장음표시 사용
61쪽
cae poesis spiritus et delicias imbibisse verisiiuile sites Praeterea cum nullum carmen sit, quod ante pugnam Aetiacam scriptum osse Videnter OSSit probari, non quidem raefracte negaverim unum alterumve fortasse priore tempore ortum esse ), Sed eaVendum puto, ne qua carmina temere et sine usta caussa a temporis communione plurimorum arceantur atque audacter Horatium contenderim impensiore cura post Imum demum . c. 723. melicae Oes Operam
dedisse, quin absoluti pervulgatisque Sermonum et epodon libris huic soli. Jam quamquam in consesso est, studiis illo tempore a poeta institutis tres priores carminum quae Supersunt libroS veluti fructum deberi, quibus consummatis editisque X longo intervallo Augusti jussu addidit quartum, conteStantibus Sueton in Vit et Schol. Acr. , Orphyr et Cruq ad Od 4, 1. cf. irchn quaest. . . Ol. 1.): duo tamen hac in re ineXplorata restant, quae et cognitu utilia et vero otiam dissicilia investigati sunt. Priinum enim Xplorandum, qua aetate Horatius lyrica scribere desierit. Quae si aut certo aut probabiliter inventa est, pateScit simul, quando trium librorum corpus in Romanorum aDUS Or- venerit. Deinde vero diu multumque disceptatum est, utrum tres illi libri seorsum et diverso tempore divulgati sint, an uno et eodem. Quod quamquam tam Xigui retii tamque levidens disquisitionis argumentum videri poteSt, ut qui huic operam navat is de lana aprina iXari queat insimulari, habet tamen et ipsum quo commendetur, tum inde quod ad rem ornanorum literariam OgDOScendum aliquatenus facit, tum quod ita aliquanto certius de singulorum carminum natalibus judicare licet. Neque tamen me praeterit, et ViX OSSe hanc quaestiunculam ad liquidum perduci, et multo graviorem esse et majoris pretii priorem. Quare attingam quidem alteram, Sed accuratius ut anquiram, ad quod usque tempus Horatius lyrica scripserit, res ipsa lagitat. Nunc cum eriliuiti lio in loco pertractando nitruin quantuin a vero aberraucrivi, statim ab ini-
62쪽
dueO, De et nos in eundem illapsos acer aliquis uvius simul eum ripa abripiat. Eorum igitur qui in Horatii explicatione versati sunt nemo nescit, lubricam admodum esse et incertam singulorum carminum definitionem teinporis. Nam eum Pleraeque actatis nota aut plane dubiae et ambiguae sint, aut ita natura Sua comparatae, ut laetum quidem aliquod respiciatur, sed poeticae descriptionis colore et veluti sue splendida historia lux obscuretur tam lib0rum et amplum P- paret campuri conjecturis lite patere, ut diversissima quaeque de uno a 'pe et eodem armine a 'V. D. prolata CSSe eo minus Irandum sit, quo implicatior ipsa turbulenti istius temporis historia est, quoque Saepius OnSimileS reipublieae status rediisse vid mus. Qua de re quemadmodum quaerendum erat, numquid esset, quo aliquatenus Saltem tanquam continiani norma et regula eritor et firmior redderetur fluxa indiciorum fides in singulis ita cancelli, intra quos Horatium lyrica armina XarasSe VeriSimile SSet, nequaquam X aetati singulorum poemutum Sola petendi erant, sed e re quadam Xtrinsecus data . . cum e caeteris poetae Scriptis tum e tota rius Vita, Vi-Vendi conditione atque sentiendi cogitandique ratione Dispuderet sane hujus me postulati, Si aut esse Xtricarique ΡοSSe generalem liquam normam aut multum inde proseideSperandum esset. Sed bene nobiscum actum eSSe X ipsa quae sequitur disputation int0llectum iri confido. Tres priores carir unum libros multo ante quartum Seri-Ρto et editos esse, non solum Ioeuplotissimis Suetonii Scholiastarumque testimoniis, sed primo etiam libri IV. armine toto anno fore v. c. 739. ut 40. composito), quin primo VerSU Intermis Ast, Ventis, diu Rursus bella mores certo ossicitur. equo dubitari potest quin intermedio hoc tempor ot pistolimur lil 0 I. sortasse etiam U. et epistola ad Pisones et armen saeculare in lucem prodierint. Epistolarum liber I. prodiit a. u. c. 734. Sodante diem Horatii natalem VI. Id. Decembr.), quod ita certum, ut nil supra Atqui lyrica carmina ante epistola-
63쪽
rum primi in conlaeta et edita fuisse, non conjecturis sed certo Oetae testimoni probatur in epist. I, 9 32 sq., Ubi ..Hiinc ego ' inquit Alcaeum respiciens Henti. ad h. l.), vel ut Neielieri de epiSt. prol. I. p. 14. et 15. placet, Alcaeum et Sar ho simul , Hunc esto, non ali dictum Prius ore , Latinus Vulgari dicen juvat immemoratu serentem Ingenuis oculisque legi manibusque teneri. Scire velis, mea cur ingratus Puscula ' lector Laudet ametque domi, premat eXtra limon iniquus l- Ergo arminum libros manifestum est Sque ad ann. 34. vel ad sunmum hoc ipso ora datos esse. Deinde rima statim epistola, quam nullis additis argumentis eiclieit. Poet rel. p. 458. ad a. 37. retulit mero vero commento Κirci erus in quaeSt. p. 36 ad a. 739. vel 40. ego ut par est proXini post epistolam 20. Scriptam judico, erspicuo documento est Horatium tum, eum epistolis eribendi operam dabat, pridem v 3 antiquo ludo ad finem
perdurisse lyrica, nec ad istiusmodi levioris argu monti
carmina componenda eSe Proelivem anaplius aptumque Sensisse. Equidem certe, quidquid disputant interpretes, Ondum aliud in tota hac epistola dedicatoria , quae fallocutio ad Maecenatem in cod. quodam Tonsenti rectissime dicitur, sibi poetam voluisse in animum inducere potui, quam ut Maecenati post evulgato lyricos libros identidem nova carmina lusoria flagitanti sese aetate et mente eis scribendis imparem profiteretur esse, indeque Simul et caus-Sam uteret, qua ductu abjectis nugis et tempestivo pueris
non Verba sequi fidibus modulanda Latinis, Sed Verae numerosque modosque ediscere vitae vellet, et Scusationem, quod primum horum tu horum
13 Intelligit lyrica carmina. Haec diXit v. e. nugas. V. 44.
Poetica mella. s. 1, 1. 10. nunc ita ille et versus et cael Da tu drica Itono . Passov. xit not. li4. Nec alia sunt Asnata ista volumina' vel carmina quae Oxiant m to auresque morari Cae
saris, Vinio sellae tradita epist. 1, 12. .
64쪽
specimen lautori χν amico Venerabundus isseri et Hanc igitur in sententiali proa Sus egregie scripsit: Prima dicte mihi, summa dicende Camena, vectatum satis et donatum jam rude quaeris, MaecenaS, iterum antiquo me ineludere ludor
Herculis ad postem fiXis, latet abditus agro;
Ne Opulum Xtrema Otie OXoret arena. Est mihi purgatam erebro qui ersonet aurem: Solve senescentem matur SuΠus equum, ne Pecce ad Xtremum ridendus et ilia ducat. Nunc itaque et versus et caetera ludicra pono.Quid verum atque decens euro et rogo et Onanis in io Sum: Condo et compono quae O depromere OSSim. Nec verum Oetae consilium veteres fugit Scholiastas, quorum Acron ad . . se Comparat se, inquit, Hamo i diatori nobilissimo - cujus Xemplo diei aetatem suam et propositum impediri ci non posse se perseverare in carminibus, Sed l)Otius velle transire ad studium ,hilosophiae relictis ocis et lyricis versibus similiter Schol. Cruq.). Deinde vero non mirationem cuiquam aciet, quod in ma-Xima hujus cpistola parte ipsa philosophia studia et ab
utilitatu et ab necessitato commendantur, Siquidem nil magi curae ordique poetae novam Sylloge emi SSuro SSepotuit, quum ut Maecenati cui praeter Xspectationem non ocularia et idicra denuo obtulit carmina sed quaestiuncularum philosophicarum coronam longe Severiori argumenti PerSuaderet, revet a iiilosophiae studium dignum SSe, quod ab Omnibu coleretur, cultum pauperibus aeque ac locupletibu ProdeSSe, neglectum nocere ueriS, Senibus. Proinde primarium poetae consilium hoc misso dieO, ut Oelestis sapientiae commendatione totum libellum Maecenati ommendaret indeque tenui do Xeusationem conteXeret, qua quae OStulaSSet rerum suarum tutela ea deprecaretur. - Haec Si vere a me disputata Sunt et mihi quidem videntur verissima esse sponte apparet investigandum AESSO, quando laudem ista aetatis aedi mentis
65쪽
mutatio, quam ipse significat . . laeta sit. Ita enim intelligetur, quo tempore poetam Verisimile sit lyricis Vale- dirisse. Bonum laetum quod ne in hac quidem re destituti sumus adjumentiS. I ta Horatia poesis frica recte opinor et eae priris sententia dici et haberi potest amatoria. Quod cum pronuntio, non quidem me praeterit artiorem paene illius notionem constitui, quam cui uncia quae habemus Oemata subjungi possint. Verum etiamsi permulta sint, quae
in aliis omibus versantur rebuS, naturam tamen ac propriam indolem et perspeXisse mihi videor et vero insignivisse nomine.
Nam primum vi opus est in memoriam lectorum revocare, Horatium ad aemulationem melicae potissimum sive aeolicae oesis, cujus primarii poetae Alcaeus fuere et SVPh0 SeSe applieasSe, Sprevisse autem vel potius imparem Se professum esse rarioribus et sublimioribus citharae modis Pindari et doricae omnino quae dicitur poesi Iyrica .
Deinde vero tam perspicua ipsius Horatii testimonia habemus, ut, qualem habuerit judicatamque voluerit poesin Suam lyricam, non OSSit ambigi. Gravissimum igitur est
quod scripsit Od. 3, 26 1 Sq.: ViX puellis nuper idoneus ε),
Et militari non sine gloria: Nunc arma desunetumque bello Barbiton hic paries habebit. ubi Schol. Acron scite annotavit: ,Hac de videri vult jam renunciare carminibus et tyram consecrare et amare desinere. Ita etiam Orph et Schol. Cruq.). Nam Onsueta allegoria ad totam poesin lyrieam, a qua abstinere se velle dicit, haec referenda esse abunde patet excarmine
14 Vereor magnopere ne scripserit poeta: Vixi d/ιeliis nuper idoneus, Et militavi non sine gloria. Ita multo concinnior oritur sententia, eaque simillima d. 4, 1. Jutermissa, bella.
66쪽
libri IV primo toto Helvius indolent optime l)erspeXitDOeringius, eo magiS, eum pauca tantum hoc in lasciculo carmina amatoria Sint Od. 0. 11. 13.), pleraque autem in Augusti honorem 2 4 5. 14. 15. scripta. Sed
qualem se Semper describit poetam leviorem et amoribus tantiun aptum, talen hic quoque se profesSus priStiuis se amoribus incalescere ingenioso fingit his: Utermissa, Venus, diu Rursus bella moves Acron iterum cosor scribere). Parce, precor, recori Non Suni, qualis eram bonae Sub rogno Cinarae Desine, dulcium Mater saeva Cupidinum, Circa lustra decem flectere mollibus
Quo blanda juvenum te revocant receSio v. 29. Me nec semina, nec puer Jam nee Spe animi redulii mutui Nec certare juVat mero, Nec vineire novis tempora floribus.
Aliquant clarius, quae lyrae suae imbelli Od. I, 6. 10.)0 jocosae Od. 3, 3. 69. convenire arbitretur, effatur Od. I, 6. T.:Νos convivia, nos Proes: Virginum Sectis in juvenes unguibus aerium Cuniamus aeui, sive quid urimur, Non praeter Solitum DP ., a quibus non multum abhorrent, quae cecinit Od. I 19. 9 sq.: In me tota ruens Venus Cyprum deseruit, nec patitur Scythas Et versis animosum equiSParthum dicere, nec quae nihil attinosii.
ot d. 2, 12. 14 Sq.: Me dulcis dominae Musa Licymniae
Cantus, me voluit dicere lucidum Fulgentes oculos, ct bene mutuis Fidum uetu amOInbUS.
67쪽
omnino iocos, Venerem, convii ia, ludum ' epist. 2, 2. 56. s. 214. sibi Musam dedisse fidibus celebrare Latinis, vel ut alibi ait epist ad Pis. 5. Et juvenum curas et libera vina referre, V non semel ostendit dilucide iudeest quod scripsit Od. 2, 1. 37.: Sed ne relictis, Musa procaX, jocis
Ceae retractes munera aeniae, Mecum Dionaeo sub antro Quaere modos leviore lectro.
et similiter d. 3, 3. 69 Sq.: Non laec jocosae conveniunt lyrae: Quo Musa tendis L Desine pervic
Referre sermones Deorum et Magna modi tenuare arViS.
Inde os quod molles citharae suae modos Vocat Od. 2, 12.3. et , iritum Graja, tenuem Camenae' in Parca monmendaci sibi latum dicit id. 2, 16. 38. Inde est quod lusit arbito od 1, 32. 2.), laborum dulci lenimine ibid.
V. 15.). Inde est quod ab ipso Phoebo Apolline se tenuem POetam tanquam a temerari ausu a sublimioris argumenti carminibus pangendis revocatum esse singit Od. 4, 15.: Phoebus volentem proelia me loqui Victas et urbes, increpuit, lyra, Ne parva Tyrrhenum per aequor
Quid verbis opus est Quamquam permulta Sunt poemata, in quibus ad graviora et Severior, argumenta assurreXit poeta, haud scio tamen a Vel ex diverso pretio propria Horatianae oesis indoles cognosci aestimarique et possito debeat. Nam ut frigida multa sunt et artificiose quaesita in iis carminibus, quae extorta magis quam libera poetae voluntate et proprio impetu orta Sunt ita una et
consentiens artis aestimatorum VOX est, persectissimis, elegantissimis, venustissimi annumeranda esse armina lusoria et amatoria. Nec mirum. Tanta eis inest tamque natiVa verborum it omnis compositionis simplicitas, nauta numerorum Suavitas, tamque concinnus ordo Sententiarum,
68쪽
ut recluso veluti pectore poetam talia Spirasse, immo totum in illis fuisse sentias acillime. Quodsi non temere amorem lyricae Horatii poesis nervum significasse videbor, me jam jure utar et colligam, quae colligi recte queant. Audacter enim et quovis ego pignore contendere ausim, Horatium amori et melicae poesi uno circ/ter et eodem temPore rat ditisse. Quod quidem judicium vix vereor ne quis justo cupidiu a me laetum esse criminetur. Nam nil proseet magis OnSentaneum, quam Ut Poeta, qua aetate anni eunte jocos, Venerem, OnVivia, ludum eripuerunt et qua tota ejus vivendi ratio severior facta est, eadeui etiam levioris molliorisque spiritus carmina Seribere fuerit dedignatus. Jam quando juvenilis ille vigor amoribus et quibuslibet vitae liberioris modis aptus deserbuerit, non dubios nos esse sinit ipse. Quadragenarius enim . o. ipso anni u. c. 29. Xitu Se ab omni amore liberum et aeuum fuisse testatur Xanthiae illi Phoceo in carna. 2 4 2 Sq.: Brachia et vultum teretesque Suras Integer laudo; fuge u Spicari, Cujus octavum trepidavit aetas
ita ut anno 30. quo Od. 1, 19. orta videtur ob V. 10. II.),
recte potuerit Scribere . 1 Sq.: Mater saeva Cupidinum
Thebanaeque jubet me Semeles puer Et lasciva Licentia
Finitis animum reddere amoribus.
Quid mirum L Eodem tempore anities Oetae irae ano'. epist. 1, 20. 21. Selinii l. ad epist. I, T. 26. obrepsit, ut patet e carnii ne il)ri III. 14 sub finem a. 729. vel uitio
Sequenti eXarato, vers. 25 Sq.:
Lenit albescens animos capilli si ilium t rixae eupidos ProterVae: Non ego hoc Rrrem calidus juventa Consule Planeo. , nec minus X eis, quae uinetio suo aequali in earm. 2, 1 L
69쪽
a. 29. X computationemroteland p. 72. a. composito scripsit r. .: Fugit retro Levis uventas et Decor arida Pellente lascivos Amores Canitie facilemque OmnUm. et v. 15. Cur non canos odorati capillos totamus is Quid quod jam a. 726. eum Apollinis templum dedicabatur in Palatino, quasi inStante Senectute ita precatus estod 1, 3I, 17 Sq.: Frui paratis et valido mihi
Latoe dones, et precor, integra
Cum mente nec turlpem Senectam Degere nec cithara carentem.
Quodsi igitur poeta Venusinus a. fere 30 mente et corpore immutatis non amplius indulsit amoribus, orisimile fit eodem eum tempore poesi amatoriae . o lyricae renuntiasse et Spectatum Satis Veluti rude donatum esse. Cui sententiae optime convenit, quod a. 34. cum epi Stolas edidit, nolle se ait a Maecenate antiquo ludo includi, et quod se nugas abjecisse et ad condenda et componenda, quae mox depromere OSSit, paratum et Proelivem esse Significat. Quin tota animi assectio et mala corporis utiletudo '), quibus post a. 730. fruebatur, documento est ad hilarem otlevem luridae poesis Spiritum minime eum potuisse Iro
Quocirca Ves ita apparet, carminum, quae in tribus libris prioribus continentur, nullum OS a. 730. scriptum esse, et quamquam nolim repugnare, Si quis ista volumina anno demum 731. ad umbilicum adducta et edita esse censuerit id tamen in clarissima mihi Videtur luce positum esse, alii magnopere et per Ieriere rem Sati apertam eos, qui confectionem et editionem ad a. 35. vel 36. proserunt q).15 epist. 1. . . et 1. S. 6 sq.
16 Interpretes fere annes etiam irchner quaest. . 7. P. 40. et . 9. pag. 31., eicheri de Var et Cass. p. 237. et assov. not. 264 At multo rectius pro perspicacitate sua Lachmannus, censor
70쪽
Sunt ampla et alia, quae mihi meaeque eomputationi opitulantur. Nolo quidem remere, at magnam jam temporis intercapedinem inter editionem priorum voluminum o quarti SSe, quae qualiSque requiratur unanirni Suetonii et Scholiastarum testimonio, e quo Horatius longo )
Suet. vel mainimo intervallo Acron. Porph. Criiq. quarium scribere ab Augusto compulsus esse dicitur, nec multum tribuo, quod brevius temporis spatium, quam cui Stanam ait bene conveniat, eorum X ratione oriatur, qui a. 736. carminum sylloge divulgatam esse statuunt. At id meo me jure premere et ego persuasum habeo et quivis lacile concesserit, quod nec ullum carmen Post ann. u. c. 7θ9. scri 'lum esse certis argumentis erinci Potest, et quaedam vehementer dissuadent, ut libros posteriore tempore emissos esse ut S. Ac de illa quidem re, quamquam jam clamorem et cachinnum undique sublatum auribus percipio eorum, qui itissime ad navem illam Virgilii
provocant pauci dicam postea. Nunc irretorto vultu perSequar ea, quae Prohibent quominus carmina multo post a. 30. Vulgata SSe eredantur. De quo loco multa jam perbono disputavit Vanderburgius in edit. Ol. . p. 313 sq. - scite Opinor et acuto Observavit plane improbabile esse, Horatium armo libri III. 19 syllogae interpositui iam fuisse, Si a. 32. eam edi lisset. Nam cum in eo L. Licinium Varronem Muraenam Proeulrii et Terentiae fratrem es. Od. 2, 2. . et MaSSOu. it. p. 304.), Ut auream mediocritatem commendat in od. 2, 10. ob novum auguris honorem blanda observantia ita celebret, ut satis artam cum e familiaritatem ipsi fuisse appareat inconsiderat et inverecunde egisset, Si post deiectam conjurationem, quam a. 732. Muraena eum Fannio Caepione ad
Augustum opprimendum inierat Vello. 2, 1. Suet. Aug.
Tibulli a Dissent editi in ei,heinei id literar. Mens ann. 1836. Iun. fasc. 110. p. 259. tres darui libros paulo post initium a. 730. et ante hiemem a. 732. editos esse dixit. 17 Sueton. Oct. 26. duodecimum consulatum magno . . septemdecim annorum intervallo, peti iti