뜻

1. 외국인, 외인, 낯선 사람, 이방인, 여행자

1. one of another house, a stranger to the family, foreigner, alien:

예문

• Homo quicumque tale composuerit et dederit ex eo super alienum, exterminabitur de populo suo ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Exodus, 30 30:33)

  그와 같이 섞어 만들거나 속인에게 발라 주는 사람은 자기 백성에게서 잘려 나갈 것이다.’” (불가타 성경, 탈출기, 30장 30:33)

• "Sed ubi remigio plumae raptum maritum proceritas spatii fecerat alienum, per proximi fluminis marginem praecipitem sese dedit:" (Apuleius, Metamorphoses, book 5 5:193)

  (아풀레이우스, 변신, 5권 5:193)

• "lancea mali Thrasylli me tibi fecit alienum:" (Apuleius, Metamorphoses, book 8 1:59)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 1:59)

• Neque multo post, cum lividas carnes ungula cruenta pulsaret et sulcatis lateribus dolor quaereret veritatem, infelicissimus iuvenis volens conpendio mortis longos vitare cruciatus, dum in suum mentitur sanguinem, accusavit alienum solusque omnium miser meritus visus est percuti, quia non reliquit innoxiae, unde posset negare. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:3)

  (히에로니무스, 편지들, 3:3)

• si Daphitae fatum fuit ex equo cadere atque ita perire, ex hocne equo, qui cum equus non esset, nomen habebat alienum? (M. Tullius Cicero, de fato liber. 9:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 9:6)