뜻

1. 외국인, 외인, 낯선 사람, 이방인, 여행자

1. one of another house, a stranger to the family, foreigner, alien:

예문

• quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 15 15:19)

  땅은 오직 그들에게만 주어지고 낯선 자는 그 가운데를 지나간 적이 없었지. (불가타 성경, 욥기, 15장 15:19)

• Interea ex secundo commeatu quem a Sicilia miserat Alienus, navis una, in qua fuerat Q. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 44:1)

  (카이사르, 아프리카 전기 44:1)

• "nam in pulcro genere vivendi et perseverat suus et adcrescit alienus." (Minucius Felix, Marcus, Octavius, chapter 31 7:2)

  (미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 7:2)

• obsignata iam epistula superiore non placuit ei dari cui constitueram quod erat alienus. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 11 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 2:1)

• magis magisque fertur in vesaniam, quaerit alienus sanguis ille asperserit virum, suone fluxerit de vulnere. (Prudentius, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1 10:419)

  (프루덴티우스, , 10:419)