뜻

1. 옹호자, 지지자, 방어자, 위로자

1. a pleader, advocate, special pleader

예문

• nec ullis aut gloria maior aut augustior honor, primum apud deos, quorum proferre responsa et interesse epulis ferebantur, deinde apud illos dis genitos sacrosque reges, inter quos neminem causidicum, sed Orphea ac Linum ac, si introspicere altius velis, ipsum Apollinem accepimus. (Cornelius Tacitus, Dialogus de Oratoribus, chapter 12 4:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 대화, 12장 4:1)

• purpura vendit causidicum, vendunt amethystina; (Juvenal, Satires, book 3, Satura VII 1:61)

  (유베날리스, 풍자, 3권, 1:61)

• facies me, puto, causidicum. (Martial, Epigrammata, book 5, XVI 16:9)

  (마르티알리스, 에피그램집, 5권, 16:9)

• Tam grave percussis incudibus aera resultant, Causidicum medio cum faber aptat equo; (Martial, Epigrammata, book 9, LXVIII 69:4)

  (마르티알리스, 에피그램집, 9권, 69:4)

• Non enim causidicum nescio quem neque clamatorem aut rabulam hoc sermone nostro conquirimus, sed eum virum, qui primum sit eius artis antistes, cuius cum ipsa natura magnam homini facultatem daret, tamen esse deus putatur, ut id ipsum, quod erat hominis proprium, non partum per nos, sed divinitus ad nos delatum videretur; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 202:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 202:1)

유의어 사전

Advocatus means in the writers of the silver age ‘a counsel’ in relation to his services and to his client, as his friend and assistant; causidicus, in relation to his station and profession, often with the contemptuous accessory notion of his being a hireling. (vi. 8.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein