Servatii Gallaei Dissertationes de sibyllis, earumque oraculis ..

발행: 1688년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ciata quiesco, Pliaris, quod suer grata , ferens pretium. Iuxta sepulchrum erectus est Mercurius e lapide figura quadrangula. Ad laevam aqua in conceptaculum delabitur, ubi Nympharum signa sunt. Erythraei de Herophile enim hi acerrime Graecorum omnium certant Corycum montem &in iantrum ostendunt, in quo natam Herophilen dicunt. P rentes .ςjus fuisse Theodorum pastorem indigenam, & Nympham , cui fuerit c0gnomen Idaeae. Cognominis non esse aliam rationem quam i quod condensa arboribus loca Idas tunc homines appellarim. Ne sum quidem de sMarpesso, deque Aidoneo flumine, eximunt Erythraei ex Herophiles carmia,ne. Jam post illam , eam 'uxsatidica ipsia etiam fuit , ,e Cumis quae sunt in Opicis) & ,Demonomine suisse appellatam , HUperactius Nir cumanus .scripsit. Ejus tamen seminae .praedictionem omnino nullam . Cumani, quam cuiquam ostenderent , habuerunt: ostendunt tantum

urnulam in Apollinis lapideam, in ea Sibylla: condita elle ossa dictitantes. Post Demo in fatidi

carum

62쪽

orum seminarum numerum conscripserunt Hebraei qui supra Palaestinam lant, gentilem siram, sabbam nomine, quam Beroso patre, matre Eryma the genitam tradunt. hanc alii Babyloniam , AEgyptiam alii Sibyllam vocant. Phaennis vero,

hominis in Chaonibus regnan- ltis filia, & Peleae apud Dod naros squas columbas fuisse s lbulati sunt. divinarunt illae quidem , Sibyllae tamen nonsuerunt ab hominibus vocitatae. Phaennidis certe neque aetatem inquirere, neque vaticinia colligere est dissicite: iisdem enim temporibus extitit, quibus regnum Antiochus capto Dem trio occupavit. Peleadas vero Phemonoe fuisse dicunt aetate superiores,& mulierum omnium

primas versus illos decantasse: Pupiter est, suae , atque erit; obone Pupiter alme,st tribuit fures, teduram di

rite matrem.

Stephanus de urbibus. Gergis, oppidum Trojata aqua Gergithia Sibylla , semina

πόλεων.

63쪽

xo DISSERTA

pulchrum esse. Merpessus oppidum est in Troiae regione, ex quo Erythraea Sibylla oriunda fuit. erat autem

ea urbs ruffa colore.

Arrianus tradit, Dardanum cum ex Samo Thracica veni siset, Teucri regis filias sibi desponsasse, Neso & Balean dictas, & ex Neso filiam ipsi natam fuisse Sibyllam vatem: a qua quotquot mulieres fatidicae suerunt , Sibyllae dicebantur, non quod sanguine illi iunctae essent, sed quia similiter Deum paterentur , id nominis sortitae.

avibus. Tres fuerunt Sibyllae r quarum prima se Apollinis sororem in suis versibus dixit: secunda Erythraea, tertia Sardiana nomi

natur.

Hermias philosephus in secundo libros holiorum ad Platonis Phaedrum.

De Sibylla adeo miranda narrantur , ut fabulae videri queant. Multae

64쪽

Multae certe Sibyllae fuerunt, omnes divinandi artem amplexae. Et ob aliquam sorte causam commune nomen Sibyllaea sumpserunt. Perinde ac Mercurius Trismegistus in AEgypto degens saepe sui dicitur meminisse , seque tertium Mercurium appellasse. Apud.Thracas quia dem tres Orphei suisse seruntur. Quapropter & hae sorsitan ob

communionem & commonefactionem quandam idem cognomen usurpasunt. Quia ipsi

quoque Sibylla Erythraea, de

qua nunc sermo est, olim Triphyle Vocabatur: quam ajunt recta prodeuntem, ex cujuslibet nomine sutura praedicere, carminaque prosari; ac brevi temporc ad hominis sormam redire.

Suidas.. Sibylla Delphica, etiam Diana dicta, bellum Troianum antecessit, & versibus heroicis scripsit oracula. Pater Sibyllae Chaldaeae Berosus dictus suit,

mater Erymanthe.

Sibylla Apollinis & Lamiae

silia, secundum quosdam autem Aristocratis & Hydoles: ut vero alii tradunt, Crinagorae: ut Hermippus, Theodori. Ery-

65쪽

αλλοι Γερ ν, αλλο Ar danam, quidam Gergethiam, ιν , ἁμοι 5 Aicυασαν, μη ς quidam Rhodiam , alii Liby-acκαιάαλ , ἀλλοι Σαμίαν εn- cam, alii Lucanam alii Samiam ξασαν. Γεγνε δε τοῖς χρόνοις s esse putaverunt. Fuit autem post

Σισυλλα Κυμαία, Ο Σιλλλα ειε γωές , ὀμοίως χρησμύς. Σιζυλλα Xαλδαία, ηῖνων Ecραία ονομα ορ η , ἡ εΠερρος , ἡκυωω ονομαlι καλου ηίκ τοῦ μακαυωτάτου oracula. Dicitur & triangulari serma Lyram prima invenisse. Sibyllii , Elisse, scripsit divin tiones & oracula versibus. Sibylla Colophonia, Lamp se dicta, a Calchante oriunda,&ipsa divinationes & oracula &alia quaedam versibus edidit. Sibylla Thessalica, Mantodieti, a Tiresia oriunda. Sibylla a quibusdam Sarbis, a quibusdam Cassandra dicta, ab aliis Taraxandra, oracula &ipsa

edidit. Sibylla Cumana, & sibylla

Thesprotia, eodem modo or*cula ediderunt. Sibγlla Chaldaea, quae a quibusdam Hebraea nominatur, &Persica, suo homine Sambethedicta, a beatissimo Noe oriunda. De Alexandro Macedone vaticinata est: cujus meminit Nic

66쪽

etiam indocti tuerunt, im- V . periti grammatices. Una enim cum affatu , etiam ectum quae Πα. αλα τ ταχυκαφων, ου μ-

ab ea dicta essent . memoria i -

rum multorum, hujus rei iciuti fuit. Atque quamlubseurii scorum quae :a Nuphetide diai sunt, & crebra librorum du- scriptio : nihil miri est, si x

sententiae confusionem & ve suum perturbationem attule

runt.

Sibyllae diversis & locis &

67쪽

ε καυσε βισλία β. ΣίσυPα, Pωμάκη λεξις εῖν, ερμ raco et φηπις , ηγο- μαν πις' οθεν ἐνὶ ον απι οή θηλει , μάνἶδες ώνομα Θησαν. byca. Tertia, Delphica, Delphis nata. Quarta, Italica, quae , κυμη lego, pro κιυυεώα ) Cumis in Italia fuit. Quinta , Erythraea , quae ante bellum Trojanum divinavit. Sexta, Samia, suo nomine dicta Phyto, de qua scripsit Eratosthenes. Septima , Cumana , quae&'Amalthara, & Hieropile. Octava, Hellespontia, nata in pago Marmisso, juxta oppidulum Gergilium - ἡ ς ὀνοe Mi meti τρωαδγ ἐτυγχαν ' quae alia quandoTrojanae ditionis fuerunt temporibus Solonis & Cyri. Nona, Phrygia. Decima, Tiaburtina, nomine Albunaea. Cumanam tradunt novem libros suorum oraculorum obtulisse

Tarquinio Prisco , Romanorum regi r quos cum ille repudiasset, cremasse duos. Sibylla vox Romana vatem tagnificat: itaque omnes fatidicemulieres hoc nomine appellan

tur. I

Πνοὲnu' μάνπς Σίcυλλα, Brutides mulieres ita dictae, veluti Sibyllae & prophetides.

Omnes autem numine astatas,

Sibyllas vocabant.

brae

68쪽

, braeorum tempore quo vixe- βααλ coco. παρ Αἰγυπlίοις φα-runt Prometheus, Epimetheus, ραωτου Η Π πχω. Atlas, Argus suit & fatidica Sia bylla , regnante apud aEgyptios Pharaone qui ScTaracho dicitur. Georgius Cedrenus. Αc regina Sabae, quae a Grae- .cis Sibylla dicta stat, audita Sar En Pr IoΣ ΚΕΛ pHuo Σ.

lamonis fama , Hierosolym ui ΤΟ

rum peritiam magni erat nominis. De hac etiam dominus di xit, Ab extremis terrae sinibus Austrinam venisse reginam , ut .s sapientiam salomonis cerne

ret.

Statim. Amasas filius Ioasi regnavit lannos x XIX. Hujus aetate Si- lbylla Cumaea innotuit.

Et rursum. Tunc tempore Iosiae r gis Sibylla Samonaea inn

tuit. .

Tunc Darii Astyagis tempore & in Samo Sibylla inno

tuit. .

69쪽

Procopius Caesariensis lib. tiri bello Goub. Cumis incolae ipsi Sibyllae

speluncam ostendunt, in eaque

Lx Latinis Scriptoribus etiam plurima colligere possemuς testimonia haec impraesentiarum sussiciant, vide Opsopaeum. - Agathias lib. I. Spelunca erat utrinque patentior & profunda, penitissimisque &lissimis penetralibus, voraginibusque immensis in abruptum de scenderat. Hanc serunt Sibyllam Italicensem illam S magnam incoluisi se, quae Phoebo capta, Sspiritu divino instincta, petentibus futura . praediceret. Siquidem AEneae , Anchisae filio, tradunt se adeunti omnia praedixisse, quae illi essent in posterum occursura. Iamblichus ad PMThyrium. Sibylla in Delphis duplici ratione Deum suscipere solita est: aut enim per tenuem spiritum & ignem, qui alicubi in ore quodam antri pro rumpebat: aut ipsa etiam in adyto sedens super aeneam sellam, quae tria pes vel quadrupes foret, numinique dicata, & utrobique divino illo spiritu acta, vaticinia sundebat: itaque eum plurimus ignis ex antro evolans vati undique eircumfunditur, eamque suo numine repletam agitat. Aut item sacratae sedi adhaeret, perquam Deo alta protinus ad vaticinia erumpit. Cicerori divinatione lib. I. Cum duobus modis animi sine ratione & scientia, motu ipsi suo ,'s

lato & libero incitarentur: uno, furente . . altero, somniante: sur m divinationem Sibyllinis maxime versibus contineri arbitrati, eorum decem interpretes desectos ex civitate esse voluerunt. Lum..

Carent, arte ii qui non ratione aut conjectura observatis ac notatis signis,

70쪽

pnis, sed eoncitatione quadam animi, aut soluto liberoque motu situra praesentiunt. Quod & somniantibus saepe contingit, &nonnunquam vaticinantibus pq furorem, ut Bacchis Boeotius, in Epimenides Cres, ut Sibylla Erythraea. Bem. Terrae vis Pythiam Delphis incitabat, natura Sibyllam. Idem lib. ii. Livinatione. . Sibyllae versus observamus, quos illa iurens udisse dicitur. Qii Tum interpres nuper salsa quaedam hominum fama dicturus in senatu putabatur, eum, quem re vera regem habebamus, appellandum qu que esse regem, si salvi esse vellemus. Hoc a est in libris, in quem hominem , de in quod tempus est8 callide enim qui illa composuit, per- secit, ut quodcunque accidisset, praedictum.videretur, hominum retemporum definitione sublata. Adhibuit etiam latebram obscuritatis, ut iidem versus alias in aliam rem polle accommodari viderentur. Non .esse autem illud carmensurentis, cum ipsum poema declarat est enim magis artis diligentiae quam incitationi A motus in tum vero ea quae dicitur, cum deinceps exprimis versus litteris aliquid connectitur, ut in quibusdam Ennianis, quae Ennius secit. Id certe magis est attenti animi quam surentis. Atque in Sibyllinis ex primo versu cujusque sententiae primis litteris illius sententiae carmen omne praetextitur. Hoc scriptoris est, non surctus . adhibentis diligentiam, non

insani.

Virgilius lib. 1 i r et Eneid.

me ubi delatus, Cumaeam accessem urbem, mimosique lacus, ct 3verna sonantia haeis . . Insanam vatem adspicio, quae rupe Iia ima Tara eanu. foliisque notas ct nomina mandat. uaecunque in Iuliis deseripsit earmina virgo,

Digerit m numerum, atque antro feta a relinquit: Illa manent immota locis, neque ab ordine cedunt.. Verum eadem verso tenuis cum cardine venetus

SEARCH

MENU NAVIGATION