장음표시 사용
31쪽
ita; sed ille est magis amicus Deo, cui Deus reuelat plura streana sui cordi, scum in hoc praecipue consistat amicitia per Aristotelem in Vtide a primo ad ultimum ille erit magis amicus, di beatus qui potest videre ilia
Deo plures terminationes, quae sunt arcana Dei.
νο Vident etiam Beati in se suae visionis perpetuitatem,quin sequatur EY hoe visionis illius secundum se indestruibilitas, quia vident vel hane
visionem non esse destruendam, vel si dei fruatur Deum, daturum aliatria equi pollentem: Cognoscitur autem illa perpetuitas per actum aliqueinta refiexum dicentem nunc video Deum hac visione, & semper eadem vide-debo: Et haec res exto fit perdurationem succclliuam ipsius visonis, ea modo, quo quando dico ritrus nunc currit, Ly nunc significatur per durationem cognitionis. dii Non lotum autem Beati vident Deum, sed vident etiam in Deo , tanquam in medio cognito, & connexo omnes Creaturas possibiles,quod efficaciter probatur ex cssentiali con noxione, quam dicit Deus cum pos Ibbstit te cuiuslibet Creat litae ex qua fit ut si videatur offentia debeat etiam
videri id, quod illa essent aliter dicit , adeoque debeat etiam videri
connexio, dc terminus connoxionis. Quare propter eandem ration Cm
non poteth vulcri Deus nulla cognita Creatura , imo neque potest videri in Deo essentia no visis personi quia mota usi adaequatu videdi personas os, essentia ; Unde si haec videtur,debent otia illae viderin Ratio ultorior est quia qui videt csse eia,potest descere essentia est quidquid est essentia: At interea, qua sunt essentia includuntur persimalitates, quae per diuinam ess ntiam naim i uce rasto videntur ut sunt in se, re ut distinctae r est enim personariam distinctio libera ab omni impersech:one,ubi aute distinctio eli periccta non patitur confusionei distinctorum, quae videntur. Hinc pacci neque posse unam persona videri no visa alia: neque obstat vulgaris Obiectio de unione hypostaticata unius perionae sine unione alterius ratio enim uniendi personam est personalitas non essentia; at ratio a notitia virica Vulcndi unam personam, est essentia, ubi autem ratione essentia con petit aliquid uni personis , identi competit caeteris; Sicut si natura humana unita luisset Verbo ratione , naturae diuinae, inserretur inde manlicste fuisse illam unitam omnibus personis. i . - γα Videri etiam possunt x Beatis in Deo Creaturae suturae de existentes
in decretis liberis Dei,quia decreta libera Dei sunt intrinseca ipsi Deo, Mut denominantia connexa, ut probabitur infra . . '7 3 Sed licet Beati videant haec decreta, & omnia in Deo,nullo tamenia modo illum compraehendunt, quia comprehendere est Ita cognosce ob ectum, Ut non possit melius cognosci virtute obiecti ut motivi ipsius intellectua, quod non potest Beatus quippe qui non potest videre Deum x m perfecte, quam potest ipse propria virtuto maniustare se cuilibet in ellectui creato: Praetcrea itumquam potest videre totum id, quod potest esse
32쪽
esse in Deo, quia nullus intellectus creatus potest videre, ut denominantem illam terminationem, qua Deus nollet producere illum nucllcchurri. Vnde cum inter alias terminationes sit etiam haec patet nullum Beatunx, Posse videre in Deo omnem veritatem, quam potcst per se manifestare
Deus: Unde sequitur a nullo Beato possc Deum compraehendi. H nc solui tui illa quaestio, utrum possit Essentia diuina cognosci ab intellectu creato per ipsam essentiam line cognitione distincta : Nam ille intellectus, qui ita cognosceret essentiam diuinam, necessario Dcu Irta compraehenderet, quia enuntia diuina est viso S compraehensio sui sed nullus intellectus creatus potest Deum comprehendere,. ut est probatum Vnde patet solutam esse quaestionem per negationem . 7s Patet etiam neque posse dari aliquam naturam substantialem intellectivam, quae contineat in se perfectionem aggregati ex intellectu, &lumine gloriae licet utrumque sit at quod finitum; ti Ratio est, quia cum intellectus ex se non limitet vlfionem , & lumen gloriae detern inet visionis quantitatem, utriusque perfectonis identitas infert infinitam visionem , adeoque compraehensivam , quod implicat cuilibet naturae puro creatae: Si autem illa: duae persectiones illimitationis intellectus, & determinationis luminis distinguantur, illae optime poterunt ut distinctae cohaerere, quia intelle ius creatus ex se neque exigit, neque limitat v siOnem, ocium cn creatum dat exigentiam cum determinatione ad cordam quantitatem visionis: Unde patet posse optime ut distinctas cohaerer
nullo vero modo in aliqua Creatura identificari.
R I seientiam in Deo patet; tum quia Sa-
Pentia est pericci' O sini Pli ter sinas lex , Mnulla est talis periectio , quae non reperiatur in Deo, qui cumuluS Omnium: tum quia
U Deus secit Sacram Scripturam , cx quo Opti me insertut Deum scire, alioquin locutus esset ut Psittacus, ta dici etiam posIet Aristo-Φ - . W- telem , qui fecit suos libros nihil sciuisse , &Appellem nesciuisse pingere licet tam belle imagines pinxerit tum dernu,
quia secit Mundum in quo, id motuum ordo, & tam apta rerum omnium dispustio aperte declarant opuς fuisse dignum Sapientia, ita ut melius fuerit sapienter illud construere, quam ignoranter, non enim est sic ud occidere Patrem sine causa , quod melisis est fieri ignoranter quam sa-penter S1 est igitur melius fieri sapienter, est postibile, quod enim est Chymericum non est bonum,adeoque neque melius, & si est postibile , datur Potentia sapientur factiva totius ordinis mundi, liapc autem Deus
33쪽
est, qui solus Terrarum Orbis factor est. Peccata autem, quae fiunt licet grauissima potius probant dari uti
Deo scientiam, quam non dari, quia in tantum sunt peccata, in quan . tu datur lex de Iusded lex no datur nisi a legislatore: Ergo datur se gislator omnia mala prohibons, & omnem amans honestatem: Sed hoc est optime:& sapientissime omnia disponere; datur ergo Sapientillimus legislator .
8 Probatur etiam hoc idem a S. Tho. tali pacto.Vnicum impedimentum cognoscendi in aliqua natura est materialitas nimia : Quare quo maior est immaterialitas, eo magis crescit virtus cognoscit tua, Sed Deus est summe immaterialis,quia ne compositio quidem natum &suppositi est in Deo,ergo potens cognoscere. Maior patet,quia cauti no cognoscen di est coarctatio, cognoscentia enim no solum habent suam sermam sicu ti non cognoscentia, sed possunt habere formas aliarum rerum intentionaliter: Unde Aristoteles dixit animam quodammodo esse omnia; sed omnis coarctatio cst a materia in m ex Aristotele tum experientia , qua experimur omnes substantias intelligentes esse immateriales. & nota cognoscentes esse nimis materiales; Cognoscentes veto senstiue tantum recedere a summa materialitate consistente in omnimoda homogeneitate naturae diui ubilis, & a media materialitate plantarum, quae solum addun organizationem,& etherogeneitatem seruientem vitae vegetativae, Ergo pater propositum. 79 lano im plicat contradictionem Creatura aliqua spiritualis non intellectiva, quia si non implicaret, esset procli hae Hanc Consequentia qua inseri suareet, aliqui ineptam putant, sed illius fortasse vim non nouerunt. Illii nos ita probamus Si esset postibilis natura spiritualis non intellectitia, esset detorior Anima rationali; est enim per se notum naturam subinstantialem rationalem esse meliorem irrationali,alioqui posset quis dubitare virum homo esset melior A sino; Sed Auctor naturae ira res ordin uit, ut ab infima natura substantiali uniuersi procedatur continue usque ad supremam Vniuersi producti sine interruptione per gradus Eminentiae,&subminentiae, ata venullus graduum locus sit vacuus , scut accidit in loco corporali: Vnde veri scatur illud Dioni ij, Supremum Insima attingit insimum Supremi,Patet ergo,quod si talis natura esset possibilis,illa vel in se, vel in causis esset prodii cha. 8o Ratio autem, quare Deus, ut auctor Naturae debeat procedere comtinue, & sne interruptione in gradibus Entium Substantialium Vniuersi existentis illa est, quia Deus dedit singulis Naturis maximam inclinatio nem,& summum appetitum naturalem ostendendi suam Eminentia i , di quasi honorabilitatem s upra coetera; ut ita ostendant quantum posisunt Dei super omnia Eminentiam. Ex qua inclinatione ,& appetitu fit, Vt non potuerit Deus ut Auctor naturae, naturam infimam non crearo , quia si infimam non creasset, Natura proxima infimae quasi doleret, tum
34쪽
qaia reducta est ad infimum statum, qui est miserrimus, & a quo omunes abhorrent, i ideoque Deus hominem crcans , coetera ch:am animalia creauit, ut horno & piscibus maris, & bestiis Tetiae dominaretur tum quia non posset illa natura suam emincntiam o1tendere, ad quam ostendendam summam habet Inclinationem, sun niumque appetitum . Quare frustra esset ille appetitus, a quo cum refugiat natura non potuit infimam Deus ut auctor naturae non creare: Sed hic discuitus v. let etiam in qualibet natura intermedia, & non infima, quia quaelibet Ia tura habet inclinationem, di appetitum ostendendi totam suam Emineniam, quam tota Eminentiam non possct offendere illa natura, quae posset habere aliam in seriorem se, & haec non esse. creata . Vnde patet nullo
modo dari posse interruptionem in gradibus Eminentiae, ne detur appetitus in aliqua natura,qui frustra sit, & nunqurm satisfiat. 8i Sed se iterum potest essicaciter probari Cons Suareet. si natura illa est possibilis, & non est factum miraculum impediens eius existentia inde iacto oxistit, sed non est factum miraculum , quia non probatur ess factum ν & miraculum , quod non probatur diabet negari, alioqui posset quis diceret Aquam naturaliter poste calefaces e, sed miraculo eue imp ditam , quod est absurdum ἱ Quare patet illam naturam existere si est possibilis; sed non existae, Ergo non est possib.lis naturaliter, sed natura, quae non est poli ibilis naturalirer est omnino impossibilis, quia nulla natura substantiatis supernaturalis est pollibilis: Elgo non est ploducibilis natura substantialis praeter illas, quae de facto sunt vel in se . vcl in
31 Lieet autem possit creati Angelus superior omnibus existentibus de facto, hoc tamen potuit fieri, quia quod non sit productus hic Angelus supremus non fuit malum illi Angelo, qui de facto supremus est, imo fuit ipsi maxime utile, quia ita supremus euasiti sicuti aliqua fortuna eL
set siraeris minoris, si moreretur Maior, seu si id in non haberet .pH in tamen non sequitur potuisse Creaturam irrationalem produci a Deo ut auctore Naturae supremam totius uniuersi, tum quia tunc non haberetur
praecipuus finis intentus, gloria scilicet Diuina, di eius sapientiae manifestatio, nulli enim Creaturae in tali casu posset manifestari uniuersa ii:tum quia nullus seueretur commodis uniuers ; Naturae enim irrationales pro . prie non utuntur, nequo Duuntur. Imo neque homo,cuius natura infima est inter omnes intellectuales possibiles, potuit naturaliter fierii suprema natura, qaia ipse,& caetera sublunaria indigent coelesti motu & homo
non potuit mouere Coelum, quod potest Angelus: t ex quo probaui e Aristoteles dari Angelos quia enim Deus, quod potest sacere per Causas secundas non soleat per se ipsum solum facere, ut ita communicet Crat turae participationem Eminentiae suae in agendo, ut egregie dixit D. Tho. sa quo tamen aliqui superiores humani,quia viles sunt refugiunt,timente iam imperium perdere si cum alijs communicent Eminentiam, I ndo
35쪽
est, quod iubere velint soli, εc quod aula non capiat duosὶ ideo debueraue produci Angeli, nec potuit homo essς suprema natura. si Et l icet Gratia habitualis, & lumen gloriae videantur esse meliora, quam naturae humana, di Angelica, cum pluria faciat Deus hominem Imitum, quam omnes homines, dc Angelos; hinc tamen non fit dari natura intellectivam meliorem non intellectiva,quia Gratia potest esse melior in genere finis , α appetibilis, non vero in genere finis Cui di habentis inclinationem primam suppofilii Praestantia autem naturae substantialis est in genere finis Cui, de appetentis quam persectionem neque Gratia , neque aliud accidens habet aut habere pote it. 8 Ita tamen Deus intelligit, ut intellectio Diuina nullo modo distinguatur virtualiter intrinsece a Diuina essentia aut ab ulla formal Ita te per-tichiua absoluta Dei, adeoq. neque a volutione essentiali,qi d tot si iusius probabitur ubi de distinctione virtuali agemus: Hinc fit unicii moti uti Diuinae intellectionis esse essentiam Diuinam; Motiuu enim habetur ratione eius, a quo est intellectio,sed intellectio est E ssentia,quae eth a se sola: unde patet sequuta. Hinc etiam est obiectum formale specificativum scientiae Diuinae esse tantum Essentiam non Personalitates, neque Creaturas, qui obiectum formale specifieatiuum est illud, a quo ut mensura vel propter quod habet suam persectionem di Sed intellectio Diuina utpote identiscata virtualiter cum essentia Diuina a secti proξter si solam, habet om' ne perlactione Ergo sola Essentia est obiectu 1ui specificativum: Deinde scibi tu ia molesti ex Arist. est prior, vel saltem non posterior ipsi scienc a;
Quare forma, qua intellecitis inlisit in iis eo priori denominat Deum.c
gnosce utem est tandum Deitas, cum nihil aliud existat in eo priori: Intellectio igitur Diuina Ut quasi quaedam praedicatio,qua Diuinus in te Pectus Diuinitatem amrmat de Deitate tanquam idem virtualiter cum ipso; dc de Diuinis personalitatibus tanqua idem realiter; de Creaturis vero tanta denominariue tanquam habentibus statum quiddietatiuum per aptiuia Deitate formaliter oc idia o Deus per Deitatu cuera penetrat,quia ccxtera nihil aliud sunt, quam participatio Diuinitatis,quam Deus persectissime ar. tingit. Quando autem Verbum Diuinam dicitur Sapientia senita, di Spiritus Sanctus A mor productus, non est sensus relationem Fili ,aut Spirituet Sacti esse sormam, qua aliqua Persona reddatur intelligens,aut amas: haec enim Arma est sola essentia Diuina comunis Persenis omnibus, sunt tamen rationes sermales quibus obiecta donominantur producta in esses, dicti, de in esse producto amati, seu per quas habent esse passivum intentionale,quod esse passivum nε quidem pure grammaticaliter,sed physi passivum non intelligitur ante personas productas realiner.3 s Non solum igitur Deus se persectissime cognosse. r, Se com nrahenis dit,cum nulla formalitas Diuina eum lateat,sed cognostit eloim inus alia se, quia Deus, ut se persecto cognoscat in sua essentia hoque etiam in Omnipotentia, & scientia, quae non distinguuntur ne virtualitcr nurina
36쪽
sece quidem ab illast tanquam in medio conncxo,& obiecto formali cognescit cmnia cum quibus habet essentialem connexionem , Sed essentia Diuina habet Essentialem connexionem, ut probauimus, cum possibilitate cranii m pcsibilium Ergo cognoscit haec in se ipso tanquam immedio connexo.
3 6 Ita tarten cognescit Creaturas, ut non cognoscat illas consese, sed cogniticne propria creesum scilicet diunctiva.Deus enim continet peris sectionem cuiuslibet sieciei intelligibilia propriae uniuscuisque rei. Q Dre sicut cogncscen susper species illarum profrias distincte, &propriata cognitisne cunc scit, ita et a v Deus, licet isse unam habeat cogniti nem , non plures: Praeterea Deus videt in se persectisti me haec duo,gr, dum scilicet sei sectiores commune tantum sibi.& Creaturae Α, E. g nullique alteri communem, & rationem non Dei, se a habentis carentia Deitatis: qui enim videt amrmationem, videre etiam potest Negati nem , & qui dicit Deum; potest etiam dicere non Deu Per eandem specie intestigibile. sed in cobinatione horum duorum consistit tota ratio Creaturae A. Ergo distinctisIi me n se comprehendit Creaturam A , sic etiam est discurrendu de caeteris,cu singulae debeant habere aliqua persectio communem tantum sibi & Deo, B: nulli alteri communem : Persectὰ ergo Deus, & distincte cognoscit omnia, &singula.s Sed non ita cognescit Deus, ut ipsus scientia sit discursiua, Discursus enim fit necessario per successionem cognitionum, & processur ex quadam ignorantia, quod implicat Deo: Cognoschi vero Deus mala noni Entia, Be Chymerao: Mala cosnoscit non quidem directe loquamur de malis moralibus, nam paenalia habent bonitatem in tanquam continens aliquam illarum bonitatem, aut similitudinem , sed tanquam continens honitatem oppositam, d boni oppositi intelligibilitatem: Negationes,&priuaciones pcriecte cranoscit cognoscendo species oppositi Entis positivi, absque eo quod habeat species, aut perfectionem diariam, CognItio lassicit ad persectam cognisionem negationis, aut Privationis: Claymeras vero cognoscit cognoscendo totum id. quod dicit c. hymera, qua cum nihil aliud sit quam compositum ex acta fingendi, di ex extremis',
quorum singula divisim sunt pollibilia, & coni uncta per actum fingendi, inserunt actum esse essentialiter falsiim. Quare cum Deus cognoscat actu fingendi, qui est Ens reale, & extrema, quae secundum se sunt p alibilia,
Patet cognoscere totam Chymeram, non tamen facit Chymeram, qui Iacere Chymeram est eam fingore, Deus autem non fingie. S8 Videt etiam Deus futura contingentia tum absoluta, tum conditionata; illa per scientiam visionis, haec per mediam, utraque tamen intallibiliter,& illaesa libertate cognoscit,quod totum explicatur Per hoc,quod Deus habeat ab aeterno aliquem nexum cum existentia obiecti pro sui teporis differetia, qui nexus est ipsisimus status obiectivus, Be consti tutiuus
ipsius seientiae, quia determinat intellectum Diuinum adcognoscendum potius Duiligod by COOste
37쪽
potius hoc futurum, quam oppositum: sientia enim Diuina suturὶ eoii tingentis duo dicit Primo ipsam pet sectionem essetialem intellectus Di
uini; secundo hunc nuxum, qui est idem realiter cum Deo, sed ration Osui formaliter, neque dicit per se crionem, neque imperiectionem, existit tamen necessario per existentiam Diuini intellectiis , sed non neceessario denominat, licet posito quod denominet immutabiliter denominat.1s Per hunc nexum constitu tur obicinum in ratione scibilis,& datur Deo denominatio scientis, quare eo posito impossibile est Deum non scire obiectum futurum, quia ex suppositione scibilitat .s Deus no.a est in disserens ad sciendam, vel non sciendum, sicuti posita voli bilitate est in-d.fferens ad volendum, vel nolendum, ratio en n. scientiae dii lanae supra scibilitatem addit perlectionem, quae neque potest dec sse Deo nequc noude nominare, rat o vero voliti a Deo supra rationem volabilis non add. t nisi denominationem, quae nullo modo est persectiva, aut pcr ectio ratio ne sui formaliter, de sic patet disparitas. Hic et am nexus cum re futuri s laniatur secundum se, di non inuoluens tempus, in quo res non est , est
nex as aeternitatis: Si sumatur ut existens an tempore praeco lcnte rem,tuc per denominationem ab illo tempore , &per suam connexioncm est formaliter futuritio, seu ultima actualitas praes iis, inserens infallibiliter denominat ioncm,& orificans de eraesenti propositonem futuri in obiecto: Cmnis enim denominatio praetens dicit ultimam actualitatem praesentem, qua posita est vera denominatio pr scias , & qua non i sita non est vera ' Kec ultima actualuas est ipsa futurit oestentialiter.
9o Ex tatis autem noris positione optime explicatur in falsibilitas es.sectus, & libertas Causae tum in futuris contingentibus abiblatis, tum ilia conditionatis. Explicatur in fallibilitas in absolutis, quia posito. quod hic noxus connectatur cum existentia cffectus, iste in tali ib l ter &necessario existit ex tal, suppositione, L cci absolute in se sit liber. cffectus enim contingenu ut existens iaccessario existit. Nam omne quod est, necesse, est esse dum est Explicatur etiam libertas cauta , quia tunc aliqua causa est libera. quando determinatur ad effectu per suam s lectionem,non per aliquid antecedens constituti au potentiae dererminans illam antequam ipsi eligat: Sed hic nexus non connectitur cu effectu, quatenus connectitur cacausa. ipsius haec enim est indifferent neq. exigit connc xionem antecedete constitutivam potetiae, sed immediate connectitur cum effectu libero unis de potius exigit, ut omnia antecedetia, de constitutiva potentiae sint indi serentia; cu ergo nexus ille no tollat indifferentiam causarum,S potetiae, sed illam exigat; tollere libertarem non potest: simili modo explicatur inconditionatis cum hoc solum discrimine, quod Ille nexus non connectitur absolute cu operatione libera,sed tam coditionate. Hic nexus constituit res futuras, praesentes in aeternitate Dei,quaeramen praesentia non costituit res futuras praesentes realiter ab aeterno, sed obiective, de ex hacobi Diuiliaco by Corale
38쪽
obiectiva praesentia optime s. m. probauit aeternitatem scientiae Di ui futurorum, quia cum hic nexus identificetur cum Deo, & cum Diuina aeternitate, non potest denominare Uno momento quin denominet Deum pro tota aeternitate scientem. si Quod aute dicut aliqui,res creatas cognosci a Deo propter praesetiarealem, quam habent in aeternitate impugnatur: quia implicat aliquid Creatum extitisse ab aeterno: Ee id quod dicunt res creatas incaepisse secundum propriam durationemAExcitisse autem ab aeterno per aeternitatem Dei illis intrinsocam non est bona euasio. Primo quia vel ea in se extitist sint. & hoc non potest esse, vel extitissent tantum per denominationem, extrinsecam a causa, ita ut proprie non durauerint,& ite quaestio de nom liane. Si autem dicatur proprie durasse aliqua durat:one, eo ipso est talia propositio, quae dicit incaepisse in tempore, nam incipere in ida ratione dicit nullam realem proprie durum durationem praecellisse aut extitis: s. Soeundo Humanitas Christi mistit intrinsece per existentiam Verbi, e go durat etiam per durationem illius, adeoque propter aeternitatem Dei illi intrinsecam. Ex quo sequitur illam extitisse ab aeterno,quod est absurdum a
91 Fatemur quidem nos coexistere toti aeterinitati, non aurem totaliter, idest meam durationem v.ghodiernam esse similem dura otii aeternar Dei, eo quod utraque sit hodierna; sed disserunt, quod aeterna ua su hodierna, ut sit et iam sempiterna,mea autem solum est hodierna, seu et s. ie tia mea de obiecto A. Qit similas toti scientiae Diuinae de obiecto A quae est indivisibilis, vorum haec ost scientia etiam dς obiecto B, C,.αc. n.Ca V Iolautum de obiecto A. σι Scientia visionis:&coditionata est muItiplex&dstincta virtua iret intrinsece. In prim;s enim datur in Deo scientia quaedam visionis indiuisibilis virtualiter intrinsece in plures scientias virtv iluer intrinsece distinistas, qua Deus cog sca indivisibiliter omnia futura coimn nri ,, di omnia contingenter non futura, de omnia Laa decreta. Et pariter habet unam scientiam mediam indivisibilem virtualiter iit iniece in pluia res scientias medias, qua indivise cognoscit omni i sutura condit in uva libera. Sed praeter has duas sciendias valuerialissimas, habct Et, risi peculiares singulas singulis obiectis rei pondentes: & eadem est ratio de decreotis, habet enim Deus unum indivisibile decretum circa omnia , quae decernit, & pr. aeterea singula citca singula Obiecta non mutuo connexa inter se. Ratio huius rei: est quia si solum haberet singulis scientiaς singulorum obiectorum, non cognosceret Deus perfecte rotam ieraa em, quae ex omnibus veritatibus re sultat. Si autem solum haberet illam uniue salissimam, no posset Deus Beato ostendere in se unam veritarim contingentcm, non manifestata alia. is. Sed neque solum Deus habet illam uniuersalissimam scientiam, , di illam alteram qua respiciat determinate hanc numero veritatem com
39쪽
incientem distinctam a reliquis, sed habet alias innumerabiles, de quibus
diei potest Sapientia eius non est numerus . Sed Vt habeamus regulam
certam, qua possimus unam scientiam ab alia distinguere, statuimus hoe principium. Omnis verita: conringes quam infert veritas totius obiecti illius scientia: viuuersissimae;&quae non inscrt vicissim ipsam arguit distinctam scientiam in Deo. Vnde quia valet haec conseq uentia verum
est simul esse suturitionem conuersonis Petri, & Paulit ergo vera est futuritio couersionis Petri, aut Pauli, no valet vice versa dicimus Deu habere scientiam disiunctivam qua cognoscit futuram esse conuersionei Petri, aut Pauli. Non enim est imperlaetio cognoscere disiunctive, si co- αἰ ens non careat cognitione determinata:eodem rnodo quando hypocorditionale futuri, affert potentiam ad tres actus Oppos os V. Dad peccatum mortale, ad peccatum veniale oppositum mortali;&ad actu Chamatis persectum utrique oppositum t non solum cognoscit determinate futurum esse, si ponatur talis hypothesis; peccatum veniale v. g. sed cognoscit etiam non esse futurum peccatum mortale per scientiam amrmantem disiunctive laturum esse, vel actum charitatis perscctunia , vel peccatum veniale . unde iuxta praedictam methodum facile est in se re in Deo esse infinitas scietias virtualiter intrinsece distinctas inter se tum conditionatas tum absolutas, seu visionis s3 Ex assertione scientiae illius disiunctium amrmantis suturum esse peccarum veniale, aut actum charitatis persectum, di non suturum pec carum morrale subdicta hypo hesi; colligitur veritas illius sententiae Au
Dei beneficium; quae se nientia primo aspectu videtur dissicilis sngamus enim hominem iustum in extremo vitae acta constitutum liberum ad raedictos ercs actus, eligere peccatum veniale: ex quo sequitur reddi tunc ecuram salutem hominis propter peccatum veniale . Hoc Deus neque praede finire neque donare potest : ergo non pertinet ad Dei beneficium
illa vitatio peccati mortalis peccaminosa. Ergo non fuit Dei speciale benesteium illa perseuerantia in Gratia, ex qua sequitur salus: hoc autem est contra Augustinum qui nullo modo est a nobis deserendus. Quom do ergo haec cohaereant, quod Deus praestet in eo casu speciale beneficium vitationis peccati mortalis, & tamen non sit Causa peccati venialis , quo vitatur peccatum mortale, plane est dissicile primo assipectu.
96 Nihilominus dicimus hane dissicultatem facilὰ superari posse sistatuamus in Deo dari illam scientiam disiunctivam conditionatam : Naratione illius poterie Deus praede finire essicaciter Negationem peccati mortalis, de bonum quod inde sequitur, non detorminando utrum vitatio sit futura per peccatu veniale, aut per actu Charitatis.Vnde licet Deus non sit auctor peccati veniatis,poterit esse auctor,de praedesnitor negationis peccati mortalis, quae negatio praescindat a ratione peccati , &sie
40쪽
distinim a receato veniali, &sit gratiae conseruatiua . 97 Quaerero nonnulli solent virum Deus cognoscat futura conditio. nata contingetitia supponentia aliquam hypothesim impossibilem v. r. hoc futurum , Si Angelus fiet homo, , iocaretur tali iocatione, quιd saceret . Respondemus proprie Deum non tacero propositiones ex hvpothesi impossibili; ille enim potest tales propositiones facere, qui poteth manere suspensus circa vetitatem & possibilitatem hipothesis, quod Deo repugnat: Sed tamen cognoscit optime Deus veritatem, & falsitatem nostrarum propositionum ex hypothesi impossibili; & in exemplo proposito dicimus cognoscore Deum facturum esse Angelu id, quod videt sa-cturum esse verum hominem: & hominem facturu id,quod videt nunc facturum esse verum Angelum: Vtrumque enim sequitur ex illa hypothesi: Omnis enim propositio ex hypothesi impossibili verificatur ratione catllegoricae quae do facto est vera in uno extremo vere possibili,ex quo
componitur ipsum impossibile. 9s Quod autem aliqui dicunt propositionem impossibilem inuolumo quoddam Ens rationis distinctum penitus ab omni possibili est falsum: di magis falsum quod alii aiunt, identitatem conceptam in hac pro . τὸ He, homo est equus, esse quid simplex confictum : Nullum enim sim-t ex in inlligibile est impostibile; quia omne impossibile includit necesar ita duo, ex quorum uno sequit uruna pars cotradictionis, ex alio altera :Ex Vno autem simplici inferre duo contradictoria est impossibile. Neque
tamen proprerea dicimus impossibile esse idem cum possibili; sed potius
omne impossibile est sicut otiioatim Metam disariam Propositionunia ,
2 cune extitit lux r Nune nulla lux exintit, quarum utraque diuisin est
possibilis; Sed in sensu composito est impossibile: Nam impossibile est
multitudo duorum obiectorum divisim possibilium , sed sibi mutuo repugnantium S commactorum per actum fingentem. illa igitur proposito, Homo est epina, ideo esentialiter est falsa, quia intelligens per illam excludit ossicaciter oppositam propositionem ,& smili amrmat se habe. re veram propositioncm cfrca illud obicctam, quae cum non sit nisi illa qua dicis, Homo eg distinctus ab M. simul dicit existere utramque prinptationem: utraque enim propositio simul est impossibilis,quia est m ubtitudo cuius luec aut illa pars netessariis non existit sy Occasione horum dicimus Deum non posse velle impossibilia etiasub conditione conceptat quia velle impossibilia sub conditione est proprium illius, qui potest manere suspensus circi affrmationem impossio Disitatis, quod implicat Deo. .