뜻

1. 탈영병, 버리는 사람, 유기자, 도망자

1. one who forsakes, a deserter a runaway, deserter

예문

• Exinde cum militem ducens incolumem Theodosius ad fundum venisset nomine Mazucanum, exustis desertoribus paucis, aliisque ad sagittariorum exemplum, quibus manus ademptae sunt, contruncatis, Tipasam mense Februario venit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIX, chapter 5 31:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 31:1)

• nam admixtis desertoribus et tirone nuper intercepto suisque et Plancinae servitiis auxilia Cilicum quae reguli miserant in numerum legionis composuerat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER II, chapter 80 80:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 80장 80:2)

• primoque impetu pulsa cohorte promptus inter tela occursat fugientibus, increpat signiferos quod inconditis aut desertoribus miles Romanus terga daret; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 20 20:5)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:5)

• tunc servus e Ponto sive, ut alii tradidere, libertinus ex Italia, citharae et cantus peritus, unde illi super similitudinem oris propior ad fallendum fides, adiunctis desertoribus, quos inopia vagos ingentibus promissis corruperat, mare ingreditur; (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 8 8:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 8장 8:3)

• "obviam ibunt desertoribus transfugisque!" (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 10, chapter 2 22:29)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 2장 22:29)