장음표시 사용
71쪽
inhiare a dativus Val. II, 5 Ibistris inhitit ictin roaeimus, ct Ucte. Translate V 68 si imis inhiunti icietis, Iminu . Val. I, 262 illi inhistris coniectura in textum intulit Baehrens. Locia corruptus est in V, qui duobus extremis litteris deletis ille mi. habet unde Schenkl Stud. p. 65 scribendum censet ille mihi se poenas dabit). Editores vulgo ex codice Monac. ediderunt illinii mo, notissimam apoSiOpesin. CD quae adnotavi Forbiger ad Verg. Aen. I, 35. 2 accusativus: St. Th. II, II fruternos obitus.
inlabi I dativus a de motu locali: St. Th. I, si rectilis ueis. X, 2 8 eliseo. XII, Is tristibus immissis b)
passivi formas num communes habeant verba insicere et insidere, utrum verbum intelligendum sit, saepissime in medio relinquendum est. Memineris tamen velim apertam verbi insidere formam apud noStro nuSqUam XStare Legitur autem a praeteritum Val. I, Id strictos insedimus iamnes. V insedibus. II, IT S i mutiecis domos. IV, dabτules solio seeloi u. St. Silv. III, , T inni mercle uticenti rur si ei ne insessore domus V, 2, 6 Iicitricis curtiles. b participium St. Silv. I, I, 56 insessu Pondere sunt humus. h. VII, id si esserit insessos onus. Libri infessos insessos Parthi coniectura est, a Queckio recepta. XII, 23 insessu elibili monstris. VII, do insessis ris.
72쪽
2 dativus: St. Th. III, i8 terris Translate se in re perseverare III, Is nimis litis. intervolare verbum sequitur I de motu locali usurpatum accusativus Val. II, si interi olut me ius tirbes Iason . St. Th. II, 3 fuse is inferi olut tirus iussu 2 translatοdativus Val. V 2 oeulis intei Colus cmon. subire verbi a Val. et Si adamati variae multiplicesque
sunt significationes et structurae. Coniungitur enim cum
sios humeris motures. franslato m SUScipere, recipere
73쪽
Val. VIII, 22 torrus Iuno). h. Silv. II, 3 Ii Coelie
loseu Librorum scriptura lectu idoneum Sensum non praebet, quoniam infra v. si legitur Posuit se urbine ries te; retinetur tamen a uechio sese Martilando debetur. h. III, si Thesshesis e in os VII, 3 Thruelim Cythnius trΓα d castra vallum: Si Silv. V, 2, 53 et Th. XI, liFec 'tim. h. IV, s resfru Bellona). X, Ibo idem do Somno De navigantibus: Val. V ISi si inius, ut liue orsubit osti si sti. h. Th. V, 386 Pelius inlueti cito stibilosti Ponti intis. Pro hos iit , quod omnes paene libri exhibent, uellerus ex codice Coib. collato Th. VI, 328 in textu posui osti t. Nihil tamen mutandum; nam hos it sonti idem es quod Verg. Aen. III, 3 oviluαρσὶ orct. De adiectivis neutro genere pro substantivis positis ch adnot. Forbigeri ad Verg. Georg. I, 3s Singularia haec sunt St. Silv. I, 6 85 ecteri Cno orbem. IV, i, si rectoreos eisines institu Th. III, 8 Stib re notos alites). notos retinuit Muellor, ebori explicatione ad meridiem
enim augur romanus obtutum dirigebat contentus Lach
74쪽
monstri or stibit hasta). IX, 28 eulem ei vis. De homine dictum tantundem vale quantum perfodere Th.X, T subit ordine nicto terct sectoroqite Adrastus).- occidit, penetra telis Barili Usurpatur etiam de corporis segmentis, idemque significat quod induere St. Silv. IV, i 6 si beunt thorue lucerti Sententiarum nexui quum hic versus, ut in libri Scriptus St, plane repugnet, Barth, ut sensum restitueret, ctuc voculam ante furce inseruit. Sandstroem Stud crit p. 2s pro liberent proponit si iunt, quod explicat thoracis pondus non cito abiiciant. Ach. I, 652 hos ei litis tit foed imminu. h. X, 25 lorieum qu ραmqtie. Inde ducta est similitudo illa: Val. IV, 35 Inue iste su leae tibi or ilii enecte. De falsa I. A. agneri huius loci interpretatione vid. eb-bin l. c. p. o. Eadem intrandi vel penetrandi notio Verbo subest, Ubi USurpatur sensu translato et imprimis de animi permotionibus: Val. I, Id te enitoris immo et luctus tibeunt Sti iri nostri. I, 5 Curcte tibiere Uticem. III, 23 color tritisqtie subibit ni cti Sias muni S. Recte Schenkl o Baehrens IIeinsii coniecturam receperunt pro dolor irtute lectione codicis V a Thilone servata color ir-ltisque enim per figuram illam εν διὰ δυοὶν, quae vocatur, dictum est pro triti colore Poecilαια. Ch sebbin l. c.
d accedere, appropinquare praesertim si de loco altius Sito Sermo est, quo quis ab inferiore parte accedit Val. II, 586 Phriae uesti oret transustus cices VIII, I 6 I sulierunt litor remi IIuius versus finis in V deest litoruremi Italorum supplementum est, a Baehrensio in sextum
75쪽
8 2 fictum in colla minatus Tycetis eri r Si bit. Sequente accusativo personae significat ad alqm adire, atqui
aggredi Val. II, 556 illum crisisti re si bit. VI, SI Ambenticii linc medium si rit erect lino. VII, 68 vid. S. V. dir6. f. h. II, dii te, Meleuctre, subit Oeneae vindex Dianae). VIII, 85 ille miruntem. IX, II reeibus Ton intem Iuno. X, do Pree usne subiret ui ctrinis instuntes. X, 2I rctu e sutrem e m subsequi St. h. X, 2s situ ueniqi e si rhu 2 cum dativo sensu tranS- lato Val. VI, id sol onimo Me e stibis. St. h. III, 85 sectoribus mens tinc Stibit. Dativus accipiendus est etiam St. Th. VII, 38 si helint cunis, ubi proprio Sensu Verbum usurpatur. Cfr Verg. Aen. VII, I 6l et quae La- deni in eum locum adnotavit. Contra haud ambigua est
deus i. e. idem tectum. Similia ablativi verbis movendi additi exempla vid. s. v. inci ere, inclinure, Submittere . Ch etiam quae de ablativo eo, quem interdum adsciscit in
praepositio verbis movendi apposita, disserunt Madvig ad Cic. de in V, 36, 2 et,uelinast l. c. p. Ist). II,
62 si bit ore eατ Thetimestre cornus 'inos ipsum Parth. Fortasse ore cuΓo cum scholiasta, qui explicat subit hominem ore , ablativum vis accipere mavis. Eodem enim
76쪽
In dativi denique rationem, quem verba cum praepoSitionibus composita adSciscunt, ut paullum inquiramus, duo erborum genera distinguenda Suni, UnUm eorum, Uae SerVariani, alterum oriam, quae deposuerunt localem illam, ut ita dicam, notionem, quam propter vim inhaerentis praepositionis in omnibus primitus fuisse sumendum est. Quando autem aut quae verba huic vel illi generi annumeranda sint, difficillimum saepe est ad discernendum, quum eorum plurima in maxime varias significationes abierint. Sed huius alterius quidem generis verba hoc loco Statim omittamus, quum Omnia fere, et transitiva et intransitiva, eiusmodi sint, ut aut ad formulam bes mihi aliquid rum revocari .ssint, aut auxiliandi, nocendi, favendi cet notionem induerint, aut dativus iis subiectus, quid aliquis in agendo sequatur quidVeeXpetas, Universe indicet. Ea porro verba, quibus localis quaedam significatio servata est, aut motum aut quieti Statum motum subsequentem significant. Atque omnino dativus USurpatur, Si quaeritur, quo quis tenda aut in quo loco vel Prope quem is, quum aliquid agat. Neque tamen dativus ip8 locum significat hanc significationem e verbi demum, quibuScum coniungitur, quodammodo recipit. Sed vera atque propria eius casus vis et potestas ea est, ut indicet quo verbi actio spectet quove se reserat. Quod vel optime agnoscitur in aliquoi verbis a poetis inventis, quae locali sensu praedita non sunt, velut fremere, i CmHi C, ct Sti CCC, O ti Cincre inci bitrere, int i Sonure, alia, quae e dativo SV qua'i UPPlementum quoddam acquirunt. Quid autem inter dati-Vtim et accusativum verbis movendi appositum interSit, Palici Supra ' demonstravi, neque quidquam habeo quod addam. Cave tamen obliviscaris dativi usum mirum quantum apud Poeta increbruisse, cuius rei causam ex ipsa eiu vi et na-
77쪽
iura Vulgo repetunt, Inim mutuum et quasi personalem inter subiectum et obiectum intercedere rationem illo casu si inificari existimant, ita ut obiecto quoque actio quaedam tribuatur ' Res inanimas vero velut animantes tractare poetarum, omnia quasi agantur oculis subiicientium praecipue proprium est. Id unum denique addo inter verba dativum regentia tria uespere incli/ ere, inBil re a me esse relata, quae ablativum modo vel praepositionem assumunt, quia eorum notio eadem S atque ceterorum, quod cum c et in composita
sunt. - Transeamia iam ad verborum exempla enumeranda .
Incipiunt autem haec verba a praepositionibus cib, e eae id, circum, ' cum in intUr Ob POSt Q, Pro, lib. ΗPCr. adeantare verbum nisi apud Statium non invenitur: Silv. IV, i, si tumulis coctillo, utStri.
dum communionem Aenire aenaaire Proprio Sensu verbum usurpatum est h. Th. usi remis der se renutos stremio dativum intellexisse videtur inde vald, qui ita vertiis die armen den Schoos ih umspiolendent letnen. - Neque dubium est, quin res ita accipi possit; sed tamen ablativum praeferendum puto. Ch Tac de r. 28cti Cmi es Sinu utrice voci retur ubi editores in pra positionem in sextum inserueriant.
78쪽
aeeurrere f. Th. III, Io cui Soli turbu profundi Nereos
et rupi is cclirrtiri pressibus orcte. addere verbi principalis significatio ch Jahrb. f. Iass. Philol. I 25 2882 p. a6T), iuxta ponere, adiungere, adhibere, mani Si deprehenditur Mart. IX, IT, Graccidit et nitidum Sucrctii Crinibus orbem. Eademque notio his quoque loci Verbo subesse videtur Val. V 28 quibus ud imi r rmis St. Ach. I, 665 mu'no nurtis Ucitresonio. I, 6 reddere furtis ultricem foetum. h. II, 5 s
mi los et si lchriae citici mortis ii Beni. I, 22 tunstim misercte dolor villimus Ussit robur. XI, di morum celeri. XII, 5 lonstos sensus eoi oribus XII, 6 flentibus honorem Mart. XIII, 8, is citu ser ilico Sti nomin rebus T mendose est it fer titulos. Ex alia praepositionis cti notione verbiam Udere accipi significationem adiici-ndo augere. Ad rem autem significandam, quae neceS-
79쪽
fluxu. Omissa re, cui alq additur, adhibetur dativus ad indicandum, cuius vel commodo vel incommodo at id addatur Val. V, it eu nihil iaequore quissis ci citus iste dies. Baehrens nescio qua de causa iste ad lubor v. 5i2 referens
bum minister, ubi praepositionis Vis paene omnis Vanuit.
Chiorat. d. III, Is s. aderrare Verbum novatum f. solus adhibuit Chirossol. c. p. 28. I proprie Silv. II, 2, 2 sevulis celahines. I translate Th. IX, IT ultitutus uribus.
adesse a m iuxta vel prope esse, in loco alqo esse equitur dativus a personae Val. I, IS surulis dero ex edd.a' scripsit Thilo, vertitque underlicii Fund fing deii Berethen ah ichrum. V sur us. II, I 8 luet teque iris e-nteribus u sunt. II, 3T quid et isse iris tinet intibusu sit. se verba num Valerii sint, vehementer dubitat
p. so scribendum censet quin et, infit. Sed nescio, quid agnerus particulam illam quin significare velit, cui hic locus non est. V dos Aeetu ne nuntius, sit. VIII, 23 in libris legitur u sunt tintinime Ventis hortulorque sic suseitcitra fimum uestis Aeeti re curis Coniectura Meynckii nunimis recepta Baehrens pro ui Sunt scripsis udfuit. Retineri tamen debet illud ci sunt. Nam,oesilin
80쪽
franspositis virgula poS Hebe interpungens optime sensum restituit, quem germanice ita exponit: Schon te dormiebenderares, te de olympischerueralites m armederiobe erWech Iason die Medea aus threm tri ibsinne; hiilheicli nn ermunfernil gur eis ste te de liebendenboiden tinunimis Venus und Cupido F. Confinitatur igitur
comparatio usque ad SuScitus, cuius subiectum est reson.
Sequente dativo vel personae vel rei St. h. II, 36lcideri tu i tu tibi. VI, 6 certit nisertibile Meo eaeei ium. IX, 66I nis et est ui eni Mart. IV, i, leaetremumqtie tibi Semser cesse usus 2 Imminuta vi praepositionis verbum idem fere significa quod simplex in formula illa est mihi aliquid F Val. IV, III fornici iris fruestuntior sit. Vis sit. h. Silv. III, i, i m 1imiis
pem esse Val. III, 2s colloquiis. VIII, nostris Coei tis, sinit. h. Silv. III, milibus 1seqviis stes(Pietas). III, 3, 2b oste dique hominesque SucriS. h. IX, 2 ρχtremo morientis honori. savere, iuvare: Val. IV, di ceram tu numinu utri. IV, 652 ceusci fuit clusis VII, id sol tibi in furitis usibi S ct Sum. St. Silv. IV, 8, I bonis instes Gesuris, Sint nitruinct.Ach. I, ii mihi quis estim sit fata videre prior).Libri ratisit, quod a uockio retinetur u sit lectio a Baehrensi recepta Schradero debetur. h. IX, i ci es
adferre verbo I praepositionem semel adiunxit Mart. XII, 2s, a d enum Hermosenes non ulli lit, victin Alias Semper equitur 2 dativus a proprio sensum rei St. Silv. III l, a Libyci Solurni i nimbum siti it Ach. I, Tisienis tutu te insor molis ultulit Meincti ubi lenis mctiSPr ablativo absoluto haberes fortasse Mavis h. VIII