뜻

1. 도둑질, 약탈, 강탈

1. plundering, pillaging
2. depredation

예문

• Exhinc hi qui cum Karolo erant Balduinum infestum habuere, et ubique depraedationes agebantur ab eis. (ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:2)

  (, 55:2)

• Vae, qui praedaris, cum nemo te praedatus sit; qui devastas, cum nemo te devastaverit! Cum consummaveris depraedationem, depraedaberis; cum perfeceris devastationem, te devastabunt. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 33 33:1)

  불행하여라, 자기는 파괴되지 않았으면서 파괴만 하는 너! 자기는 배신당하지 않았으면서 배신만 하는 너! 네가 파괴를 끝내면 너 자신이 파괴되고 네가 배신을 마치면 너 자신이 배신을 당하리라. (불가타 성경, 이사야서, 33장 33:1)

• Gerulum litterarum levitici ordinis honestat officium, hic cum familia sua depraedationis Gothicae turbinem vitans in territorium vestrum delatus est ipso, ut sic dixerim, pondere fugae; (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 6, Sidonius Domino Papae Censorio salutem 1:1)

  (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, 1:1)

• - Quod post depraedationem mulierum Turci fugientes Christianos insecuti, diversa eos caede laceraverint, plurima eorum spolia in itinere relicta colligentes. (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VIII 39:2)

  (, , 39:2)

• Qui sunt invidiae motus, nisi humanae tranquillitatis hostes, mentalis depraedationis satellites? (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 58:23)

  (, 58:23)