susceperas; us fuimus in perlustrando illo Auctore, editione Parisiens, b Papistica Claudii Solinii, anni M DC XXXVI. Dic sodest mi Pater lubi testimonium Sibyllarum de mysteriis Christianis apud Athenagoram legeris , eodem successu hoc fiet quo va probas testimonia de Christo, &c. a Paganis Sibyllis orta & prolata, argumento e Theomphilo, sexto post Petrum Antiochiae Episcopo, desumpto : sic enim S s 1 loqui-