장음표시 사용
161쪽
T42 DISSERTAT x. eii da . uria denunciatione sibi metuant . Nam non eo illa spectabat , ut ne Romana Curia ab inserendis Geνmanica Natiotii gravaminibus in ea Capitiarai a contentis proin
hiberetur . Febronjaua haee est hariolatio plena fraudis di malevolentia) sed ut Α-postoli ea Sedes ab impacta sibi tot gravaminum ealumnia vindicaretur. Nimirum a Graii V. temporibus , quibus salsi Ecclesiae eis mendatores, ut aliquam suae ab ea secessio. nis caussam praetexerent , Romanam Sedem maledictis, & eriminationibus veluti crudelissimam ceterarum omnium Ecclesiarum dominatricem incessebant . in Caesaream capitulationem c de relatum fuerat caput de Curis Romanae g, uvaminibus ; quod deinde a. in Fordι .vi IV. capitulatione Protestantium , aliorumque etiam Catholicorum Mesphalicae Pacis 'compositionem nuper ab Innocentιο X. damnatam fuisse aegre serentium
artibus, studiisque auctum repente suit , inscio Apostolico Nuncio , atque in duo ca
ratoris electionem deuentum est a. I 638. UMisius Confutinus Archiepiscopus, atque
stolicus Nuneius omni nisu contendit, ut bina illa eapita Romauis Sedi injuria corrigerentur . verum nimis sestinanter ea ele-
Aio maturata fuit, ut Nuncius illud. quod
optavi cso Errat ilia XVI. & TRI.
162쪽
optabat maxime , adsequeretur . Hoe tamen impetravit, ut Electores de iactatorum grais vaminum sillitate convicti seripto, quod ex Mettintina Curia emitti jsierunt , eonfictara gravamina agnoverint . atque in novaeapitulatione se eapita illa emendaturos, M.que adeo deleturos adfirmare receperint . Quae hactenus dixi . t ex ejusdem Saxfelicii diario constant, quod a. ITIT. pro
diit st J. Quid ergo miratur Feb ius , quid queritur, praestantissimum summi Pontu
sicis Nuneium a. I 742. quartum di decumum novae Capitulationis Caesareae ea put quo prioris ea pitulationis XVI. & XVII. eontinebantur in abolendum eontestato denuniselasse Num id factum , ut Roma a Curia in Germanicam Nationem licentius saeviret λan non potius, ut de antiqua pollicitatione Electores eommonerentur, 3c Apostolicae S di de tam atroci , diuturnaque injuria ta
dem aliquando satisfieret is a). Pudeat igi
tur set Indieatam Electorum declarationem habes huiua
ss,3 At enim in Capitulationibus Caesareis expila illa
etiamnum exstant. Non nego. Sed illud primum animadverti Welim, quaecumque in Garman eis illis eonventibus aguntur , properari omnia nihilque minoribus antiquius esse, quam ut inter se de Electione conveniat. R publi- ea Imperii , aut privata ipsorum negoeia quam citissima expediantur. Q Mopter externis rebus persendendis tempus di voIuntas ctein . Deinde uti politiei viri pridem .bservarunt , in novis Capitulationibus non modo nihil eo m
163쪽
tur Femmam vanissimis hisce eo m mentis Romana Ecclesiae intestasse. VIII. Hactenus de universalis Ecclesiae libertate, ac de cominimi apud illam jure, ejusque exceptionibus, quas universis Eccleis si is communes esse Febronius vellet. Ad peculiarem Ecclesiarum libertates quod ad tinet, duplex earum mnus esse video , alterum iurium ae privilegiorum , alterum consuetudinum . Ad illud libertatis genus pertinet Canon vl. Meani Concilii , ubi decernitur : Matiqua CoNs UETUDO se vetuν per aegyptum 6 Lybiam, tit Alexandrinus Episcopus borum omnium babeat pol Ratem. Similiteν autem oe apud Antiochiam ceterasque promincias suis P RivlLEGia servi tur Ecclesiis. His autem numquam Apost
lica Sedes derogavit, nisi publicum unive salis Ecclesiae bonum id postulasset . Id mnim, ut ad Proclum Conseantinopolitanum Rus III. scri bebat s 3 optimo conveηiι D O dignissimo Sacerdoti , ut oe ad se pertinensia qua potvi cura custodiat . m alios fratriabus suis debita minime inquietare veι temerare ex aliqua parte permittat , Μ ODERAT i OREM
eorrum umquam omissum est, quod superioribus eontiner evr; sed plures etiam addita, quibus Caesarea potestas a ctioribus semper finibus circumsoibatur , Electorum ver S Imperii Principum auctoritas magis magisque amplificetur. Anne igitur qui Me rerum recurrente statu al I iis perii caput non habetur respectus, tum ad Ecclesiae caput non haberi mirabimur
164쪽
HONORIFICENTIAΜ suam mvore gloria fer maturus, s nibιι licere contra morem veterum adtentantibus senat. Enimvero quantum S. Leo M. Ognatolii conatibus obstiterit , ne a caenis Patribus confirmata Antiocheme & Ale xandrina Sedium privilegia violarentur, novitissimum est . Huc spectat , quod idem S. Leo ad Maximum Amtioebenum scripsit sue ):
Ets diversa nonnumquam sunt merita Praesuis Ium , iura tamen permanent Sedium e quibus etsi possent aemuli perturbationem aliquam se rasses inferre, non tamen pissunt minuere digu tatem . Unde quum aliquid pro Antiochenae Ecclesiae privilegiis dilectis tua agendum esse credideria, pνopriis litteris Rudeat explicare , tit nos eonsultationi tuae absolute eongrue resepondera possimus. Eadem fuit Gregorii M. sen tentia ; in epistola enim ad Eulogium Aleisaeandrinum ait s33ὶ : ηec bonorem esse deputo, in quo fratres meos honorem suum perdere e gnosco. Meus namqua honor es universalis E clesia. Meus honor es , fratrum meorum sui. dus vigor. Tunc ego vere honoratus sum , quum singulis quibusque bonον debitas non nega tur . Neque aliter eorum successores se se gesserunt' quin etiam quarumcumque Sedium
jura ac privilegia strenue adseruerunt , saepe
IX. De consuetudinibus nune dicendum. Antis Od. T. IV. x IL
165쪽
DIssERTATIO X. Illud vero statim moneo, ne turpem Ecele si is servitutem imponi quis censeat, ut cutispiam alicujus Ecclesiae consuetudini obstare Romam intell: git. Licet enim , ut Gregorius IX. sapientissime monet 36ὶ , ungaeva consuetudinis non sι vilis auctoritas , nos tamenes vive adeo υalιtura, ut iuri postiis i quid si naturaliὶ debeat praejuicium generare , ns fuerat rmionabιιιι , oe legimma praescripta . satiri certe, qui luna XIV. Palclia cum Ja daeis celebrabant, ac rebaptizantes haereticos fricani antiquam suarum Ecclesiarum conia suetudinem praetexebant , utramque tamen non solum Romani Pontifices , sed etiam Concilia improbarunt. Sed a Germania non
discedamus. Iure eligendi Episcopum Ca- , , pitulis apud Germanos ) adserto , inquito B mdictus XIV. ss7ὶ, inolescere coepit
usus quasdam ineundi pactiones co ,, ventionesque inter eligendum , & Can ,, nicos : quae quamvis sortasse , quum pri- , , mum invectae sunt, ad publicam reserrenis, , tur utilitatem, optimumque regimen dic ,, ce sis , ac ipsius quoque principatus cum se Episcopali dignitate conjuncti ; non itam multo post in eversionem juris Episcopa- lis, privatumque nonnullorum, & potissub, mum electorum , commodum utilitate inax que
166쪽
is que deflexere . . . Clarae memoriae Carm,, Ius v. Imperator abusum hunc expresse detulit ad Hadrianum VI. Pontificem , da- ,, tis ad eum litteris anno . . . Vel
solae cωmmunis Canonici ' juris sanctiones,, satis superque fuissent, ut pronunciari tu in ro posset, hujusmodi pacta οῦ quamvis ju- ,, ramento firmata, damnabilia esse, & nul , , lo modo servanda . Quid ergo Num consuetudinis nomine toleranda st Minime Uero. Religiosi Germaniae Episcopi suis in se Synodis dioecesianis , vel Provincialibus , se non praetermiserunt memorata pacta quan- ,, tum vis jurata improbare , simulque defi-M nire , eadem nullo modo esse servanda r, , quemadmodum videre est in Dioecesian ., Synodo Herbipotens habita anno I 433., is & in duabus Provincialibus Synodis , alinis tera Coloniensi, Moguntina altera , habitis, , sub Paullo li I. Pontifice Maximo . . . .
,, Id ipsunt praestiterunt Romani Pontifices, , , Et primo quidem Martinus V. uti ex e dem libro habetur, Cardinali Iuliano, suo, is & Apostolicae sedis Legato, in mandatis is dederat, ut Sigismundi Imperatoris' precia si bus studiisqne oblecundans, irrita ac nubis la pronunciaret pacta , quae Bambergensis,, Episcopus cum suo C pitulo inter i , lib. set is iurasset , se promissa praesti turum , is nec emissi juramenti absolutionem petit .sum . quin immo nec ea quidem sponis K a obhis
167쪽
148 DIssERTATIO X. se oblata se umquam usurum . Adeesserunt se postmodum duae Romanorum Pontificum se Constitutiones , in Bullarium Romanum ,, relatae, S. P.i V. altera, cui initium Du-
,, rum nrmis er ancommodum, altera Gregorii, , XIII. incipiens Inter ὐθωοticas, quae sae- ,, pe memoratis pactis, seu capitulationibus,, vim omnem & efficaciam ademerunt . , , Quum Cιemens VIII. Cardinalem Madru. ,, tium Legatum de latere misisset ad Ro- ,, du*bum Imperatorem , inter ceteros abuis, , sus, quibus ipsi pro viribus consulendum ,, demandavit, recensitae sueruat capitulatio- ,, nos , & pacta , de quibus nune occuritis sermo . . . Capitulationes Vero, quas Cain
,, non iei Cotonienses , Brixinenses , & inarisD- , , vienses , cum suis Episcopis ante electio. o nem inierant, decretis suis obliterarunt , ,, proscripseruntque Urbanus VIII 'Ianoeentius,, X. & . xa πειν VII. summi Pontifices .m . . . Verum solemnior actus, quo abro-
is gatae fuerunt hujusmodi Capitulationes , quamvis iuratae, proculdubio est constituiso tio sel. record . In scentis Papae X l I. Ete- ,, nim Herbipoisins Episcopus anno I 578. ,, antequam eligeretur in Episcopum , cum is suis Electoribus in certa quaedam pacta ἔ, convenerat , quorum observantiam jura in is mento pollicitus fuerate sed quum subinisse de datam iuratamque fidem servare detreis , ctaret, eaque de caussa, acerrima lis , M
168쪽
C A P. III. Iψ' . eontroversia exeitata fuisset, eomposita iuis la fuit mediante concordia , seu transa- ,, ctione , quae viguit ad vitam paciscentisse Episcopi. Eo autem e vivis erepto, quo,, um in successorem Episcopum electus suis. , set Iohannes Godefridus de Gut ιemberg , i Lis que similiter anno I 684: eum electoribus,, quasdam iurasset capitulationes , subinde. ,, que ad Sanctam Sedem recursum habuis. see, ut a praestiti iuramenti vinculo sol se veretur; hujus rei examen Magno Μ.igistro se Triuimica ordinis delegatum primo fuit . ,, Renuente autem Capitulo iura sua coram ,, eo deducere, caussa peculiaris Congrega-- tionis in Romana Curia deputatae iudiciose discutienda, dirimendaque commissa fuit: se pluribusque ab anno I 692. & deinceps se editis resolutionibus tandem Ianoeeneius is Pontifex anno suam evulgavit Comis stitutionem , incipientem Eecusia Cathώκ.e, ,, quae in illius Bullario legitur num. s I. se quaeque summo omnium plausu per Geseis maniam excepta fuit . . . Per eam itaque
se Innocentius Pontifex non solum praecedenis tes Pii & Gregorii suorum Praedecessorumis sanctiones confirmat & innovat; sed . M a sum capitulationum, pactionum . Con-
m Ventionum, Concordatorum, ac statutorum
,, radicitus evellat, pactiones & capitulatimis nes ante electionem inter eligendum Scis electores iniri solitas, distinguit ab aliis,
169쪽
tso D IssERTATI x. se quae fiunt electione jam absoluta: 3: qui.,, dem illas, quae electioni praecedant , omisnes omnino interdicit, nullasque ac irri si eas fore declarat, edicens, ne ipsae, quanis tum vis iuramento firmatae , servari debeant . . . Reliquarum autem , quae electi ,, nem subsequantur , exequutionem suspen.
dit, quousque supremo Sanctae Sed is judia
ri cio subjectae , cognitae , probataeque suerint Videbuntur nonnullis Romani Pon. lifices Germaniearum Ecclesiarum liberta. tem hisce Constitutionibus violasse . Hine
sile lites , atque querimoniae , quae dudum in Germania agitatae, multis Pontificiis Constitu. tionibus, atque legibus compositae , nibilo secius etiamnum valent eo magis, quo minus in bisee rebus Germani R R. PR, possunt . Nemo tamen prudens noxiam hanc libertatem debuisse a Romanis Pontificibus vi diis eari adfirmarit, sed potius cum eodem Sebis maretis adversantem Sc repugnantem aequissimis hisce Apostolicae Sed is legibus pervica
eiam reprehendet. X. Igitur dum de locorum consuetudiniis bus agitur , antequam ad insontem Eccles ais tum libertatem earum observationem perti in here pronunciemus , uidendum , ne pravae snt consuetudines, ac cum receptis iuriisi bus
170쪽
- C A P. III. Isrbus pugnent. Ubi iis nihil noxii inst , atque ad illud consuetudinum genus spectent, quod αδιας, vos dicimus, illud Leonis IX. o itinebit is ρὶ : sit Sancta Romana Ecclesia , quod ni bn obsunt saluti eredentium diversa pro
Ioeo em tempore consuetudines, se iIlis eanonica .no. Obsissat auctoritas , pro qua eis obviare δε- . beamus ' unde nihil iudieamus ei debere , veι posse re ere. Idque eo magis Romams Pontifieibus eordi erit , si quid publicae tranquillitati metuendum sit , eoni uetudine allinqua de medio sublata. Quid XIV. egerit, quum sibi ab Hispaniarum Rege Pbiis ιippo V. propositum suisset, in Casellae ; LOxionis, & Ddiarnm Regnis hune morem ab immemorabili tempore inductum esse . Mi Sabbathi diebus animalium intestina . ae existremae partes, ut sunt pedes, alae, & colla.
comederentur ἰ verum ad scrupulos omnes ex animis hominum timoratae conscientiae
evellendos , auferendamque licenti oss όcc -sionem edendi reliqua cum scandalo & deis risione, optime factum sore, s praedictorum regnorum incolis tandem permitteretur quascumque animalium earnes diebus Sabbathi, eomedere ; ex ipso diseamus. Nos . inquit ,, sueo in omnem opportunam diligentiam is adhibuimus, ut & ex poseae rei subsiste tiam plane compertam haberemus , & tu.