장음표시 사용
471쪽
Utrnisque poetae Aeschyli auripidis tragoediae Philoctetes inscriptae deperditae sunt. Aetatem tulit blus Philoctetes optiocli S.
Νυνδε μ' εων λιγος τε κα ουτιδα νος κά ἄκίκυς Ita legitur hic versus in Homeri Odyssea I, Is pro vi κέκυς habent καὶ kgi δης Codd. Med. omne. Med. A. ὰ 11δης , en Leid Guelph. f. Moret Paris nec non vers. Vallae Paccii, edd. Ald Camot Basil. echel. Mad. Robori. In ed. Cas et v. καὶ λειαίς. Cf. TVrimn Nores p. 64. Ε τις λέγοι τα θρια /ετατιθεὶς , υν δε μ' εω μικρός τε και ασθενικος και σιδisi Restitui λέγοι e Codd. Med. A. B. D. Guelph. Paris. o o. f. Mores suadente etiam Winstanteio Vulgo λέγει minus bene omnino desunt haec verba ει τις --ειδὴ in Cod Veneto. Med. A. καὶ
ουτιδανος καὶ ιη δίς. Perperam.
Δic ρον Ξικέλιον καταθεις λiγην τε τράπεζαν, Δίφρονμο ηρον καταιθέις μικράν τε τράπεζαν Hom. Odyss. , 2 9. Codd. Guelph. Paris . 74 i. O in o. s. Oret. i φρον τε ἀεικελ. Verba λου τε - καταθεὶς inclus desunt in Codd.
Med. A. C. WVen. Posterior versus deest in Par et o 38. In Cod Guelph. pro χ ρον μοχθηρὶν legitur it ρον τε μικρόν sed in margine notatur μοχ Τρόν. In edd. Homeri
legitur παραθεὶς pro καταθείς.
'Hiόιες βοόωσιν Locus de sumtus ex Hom. Il. I 6s. Codd. Medi c. A. Ven Leid. Iωνες . Med. B. C. ii ψες. Perperam Vitiosa haec scriptura fluxit quoque in edd. Ald. Basil me chel. Roborteli. Mad. Emendarunt eam demum obortillus mictoritis. Ceterum verbis illis Ηιόνες βοόωσιν ρευγομενης αλος ξω maris litora fluctibus pulsantis nus mirifice exprimitur. Dicebatur Plato hoc versu Homerico deterritus poemata sua combustisse. f. II. Ἀριφρὰ δης In nonnullis Codd. edd. vulgatis Ἀρειφρὰ δης Cod Med. A. 'Aνα φθαίης.' ουδεὶς ἄν ει ποι' Codd. Med. C. D. V en Leid. εὶ πη. 'Aλλὰ μηJ Cod Med. D. καὶ μή.'Lγω δε νιν Videbatti sibi Drwhitius ipsissimum exemplum , ad quod respexis Ie Ariphradem sive Aristotelem credibile sit, reperisse m op nocl. Oedip. Colon. s. 98o: Ἀλλ' εν γὰρ υ εξοιδα, σε μεν κόντ έμὲ
Sed possunt similia exempla indicari plura. A, ot Vol. V. Ci
472쪽
Γ το μοιον Θεωρεῖν ἐστι fulgo mittitur articulus τὸ ante ομοιον Restituit eum Tyrwhittus fide Codd. Ven Guelph. Paris omnium Legitur quoque in ed. Ald. Cf. Rhetor. III,
II: Δεῖ δε μεταφέρειν, καθαπερ εἰρηται πρότερον, πο οἰκεiων καὶ μὴ φαινερων οἷον κα έν φιλοσοφία το μοιον και πολύ διε υσι θεωρεῖν ευ στόχου.
f. 3. ι δὲ μετα*οραὶ τοῖς αμβείοις Cod paris et o 38. τοῖς ἰάμβοις Annotabo hic emendationem Uinsanisii nor. p. 3ΟΣ in Rhet III, et. 6 T δε κυριον καὶτ οὶκεῖον, ea
tu εταφορα μόναι χρήσιμοι lege μόνα Ἀγίοιμα πρὸς τi: τῶν ψιλων λόγων λες ιν σημεῖον δε δτι τοὐτοις μόνοις παντος χρῶνται πὰντες γαρ μεταφοραῖς διαλέγονται, και τοῖς i-κεiοις, καὶ τοῖς κυρiοις.
σοι καὶ ε λογοι τὶ χρίσαιτοί Codd. Med. omneso σοι λογοι τὶ χ Codd. Ven. Guelph. Paris et o o. f. Moret. σοι καὶ ε οσοις τὶς . Similiter Cod. Le id praeterquam quod habet i In χρ ii σαιτο consentiunt Codd.
Med. B. D. Leid Guelph. Paris. 74 I. 2oqo. s. Moret. edd. Victorii QTyrWhitti . Vulgo γήσεται. Minus bene.
g. I. Περὶ μεν - τα εἰρημενα DPertinebant haec in edd. antiquioribus ad caput stiperius, ad quod etiani num a plerisque editoribus reseruntur. Enimvero, ut bene vidit Midius Comment. p. 24 sequitur περὶ δὲ τῆς διηγη χα-τικῆς, ωparticula δε responde utique antecedenti μεν Ergo membrum illud περὶ μεν . . . cum sequentibus iungendum erat. Και εν ζαμετρη, μιμητικης Ex emendatione flet sicertissima, a Res is quoque in textum recepta . Vulgo καὶ ἐν μέτρω μιμiπικῆς Vestigia verae lectionis offerunt Codd. 'en Med. D. iii habent καὶ μαέτρω . Ita quoqtie ed. Aldina. Med. A. εμμέτρου. Loquitur Aristoteles de poesi
473쪽
ica, cui ex eius sententia solum metrum luroicum aptum est. Infra ait cap. XXV γαρ τμ έν αλλω τινι μετρὶ 3-
νοιτο. Supra cap. VII περι μὰν οὐ της ἐν ζαμετροις μιμ.ητικῆς - Οερο ερουμεν. Defendit tamen vulgatam te et ionem Vinstant ius, putans, per ροτρον hic heroicum carmen
intelligi, quod honoris causa του μετρου nomine insigniatur; in quo viro docto non assentior. Harissim maluit νμ ετρ - πλω. Sed melior est hac emendatione vulgata lectio. Quomodo enim disierat a με τρω simpliciter dicto του μήτρον απλουν, equidem non perspicio. Πρας ιν λην καὶ τελείαν Deest και in Codd. Guelph. Parii et o o. s. Moret. Eχουσαν ὀρχὴν και μέσον και τελος Codd. Med. A. C. Leid. μεσην Med. D. Paris. 74 I. 2oqo Guelph. s. Mo-
Ven Leid. νολον Perperam. Κα. μὴ μοιας στορ iαις τας συι θωεις εἰναι Sic pulcherrime emendavit Dacerius Remurque pag. 4i6 . Corrupte vulgo legebatur: καὶ μη φλοια CCodd. Med. Ven. μη - δεμιας ιστορ iet τας συνήθεις . Codd. Med. A. C. τα, συνν - θη. Venet. τα crisi θει δεινα ι, nullo sensu Admiseruiit intextum Dacerii coniect uram tum Balteusuis, Reig. Tyr- Whiit Lectionem Codd. τα συνήθη secutus est Victorius; mo ne autem, verba omnino esse corrupta, nec commodum
sensum inde elici polle Forsitan in coniectura in suam Da-cerius tricissi Heinsi versione Latina neque historiis mitim
eius constitutionem esse debere. Aliam propinavit conte tura in Dacerius hanc: και μὴ μοια σIo8iαις τα συνεχ λειναι neque mitis hio, is compositiones esse Gouistonus retenta vulgata lemone pro λη μοίας rescribere Voluit μηό μως, fit bitias nequaquam esse portere tanquam historias vulgares. Sed firmant priore in Dacerii emendationem etiam sequentia. f. 2. Κατα τους αυτους γόνους ἴτ' ἐν Σαλαμῖνι γενετο ναυμαχiα, καὶ λ ἐν Σικελiα Καρχηδ)ι iω μὰ χη Codd. Med ιC. D. V en Leid. ει' ἐν Σικελiet ita quoque edd. Ald oc
cutus eii Aristoteles Herodotum VII, 66 p. 36 ed. e D seling, qui famam ita tulisse dicit: πρὸ δὲ καὶ τοιδε λε
474쪽
λαμῖνι τους Ἱλληνας τὸ Πέρσην Tradit vero Diodorus Sic. I, 24, Vol. IV, p. 13 ed. Bi p. pugnam Siculorum cum Carthaginiensibus eodem accidisse die, quo Leonidas cum trecentis Spartanis ad Thermopylas occubuit, maiorem in hac re Diodoro fidem habendam esse docet alchen aer ad h. l. Cf. Perigon ad Aelian. V. H. VI, II, Mytten-hach ad Plutarcii. de sera num vind. p. 37. Falso ora lo-nus arbitratus est, Hamilcarem a Xerxe invitatum Siciliam invasisse cum potius Carthaginienses auxilio venerint Terillo, Himerae tyranno, a Therone eleelo. Προς το αυτ συντεινουσα τέλος Codd. Med. B. Guelph. Paris et o o. s. Moret τε iνουσαι. Verius forsitan Med.
δεν iνεται τέλος Desunt haec in Cod. Med. A. In Cod. Parii et o 38. pro ατερου legitur Zατερον Mox pro b Ven. habet άν.
f. 3. Διο, σπερ εἰ πομεν, i δη καὶ ταύτη θεσπέσιος ανς α νεi, 'Oα11ρος Mutavi eis exemplo & suadente lumin-pio Alaues p. 47 a vulgarem inter punitionem σπερειπομεν ἡ δη, . . d. c. . . Ut no interpunximus, sensus est Quare, ut diximus, iam in me ita ipsa argumenti electione es, antis apparere debet Homerias. Tia μηλε τὸν πόλεμον Codd. Ven Leid Guelph. Paris. 2C O. s. Moret. το μηδε . . Ita quoque edd. Ald Ba
Nυν δ' εν μέρος ἄπολκβων πεισοδέοις κεχυηται -υτω νὴ πολλοῖς Vulgata lettio, in qua vox αυτων non suspecta habetur, commodum diastina non praebet Vertitur: une auton uniam partem de mens, multis earum ii Z partium' usus es, ut pisodiis. In antecedentibit μέρη , partes, Cilmemorantur, ad UaSαυτῶν referri possit itaque referiendum est ad D μέρος proxime antecedeia S tum Butem sensit exit sibi repugnans. Emendavit mn s αὐτου pro αὐ- των , recepit coniecturam hanc adeo in textum lect ih s. Enimvero qui fieri potest , ut poeta ut Atti eadem Parae tant- quam argumento simul tanquam odiis Scio quidem explicari ιυτου sic poetam desumsisse unam partem tilla ei admiscuisse epis dia; verum hic enius e verbis elici
475쪽
nequit Paccius vertit pluribus in ea epifodiis usus est. Legit itaque ἐν et G. Praetulerunt hanc lectionem Massius 'Actorius Manet tamen in sensu cin verbis aliqua difficultas. Niningio familiarium aliquis ingeniosam suppeditavit
coniecturam αλλων pro αυτων. Tum esset sensus unam pamtem belli Troianio desumens, ceteris partibus ut epifodus ususebi Darem equidem huic coniecturae locum in textu, nisi animadvertissem, m versione Vallae vocem αὐτων, sive aliam in eius loco, omnino non exprimi Puto igitur, simpliciter esse legendum: πεισοδiοις ἐπιψαι πολλοῖς Quare αυ- των uncinis inclus1.οῖς διαλαμβἁνει τὴ ποίησιν Codd. ed. Omnes, Ven. Leid Guelph. Paris et o 38. o o. s. Moret. Valla, edd. Ald Bassit. I. 2 3. δις διαλ. . . Sed Paccius vertit quibus legit itaque P, quod ex eius versione posteriores editores resti ruerunt. f. q. D τοι Κυπρια ποι σας, καὶ τὸν μικρὰν λιαδα Inplerisque edd. legitur τὰ Κυπριακά. Codd. Med. . . D. Ven τὰ Κωπρικα. Reponendum est cum Rei twhitto Κύπρια, ut in sequentibus carminis nomen assertur: κ δε Κυπρiων πολλαι Pro τὴν μικρα Ἱλ. Cod Med. A. μακρὰν. Ven. μικρὴν Perperam. f. de carminibus Cypriis cie .rma
Iliade Excurs Itona ad Virgil Aen. lib. II, p. 28 sq. ubi totus hic Aristotelis locus egregie expositus est, & fragmentum Chresto mathiae Procli ex Cod. Escorialensi descriptum editum in Bibliothe de alte Literatur und Ku T. I. Gottingae 786. Η δυο μόναι Codd. Med. omnes Gen. Leid. ii ytis
Ἐκ δ'ε Κυπρίων πολλαι Deest εκ in Codd. Medic eis omnibus. Pro πολλαι Med. D. habet πολλὰς. Καὶ ἐκ τῆς μικρῆς 'Iλιάδους πλέον ὀκτω Codd. Venet. Leid Guelph. Paris et odo. s. Moret. καὶ τῆς μ. λ π ὁ. Numerus voce ὀκτω definitus mihi suspectris est. Prim timo mittitur ὀκτω in Cod Medi c. A. deinde enumerantur 1 a-tim ab Aristotele ipso non octo, sed decem tragoediae, quibus carmina Cypri parva Ilias argumenta dederint; constat denique, quod etiam Tyriphitius monuit not. p. 19o), a totis Aeschylo, Sophocles Euripide non pauciores alias sit per itidem argumentis compositas fuisse Pertinent huc ex fabulis adhuc superstitibus Sophoclis Aiας λα-
476쪽
Λοκρος Ἀεμνων, Sophoclis Ἀντη ρίδαι, Λαοκόων, Πολυξένη , Πρίαμος, Φιλοκτήτης ὁ ἐν ροία plures fortasse aliae. Vocem κτω itaque e textu eiiciendam esse censeo. υρυπυλος , Πτωχεια, Λὰ καιναι Suspicatus est Victorius Comment pag. 47o, coniuncte legendum esse Πτωχεία
Αακαινα, ea de causa , quod alia numerus tragoediarum ab Aristotele laudatarum non conveniat numero πλεῖόνικτω supra definito. Verum hanc difficultatem equidem aliter removi Codd. Med. A. D. Paris sto 38. Cedd Ald. Basil. I. 2. 3. Wechel Mad Roborteli. Victor Castet . Dacer legunt Aὰ καινα sub qua Helena intelligatur. Cum tamen plurimi Codd. in ἁκαιι α consentiant, & ex Polluce X, Io, Prisciano XVIII, p. II 7 d. ut sch. vid. Curtius Anmer unge tu AHqot. Dichtkiis p. 3o8 appareat, Sophoclem composuisse tragoediam Λακαιναι ini cruptam, in vulgata lectione nihil mutandum est. De Eurymis vid Virgil Aen. II, II 4, ibique H ne. 'Iλέου πέρσις Cod Paris. o 38. περσις, supra scripto
tione Iliaca vid Virg. Aen. II, 37 seq. Cf. Honu notas Exc. IV ad lib. II Aen. p. 23 sq:
f. I. 1τι δε τα ign ταυτα δ'ς ἔγγιν' Codd. Med. C. Ven. ταυτα δῶ omittunt. Cod. Leid. I, pro δεῖ Ed Ald. ετ τε τι ει in ταυτα pia sic quoque in ed. Bas. I. ἐχειν. Vitiose. Η σας 11τικην δεῖ u/αι In Codd. Med. A. B. D. Venet. Leid Guelph. Paris. 74 I. oclo. s. Moret. δεῖ εἶναι d est. In Med. C. deest etiam παθητιμ m.
Και πρωτος και κα1ως' Codd. Ven Leid. edd. Ald Ba sit. Mechel Mad Roborteli κανός. x versione Paccii, φl bus fane cunctis lante alios lienisti in Homerus vatestitittir, Massius inienda, u Comment. p. 23s καί πρώτως καὶ ι κανως Ita quoque dedit in textu Victoritis. Se ivulgatum πρωτος iure locum sibi vindicat; καrῶς re te
477쪽
3. 2. Και - ποιηματων Codd. Med. A. C. D. Leid. πονηματων Ven. πονυμὰτων librAriorum peccato. 'Aναγνώρισις γὰρ καὶ δι' ολου ἡθικον Vulgo: ἀναγνώ- ριπις γὰρ διολου καὶ ἡρική. At enimvero, quo modo Aristoteles dicere potuerit, per totam Odriseam agnitionem Use pPaccius vertit ut quae agnitionibus constet O per totum moratast. Legit itaque interpres inmodice suo, quod nos dedimus, quodque reponendum esse iam aditis, ex huius commentario instantestis monuit. Mutavi θικη in ηθικον cum Reifio, quoniam praecedentia; πλουν καὶ παθητικο - πεπλεγμ.ένον exigunt etiam 1θικον. In scriptura δι λου omnes Codd. conveniunt. Vulgo θόλου. In margine libri penes et Burges, notante insaniero, nonnemo adscripserat coniecturam hanc ἄναγνωρισις γὰρ διπλi καὶ ἡθικη. Parum feliciter. Cf. Longin de sublimi p. 37 d. Tota p. ου γὰρ αλλ' ii τῆς λι ἁδος πιλογός ἐστιν η 'Oδυσ-
σεια δευτέρου δε ἔνεκα παριστορεiσθω τα κατα τὴν 'Oδόσσειαν, πως δ σοι γνώριμον ως η ἁ πακμὴ του παθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγαφούσι καὶ ποιητ se εὶ ἡθος ἐκλύεται. τοιαυτα γὰρ που τα περὶ την του 'Oδυσσέως θικως αὐτωβιολογούμενα οἰκιαν, iονεὶ κωμωδια i ἐστιν ἡ θολογουμgν11.
Προς δὲ τούτοις Codd. Victor Ven Guelpherb. Pari cstoclo. s. Oret. πρὸς γὰρ . Πάντας περβέβλ1iκg Codd. quidam adii, Ven Leid. πάντα Quod si ita legeris, supplendum est κατα Melius tamen vulgatum Codd. Med. B. C. Guelph. Paris. o o. M s. Mor. περβέβηκε. f. . Tῆς συστὰ σεως meest τῆς in plerisque edd. Agn scunt autem Codd. Contra in antecedentibus vulgo: in α- φερε δε καὶ κατὰ Sed respuunt καὶ Codd. κανος ο ειργν ένος Vulgo ἱκανὴ εἰρηαε,ος Marius inseruit . Recte. Secuti sunt adium Victor Moret. Heins. Reig. TyrWh. uentur ο etiam Codd.
Προς τε το πλῆθος των τραγωδιὼν των εἰς μίαν ἁκροασιν τιθεμένων παρήκοιεν Codd. Med. A. C. Ven Leid. Valla πρόσθεν Med. B. Paris. O4o. πρὸς δε Codd. Med. Omnes omittunt των ante τραγωδιων. Valla habet tragoedorum. Cod. Glielph. πρὸς δε το πληθος τραγωδίων των iρημενωνκ. . . Quot tragoediae simul Athenis doctae fuerint. nondum satis ad liquidum perductum est Vid. Winingit res p. 74. Tyr hit ad h. l. p. 92. Tractavit hoc se sumentum etiam BarthAemr, Galliae decus immortale, in C q
478쪽
Memoires de PAcad. des insor. T. XXXIX. Ceterum nostris temporibus, quibus ex nimia longitudine ilia dis Odys
seae, cum per unum diem integrum nec a rhapsodo decantari, nec ab auditoribtis audiri potuerint, colligitur , ista carmina non ab in eodemque poeta prosecta esse posse, dignum est, quod notetur, acerii assertum . Remarques p. 439): Iliade, Odyssee o Enerri soni eniterement conformes a L reeieci'Aristote elles petivent tre lues hacune dianstin seu l)our. winingius hoc acerii assertum referens addit For a ager indeed i illiso say,hut might e done f
Madium Comna pag. 38), Codd. Victor Ven Leid. Guelph. Par. o 4 o. i. oret. Valla post πολλα insertum habent ας ρη. Recepit hanc vocem in textum Drwhinus. Mihi tamen videtur ea a librariis interpolata esse, cum sequentia ἄλλα τὸ - μερος μόνον interpolationi ansam darent. Quare vulgatam lectionem restitui. στι πολλα μέρη 2μα ποιεῖ, περαιιόμενα Cod Med. A.
f. . Περιττia γαρ κου ἡ δ. μὴ η τις των αλλων' Codd. Med. A. C. D. V en Leid. Paris i 43. o 38. Codd. Ma- dii δε nonnulli Victorii, nec non Valla Qedd. Ald Bas. pro φησι habent κίνησις. Sed utique praeferenda est recepta lectio, quam alii Codd. Paccii versio agnoscunt. TI εριττε hoc loco in bonam partem accipienda est. Imitatio
per narrationem Bbundantiorem, quam ceterde, ornarii mrecipit. Cf. Tyr hiit ad h. l. Iana non opus est emendatione a miningio Νotes p. 48 proposita περ πτη γαρ
Γ δ' ἰαμβικὸν καὶ τετράμετρον κινητικα Codd. Med. B. D. Guelph. Paris . ouo. s. Moret. τ δε αμβεῖον Cod. Med. A. κινητικον. Guelph. Parii. o o. s. ore l. nητικαi Victorius Comment. p. 2G2 pro κινητικα maluu
479쪽
κινητα quoniam κιν1πικον significet vim movendi habens, sed non mobile ipsti in posterius tamen sabili opponatur. Verum dicitur αμβικον vel propterea κινητικον, quod o vendi vim habet. Igitur vulgata lectio, quam omnes Codd. tuentur, est ervanda. Cf. Arist. Probi laarmon L. f. . Ei μιγνύοι τις αυτ , σπερ α ιρ, iure hCodd. Med. A. D. εἰ is γνο siti Med. C. Ven. εἰ μη γνυοι Leid. i μιγνυη. De Chaeremone vid supra ad cap. II 6.T αρμόττον αυτῆ διαιρεῖσ2αι In αυτ consentiunt Codia Med. omnes, Vera Leid. Glielph. Paris . o 4O. s. Moret. Vallae versio. Vulgo αυτό. Emendavit iam Marius κυ- τη, recto casu secundum script tiram, intelligens tamen haud dubie dativit m αὐτῆ. Paccius in vertit ac si υτ in
Cod suo habuisset Verum αυτ e Stis restituit Victorius, quod etiam agnoscunt edd. Moret Casaub Balteus. Rei Z. Tyr hi tr. f. 8. Oμηρος δὲ Ἀπαινεῖσθαι Desunt in Cod Guelph. librarii incurid.
τον γὰρ δει τον ποιimii ν λὰχ ιστα λεγειν. Eleganter quidem potest tamen ferri vulgata quoqtie lectio. f. 9. Δι' ὀλου Cod. Ven. δεόλου.
ειηθη, ἁλλ' ἐχοντα θη Locus est corruptus, vix Codicum ope omnino sanandiis Secutus tamen sum Codicum fidem. Vulgo: καὶ ουδὲν κηθες, ἄλλ' ἔπιον ηθος Reiftus Ο-cem ηθος post ii αλλο τι expunxit, quod non probo, tametsi me quoque offendere eandem vocem bis in i ubsequentibus repetitam non negem. Quod si autem prius θος deleas, Aristotelis sententia, Homerum inducere marem, Vel fem nam, vel aliud quid sit absurda mi initis noti versu S: Br.run area Pharabes KLhe, undistic vomandere Parbe. ostram lectio. nem habent Codd. recentius collati omnesin versio allae.
480쪽
aegre nos carere posse. Nullo enim sensus detrimento, Oratione bene procedente tum ita legeretur Δεῖ με ο
ἐν ταῖς τραγωδέαις ποιεῖν το θαυμαστόν μαλλον δ' ενδε- ται ν η ποποιε - διοι τὸ μ ii ὁρῆν εἰς τὸν πράττοντα.
Ἐπεὶ τα περὶ την Ἀκτορος iωξιν Ita dedit IJctorius e Codd. eque aliter legunt Med. B. Guelph. Paris. o 4O. M s. Moret Vulgo Eπειτα τὰ Victoritim secuti sunt Bat teus. Reig. Tyrwhit t. id Il. X, o :
Εστι δε τουτο πα ραλογισμός' ιονται γαρ ανθρωποι, ταντουδὶ οντος τοδὶ ἡ γινομένου γίνiπαι, ε το στερόν εστι, και το πρότερον εἰναι, ἡ γένεσ2αι Dedi hunc locum corruptissimum, quemadmodum mi orius eum exhibuit, quan
vis neque ab hoc pristinae integritati restitutus sit Edd. Ald. Camot Bassi l. echel. Mad. in textu Robor teli Sytb. Casa ub Duvall. Gouision Oxon. Cooke, instant. Har-
ς τὸ στερον. Ex hac scripturae in Codd. varietate Victorius p. as lectionem sic constituit, ut nos dedimus. uentur eandem Moret Castet v. ait. Rei et Tyrwhit t. Vide Arist. de Soph. elench. cap. V. 6, Vol. III ed. ip δὲ παρια
Cf. Rhet. II, 4. III, 7. 6.Tουτ δε εο τι εἶδος Verba haec ad conclusionem antecedentem εἰ το υ στερόν εο τι, καὶ τὸ πρότερον Hναι η γι ιῆσθαι reserenda sunt.