장음표시 사용
121쪽
opportuna igitur vati materia duo hac sent.
8. De Ineptiis, 2' Malignitate
buntur, siue domi nata sint, sue aliunde aduecta, sequenda consilia voti religione interposita se adigere nefas sit Θ Cur hoc tam excellens bonum
loqui non liceat 3 Quod si quam late patet consilium hoc meliora eligendi , laudem, & qnidem
amplissimam meretur, cur in aliorum consiliis sequendis reprehenditur Z Quod si laudabile, atque adeo eximium est , animum ita obfirmare, cur sanctitatem ea destinatio non capiat cur ea Religionis anchora leuis alioqui animi nauis sun- dari non possit ξ Scimus encausto auro nullique praeterea metallo , si vera narrant, splendorem,
pretiumque accedere, nec gemmas primae notae plumbo decore circumdari satis nouimus; verum tantus hic emicat virtutis fulgor, ea interioris hu
ius Philosophiae Christianae in Lycaeo dignitas est;
ut quamcumque sanctitatis, ac voti Religionem postit sustinere. Haec a nobis leuiter potius adumbrata , quam pressius disputata sunt neque: enim fuit necesse, quum penitus a Pasqualigo fuerint neglecta, quod tamen facere non debuit, si votum illud conuellere in animo habuit, quam diu enim haec fundamenta non subruuntur, frustra eidem arietes, sed plane stramineos admouet. Certe nemo sapiens, ex tam puris sanctimoniae sontibus, noxios Reipublicae latices profluere sibi persuaserit. At Pasqualigo aliter visum est, vi-dtamus quas iudicij sui rationes afferat, quae sane viro Acum Iidentur indignae. Quis
122쪽
Quis enim , qui res ad viuum resecet, quod XXIII. illi sumendum necessario est, salsum esse ignorat; per votum simplex, & non religiosum, Vt jam lo- in ali , ut quimur, ius ullum homini acquiri, quamuis aliquid in illius commodum voto contineatur 3 VO- obligat, naauet quispiam se mendico argentum dare, si postu -- ' let, quis mendico ius es e cum vovente iudicio experiri unquam dicet Z Deo acquiritur ius, cui vovens religiosa illa sponsione obligatur, non mendico. Franciscum Assisin tem illum Christianae paupertatis, & miserationis primipilum, antequam inuictam suam legionem conscriberet;cum pauperem e grege unum Christi nomine stipema se postulantem repulisset, tanta eius repulsae poenitentia subiit, ut voce sacramento se obligauerit
numqbam exinde cuiquam petenti se negaturum. Quis rogo, omnibus ita obnoxium propterea suis e Franciscum dicet, ut ab eo iure omnes repetere possent,ac iudicio experiri λ Vovet quis piam se prudentis amici monita auditurum, nec tamen amicus, ut audiatur, cogere voventem potest. Deo manet obnoxius vovens, illis quorum commodo vota Deo fiunt, nullum ius est repetendi ; qua enim sponsione illis tenetur, quos ne appellauit quidem Z monere possunt, ne Deo v tam fidem fallat, qui nouit, ut stet promissis, nec Deo dicti Sacramenti fidem sus deque habeat; caeterum actionem nullam habent. Cur enim h boam, quibus nihil promittitur, quamuis in eO
123쪽
8 6 De Ineptiis, oe n lignitate
rum bonum promittatur Z Res est manifesta, do centque omnes, qui de iure, siue humano, siuei diuino agunt.
XXIV Quamuis enim ossicio desint , qui fallunt , ii
nullά oblita. tamen non homini, sed Deo rei sunt. Itaque Epi-
'es,.ι,. scopus e Societate factus, siue monentem audire xitu ιβ, βd detrectet Praepositum Societatis Generalem, siue monita suis cogitatis meliora sequi nolit , atque contemnat , is omnino a Deo violati voti poliu-
labitur, a Generali pro potestate interrogari non poterit, nec ad audiendum cogi. Quid enim illi promisit Z Quum igitur acrior sit animi, quam pecuniae obligatio ,& nulla pauperi, cui me daturum vovi si petat, petenti obligatione deuinciar , cur Praeposito sit obnoxius Episcopus non video, nec fatis vidisse arbitror Pasquali m. Sed illustrissimo Benedicti XIII. iuramento rem to tam explicemus; nullum habent Christiani Annales luculentius. Is enim antequam Pontifex fieret, iureiurandi religione interposita sancte spopondit abiturum se Pontificatu, quando id e Republica ad tollendas factiones ac schisma componendum videretur. Dicetne quisquam sacrosanctam potestatem prima: Sed is a Benedicto Eccle sae tunc subditam suisse, cum id facere non post
setὶ Quid si quispiam Praesulis Rectorisve sui pru
dentia captus eius se ductum , etiam cum magistratu abierit secuturum voveat, modo contra legitima Successoris imperia eundum non sit ; hun
124쪽
Lubili Pseudo Constantiniani. 87
ne illum pro Rectore ac Presule habere dicemus3 quodnam illi qui amplius Rector non est, in hominem alienae potestatis ius est Z Eadem plane . . ratio Episcopi, de quo nobis orta haec disputatio est. Accedit contestatio illa disertissima Constitu- XXV. HItionum , quam illum animaduertisse hominem, B ής qui aliter sentiret, par fuit. Quid e nonne di- i m sertissime Constitutio habet, eum, qui Praelatus est, nulli ex Societate hoc voto subiici ρ Habet hoc lex Z imo exerte. Recitetur, NON EUO DHABEAT, OVI PRAE L ATUS EST,
ALI V V E MPERIORISU Δ Sta DIEI A TE SV- HLOCO. Potuitne luculentius
omnem imperij , aut subiectionis suspicionem amoliri P Si nullum habet Superiorem, nulli profecto subiicitur; si nulli subiicitur, nemo ius in illum habet; nam haec adeo consequentia sunt, ut non modo re , sed ne ipsa quidem possint cogitatione disiungi. Quid hic faciet Auctor, qui toto aberrans coelo in hac una subiectione Iuae disputationis opes sitas habet qua si depellatur, nihil solidum possit afferre 3 Dicet fortasse huius, quae in lege habetur e X XV L. ceptionis in ipsa voti sermula mentionem fieri , P
nullam ; ea propter, cum ex conceptis verbis o- ιψuari
bligatio oriatur, quidquid caueant Constituti nes, parum ad voventem pertinere. Hoccine ducet Auctor 2 quid enim aliud possit excogitare Z
125쪽
83 De Ineptiis, oe Malignitate
At ego ipsam formulam, si hoc dicit, inspexiste.llum nego. Quid Z non solemnibus illis verbis
clauditur. Omnia intestigendo iuxta Socieratis IESU Constitutiones, in declarationes ' Nisi ego per summam impudentiam haec comminiscor, quicumque Epistopum e societate factum Praeposito Generali subiici dixerit, per summam indiligentiam scribere , atque oscitanter admodum disputare prosecto necesse est. Constitutionibus cauetur, ne hac voti sponsione Generali, aut cuiquam ex Societate subiiciatur Episcopus; voti formula iuxta constitutiones concipitur. Illa igitur subiectio omnis reiicitur : Res adeo est manifesta,
ut vel pueri , & qui in primo dialecticae limine versantur , id confici non dubitent. Qui ergo scribit tam considenter Auctor
num. 4. Hoc votum habet pro obiecto pubiection m ad Generalem Societatis λ Hoccine scribere vigilantis est, an dormiturientis disputatoris i Illudne obiectum voti sit, quod a voto conceptis, desertis que verbis remouetur Contendamus inuicem Auctoris dictum,& Ignatianae legis caput:contendamus Auctoris commentum, & Vouentium voluntatem. Quid ais Obiectum moti esse ubiectionem Episcopi ad Generalem Societatis. Tu vero, Ignati, quid ais e Ita meos ad audienda consilia se Deo obligare et, non habeat qui Praelatus es, aliquem de Societate Superioris loco. Haec plane longe diuersissima sunt, ut si unum verum est
126쪽
dictum, alterum omnino falsum esse sit necesse; sub ijci enim alicui, quod ait Pas qualigus , & 5 periorem aliquem habere, quod negat Ignatius, eadem sunt. Quino igitur alterutrum falli oporteat, immaniter illum hallucinari dicendum est , qui legis verbis contrariam plane, atque pugnantem intelligentiam subesse contendat, quod tamen ab Auctore fieri videmus. Quae est ista interpretandi ratio ' Votum hoc non ideo concipitur, Quod habeat qui Praelatus est, aliquem de Societate superiorem ait Ignatius ; & quisquam , qui haec viderit, dicere audeat Votum hoc habet pro objecto Dbjectionem Episcopi ad Generalem Societatis. Ausim assirmare Constitutiones a, Auctore
minime inspectas fuisse, qui formulae particulam iuriones G. ex Suario citat num. 8. Vos verὀvouentes dicite, an vobis cum Pas qualigo conueniat ξ minime gentium , inquiunt: qui enim postit, quum disse iistime in ipsa voti formula profiteamur Nos omnia intelligere iuxta Societatis Iesu Constitutiones , ac declarationes. Nec aliud Deo promittimus , quam quod constitutionibus continetur, a quibus cum omnis exul et subjectio, nulla nos obligamus. A t vos disserte volictis Vos parituros, cuius con- XXIX, sequens Auctori est Per huiusmodi votum tisiumera siliis subi 'scopum oblieationem obediendi, in sie subiicere Geta si ' cms
rati tu ordine ad regimen propriae Ecclesae, ut illenum. 6. loquitur. Hoc vero nos negamus, & consequutionem hanc eius esse hominis dicimus,
127쪽
so De Ineptiis, oe Malignitate
qui Latine non satis intelligat. Quid enim aliud Latinis est parere consilijs, quam illa sequi Z quam illis acquiescere ξ quod ab omni legitima subi istione legitime potest esse disiunctum Z Eo quis unquam duas istas voces Consilium , & Obedientiam, si presse, atque ut rigidiores isti Philosophi loqui amant, in rigore accipiantur, copulabit' Vbi obedietia est,ibi quoque imperium esse opo tet, imperanti enim obedimus:consulentem sequimur. Porro quae fuerit Ignatij mens,luculentius ex Hispanicis vocibus nam Hispanice ille Constitutiones condidit in intelligi potest. Audiatur : Tque
F. Sed adeo Latina clara sunt, ut Hispanicis opus non habeam. Adde, si quae vis parendi verbo insit, quae obedientiam subsectionemque, ac prinpterea incommodum aliquod Episcopi dignitati importet , eam illico infringi addita cautione Non quod habeat qui Prelatis es aliquem de Societate
Sed nondum absistit Pas qualigus, numeroque septimo contendit Generalem assumere sibi regulam ad regendum Episcopum , quae continerquicquid melius est ad regendam Ecclesiam ; &Episcopus promisit se pariturum omnibus , quae
constabit tibi esse secundum hanc regulam. Ergo emittit votum obedientiae, & subjectionis, ac nequis negata consequutione argumentum cludat,
illud primo sibi sumpserat , tanquai exploratum
128쪽
Religiosum in virtute voti obedientiae non ubi i Praelato , nisi secundum praescriptionem regulae , m solum teneri obedire, quamdo Praelatus praecipit secundum regulam. Hanc ego argumentationem, nisi apud Auctorem legerem in mentem venire potuisse homini acuto non crederem ; quam enim foeda vocis Regulae confusio est , eam in consequutione ita accipere, quasi eadem illius, tum in propositione, tum in assumptione significatio esset, quum tamen longe diuersissima sit 3 Quid enim 3 eademne regula est, quam, consilia suggerendo ad praeclaram Ecclesiae administrationem , demonstrat Generalis, & quam quisque ex instituto sequitur, atque amplectitur ' At nisi eadem sit, nihil agit Auctor. Quomodo autem votum obedientiae emittit, qui diserte testatur, dum iuxta Societatis Constitutiones vovet, se ex Societate, si fiat Episcopus, nullum habere Superiorem ZQui ex regula voto obedientiae teneatur , quod ipsa elidit regula, cum omnem remouet praesecturam 3 Id prosecto nec animo quidem concipi potest ; nusquam enim cum obedientia copulari potest consilium , sed praeceptum illi est connexum, neque praeceptum esse potest, ubi nulla est praesectura , quae cum hinc vi Constitutionii omnis ablegetur, praecipiendi nulla in Generali auctoritas reliqua est ; quae si desit,nulla in Episcopo subiectio inueniri potest,nisi eadem perpetuo quis in cho
129쪽
94. De Ineptiis, 2' Malignitate
da oberrans, consilium sequi,&obedire, idem per summam , crassamque inscitiam esse contendat. Nec maior argumenti, quod numero nono
explicatur, vis est. Quaeso enim, quodnam sit illud ius quod Generali acquiri docet Auctor, si a. . . nihil illi promittitur , sed Deo λ Vovit quis Clericis Regularibus se certum auri pondus daturum, si egere illi se dicant: rogo an postquam indigentiam suam illi exposuerint , ius acquirant repetendi λ lino vovit, se auditurum petentes mendi- interrogo, an isti ut audiantur , ius acqui-
rant Z Quis unquam illis in iudicio actionem dabit λPorro assi Hentiam, ut loquitur directivam, quis non videat ,& cum auctoritate coniunctam , dc ab illa sejunctam esse posse λ Si auctoritatem habeat, ultra non quaero, sequantur quaecumque demum incommoda, nihil ad hanc nostram disputationem arbitror pertinere ; in qua demonstratum luculenter admodum est, Episcopum Generali non subijci, & quod consequens omnino est, nullum huius in illum imperium esse, quod di
seric cautum, explicatumque in Constitutionibus est, ad quas vim omnem voti exigendam esse profitemur . Si vero non habet, inepta est argumen-XXX III. ratio. mi is Sed age , quam acute a libertate numero no-ι--alio. argumentationem conficiat operae pretium est
130쪽
audire , ut admirabilem philosophandi rationem addiscamus; vereor enim ne quotquot voti sponsione religiose Deo se se obligant, ea clam fuerit,
magnoque omnes in errore Versentur. Ea autem,
si integra sit, addita, euocataque latenti propositione ita erit explicanda, & quidem eius Verbis, quam minimum fieri potest, ex assumptione immutatis. Quicumque stante iudicio actionem aliquam voti a se concepti materiam esse opinatur, is libere non operatur. At stante iudicio Genera lis consilia suis cogitatis esse meliora operatur Episcopus illa suis praeserens: Non igitur libere operatur. Propositio vero probatur, & quidem validissime , quia iudicium intellectus non est liberum, sed necessarium. Pudet iam, opinor, Auctorem huius tam infelicis argumentationis, quae ta- . . men ipsius ipsissima est. . Qui di nos libere maiorum imperata non faci--XXXIV. mus Θ Quis enim cogit Z Progredior ulterius , si quis Deo voveat , te diuinae legis praeceptis
semper pariturum , is non libere hs parebit 3 Quae est ista peruersa colligendi ratio ξ quanta vanitas est , ampla illa , & magnifica praemia sperantium , si non libere operamur Z Porro, si votum, stante iudicio voventis actionem illius Religione contineri, libertatem nobis adimit , ac refingit in pecudes, cur inani nos promissorum: praemiorum pascimur spe Z An diuina lex non is obligat, & tamen libere illi obtemperamus Z Cui