장음표시 사용
481쪽
Δι' ο si1 αν το πρῆτον ψευδες ἁλλ' ὐδε τούτου οντος , ἄν-γκη De ι ἡ γενε σθαι η προσ2ε ιναι Frustra desudarunt interpretes in his corrigendis explicandis Totus locus est ulcus insanabile. Vulgo legitur διο δη ei T. . ι ἄλλου δε T. O. . . η γινεσθαι ἡ προσθῆῖναι Codd. Med. A. C. D. Paris. 74 i. ogo. Guelph. f. Moret. ἄλλ' οὐδὲ τοὐτου. Med. C. Ven ed. Ald. προσθῆναι Cod. Lampridii ap. Mad. ἁλλ' υδε alius vero Bernardi Feliciani apud eund ἀλλαδεῖ. Pro ἡ προσθειαι idem Cod simpliciter habet προσ2ηναι deleta particula , at in margine positum gi Hinc Maesus coniecit legendum : ἁλλα ε τουτου ἔντος , αναγκη Γαι γενεσθαι δεῖ προσ2meti qua aine correctione sensus nihil adiuvatur Victorius ἄλλ' οὐδέ τούτου δντος in textum cepit. Heinsitus emendavit δἰ ο In αν το πρῶτον ψευδε ἄλλου δε τούτου οντος ουκ ἀνάγκη Deg ii γενεσZet η προσεῖναι Tyrwhitius not. p. 9s ait se Corruptissima esse non duhito sed qua via sananda sint, non aeque compe tum habeo. Verti, quasi scripta essent sic: δι δῶ, αν το
γiνεσθα ι πιστεύεται, quod a mente Aristotelis non om ge abesse credo. De verbis nil spondeo. , Winstant ius in notis . os cum nostra lectione consentit, praeterquam quod in line reponere vult kν αγκη Mναι ἡ ἐνεσθαι το πιλωτον. Cf. winingi notam p. 48s. Omnino verba haec interpolationi ortum debere videntur; quae si plane Omlseris, sequentia cum antecedentibus optime cohaerent. Quapropter ea cum Reirio tit suspecta seclusi, emendata tamen s ecundum praestantissimorum Codd. fidem. Δια γὰρ το τουτο, δέν α ι ὰληθὲς ν' Ita Victoritis e Codd. Legunt sic quoque Codd. Ven Leid Guelph. Paris. oclo. bis Moret Vulgo δι ι γ το ειδέναι τουτο . o. Vietorium secutus est Restius. Καὶ το πρωτον. ω ον Excipiunt haec in Codd. Medi c. Omnibus, Ven Leid Guelph. Paris. 2C4O. s. Moret sequentia : παρὰ δειγμα δε τουτο εκ τῶν ιπτρων Invenerunt
eadem in notantillis Codd. Midius, Robor tellus sisto. rius Vertit alta id exemplum ex iptris proponi Livet. Cum autem hoc additamentum glossema redoleat, nullus ei in textu locus dandus est.
f. et Προαιρεῖσθα τε δεῖ ὰ δύνατα εικότα μαλλον η δυ-
να τὰ ἁπιθανα Inserui δεῖ auctoritate Codd. Med. B. a. cis. 74 I. Ogo Guelph. s. Moret & Robor teli In Codd.
482쪽
Med. C. D. Ven Leid. Προαιρ. τε ' ἀδύνατα Omittuntiat Codd. omnes bet ante εικότα, απiθανα, quod vulgo legitur. Recepit δεῖ in textum iam Batteusius. Nonnulli Codd. teste Madio ante προαιρεῖσθαι habent lac alitia Ti. Tούς τε λόγους μη συνίστασθαι Codd. Med. A. C. Verti Leid. ἐπίστασθαι Perperam. Ἀλλα μάλιστα μὲν Gii δε ἔροιν λογον Codd. Med. A. Leid. ἁλλὰ μὰλιστα μὲν χροι αλογον Paris. O38.4 μ. μ. μη ἔροιν, Abestia in edd. Camot Basil. V echel Vitiose in ed. Aldina ἀλλα μάλιστα με χροιν quare deest μii δὲ quoque in Basil. I. 2.ΓΙως ο Λόι i. απεθανεν Codd. recentius collati omnes, Valla, edd. Ald Basil. I. a. me chel. Mad. in textu)Ro-hori. πῶς όλαος ὰπ Correxerunt vero in notis ad ius Robortellu8.
si σπερ ἐν Ηλέκτρα, Respexit Aristoteles ad Sophoclis Electram s. 683 , ubi cs Schol.
Η ἐν υσοῖς ο αφωνος κ εγεας εἰ την tiri ιν κων Cod Guelph. εγαίας. Erudite hoc exemplum dilucidavit Tyr hillus not. p. 96 Ptitat, Aristotelem de Te ho loqui, cuius lientium a comicis poetis plus semel notatum sit. Laudat Aiaxin D Παρασίτω ap. Athen. X, p. 42I: Δειπνεῖ V ἄφωνος ἡλεφος νευων μόνον
Haec ultima in posteriori fragmento etiam silentii causam, quam habuit Telephus, aperiunt Hyginti cap. 244 Qui cognatos suos occiderunt. Tele plaus, Herculis filius, Hippothoum merea, aviae suae filios Coccidit via autem Telephi erat Neaera, avus Aleu Tegeae forte princeps. Dicitii Aleus saltem Tegea res a Zet Ze ad Lycophr. Lao6. Fortasse igitii finxerat poeta, Telephum occidisse avunculos suos apud Tegeam Willinc mutum in Mysam
rediisse Mos enim erat, caedis reti in titum restare , donec sacris expiatoriis lustraretur. Aes clayl. Eumen. Vs . SI
Cum haec expiatio a quovis statim peti posset, ratio certe
483쪽
desideratur, cur Telephus tam longum iter inexpiariis, adeoque mutus perficere maluerit Fabulam Aeschyli iiii 1severisimile est ex Stephano v Oiος Oiος, πολ υνιον εγεας. Αἰσχύλος υσοῖς. f. Suid. V. 'Oργεωνες. f. 3. 'Oτ αιηρ ii το ὶ ο μυθος) Codd. Med. A. C. Leid. ἁνi ροιτο Medic D. ἁνείρητο Paccius in versione omisit veta
A δὲ τεθ. Sic utique legendum est, .habet etiam τεθῆ Cod. Robortelli Explic. p. 287). Vulgo οι δὲ θη.
Paccius vertit: aissem l co Γι tutae fuerint. Legit itaque τεθῆ. Valla: s fiat. Videtur legisse αν δὲ . Cod Med. A. et νδεθῆ, sic quoque edd. Ald Basil. I. . Victorius in textu dedit Zῆ. Vertit autem , s vero postum fuerat, quasi legisset τεθη. Rei ius nostram ieetionem iam in textum admisit. Και οώνητα, ευλογωτερον Codd. duo Vidi Medic C. Leid Guelph. ευλογοτερως Paris. 74 I. Ono. s. Oret.
'Eνδέχεσθαι και ἄτοπον Codd. quidam farii mictorii, Med. B. Leid. in marg. Guelph. Paris. Oclo. ἄπο δε- σθα ι. Alii Codd. Mad. QVidi. κδέ σθαι Vulgatum bene defendit se hit ad h. l. Vinstantiitis malebat ἐκ δε- χεσθαι eo sensu, ut significaret arcere. Sed non intellexit Suidae locum, ad quem provocavit; nam in hoc ipso loco ἐκδέχεσθαι non est arcere, sed recipere, admittere. CLTwiningit Notes p. 49 o. eque Aristotelis verba sensum habent, quem instini eius illis tribuit Pro και τοπον
D, recepta iam in textum a Reicio. Vulgo ποιήσει. Minus
Nυν δὲ τοῖς ἄλλοις γαθοῖς ο ποιητης ἀφανίζει δίνων τοατοπον Valla vertit bonus poeta. Legit itaque ἁγαθὸς ποιη- τίς Melius forsitan . In ceteris utilgo εαφανι ει, tiod rectermitavit ex Codd. Victorius, suadente iam prius Maio mcαφανῶ ει. uentur αφανέζει Codd. Robori. Med. B. D. Paris.17ηi. O4O. s. Oret Guelph. In Cod. Ven. ας κνiζειν δύναντο Med. A. C. ἐμφανιζειν ii δυνατοίτο πον. Perperam Receperunt post Victorium ἁφαι i g etiam Hartes. Rei Z Tyr-whiti. Videtur tamen Tymphisto verisimilius Aristotelem scripsisse εμφα i ii ει quo verbo in re consimili usus sit Lon- sinus de Subi XVII σχ ε Πον γαρ, σευ καὶ τ ὰ μυδρα
484쪽
m τις αλλοι DCodd. Med. C. D. Leid. edd. Ald Bas. I.
et g τις ἄλλος.Tριῆ ν οντων τον ἄρHμιν Med. B. Guelph. Paris. ogo. M s. Moret τω αριρμω Ven Leid. των ἀριθμων. Καὶ δοκεῖ, ii Cod. Leid. to κεῖμ' deest ii. f. 3. αυτα δ' ς α γ γελλεται λεξει, ἡ καὶ γλώτταις δμετα φοραῖς insus reponere voluit κυρια λεξει cui adeo locum dedit in textu Batteusius. Utique χυρi subintelligendum est non puto tamen, vocem ipsam recessario addi oportere, cum ex additis ii και γλ. καὶ, statim appareat, philosophum non de λεξει omnino, sed de λεξει κυρία lO-
qui Sequitur etiam in textu καὶ πολλα ἁθη ita ξεως εστι, ubi λε ις simpliciter usurpatur pro λέξει κυρiα. Miningilas malebat: λεξει, η κυρiα, ἡ κ. γ κ μ Abest και an te γλωτταις in Cod. Leid. Tης ποGπικῆς καὶ της πολιτικης Codd. edd. plures ordine verborum inverso: iii πολ καὶ τῆς ποιητ. f. q. Aυτης δε της ποDπικii διττὴ αμαρτiα Codd. Med. A. Venet. πολιτικG. Deest articulus u in Med. omnibus,
vox αυτῆς Quemadmodii in verba leguntur, verti potest: Sunt duo ma poeseos is υς, alterum poesos i sus, alterum secundum acci sens Coniicit itaque, ut et ii referendum esse ad antecedentia, Hegendum : ουδε ἁλλ ii τεχι η και ποDi
dum Tu in ingius vertit. Videtur mihi αυτ se appositum esse, ut innuatur poesis sola, cuius duplex vitium este possit Sen-
485쪽
sus est Poeseos solius vero duplex esse potest vitium;
unum poeseos per se, alterum secundum accidentia poeseos. Vulgatam itaque lectionem retinendam puto. Ε μεν γὰρ προείλετο μιμησα σΘαι κατ α δυναμίαν Vulgo legebat ii ἡ μὲν γαρ προεiλετο μιμήσασθαι αδυναμiαν.
Restituerunt Et pro vi iam aditis Victorius e Codd. Tu enturo etiam Codd. Med. D. Paris et o 38. Rescripsi autem κατ αδυναμiαν ex coniectura Hesnsili not. p. 99, quam etiam Batteusius, aries in ei in textum receperunt. Recte Heinsius , philosophum ἀδυναμiαν in poeta qui mitatur, τὸ ἀδύνατον statuere in artibus, quas imitatur. In geniose coniecit iningius bot. p. oo , Aristotelem scripsisse μιμ παρὰ δύναμιν, quod a librario in συναμiαν mutatum sit. Quam conielturam si malueris, sensu tamen erit idem. Aυτ,i sau αρτία Ed TyrWh. αυτ i1 αμαρτία. Idem agnoscit Cod. Med. C. υτ Codd. Guelph. Paris. Oclo. M s. Moret Medic B. Minus bene. Nostrum habent edd.
Ε δὲ τ προελέσθαι μεν ορρῆς, αλλα τον πον Recte, ut superiori loco, emendarunt adius, Victorius vulgatum η δε .' μ. . Invenit εἰ in Codd. stiis etiam Robor tellus Explic. p. 93 , legitur in Paris et o 38. qui habet τω pro το). Reposui μὰν ὀρθῶς pro vulgato μ 13 ρθως
tum sensu requirente, nam opponitur τὸ προελεσθαι μενόρθως antecedenti προελ μιμ. κατ ὰδ υναμ. tum audioritate Codd. Lampridii Cap. Mad. p. 273', Robori. Post
μῆ ορθως in vulgatis edd. additur κατα συμβεβηκος , UOd tamen est apertum glossema, nec legitur in Codd. Mad. Robori Victor Moret in Med. omnibus, in ceteris recentius collatis; quare verba illa cum Rei Zio e textu exsulare iussi. E αδυνατα πεποίηται Moreti Isin Victorius emendaruntii pro i, citi emendationi Codd. Ven Leid Guelph. Paris. et o o. s. Moret suffragantur. Dedit ii in textu ei ius quoque Non bene, ut ex sequenti nota apparebit. ποιαν οὐν ου καθ' εαυτὴν ita legunt Co id Med. omnes, Robori. Ven Leid. Glielph. Aris. 74 I. ogo. s. Moret.
Iector hac edtione neque tamen non fateor , me illi Os libros invenisse, a quibus illa ταυτ' οὐν ὁποια αν absint. ,,
486쪽
Non legebat ea in Cod Lampridi Marius quoque Iam ante tine Codd. auctoritatem secutus est Res ius, qui tamen minus bene habet πο&εουν. Legendum est UtiqUe ποιαουν si cum Victorio HV δυνατα receperi S, tum enim ο τοιαοὐν ad ἁδεὐνατα refertur. Verum si retinea Εὐὰ δυνατα, reponendum est ποι ANουν, & referendum hoc ad 3 αλλ in τε -
νει quod melit; s. Subiungam his breviter, quomodo totum locum inde a verbis i - γαρ . constituere voluerunt Iri anteitis QTyrwhitius. Prior quidem sic: Ei πιν
not. p. 99. Pro ει μυεν γὰρ - εἰ δὲ τ arbitrabatur Tyr-whiti legi quoque posse ii, qua Lucem accipit totuS locus ex Arist. de incessu animal. p. 744 d. Duvall. f. s. Πρωτον μὲν γαρ - τα πρὸς αὐτην m si δύνατα π. Desunt γὰρ ἁ in Codd. Med. omnibus, in Ven. Leid Guelpheri, Paris. 74 i. o o. s. VI oret. At Paris.
αυτ ii ἄλλο ποιεῖ μέρος Valde se torquet in hoc loco IIctorius Comm. p. 271 , ita ut etiam aliquid deesse suspicetur, prohan suspicionem vel ex eo, quod vulgatum οἷον post si Oilet et a phiribus Codd. Ut quoque a recentius collatis fere omnibtis habsit, ita tamen voce sensus, iam ceteroquin sati mancus, carere nequeat. Ansus coniecit εὐοηται Frustra Tex this nihil uitandiis est, praeterquam quod ιον, quo sensus non adiuvatur, sed turbatur, expungendum est. Innuit Aristoteles supra sonem artis τὸ θαυμαστὸν cap. XXV; το εκπληκτικὸν cap. XVin XVII. CL
487쪽
κτορος διωξις Vid. Il. XXII, s. os sq. Cf. Balteusium ad h. l. f. 7. Ε μεντοι το τελο ii μαλλον ii ἡττον νεδεχ ετο πάρ- γροιν Sic recte edd. Ald Bassit. I. . Hein s. ait Hartes. Reig. Tyrwh. In aliis edd. vi μέντοι, sive Ἀέντοι Correxerunt Asarius, Victorrus, Robortellus in notis e Codd. Praefert tamen hanc lectionem ut concinniorem magis Atticam II insunt ius Legitur δέ χροτο in nonnullis edd. Pro νε δέ το. Perperam. Και κατα την περὶ τουτων τέ , ν μἁρτνηται , ουκ ὀρθῶς Codd. Med. Ven Leid Guelph. Paris et o 4o. s. ore ἡμαρτῆσ2αι. Oainino locus vulgo ita interpungitur Et μέ τοι
τ=iτα ι ιυ ὀρθως. In ed. Tyrwhitti vertitur Verumtamen simnem plus nam i e sub ere licut etiam secundiam horum artem, Peccavit haud recte opouet et mos licet, omnino nusquam Peccare. Miror quod haec editoribus non absurda vita sint. Quemadmodum equidem cum cirro interpunxi, sensus
est hic si idem,nem plus it in v assequi poterat si Oeta',
O peccavit secundum unam alteramve illarum artium, male remem oportet enim , si licet, omnino nusquam peccare. f. 8. Eτι-τοπώτερον εστι το αμὰρ T 3μα, των κατα ἐπη νην , η κατ' αλλο συμβεβ 3κος Vulgo τι, ποτέρων στὶ τὸ φὰρ Ti3μα, γων κατα την τέχνην η κατ' Aλλο συb β
βi3κός interrogative Firmatur haec lectio plurimorii in Codd. edd. innium auctoritate. Recte tuem monuit Winsanielus, verbis nullum idoneum sensum inesse quidquid contradixerit iningius Not. p. oin, qui nec, insanieli interpretationem lectionis emendatae nec vulgatde Vim satis perpendisse videtur. Poteritne aliquis sibi persuadere, Aristotelem interrogare Utrius es peccatum ' artis sus, an accidentium arti 84 statim respondere minus spe catum . ignoravit poeta c. Iam emendatio is ἁτοπωτερον
interrogatione sublata' pro vulgato ἔτι ποτέρων est facillima nititur fide Codicum Lampridii a p. ad p. 276 Robortelli Explic. p. 296), praebet sensum maxime idoneum , i Z hilnc : Praeterea absurdum magis es, cum Poeta aliquod peccatum eorum, Ita ad artem suam per se sp fiant, admiserit, quam cum in iis, quae alterius sint neς otii, per acridens peccaverit Minus enim errat, si ob ignorantiam efvam habere corama dicat, quam si prave ea cornua descripserit,
quod Potticae proprium est. Haud cunctanter igitur hanc emen-Arisot. Vol. V. d
488쪽
dationem in textuna recepi. De vulgata lectione vide Vi
276 Codd. quidam Vidiori , Med. B. Leid Guelph. Pari Letoclo. s. Moret. 3 ει ὰμ μητως ἐγρ. Sic etiam emendatum in Paris. I 4 I. in quo a priori manu scriptum erat i καμι- μίτως Codd. Med. C. Ven. ἡ καμιμίπως Hinc fluxit edito edd. Ald Basil. I. a. mechel. ii κακομιμίπως, omisso ει. Med. A. ει κακομιμήπως Med. D. ii ἀμιμήτως. f. Tyrwhit t.
S. . 'Oτι υ ἁληdii Allusit Aristoteles ad obiectionem a Platone in libris de re publica saepius poetis, inprimis Homero factam, quod ου ἁλ ii θii finxerint. Collegit plura Platonis loca huc pectantia Tipining O t. p. so . 'Aλλ' οἶα δεῖ Codd. quidam Victorii, Medicet omnes,
Veia Leid Guelph. Paris. 74 I. 2oη o. s. Moret. ἀλλ ισως δει. Minus bene , ut recte iudicavit Victorius Conam pag. 273. In Paris. 7ηI. emendatum ἀλλ' ο ους δεῖ Verum retinendum est L nam respondet antecedenti et .
Oῖον και Σοφοκλης ἐφ ia, αυτος μὲν ο ους δεῖ ποιεῖ , Ευ-
ριπι pii δε οῖο ε ι Cum Codd. edd. omnes in hac le-dtione conspirent, nihil mutare volui. In Ghielph. 7ους τε δεῖ in Ven. Εὐρ. και At εἱσι Legendum esset forsitan :αυτξ με - Ευριπιδην δε Dedit quoque Riarius υριπiδην. Potest tamen vulgata lectio tanqtiam loquendi formula in sermone vulgari haud inusitata defendi. De re ipsa cf. Hura' ad Horat Epist ad Pison ex vers. Eschen burgii Ol. I, p. 228. Legsing in Hamb. Dra matur ie P. II pag. 233. Tuining Not. p. o sq. Hemsus totum unae locu in ita constituere
est, spectasse Aristotelem ad diversbs modos, qui biis Sophocles QEuripides Diunarum mores expresserint, tim Euripides pessimas hi plurimit m Pliaedram Medeam, Clytae nanestram , Hermionena, alias Sopia ocles honestas fere S graves, Tecmessam, Eledtram, Antigonen, in scenam indιixerit. Vertim argutatus est Helnsus. Apparet ex con-
489쪽
textu, philosophum in universum de repraesentatione utriuiaque poetae loqui. Δι' ο ταυτη λυτέον ) Deest δι' Pin Codd. Med. omn. Ven. Leid Guelph. Paris . o o. s. Oret. f. o. α σε ι Θεῶν Cod Med. A. τὰ τεμ των θεων.
datione Victoria, missi, acetio G stanta quoque approbata, . Reigio iam in textum recepta Vulgo ου τ'
Explicatio vulgaris lectionis a Batratisio, cimo, Haris facta, minime satisfacit Sensus, quem inesse volunt verbis, vi in truditur, non ex verbis elicitur. Codd. nullam medelam asseruiit Medicet omnes, Leid Guelph. Paris. o o. s. Moret edd. Ald Basil. i. a. habent οὐ τε ἐγειν pro ουτω γειν parii 'O38. nec οὐ τε nec οἱ τω agnoscit. In Med. A. C. D. V en Leid. ενοφάνη Vel Eενοφάνει quod pro Vulgato Σενοῖα νης rescripsi iam Vin Τunlerus proposuit. Respexit autem secundum Victorium Aristoteles ad Xenophani versiis apud Sext. Empir adu Mathem VII S. 49
Cf. Sext. adv. Math. IX, 93, QDiog. Laert. IX, IS. Aliam viam textum nostru in corruptum sanandi ingressus est nuperrime Tyriphilius Iubet ita legi: σω γαρ οὐ τε βελ
νοφὰνης ἔδειξε ν vel aliquid simile ἀλλ' in φασι τα- θε. Sensus esset Quae de Diis narrantur a poetis, neque
προς το βελτιον fidia, neque vera esse neque L. δεῖ, neque D. εἰσιν restare autem excusationem, esse Vi Z. ταφα τοῦ καὶ δοκεῖ, qualia vulgo dicunturin creduntur. Ἀλλ' οὐ φασι τα IE. At sane haec ulgo dicunt. Me inorabile est, Pacciti verba ἁλλ' ο φα ταδε , quae adhuc legebantur, vertere sinpliciter .assirmative ferunt haec. Legit itaque φασὶ τὰ ys nec invenit ἀλλ' ου inmodice suo. Qua re equidem coniicerem , totum locum sic esse restituendum: σως γὰρ οὐ τε βέλτιον ἴτω λέγων, οὐ ἀληθη ἔτυχεν, δατπερ ενο*Aνης φασὶ τάδε. Sunt Drtasse a poetis de Diti narrata neque προς το βέλτιον fra, neque era , ut Xe-Kophanes docuit enimvero φασὶ τάδε feruntur haec. Sic et-
490쪽
iam nexus fit facilior cum antecedentibus, qui secundum Victorii emendationem non satis est perspicuus Malui tanae lectioni Victorianae locum in textu dare parum tan
quem locum Eustathius Ἱστεον δ*, ὀτι τ επὶ σαυρωτί θνόρθὰ πεπηγεναι τα πλαίξεκόπη Πόνοις πολλοῖς δουρον ἔγχους ἱκτωρ καταπεσοντος καὶ πτυρ in πολυν στρατω τινι ἐμποιμαντος. - δε σαυρωτὴρ καλε et παρ μ ρω καὶ ουρἱα χος, ως si τις ε ποι το αυραῖον καὶ α κρον του δορατος.
Cf. Il. N, 43 H, I a. 'Ω σηπι καὶ νυν ο Ἱλλυριοι inestitui cum Reitio articulum i ante Ἱλλυριοὶ qui in edd. vulgatis deest Agnoscunt eum Codd. Med. B. aeid. f. a. Περὶ δε του ει καλως Omittitur Vulgo ει ante καλῶς Inseruit ei ius. Recte. Ε σπουδαῖον ri φαυλον Codd. Med. B. C. D. V en Leid. Guelph. Par. Σοήo ii σπ ii αὐλον. Sic etiam edd. Ald.
Πρὶς ν ii τε ii τω ii υ νεκεν Mendum latere in οτω suspicat iis est Maaius; nam τω idem significat ii od πρὸς D. Cod Lamprid. habet ουτω. Coniicit ad ius legendum η που, tio placuit Tyrwhitto, qui etiam proposuit πως, quomodo.
οῖον ει με i Oie αγαθου Ita dedi cum eitto. Vtile ii iii ονος αγαθου Deest , in Codd. Med. C. D. V en Omittitur etiam μεiζονος in Med. A. in vers. Vallae. f. 3. οὐρηὶς μὲν πρωτον Verba sunt Homeri Il. A, o , Aristoteles in defensione sua, , ait Tymolitius ad a. l. veniam sibi sumsisse videtur, quam etiam aliis indulget, sophistice cum sophis iis disputandi. Nemo certe satriis credat, ουρηας in loco citato significare vigiles, vel aliquid aliud quam mulos. , Significat tamen vox vigiles It K Is
y H τι i' ουρ ν διζημενος, ἡ τιν' ἐταίρων. O δί τοι εἶδος μεν ην κακὸς Vide Il. Κ, 316. Vtiis o mittuntur verba ος pii τοι, quae facii in initium versiis
aphid Homerum. Adiecit ea e Codd. Victoritas, .legii n-tur in Med. omnibus Med. B. ὁ ρά τοι C. D ii τοι hin