뜻

1. 문지기, 수위
2. 비서

1. A kind of porter, doorkeeper.
2. A secretary.

예문

• Elihoreph et Ahia filii Sisa scribae; Iosaphat filius Ahilud cancellarius; (Biblia Sacra Vulgata, Liber I Regum, 4 4:3)

  시사의 아들 엘리호렙과 아히야는 서기관이고, 아힐룻의 아들 여호사팟은 역사 기록관이었으며, (불가타 성경, 열왕기 상권, 4장 4:3)

• 20. Atque in hanc sententiam cancellarius locutus est quantum ad res Brittaniae. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 20:1)

  (, , 20:1)

• Hanc orationem cancellarius habuit, non comptam certe, sed solidam et perspicuam. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 24:8)

  (, , 24:8)

• Verum haec legis angustia ad id quo cancellarius tenderat satis erat. (FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 31:8)

  (, , 31:8)

• In hac tandem repertis omnibus, crastina luce primum exorta, Arnolfus cancellarius sepulcri Dominici, clericus illustris et Deo devotus, ipsam ducem et universos magnos et parvos coepit redarguere de perfidia et duritia cordis qua in fratres suos, Gerhardum et Lambertum, malo [0571B] affixos et apud Assyrios obsides derelictos, peccaverunt. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 10:2)

  (, , 10:2)