장음표시 사용
461쪽
tiva saepius apud Graecos poetas. In Phoenis . Euripidis
v s. 18 chorus Phoenissarum exercitum appellat κῶμον αναυλότατον. In reste vers. I furiae dicuntur diu σος ἀβακχευ-ος In Aeschyli Eumenid. f. 24 grex furiarum
celerem cursum suum Vocat πω τί Mατα α πτερα Cf. s. So.
II insanteitis coniecit ει ποι φιάλην με 'Αρεως iro μγ 'Αρ ocλλ' ο ινο recepit adeo hanc coniecturam in textu in Retrius. Non probo. Videtur enim Aristoteles hunc metaphorae modum eo ipso a prius memoratis distinguere voluisse, quod diceret, ει τὴν σηπiδα ειποι φιὰλ n Aρεως, αχ λ αοινον Articulum D ante σπira delere maluit in s. Cod Guelph. Aρεος. Ceterum nostram lectionem ἁλλ' αοινον tuentur quoque edd. Batteus. Rei Z Tyrwhit r. Expressit eam in verssione quoque Riccobonus. Inserta esse
debuit hoc loco explicatio vocis κοσμος cuius supra f. 40
Aristoteles meminit 'Aπαν δε ὀνομα ει ιν ii κυριον, η γλωτ- τα, 3 αεταφορα , ii κόσμος, ii πεποιημενον-.τ λ. Quae
autem cum exciderit, signum lacunae feci. Quonam sensti acceperit Aristoteles κοσμον, de eo multum disceptatum est ab interpretibus. Vid. Madii Corni m. p. 23 I. Victor Comm. P. et o Castet v. p. 34. Dacer Remarques p. 39O Picco lo-mini Panoras,della Rettorica di Aristo t. p. 337. Curtius An-mcrk. P. 29 I. T ining Notes p. 47. Omnino videtur in istellexisse auctor epitheta omantia, qualia non blum serna
ni poetico sed etiam pedestri conveniant. Cf. Rhet. III,
monuerunt, qui recentius iunc Codicem contulere. f. O. Πε ποιημένον δέ ἐστιν Desunt in Cod Med. A.' ολως 1 καλοίμενον Codd. Med. A. C. Ven o ολου- Medi c. A. etiam habet λαλουμενον, haud dubie scripturae vitio. Praetulit tamen λαλούμενον Vinsanielus not. p. Oo οἷον , τὰ κερατα, 'Eρνύτας, και τον ἱερέα, Ἀρητῆρα DCodd. Ven Leid Guelph. Paris omnes Ἐρνύγας. Ita etiam rescripsit GDrius Hesych. ρνύτας exponit ἔρνη βλαστήματα κλαδους , quae voce ad cornua tranSferri possitnt. In mente habuit Aristotele, poetam , qui cornua ρνυτας proprie appellaverat; sicut Homerum memorat ριπηρα pro ιερέα ponentem L. A , II. f. 11. ποκτεταμίνον δή εστιν, n αφηργ έrον, τὸ μεν, ων
462쪽
φωνηεντι μακροτέρω κεχρημένον ἡ του οἰκείου, ii συλλα λεριβεβλημένη , το δὲ - ὰrηριγένον τι η αυτου Asseram primo
του , η ἐμβεβλ13μενου Verum pro ἡ ω i κε i Cod. Mendoetae Ovid. Madii Comm. p. 234 n οὐ οἰκεiου alii Codd. eodem Madi QRohortello testibus του et κείου, omisi ii 'Codd. Paris et o o. s. Moret Guelph. 9 οὐ οἰκεiου Recte. Sic quoque dederunt in textu Morelius WVictoritas. Porro pro αν ἀφηρ, ένον ἡ τι η αυτου, ii εμβεβλημένου s. Medi c. notante Rohortello Explic. p. Is 3 αφηρημενονον τι in αυτου εμβεβλη μένου. In nonnullis SS. deesse ii εμ σε βληαενου assirmant obortellus, Victorius. Desunt quoqtie in Med. omnibus, en Leid. Paris . 74 I. O4Ο. Mi moret Guelph. Hi Codd. legunt ἀφηρημένον ον τι ηαυτου. Iam totum locum flet Vius constituit sic, ut nos dedit NUS, eiecit verbis η εμβεβλ, μένου Secuti stin Heinsium Reigitis QTyrwhit tus. In ed. Ald. η αυτ οὐ ii ἐμβεβλημένον, vitio typographico. In margine ed. Casdubon. υφηρημέν' ον pro cabi ρημενον Nihil ad rena.
Oῖον, το πόλεος Ita restitui e Codd. Medic omnibus, Leid. vers. Vallae pro vulgato πόλεως, quod minime quadrar ad sequens πολι ος. ostrum tuetur quoqUef ας ius. Καὶ το ΓΠηλειδου Codd. Ven Guelpheri, Parii. 74 I. sto o. s. Moret. Πηλεος. eid. ii λειδεος Paris. 2C38.ed Ald. In λειδου. Victorius habet Πηλειάδου, admodum
- ιοι γινεται αμφοτερων '. Ex emendatione Vi Zor A Cominent pag. 224 . Codd. Medic omnes, Ven Paris. IT4 I. pro habent ιης Edd. Ald Basil. r. QValla ues sellula apposita Cod. Leid. ους In Codd. Guelph. Paris. Io 38. Mi Moret post αμαοτερων est lactina Edd. Camor. Basil. I. a. ad in textu Robor teli v echel ἐῆς, ι . In margine ed Basil. 2. οὶς, οἶς, sis, cui emendationi adstipulatus est Madius Comment. p. 34. Sed legendum Utique esse ο ι, patet ex loco Strabonis VIII, p. 19, ubi
non solum hoc Empedoctis hemistichium laudatur, sed etiam
463쪽
ο 1. Fus de nostro loco disseruit Victorius Var. Lect. lib. VIII. Attulit Strabo alia poeticae apocope exempla, ut sunt βρῖ- κρῖ pro βριαρον κρῖμνον λῖ- ροι pro iοινωράδε ορο αλψι- ἔρι pro ἄλφιτον ἔρινον.
f. 3. υτων δὲ των νομάτων' Sic rescripsi ex auctoritate Codd. Vulgo 'Eτι δε τῶν νομάτων. Sed Codd. Med. Omne ετ omittunt Medi c. A. non habet αυτων, tu legit δε των όνοριά. των, unde αύτων excidisse manifestum fit Cod. Ven. αυτων δὲ ὀνομὰτων Leid. των δὲ των ὀνομάτων Guelph. Paris et o 4o. s. Moret. αυτων δὲ των ὀνομ. quo sueti idem secutus sum. In omnibus his Codd. deest ἔτι victorius Eτιαυτων δὲ των ὀνομ. Γ δε θηλεα Cod. Ven. ἡ λαια semper.
κειται ταυτα δε ἐστι δύο, τὸ ψ καια Vulgo legitur in edd. σα τελευτα is, ν καὶ omisso καὶ σ), καὶ ἴσα έκτούτων ἄφωνων σίγκειται γ δ ε δ το ι καὶ ξ Enimvero hanc lectionem mendo laborare, in oculos incurrebat. Edd. Ald Camot Basil. i. a. echel. Robor teli Mad. Victor. CastelV. εκ ου των *ωνων Valla quae ex hoc consant. Correxit itaque Massius Comm. p. 23 7 οσα . G το ν καὶ κ αὶ, και ,α44 τούτων πω ὰσ,ών ων - σύγκειτα r. Codd. si . recentius collati meliora suppeditarunt Medicet omnes, Ven Leid Paris. 74 I. oclo Guelph. s. o rei pro έκ τούτων φώνων σύγκειται, habent εκ τούτου σύγκειται Iam Morellus ex Cod suo locum sic constititit, titnos exhibuim his Approbarunt hanc correctionem alte sus , insantitus , Ha ksius, Arius , qui eam in texit: mrecepit, rwhmus. Praeferebat lectionem Aldinam Hian. sus , non dubitans tamen deesse quaedam , ignarus lectionis Codicta in Harisius in nota p. I 6 proposuit καὶ ο σα
necesse est nostrae lectioni aliquid addere. Ceterum, monente Tymuluit , egregie convenit Aristoteli cum Herodiano,
masculinorum terminationes ita definiente: πεντε iσὶ στοι πιι τελικα των ρσενικων νομὰτων, . . . . . . illi piro me των νομάτων κανόνων ἐκ των ΓΤρωδιανου f. Harlet.
6 6. eque tamen obliviscendiim est, tio Victorius est ἐφ h. l. p. 26: , Non plenam huius rei scientiam tradi-
464쪽
dit Aristoteles); cui enim notum non est, virilia multa nomina desinere in σξ Pro και Cod Med. A.
το καὶ . Med. C. en το καὶ ξ . Ei η καὶ ω Cod Guelph. ει in και - λέγα. ἘσTE σα συμβαiνει πλήθει εἰς σα τὰ αρρενα καὶ τὰ Θ, - λεα το γὰρ - και το ξ αὐτ ἐστιν Massius emendare voluit c στε υκ σα . - το γὰρ . και το ξ κ αὶ σταυτὰ στιν Recte obiecit Victorius p. 226 , Veritas pervulgatae lectionis nullo negotio intelligitur. Si numerus terminationum in utroque genere impar fuisset, quid attinebat id demonstra res res enim ita admirationem nullana habuisset nunc vero cum respondeat , mirificeque inter se consentiat, res animadversione digna fuit. , Interim doctrina in textu propinata haud vera est, ciure hinc cod-ligi potest, totum locum esse mancum Herodianus . tuis pra laudato octo Femininorum terminationes recenset: τε-
και τὸ ς κ αὶ το ταυτα στιν Sed το ι καὶ τὸ ξ ταυτα ad το in antecedentibus referri, facile subintelligitur Pro ταυτα στιν utligo legitur αυτα εστιν Male Correxerundiam aditis & Victorius e Codd. suis. Nec aliter en Leid. Paris Guelph. Pro πλήρει Med. A. πληθη. Idem med C. Ven. τὸ γὰρ τ pro τὸ γαρ ι .Eις δ το ι τρiu μόνον Ita Codd. Med. omnes, en Leid. Guelph. Paris id f. xloret qui etiam in textu μόνον dedit. Vulgo: i δε το ι τρία μόνα. Reponi iussit μόνον Irinstan-kius quoque.
pro vulgato πέπερι.Γ πω , το ἁπυ, το γόνυ , το δόρυ , τ αστω Desunt haec in Codd. Med. omnibus, in Paris . omnibus, Vener Leid Guelph. s. Moret. Eiicienda e textu esse censuit Winst.anteius. Sunt etiam plura nomina, quae peruinis ter
T δε μεταξυ i ταυτα, και ν καὶ ' Deesse quaedam etiam in hoc loco, manifestum est. Sunt neutra quae in αδερ terminantur Madius legendum putavit: τὰ δὲ με
465쪽
κα οὐδετέρων εο , e. i. . . . . quod cum Morelii emendatione consentit Textum tamen non uidui.
f. et Σατεστάτ1 μὲν οὐν εστιν Deest εστιν in ed. Hein LN Κλεοφωντος ποiησις και ἡ Σθενέλχυ me Cleophonte vid. supra notam ad cap. III, 3, ad Rhetor. III, 7, et Ad Stheneli dictionem tenuem, ieiunam allusit Aristophanes in fragmento p . Athen. IX, p. 367 . ubi homo iamelicus introducitur dicens: Καὶ πως ἐγὼ Σθενέλου cpsi γοιμ. α ρ . τι,
Posterior versus apud Pollucem VI, 6 , sic legitur:
Ela οξος ἐμβαπτόμενος ia λεπτους αλας, quam lectionem praefert serat littus, ita ut duo versus duobus interlocutoribus tribuantur, quorum primu interrogat Et plomodo ego edere possim verbum aliquod Stheneli ' Alter respondet: Si prius in acetum, sales rnutos immergas, quo ei sapor indatur. Ipsius Stheneli versum sat ieiunii in laudat idem Athenaeus lib. X Σθένελος τε ο ποιὲlτὴς ου κακῶς ιρηκεν οινος και ρονέοντας ὰQροσύνας ἄπο si ἄλλε i. Secundum Harpocrationem v ΣΘενελος έκωμ*δε αυτ ν Sthenelum ci του Πλὰτωνος Λάκωνας γρAq.ας, ω τ ὰλλότρια πισφετεριζόμενον. f. q. Ἀλλ' αν τις ἁπαντα τοιαυτα ποι ruση Vulgo ἄλλ'
mul omnia talia faceret. Enimvero seri plane nequit , ut aliquis ut omnibus talibus, glossa , translatione, extensione
πὰντι τω παρα το κυριον, utatur Sequitur etiam in textu :αν μεν οὐν εὐμεταφορων , αινιγμα. ἐὰν δε εὐγλωττῶν βαρ-
βαρεισμός. Ergo ipse Aristoteles non loquitur de hoc, ut Uinti omnia illa adhibeantur Sensus est potius quiando omnia vel per et horas , vel per glossas c. proseruntur, oratio fit aeniema, via barbarismus Eodem modo Quintilian Inst. orat. VIII, 6 se Ut modicus autem atque opportunus eius semetaphorae usus illustrat oratione ni ita frequens Mobscuratin taedi complet continuus vero in allegoriam O aenigma t. o Itaque s ecutus sum Codd. auctoritatem. In Medi c. omnibus, en Leid Paris. oclo Guelph. s. Moret abest
2μα Iidem Codd. praeter Mediceos nec non Paris. 7qΙ.
466쪽
omittunt τοι ante τοιαύτα Med. D. pro τὰ τοιαυτα habet ταυτα Delevi . 2μα- τὰ in textu vulgato , quibus d letis denium sensus prodit veru S. 'Aν μὲ οὐν εὐμεταφορων , iis ιγιλα έαν δε ἐκ γλωττων, βαρβαρισμος' Vtilgo καὶ βαρβαρισμος Retinendum putavit καὶ ι ratis ob maiorem emphasin. Verum deest in Codd. omnibtis , infra repetit Aristoteles εκ δε των γλωττῶν ο βαρβαρισμος. miserunt καὶ in textu ain Mo-relius, Tyrwhiit omnino verba αν μεν οὐν - καὶ βαρβαρισμος inclusive desiderantur in Codd. Med. C. Veneto Med. A. mittit tantum αν μεν οὐν κ μεταφορων , ci- νιγμα reliqua habet. f. s. ινiγματος γαρ ιδέα αύτη ἐστι Codd. Med. omnes, Ven Leid Guelph. Paris. oclo. Mi . Oret. αἰνέγματός τε
γαρ Deest αυτη ἐστι in Med. B. Guelph. M s. Moret Paris. Ogo. Tο, λέγοντα τὰ tu πάρποντα, δύνατα συνά ιαι Cod. Med. A. τα λέγοντα Med. C. Gen. τὸ λέγον τα παρ . Omittit τα antei πὰρ χοντα Cod. Leid quoque Irinstantaus in notis pag. o sic emendare voluit τὸ λέγοντα τα π- αρχοντα δυνατα συνάψαι, hoc sensu Aenigmatis formae erit, ut dicens coniungat τα υ πὰρχοντα ἀδύνατα, quae
inter se congruere non possunt. Bene autem defendit vulgatam lectionem & interpunctionem Niningius Notes pag. 33. Monet, si emendationem instanteii amplectaris, nullam prodire ex verbis aenigmatis definitionem Aenigmatis enim naturam esse hanc, ut dicens componat Ebπὰρ οροτα quae re vera ita composita sunt, sed αδύνατα συνα-- ιαι , quae componi non posse videi itur Laudat wt ne iustam versionem Piceolominu forma e essentia est' enigma consisse in quest , he nil di cose, che Veramente sia
no, si congiunghino inseme cos cis appajano impossibilita sar
inseme. Κατα μὰν οὐ τὴν των όνομὰτων σύνθεσιν Scribe, quod nemo Vidit την των κυρiων νομάτων συνθεσιν , inquit min-yrus not. p. 94 . opponit enim Aristoteles τὴν των κυρiωνονομάτων σύνθεσιν , καὶ τὴν ἐκ μεταφορων συγκειμεν i ν. quitur enim κατα δὲ την μετα φορα ἐνδεχεται. , Attamen non opposuit Aristoteles κύριον νομα soli metaphorae, sed omnibus aliis verbis. Quapropter min coniicit legendum των αλλων νομάτων, arbitratus tamen simul, nihil
sorsitan in texti deficere. Sensus est Aenigma feri non po
467쪽
se per meram constructionem verborum aliquam verum Per metaphoram feri posse. Textu integer.'Aiδρ' δὰν πυ- χγαλκον τ' ἀνέρι κολλψαντα DCodd. Med. B. C. D. Guelph. s. oret Paris. oclo. Aνδρα Πον. Sic etiam edd. Ald. Camot Basil mechel. Robori Castet v. Mad. ostrum restituit Victonus Med. omneS, praeter
Codd. modo laudatos etiam Ven. laris. 74 I. O38. πυ- ρiχαλκον. dem tuentur edd. antiquiores. Non bene. De ipso aenigmate cf. Ot ad Rhetor IlI, 2, 12. Και τα τοιαυτα ε δε των γλωττῶν ο βαρβαρισμός. δεῖ ἄρα κεχρῆσθH πως τούτοις Ita e corruptis librorum Storum vestigiis praeclare emendavit Victorius Comment pag. Ω3I. Vulgo δι' ο να κέκρατα i πως τούτοις, sine sensu doneo. Invenit Victoritis in uno Codice, δεῖ ἄρα κεκρῆσθαι πως τούτοις in alio δεῖ ἁνα κεκρῆσθαι πως τουτοις Maditis
auctor est Comment. p. 39 nonnullos Codd. his verbis
Omnino carere neque versionem accli ea agnoscere ex
quo probabile fit, ea interpolata esse. In Codice Benedicti Lampridii, familiaris madu Victorii, legebatur εἰ
ἄρα κεκρασ2αι πως quae quidem lectio Mario approbata filii Sensus esset oportet itaque aliquo pacto i. e. temperate haecrescere, ne vel in aenigma vel in barbaramum incidamus menta Ilus rescribere voluit δι' ο ἄνακεκρὰ σSω πως τούτοις Codd. Med. omnes & reliqui recentius collati sic legunt: καὶ τατοιαυτα, κ των γλωττων βαρβαρισμος δε ανακεκρίσθαι Med. . . Guelph. Paris. 2o4O. 74 I. s. Oret. αρακεκρίσΘαι πως οὐτοις. Ita dedit Morelius in textu Valla vertit barbarismus fere his adiudicandus es. Maii emendationem Vinsaniatus praetulit Tyrioliti mavult vulgatum δι' o ἀνακέκραται τούτοις mutat autem τούτοις in ταύταις vi Z. ταῖς γλώτταις' hoc sensin quamobrem admiscetur qὶ dammodo illis. Vide eius not. p. 8 I. Equidem Victorianam emendationem ad exemplum Reid in textum recepi. Facile intelligitur, quomodo κε Uρῆσ2αι mutari potuerit in Codd. in κεκρέσθαι sed non tam facile, quomodo κεκρα- σθαι factum sit κεκοέσθαι. In Codd. Guelph. aris. oclo. M s. Moret post γλωττων est lacuna Forsitan quaedam textu exciderunt.
f. . T μὲν γαρ μὴ ἰδεωτικον ποιήσει Sic reponendum est Codd. T. fide cum Rei io, approbante etiam Gnsan-
468쪽
κλε in1ἰς Ἀρχαιας Vocatur Euclides ab Aristotele ἄρ- χαῖος, ut distinguatur ab Euclide Megarensi. Invectus au- te in erat Euclides ille in Homerum , quod hic varia dialecto ius esset, o in inaque pro lubitu protraxisset. Quam Iicentiam ut ridiculam faceret Euclides, ipsam in oratione soluta imitabatur, cuius specimen affert Aristoteles Ἱαμβοποιεῖν hoc loco est λοιδορε is , σκώπτειν , convittiam irradere Aristoteles supra cap. V I: Διὸ καὶ ιαμβεῖον καλεῖται νυν, o εν τω μέτρω τοίτω αμβιζον ἄλληλους. Cf. wining Notes pag. 4 I. Bian; situs pro αμβο ποιήσοις rescribere voluit
Euclides ratina Homerum castigaret, ipse in utrumque Vitium incidisset. Ei τις δώσειεν Restitui δώσειεν ex Cod Med. A. Vulgo δωσει. Minus bene. Ita sequentibus verba ii ἐξαλλὰττειν exciderunt e textu Tyr hitti, typothetae incuria. Oiον, Η τοι χάριν ιδον αραθώναδε βαίιζοντα ' Deest οὶον in Codd. Med. omnibus, in Veia Leid. Paris. 74 I. et o o Guelph. Pro Vulgato Di κριν, sive, ut aliae edd. laabent, no χὰρ im, Cod. Med. A. ει τι γεριεν Med. B. D. Paris. 74 I. τοι χθαριν Med. C. Ven. τ χ ὼριν Leid. ii τι . In uelph. ii ττ. Sequitur tum lacuna S proxime verba se ριν iδον αραθῶνα non μεγαβῆι α, ut falso legit quili unc Codicem in usum urgelsi contulit). Cum eodem fere redeat, quam scripturam praeieras; nam seni uciem per
469쪽
manet obscurus Cincertus, dedi cum Heinsio, R ibo
τοι ἄριν, quae saltem Graeca tint quid sit τι χαριν, nisi nomen proprium esse dixeri S plane non liquet. γ vhittus malebat ἡπiχαρην, nescio qua de causa, dubito, an ullum eiusmodi nomen Graecum fuerit Pro ειδεν Codd. Med. B. D. ιδον. In αραθώναδ omnes Codd. consentiunt. Edd. plurimae αραθωνα, omisso δε pro βαδιζοντα Cod. Roborteli Med. B. Guelph. Paris. Oη o. s. Moret. καθι-
quoque in textum recepta, quorum exemplum secutus sum; nam ad sinceritatem tilli dubitationi obnoxiam tam hunc, qua in priorem verium redigi posse, desperandum est Vulgo ου αν γεινάμενος το ἐκείνου ελλέβορον Cumme instana
coniectura satis conveniunt Codd. U. In Cod. Mendogae teste Mario Comm. pag. 4io, in libris si . Robortelli Explic. p. 26 i , in Medic eis omnibus, Ven Leid Paris.
νου omittitur ἐξ ante ελλέβορον in Codd. recent his collatis Omnibus Codd. Med. A. C. λέβορον Codd. Mendogae Robori. ξελλεβορον Dacerius, coniectura Hein si spreta,
legendum suspicatur: υκ ιν γευσα λενος κεινο ελλεβόροιο.
Euclidem arbitratur culpare in priori versu productam vocem αραθῶνα δε & quod brevis syllaba Qua βαδίζοντα Ii . . producitur tum quod duae breves syllabae νος in spondaeum mutantur, Ἐλλεβόροιο extendit hir. Probat Dacerii emendationem Curtius Casiti uetro correxit ζαλε βό- ρον p. 48I . Tyrwhitius Versum sic constituit not. pag. 383): υκ 1 ν γευσαμενος τον κείνου ελλώβωρον. Victorii verba mea facio Veritate desperata, nihil amplius curae suscipere de hac re Volui. , , f. . οὐτω τω τρόπω Cod. Med. D. τρόπω τοιουτω. In antecedentibus in textu τὸ μεν οὐν petiνεσόα πως χρω- μενον, Maio πως fili suspectum, quoniam deest in versio nibus Vallae Paccii. Verum retinendum est Vid. Victor. p. 233 QTWinini tes p. 4 9. Και επιτ i δες ἐπι γα γελοῖα Codd. Med. C. D. Leid. καὶ επιτηδες ἐπειτα . Sic etiana edd. Ald Bas. I. Valla Codd. Med. B. Paris. oclo. s. Moret. ἐπiτηδες, πεὶ
470쪽
τὰ Vitiose Nostram lectionem agnoscunt Medi c. A.
τὸ δ αρμόττοντος. 'Επι τὸ νεπων, θεωρείσθω D inhistus not. p. 84 legenduin censuit: π των πεκτὰ σεω , D. Nam tale quid
requirere, quae sequuntur , καὶ π της γλώττὲ ς κ. . .
Quin etiam primuna, quod statim proponitur exemplum Non ex epico carmine sumtum esse, sed ex iambico. Nihil autem in vulgata lectione inutati dum est. Qti id enim δἁρμόττον Ocum habeat in ἐπεκτὰ σε tamurrit A locum
habere debet in versibus omnino. Te επη significant de carmeneficum, carmina citius; is metri neque postea exe inpia Adducuntur ex carmine iambico tantum , sed etiam ex epicis. 'Εντδεια ἐνω: τω ονομὴ των ε i το μέτρον Cod Med. A. ἄν-
τιθεμiνων. Sic bioque Codd. Guelph. Paris. χO4o. s. Moret. Nonnulli Codd. Maii, Victorti Sera lemiceias Robori in ἄν τι- τίθεμένων, quam lectionem recepit Battetis us Vulgatam defendit Victorius Comm. p. et 34. Pro D, μέτρον Twinin eius maluit εὶς τὸ μέτριον Enimvero τὸ μέτρον dein significare potest, quod τὸ μέτριον Aristoteles paullo ante τὸ δ μετρον κοινὸν ι πὰντων ἐστὶ των μερων. Sed εἰς το μετρον h. l.
non ita es intelligendum, ut positum sit pro εἰ το μέτριον. Καὶ π των ἀλλων gig - Codd. Med. omnes, Guelph. Paris. O4o. s. Moret. δεῶν Ven. εἰδέων Deest iδῶν aed. Helias. E δὲ μόνον ἔνομα μ ἔτατειντος ) Ita dedi fide Codd. Med. A. B. C. Ven Leid. Paris. 74 I. o o. s. Moret Vulgo μεταθέντος. Nostra lectio melius respondet antecedenti in
IeX tu λετατιθεις αν τις Cocl. Guelph. μετατιθέντες In Med.
A correctum ei ab alia manu ντιτιθοῦντος Minime probaverim Drwhuri coniecturam , pro Aiσχύλου καὶ υρι ri-δου legendum esse Alcr υλω . E. Ἀντὶ κυρiου ειωθότος Hein suis: ντὶ κυρίου και .Φαt γεδαινα Codd. Leid Guelph. φαγὰ δενοι in editione Euripidis Oxoniensi versus sic legitur : αργεδαινα γ' ἰό
Ven Leid. ἐσ2iειν Paris et o 38 Soiνατό με τεθεικε. Vitiose. Recepta tamen est haec lectio Ioiνατο μετεθεικε in edd. Ald Camot Basil. Robori. Mad. echel. Rescripsit 2οι- ναται murorius. ετεθεικε postea mutatum in μετε)ηκε.