장음표시 사용
511쪽
mis in eam rem percussis. Numismata autem Chiorum Homeri imaginem serebant. Sic etiam Smyrnari olim in Homeri honorem nummos percuti voluerunt. E pum unum aut alterum hic etiam addere placuit. Alterum Smyrnaeorum nummorum e pum, invenimus apud D. Sponium In eius itinerario Tom. I. p. μ' ubi dictus D. Sponius rationem reddit, cur ab altero nummi latere exprimatur figura viri equum ducentis, nempe Homero suisse junctam illam
512쪽
imaginem ad memoriam viri alicujus qui cursu aut praelio aliquo equestri, illustrem se reddiderat. Multos alios honores Homero suisse delatos, probari posse indubitanter assirmamus, verum brevitati studentes, haec tantum notabimus, nempe statuas et erectas, sacrificia&templa illi suit se oblata & dedicata, uti ex Scriptorum variorum relatu constat. De statuis & templis testatur Strabo Gographiae lib. XIV. p. m. 6is. Eo 3 βicλιολκη, ἡ, το O,ήρειον, σα πιτρέγων N E Ω N Ο μῆρου i , M. Smyrnae) ct Bibliotheca ct mm rium , porticus quadrata , habens TEMPLUM HOMERI &SIMU LACRUM. Et paulo αν ι ἔνο μ, ὰ, ἡτοι - φερόντως τοῦ mi τοῦ. ' δη νομίσμύη χαλκῆν παε αυτοῖς O,ήρειον λεγεθ. Nam ct hi Smyrnaei maxima hune metam sibi vindicant e unde ct nummus quidam aeneus apud eos Homerus vocatur. Cicero orat. pro Archia dicit Smyrnaeos confirmasse Homerum suum esse , DEL U-BRUM ejus etiam tu oppido de icavisse. AElianus variar. Hist.
Homero TEMPLUM , eum decore fecit fidentem , circum vera Simulacrum statuit civitates , quae Homerum mi vendicam. Eliam sici, ficia Homero suisse olim oblata testantur Scriptores : Aulus Gellius lib. III. cap. XL ex M. Varrone in libro I. de Imaginibus, dicit, Homeri Imagini Epigramma hoc olim fuisse appositum: Ca ilia Homeri eandida haec tumulum indicat, Od hae Perae moretuo faciant sacra. Vcteres editiones legunt hoc modor i pelta Homeri eandida hoc tumulum indicat, .mod ariete mortuo faciunt sacra.
Alii putant hoc modo legendum: Dud arae IsmVel sic testendum existimant alii:
513쪽
4 4 DE S I B Y L L IS, &c. ΥQuod magis arridet, eligi potest a Lectore. Qui huius Epigram
matis susim & eruditam cupiunt expositionem, legant quae ad illud scripserunt Hieronymus Magius, miscellan. lib. III. cap. I. & Leo Allatius de Patria Homeri, cap. II. De Harpocratianis testantur Patres nonnulli , quod colerent Imagines Iesu&Pauli, & HOMERI &Pythagorae , adorando , incensumque ponendo. Et quidni sacrificia illi obtulissent φ quandoquidem non solum Pagani , inter quos Silius Italicus lib. XIV. illum iis dignum affirmarunt:
- - - - Meruit Deus esse videri, ' o l. Et fuit in tanto non parvum pectore Numen. Carmine complexus terram, m re , Sidera, Manes, Et cantu Musas ct Phoebum aequamst honore. Verum etiam S S. Patres, Iustinus Martyr cohortat. ad Graecos. Et
Cyrillus Alexandrinus contra Julianum lib. I. Plura qui de Apotheosi Homeri desiderat, legere potest Viri Amplissimi & Doctissimi D. C peri tractatum quem anno praeterito 1683. edidit de Apotheosi vel
consecratione Homeri. Coecum autem fuisse Homerum apud omnes conceditur , Sibylla autem nostra supposititia illius coecitatem praedixisse vult videri et at utrum coecus sit natus aut quomodo in illud incommodum inciderit , non reseri , utpote quae tum temporis aeque incerta fuerit ac nos hoc nostro; quicquid sit, coecum non fuisse natum, praeter Velleium Paterculum lib. l. cap. V. quem H
merum) s quis caecum genitum putat omnibus sensus orbus est, docet nos Herodotus in de vita Homeri libello p. m. 6, 8. X :ὼκ θ
T M si ἐπωνυμI- λαύουσα. Progressu deinde temporis , Critheis eum aliis mulierculis ad festum egressa , juxta flumium Muetem, cum partui jam vicina essa, Homerum peperit non caecum, sed vidensem: nomina-mitque eum Meselevem, a flumio videlicet prope quem editus eset. Postea autem a caecitatis calamitate Homeri ipsi nomen est inditum , hoc nos docente Herodoto in dicto de vita Homeri libello, p. m. 6 2. Κιέ ως εἰ τους ομηρους δοξι πέφειν - αῖς, ψιλον σπαίνri S ἀHMν εξθ
514쪽
μαθ ου Arad Mελησιλε Θ , του τ' ἔνομα Ο μηρ . Ωuod si semel hia r , hoe es caetas , alendos susiciperent , futurum Uset ut eominus turbam ct multam ct inutilem haberent. Atque his primum Homeri nomen Mel geni inditum est , a caecitatis videlicet calamitate; nam Cumani emos ἐμ ους appellant. Habemus hic antiquissimum pariter ac doctissimum omnium Graecorum Scriptorem testem , illum non coecum suisse natum: ideoque notandum, magis nobis arridere debere illorum opinionem , qui hoc ei ex morbo contigisse putant ratii ex longa senectute illum malum hoc contraxisse existimant. Ovia dius in Ibin , apum aculeis excoecatum scribite Inque tuis opifex , vati quod fecit Achaeo, Noxia luminibus spieula condat apis. Putant autem nonnulli Sibyllae Autoritatem conciliari posse expausinia. Dicit enim Corinthiac. lib. II. p. m. so. hoc κωστ 1-Κα
, Lyciae urbes magnis calamitaribus aspectae. Et Rhodus in prima ins-la tam vehemento concussa est, in Sibyllae vasicinatis modi si exitio GH- probara. Locus ad quem respexit Pausanias, reperitur apud Pseudo- sibyllam lib. IV. p. m. 292.
Totaque littoreis Samus obducetur armis. At Delus, nori sim Deliu delebitur omnis Concidet, is SYbaris , ct Cyzicus, oppido quod Labino
515쪽
Labentur magno terra semente tremore. Et modiis clades venia postrema, sed ingens. Et libro VIII. p. m. 7 s. c 6 P. Γοις καυν ζ τον, μέγΠν.
R Maia rael: Delus nussuam deleta patebit,
Eadem repetit pseudo. Sibylla lib. III. p. m. 24φες 6 Σάμος αμμος , εσει s l) Δηλος αδηλος,
Der arena Samus: Delus deleta latebit: .
Ex hoc Pausaniae loco, quid extundere poterunt Sibillarum patronii. Non enim meminit terrae motus suturi, sed ejus qui iam dudum ante evenerat i nempe sub Augusto Imperatore quo tempore Tiberius illam aliquatenus restauraverat, utpote qui per aliquot annos in illa Insula habitavit, ejusque curam in se suscepit, atque hinc in Ant, phili Epigrammate adulatorio, Tiberium & solem paria Rhodo Insulae beneficia contulisse legimus. Solem enim ἐξαφανῆς eam Insulam produxisse, Tiberium vero jam sere extinctam atque iterum ueάφανες redactam, restituisse, atque instaurasse. Antiphili autem epigramma se habet:
516쪽
sibylla autem mentionem facit terrae motus suturi quando P'ύuη erit ιυμη, circa desolationem urbis Romae, quae certe hactenus visa non fuit, ideoque exspectandum erit usque ad Romae devastationem , quae quando sutura sit , hactenus nondum vidit aut docere potuit quispiam. Quo fundamento potuit asserere Pausanias ' Rhodus in primis Insula tam vehementer eoncussa es , ut Sibi . maticinatio Rhodi exitio sit eo ratatast illo enim terrae motu non fuit Sibyllae praedictio comprobata, audiamus autem Sibyllam ipsam libro VIII. p. m. 37s. 'ταὀταπ-A.- κροπιων Ἀδε σαδ αρη . Taiam 5 mor ἔρξM , ἔξ -ογεν ἐς αμ. τώς θ τοηυαους ὰ τεμα,υνί, κ, όέώ
Ex Alia quando venies cum Marte potenti, Omnibus his factis veniet sublimis in urbem. Porro quater decies complebis, terque trecensos Am os, atque octo, cum te pertingere metam TristiaIata, tita compitio nomine, c gent
Hinc itaque Iudiciosus Lector evidenter concludere potest , Sibyllam loqui de longe alio terrae motu quam de illo cujus Pausanias meminit, hic enim de praeterito, Sibylla autem de suturo circa munis di finem, quando Roma, completa annorum 948. periodo, a Nerone in Persia reduce , adeo devastabitur , ut P'ωwi sutura siti 1. Atque hinc quivis conspicere potest, quam inconcinne Pausanias ex illo terrae motu concludat, Sibyllae Vaticinationem Rhodi exitio fuisse comprobatam , quoniam anterioris terrae motus faciat mentionem. Rogamus sedulum nostrum Lectorem , notare dignetur, haec jam ex Sibyll. lib. VIII. adducta camina 1 Christianis pro vere Sibyllinio evulgari, cum tamen ab ipss Paganis ante Christum, pro spuriis &supposititiis fuerint habita. Audiamus hac de re Dionem libro LVII.
517쪽
6 A Tιcέυγ τα α τε ἔπι - ' ον - , κ, - βue δα-S. μοειδέιων πια εχον ἐπεμειαlo ' ' - H- ως auενος ἀξια α,ε-- 3 ὀνεκρυνε. Neque parum movit animos hominum oraculum quoddam pro Sibilino habitum, nibu quidem ad urbis istae, sed adnastra rempora pertinens , in hanc fintentiam: Ast ter trecentum revolutis protinus annis Roma intestina perdetur seditiones, Luxus & exitium Sybariticus afferet urbi. me earmem Tiberius ut falseum cavillatur, omnes libros, qni Vaticiniorum aliquid eontinerent, iserit, ct ex iis alios ceu nullius momenti, re bavit ; alios in probatorum numerum recepit. Pudeat ergo Christianos pro veris & genuinis Sibyllarum oraculis venditare , & literatis obtrudere , quae etiam ipsi Gentiles pro adulterinis & spuriis habuerunt. etiam Paganos ipsos aliter appli asse hos versus ac ipsi Sibylla Audiamus hae de re disserentem eundem Dionem vel p abbreviatorem Xiphilinum. O' Momι-c- ων οτε ου si Nέρωνω ηssa , πο ρ G ονομα ά si μη λαλέγων, αΨωςελε πῖς λυ πολιν ἐμMorem καἴρωμοι, 6 μαλι οm ιωτους ἡ μν μη ἔ λογέου
Notemus*pplicavit. tius illius
518쪽
mala precari: non quia nomen erus nominaret, execrareetur eos, qui urbem incendisent. Imprimis omnes commovebat recordatio oraculi,
quia decantatum fuerat Tiberii temporibus. Id eras, At ter tercentum revolutis protinus annis,
Roma intestina perdetur seditione. suum M Nero, populi consolandi causa, hos versu nusquam repertos esse
diceret, mutata sententia , aliud oraculum , ut vere Sib inum canere
Ultimus aeneadum matrem necat induperator. Iu quia Meiau, sive um praedictum Divino oraculo, sive tune dueebe, quasi Divino instinctu de praesenti rerum statu prolatum. Vides igitur, benevole Lector , quam imbecilli nitantur sundamento illi, qui hos octo Sibyllinorum oraculorum libros genuinos existimant, cum videamus ipsos Gentiles nonnulla confinxisse carmina quae tanquam 1 Sibylla prolata falso iactitarent, atque illa ab his hoc, ab aliis vero illo modo applicata. Plura de hac materia scripsimus ante, ubi demonstravimus, etiam a Paganis omnia illa carmina, quae Sibyllarum gestibant nomen , pro authenticis & genuinis non suisse agnita. Si quis de hac re plene velit informari, adeat Ciceronem lib. V. de Diavinatione, Vopiscum de Aureliano, Losimum lib. II. Tacitum lib. VI. Annalium, Suetonium in vita Augusti Cap. XXXI. aliosque quam plurimos r ex his quae jam retulimus facile discernere poterunt quia sunque exacte rem perpenderint, Tertulliani σφαλμα, lib. de paulio, sic loquitur Scriptor, aliat doctissimus: Mutat O nune heriure Labitus, eum situs 9ditur e cum inter Insulas nacta Iam Delus, hareme Samos. ct Sibila non mendax. Certe quam male ex Sibylla tanquam veriloqua , conentur probare nonnulli Tertullianum Deli ac Sami insularum interitum , siam visum illo tempore quo haec scriberet Auctor futurum existimasse , patescet ex eo quod ipse testatur in Apologetico, cap. XL. p. m. LXX. loquens de illis Insulis tanquam devastatis: Ora vos, inquit, ante Tiberium, id est ante Christi adve --, quan in clades urbem ct urbem ceciderunt i Legimus Hierapolim, is L I I x Delon,
519쪽
Delon, Rhodon , i, Coon insulas multis cum millibus hominum pessum
abisse. Scivit ergo Tertullianus Delon motu terrae Vastatam , atque
Dctam αδ,ἔλον , sed quod id tanquam a Sibylla praedictum iudicet aut saltem iudkare videatur, hoc plane est erroneum..Dicit porro, di Sihila non es mendax , certe ex hac ipso deprehendere poterat
mendacem & mentitam esse Sibyllam, illa enim dicit, Δηλον αἰ-ον suturam, illo tempore quo νώμη imi sit sutura , atque hoc eve turum in fine mundi, cum tamen mala illa quae sutura praedicit laminsulis evenissent, nec tamen hactenus P ,1 fuit sacta ρθη. Romam
plane delendam aliquando , discimus ex Apocalypsi , sed vastati nem illam, circa mundi finem suturam docent nos Theologi Apocalypseos expositores, ut & ipsa pseudo-Sibylla: idcoque non bene explicant Tertullianum illi qui putant, Scriptorem mentionem facere
talium malorum quae Scriptoris illius aetate nondum evenerant, sed futura essent aliquando secundum Sibyllae non mendacis praedictionem. Illum autem scribere tanquam de re facta, quamvis non evenisset illo tempore, quoniam insallibiliter ex Sibyllae Vaticinio evenire debebat, atque hinc illum, de Sibyllae Veracitate persuasum, tam
confidenter asserere, nullam jam Delon inter lasulas, & arenas clieSamum di sed haec exposimo est violenta & scopo Scriptoris contraria. Intendebat enim probare contra Gentiles , mala quae mundo immittebantur, non procedere a Christianis, eorumque Religione, ante Christum enim testa mala accidisse narrat, uti ex loco ex Ap lotetico supra laudato liquido constat: argumentum hujus Scriptoris quo pacto stringeretur adversus Gentiles ' sustinebant illi post natum Christum,'& propter Religionem Christianam , quam plurimas
orbi calamitates immissas. Hoc ut refellat Tertullianus, meminit cladium illarum, quae orbi & urbi Romae acciderunt ante Servat ris Nativitatem , & ante stabilitam Religionem Christianam: illo tempore quo Delus, Rhodus, Hierapolis, motu terrae perierunt, non erant nec reperiebantur Christiani, uti ergo tum temporis etiam clades magnae & multae conspiciebantur, sic etiam nunc possunt a Deo immitti mala maxima, quae Christianis non magis debent imput ri, quam illo tempore, quo nondum existebant. An non deridenis dum se propinasset Paganis Tertullianus, si probare annitens, Christianis cladium causim non esse adtribuendam , mentionem sacereti mal
520쪽
malorum quae post exortos Christianos mortalibus acciderunt' &quae a Sibylla ut ventura praedicebantur , & quae nullam suturiti nis aliam haberent certitudinem, quam quod de illis Sibylla non men dux , sit vaticinata ἰ certe quivis hoc facili negotio animadvertet. Caeterum dii simulare nolumus, Tertullianum etiam hoc modo posse explicari , quo pateat ipsum nullo modo fuisse mentitum aut contra Veritatem quidpiam scripsisse. Dicit enim iuro Inseris nulta jam D sis , barena Samos. Certo certius est illo tempore quo pater hic haec scribebat, quoad Delon & Samon verum fuisse quod asserit. D Ios enim & Samos maxima sui parte motu terrae conciderant & h bitatoribus destitutae erant, uti & Rhodos, & Coos, & Hierapolis tempore Augusti vastatae erant r Poetae illius temporis clades illa- Tum versibus suis deplorant r inter alios Aquipater Thessalonicensis di Alpheus, quorum Epigrammata heic etiam apponemus. Hoc modo loquitur Λntipater Thessalonicensis:
- τοῦτ αλ' οἰκrilis Quo si ἐπέλκε Ax o. Refert Pausanias in Laconicis p. m. Ic6. Δῆλον Γι κα Icλρο- ta a Menophane Mithridatis copiarum duce, selo aequatam. De illa vastatione intelligendum est hoc Antipatri Epigramma. Hoc autem modo Alpheus Epigrammatarius Delon non amplius exstare scripsit P