장음표시 사용
81쪽
adfigere a proprie: f. h. VII, 686 lubentem equo. X,
olis lanos XII, 68 missile Summo i 1it eliseo. Quoeli in libris quibusdam ct sibi scriptum esse docet. 2 translato Val. VIII, 28 si faecim uestis Aeeti u otiris. St. h. II, Is ct fimitanimo colorCS.. adfingere Si Silv. II, I, Ibo nil eris illincto bonis. adfrangere Verbum a Statio novatum apud Sidonium redit: Silv. V I, 36 Iehuleis hiemes, frunctere bustis. h. X, a Utiris rei runctunt sostibus tincti es V, Ibo lenis i r inctere
suri os tiberibi is Finita eWalh andrii chen F lotZ lex. S. V.). Melius rem intellexit Barth, frangere ad ubera explicansi. e. puero lactentes trucidare, quod desidera sententia
adfremere verbum apud Silium iterum occurrit Val. I, 28 o fremit his bellipotens). ad indere verbi passiva forma legitur St. h. III, 86 nuy
adhibere I in praepositio St. Silv. V, 3, 3 quas inferias
praemittit olor, quod volucres nautis minantur in q,utrioso hibebo octos 2 dativus Mart. VI, tonsorem Ositi m advocare invitare al. III, IIT , ,eios o hibere
82쪽
bus Istrum, ubi dativum accipitinios (lex s. v. interpretatis: gutaen linen on den Romerii dichirten Unterveer- sungsbedirigungen Wingen F. De ablativo quoque cogitari potest. Cfr iure iurando atqm adigere F. Infinitivus ver
adiungere verbi passiva forma invenitur Val. II, 2s tuis
adlabi Val. III, id notis uilis ratis). h. Silv. III, 2, 3 Glutietis utriis clubitur oris. h. II, o Cyllenitis mis
83쪽
rietil motis h. XII, i , Infictonen i uomque Creon crustic leto Umol Cl. adnatare St. Th. VII, Tra nutet umbr Leehueo adneetere f. Silv. III, 2, 2 Simimis mur et clis. adniti verbi participium cum casu coniunctum invenitur: St. Th. II, 25 ct nisi uel is, quem dativum accipi opor- tot. se Verg. Aen. XII, 2 hust uilitiae columnαρ. Simplex verbum sequitur ablativus: Th. IV, 582. in praepositio: Th. V Is VII, 862. adnubilare St. Silv. V I, las elicia nubilus tir secundis. Verbum iterum non reperitur nisi apud Ammian Marceli., qui transitivam vim ei subiecit Chirosse l. c. p. s. adnuere Verbum usurpatur I intransitive sequente dativo a personae Val. VI, 6I critie ex scitenti. St. Silv. V I, I Asolio quiqtie enit tincto mihi semiger Molline esur cni ut, ubi verbum fortasse absolute positum est, ut dativus ad enit referri debeat. b rei Val. II, si ct sitie otis. St. h. II, Is uio uero Iluc pertinet otiam X, Id ille Somnus docte iussis cubitim miχ-ltimque s ori critiit, ubi accusativi illi adiectivorum adverbii locum obtinent. CD quae de adiectivis neutri generis ita positis disputa Petersson l. c. p. a T. Vid. etiam IIaas L . II p. T. 2 transitive Val. I, I honem hi militium cntie II, si reci e sufer, ni illareos. Cur
Baehrens rectici, quod libri praebenti V mendose rit lici-, in aetii Sti mutaverit, nullam causam video. Nam reduci ad deo optime referri luce clarius est. V, 258 ρ ρ α -
adnumerare a m in eundem numerum referre St. h. X, 28 Areuc belliseris roseueis Mart. p. o , Icte im- sensi princisis. 2 m numerando tribuere, assignare a)proprio sensu St. h. IV, 2 dominisque Silentes numerct svicos Mors) Sic editores IIeinsium secuti, ex-
84쪽
b translatos f. Th. I, 8s ustis si tortim tibi. adoptare I m ibi assumere equitur dativus Mart. IV, BI, pr illim Musis tibi nomen comtu 2 ad rem significandam, culta particep fit is, qui adoptatur, posita est in praepositio: f. h. VII, 25s rectis in nomen il lunt(Dryantem . adpellere a fransitive Val. II, 55s maxime Graiugenum, quem adficit his fors Usci locis. IV, Si os leus c-ficit oris 2 intransitivorum more usurpatur et de navi: Val. II, at si sis urenis, et de navigante V, 2 Titiae Thessulit et sulit oris. Eodem sensim absolutos III, 536. adplicare Mart. , VI, 28, s bis Senis messibus stier tintimst se iecibus nigrim. adportare Verbum equitur I dativus: f. h. VII, si mutri us unus. VIII, Til e tit o mihi si iris, sortet, Menuli Ne trium. 2 in Sh. h. V I irae is hos maritos delicti tor in rus, Fortu i. e. ad nos iratas PraepoSitione addita significatur etiam, quem ad finem atqd apportetur Ach. I, 25 libum uellos ortu in SuS.
adseiseere f. Silv. II, 2, id e lonis, scite meis. V, 3,
I 26 idom substanti VUm. adsibiIare verbum apud h. primum invenitur e quidem transitivo sensu usurpatum Th. V 5 8sinimum c- Sibi utraris serpens i. e. cum sibilo ad aras emittit. Intransitive adhibitum verbum redi apud Claudian et Auson. adsignare translate usurpatum pro eo quod est tradere,
committere legitur St. Silv. III, 2, is ui ueloniis, siqne ecti bus risis Zephyrus). adspirare a m quasi spiritu contingere, appropinquare: f. Th. IV, 36 urbibus belli rabies. Sandstroemio totum illi id
85쪽
simile, in quo haec verba leguntur, suspicionem movit. Vid. Stud cris p .6. Eodum sensu absolute Val. VII, 585. I o favere: h. h. XII, Is si forti nα icthori. adstare et et Sister Verba quoniam commune habent inter se praeteritum, ad utrum verbum referri debeatis stili,
plerumque dubitabis. Adiungitur autem verbo ct si ire lidativus Val. II, I 6 cffctbulonensis suer. St. Silv. V, 3 IT cu Os ct stitit Hebre, tibi. aer e praepositio: St. Th. V, I si niuestre vitii ucsto. is locis, ubi praeteriti forma legitur, imminuta es vis praepositionis, ut verbum tantum fere Valea quantum simplex tui eivel Sistere), ideoque coniungitur cum ablativo St. Th. IX, o limine iταρ. IX, 68 Certie Lutoni montis. Ablativum intelligo etiam: h. IV, ista stitit 1 Bis Liber). Restat: Val. II, 2 6 ct stuntque comos, ubi Baehrens hoc verbum in textum inseruit. Libri haben o ditiisque Thilo, Iacobsium laudans, edidit, cinisqtie octos Lenissima muta
i euntqtie De Val. I, o vid. S. V. NSicti H. adstringere f. h. III, di in tos evicis Strincteret en-SHS. Fund das uehende Schwer guriicli in die Schoidsegii fossen verti Bindewald, auctoritato Parthi nimirum confisus, qui capulos pro vaginis habendos in enarrationibus codicis cuiusdam se vidisse profitetur. Ipse tamen Barth coniectura substitui Se icis, testem suo more producens codicem illum vetustissimum . Sed neque vocabulum C titti usquam pro vinc positum reperitur'), neque probabilis est, ut adnotas ueller, cuius verba modo laudavi, Barthi coniectura Nam ct strincteret verbiam absolute dicitur eodem modo quo Th. IX, 58sta strictis ecedunt comminus rinis, ubi de gladiis in vagina reconditis potissimum cogitandum videtur. Cf gladium stringere, Stringere . utilis ergo pro ablativo respiciendi habeo ad moto relato.' Neque famen originatio ipsa vocabuli huic significationi obstare Videtur, quum o tigiis si ab tendo. h. III, 362 in plerisque libris hoc vocabulum legitur eadem significatione usurpatum qua feretrum. Cli Lachmann ad Lucret. II, II 3.
86쪽
adstruere Sensu fran8lato Mars III, 26, i quo Neronis l-
adstupere f. h. III, ab fissu rentis si ocereSque Socerquest isti et runti Sine casu II, I . adsuescere Verbum a fransitive usurpatum est: h. Th. IV, 655 Liber orcti ferre Getus cuntinique ireSCer corSO Othryn et Iectri Ahod ei ucsti Berct timbrα. Lemnire umbr ablativum a Cir(SCHre verbo audito pendere existimat; sed referri debet adta sueBerctf. se Lucan V, TH ct sheseis fulis funiumque colorem me ferre doces. Eadem verbi simplicis constructio exstat Tac Ann. II, 2. Ce- foris locis 2 intransitive incerta casus forma positum est: Val V, I his Lusithes, si ero eqties. h. Th. II, id sector Cisscti dSυρτere iusto Mart. XII, pr. 8 civitatis aures, quibus, Stierum. Participium csuetus: VaL VII, I 2 foris. Apposito dativo significatur, cui alq suetum atque usitatum sit St. Th. VI, TOTO si estim ceaefrue e-Stumeri P ertctmCn. Eundem sensum agnosco: VaL VIII, 2olis si estim fluuStri mictrctriti e S Hquor. adsumere f. Th. VIII, II coetibus stinetis. adiremere verbum a Stati novatum apud Sidonium recur
Currrim, ubi cum obiri dativus fortasse archius coniungitur.
87쪽
88쪽
eoniurare St. Ach. I, 36 stu i Gruius num coniti, ut Afri- S, tibi dativum, quamquam pro dativo commodi accipi potest, idem significare puto quod cum stricis. Errat Draeger, quum de hoc verbo dicit i. c. I VI 85, ): nurbe Plautus mih cum, sons absolus. Adiecta est enim cum praepositio Liv. XXXIV, Ilis et XXXIX, I 6,5. Transitive verbum adhibetur: h. Th. V I6 . se verbum simplex IV, s T. eommittere a cum praepositio Mart. VII, i, I eum Mur-licti me committere lenissus. VIII, , T commisit roeli ij hoeeus eum L ithis 2 dativus m tradere, concredere: Val. I, id necteum fonto. VI, si ii s commissu sorori. St. Silv. III, 2 6 ii Bonis ommittitur esto. III, 8, statini ministro. Ach. I, 385 evi telluri yictaior ositumque inctens. II, 322 furtu utebris. I, 8s unci uitisereri o Pelion et loria eommiSimus nix in istri per inverSionem dictum est pro sui Cum Pelio et untris Chadnot. Forbigeri et LadoWigii ad Verg. Georgo, ad i. Similis os inversio: Th. I, lis iners committ(re CmmctS. V, 288 s irem si ofundo. XII, is nulli commissu mel illo forni docto. Mart. XI, i, I seriem medico.eonec ere St. Silv. I, i, I 2 Coneae Curincte cymbre minor. II, dira coneaeus ebori ii rerum Orco. h. VI, I Arctoscctelo Imminuta vi praepositionis idem fere significat atque verbum simplex Val IV, 33 ten or lutiro. comparare Mart. III, 8, si libus tui con circit Orct N- bustu. , T l otii puellae com Furctfu φατὶ S. T PONO. X, Is I hoe si sinis e ctri S. e imponere t proprio sensu VuL VI, 26 ruechla remis. 2 m comparare St. Silv. I, 5, I, ni φαντα. conserere a GI, IT consertu sentibus , τα. Folim iisdem gentibus habitatas Lemnire. h. Th. VII, 63 ille equus
89쪽
tri generis subiectum est Mart. VIII, 8, 5 L licte quo eonficti urbi. IX, I, 2 hoe tibi consistit. 2 impersonaliter sequente infinitivo St. Ach. I, 22. Mart. IV, i 6. VI, 88 8 IX, 28 l. IX, 3s, . inuidere verbum sequitur a dativus a m in vel supra cadere, se in atqd immittere, inferre Val. III, si quibris illu fretis, quibus in eicit uri is nubes . IV, ioco luto tinc incidit Io). St. Th. V, 23 i tu Lycaste i Ponti in eicit. VIII, I subitus usos hillentibus incidit uiris. , m obviam fieri, in sit id incurrere Val. III, si mis(rue, Mibit ille Tirynthius ferue, quibus in eicit Piris.
Pro Biris Schenkl, quem Baehren secutus est, scripsiti iri, quod vocabulo Hrcte, quod praecedit, commendatur.
IV, ii ii em quibus in eicit hostis. St. h. VII, 32 umentibus isse ineicit. Eodem fere sensu 2 in Virpositio St. h. VIII, 86 in Dulon. Mart. II, pr. I in hunc librum. III, d6 5 in turbii m. XI, 5, I in Lusiu llusori ablativus: f. h. II, 8 nu ο ρ ρ
90쪽
incurrere verbi praepositi geminata est Mart. I, 8, strictos in enses Sequitur dativus: St. Th. I, 3 6 se si os
ineurvare verbi participium cum dativo iunctum invenitur: St. Silv. II, 3, 3 arbor, qi ct robore 6 imo inelii Culcti cicis Libri chri ulct, unde uecti Domitium secutus cui Culuin no os scripsit incti, Cui coniectura Italorum a Baehrensio recepta est, et recis adnotatione Politisini dolanditur. ineutere Si Th. III, attactentibus Stimicos. indubitare verbum a Vergilio inventum post Statium non reperitur Grosse l. c. p. o): Silv. III, 5 Ilo tuis moribus in tibi O. indueere verbi praepositi iterata est: Val. I, i lius uter