De structura verborum cum praepositionibus compositorum quae exstant apud C. Valerium Flaccum, P. Papinium Statium, M. Valerium Martialem, commentatio academica

발행: 1883년

분량: 128페이지

출처: archive.org

분류: 어학

61쪽

Sulli erus Depravatam librorum lectionem dυersultis

retinuit uecti. VIII, 65 ατersus lueentem dea). XII, 56 eadem fere verba. X, 6 talumnos pater . Eadem

significatione usurpatum Staverti Et Th. VI, Is ατertitur herbus. debellare 'incere, Superare: h. h. V, 3 debellulos RS mctres. IX, Isi leonen sustorum iussu debelluBere cohortes VII, 8 debellutus reliquit Euri coquus . desueseere verbi participium cum accusativo iunctum deprehenditur: h. h. V, 23 I fer rubi in desuesct. eluetari m luctando superare Val. III, 18 eluetundu i a. St. Ach. I, 25 φositum o eli Clut furorem. enare m navigando traiicere: Val. V, I totumque fretis

praefulgurare Val. III, Is ius ruci tibi res ense Intransitive: h. Th. VII, 562. praegredi I prsetergredi St. Silv. V I, Io Fumus, ue-

62쪽

diem vocabula corrupta putans locum ita emendare cona

praelabi m praeterlabi Val. II, 58 litoroque et Beteris fumulos ruelubitur Di Durduniumqtie sutrem carbasus . Ad libidinem hunc locum mutavit Baehrens, ita scribens: Beteris fumi liis ruelubitur Ili Durdunii Sqtie sufer, quod rufi vocabulum nullo modo audiri posset. Sed nihil Supplendum est; nam, ut vere admonetaoestiin Philol

rensi Ach. I, 5s T. Mart. p. 5 i. I. 28, Io. I, I 2, 5. I. 2. is, 13. 168, T. II, pr. 2. II, Ii 6 di, 3. 8, T. 62, 3. 62, d. a T. III, 6 6. Io 2 36, 1. 36, 2. 6, II. 82, t. IV, 3 i. V, 2 I. VI, II, s. VII, 28, T. 3. I. s,6. VIII, 88, 2. 38,8 5T,6. IX, 26 5. X, II, 3. 6, 13. 8 8. XI, i, 2. XII, 12, 2. I. T. io, . id, T. 5. 2. 6 5. XIII, o I. XIV, 2 I. 2I5, 2. Accusativi loco sequitur ut X, i, T.

63쪽

cavere, vitare Silv. V, 2, is morStis eventum.

CAP. V.

Quinto hoc capite ea verba cum hi, tim in infer, tibcomposita collegi, quae ab intransitivis simplicibus profecta praeter accusativum dativum quoque sibi adiungunt. Atque si quaeramus, quod discrimen inter dativum et accusativum his verbis additum intercedat, perspicua quidem est in nonnullis significationis quaedam dissimilitudo. Nam ecidere cum dativo iunctum idem valet quod evenire vel confingere, et accusativus conτenire verbo non adiungitur, nisi idem est quod adire, reperire. In aliis , Si Cre, dSi ture, dΓOlore, inrtiere, illud interluce discrimen, quod accusativus sequitur, ubi obsidendi vel aggrediendi notio his verbis subest. Aliis porro Silire, inferColure, alter subiicitur casus, ubi de motu locali, alter ubi translate adhibita sunt. In ceteris autem vix quidquam afferri potest, cur hoc loco dativus, illo accusativus positus sit. Quaenam es enim in

verbi significatione dissimilitudo inter Val. VI, 665 eom is ct Summα Γαctimin siἰναρ, ludit,lister et t. Th. IX, 336eaetremis cludunt equor siciniis An inter Val. V, 35τos tectis, enisse meis e St. Th. I, la tuos si Pleae e- noles ct Benio Quid quod Statius insistere verbo Th. III, dis accusativum addidit, a III, d8 dativum ' Ne multa,

tanta mihi videtur necessitudo inter dativum et accusativum huiusmodi verbis appositum intercedere, ut de nostris saltem IIaaSium prorsus non audiendum sit, Nuum ita distinguit '

Cli verbum ingilire P. s. I. c. II p. 126.

64쪽

Rectissime vero rem iudicavit IIahit, ' qui causam, cur verbum aliquod compositum dativum vel accusativum regat, non semper in ipsis verbis, sed saepissime in dicentis vel scribentis consuetudine inesse declarat. aecedere verbum I de motu locali usurpatum sequitur

i I. c. I p. 65. Cli quae de verborum in transitiva et intransitiva distributione Veteribus grammaticis facta disputavit . ueller, de generibuS verbi GryphisW. I86 p. 28 sqq. Illa prorsus reiecta novam ipse in Venit, qua verba relativa in verba relationis efficacioris vel fortioris, et verba relationis remissioris vel debilioris, discernitap.do). Sed dubium videtur, an nihil aliud quam nova nomina creaverit.

l. . . d.

65쪽

omnes convenit in emendando variae tentatae sunt mutationes, quarum lenissima est IIeinsit Ufecit, quam chen irecepi neque omnino reiicit Thilo. h. agner Jahrb.

Valerio scriptum fuisse opinatur Forsitan verum viderit Baehrens, CC it coniiciens, quod oesilino quoque pro

II, 288 sutrios sulitis. III, ol eoetus estros. St. Silv. III, 8, 2 horrenctim silentis omini Solium. h. XII, IS eominus in unci lepes ecedere rectili, quod locali sensu dictum esse apparet ex adverbio, quod equitur, quo Dictum est igitur pro 'regnum infandis legibus . XII, 36 Cirbinis tires ecessit sontis A c dativus Val. I, 2si tu Tartarei aula patris resenti uecessur solo. II, didfrorue Imbros. IV, 35raece ite si vitis coaetrue Ch St. Silv. V I, ISi, ubi eadem fere verba sensu translato e feruntur. I, 2, si Thetin memoniis terris. h. I, Iomtiris Tyrios CCedere montes V, a muri cui incte. XI, 23 membris esses. 2 translate a m rem aggredi Sequitur, praepositio det Mart. VII, 8, 5b us. , accusativus: St. Ach. II, 2 iussu P Maelu correxit Baehrens. Alii nonnulli iussis alci adiungi, ales Sententiam sequi, participem rei fieri accusativus: St. h. II, 8 soceros ecedere lutes. adiungi iis Barth dativus es Val. II, UT, quis telis St. Silv. IV, p. 8s consilio eius Oeecum. Ach. I, 363 dictis uter. I, 3T eustis fueris. h. VIII, 366 cicceSSere rectenti(Elaeae Lacedaemoniaeque cohortes et Pylii). X, IS nee

iecedit domino lutei minori. novo gubernatori, qui in locum destincti successit, non nimis conservando navis sibi creditae accedi studium', ut sensum exposuit Barth. Scholiasta ecedit interpretatur Succedit. Rectius, opinor, utClum intelliges deum, cuius in tutella navis est qui novo gubernatori, ut inexercitato, navem non credit c Sequitur dativus reius rei, cui ni id obtingit vel additur ita.

66쪽

Sed quum Plautus Stich. I, 2 3s sonistichris,eeidit

scripserit, nihil causae esse puto, cur a libris recedamus. Nam argenteae, quae Vocatur, petatis poetas Verba composita haud ita raro ad veterum morem construxiSSe iam commemoravi. Cli p. 2. Et Schenkl quidem uecidere verbum non hoc loco solum servavit, sed etiam confra auctoritatem librorum in sextum intuli Vah IV, 58o. Vid. s. v. Zeidere. 2 notissima significatione evenire contingere USurpatum hoc verbum dativum assumit Mart. II, 65, 6 hoc

tibi. VI, 2, II hoe foetoe VII, I , I infundum Scelus

adsidere 1 proprio sensu adhibitum sequitur dativus: Mart. II, Ii, Leothedris his II, di, Is Te niuestu decetu Sidere mufri et M obsidere sequitur accusativus es VaLV, 585 me prosis, si et hostis. adsilire verbum f. coniunxi I de motu locali cum accusativo Th. V, 56 tius insulas ct si it Amon. VI, 2Phostem intrasque ei obumbra et alte o silis Per simili

67쪽

le quinqtivmta nimiae ct sitient. 2 translate cum dativo St. Silv. V, p. Io huic veritadsilui. adsistere I proprio sensu a accusativus Val. V. io illas adstiteris rubes. St. Th. III, 2s hos equos. b dativus: Val. III, I 5 festis mensis IIuc referendum puto etiam: III, 2 eo sive foribtis Delion reclusis, stitit nisi forte Suser praepositionem accipere mavis se Verg. Aen.

VI, i et orbiger ad Verg. Aen. I, 68o. f. Th. IX, 55T cui (Ηypseo Super,dsistens. 2 translato sequitur dativus: St. h. I, o veri. Reliquus est locus Val. VI, 2os Zisedemque dstitit, ubi illud dstitit Baehrensius coniectura intulit Libri habent constitit, quod Thilo et

Schenkl retinent, quamquam idoneum SenSUm non praebet. Neque enim quidquam afferri potest ad vim transi livam huic verbo vindicandam. iam loco illo Lucret. VI, II onsistere verbum intransitivum intelligendum esse docet Lachmann. adstare vid infra.

adsultare I cum dativo VaL II, o sonitis lateri adsid- tuns cum accusativo m invadereo aggredi, St. Th. VII, 88 quom urbem hostis in Oeno,dsultat. XI, dissi furtim moria frenis, si ut et hastis. advenire verbum I proprio Sensu usurpatum equitura accusativus: VaL II, 362 Tutirorumque locos deli bruque SueB Diuncte. h. h. I, li tuo Si Fleae seniales d-τenio. I, 22 Arpos. b dativus re rei Val. V, 35τos tectis, Benisse meis. xpersonae Val. I, IS tuli con- fonti JoBis rmiper u Benit. V conianti, Baehrens molianti. h. Braun Observationes criticae et exegeticae in C. VaL L Argonautica Marb. I 86 p. Io luetanti a Valerio scriptum esse existimat. St. Th. II, 262 udoenisse ei peneros. IV, 2 huic dueenere iri Cra praepositio huic verbo addita deprehenditur: h. Th. V, 8 non os

ad moenia Thebes rebur et hostile huc dueeritSSe cuterταS. αἰ vocula pro et in textu posita Duebnerus, Barthium auctorem secutus, hunc locum sanare conatus est. Vid. quae

adnotavit ueller. Sed ne ita quidem probabilis efficitur

68쪽

sententia. Una littera mutata virgulaque os moerii posita Sandstroem locum elegantissime in hunc modum emendavit Stud cris. p. o): non os i moenire, Theben reburcet. Qua emendatione accepta nescio an melius audiatur verbum sub stantiVum, ad quod Se referant verba moeniα. 2 translato accusativus V, i hos UBenius tubores.

advolarem dativus personae Val. I, 68 Mi recti si oles. III, 2 manus, quo furent udBolus. VI, 55 luses Aesonides. h. h. VIII, Id hortunii fili usto Pulctemon. 2 accusativus, ubi verbum idem significa quod invadere: Val. IV, Boota Bolut orct iri Pollux). 8 ud praepositio iterata St. Silv. II, 2 IITOc e trinin Siren, Boἰαι.

eonfidere Verbum cum accusativo coniunctum Semel invenitur: h. h. II, 28 ferrictenus confStis Bos Barth confessus, quod interpretatur gloriari solitus sed confisus iam Priscianus legis. Vid. lofg. lex s. v. . Ceteris locis sequitur a dativus: St. h. XII, 3 6 fossum tibi me consis futeri Lematre virgulis post fossum et CoimS pο- sitis haec verba falso distinguit; nam illud me pertinet adfuteri. h. Ovid. Meh. VIII, 58 αss me fluminusque meus. XII, i luntve cchusue 2 ablativus: h. Th. XII, T Vtri ille robore sentis 3 incerta casus forma Val. I, IT et VI, 25 mnis. h. h. V 2s Lycteo. XII, 223 mulis Mart. II, 2, 3 nutibiis Versus , orans de

sunt.

eonvenire a m adire reperire sequitur accusativus Mart.

II 62, 3 me. VII, 26, I e so sol inurem meum. VII, 28, 5 te 2 m aptum esse a dativus Mart. IV, Io, muneribus eoiiBenit illα spongia meis. VIII, 8 6 deliciis iste color. XI, T i stilem dictitis son erre. XII, 82, 25Scti cincti lim sonis sonti XIV, T, I milis mihi uetus XIV, II 3, 2 rdenti miιγγα αἰρrno b in post quod mutata fructura legitur dativus): St. Th. VI, 6 3 quo

tutus in cipilos medicte quod certius trict CORNUniret. Impersonaliter verbum positum est Mart. VI, 65 5 eonsentia nobis tit . VIII, 85, 3 miror non bene conΓΗ-nire 'obis. Restat obscurus illo locus: St. Th. VIII, 2s5

69쪽

is tibi intorto signavit vellere crinem conBenitque deis. naclidem e Sich de Gother versicheri reddit inde-wald, fortasse Barthii adnotatione ductus: probatus est ab iis deis et in sacerdotium susceptus . Cui vereor

ne assentiri non possim Nam verbum conBenire personaliternusquam ita adhibetur, ut is, cui cum alter re conveniat, subiectum sit, utque dativus ponatur eius, quocum alicui

conveniat. Neque vero impersonaliter dictum puto illiadeonBenit; quod si ita esset, Statius nihil dixisse nisi doos

inter se consentire 3. Ergo hoc modo locum interpretandum censeo: ubi ad sacrum deorum ministerium e paravitae ad sacerdotium obeundum aptus itaque deis acceptus factus St. inelibare verbo f. semel I accusativum apposuit: h. X, Io si scitos flore t vetus inelibus. Quech losetis in tribus libris scriptum esse docet. Sed defenditur lectio vulgata tribus locis Apuleii, ubi cum accusativo iunctum est Ver

tivum semper hoc verbiam 8Sumi e proprio et translato

dire St. Silv. II, , Ido vultus, qui incubui Somno. Mart. II, 3, ἐαDC. inelimvero I cum accusativo St. Th. VI, 5T Pulladios hcti sitis inei huit 2 cum dativo a de hominibus: St. Silv. III, 8, s fusillis. h. I, 22 dictitis ecte entibus tiro

ineubtii P habet edentibus i e tam crudele ministerium detrectantibus), quod uecti in textum recepit. II, 12 sircitis. IV, os laetibi ere Cussis turba initi que Primique.b do rebus inanimis Val. II, obenti eloque murique. St. Silv. I, 8, 18 nemora it cilcitis udis. h. VII, ii inclimblint leel eolumnis Mart. V, 3 5 eadem fere verba Translatos Val. I, 8 stubulis et messitas inpens

70쪽

ira deum et Sirius incubuit. III, 2 his rut is es in-eumbere tirus. St. Silv. III, 1, 53 uel etim torrentissimus,aeis inclimbit terr instare, persequi Val. VI, 222 ersis turmiS m cupide se rei dare, cupide haurire: Val. V, sl rofundo incumbens Odrussa mero. Eodemque fere sensu: f. h. IV, 5 tristi incumbere si leo.(ch v. 553 hbmittit ora lueti. tristi si leo lassam sanguine plenam interpretatur Barth. 3 cum praepositione in St. Silv. III, 2, 133 in me sectorα. ingemere a accusativus: St. Silv. III, 8, 13 hos,nnos. Ach. I, 23 illum non lius rediturum. h. IV, 355 φα-

τires solutas insemit leo et eun is lios rectrictre leoneS. 2 dativus Val. IV, 5 eonsi elis fulis. Pro consi et SBaehrens confectis, Madvig advers. cris p. Iii ConSνη - fis. f. h. X so insemit dietis si erum dolor. is duobus locis de ablativo quoque cogitari potest cla Curi. IV Io. do morti. IX, , o moriri, qui accipi debet Val. I, Tidei vidis nemus insemitilis Perspicua est dativi forma: St. Th. II, I fros o quos isse noturus insemuiSS Sibi. ingredi verbum sequitur I accusativus a proprio SenSu: Val. I, Boiisequoro b translato St. Silv. V, 2, 32 ν-τentum. h. II, Is inpressos felici r ni ominu 'ingressos felicibus ominibus regnum suum bene explicat Barth m incipere, suscipere Val. V, o rector Cui SMS.

518). Quec in textum admisit ellisque vreSS CirilCSconiecturam Martilandi, quae bonam illa quidem praebet sententiam, sed nullo modo desideratur Th. XII, 2 inpressu

τolutus furba volucrum . XII, T si nus Mart. XIV, Ido, a tum paenula). 2 dativus Val. , ii vibris in- preditur fulis Baehrens uelis Lademig ad Aen. X, I 8 Vergilium verbo proprio sensu adhibito primum dativum apposuisSe adnotat.

SEARCH

MENU NAVIGATION