장음표시 사용
491쪽
Lactantius apud Lormum tuum in Act. Ap. Cap. II. vers. II. Lactantius eloquentior quam furi doctus. Bellarminus etiam tuus dicit, illum erroribus variis scripta sua deformasse, & suisse ipsum librorum Cic ronis magis quam Scripturarum Sanctarum peritum. S. Augustinus Crasseto est miraculum ingeniorum; cur igitur patres Concilii Tridentini ejus opiniones de operibus infidelium , de gratia, Sc. damnarunt
anathemate φ cur non approbaverunt ejus sententiam ' Proculdubio
regeret Jesulta, quia in illis erravit; verum an igitur magis infallibilis exstitit in sententia sua de Sibyllis ' Hoc tibi probandum restat, Pater Crassete. Certe ille quem errasse putas in praecipuis Religionis Christi nae dogmatibus, potuit etiam errori suisse obnoxius in rebus minoris momenti, qualis est materia de Sibyllis. Quid dices Crassete ρ Si S S. Patres sibi invicem contradixerunt, an nobis non licebit discrepare ab illis i S S. Patres plurima conscripserunt hiae posteriores non solum
ad examen revocarunt, sed etiam resutarunt: nec veriti sunt de Patribus prioribus sententiam suam proferre , uti innumeris illud co firmare possemus, hoc si instituti nostri nunc esset. Audi Crassere, Hieronymum tuum quem summis laudibus quas equidem illi non i videmus effers, & quem sapientissimum, doctissimum&judiciosissimum eorum censes qui unquam in Ecclesia Dei suerunt, in Epist. ad Tranquillum Tom. II. p. 8s. Ego Origenem propter eruditionemμ
interdum legendum arbitror quomodo Tertullianum novatum, Arnobium ,
pollinarium , se nonnullas Ecclesasticos Script es , pariter Graecos ct Latinos, ut bona eorum eligamus vitemusque ia, juxta Apostolum dicentem, Omnia probate: quod bonum pende etiam quam libere, pater ille de aliorum Patrum scrip tentiam suam proferat& judicet: Hieronym. Epist. XIII. ad Paulin. Tom. I. p. in . Beatus C prianus de Scripturis Divinis nequoquam disseruit. Inelyto Victorinis Minturio eoronatus, quod intelligi, eloqui nom potest. Lactantius utinam ram nostra confirmare potuisset , quam facile aliena destruxit. Arnobius, inaequalis ct nimiis est, ct absque operis Di partitione confusus. Sanctus Hilarius Gallieam cothurno attollitur, is longis interdum periodis imminmitis, cta lectione smpliciorum fratrum procul est. Ut autem dignoscas, Patres nunquam voluisse scripta sua legi tamquam Divinitus inspirata Oracula , quemadmodum tu illorum Scripta legi debere intendis,
Crassete , & quia s. Augustinus Sibyllas ad Civitatem Dei referre
492쪽
videtur , ideo nobis contra ejus opinionem , te quidem Iudice,
nec hiscere nec loqui oportet, cum multi tamen Pontificii Doctores Patribus contradicentes reperiantur , & quandoquidem tam honorificam S. Patris injicis memoriam , quaesumus te, perpende haec S. Augustini verba , quae reperies in lib. Epist. XIX. Ep. Tom. II. l. XIV. Et apud Hieron. Ep. 97 Torm. II. Ego enim fateor Caritatit me solis eis Scripturarum lioris, qui jam Canonici appelZantur, didici hune timorem, honoremque deferre , ut nullum eorum Auctorem scribendo as
quid errasse frmisime credam. Ac s aliquid in eis offendσo litteris, quod
videatur cintrarium meritati, nihil aliud quam ves mendosum esse coῶ-eem , vel interpretem non assequutum esse, quod dictum est. vel me minime esse assequutum quod dictum est , vel me minime intellixisse ambigam, alios autem ita lego. ut quamlibet Sotilitate , doctrinaque praepolleant, non ideo verum putem, quia ita ipse senserunt, sed quia mihi vel per insAuthores canonicos vel obabili ratione ct quod .i vero non abhorreat, persuadere potuerunt. Nec te, mi frater, sentire aliquid existimo: prorsus non te arbitror se legi libros tuos velli, tanquam Prophetarum, vel Apostolstrum , de quorum scriptis, quod omni errore careant, dubitare nefarium est. Haec, Pater Crassete, paulo amplius describere voluimus, ut pateat quam im- 'becille tuum sit argumentum, ideo opinioni alicui S S. Patrum esse credendum, quia hoc illi ita assirmarunt. Dixit S. Augustinus. Sibyllam Er thraeam in eorum numero deputandam, qui praetinent ad Civitatem Dei. Supra ostendimus Sibyllam fuisse, illa hoc confitente, prostibulum, lupam & infame scortum, S. Augustinus vult illam debere deputari in eorum numero qui ad Civitatem Dei pertinent, hoc quam bene asserat S. Pater, Domino Crasseto, qui Deo Castitatem vovit, dijudicandum relinquimus. Excusat autem scortum hoc castus Cras tus, pag. CCXXXVI l. λἐκτρο. I sie mihi lecti. Hoc est, secundum ordinariam loquendi formulam , multa contraxi matrimonia, quae non longae fuere durationis, sed quid dicet Crassetus Nunquid ob contracta matrimonia debebat exhorrescere Judicium extremum Z Matrimonium enim secundum B. Paulum est eubile impo Iutum, at propter talia non est extimescendum ludicium extromum; Verum dicet Crassetus illam, alterius S. Augustini instar pronuntiasse se maculis illis pollutam, poenitentis modo peccata sua promulgasse, imo mMori quam S Pater Apsustinus , sic dicente Patre Crat seto.
493쪽
Sed ignoscat nobis, Venerandus ille pater fine liberis, hoc si illi non
concedamus , quid enim ' pellicem cum S. Augustino conserre li. cebit' illa prostituti pudoris Foemina cum S. Patre comparanda erit ἐVah Crassete Pateri siccine Patres S S. exaltas, ut cum meretrice conseras ' Vide quam prudenter Sanctorum Patrum honori consulas lSed Crassetus lusuita susque deque habet Patrum honorem ac Veritatem. Ut enim probet Siby llarum Oracula quae de Christo dicta suisse illis attribuuntur, non pudet illum fabellam de S. Catharina ex Simeone metapluaste proserre. Dicit autem Virginem illam & Martyrem Alexandrinam , Regis Costi filiam ,. a Maxentio Imperatore cum quinquaginta Philosophis commissam, illos ex Sibyllinis oraculis retudisse, ac ad Christianam fidem con verti sie : sed haec narratio aeque vera est , ac ipsa fabula de S. Catharina, Costi Regis Alexandriae filia, cum Maxentii tempore nullus extiterit Alexandriae Rex, quippe illa Imperio Romano erat subdita. Consule Baronium totam in Martyrologio, c rassete , & videbis quid de fabulosa hae Sancta sentiat: quam plures alios tales Sanctos ac Sanctas, quos superstitio& idololatria vestra in coelis collocat, quamvis nunquam in terris degerint adorandos tibi Crasseto relinquimus. Post Augustini Testimonium profert Jesulta S. Hieronymum, ex quo nihil ad rem producit. Dicit enim Sibyllas fuisse Virgines ac Prophetiae donum Virginitate suisse meritas, hoccine est probare , omnia illa quae sub illarum nomine circumseruntur oracula, ab illis esse prosecta & Divinitus inspirata ' sicuti hoc Loyolitae probandum incumbebat. Caeci 'instar sequitur Hieronymum Crastutus: putat enim cum illo Virgines fuisse Sibyllas, cum Sibylla ipsa fateatur, se fuisse maritatam , imo meretricem , atque haec donum Vaticinandi merita est , inquit,
Iesu ita , Virginitatis puritate: sed quo pacto Mulier viro juncta &meretrix , Virgo remanserit, hoc sagaci Crasseto expediendum &probandum damuς. Plura nunc non addimus, quoniam in hujus operis principio hac de re diximus. Quae porro Jesulta de multis aliis S S. Patribus & Doctoribus dictat, illa nihil faciunt ad rem. Non enim est quaestio, quid Patres & Doctores crediderint, sed quid credere debuerint, firmis nixi rationibus & argumentis r etiamsi nonnulli existimarint pari Fide Oracula Sibyllina ac Sacram Scripturam recipienda, imo S. Johannis Apocalypsi praeserenda ; an ideo omnes
494쪽
Viri Docti illorum opinionibus stare tenenturi Certe tali in pretio scripta sua haberi Patres noluerunt, uti ante ostendimus; sed objicit perspica. cissimus Crassetus p. CLXXIII. uti & Doctissimus D. I. Marchius
observavit, eamque hoc modo transtulit, Specileg. contra Crassetum p. 29 . . non est, inquit, magna injustitia litem nobis moveri de bono legitime aequisso, ct an potest quuquam nos hoc privaresne omniumfundamentorum juris prudentiae eversione. Nos sumus in possessione memoria omni antiqvrores haereditatis avitae , habemus pro nobis titulos legirimos,
ct authenticos , producimus testes sine sine fisi irrefragabilis. Post mi emmos tranquillae possessionis, incognitus ahquis litem nocias movet, &Πα- tendit haereditatem hane antiquam ad nos non perimere, &c. Videmus
nunc evidentissime, te esse aeque scelicem Juris peritum ac Theol sum & Philologum , quis injuste tecum agit Crassete ' an haec est tanta injustitia quando demonstramus, id quod vis possidere , non esse tanti pretii, quanti tu aestimas tuam possessionem ' litem nemo tibi movet de bono tuo, quod tibi legitime acquisitum gloriaris, quamvis Justos titulos possessionis non demonstres, tantum hoc negamus , . esse unquam haec de Christo Vaticinia a famosis illis Paganis Sibyllis, diabolicis Prophetissis , prosecta : si hoc tamen renitente omni ratione vis tibi persuadere, Sibyllas de Christo , Spiritu Divino actas Prophetasse , gaudeas tuo Judicio , per nos licet , de si quisquilias
tuas gemmas esse vis credere, litem tibi nullam movemus, etiam si Pa risiis in templo tuo Jesbilico, Sibyllis statuas erigere velles cum socitatuis, quemadmodum in templo Senensi hoc factum legimus. Crede quod placet, modo liceat nobis tibi caecutienti ostendere, silices tuos non esse adamantes. An Juris prudentiae sundamenta evertuntur, quando nolumus tecum insanire, de pro Divinitus inspiratis Oraculis accipere, quae ab hominibus otiosis sunt consctat Hactenus probare non potuisti, Crassete, ut libi apud Gentilem Scriptorem, menti nem factam de Acrostichide Christo applicata , torques nonnuli rum verba, de Christum illos novisse contendis, quamvis nihil nisi per rumorem si ve Judaeorum si ve Christianorum quidquam de Servatore inaudiverint , uti supra demonstravimus. Gloriaris quidem post bis milli annos tranquilia possessionis litem tibi moveri ab incognito subdam , sed liceat nobis, bone Pater, heic tibi contradicere, nunquam fuit adeo tranquilla possessio tua, omni aevo reperti sun
495쪽
assertionem tuam de Sibyllis negarunt, non solum Christiani primiativae Ecclesiae , verum etiam ex vestris Papisticis scriptoribus multi hodie inveniuntur qui somniis tuis non credunt. Quid existimas, Crassete, an mendacium pro Veritate erit arripiendum, quia est antiquum i Si hoc tempore demonstrare potest quispiam , opinionem
quandam ante multa secula receptam, esse falsam, an ideo praescriptionem temporis contra veritatem allegare poteris opportune i Certe riadiculus es, hoc si statuas, an Gentiles idololatriae rectς allegarent praescriptionem contra Christianos, qui post multa secula ostenderunt doctrinam Paganorum esse salsam, illosque mendacia docuisse tΛn tibi videtur Paganis liberum esse respondere, uti tu Doctiss. Blo dello oggannis r Nos sumus in possessione omni memoria antiquiore, &c. Ideoque vobis non licet, nobis contradicere ' An unquam praescriptio locum habet contra Veritatem l Dic sodes Crassetet Nunquid auderes Tertulliano contradicerest Dicit in tract. de veland . Virg. uti Doctiss. Marchius hoc optime contra te observavit itius nemo praescribere potest, non spatium temporis, non patrocinia personarum , non privilegia Regionum.
496쪽
BREVIARIUM.A N Apollidreus segerit librum tertium oraculorum Sibyllinorum. Sia I 'Ea refutatur. Apollidorus refellitur. Sibylla mendacia Rando floruerit Homerus. Hae de re Marabamisententia, ut di aliorum. suando Diluvium terrae fuerit immissum. An Homerus quaedam ex Siblia si mutuatus. Siblia non fuit Homero antiquior. Palmarum . Foliis Sibyllam inscripsissesia carmina putant nonnulli. Alii alius generis Foliis fuisse insicripta, exstimant. Homeri libri olim fuere confuse, quis illos in ordinem redegerit. An Homerus fuerit Chius. Pindam putant fuisse H ν tum r de Parria Homeri variant sententiae. Cicero emendatus. Nihil certi de Homeri patria patest affirmari. In Chio olim habitatis Homerus. De honoribu mmm delatis. An carcus Derit natus Homerus. Cumani Caecos όμη ς vocabant. Caecitatis calamitas quo pacto evenerit Homero variam sententiae. Hersus aliquot Sibyllini qui a Christia-- nis nonnullis pro genuinis asseruntur, olim ab ipsiu Paganis pro Duriis o supposititiis habiti. Tenullianus notatus se refutatus. Tertullianus e postus. De vast..tione Deli, &c. Antipatris mi essalonicenses Epigram-- , &c. PQ vinas refellitur. Sib inorum Author non vidit fecundum AEdis Vestae incendium . nee videre potuit. Mendacium Siblia notatum. Betuleius re Agitur. Sibilla non potuit Graece scribere, quia Diluvii tempore nondum erat Lingua Graeca. Iicam diu lingua unica reman-
497쪽
Homero fuit postreior. A quo Graeci literas suas acceperint. stuando Cadmus venit in Graeciam. Graeci ant'ui scrilabant more Hebraeorum ct Phaenicum, a d xtra smstram verso. Mos seribendi βουμοφηδος.
uomodo leges Solonis reant scripta. Homeras primus Heroicorum Camminum inventre. Nonnulli istud Mos attribuunt. De Inveniere carminum Heroicorum variant Doctorumsententiae. Mostes Smpto m omnium
Antiquissmus habetur. De risiu Sardonio, quis fuerit. Ωuomodo populo antediluviano applicitur. Sibylla de risu Sardonio refutatur. Non est tam Antiqua Sibylla, uti gloriatur. Gebenna unde derivetur. Diatu Iuerit locus. Oracula Sihilina non si et adeo antiqua, uti gloriamin nonnulli. De Ludis I asticis. Sibilae locus emendatus. De Signis Zodiacis. De Aprologia inventoribus. Novitas, non autem Sibila antiquitas ubique patet. Camarinam movere non est adeo antiquum, uti venditat Sibila quae se in Machi arca degisseghriatur. Unde Camarina nomensortiatur. Idemus nunc, quo iundamento nitantur Crassicius ac
ἰ ejus sequaces, S S. Patrum Testimoniis probare annitentes, Virgilii Eclogam quartam esse ex Sibyllisti austam ac pro Prophetia de Christo habendam. Exa-lminemus etiam hac occasione data , opiniones nonnullorum existimantium, Apollodorum ac Pausaniam Sibyllinis oraculis Fidem ac Auctoritatem conciliare posse. Multi hodie reperiuntur qui putant, Apollodorum lepisse librum tertium oraculorum Sibyllinorum, Lactantii Firmiani Testimonio & assertione moti. Sic enim loquitur Libro de salsa Religione, Capite IV. Ouintam Erythraeam; quam Apollotarus Erybrius Frmis: suam fuisse civem: eamque Graiis Ilium perentibus Vaticinatam, Delphicam fuisse Daphnen, Tiresiae filiam, scribit Diodorus Siculus Biblioth. lib. IV.ὶ se pericinam esse Triniam : ct Homerum mendacia scripturum. Locus ad quem respexit Lactantius hoc modo legitur apud Sibyllam lib. III. p. m. CCXLVIII.
498쪽
Πρω- μ χειρε οπιν ἐμάς βύλους ονομttai Latine hi versus sic sonant: Ido, heu misseresco tui: num crescat Erynnis a In Sparta, Pecie eximia, Iamque porenni, Egregium germen. divexaturaque Gentes Europae atque Asila populosas: praecipueque Plangores, astusque tibi, gemitusque datura Semper, ct aeterna fama celebranda nepotum. Ωuidam deinde senex falsorum Scriptor, o 162m
Mentitus Patriam, nasietur, lumine carus Ille quidem , verum praeclara mente vigebit, Adstringetque modis earmen praedulce, duobus Mixtum nominibus: Chron quoque se ipse vocabit, . t - Hie ro Iliacas serint, non scut habebunt, . elire verbisque meis utendo. modisque- Primus enim volvet librorum siripta meorum.
Adstipulamur plane Doctissimo Blondello existimanti, mera haec omnia esse figmenta. Pseudo- Sibylla enim quae hos , qui nunc exstant, libros octo, contexuit, & quae mendacissime nomen uxoris filii Noachiassumpsit , ducentis annis post Varronis obitum , secundum Eusebium h vivis sublatum anno urbis Romae septingentesimo vigesimo sexto, viginti septem ante Servatoris Jesu Christi nativitatem, & novem ante Virgilii mortem , Longo tempore ante potuit legere ea quae Varro de Apollodoro ipso Varrone antiquiore & seniore, commemoraVit , &
499쪽
quid mimis scribere potuit salsa Sibylla ad asserendam commentitiam
suam Antiquitatem, quam ea referre quae de Apollodoro invenerat apud Varronem, vel in ipso Apollodoro. Notandum porro Apollodorum testari , uti Lactantius ex Varrone scripsit , Sibyllam Erythraeam suam fuisse civem, & pro tali agnitam , hoc autem quomodo 'quadrabit cum supposititia hac nostra Sibylla, quae se Babylone ortam , & Noachi nurum esse profitetur, imo quod observari velimus, ipsa negat se Erythris ortam, ac Graecos mendacia talia reserentes redarguit. Audiamus ipsam Sibyllam loquenlcm , lib. tertio circa s-
Mesrtali in generi Divina aenigmata pandam. Et tamen ex alia Patria me Graecia dicit,
Ex EIthra natam , positiorue pudoris. At id Matre Ierim Circe, Gnosio me patre, Sibyllam. Judicet haec aequus Lectior, nunquid Apollodorus Erythraeus potuit niti carminibus Sibyllae quam suam fuisse civem assirmat, an cuiquam persuaderi poterit Apollodorum legisse hoc carmen Sibyllinum, quo se Babylone ortam dicit, & tamen ipse Erythrarus cum sit pro cive sua illam habereti Certe nemo mortalium hoc crediderit, Appollodorum adeo suisse mente captum. Quid igitur dicendum restat, nisi ut pro certo habeamus, Scriptorem horum pseud Sibyllinorum Oraculorum legisse , sive apud Apollodorum ipsum , sive apud Varronem de Apollodoro , testantem , Erythraeam Sibyllam ejus suisse Civem , atque hinc occasionem arripuisse Apollodoro contradicendi,
500쪽
dicendi, ut hoc pacto Apollodoro antiquior haberetur , falsa &commentitia haec Sibylla. Quod porro Sibylla haec redarguat, Graecos tanquam illam a Circe matre Gnostoque patre ortam dicentes, plane in eo illam mentiri deprehendet, quisquis perpenderit, Veteres non scripsisse Circes Gnostique suisse filiam Sibyllam Erythraeam: Verum dixerunt illam suisse Jovis vel Apollinis & Lamiae, aut etiam Aristocratis & Hydolis , vel Crimagorae Theodori Pastoris & Nymphae Idaeae, verum nemo Circes. Hinc igitur dilucide constat, Sibyllam ipsam , quae Homerum mendacia scripturum audacter pronuntiat, esse mendacem. Imo & hoc diligentissime observari velimus , hoc non potuisse credere Graecos , suisse Circe matre ortam Sibyllam Erythraeam. Si enim Erythris in Asiastis, oriundam putarunt hanc Sibyllam Graeci, quo pacto illis in mentem venire potuit, illam e Circe Italica Muliere, in monte qui & hodie Cnrcello vocatur, natam, ac quae in eodem vixit habitavitque. Quid quod & huj us Prophetiisse stupiditas ac ignorantia vel potius malitia. in hoc apparet, quod, HO- meri honori vel potius suo consulens, dixit,
Didam deinde senex falsorum scriptor, ct ipsam
Mentitus patriam, nascetur lumine captusue quidem , verum praeclara mente vigebis, &c. Uti paulo ante citavimus hos versus, quid tibi praejudiciis non praeoccupato videtur, Lector' Homerus: His res Iliacas scri&t, non sicut habisum, Sed clare verbisque meis uatemdo, modisque. Primus enim volvet librorum scripta meorum. Nunquid haec sunt δευτα , vera scribere & clare ' an veraeci coguntur latitare' & mendaces aperte loqui' Haeccine bona est consequentia ' scribet salsa,
Primus enim volvet librorum scripta meorum 'An non potest quispiam habere alicujus scripta, eaque perlegere, de tamen vera conscribere ἶ Certe illa non repugnant, nisi velimus supponstre scripta illa quae tenet & quae in usum suum confert, scatere men-